🔵نیویورک‌تایمز: قدرتمندترین حاکم عرب #محمد_بن_سلمان نیست، #محمد_بن_زاید است (1)
#روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی مفصل ولیعهد #ابوظبی را قدرتمندترین سیاستمدار عرب توصیف کرده و به تشریح دلایل نفوذ وی در ساختار سیاسی #آمریکا و تبعات ثبات‌زدای اقدامات وی برای منطقه و جهان، پرداخته است.
نویسنده این گزارش، در وصف بن زاید نوشته است که می‌توان گفت که او اکنون «قدرتمندترین حاکم جهان عرب است. او جزو با نفوذترین صداهای خارجی در واشنگتن است و به ایالات متحده توصیه می‌کند که از ستیزه‌جویی فزاینده او در قبال منطقه پیروی کند.»
این گزارش با اشاره به سابقه طولانی روابط شخصی بن زاید با سیاستمداران آمریکایی، نوشته است: «برای چندین دهه، این شاهزاده از متحدان کلیدی واشنگتن بوده و از رهبری واشنگتن پیروی کرده است، اما حالا او دارد آنطور که می‌خواهد عمل می‌کند. نیروهای ویژه او در یمن، لیبی، سومالی و شمال سینای مصر، فعال هستند. او برای مقابله با جابجایی‌های دموکراتیک قدرت در خاورمیانه تلاش کرده، به روی کار آردن یک حاکم خودکامه مورد اعتماد در مصر کمک کرده و یک عامل تحت‌الحمایه را در عربستان سعودی به قدرت رسانده است.»
نیویورک‌تایمز با اشاره به موارد نقض حقوق بشر در امارات و همچنین اقدامات ثبات‌زدای این کشور، نوشته است که با این وجود با روی کار آمدن دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا، اکنون نفوذ ابوظبی در واشنگتن بیش از هر زمان دیگری است و دولت ترامپ از مواضع امارات در قبال موضوعات مختلف از جمله قطر، لیبی و عربستان سعودی حمایت کرده است.
دیپلمات‌های غربی که محمد بن زاید را می‌شناسند، به این روزنامه گفته‌اند که او در مورد «دو دشمن» دچار وسواس فکری است: #ایران و #اخوان_المسلمین. دولت ترامپ هم «تلاش کرده تا با قدرت علیه هر دوی آن‌ها اقدام کند و هفته گذشته هم گام‌هایی برداشت تا مخالفت کنگره با فروش سلاح به عربستان سعودی و امارات را دور بزند.»
بر اساس اسناد «ویکی لیکس»، بن زاید در سال ۲۰۰۷ در دیدار با یک هیأت آمریکایی، هراس از قدرت گرفتن اخوان را به عنوان دلیل مخالفت با دموکراسی در منطقه، مطرح کرده است. وی گفته است: «من عرب هستم، مسلمان هستم و نماز می‌خوانم و در دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ یکی از آن‌ها بودم.»
به گفته دیپلمات‌های غربی، بن زاید معتقد است که در صورت برگزاری انتخابات در کشورهای منطقه، همواره اسلامگرایان پیروز می‌شوند و به همین دلیل این منطقه برای دموکراسی آماده نیست. به ادعای بن زاید «در هر کشور مسلمانی، شما نتیجه یکسانی را شاهد خواهید بود. #خاورمیانه، #کالیفرنیا نیست.»
نیویورک‌تایمز درباره دیدگاه‌های بن زاید در مورد ایران هم نوشته است: «شاهزاده محمد همواره به مقام‌های آمریکایی گفته است که او اسرائیل را متحدی در برابر ایران و اخوان المسلمین می‌داند. اسرائیل هم به او اعتماد کرده و تجهیزات ارتقاء اف-۱۶ و نرم‌افزارهای پیشرفته جاسوسی از تلفن همراه به او فروخته است.»
بر اساس این گزارش، بن زاید معتقد است که دولت سابق آمریکا با مذاکره پنهانی با ایران، به او خیانت کرده است. «استفان هادلی» مشاور امنیتی دولت «جورج بوش» رئیس‌جمهور سابق آمریکا، می‌گوید: «آن‌ها نه تنها احساس کردند به آن‌ها بی‌توجهی شده، بلکه احساس کردند دولت [باراک] اوباما به آن‌ها خیانت کرده است. فکر می‌کنم خصوصا شخص شاهزاده محمد چنین احساسی داشت.»
هراس بن زاید از سفر به آمریکا
در بخش دیگری از این گزارش به تلاش‌های بن زاید برای اثرگذاری بر ترامپ پیش از ورود وی به کاخ سفید اشاره شده است. بر اساس این گزارش و مطالبی که پیش از این در رسانه‌ها منتشر شده بود، بن زاید در سال ۲۰۱۶ مخفیانه با تیم انتقالی ترامپ دیدار کرده و در تلاش بوده تا میان ستاد انتخاباتی ترامپ و روسیه نیز نقش رابط را ایفا کند.
به نوشته نیویورک‌تایمز، همین امر موجب شده تا نام بن زاید در تحقیقات مربوط به دخالت ادعایی روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا مطرح شود. این روزنامه نوشته است: «تاکنون دستکم پنج نفر از کسانی که برای شاهزاده محمد کار می‌کرده‌اند، در تحقیقات قضایی برآمده از این تحقیقات گرفتار شده‌اند. شاهزاده محمد در سه دهه گذشته دائما به ایالات متحده سفر کرده است، اما در دو سال اخیر از این کار اجتناب کرده است، تا حدی به این دلیل که او نگران است که بازپرسان این پرونده بخواهند از او یا دستیارانش بازجویی کنند.»
اینکه چرا بن زاید می‌خواسته به عنوان رابط میان آمریکا و #روسیه عمل کند، مشخص نیست، اما به گفته دیپلمات‌های آمریکایی و آنطور که ایمیل‌های درز کرده سفیر امارات در واشنگتن نشان می‌دهد، بن زاید سال‌ها تلاش کرده تا روسیه را از ایران دور کند.
🔗 https://www.nytimes.com/2019/06/02/world/middleeast/crown-prince-mohammed-bin-zayed.html?emc=rss&partner=rss
#روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی مفصل ولیعهد #ابوظبی را قدرتمندترین سیاستمدار عرب توصیف کرده و به تشریح دلایل نفوذ وی در ساختار سیاسی #آمریکا و تبعات ثبات‌زدای اقدامات وی برای منطقه و جهان، پرداخته است.
نویسنده این گزارش، در وصف بن زاید نوشته است که می‌توان گفت که او اکنون «قدرتمندترین حاکم جهان عرب است. او جزو با نفوذترین صداهای خارجی در واشنگتن است و به ایالات متحده توصیه می‌کند که از ستیزه‌جویی فزاینده او در قبال منطقه پیروی کند.»
این گزارش با اشاره به سابقه طولانی روابط شخصی بن زاید با سیاستمداران آمریکایی، نوشته است: «برای چندین دهه، این شاهزاده از متحدان کلیدی واشنگتن بوده و از رهبری واشنگتن پیروی کرده است، اما حالا او دارد آنطور که می‌خواهد عمل می‌کند. نیروهای ویژه او در یمن، لیبی، سومالی و شمال سینای مصر، فعال هستند. او برای مقابله با جابجایی‌های دموکراتیک قدرت در خاورمیانه تلاش کرده، به روی کار آردن یک حاکم خودکامه مورد اعتماد در مصر کمک کرده و یک عامل تحت‌الحمایه را در عربستان سعودی به قدرت رسانده است.»
نیویورک‌تایمز با اشاره به موارد نقض حقوق بشر در امارات و همچنین اقدامات ثبات‌زدای این کشور، نوشته است که با این وجود با روی کار آمدن دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا، اکنون نفوذ ابوظبی در واشنگتن بیش از هر زمان دیگری است و دولت ترامپ از مواضع امارات در قبال موضوعات مختلف از جمله قطر، لیبی و عربستان سعودی حمایت کرده است.
دیپلمات‌های غربی که محمد بن زاید را می‌شناسند، به این روزنامه گفته‌اند که او در مورد «دو دشمن» دچار وسواس فکری است: #ایران و #اخوان_المسلمین. دولت ترامپ هم «تلاش کرده تا با قدرت علیه هر دوی آن‌ها اقدام کند و هفته گذشته هم گام‌هایی برداشت تا مخالفت کنگره با فروش سلاح به عربستان سعودی و امارات را دور بزند.»
بر اساس اسناد «ویکی لیکس»، بن زاید در سال ۲۰۰۷ در دیدار با یک هیأت آمریکایی، هراس از قدرت گرفتن اخوان را به عنوان دلیل مخالفت با دموکراسی در منطقه، مطرح کرده است. وی گفته است: «من عرب هستم، مسلمان هستم و نماز می‌خوانم و در دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ یکی از آن‌ها بودم.»
به گفته دیپلمات‌های غربی، بن زاید معتقد است که در صورت برگزاری انتخابات در کشورهای منطقه، همواره اسلامگرایان پیروز می‌شوند و به همین دلیل این منطقه برای دموکراسی آماده نیست. به ادعای بن زاید «در هر کشور مسلمانی، شما نتیجه یکسانی را شاهد خواهید بود. #خاورمیانه، #کالیفرنیا نیست.»
نیویورک‌تایمز درباره دیدگاه‌های بن زاید در مورد ایران هم نوشته است: «شاهزاده محمد همواره به مقام‌های آمریکایی گفته است که او اسرائیل را متحدی در برابر ایران و اخوان المسلمین می‌داند. اسرائیل هم به او اعتماد کرده و تجهیزات ارتقاء اف-۱۶ و نرم‌افزارهای پیشرفته جاسوسی از تلفن همراه به او فروخته است.»
بر اساس این گزارش، بن زاید معتقد است که دولت سابق آمریکا با مذاکره پنهانی با ایران، به او خیانت کرده است. «استفان هادلی» مشاور امنیتی دولت «جورج بوش» رئیس‌جمهور سابق آمریکا، می‌گوید: «آن‌ها نه تنها احساس کردند به آن‌ها بی‌توجهی شده، بلکه احساس کردند دولت [باراک] اوباما به آن‌ها خیانت کرده است. فکر می‌کنم خصوصا شخص شاهزاده محمد چنین احساسی داشت.»
هراس بن زاید از سفر به آمریکا
در بخش دیگری از این گزارش به تلاش‌های بن زاید برای اثرگذاری بر ترامپ پیش از ورود وی به کاخ سفید اشاره شده است. بر اساس این گزارش و مطالبی که پیش از این در رسانه‌ها منتشر شده بود، بن زاید در سال ۲۰۱۶ مخفیانه با تیم انتقالی ترامپ دیدار کرده و در تلاش بوده تا میان ستاد انتخاباتی ترامپ و روسیه نیز نقش رابط را ایفا کند.
به نوشته نیویورک‌تایمز، همین امر موجب شده تا نام بن زاید در تحقیقات مربوط به دخالت ادعایی روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا مطرح شود. این روزنامه نوشته است: «تاکنون دستکم پنج نفر از کسانی که برای شاهزاده محمد کار می‌کرده‌اند، در تحقیقات قضایی برآمده از این تحقیقات گرفتار شده‌اند. شاهزاده محمد در سه دهه گذشته دائما به ایالات متحده سفر کرده است، اما در دو سال اخیر از این کار اجتناب کرده است، تا حدی به این دلیل که او نگران است که بازپرسان این پرونده بخواهند از او یا دستیارانش بازجویی کنند.»
اینکه چرا بن زاید می‌خواسته به عنوان رابط میان آمریکا و #روسیه عمل کند، مشخص نیست، اما به گفته دیپلمات‌های آمریکایی و آنطور که ایمیل‌های درز کرده سفیر امارات در واشنگتن نشان می‌دهد، بن زاید سال‌ها تلاش کرده تا روسیه را از ایران دور کند.
🔗 https://www.nytimes.com/2019/06/02/world/middleeast/crown-prince-mohammed-bin-zayed.html?emc=rss&partner=rss
NY Times
The Most Powerful Arab Ruler Isn’t M.B.S. It’s M.B.Z.
Prince Mohammed bin Zayed expanded the U.A.E.’s power by following America’s lead. He now has an increasingly bellicose agenda of his own. And President Trump seems to be following him.
⚪️ #امارات و لقمه بزرگ‌تر از دهان (2)
انگیزه‌ها و دلایل گسترش فعالیت‌های منطقه‌ای #امارات_متحده_عربی چیست؟
🎤 گفت‌وگو با #کریستین_کوتس_اولریخسن، پژوهشگر امور #خاورمیانه در مؤسسه سیاست‌های عمومی بِیکر در دانشگاه رایس تگزاس.
♦️ مایکل یانگ: به نظر می‌رسد سیاست‌های امارات در یمن و سوریه با سیاست‌های عربستان سعودی، که از دیرباز قدرت برتر عربی در خلیج فارس بوده، در تضاد باشد. پیوندهای امروز میان #امارات و #عربستان را چه‌طور ارزیابی می‌کنید؟
◽️ کریستین کوتس اولریخسن: تا جایی که به روابط میان ولیعهدها مربوط می‌شود –یعنی محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی و محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی- پیوند میان امارات متحده عربی و ریاض امروزه هم‌چنان محکم و پابرجاست. این‌دو مشترکا ریاست شورای هماهنگی عربستان و امارات را برعهده دارند؛ این تدبیر دوجانبه در سال ۲۰۱۶ شکل گرفت و از قرار معلوم، محمد بن راشد حاکم دبی علی‌رغم پست و مقامی که در سطح فدرال به‌عنوان نخست‌وزیر و نایب‌رئیس امارات متحده عربی داراست، جایی در آن ندارد. شورای هماهنگی امارات و عربستان گواهی‌ست بر تمرکز رابطه دوجانبه ابوظبی و ریاض بر تبدیل کردن این دو شیخ‌نشین به مرکزِ جاذبه جدید خلیج فارس؛ و البته این سؤال هم وجود دارد که تکلیف شش امارت دیگر، یا چهار کشور دیگر عضو شورای هماهنگی #خلیج_فارس چه خواهد شد.
با وجود این، حمایت امارات از شورای انتقالی جنوب یمن –که رهبری آن درابوظبی باقی می‌ماند— تنش‌هایی را در این کشور برانگیخته، به‌ویژه از ماه آوریل که شورا اعلام خودمختاری کرده است. پیشاپیش تنش‌های سختی بین شورای انتقالی جنوب و دولت دست‌نشانده سعودی به‌ریاست‌‌جمهوری عبد ربه منصور هادی درگرفته بود که نتیجه عدم اجرای توافق نوامبر ۲۰۱۹ ریاض برای پایان‌بخشی به جنگ میان گروه‌های منسوب به عربستان و امارات در یمن بود. اهداف امارات و عربستان (و تصورشان از تهدید) در یمن حالا کم و بیش متفاوت است با اهدافی که سال ۲۰۱۵ هنگام ائتلاف برای مداخله نظامی در این کشور داشتند. هرچند، این طرح‌ها و برنامه‌ها تا زمانی قابل اجرا بودند که نقش مؤثری در تقسیم یمن به حوزه نفوذ کشورهای خارجی ایفا می‌کردند، پس از آن فرآیند سیاسی جای خود را به جنگ داد. پس از کناره گرفتن امارات از درگیری مستقیم در یمن در سال ۲۰۱۹ –حرکتی که لزوماً با هماهنگی ریاض صورت نگرفت— و بالا رفتن احتمال شکل‌گیری یک فرآیند سیاسی، سرپوش گذاشتن روی چنین اقدامات و رویکردهای رقابتی‌ای دشوارتر به نظر می‌رود.
#سوریه نیز بیش‌تر در روابط امارات با آمریکا چالش ایجاد کرده تا در روابط این کشور با عربستان سعودی.
♦️ مایکل یانگ: چرا طی سال‌های اخیر امارات تا این اندازه متوجه و متمرکز بر مقابله با نفوذ اخوان المسلمین در منطقه بوده، در‌حالی‌که پیش‌تر این طور نبود؟
◽️ کریستین کوتس اولریخسن: در دهه ۷۰، چهره‌های قدرتمندی در امارات موافق و طرفدار جنبش محلی اصلاح بودند، جنبشی که موازینی هم‌سو با اخوان المسلمین داشت. این چهره‌ها شامل افرادی بودند نظیر حاکم دبی و حاکم رأس الخیمه؛ البته اولی تنها برای مدت زمان محدودی از این جنبش حمایت کرد، اما دومی تا دم مرگ، یعنی درست سه ماه پیش از آغاز بهار عربی، برای اسلامگرایان امارات «فضایی امن» مهیا کرد.
مخالفت و مقابله رهبران امارات با اخوان المسلمین، به‌ویژه در ابوظبی، در دهه ۹۰ و به‌دنبال اعلام هشدارهایی از جانب رئیس‌جمهورِ وقتِ مصر #حسنی_مبارک بروز و ظهور پیدا کرد، و سپس در سال ۲۰۰۳ پس از سلسله دیدارهای محمد بن زاید با رهبران جنبش اصلاح، و تلاش ناموفق او جهت توقف فعالیت سیاسی آنان شدت یافت.
اکنون #محمد_بن_زاید، #اخوان_المسلمین، انشعابات محلی آن، و اسلام سیاسی را به‌طور کلی تهدیدی جدی علیه ثبات ملی و منطقه‌ای قلمداد می‌کند. او معتقد است که هدف آن‌ها به‌چالش کشیدن وضع سیاسی موجود است و از این بابت نگران است که درصورت راه‌یابی به انتخابات حمایت مردمی قابل‌توجهی را به خود جلب کنند—این همان اتفاقی بود که در تونس و مصر پس از بهار عربی رخ داد.. یک‌جور ذهنیت «دوراهی‌محور» پدید آمده و ریشه دوانده است که بر مبنای آن بایستی میان ثبات یا بی‌ثباتی یکی را انتخاب کرد، و تقریباً چیزی میان این دو گزینه وجود ندارد.
انگیزه‌ها و دلایل گسترش فعالیت‌های منطقه‌ای #امارات_متحده_عربی چیست؟
🎤 گفت‌وگو با #کریستین_کوتس_اولریخسن، پژوهشگر امور #خاورمیانه در مؤسسه سیاست‌های عمومی بِیکر در دانشگاه رایس تگزاس.
♦️ مایکل یانگ: به نظر می‌رسد سیاست‌های امارات در یمن و سوریه با سیاست‌های عربستان سعودی، که از دیرباز قدرت برتر عربی در خلیج فارس بوده، در تضاد باشد. پیوندهای امروز میان #امارات و #عربستان را چه‌طور ارزیابی می‌کنید؟
◽️ کریستین کوتس اولریخسن: تا جایی که به روابط میان ولیعهدها مربوط می‌شود –یعنی محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی و محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی- پیوند میان امارات متحده عربی و ریاض امروزه هم‌چنان محکم و پابرجاست. این‌دو مشترکا ریاست شورای هماهنگی عربستان و امارات را برعهده دارند؛ این تدبیر دوجانبه در سال ۲۰۱۶ شکل گرفت و از قرار معلوم، محمد بن راشد حاکم دبی علی‌رغم پست و مقامی که در سطح فدرال به‌عنوان نخست‌وزیر و نایب‌رئیس امارات متحده عربی داراست، جایی در آن ندارد. شورای هماهنگی امارات و عربستان گواهی‌ست بر تمرکز رابطه دوجانبه ابوظبی و ریاض بر تبدیل کردن این دو شیخ‌نشین به مرکزِ جاذبه جدید خلیج فارس؛ و البته این سؤال هم وجود دارد که تکلیف شش امارت دیگر، یا چهار کشور دیگر عضو شورای هماهنگی #خلیج_فارس چه خواهد شد.
با وجود این، حمایت امارات از شورای انتقالی جنوب یمن –که رهبری آن درابوظبی باقی می‌ماند— تنش‌هایی را در این کشور برانگیخته، به‌ویژه از ماه آوریل که شورا اعلام خودمختاری کرده است. پیشاپیش تنش‌های سختی بین شورای انتقالی جنوب و دولت دست‌نشانده سعودی به‌ریاست‌‌جمهوری عبد ربه منصور هادی درگرفته بود که نتیجه عدم اجرای توافق نوامبر ۲۰۱۹ ریاض برای پایان‌بخشی به جنگ میان گروه‌های منسوب به عربستان و امارات در یمن بود. اهداف امارات و عربستان (و تصورشان از تهدید) در یمن حالا کم و بیش متفاوت است با اهدافی که سال ۲۰۱۵ هنگام ائتلاف برای مداخله نظامی در این کشور داشتند. هرچند، این طرح‌ها و برنامه‌ها تا زمانی قابل اجرا بودند که نقش مؤثری در تقسیم یمن به حوزه نفوذ کشورهای خارجی ایفا می‌کردند، پس از آن فرآیند سیاسی جای خود را به جنگ داد. پس از کناره گرفتن امارات از درگیری مستقیم در یمن در سال ۲۰۱۹ –حرکتی که لزوماً با هماهنگی ریاض صورت نگرفت— و بالا رفتن احتمال شکل‌گیری یک فرآیند سیاسی، سرپوش گذاشتن روی چنین اقدامات و رویکردهای رقابتی‌ای دشوارتر به نظر می‌رود.
#سوریه نیز بیش‌تر در روابط امارات با آمریکا چالش ایجاد کرده تا در روابط این کشور با عربستان سعودی.
♦️ مایکل یانگ: چرا طی سال‌های اخیر امارات تا این اندازه متوجه و متمرکز بر مقابله با نفوذ اخوان المسلمین در منطقه بوده، در‌حالی‌که پیش‌تر این طور نبود؟
◽️ کریستین کوتس اولریخسن: در دهه ۷۰، چهره‌های قدرتمندی در امارات موافق و طرفدار جنبش محلی اصلاح بودند، جنبشی که موازینی هم‌سو با اخوان المسلمین داشت. این چهره‌ها شامل افرادی بودند نظیر حاکم دبی و حاکم رأس الخیمه؛ البته اولی تنها برای مدت زمان محدودی از این جنبش حمایت کرد، اما دومی تا دم مرگ، یعنی درست سه ماه پیش از آغاز بهار عربی، برای اسلامگرایان امارات «فضایی امن» مهیا کرد.
مخالفت و مقابله رهبران امارات با اخوان المسلمین، به‌ویژه در ابوظبی، در دهه ۹۰ و به‌دنبال اعلام هشدارهایی از جانب رئیس‌جمهورِ وقتِ مصر #حسنی_مبارک بروز و ظهور پیدا کرد، و سپس در سال ۲۰۰۳ پس از سلسله دیدارهای محمد بن زاید با رهبران جنبش اصلاح، و تلاش ناموفق او جهت توقف فعالیت سیاسی آنان شدت یافت.
اکنون #محمد_بن_زاید، #اخوان_المسلمین، انشعابات محلی آن، و اسلام سیاسی را به‌طور کلی تهدیدی جدی علیه ثبات ملی و منطقه‌ای قلمداد می‌کند. او معتقد است که هدف آن‌ها به‌چالش کشیدن وضع سیاسی موجود است و از این بابت نگران است که درصورت راه‌یابی به انتخابات حمایت مردمی قابل‌توجهی را به خود جلب کنند—این همان اتفاقی بود که در تونس و مصر پس از بهار عربی رخ داد.. یک‌جور ذهنیت «دوراهی‌محور» پدید آمده و ریشه دوانده است که بر مبنای آن بایستی میان ثبات یا بی‌ثباتی یکی را انتخاب کرد، و تقریباً چیزی میان این دو گزینه وجود ندارد.
Carnegie Middle East Center
Punching Above Its Weight
In an interview, Kristian Coates Ulrichsen explains what is behind the United Arab Emirates’ widening regional activism.
⭕️ وزارت کشور #مصر اعلام کرد که پلیس #قاهره رهبر «گروه غیرقانونی» #اخوان_المسلمین را در پایتخت بازداشت کرده است
اطلاعیه این وزارتخانه می‌گوید که نیروهای امنیتی در روزهای اخیر متوجه شدند که #محمود_عزت، رهبر موقت این گروه اسلام‌گرا، در آپارتمانی اطراف قاهره پنهان شده است.
این اطلاعیه می‌افزاید که نیروهای پلیس از مخفی‌گاه آقای عزت کامپیوترها و موبایل‌هایی مجهز به نرم‌افزارهای رمزنگاری پیدا کرده‌اند که به او اجازه می‌داد با اعضای گروه اخوان المسلمین در مصر و خارج از کشور ارتباط برقرار کند.
اطلاعیه این وزارتخانه می‌گوید که نیروهای امنیتی در روزهای اخیر متوجه شدند که #محمود_عزت، رهبر موقت این گروه اسلام‌گرا، در آپارتمانی اطراف قاهره پنهان شده است.
این اطلاعیه می‌افزاید که نیروهای پلیس از مخفی‌گاه آقای عزت کامپیوترها و موبایل‌هایی مجهز به نرم‌افزارهای رمزنگاری پیدا کرده‌اند که به او اجازه می‌داد با اعضای گروه اخوان المسلمین در مصر و خارج از کشور ارتباط برقرار کند.
Aljazeera
Egypt arrests top Muslim Brotherhood leader
Egypt on Friday arrested a top leader of the Muslim Brotherhood, the latest swept up by Cairo's long-running crackdown against the outlawed Islamist group.