⭕️ سیامین سال درگذشت هایده؛ یاد آن حنجره باز، خاطره آن صدای افسانهای
📌 علی تجویدی: وقتی هایده یکی از آهنگهای من را خواند، متحیر سر جایم میخکوب شدم
♦️مرگ هایده (معصومه ددهبالا) آن هم در اوج هنرخوانندگی و در ۴۷ سالگی، شاید یکی از سهمگینترین ضربههایی بود که بر جامعه موسیقی، علاقهمندان این صدای افسانهای و عاشقان هنر موسیقی ایرانی وارد کرد. به خصوص مردمان و هنردوستان او در منطقه لسآنجلس که به صدا و حضور شادیبخش او در محافل خو گرفته بودند و بار سنگین غربت غرب و زندگی ماشینی و پرتلاطم جنوب کالیفرنیا را با صدای برانگیزاننده او تخفیف میدادند.
۴۷ سالگی سن بلوغ و پختگی یک صدا و حنجره است. اگر خوانندهای حتی نخواهد از حنجره مراقبت کند و بهداشت آن را مرعی بدارد، تا ۶۰ سالگی میتواند کیفیت آن را حفظ کند و بر صحنه و استودیو بدرخشد. چه برسد به هایده که صدایش در تمامی این ۲۳ سالی که میخواند، در اوج قرار داشت و حسرت و حسادت بسیاری را برانگیخته بود.
♦️هایده اگر چه از مهستی بزرگتر بود اما دیرتر به صحنه موسیقی آمد. اما کارهای نخست هر دوی اینها تقریبا در تاریخ موسیقی ایران خاطرهانگیز شد. اگر چه صدای هایده به اندازهای تاثیرگذار بود که مهستی را در حاشیه قرار داد.
نخستین کار مهستی "آن که دلم را برده خدایا" روی شعری از بیژن ترقی و آهنگ پرویز یاحقی بیگمان اوج هنر اوست.
♦️به رغم آنکه عمر هنری هایده کوتاه بود(۲۳ سال)اما نگاهی به کارنامه کاری او نشان میدهد که از بسیاری از هنرمندان با سابقه هنری دو برابر خود، کارهای ارزشمندتری به یادگار گذاشته است. برخی از این ترانهها حتی از سوی مداحان ایرانی خوانده شد. از جمله آنها ترانه آوازمانند "ساقی( آهنگ فرید زلاند با تنظیم منوچهر چشم آذر و شعر اردلان سرفراز)" است که مداح معروف، محمدعلی حدادیان آن را بدون هیچ گونه تغییر در شعر و ملودی بازخوانی کرد که البته همین ماجرا سر وصدایی در رسانهها برپا کرد.
اکنون که ۳۰ سال از درگذشت هایده میگذرد و به مدد فضای مجازی و سرعت تبادل اطلاعات، صدای هایده بیش از گذشته به گوش میرسد، صدایی ناب که به مخاطب لذت شنیدن یک صدای جادویی و افسانهای را میبخشد، مصداق آن تمثیل معروف است که" تنها صداست که میماند"
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 نویسنده: حسن امرایی
#هایده #موسیقی #ایران #درگذشت #ایندیپندنت
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
📌 علی تجویدی: وقتی هایده یکی از آهنگهای من را خواند، متحیر سر جایم میخکوب شدم
♦️مرگ هایده (معصومه ددهبالا) آن هم در اوج هنرخوانندگی و در ۴۷ سالگی، شاید یکی از سهمگینترین ضربههایی بود که بر جامعه موسیقی، علاقهمندان این صدای افسانهای و عاشقان هنر موسیقی ایرانی وارد کرد. به خصوص مردمان و هنردوستان او در منطقه لسآنجلس که به صدا و حضور شادیبخش او در محافل خو گرفته بودند و بار سنگین غربت غرب و زندگی ماشینی و پرتلاطم جنوب کالیفرنیا را با صدای برانگیزاننده او تخفیف میدادند.
۴۷ سالگی سن بلوغ و پختگی یک صدا و حنجره است. اگر خوانندهای حتی نخواهد از حنجره مراقبت کند و بهداشت آن را مرعی بدارد، تا ۶۰ سالگی میتواند کیفیت آن را حفظ کند و بر صحنه و استودیو بدرخشد. چه برسد به هایده که صدایش در تمامی این ۲۳ سالی که میخواند، در اوج قرار داشت و حسرت و حسادت بسیاری را برانگیخته بود.
♦️هایده اگر چه از مهستی بزرگتر بود اما دیرتر به صحنه موسیقی آمد. اما کارهای نخست هر دوی اینها تقریبا در تاریخ موسیقی ایران خاطرهانگیز شد. اگر چه صدای هایده به اندازهای تاثیرگذار بود که مهستی را در حاشیه قرار داد.
نخستین کار مهستی "آن که دلم را برده خدایا" روی شعری از بیژن ترقی و آهنگ پرویز یاحقی بیگمان اوج هنر اوست.
♦️به رغم آنکه عمر هنری هایده کوتاه بود(۲۳ سال)اما نگاهی به کارنامه کاری او نشان میدهد که از بسیاری از هنرمندان با سابقه هنری دو برابر خود، کارهای ارزشمندتری به یادگار گذاشته است. برخی از این ترانهها حتی از سوی مداحان ایرانی خوانده شد. از جمله آنها ترانه آوازمانند "ساقی( آهنگ فرید زلاند با تنظیم منوچهر چشم آذر و شعر اردلان سرفراز)" است که مداح معروف، محمدعلی حدادیان آن را بدون هیچ گونه تغییر در شعر و ملودی بازخوانی کرد که البته همین ماجرا سر وصدایی در رسانهها برپا کرد.
اکنون که ۳۰ سال از درگذشت هایده میگذرد و به مدد فضای مجازی و سرعت تبادل اطلاعات، صدای هایده بیش از گذشته به گوش میرسد، صدایی ناب که به مخاطب لذت شنیدن یک صدای جادویی و افسانهای را میبخشد، مصداق آن تمثیل معروف است که" تنها صداست که میماند"
♦️متن کامل این مطلب را در سایت ایندیپندنت فارسی بخوانید
🖌 نویسنده: حسن امرایی
#هایده #موسیقی #ایران #درگذشت #ایندیپندنت
#IndependentPersian
#IndyPersian
#ایندیپندنت_فارسی
ایندیپندنت فارسی
سیامین سال درگذشت هایده؛ یاد آن حنجره باز، خاطره آن صدای افسانهای
مرگ هایده (معصومه ددهبالا) آن هم در اوج هنرخوانندگی و در ۴۷ سالگی، شاید یکی از سهمگینترین ضربههایی بود که بر جامعه موسیقی، علاقهمندان این صدای افسانهای و عاشقان هنر موسیقی ایرانی وارد کرد. به