⭕️ صدمین سال تولد نواپرداز ملودی‌های خاطره انگیز
📌 ابوالحسن صبا،استاد برجستهٔ موسیقی، علی تجویدی را خلیفه و جانشین خود می دانست
♦️برخی از یاران و شاگردان علی تجویدی، نواپرداز و نوازنده نامدار ویلن، شامگاه پنج‌شنبه ۱۶ آبان در تالار وحدت گرد هم آمدند تا صدمین سالروز تولد این هنرمند کم‌نظیر را پاس بدارند.
هنرمندی که به گفته خودش، در سال‌های اولیه انقلاب ساز ویلن را بر سرش شکستند، در سال‌های انتهایی دهه هفتاد، آثارش را با ارکستر ملی در تالار وحدت و در حضور رئیس جمهوری وقت، نواختند و تشویقش کردند و در سال ۱۳۸۳ در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از او به عنوان چهره ماندگار موسیقی یاد کردند و جایزه‌ای تقدیمش کردند؛ در حالی که او از سه سال پیش از آن، در بستر بیماری افتاده بود و عملا توان حرکت هم نداشت و جایزه را به طور غیابی به نامش زدند.
♦️شهبازیان در شب پنج‌شنبه و هنگام سخن گفتن از تجویدی به همین همکاری اشاره کرد و گفت: «استاد تجویدی همیشه ذهن فعالی داشتند و به محض اینکه چیزی به ذهن‌شان می‌آمد، یادداشت می‌کردند. آثار او یکی از دیگری زیباتر بود و کاملا در آواهای موسیقی ایران غرق می‌شد و مردم آنها را بسیار دوست داشتند. شانس این را داشتم تا چند اثر استاد را با صدای علی اصغر شاه زیدی ضبط کنم. ایشان زمانی که آثار را شنیدند، پسندیدند و اشک در چشمان‌شان حلقه زد و گفتند، هیچ کس این‌گونه آثار مرا تنظیم نکرده بود.»
♦️در مراسم نکوداشت استاد تجویدی، دختر وی هم حضور داشت که از ویژگی‌های رفتاری و کاری پدرش سخن گفت، اما اشاره‌ای به این نکته نکرد که برخی از کارهای پدرش، هنوز فرصت تنظیم و انتشار نیافته‌اند. او گفت که پدرش در سال‌های بعد از انقلاب که نواختن ویلن برای دوره‌ای طولانی ممنوع شده بود، به آموزش و تمرین برای نواختن تار پرداخت.
آقای تجویدی در سال‌های پایانی عمرش اعلام کرده بود که نزدیک به۲۰ قطعه و ترانه و تصنیف ساخته است که هنوز فرصت انتشار نیافته‌اند. به نظر می‌رسد که می‌بایست به وجه همت خانواده آقای تجویدی در پی‌گیری و جست‌وجو در آرشیو او امیدوار بود تابتوان این آثار را به جامعه موسیقی ارزانی داشت و اجراکرد.
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 نویسنده: حسن امرایی
#نواپرداز #موسیقی #علی‌تجویدی #هنر #حمیرا #هایده #ایندیپندنت
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
📌 ابوالحسن صبا،استاد برجستهٔ موسیقی، علی تجویدی را خلیفه و جانشین خود می دانست
♦️برخی از یاران و شاگردان علی تجویدی، نواپرداز و نوازنده نامدار ویلن، شامگاه پنج‌شنبه ۱۶ آبان در تالار وحدت گرد هم آمدند تا صدمین سالروز تولد این هنرمند کم‌نظیر را پاس بدارند.
هنرمندی که به گفته خودش، در سال‌های اولیه انقلاب ساز ویلن را بر سرش شکستند، در سال‌های انتهایی دهه هفتاد، آثارش را با ارکستر ملی در تالار وحدت و در حضور رئیس جمهوری وقت، نواختند و تشویقش کردند و در سال ۱۳۸۳ در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از او به عنوان چهره ماندگار موسیقی یاد کردند و جایزه‌ای تقدیمش کردند؛ در حالی که او از سه سال پیش از آن، در بستر بیماری افتاده بود و عملا توان حرکت هم نداشت و جایزه را به طور غیابی به نامش زدند.
♦️شهبازیان در شب پنج‌شنبه و هنگام سخن گفتن از تجویدی به همین همکاری اشاره کرد و گفت: «استاد تجویدی همیشه ذهن فعالی داشتند و به محض اینکه چیزی به ذهن‌شان می‌آمد، یادداشت می‌کردند. آثار او یکی از دیگری زیباتر بود و کاملا در آواهای موسیقی ایران غرق می‌شد و مردم آنها را بسیار دوست داشتند. شانس این را داشتم تا چند اثر استاد را با صدای علی اصغر شاه زیدی ضبط کنم. ایشان زمانی که آثار را شنیدند، پسندیدند و اشک در چشمان‌شان حلقه زد و گفتند، هیچ کس این‌گونه آثار مرا تنظیم نکرده بود.»
♦️در مراسم نکوداشت استاد تجویدی، دختر وی هم حضور داشت که از ویژگی‌های رفتاری و کاری پدرش سخن گفت، اما اشاره‌ای به این نکته نکرد که برخی از کارهای پدرش، هنوز فرصت تنظیم و انتشار نیافته‌اند. او گفت که پدرش در سال‌های بعد از انقلاب که نواختن ویلن برای دوره‌ای طولانی ممنوع شده بود، به آموزش و تمرین برای نواختن تار پرداخت.
آقای تجویدی در سال‌های پایانی عمرش اعلام کرده بود که نزدیک به۲۰ قطعه و ترانه و تصنیف ساخته است که هنوز فرصت انتشار نیافته‌اند. به نظر می‌رسد که می‌بایست به وجه همت خانواده آقای تجویدی در پی‌گیری و جست‌وجو در آرشیو او امیدوار بود تابتوان این آثار را به جامعه موسیقی ارزانی داشت و اجراکرد.
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 نویسنده: حسن امرایی
#نواپرداز #موسیقی #علی‌تجویدی #هنر #حمیرا #هایده #ایندیپندنت
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
ایندیپندنت فارسی
صدمین سال تولد نواپرداز ملودی‌های خاطره انگیز
برخی از یاران و شاگردان علی تجویدی، نواپرداز و نوازنده نامدار ویلن، شامگاه پنج‌شنبه ۱۶ آبان در تالار وحدت گرد هم آمدند تا صدمین سالروز تولد این هنرمند کم‌نظیر را پاس بدارند.
⭕️ سی‌امین سال درگذشت هایده؛ یاد آن حنجره باز، خاطره آن صدای افسانه‌ای
📌 علی تجویدی: وقتی هایده یکی از آهنگ‌های من را خواند، متحیر سر جایم میخکوب شدم
♦️مرگ هایده (معصومه دده‌بالا) آن هم در اوج هنرخوانندگی و در ۴۷ سالگی، شاید یکی از سهمگین‌ترین ضربه‌هایی بود که بر جامعه موسیقی، علاقه‌مندان این صدای افسانه‌ای و عاشقان هنر موسیقی ایرانی وارد کرد. به خصوص مردمان و هنردوستان او در منطقه لس‌آنجلس که به صدا و حضور شادی‌بخش او در محافل خو گرفته بودند و بار سنگین غربت غرب و زندگی ماشینی و پرتلاطم جنوب کالیفرنیا را با صدای برانگیزاننده او تخفیف می‌دادند.
۴۷ سالگی سن بلوغ و پختگی یک صدا و حنجره است. اگر خواننده‌ای حتی نخواهد از حنجره مراقبت کند و بهداشت آن را مرعی بدارد، تا ۶۰ سالگی می‌تواند کیفیت آن را حفظ کند و بر صحنه و استودیو بدرخشد. چه برسد به هایده که صدایش در تمامی این ۲۳ سالی که می‌خواند، در اوج قرار داشت و حسرت و حسادت بسیاری را برانگیخته بود.
♦️هایده اگر چه از مهستی بزرگتر بود اما دیرتر به صحنه موسیقی آمد. اما کارهای نخست هر دوی اینها تقریبا در تاریخ موسیقی ایران خاطره‌انگیز شد. اگر چه صدای هایده به اندازه‌ای تاثیرگذار بود که مهستی را در حاشیه قرار داد.
نخستین کار مهستی "آن که دلم را برده خدایا" روی شعری از بیژن ترقی و آهنگ پرویز یاحقی بی‌گمان اوج هنر اوست.
♦️به رغم آنکه عمر هنری هایده کوتاه بود(۲۳ سال)اما نگاهی به کارنامه کاری او نشان می‌دهد که از بسیاری از هنرمندان با سابقه هنری دو برابر خود، کارهای ارزشمندتری به یادگار گذاشته است. برخی از این ترانه‌ها حتی از سوی مداحان ایرانی خوانده شد. از جمله آنها ترانه آواز‌مانند "ساقی( آهنگ فرید زلاند با تنظیم منوچهر چشم آذر و شعر اردلان سرفراز)" است که مداح معروف، محمدعلی حدادیان آن را بدون هیچ گونه تغییر در شعر و ملودی بازخوانی کرد که البته همین ماجرا سر وصدایی در رسانه‌ها برپا کرد.
اکنون که ۳۰ سال از درگذشت هایده می‌گذرد و به مدد فضای مجازی و سرعت تبادل اطلاعات، صدای هایده بیش از گذشته به گوش می‌رسد، صدایی ناب که به مخاطب لذت شنیدن یک صدای جادویی و افسانه‌ای را می‌بخشد، مصداق آن تمثیل معروف است که" تنها صداست که می‌ماند"
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 نویسنده: حسن امرایی
#هایده #موسیقی #ایران #درگذشت #ایندیپندنت
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
📌 علی تجویدی: وقتی هایده یکی از آهنگ‌های من را خواند، متحیر سر جایم میخکوب شدم
♦️مرگ هایده (معصومه دده‌بالا) آن هم در اوج هنرخوانندگی و در ۴۷ سالگی، شاید یکی از سهمگین‌ترین ضربه‌هایی بود که بر جامعه موسیقی، علاقه‌مندان این صدای افسانه‌ای و عاشقان هنر موسیقی ایرانی وارد کرد. به خصوص مردمان و هنردوستان او در منطقه لس‌آنجلس که به صدا و حضور شادی‌بخش او در محافل خو گرفته بودند و بار سنگین غربت غرب و زندگی ماشینی و پرتلاطم جنوب کالیفرنیا را با صدای برانگیزاننده او تخفیف می‌دادند.
۴۷ سالگی سن بلوغ و پختگی یک صدا و حنجره است. اگر خواننده‌ای حتی نخواهد از حنجره مراقبت کند و بهداشت آن را مرعی بدارد، تا ۶۰ سالگی می‌تواند کیفیت آن را حفظ کند و بر صحنه و استودیو بدرخشد. چه برسد به هایده که صدایش در تمامی این ۲۳ سالی که می‌خواند، در اوج قرار داشت و حسرت و حسادت بسیاری را برانگیخته بود.
♦️هایده اگر چه از مهستی بزرگتر بود اما دیرتر به صحنه موسیقی آمد. اما کارهای نخست هر دوی اینها تقریبا در تاریخ موسیقی ایران خاطره‌انگیز شد. اگر چه صدای هایده به اندازه‌ای تاثیرگذار بود که مهستی را در حاشیه قرار داد.
نخستین کار مهستی "آن که دلم را برده خدایا" روی شعری از بیژن ترقی و آهنگ پرویز یاحقی بی‌گمان اوج هنر اوست.
♦️به رغم آنکه عمر هنری هایده کوتاه بود(۲۳ سال)اما نگاهی به کارنامه کاری او نشان می‌دهد که از بسیاری از هنرمندان با سابقه هنری دو برابر خود، کارهای ارزشمندتری به یادگار گذاشته است. برخی از این ترانه‌ها حتی از سوی مداحان ایرانی خوانده شد. از جمله آنها ترانه آواز‌مانند "ساقی( آهنگ فرید زلاند با تنظیم منوچهر چشم آذر و شعر اردلان سرفراز)" است که مداح معروف، محمدعلی حدادیان آن را بدون هیچ گونه تغییر در شعر و ملودی بازخوانی کرد که البته همین ماجرا سر وصدایی در رسانه‌ها برپا کرد.
اکنون که ۳۰ سال از درگذشت هایده می‌گذرد و به مدد فضای مجازی و سرعت تبادل اطلاعات، صدای هایده بیش از گذشته به گوش می‌رسد، صدایی ناب که به مخاطب لذت شنیدن یک صدای جادویی و افسانه‌ای را می‌بخشد، مصداق آن تمثیل معروف است که" تنها صداست که می‌ماند"
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 نویسنده: حسن امرایی
#هایده #موسیقی #ایران #درگذشت #ایندیپندنت
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
ایندیپندنت فارسی
سی‌امین سال درگذشت هایده؛ یاد آن حنجره باز، خاطره آن صدای افسانه‌ای
مرگ هایده (معصومه دده‌بالا) آن هم در اوج هنرخوانندگی و در ۴۷ سالگی، شاید یکی از سهمگین‌ترین ضربه‌هایی بود که بر جامعه موسیقی، علاقه‌مندان این صدای افسانه‌ای و عاشقان هنر موسیقی ایرانی وارد کرد. به
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#هایده؛ بانویِ آواز
فردا در @indypersian
🎼
از محرومیت تا اوجِ شُهرت
💌 instagram.com/indypersian
🎵 https://bit.ly/3uDjIEt
.
فردا در @indypersian
🎼
از محرومیت تا اوجِ شُهرت
💌 instagram.com/indypersian
🎵 https://bit.ly/3uDjIEt
.