Forwarded from كاوه مدنى | Kaveh Madani
🔍 یافته های اصلی مقاله "تغییرات اقلیمی یا فعالیت های انسانی؟ مقایسه نوسانات هیدرولوژیکی-اقلیمی با تغییرات کاربری اراضی برای درک بهتر تراژدی #دریاچه_ارومیه"
📘 نشریه هیدرولوژی (۲۰١٩)
🖌 نویسندگان: بهرام خزائی، سینا خاتمی، سیدحامد آل محمد، لیدا رشیدی، چانگشن وو، کاوه مدنی، زهرا کلانتری، جورجیا دستونی، امیر آقاکوچک
🔗 لینک دریافت رایگان مقاله: https://authors.elsevier.com/c/1YEun_WGi1yCM
▪️نظرات محققین در مورد کاهش تغیرمعمول آب دریاچه ارومیه به دو دسته عمده تقسیم می شوند: دسته اول که تاکید عمده بر نقش اصلی #تغییر_اقلیم و تاثیر آن بر کاهش نزولات جوی و افزایش دوره های #خشکسالی دارند. دسته دوم فعالیت های انسانی از جمله #سدسازی، افزایش بی‌رویه برداشت از #منابع_آب سطحی و زیرزمینی، و توسعه ناپایدار و ناکارآمدی کشاورزی را به عنوان عامل اصلی خشک شدن دریاچه معرفی می کنند.
▪️برای بررسی علل افت آب دریاچه، این مطالعه به تحلیل و بررسی روند تغییرات و همبستگی عوامل اقلیمی (میزان بارش و درجه حرارت) و هیدرولوژیکی (#رطوبت_خاک و پوشش گیاهی) حوضه آبریز و نوسانات سطح #آب دریاچه بین سال های ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۴ پرداخته است.
▪️آزمون های آماری نشان دهنده تغییر ناگهانی در رژیم نوسانات سطح آب دریاچه از سال ۲۰۰۰ میلادی می باشند. با در نظر گرفتن این موضوع می توان بازه مورد مطالعه را به دو دوره قبل از تغییر و بعد از تغییر تقسیم کرد.
▪️بررسی روند تغییرات بلند مدت #بارش و #دما نشان دهنده وضعیت پایدار با تغییرات نه چندان عمده است. بنابراین این فرضیه که کاهش شدید بارش و افزایش میانگین دما عامل اصلی خشک شدن دریاچه است قابل قبول نیست.
▪️از طرف دیگر، سطح #پوشش_گیاهی در طول مدت بررسی روند افزایشی داشته است. تضاد روند کاهش حجم آب تجدید پذیر و افزایش سطح پوشش گیاهی این فرضیه را تقویت می کند که کاهش آب ورودی به دریاچه ناشی از انحراف و #مصرف_آب در بالادست دریاچه باشد.
▪️بررسی ها نشان می دهد که قبل از سال ۲۰۰۰، پوشش گیاهی و سطح آب دریاچه همبستگی مثبت دارند بدین معنی که این دو متغیر با هم کاهش و یا افزایش داشته ا‌ند. اما در دوران پس از آن، کاهش شدید و پیوسته سطح آب دریاچه "همبسته" با افزایش عمده پوشش گیاهی (عمدتا اراضی #کشاورزی که هدر رفت آب از طریق تبخیر و تعرق را تقویت می کنند) بوده است.
▪️بنا بر نتایج به دست آمده اگر چه #تغییرات_اقلیمی ممکن است نقش ثانویه در تشدید شرایط بد دریاچه بازی کرده باشد، دخالت های انسانی و #توسعه کشاورزی از طریق #سد سازی و برداشت بی رویه منابع آب سطحی و زیرزمینی عامل اصلی این اتفاق تلخ محیط زیستی است. با این وجود و به رغم همه هشدارهای متخصصان و دلسوزان هنوز هم شاهد #توسعه_کشاورزی آب بر در این #حوضه_آبریز هستیم.
💧@KavehMadani
📘 نشریه هیدرولوژی (۲۰١٩)
🖌 نویسندگان: بهرام خزائی، سینا خاتمی، سیدحامد آل محمد، لیدا رشیدی، چانگشن وو، کاوه مدنی، زهرا کلانتری، جورجیا دستونی، امیر آقاکوچک
🔗 لینک دریافت رایگان مقاله: https://authors.elsevier.com/c/1YEun_WGi1yCM
▪️نظرات محققین در مورد کاهش تغیرمعمول آب دریاچه ارومیه به دو دسته عمده تقسیم می شوند: دسته اول که تاکید عمده بر نقش اصلی #تغییر_اقلیم و تاثیر آن بر کاهش نزولات جوی و افزایش دوره های #خشکسالی دارند. دسته دوم فعالیت های انسانی از جمله #سدسازی، افزایش بی‌رویه برداشت از #منابع_آب سطحی و زیرزمینی، و توسعه ناپایدار و ناکارآمدی کشاورزی را به عنوان عامل اصلی خشک شدن دریاچه معرفی می کنند.
▪️برای بررسی علل افت آب دریاچه، این مطالعه به تحلیل و بررسی روند تغییرات و همبستگی عوامل اقلیمی (میزان بارش و درجه حرارت) و هیدرولوژیکی (#رطوبت_خاک و پوشش گیاهی) حوضه آبریز و نوسانات سطح #آب دریاچه بین سال های ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۴ پرداخته است.
▪️آزمون های آماری نشان دهنده تغییر ناگهانی در رژیم نوسانات سطح آب دریاچه از سال ۲۰۰۰ میلادی می باشند. با در نظر گرفتن این موضوع می توان بازه مورد مطالعه را به دو دوره قبل از تغییر و بعد از تغییر تقسیم کرد.
▪️بررسی روند تغییرات بلند مدت #بارش و #دما نشان دهنده وضعیت پایدار با تغییرات نه چندان عمده است. بنابراین این فرضیه که کاهش شدید بارش و افزایش میانگین دما عامل اصلی خشک شدن دریاچه است قابل قبول نیست.
▪️از طرف دیگر، سطح #پوشش_گیاهی در طول مدت بررسی روند افزایشی داشته است. تضاد روند کاهش حجم آب تجدید پذیر و افزایش سطح پوشش گیاهی این فرضیه را تقویت می کند که کاهش آب ورودی به دریاچه ناشی از انحراف و #مصرف_آب در بالادست دریاچه باشد.
▪️بررسی ها نشان می دهد که قبل از سال ۲۰۰۰، پوشش گیاهی و سطح آب دریاچه همبستگی مثبت دارند بدین معنی که این دو متغیر با هم کاهش و یا افزایش داشته ا‌ند. اما در دوران پس از آن، کاهش شدید و پیوسته سطح آب دریاچه "همبسته" با افزایش عمده پوشش گیاهی (عمدتا اراضی #کشاورزی که هدر رفت آب از طریق تبخیر و تعرق را تقویت می کنند) بوده است.
▪️بنا بر نتایج به دست آمده اگر چه #تغییرات_اقلیمی ممکن است نقش ثانویه در تشدید شرایط بد دریاچه بازی کرده باشد، دخالت های انسانی و #توسعه کشاورزی از طریق #سد سازی و برداشت بی رویه منابع آب سطحی و زیرزمینی عامل اصلی این اتفاق تلخ محیط زیستی است. با این وجود و به رغم همه هشدارهای متخصصان و دلسوزان هنوز هم شاهد #توسعه_کشاورزی آب بر در این #حوضه_آبریز هستیم.
💧@KavehMadani
🌏 🌍 🌎 #کرونا تنها یک وقفه کوتاه در روند تخریب #محیط_زیست است (1)
✍🏻 امیر سلطان‌زاده
در دورانی که شیوع ویروس جدید کرونا زندگی عادی مردم را مختل کرده و هر روزه تعداد زیادی را به کام مرگ می‌برد، خبر امیدوارکننده توقف موقتی چرخ‌های تخریب محیط زیست است. هر روز اخباری منتشر می‌شود که سطح آلودگی هوا در شهرهای بزرگ دنیا کاهش یافته است. عکس‌های منتشر شده از آسمان شهرهای چین و حتی تهران، رنگ آبی را نشان می‌دهند. خیابان‌های شلوغ فارغ از تردد و سطل‌های زباله خالی از کوه‌های پسماند است. این موضوعات هر کدام به تنهایی می‌تواند یک دوستدار محیط‌زیست را خوشحال کند. اما مسأله مهم این است: در دنیای پس از #کرونا وضعیت چه خواهد بود؟
با آغاز اپیدمی کرونا، پزشکان تنها راه جلوگیری از گسترش آن را قرنطینه و باقی‌ماندن در خانه اعلام کردند. همین موضوع باعث شد تا در بسیاری از کشورها فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی کاهش یابد.
🔷 #تورستن_وبلن، جامعه شناس و اقتصاددان آمریکایی معتقد است که افراد برای نمایش جایگاه اجتماعی خود دست به مصرف متظاهرانه می زنند. شرط نخست برای تظاهر و بالتبع آن مصرف تظاهری، حضور در اجتماع است. اما کرونا امکان حضور در اجتماع و برگزاری این نمایش را گرفت. از این رو در حالی که نیازهای ضروری همچنان پا برجاست، اما میزان مصرف اضافی یا متظاهرانه به شدت کاهش یافته است.
✅ از سوی دیگر با آنکه در هفته‌های نخست، توزیع کالاهای ضروری دچار بحران شده بود، اما به مرور این مشکل نیز حل شد و به تعادل رسید. در نتیجه با کاهش مازاد تولید و مصرف کالاهای غیر ضروری، نیاز به تولید اضافی و رقابت‌های طبقاتی کاهش یافت. همین موضوع اثر خود را بر محیط زیست نمایان کرد و تولید کارخانه‌هایی را که در تولید با یکدیگر رقابت داشتند، کاهش داد.
✅ این موضوع نیز رابطه مستقیمی با مصرف منابع طبیعی، خصوصا انرژی دارد. کاهش تولید و تردد اتومبیل و قطع پروازهای هوایی در مناطقی که به دلیل کرونا ناچار به اجرای قرنطینه شده‌اند، به تنهایی بخش بزرگی از تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش داده است.
💧 #منابع_آب نیز از این فرصت بی نصیب نمانده‌اند. با کاهش تولید و فعالیت‌های اقتصادی، نیاز به #آب و تولید فاضلاب صنعتی را کاهش داده است. اگرچه افزایش مصرف آب شهری به دلیل ارتقای سطح بهداشتی، رشد چشم‌گیری داشته است، اما فراموش نکنیم که اساسا #آب_شرب سهم بسیار کمی را در مصرف نیاز آب بشر بازی می‌کند. بنابراین حتی منابع آب نیز از قطع تولید لجام گسیخته منتفع شده است.
🔷 به عبارت دیگر به نظر می‌رسد در حالی که همچنان زندگی جریان دارد، اما فشار از روی #محیط_زیست برداشته شده است. در واقع تغییر سبک #زندگی_مصرف‌گرایانه، امکان بازسازی متوازن به محیط زیست را داده است.
✅ همچنین بسیاری از فعالیت‌های عمرانی نیز موقتا از حرکت باز ایستاده است. این موضوع از دو منظر قابل بررسی است. از یک سو و در طی این مدت ساخت و سازهایی که منجر به آسیب‌های جدی به محیط زیست می شود مانند سدسازی، اتوبان‌‌سازی، کانال‌های انتقال آب و کارهایی از این دست، از حرکت باز ایستاده و از سوی دیگر فعالیت‌هایی که در جهت حفظ و بازسازی محیط‌زیست است مانند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، احیای جنگل‌ها و تفکیک پسماند نیز متوقف شده است.
به هر روی دوران کرونا نیز سپری خواهد شد. تجربه نشان داده است که بشر نهایتا یا داروی آن را کشف می کند و یا بر اثر گسترش اپیدمی نسبت به آن مقاوم می شود. اما مسئله این است که از فردای مهار کرونا شرایط چطور خواهد شد؟
هنوز کرونا به پایان نرسیده در بسیاری از کشورهای جهان مانند آمریکا، ایران و بریتانیا، دغدغه‌های اقتصادی بر سلامت عمومی رجحان یافته است. بشری که به مصرف مازاد عادت کرده است، نمی‌تواند بپذیرد که چرخه تولید متوقف شود.
✍🏻 امیر سلطان‌زاده
در دورانی که شیوع ویروس جدید کرونا زندگی عادی مردم را مختل کرده و هر روزه تعداد زیادی را به کام مرگ می‌برد، خبر امیدوارکننده توقف موقتی چرخ‌های تخریب محیط زیست است. هر روز اخباری منتشر می‌شود که سطح آلودگی هوا در شهرهای بزرگ دنیا کاهش یافته است. عکس‌های منتشر شده از آسمان شهرهای چین و حتی تهران، رنگ آبی را نشان می‌دهند. خیابان‌های شلوغ فارغ از تردد و سطل‌های زباله خالی از کوه‌های پسماند است. این موضوعات هر کدام به تنهایی می‌تواند یک دوستدار محیط‌زیست را خوشحال کند. اما مسأله مهم این است: در دنیای پس از #کرونا وضعیت چه خواهد بود؟
با آغاز اپیدمی کرونا، پزشکان تنها راه جلوگیری از گسترش آن را قرنطینه و باقی‌ماندن در خانه اعلام کردند. همین موضوع باعث شد تا در بسیاری از کشورها فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی کاهش یابد.
🔷 #تورستن_وبلن، جامعه شناس و اقتصاددان آمریکایی معتقد است که افراد برای نمایش جایگاه اجتماعی خود دست به مصرف متظاهرانه می زنند. شرط نخست برای تظاهر و بالتبع آن مصرف تظاهری، حضور در اجتماع است. اما کرونا امکان حضور در اجتماع و برگزاری این نمایش را گرفت. از این رو در حالی که نیازهای ضروری همچنان پا برجاست، اما میزان مصرف اضافی یا متظاهرانه به شدت کاهش یافته است.
✅ از سوی دیگر با آنکه در هفته‌های نخست، توزیع کالاهای ضروری دچار بحران شده بود، اما به مرور این مشکل نیز حل شد و به تعادل رسید. در نتیجه با کاهش مازاد تولید و مصرف کالاهای غیر ضروری، نیاز به تولید اضافی و رقابت‌های طبقاتی کاهش یافت. همین موضوع اثر خود را بر محیط زیست نمایان کرد و تولید کارخانه‌هایی را که در تولید با یکدیگر رقابت داشتند، کاهش داد.
✅ این موضوع نیز رابطه مستقیمی با مصرف منابع طبیعی، خصوصا انرژی دارد. کاهش تولید و تردد اتومبیل و قطع پروازهای هوایی در مناطقی که به دلیل کرونا ناچار به اجرای قرنطینه شده‌اند، به تنهایی بخش بزرگی از تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش داده است.
💧 #منابع_آب نیز از این فرصت بی نصیب نمانده‌اند. با کاهش تولید و فعالیت‌های اقتصادی، نیاز به #آب و تولید فاضلاب صنعتی را کاهش داده است. اگرچه افزایش مصرف آب شهری به دلیل ارتقای سطح بهداشتی، رشد چشم‌گیری داشته است، اما فراموش نکنیم که اساسا #آب_شرب سهم بسیار کمی را در مصرف نیاز آب بشر بازی می‌کند. بنابراین حتی منابع آب نیز از قطع تولید لجام گسیخته منتفع شده است.
🔷 به عبارت دیگر به نظر می‌رسد در حالی که همچنان زندگی جریان دارد، اما فشار از روی #محیط_زیست برداشته شده است. در واقع تغییر سبک #زندگی_مصرف‌گرایانه، امکان بازسازی متوازن به محیط زیست را داده است.
✅ همچنین بسیاری از فعالیت‌های عمرانی نیز موقتا از حرکت باز ایستاده است. این موضوع از دو منظر قابل بررسی است. از یک سو و در طی این مدت ساخت و سازهایی که منجر به آسیب‌های جدی به محیط زیست می شود مانند سدسازی، اتوبان‌‌سازی، کانال‌های انتقال آب و کارهایی از این دست، از حرکت باز ایستاده و از سوی دیگر فعالیت‌هایی که در جهت حفظ و بازسازی محیط‌زیست است مانند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، احیای جنگل‌ها و تفکیک پسماند نیز متوقف شده است.
به هر روی دوران کرونا نیز سپری خواهد شد. تجربه نشان داده است که بشر نهایتا یا داروی آن را کشف می کند و یا بر اثر گسترش اپیدمی نسبت به آن مقاوم می شود. اما مسئله این است که از فردای مهار کرونا شرایط چطور خواهد شد؟
هنوز کرونا به پایان نرسیده در بسیاری از کشورهای جهان مانند آمریکا، ایران و بریتانیا، دغدغه‌های اقتصادی بر سلامت عمومی رجحان یافته است. بشری که به مصرف مازاد عادت کرده است، نمی‌تواند بپذیرد که چرخه تولید متوقف شود.
🔴 گزارش گاردین از «پنهان‌کاری» درباره نشت مواد رادیواکتیو در خطرناک‌ترین نیروگاه هسته‌ای #اروپا
🔻روزنامه بریتانیایی گاردین در یک گزارشی اختصاصی و مفصل نوشت که بدترشدن نشت در سیلوی عظیم پسماند مواد رادیواکتیو در تأسیسات هسته‌ای «سلافیلد» واقع در شمال شرقی #بریتانیا برای سلامت همگانی خطری جدی است.
🔻این گزارش، «سلافیلد» را «خطرناک‌ترین نیروگاه هسته‌ای اروپا» خوانده و یادآوری کرده که نگرانی درباره بنای فرسوده و ترک‌برداشتن مخازن پسماند مایع و سمی این تأسیسات به «تنش دیپلماتیک» با #آمریکا، جمهوری #ایرلند و #نروژ منجر شده که بر این باورند خطرهای قدیمی آن برطرف نشده است.
🔻در بخشی از سند دولتی که در اختیار روزنامه گاردین قرار گرفته، گفته می‌شود «نشت مایعات رادیواکتیو از پرخطرترین تأسیسات هسته‌ای بریتانیا به احتمال فراوان تا سال ۲۰۵۰ ادامه خواهد داشت. اگر این وضعیت ادامه یابد و تشدید شود پیامدهای خطرناکی نظیر آلوده‌کردن منابع آب زیرزمینی خواهد داشت.»
🔻روزنامه گاردین می‌افزاید که در تحقیقات یک‌ساله خود درباره تأسیسات هسته‌ای «سلافیلد» علاوه بر نشت مواد هسته‌ای، موارد دیگری نظیر حملات سایبری به این تأسیسات، آلودگی رادیواکتیو و فضای کاری مسموم را بررسی کرده است. این تأسیسات با حدود ۱۱ هزار کارمند و کارگر بزرگ‌ترین مرکز نگهداری و فرآوری پسماندهای هسته‌ای محصول برنامه‌های اتمی نظامی و نیروگاه‌های هسته‌ای در اروپاست.
🔻 در سند محرمانه که در نوامبر ۲۰۲۲ برای اعضای هیئت مدیره این تأسیسات تهیه شده و نسخه‌ای از آن در اختیار گاردین قرار گرفته، نگرانی درباره بدتر شدن موازین ایمنی تمامی بخش‌های این تأسیسات مورد تأکید قرار گرفته و در مورد «خطرهای فزاینده» از جمله «نقض ایمنی هسته‌ای، ریسک بالای نشت مواد سمی و ضعف در استانداردهای پیشگیری از حریق» هشدار داده شده است.
⬅️ یکی از دانشمندان عضو هیئت علمی که در مورد تأثیر مواد رادیواکتیو بر سلامت عموم به دولت بریتانیا مشاوره می‌دهد، به روزنامه گاردین گفت خطرهای ناشی از نشت مواد سمی و شیمیایی در این تأسیسات «عمداً و به طور سیستماتیک پنهان شده است.»؛ این گزارش یادآوری می‌کند که وقوع آتش سوزی در این تأسیسات در سال ۱۹۵۷ بدترین سانحه هسته‌ای در تاریخ بریتانیا است.
🔻 اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۱ در گزارش خود هشدار داد که وقوع سانحه احتمالی در «سلافیلد» از فاجعه هسته‌ای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ که بیش از پنج میلیون تن را در معرض تشعشات هسته‌ای قرار داد، بدتر خواهد بود. حجم مواد رادیواکتیو در این تأسیسات بسیار بیشتر از #چرنوبیل است.
🔻 در گزارش اتحادیه اروپا خاطرنشان شده بود که عوامل گوناگونی از جمله انفجار و یا تصادف هوایی می‌تواند موجب پخش شدن پسمانده‌های رادیواکتیو در هوا شود. نگرانی درباره استانداردهای ایمنی این تأسیسات در حدی است که مقامات آمریکایی در مکاتبات دیپلماتیک خود که در اختیار گاردین قرار گرفته است، در خصوص فرسودگی و ترک برداشتن سازه‌های «سلافیلد» هشدار داده‌اند.
🔻 نگرانی در این زمینه به تنش دیپلماتیک بین دولت بریتانیا با نروژ و جمهوری ایرلند منجر شده است. #نروژ نگران است که در صورت بروز سانحه، هوای آلوده به مواد رادیواکتیو ممکن است به آسمان آن کشور برسد و برای #حیات_وحش و چرخه تولید مواد غذایی پیامدهای فاجعه‌باری داشته باشد.
🔻 کارشناسان مستقل که در این زمینه تحقیق کرده و نتایج آن را در اختیار دولت بریتانیا قرار داده‌اند، تردیدی ندارند که «سلافیلد» پرخطرترین تأسیسات هسته‌ای اروپا است. روند فرآوری پسمانده‌های هسته‌ای در این تأسیسات که از دهه میلادی آغاز شده است، حداقل ۲۰ سال دیگر ادامه خواهد داشت.
🔻 تحقیقات کارشناسی نشان می‌دهد که نشت مواد هسته‌ای و شیمیایی در این تأسیسات دست کم از سه سال پیش شروع شده است. اداره نظارت و کنترل هسته‌ای بریتانیا در گزارش خود در ژوئن امسال گفت به رغم آنکه حجم نشت در این اردوگاه «در حد عملی و پذیرفتنی» است، ولی نگرانی درباره احتمال افزایش نشت و آلوده کردن #منابع_آب زیرزمینی جدی است.
🌍@InternationalRel
🔻روزنامه بریتانیایی گاردین در یک گزارشی اختصاصی و مفصل نوشت که بدترشدن نشت در سیلوی عظیم پسماند مواد رادیواکتیو در تأسیسات هسته‌ای «سلافیلد» واقع در شمال شرقی #بریتانیا برای سلامت همگانی خطری جدی است.
🔻این گزارش، «سلافیلد» را «خطرناک‌ترین نیروگاه هسته‌ای اروپا» خوانده و یادآوری کرده که نگرانی درباره بنای فرسوده و ترک‌برداشتن مخازن پسماند مایع و سمی این تأسیسات به «تنش دیپلماتیک» با #آمریکا، جمهوری #ایرلند و #نروژ منجر شده که بر این باورند خطرهای قدیمی آن برطرف نشده است.
🔻در بخشی از سند دولتی که در اختیار روزنامه گاردین قرار گرفته، گفته می‌شود «نشت مایعات رادیواکتیو از پرخطرترین تأسیسات هسته‌ای بریتانیا به احتمال فراوان تا سال ۲۰۵۰ ادامه خواهد داشت. اگر این وضعیت ادامه یابد و تشدید شود پیامدهای خطرناکی نظیر آلوده‌کردن منابع آب زیرزمینی خواهد داشت.»
🔻روزنامه گاردین می‌افزاید که در تحقیقات یک‌ساله خود درباره تأسیسات هسته‌ای «سلافیلد» علاوه بر نشت مواد هسته‌ای، موارد دیگری نظیر حملات سایبری به این تأسیسات، آلودگی رادیواکتیو و فضای کاری مسموم را بررسی کرده است. این تأسیسات با حدود ۱۱ هزار کارمند و کارگر بزرگ‌ترین مرکز نگهداری و فرآوری پسماندهای هسته‌ای محصول برنامه‌های اتمی نظامی و نیروگاه‌های هسته‌ای در اروپاست.
🔻 در سند محرمانه که در نوامبر ۲۰۲۲ برای اعضای هیئت مدیره این تأسیسات تهیه شده و نسخه‌ای از آن در اختیار گاردین قرار گرفته، نگرانی درباره بدتر شدن موازین ایمنی تمامی بخش‌های این تأسیسات مورد تأکید قرار گرفته و در مورد «خطرهای فزاینده» از جمله «نقض ایمنی هسته‌ای، ریسک بالای نشت مواد سمی و ضعف در استانداردهای پیشگیری از حریق» هشدار داده شده است.
⬅️ یکی از دانشمندان عضو هیئت علمی که در مورد تأثیر مواد رادیواکتیو بر سلامت عموم به دولت بریتانیا مشاوره می‌دهد، به روزنامه گاردین گفت خطرهای ناشی از نشت مواد سمی و شیمیایی در این تأسیسات «عمداً و به طور سیستماتیک پنهان شده است.»؛ این گزارش یادآوری می‌کند که وقوع آتش سوزی در این تأسیسات در سال ۱۹۵۷ بدترین سانحه هسته‌ای در تاریخ بریتانیا است.
🔻 اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۱ در گزارش خود هشدار داد که وقوع سانحه احتمالی در «سلافیلد» از فاجعه هسته‌ای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ که بیش از پنج میلیون تن را در معرض تشعشات هسته‌ای قرار داد، بدتر خواهد بود. حجم مواد رادیواکتیو در این تأسیسات بسیار بیشتر از #چرنوبیل است.
🔻 در گزارش اتحادیه اروپا خاطرنشان شده بود که عوامل گوناگونی از جمله انفجار و یا تصادف هوایی می‌تواند موجب پخش شدن پسمانده‌های رادیواکتیو در هوا شود. نگرانی درباره استانداردهای ایمنی این تأسیسات در حدی است که مقامات آمریکایی در مکاتبات دیپلماتیک خود که در اختیار گاردین قرار گرفته است، در خصوص فرسودگی و ترک برداشتن سازه‌های «سلافیلد» هشدار داده‌اند.
🔻 نگرانی در این زمینه به تنش دیپلماتیک بین دولت بریتانیا با نروژ و جمهوری ایرلند منجر شده است. #نروژ نگران است که در صورت بروز سانحه، هوای آلوده به مواد رادیواکتیو ممکن است به آسمان آن کشور برسد و برای #حیات_وحش و چرخه تولید مواد غذایی پیامدهای فاجعه‌باری داشته باشد.
🔻 کارشناسان مستقل که در این زمینه تحقیق کرده و نتایج آن را در اختیار دولت بریتانیا قرار داده‌اند، تردیدی ندارند که «سلافیلد» پرخطرترین تأسیسات هسته‌ای اروپا است. روند فرآوری پسمانده‌های هسته‌ای در این تأسیسات که از دهه میلادی آغاز شده است، حداقل ۲۰ سال دیگر ادامه خواهد داشت.
🔻 تحقیقات کارشناسی نشان می‌دهد که نشت مواد هسته‌ای و شیمیایی در این تأسیسات دست کم از سه سال پیش شروع شده است. اداره نظارت و کنترل هسته‌ای بریتانیا در گزارش خود در ژوئن امسال گفت به رغم آنکه حجم نشت در این اردوگاه «در حد عملی و پذیرفتنی» است، ولی نگرانی درباره احتمال افزایش نشت و آلوده کردن #منابع_آب زیرزمینی جدی است.
🌍@InternationalRel
the Guardian
Revealed: Sellafield nuclear site has leak that could pose risk to public
Safety concerns at Europe’s most hazardous plant have caused diplomatic tensions with US, Norway and Ireland