This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔸 #تیرگان ، تیریست از چله کمان آرش بر دیدگان اهریمنی ایران ستیزان.
این همان موج خروشان رنسانس ایرانی است که ملت بزرگ ایران را با کیستی خود اشنا کرده و انها را به سوی یک رستاخیز ملی سوق میدهد تا ضحاک را در کوه دماوند به بند شکند ...!
موج خروشان رنسانس ایرانی پایه های ستم و استبداد را در این خاک آریایی برخواهد چید و دگر بار شکوه ایرانزمین را به جهان نشان خواهد داد..!
بیاییم دست در دست هم در این نوزایی بزرگ ملت ایران جشنهای ملی را زنده و پاسداری کنیم تا خوشبویه شکوفایی و آزادی در فراسوی ایرانشهر بزرگ پراگنده گردد..!
جوانان ایرانزمین به سوی کیستی ایرانی خود باز میگردند..!
ایدون باد
🔥 جشنهای ملی سنگرهای پدافند از کیان و هویت ملی ماست 🔥
برآ ای آفتاب، ای توشه امید !
برآ ای خوشه خورشید !
چو پا در کام مرگی تند خو دارم،
چو دل در جنگ با اهریمنی پرخاش جو دارم،
به موج روشنایی شستشو خواهم،
ز گل برگ تو، ای زرینه گل، من رنگ و بو خواهم…!
(سیاوش کسرایی)
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آری_به_پادشاهی
#اعتصابات_سراسری
#OccupierIRIregimeIsNotLegitimate
🔥
💎
این همان موج خروشان رنسانس ایرانی است که ملت بزرگ ایران را با کیستی خود اشنا کرده و انها را به سوی یک رستاخیز ملی سوق میدهد تا ضحاک را در کوه دماوند به بند شکند ...!
موج خروشان رنسانس ایرانی پایه های ستم و استبداد را در این خاک آریایی برخواهد چید و دگر بار شکوه ایرانزمین را به جهان نشان خواهد داد..!
بیاییم دست در دست هم در این نوزایی بزرگ ملت ایران جشنهای ملی را زنده و پاسداری کنیم تا خوشبویه شکوفایی و آزادی در فراسوی ایرانشهر بزرگ پراگنده گردد..!
جوانان ایرانزمین به سوی کیستی ایرانی خود باز میگردند..!
ایدون باد
🔥 جشنهای ملی سنگرهای پدافند از کیان و هویت ملی ماست 🔥
برآ ای آفتاب، ای توشه امید !
برآ ای خوشه خورشید !
چو پا در کام مرگی تند خو دارم،
چو دل در جنگ با اهریمنی پرخاش جو دارم،
به موج روشنایی شستشو خواهم،
ز گل برگ تو، ای زرینه گل، من رنگ و بو خواهم…!
(سیاوش کسرایی)
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آری_به_پادشاهی
#اعتصابات_سراسری
#OccupierIRIregimeIsNotLegitimate
🔥
💎
#تیرگان 💦
این جشن درگرامی داشت تیشتَر (ستارهٔ باران آور در فرهنگ ایرانی) است و در روز تیر از ماه تیر برگزار می شود. از دیدگاه تاریخی ، جشن تیرگان روز کمان‌کشیدن پهلوان ایرانی به نام آرش و پرتاب تیر از فراز البرز کوه بوده است که در روایت تشتر یشت پس از نبرد بین ایرانیان وتورانیان صورت گرفته و سرزمین ایران از دشمن باز پس گرفته شده است. همچنین جشن تیرگان به روایت ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه، روز بزرگداشت مقام نویسندگان در ایران باستان بوده‌است.
در فراهان جشن تیرگان در اول ماه تیر برگزار میشود و این آیین به نام جشن تیرگان به ثبت ملی نیز رسیده است. و در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان ماه برگزار میشود.
در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان‌ماه برگزار میشود.
ارامنه اصفهان این جشن را در روز سیزدهم ژانویه برگزار می‌کنند.
انجمن کوهنوردان ایران هر ساله این جشن را در روز سیزدهم تیر در دماوند برگزار می‌کنند. این جشن به ثبت ملی نیز رسیده است.
بهار مختاریان اعتقاد دارد که جشن تیرگان در اصل جشن انقلاب تابستانی در اول تیرماه بوده است. آنچه که اکنون در فراهان بازمانده است.
بنابر تقویم یکپارچه ادیان ایران این جشن در روز دهم تیرماه در گاهشمار کنونی ایران قرار دارد. موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های 30 روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های 31 روزه را یادآور شده است. (برای آگاهی از فهرست و زمان همه جشنهای ملی بنگرید به صفحه جشنهای ایرانی).
جشن همه ساله در کوه دماوند, آمل و همه ساله توسط زرتشتیان ایران در شهرهای تهران، کرج، یزد و روستاهای اطراف، میبد، اردکان، کرمان، بم، شیراز، اصفهان، اهواز و اروپا و آمریکا در روز دهم تیر برگزار میشود. که البته تعطیل نبودن این روز در ایران و دیگر کشورها گاه باعث میشود تا در نزدیکترین روز تعطیل این جشن برگزار شود
▫️آب‌پاشی
این جشن در کنار آب‌ها، همراه با مراسمی وابسته با آب و آب پاشی و آرزوی بارش باران در سال پیش ِرو همراه بوده و همچون دیگر جشن‌هایی که با آب در پیوند هستند، با نام عمومی «آبریزگان» یا «آب پاشان» یا «سر شوران» یاد شده‌است.
در گذشته «تیرگان» روز بزرگداشت نویسندگان و گاه به «روز آرش شیواتیر» منسوب شده‌است.
ابوریحان بیرونی و گردیزی در «زین الاخبار» ناپدید شدن یکی از جاودانان ایرانی یعنی «کیخسرو» را در این روز و پس از شستشوی خود در آب چشمهای دانسته‌اند.
▫️فال کوزه
یکی دیگر از مراسم این جشن مانند بسیاری از جشنهای ایرانی «فال کوزه» (چکُ دولَه) می‌باشد. روز قبل از جشن تیرگان، دوشیزه‌ای را برمی‌گزینند و کوزه سفالی سبز رنگ دهان گشادی به او می‌دهند که «دوله» نام دارد، او این ظرف را از آب پاکیزه پر میکند و یک دستمال سبز ابریشمی را بر روی دهانه آن می‌اندازد آنگاه «دوله» را نزد همه کسانی که می‌برد که آرزویی در دل دارند و می‌خواهند در مراسم «چک دولَه» شرکت کنند و آنها جسم کوچکی مانند انگشتری، گوشواره، سنجاق سر، سکه یا مانند این‌ها در آب دوله می‌اندازند. سپس دختر دوله را به زیر درختی همیشه سبز چون سرو یا مورد می‌برد و در آن‌جا می‌گذارد. در روز جشن تیرگان و پس از مراسم آبریزان، همه کسانی که در دوله جسمی انداخته‌اند و نیت و آرزویی داشتنه‌اند در جایی گرد هم می‌آیند و دوشیزه، دوله را از زیر درخت به میان جمع می‌آورد. در این فال‌گیری بیشتر بانوان شرکت می‌کنند و سال خوردگان با صدایی بلند به نوبت شعرهایی می‌خوانند و دختر در پایان هر شعر، دست خود را درون دوله می‌برد و یکی از چیزها را بیرون می‌آورد، به این ترتیب صاحب آن جسم متوجه میشود که شعر خوانده شده مربوط به نیت، خواسته و آرزوی او بوده‌است.
▫️دستبند تیر و باد
در آغاز جشن بعد از خوردن شیرینی، بندی به نام «تیر و باد» که از ۷ ریسمان به ۷ رنگ متفاوت بافته شده‌است به دست می‌بندند و در باد روز از تیرماه (۹ روز بعد) این بند را باز کرده و در جای بلندی مانند پشت بام به باد می‌سپارند تا آرزوها و خواسته‌هایشان را به عنوان پیام‌رسان به همراه ببرد. این کار با خواندن شعر زیر انجام میشود: تیر برو باد بیا غم برو شادی بیا محنت برو روزی بیا خوشه مرواری بیا
▫️باورهای مردمی
در باورهای مردم، درباره جشن تیرگان دو روایت وجود دارد که روایت نخست همچنان که در بالا گفته شد مربوط به فرشته باران یا تیشتر می‌باشد و نبرد همیشگی میان نیکی و بدی است: در اوستا، تشتر یشت (تیر یشت)، تیشتر فرشته باران است که در ده روز اول ماه به چهره جوانی پانزده ساله در می‌آید و در ده روز دوم به چهره گاوی با شاخ‌های زرین و در ده روز سوم به چهره اسبی سپید و زیبا با گوش‌های زرین.
این جشن درگرامی داشت تیشتَر (ستارهٔ باران آور در فرهنگ ایرانی) است و در روز تیر از ماه تیر برگزار می شود. از دیدگاه تاریخی ، جشن تیرگان روز کمان‌کشیدن پهلوان ایرانی به نام آرش و پرتاب تیر از فراز البرز کوه بوده است که در روایت تشتر یشت پس از نبرد بین ایرانیان وتورانیان صورت گرفته و سرزمین ایران از دشمن باز پس گرفته شده است. همچنین جشن تیرگان به روایت ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه، روز بزرگداشت مقام نویسندگان در ایران باستان بوده‌است.
در فراهان جشن تیرگان در اول ماه تیر برگزار میشود و این آیین به نام جشن تیرگان به ثبت ملی نیز رسیده است. و در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان ماه برگزار میشود.
در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان‌ماه برگزار میشود.
ارامنه اصفهان این جشن را در روز سیزدهم ژانویه برگزار می‌کنند.
انجمن کوهنوردان ایران هر ساله این جشن را در روز سیزدهم تیر در دماوند برگزار می‌کنند. این جشن به ثبت ملی نیز رسیده است.
بهار مختاریان اعتقاد دارد که جشن تیرگان در اصل جشن انقلاب تابستانی در اول تیرماه بوده است. آنچه که اکنون در فراهان بازمانده است.
بنابر تقویم یکپارچه ادیان ایران این جشن در روز دهم تیرماه در گاهشمار کنونی ایران قرار دارد. موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های 30 روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های 31 روزه را یادآور شده است. (برای آگاهی از فهرست و زمان همه جشنهای ملی بنگرید به صفحه جشنهای ایرانی).
جشن همه ساله در کوه دماوند, آمل و همه ساله توسط زرتشتیان ایران در شهرهای تهران، کرج، یزد و روستاهای اطراف، میبد، اردکان، کرمان، بم، شیراز، اصفهان، اهواز و اروپا و آمریکا در روز دهم تیر برگزار میشود. که البته تعطیل نبودن این روز در ایران و دیگر کشورها گاه باعث میشود تا در نزدیکترین روز تعطیل این جشن برگزار شود
▫️آب‌پاشی
این جشن در کنار آب‌ها، همراه با مراسمی وابسته با آب و آب پاشی و آرزوی بارش باران در سال پیش ِرو همراه بوده و همچون دیگر جشن‌هایی که با آب در پیوند هستند، با نام عمومی «آبریزگان» یا «آب پاشان» یا «سر شوران» یاد شده‌است.
در گذشته «تیرگان» روز بزرگداشت نویسندگان و گاه به «روز آرش شیواتیر» منسوب شده‌است.
ابوریحان بیرونی و گردیزی در «زین الاخبار» ناپدید شدن یکی از جاودانان ایرانی یعنی «کیخسرو» را در این روز و پس از شستشوی خود در آب چشمهای دانسته‌اند.
▫️فال کوزه
یکی دیگر از مراسم این جشن مانند بسیاری از جشنهای ایرانی «فال کوزه» (چکُ دولَه) می‌باشد. روز قبل از جشن تیرگان، دوشیزه‌ای را برمی‌گزینند و کوزه سفالی سبز رنگ دهان گشادی به او می‌دهند که «دوله» نام دارد، او این ظرف را از آب پاکیزه پر میکند و یک دستمال سبز ابریشمی را بر روی دهانه آن می‌اندازد آنگاه «دوله» را نزد همه کسانی که می‌برد که آرزویی در دل دارند و می‌خواهند در مراسم «چک دولَه» شرکت کنند و آنها جسم کوچکی مانند انگشتری، گوشواره، سنجاق سر، سکه یا مانند این‌ها در آب دوله می‌اندازند. سپس دختر دوله را به زیر درختی همیشه سبز چون سرو یا مورد می‌برد و در آن‌جا می‌گذارد. در روز جشن تیرگان و پس از مراسم آبریزان، همه کسانی که در دوله جسمی انداخته‌اند و نیت و آرزویی داشتنه‌اند در جایی گرد هم می‌آیند و دوشیزه، دوله را از زیر درخت به میان جمع می‌آورد. در این فال‌گیری بیشتر بانوان شرکت می‌کنند و سال خوردگان با صدایی بلند به نوبت شعرهایی می‌خوانند و دختر در پایان هر شعر، دست خود را درون دوله می‌برد و یکی از چیزها را بیرون می‌آورد، به این ترتیب صاحب آن جسم متوجه میشود که شعر خوانده شده مربوط به نیت، خواسته و آرزوی او بوده‌است.
▫️دستبند تیر و باد
در آغاز جشن بعد از خوردن شیرینی، بندی به نام «تیر و باد» که از ۷ ریسمان به ۷ رنگ متفاوت بافته شده‌است به دست می‌بندند و در باد روز از تیرماه (۹ روز بعد) این بند را باز کرده و در جای بلندی مانند پشت بام به باد می‌سپارند تا آرزوها و خواسته‌هایشان را به عنوان پیام‌رسان به همراه ببرد. این کار با خواندن شعر زیر انجام میشود: تیر برو باد بیا غم برو شادی بیا محنت برو روزی بیا خوشه مرواری بیا
▫️باورهای مردمی
در باورهای مردم، درباره جشن تیرگان دو روایت وجود دارد که روایت نخست همچنان که در بالا گفته شد مربوط به فرشته باران یا تیشتر می‌باشد و نبرد همیشگی میان نیکی و بدی است: در اوستا، تشتر یشت (تیر یشت)، تیشتر فرشته باران است که در ده روز اول ماه به چهره جوانی پانزده ساله در می‌آید و در ده روز دوم به چهره گاوی با شاخ‌های زرین و در ده روز سوم به چهره اسبی سپید و زیبا با گوش‌های زرین.
اگر میخواهید #جمهوری واپسگرا و #آخوند شپشو و #بسیجی و #حزب_اللهی و در کل #ارتجاع را دق مرگ و از این سرزمین ورجاوند مان بیرون کنید تنها کافی است #ایرانی باشید و با ایرانگرایی به پیکار با اندیشه اهریمنی انیرانی گرایی برویم .
دست افشانی و پایکوبی کنید، بخندید، شادی کنید، زیبا بپوشید، به بانوان را ارج بنهید، بجای گداخانه های #کربلا و سامرا به #تخت_جمشید و #پاسارگاد و آرامگاه #فردوسی بزرگ سفر کنید، گریه نکنید، نام ایرانی بر همه چیز بگذارید بخصوص بر روی فرزندان تان ، #کوروش بزرگ و #حافظ و #مولانا و فردوسی را گرامی بدارید، به فرزندانتان #شاهنامه بیاموزید، آوای سنتی با سنتور و کمانچه برایشان بگذارید #نوروز و #تیرگان و #مهرگان و #چهارشنبه_سوری را اجرا کنید و در یک جمله انسان باشید .
ایرانی تبار بودن ، بالندگی بس بزرگ و ورجاوند است .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
دست افشانی و پایکوبی کنید، بخندید، شادی کنید، زیبا بپوشید، به بانوان را ارج بنهید، بجای گداخانه های #کربلا و سامرا به #تخت_جمشید و #پاسارگاد و آرامگاه #فردوسی بزرگ سفر کنید، گریه نکنید، نام ایرانی بر همه چیز بگذارید بخصوص بر روی فرزندان تان ، #کوروش بزرگ و #حافظ و #مولانا و فردوسی را گرامی بدارید، به فرزندانتان #شاهنامه بیاموزید، آوای سنتی با سنتور و کمانچه برایشان بگذارید #نوروز و #تیرگان و #مهرگان و #چهارشنبه_سوری را اجرا کنید و در یک جمله انسان باشید .
ایرانی تبار بودن ، بالندگی بس بزرگ و ورجاوند است .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
این همان #اتحاد_شوم_سرخ_و_سیاه است
یکی در #لندن نشسته و سرش در آخور عجوزه #باکینگهام است و از بام تا شام در تلویزیونهای فکستنی لندنی بر جنایات رژیم اش ماله میکشد و دگری ، سرکوبگر در #ایران ، سر در آخور #ولی_فقیه اش دارد و با چماق و قناسه زیر بالشت اش میخوابد و بیشک نماز شب اش هم قضا نمی شود .
کانون میانوند هر دو ، اما ستیز با #اساس_ایران است .
با واژه بازی نمی شود ارج آیین‌های باستانی را ضایع کرد. ایراد از یلدا نیست. ایراد از بیماری میهن فروشی و بی ریشه گی است که چشمهای این خرفستران را چپول کرده.
همینست که بارها گوشزد کرده ایم یکی از مهند ترین راه های پیکار با این اهریمنان سرخ و سیاه ، برگزاری هرچه باشکوه تر آئین های ایرانشهری و ارج نهادن آنهاست .
برپایی #نوروز #چله #مهرگان #سپندارمذگان #سده #چهارشنبه_سوری #تیرگان و .. اینهاست که خواب این چپ اندیشان ایرانستیز را آشفته میکند .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
یکی در #لندن نشسته و سرش در آخور عجوزه #باکینگهام است و از بام تا شام در تلویزیونهای فکستنی لندنی بر جنایات رژیم اش ماله میکشد و دگری ، سرکوبگر در #ایران ، سر در آخور #ولی_فقیه اش دارد و با چماق و قناسه زیر بالشت اش میخوابد و بیشک نماز شب اش هم قضا نمی شود .
کانون میانوند هر دو ، اما ستیز با #اساس_ایران است .
با واژه بازی نمی شود ارج آیین‌های باستانی را ضایع کرد. ایراد از یلدا نیست. ایراد از بیماری میهن فروشی و بی ریشه گی است که چشمهای این خرفستران را چپول کرده.
همینست که بارها گوشزد کرده ایم یکی از مهند ترین راه های پیکار با این اهریمنان سرخ و سیاه ، برگزاری هرچه باشکوه تر آئین های ایرانشهری و ارج نهادن آنهاست .
برپایی #نوروز #چله #مهرگان #سپندارمذگان #سده #چهارشنبه_سوری #تیرگان و .. اینهاست که خواب این چپ اندیشان ایرانستیز را آشفته میکند .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
🔸جشن دیگان از جشن های ایران باستان به مناسبت همنام شدن روز و ماه در گاهشمار ایرانیان
جشن دیگان چیست؟
جشن #دیگان در روزهای دوم و نهم و هفدهم ماه دی در گاهشمار رسمی كشور از جشن‌هایی است كه به مناسبت همنام شدن روز و ماه در گاهشمار #ایرانیان برگزار می‌شد.
ایرانیان در گذشته، گذشته از جشن‌هایی كه به مناسبت‌های گوناگون برگزار می‌كردند، همنام شدن روز و ماه را هم در هر ماه #جشن می‌گرفتند. همانند جشن دیگان در ماه‌های پیش، جشن #تیرگان و جشن #مهرگان را نیز داشتیم. اما ماه دی تفاوتی اساسی با ماه‌های دیگر دارد.
از یك سو، «دی» نام هیچ یك از امشاسپندان یا ایزدان آیین زرتشت نیست، در حالی كه دیگر ماه‌های سال و بیشتر روزهای ماه با نام این نیروهای مینوی نامگذاری شده‌اند كه هنوز هم این نام‌ها در گاهشمار #ایرانی باقی است. از سوی دیگر، در هر ماه، سه روز به نام «دی» نامگذاری شده است و به این ترتیب، در ماه دی سه جشن دیگان داریم.
دی از چنان مهندی برخوردار بوده كه سه روز در هر ماه را به نام خود اختصاص داده است.
دی درحقیقت فروزه خدای یگانه و بزرگ در آیین زرتشت، اهورامزدا است. دی از ریخت پهلوی «دَی» و اوستایی «دَذوَه» به چم آفریننده است. در سراسر فرهنگ #زرتشتی، #اهورامزدا با فروزه دادار یا آفریننده نامیده شده، #زرتشت هم در گاهان او را «آفریننده زندگی» می‌خواند.
با این بازنمود، سردترین ماه سال به نام اهورامزدا نامگذاری شده بود تا در گذراندن سرمای سخت یاری بخش مردمان باشد. درنسک پهلوی (بندهشن) نیز آمده كه در این ماه، زمستان به بیشترین سردی به ایرانویچ رسد.
ماه سی روزه زرتشتی به چهار بخش میشده است كه در آغاز نخستین بخش نام اهورامزدا و در آغاز سه بخش دیگر نام «دی»، فروزه اهورامزدا قرار داشته است و این چیزی شبیه به بخش ماه به هفته سامی است. به این ترتیب، هر بخش ماه به نام خدا آغاز میشده است: نخست ماه به نام هُرمزد، هشتم و پانزدهم و بیست و سوم ماه به نام دی.
هر یك از این چهار روز شهره آغاز هفته‌ای تازه در ماه است و برای آن كه دی‌ها با هم اشتباه نشوند، هر یك از آنها را با نام روز پس همراه می‌كنند و بدین گونه، روز هشتم را دی به آذر روز، روز پانزدهم را دی به مهر روز سومین جشن دیگان و روز بیست و سوم را دی به #دین روز چهارمین جشن دیگان می‌گویند.
در ماه دی، در هر سه این روزها جشن دیگان در ستایش و نیایش خدای بزرگ برگزار می شد، سه جشن نیایشی در سردترین ماه سال.
برابر با گاهشمار رسمی كشور، این سه جشن دیگان به روزهای دوم و نهم و هفدهم دی ماه موكول میشود. دلیل آن كه همه ماه‌های #زرتشتی سی روزه هستند، در حالی كه در گاهشمار رسمی كشور، شش ماه، سی و یك روزه داریم. این شش روز ناهمسانی سبب شده كه هشتم دی زرتشتی با دوم دی گاهشمار رسمی برابر شود و به همین ترتیب بنا بر نسک پهلوی بُندهشن (= آغاز آفرینش) این چهار روز ماه كه به نام هورمزد و سه دی است، یكی بر نام، یكی بر گاه، یكی بر دین و یكی بر زمان دلالت می‌كنند كه همیشه بوده‌اند.
همچنین در همین نسک آمده است كه هر گلی از آنِ یكی از آنان است: «مورد و یاسمن هرمزد را خویش است، با درنگ دی به آذر را، كاردَك دی به مهر را، شنبلید دی به دین را.»
اما بسیاری از دانشمندان از این كه «دی» نخستین ماه سال نبوده است، ابراز شگفتی كرده‌اند. به نظر بسیاری از آنان، از جمله ماركوارت، دانشمند آلمانی، در اصل چنین نبوده و انتظار می‌رود كه اهورامزدا جای برجسته‌ای را در سال پذیرش كند، یا در آغاز (چنان كه در مورد روزهای ماه چنین است) یا در میانه.
گایگر (Geiger) دیگر دانشمند آلمانی باورمند است ماه دی در آغاز یا زمانی در دوره #ساسانیان است. برابر با اعتدال بهاری بوده است و به همین دلیل در این ماه جشن دیگان برگزار میشده است. «آرتور کریستن سن» ،دانشمند دانمارکی، از گردایش دیدگاه هایی که در خصوص گاهشمار ایرانی ارائه شده، نتیجه می‌گیرد كه ایرانیان دو گاهشمار سالیانه داشته‌اند.
یكی سال همگانی كه از انقلاب تابستانی آغاز میشده و نخستین ماه آن #فروردین بوده و دی، یعنی ماه دهم، از ترازینه بهاری آغاز میشده است و یكی سال دینی كه مانند سال بابلیان از ترازینه بهاری آغاز میشده و در نتیجه، نخستین ماه آن دی یعنی ماه آفریدگار و نخست #دی، به چم خرم روز، روز نخست آن بوده است. ماه دی در هر دو گاهشمار نخستین ماه سال بوده. بعدها با همسانی دو گاهشمار ، گاهشمار نویی به دست آمد كه سال در آن از نخست فروردین آغاز می‌شد و مانند سال همگانی، این #تاریخ با ترازینه بهاری برابر به شمار می‌آمد، به طوری كه آغاز نجومی سال دینی نگاهداری می‌شد.
جشن دیگان چیست؟
جشن #دیگان در روزهای دوم و نهم و هفدهم ماه دی در گاهشمار رسمی كشور از جشن‌هایی است كه به مناسبت همنام شدن روز و ماه در گاهشمار #ایرانیان برگزار می‌شد.
ایرانیان در گذشته، گذشته از جشن‌هایی كه به مناسبت‌های گوناگون برگزار می‌كردند، همنام شدن روز و ماه را هم در هر ماه #جشن می‌گرفتند. همانند جشن دیگان در ماه‌های پیش، جشن #تیرگان و جشن #مهرگان را نیز داشتیم. اما ماه دی تفاوتی اساسی با ماه‌های دیگر دارد.
از یك سو، «دی» نام هیچ یك از امشاسپندان یا ایزدان آیین زرتشت نیست، در حالی كه دیگر ماه‌های سال و بیشتر روزهای ماه با نام این نیروهای مینوی نامگذاری شده‌اند كه هنوز هم این نام‌ها در گاهشمار #ایرانی باقی است. از سوی دیگر، در هر ماه، سه روز به نام «دی» نامگذاری شده است و به این ترتیب، در ماه دی سه جشن دیگان داریم.
دی از چنان مهندی برخوردار بوده كه سه روز در هر ماه را به نام خود اختصاص داده است.
دی درحقیقت فروزه خدای یگانه و بزرگ در آیین زرتشت، اهورامزدا است. دی از ریخت پهلوی «دَی» و اوستایی «دَذوَه» به چم آفریننده است. در سراسر فرهنگ #زرتشتی، #اهورامزدا با فروزه دادار یا آفریننده نامیده شده، #زرتشت هم در گاهان او را «آفریننده زندگی» می‌خواند.
با این بازنمود، سردترین ماه سال به نام اهورامزدا نامگذاری شده بود تا در گذراندن سرمای سخت یاری بخش مردمان باشد. درنسک پهلوی (بندهشن) نیز آمده كه در این ماه، زمستان به بیشترین سردی به ایرانویچ رسد.
ماه سی روزه زرتشتی به چهار بخش میشده است كه در آغاز نخستین بخش نام اهورامزدا و در آغاز سه بخش دیگر نام «دی»، فروزه اهورامزدا قرار داشته است و این چیزی شبیه به بخش ماه به هفته سامی است. به این ترتیب، هر بخش ماه به نام خدا آغاز میشده است: نخست ماه به نام هُرمزد، هشتم و پانزدهم و بیست و سوم ماه به نام دی.
هر یك از این چهار روز شهره آغاز هفته‌ای تازه در ماه است و برای آن كه دی‌ها با هم اشتباه نشوند، هر یك از آنها را با نام روز پس همراه می‌كنند و بدین گونه، روز هشتم را دی به آذر روز، روز پانزدهم را دی به مهر روز سومین جشن دیگان و روز بیست و سوم را دی به #دین روز چهارمین جشن دیگان می‌گویند.
در ماه دی، در هر سه این روزها جشن دیگان در ستایش و نیایش خدای بزرگ برگزار می شد، سه جشن نیایشی در سردترین ماه سال.
برابر با گاهشمار رسمی كشور، این سه جشن دیگان به روزهای دوم و نهم و هفدهم دی ماه موكول میشود. دلیل آن كه همه ماه‌های #زرتشتی سی روزه هستند، در حالی كه در گاهشمار رسمی كشور، شش ماه، سی و یك روزه داریم. این شش روز ناهمسانی سبب شده كه هشتم دی زرتشتی با دوم دی گاهشمار رسمی برابر شود و به همین ترتیب بنا بر نسک پهلوی بُندهشن (= آغاز آفرینش) این چهار روز ماه كه به نام هورمزد و سه دی است، یكی بر نام، یكی بر گاه، یكی بر دین و یكی بر زمان دلالت می‌كنند كه همیشه بوده‌اند.
همچنین در همین نسک آمده است كه هر گلی از آنِ یكی از آنان است: «مورد و یاسمن هرمزد را خویش است، با درنگ دی به آذر را، كاردَك دی به مهر را، شنبلید دی به دین را.»
اما بسیاری از دانشمندان از این كه «دی» نخستین ماه سال نبوده است، ابراز شگفتی كرده‌اند. به نظر بسیاری از آنان، از جمله ماركوارت، دانشمند آلمانی، در اصل چنین نبوده و انتظار می‌رود كه اهورامزدا جای برجسته‌ای را در سال پذیرش كند، یا در آغاز (چنان كه در مورد روزهای ماه چنین است) یا در میانه.
گایگر (Geiger) دیگر دانشمند آلمانی باورمند است ماه دی در آغاز یا زمانی در دوره #ساسانیان است. برابر با اعتدال بهاری بوده است و به همین دلیل در این ماه جشن دیگان برگزار میشده است. «آرتور کریستن سن» ،دانشمند دانمارکی، از گردایش دیدگاه هایی که در خصوص گاهشمار ایرانی ارائه شده، نتیجه می‌گیرد كه ایرانیان دو گاهشمار سالیانه داشته‌اند.
یكی سال همگانی كه از انقلاب تابستانی آغاز میشده و نخستین ماه آن #فروردین بوده و دی، یعنی ماه دهم، از ترازینه بهاری آغاز میشده است و یكی سال دینی كه مانند سال بابلیان از ترازینه بهاری آغاز میشده و در نتیجه، نخستین ماه آن دی یعنی ماه آفریدگار و نخست #دی، به چم خرم روز، روز نخست آن بوده است. ماه دی در هر دو گاهشمار نخستین ماه سال بوده. بعدها با همسانی دو گاهشمار ، گاهشمار نویی به دست آمد كه سال در آن از نخست فروردین آغاز می‌شد و مانند سال همگانی، این #تاریخ با ترازینه بهاری برابر به شمار می‌آمد، به طوری كه آغاز نجومی سال دینی نگاهداری می‌شد.
#شادی ، دست افشانی و پایکوبی بخصوص با برگزاری آئین ها و جشن های #ایرانشهری برای خرفستران عمامه به سر و سران رژیم اشغالگر و نیز #ارتجاع_سرخ_و_سیاه همچون زهر است که کام بدبو شان را تلخ میکند .
همین " شادی " خودش یک #نافرمانی بزرگ در برابر این اشغالگران تازی پرست است زیرا که با شاد بودن و شادی می توانیم به مبارزه با #تحجر برویم .
#جمهوری اشغالگر اسلامی آمد تا بگفته خودش #شعائر_مذهبی و #شیعه_اثنی_عشری که هیچ همگونی و همنوایی با آئین ایرانشهری ندارد را زنده و مانا نگاه دارد و نیز #اسلامگرایی را جایگزین #ایرانگرایی کند .
#خمینی گجستک در بدو #اشغال ایران گفت " ایران از غنائم اسلام است ! "
بنابراین هر چیزی که بر پاد شعائر مذهبی فکستنی شان باشد را بر نمی تابند ، بخصوص اگر در پیوند با ایران و ایرانی گری باشد ، زیرا که بیشک دکان های #دینفروشی شان همچون #مسجد و تکیه و #منبر و پایگاه ، تیر و تخته میشود .
حال خویشکاری ما چیست ؟
دست افشانی و پایکوبی و شادی با برگزاری هر چه باشکوه تر جشن های ایرانی همچون #نوروز ، #سده ، #مهرگان ، #تیرگان ، #سپندارمذگان ، #چهارشنبه_سوری و #چله و .... پاسداری و زنده نگاه داشتن همه آئین های ایرانشهری " در هر شرایطی "
برگزیدن نامهای ایرانی به جای نامهای تازی و انیرانی برای فرزندان
رفتن به #پاسارگاد و آرامگاه #فردوسی و مکان های تاریخی ایرانی و آرامگاه نامداران و نام آوران ایرانشهری به جای رفتن به گور تازیان و تازی زاده گان
پانوشته : در چنین هنگامه هایی به جای سکوت و فرار میبایست چنان جلوی این خرفستران ایستاد و بر سرشان کوبید که از جایشان بلند نشوند .
همینست که میگوییم #آخوند مرده اش هم برای ایران مضر است .
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
همین " شادی " خودش یک #نافرمانی بزرگ در برابر این اشغالگران تازی پرست است زیرا که با شاد بودن و شادی می توانیم به مبارزه با #تحجر برویم .
#جمهوری اشغالگر اسلامی آمد تا بگفته خودش #شعائر_مذهبی و #شیعه_اثنی_عشری که هیچ همگونی و همنوایی با آئین ایرانشهری ندارد را زنده و مانا نگاه دارد و نیز #اسلامگرایی را جایگزین #ایرانگرایی کند .
#خمینی گجستک در بدو #اشغال ایران گفت " ایران از غنائم اسلام است ! "
بنابراین هر چیزی که بر پاد شعائر مذهبی فکستنی شان باشد را بر نمی تابند ، بخصوص اگر در پیوند با ایران و ایرانی گری باشد ، زیرا که بیشک دکان های #دینفروشی شان همچون #مسجد و تکیه و #منبر و پایگاه ، تیر و تخته میشود .
حال خویشکاری ما چیست ؟
دست افشانی و پایکوبی و شادی با برگزاری هر چه باشکوه تر جشن های ایرانی همچون #نوروز ، #سده ، #مهرگان ، #تیرگان ، #سپندارمذگان ، #چهارشنبه_سوری و #چله و .... پاسداری و زنده نگاه داشتن همه آئین های ایرانشهری " در هر شرایطی "
برگزیدن نامهای ایرانی به جای نامهای تازی و انیرانی برای فرزندان
رفتن به #پاسارگاد و آرامگاه #فردوسی و مکان های تاریخی ایرانی و آرامگاه نامداران و نام آوران ایرانشهری به جای رفتن به گور تازیان و تازی زاده گان
پانوشته : در چنین هنگامه هایی به جای سکوت و فرار میبایست چنان جلوی این خرفستران ایستاد و بر سرشان کوبید که از جایشان بلند نشوند .
همینست که میگوییم #آخوند مرده اش هم برای ایران مضر است .
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
شما ، یک بار حتی یک بار ، از این اوباش شبه روشنفکر بعنوان یک چهره سرشناس با لشگری از رسانه و تریبون های در خدمت ، نخواهید شنید که به شمایِ ایرانی ، #سده و #زایشمهر و مِهِرگان و #تیرگان و #سپندارمذگان و #اسفندگان و #سوری و .. حتی #نوروز را شادباش بگویند .
زیرا که مهری به ایران ندارند و کَسی که مهری به ایران نداشته باشد چگونه بایست انتظار داشت که دلسوز مردم ایران و خواستار رهایی آنان باشد !
از خودتان پرسش کنید ، به پاسخ بسیاری از پرسش ها خواهید رسید.
خِرَد یارتان
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#پیمان_نوین
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
زیرا که مهری به ایران ندارند و کَسی که مهری به ایران نداشته باشد چگونه بایست انتظار داشت که دلسوز مردم ایران و خواستار رهایی آنان باشد !
از خودتان پرسش کنید ، به پاسخ بسیاری از پرسش ها خواهید رسید.
خِرَد یارتان
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#پیمان_نوین
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
گاهشماری که چهار دهه است بوی #ایران نمی دهد !!
#ایرانیان تنها مردم جهان هستند که، در
تقویم رسمی کشورشان:
❌روز مرد: تولد علی
❌روز زن: تولد فاطمه
❌روز جوان: تولد علی اکبر
❌روز پرستار: تولد زینب
❌روز جانباز: تولد ابوالفضل
❌ روز دختر: تولد معصومه
❌ روز کودک: تولد علی اصغر
❌ روز کرامت: تولد حسن
❌ روز پاسدار: تولد حسین
❌ روز نوجوان: تولد قاسم
❌ روز سالخوردگان: تولد حبیب مظاهر
❌ روز عشق: ازدواج علی و فاطمه
اساسا در تاریخ سرزمین #ایران نه مردی وجود داشته و نه بانویی و جالب‌تر و شگفت‌انگیزتر آنکه این افراد در بین مردمان سرزمین خودشان ( تازیان ) چنین جایگاهی ندارند!!!!!
تعطیلات رسمی کشور ما به جز #نوروز همگی مذهبیِ #اسلامی ، ما تعطیلی ملی نداریم که به خاطرش جشن بگیریم گویی اصلا اسطوره‌ای در این خاک کهن نداشته‌ایم!!! (سپس میگوییم چرا مردم ایران مغول‌پرست و عرب‌پرست و یهود‌پرست شدند، همین سیاست‌ها مردم را بیگانه پرست باور آورده است، و ملت منشی ایران را در نطفه خفه کرده است)
روز زن از تازیان ! روز مرد از تازیان! روز دختر از تازیان! روز جوان روز ازدواج روز... و روز رگذشت آنها هم روز ماتم ماست و عزای این مرز و بوم است!
ولیکن زادروز #زرتشت بزرگ بزرگداشت #کوروش_بزرگ که تمام دنیا با افتخار و سربلندی برخود میبالند که چنین انسان‌هایی بر این کره خاکی قدم نهاده اند و همچنین حماسه #آریوبرزن و #بابک #مازیار و... هیچ گاه در تقویم رسمی ما نبوده و نیست!!! گویی اینجا ایران نیست!!! و ما اصلا هویت ایرانی نداریم!!!
راستی ما چه هستیم؟! #جشن_مهرگان ما کجاست؟! جشن #سده #تیرگان و...چه شد؟! هفته بزرگداشت فردوسی، سعدی، حافظ، مولانا، #رضاشاه هزاران هزار پهلوان و اسطوره (رستم، سهراب، پوریای ولی، و ....) و.... کجای گاهشمار ماست؟!
ایام فاطمیه داریم صفر و محرم و اربعین و رمضان و رحلت... اما به یاد #بابک_خرمدین کدام روز گاهشمار کشور ما تعطیل رسمی است؟!!! بابکی که بخاطر جلو گیری از تازش تازیان #مسلمان و وحشی به ناموس و خاک و وجود ایرانی قطعه قطعه شد!!! به یاد جنگ #قادسیه و #نهاوند و بزرگداشت کشته شدگان میهن کدام روز در گاهشمار رسمی ما درج شده؟! آیا ما براستی ایرانی هستیم؟! روشن است که در نبود گرامیداشت این اسطوره‌ها و رخدادها و حقایق تاریخی این سرزمین، حس وطن دوستی می‌خشکد!!! و آنوقت برای هموطن من پاسداری از حرم اسد مهند تر از دریای مازندران و شاخاب پارس است!!! پای پیاده رفتن به کربلا در اربعین مهم تر از بزرگداشت #کوروش_بزرگ و #بابک و #رستم_فرخزاد است!!! اگرچه کربلا و نجف مهم تر از بوشهر و چابهار است!!! گاهشماری که بوی ایران ندهد بوی بی‌تفاوتی به میهن خواهد داد....!!!!!
ملت ایران بیدار شوید و از تفعن بیگانه‌پرستی که ما را نابود کرده است بیدار شوید، میهن شما مکه و مدینه و اسلام و صحرای اورخون مغولستان و اورشلیمِ اسرائیل و غرب و آمریکا نیست، همه پیش به سوی #ایرانگرایی، راهی که پدرمان از در پهنه‌ی این #ایرانشهر بزرگ به دنبال آن بودند. تا کِی باید از دست قوم‌گرایان و اسلام‌گرایان که سبب تبعیض ایرانیان شده است سکوت کنیم؟ چرا کشورهای تازی امروز پیشرفت کرده‌اند؟ چون قوم‌گرا در آن وجود ندارد و نیز #اسلام را هم کنار گذاشتند، اونوقت ما در ایران باید بوسیله یک مشت چپ‌ِ بی‌وطن و اسلامیست مکه و کربلاپرست و پانِ نژادستیژِ قوم‌گرا بکشیم!!
برای رهایی از آخوند نخست میبایست از اندیشه و گفتمان و مَسلَک اهریمنی آخوندی خود را برهانیم وگر نه همچنان در بلاتکلیفی و گرداب اندیشه ای و فرهنگی گرفتار خواهیم ماند و ایران هم چنان در بَند .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایرانشهر بزرگ
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎
#ایرانیان تنها مردم جهان هستند که، در
تقویم رسمی کشورشان:
❌روز مرد: تولد علی
❌روز زن: تولد فاطمه
❌روز جوان: تولد علی اکبر
❌روز پرستار: تولد زینب
❌روز جانباز: تولد ابوالفضل
❌ روز دختر: تولد معصومه
❌ روز کودک: تولد علی اصغر
❌ روز کرامت: تولد حسن
❌ روز پاسدار: تولد حسین
❌ روز نوجوان: تولد قاسم
❌ روز سالخوردگان: تولد حبیب مظاهر
❌ روز عشق: ازدواج علی و فاطمه
اساسا در تاریخ سرزمین #ایران نه مردی وجود داشته و نه بانویی و جالب‌تر و شگفت‌انگیزتر آنکه این افراد در بین مردمان سرزمین خودشان ( تازیان ) چنین جایگاهی ندارند!!!!!
تعطیلات رسمی کشور ما به جز #نوروز همگی مذهبیِ #اسلامی ، ما تعطیلی ملی نداریم که به خاطرش جشن بگیریم گویی اصلا اسطوره‌ای در این خاک کهن نداشته‌ایم!!! (سپس میگوییم چرا مردم ایران مغول‌پرست و عرب‌پرست و یهود‌پرست شدند، همین سیاست‌ها مردم را بیگانه پرست باور آورده است، و ملت منشی ایران را در نطفه خفه کرده است)
روز زن از تازیان ! روز مرد از تازیان! روز دختر از تازیان! روز جوان روز ازدواج روز... و روز رگذشت آنها هم روز ماتم ماست و عزای این مرز و بوم است!
ولیکن زادروز #زرتشت بزرگ بزرگداشت #کوروش_بزرگ که تمام دنیا با افتخار و سربلندی برخود میبالند که چنین انسان‌هایی بر این کره خاکی قدم نهاده اند و همچنین حماسه #آریوبرزن و #بابک #مازیار و... هیچ گاه در تقویم رسمی ما نبوده و نیست!!! گویی اینجا ایران نیست!!! و ما اصلا هویت ایرانی نداریم!!!
راستی ما چه هستیم؟! #جشن_مهرگان ما کجاست؟! جشن #سده #تیرگان و...چه شد؟! هفته بزرگداشت فردوسی، سعدی، حافظ، مولانا، #رضاشاه هزاران هزار پهلوان و اسطوره (رستم، سهراب، پوریای ولی، و ....) و.... کجای گاهشمار ماست؟!
ایام فاطمیه داریم صفر و محرم و اربعین و رمضان و رحلت... اما به یاد #بابک_خرمدین کدام روز گاهشمار کشور ما تعطیل رسمی است؟!!! بابکی که بخاطر جلو گیری از تازش تازیان #مسلمان و وحشی به ناموس و خاک و وجود ایرانی قطعه قطعه شد!!! به یاد جنگ #قادسیه و #نهاوند و بزرگداشت کشته شدگان میهن کدام روز در گاهشمار رسمی ما درج شده؟! آیا ما براستی ایرانی هستیم؟! روشن است که در نبود گرامیداشت این اسطوره‌ها و رخدادها و حقایق تاریخی این سرزمین، حس وطن دوستی می‌خشکد!!! و آنوقت برای هموطن من پاسداری از حرم اسد مهند تر از دریای مازندران و شاخاب پارس است!!! پای پیاده رفتن به کربلا در اربعین مهم تر از بزرگداشت #کوروش_بزرگ و #بابک و #رستم_فرخزاد است!!! اگرچه کربلا و نجف مهم تر از بوشهر و چابهار است!!! گاهشماری که بوی ایران ندهد بوی بی‌تفاوتی به میهن خواهد داد....!!!!!
ملت ایران بیدار شوید و از تفعن بیگانه‌پرستی که ما را نابود کرده است بیدار شوید، میهن شما مکه و مدینه و اسلام و صحرای اورخون مغولستان و اورشلیمِ اسرائیل و غرب و آمریکا نیست، همه پیش به سوی #ایرانگرایی، راهی که پدرمان از در پهنه‌ی این #ایرانشهر بزرگ به دنبال آن بودند. تا کِی باید از دست قوم‌گرایان و اسلام‌گرایان که سبب تبعیض ایرانیان شده است سکوت کنیم؟ چرا کشورهای تازی امروز پیشرفت کرده‌اند؟ چون قوم‌گرا در آن وجود ندارد و نیز #اسلام را هم کنار گذاشتند، اونوقت ما در ایران باید بوسیله یک مشت چپ‌ِ بی‌وطن و اسلامیست مکه و کربلاپرست و پانِ نژادستیژِ قوم‌گرا بکشیم!!
برای رهایی از آخوند نخست میبایست از اندیشه و گفتمان و مَسلَک اهریمنی آخوندی خود را برهانیم وگر نه همچنان در بلاتکلیفی و گرداب اندیشه ای و فرهنگی گرفتار خواهیم ماند و ایران هم چنان در بَند .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایرانشهر بزرگ
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎
Forwarded from رنسانس ایرانی🌱IRCF
#تیرگان 💦
این جشن درگرامی داشت تیشتَر (ستارهٔ باران آور در فرهنگ ایرانی) است و در روز تیر از ماه تیر برگزار می شود. از دیدگاه تاریخی ، جشن تیرگان روز کمان‌کشیدن پهلوان ایرانی به نام آرش و پرتاب تیر از فراز البرز کوه بوده است که در روایت تشتر یشت پس از نبرد بین ایرانیان وتورانیان صورت گرفته و سرزمین ایران از دشمن باز پس گرفته شده است. همچنین جشن تیرگان به روایت ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه، روز بزرگداشت مقام نویسندگان در ایران باستان بوده‌است.
در فراهان جشن تیرگان در اول ماه تیر برگزار میشود و این آیین به نام جشن تیرگان به ثبت ملی نیز رسیده است. و در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان ماه برگزار میشود.
در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان‌ماه برگزار میشود.
ارامنه اصفهان این جشن را در روز سیزدهم ژانویه برگزار می‌کنند.
انجمن کوهنوردان ایران هر ساله این جشن را در روز سیزدهم تیر در دماوند برگزار می‌کنند. این جشن به ثبت ملی نیز رسیده است.
بهار مختاریان اعتقاد دارد که جشن تیرگان در اصل جشن انقلاب تابستانی در اول تیرماه بوده است. آنچه که اکنون در فراهان بازمانده است.
بنابر تقویم یکپارچه ادیان ایران این جشن در روز دهم تیرماه در گاهشمار کنونی ایران قرار دارد. موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های 30 روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های 31 روزه را یادآور شده است. (برای آگاهی از فهرست و زمان همه جشنهای ملی بنگرید به صفحه جشنهای ایرانی).
جشن همه ساله در کوه دماوند, آمل و همه ساله توسط زرتشتیان ایران در شهرهای تهران، کرج، یزد و روستاهای اطراف، میبد، اردکان، کرمان، بم، شیراز، اصفهان، اهواز و اروپا و آمریکا در روز دهم تیر برگزار میشود. که البته تعطیل نبودن این روز در ایران و دیگر کشورها گاه باعث میشود تا در نزدیکترین روز تعطیل این جشن برگزار شود
▫️آب‌پاشی
این جشن در کنار آب‌ها، همراه با مراسمی وابسته با آب و آب پاشی و آرزوی بارش باران در سال پیش ِرو همراه بوده و همچون دیگر جشن‌هایی که با آب در پیوند هستند، با نام عمومی «آبریزگان» یا «آب پاشان» یا «سر شوران» یاد شده‌است.
در گذشته «تیرگان» روز بزرگداشت نویسندگان و گاه به «روز آرش شیواتیر» منسوب شده‌است.
ابوریحان بیرونی و گردیزی در «زین الاخبار» ناپدید شدن یکی از جاودانان ایرانی یعنی «کیخسرو» را در این روز و پس از شستشوی خود در آب چشمهای دانسته‌اند.
▫️فال کوزه
یکی دیگر از مراسم این جشن مانند بسیاری از جشنهای ایرانی «فال کوزه» (چکُ دولَه) می‌باشد. روز قبل از جشن تیرگان، دوشیزه‌ای را برمی‌گزینند و کوزه سفالی سبز رنگ دهان گشادی به او می‌دهند که «دوله» نام دارد، او این ظرف را از آب پاکیزه پر میکند و یک دستمال سبز ابریشمی را بر روی دهانه آن می‌اندازد آنگاه «دوله» را نزد همه کسانی که می‌برد که آرزویی در دل دارند و می‌خواهند در مراسم «چک دولَه» شرکت کنند و آنها جسم کوچکی مانند انگشتری، گوشواره، سنجاق سر، سکه یا مانند این‌ها در آب دوله می‌اندازند. سپس دختر دوله را به زیر درختی همیشه سبز چون سرو یا مورد می‌برد و در آن‌جا می‌گذارد. در روز جشن تیرگان و پس از مراسم آبریزان، همه کسانی که در دوله جسمی انداخته‌اند و نیت و آرزویی داشتنه‌اند در جایی گرد هم می‌آیند و دوشیزه، دوله را از زیر درخت به میان جمع می‌آورد. در این فال‌گیری بیشتر بانوان شرکت می‌کنند و سال خوردگان با صدایی بلند به نوبت شعرهایی می‌خوانند و دختر در پایان هر شعر، دست خود را درون دوله می‌برد و یکی از چیزها را بیرون می‌آورد، به این ترتیب صاحب آن جسم متوجه میشود که شعر خوانده شده مربوط به نیت، خواسته و آرزوی او بوده‌است.
▫️دستبند تیر و باد
در آغاز جشن بعد از خوردن شیرینی، بندی به نام «تیر و باد» که از ۷ ریسمان به ۷ رنگ متفاوت بافته شده‌است به دست می‌بندند و در باد روز از تیرماه (۹ روز بعد) این بند را باز کرده و در جای بلندی مانند پشت بام به باد می‌سپارند تا آرزوها و خواسته‌هایشان را به عنوان پیام‌رسان به همراه ببرد. این کار با خواندن شعر زیر انجام میشود: تیر برو باد بیا غم برو شادی بیا محنت برو روزی بیا خوشه مرواری بیا
▫️باورهای مردمی
در باورهای مردم، درباره جشن تیرگان دو روایت وجود دارد که روایت نخست همچنان که در بالا گفته شد مربوط به فرشته باران یا تیشتر می‌باشد و نبرد همیشگی میان نیکی و بدی است: در اوستا، تشتر یشت (تیر یشت)، تیشتر فرشته باران است که در ده روز اول ماه به چهره جوانی پانزده ساله در می‌آید و در ده روز دوم به چهره گاوی با شاخ‌های زرین و در ده روز سوم به چهره اسبی سپید و زیبا با گوش‌های زرین.
این جشن درگرامی داشت تیشتَر (ستارهٔ باران آور در فرهنگ ایرانی) است و در روز تیر از ماه تیر برگزار می شود. از دیدگاه تاریخی ، جشن تیرگان روز کمان‌کشیدن پهلوان ایرانی به نام آرش و پرتاب تیر از فراز البرز کوه بوده است که در روایت تشتر یشت پس از نبرد بین ایرانیان وتورانیان صورت گرفته و سرزمین ایران از دشمن باز پس گرفته شده است. همچنین جشن تیرگان به روایت ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه، روز بزرگداشت مقام نویسندگان در ایران باستان بوده‌است.
در فراهان جشن تیرگان در اول ماه تیر برگزار میشود و این آیین به نام جشن تیرگان به ثبت ملی نیز رسیده است. و در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان ماه برگزار میشود.
در مازندران نیز جشن تیرگان با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان‌ماه برگزار میشود.
ارامنه اصفهان این جشن را در روز سیزدهم ژانویه برگزار می‌کنند.
انجمن کوهنوردان ایران هر ساله این جشن را در روز سیزدهم تیر در دماوند برگزار می‌کنند. این جشن به ثبت ملی نیز رسیده است.
بهار مختاریان اعتقاد دارد که جشن تیرگان در اصل جشن انقلاب تابستانی در اول تیرماه بوده است. آنچه که اکنون در فراهان بازمانده است.
بنابر تقویم یکپارچه ادیان ایران این جشن در روز دهم تیرماه در گاهشمار کنونی ایران قرار دارد. موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های 30 روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های 31 روزه را یادآور شده است. (برای آگاهی از فهرست و زمان همه جشنهای ملی بنگرید به صفحه جشنهای ایرانی).
جشن همه ساله در کوه دماوند, آمل و همه ساله توسط زرتشتیان ایران در شهرهای تهران، کرج، یزد و روستاهای اطراف، میبد، اردکان، کرمان، بم، شیراز، اصفهان، اهواز و اروپا و آمریکا در روز دهم تیر برگزار میشود. که البته تعطیل نبودن این روز در ایران و دیگر کشورها گاه باعث میشود تا در نزدیکترین روز تعطیل این جشن برگزار شود
▫️آب‌پاشی
این جشن در کنار آب‌ها، همراه با مراسمی وابسته با آب و آب پاشی و آرزوی بارش باران در سال پیش ِرو همراه بوده و همچون دیگر جشن‌هایی که با آب در پیوند هستند، با نام عمومی «آبریزگان» یا «آب پاشان» یا «سر شوران» یاد شده‌است.
در گذشته «تیرگان» روز بزرگداشت نویسندگان و گاه به «روز آرش شیواتیر» منسوب شده‌است.
ابوریحان بیرونی و گردیزی در «زین الاخبار» ناپدید شدن یکی از جاودانان ایرانی یعنی «کیخسرو» را در این روز و پس از شستشوی خود در آب چشمهای دانسته‌اند.
▫️فال کوزه
یکی دیگر از مراسم این جشن مانند بسیاری از جشنهای ایرانی «فال کوزه» (چکُ دولَه) می‌باشد. روز قبل از جشن تیرگان، دوشیزه‌ای را برمی‌گزینند و کوزه سفالی سبز رنگ دهان گشادی به او می‌دهند که «دوله» نام دارد، او این ظرف را از آب پاکیزه پر میکند و یک دستمال سبز ابریشمی را بر روی دهانه آن می‌اندازد آنگاه «دوله» را نزد همه کسانی که می‌برد که آرزویی در دل دارند و می‌خواهند در مراسم «چک دولَه» شرکت کنند و آنها جسم کوچکی مانند انگشتری، گوشواره، سنجاق سر، سکه یا مانند این‌ها در آب دوله می‌اندازند. سپس دختر دوله را به زیر درختی همیشه سبز چون سرو یا مورد می‌برد و در آن‌جا می‌گذارد. در روز جشن تیرگان و پس از مراسم آبریزان، همه کسانی که در دوله جسمی انداخته‌اند و نیت و آرزویی داشتنه‌اند در جایی گرد هم می‌آیند و دوشیزه، دوله را از زیر درخت به میان جمع می‌آورد. در این فال‌گیری بیشتر بانوان شرکت می‌کنند و سال خوردگان با صدایی بلند به نوبت شعرهایی می‌خوانند و دختر در پایان هر شعر، دست خود را درون دوله می‌برد و یکی از چیزها را بیرون می‌آورد، به این ترتیب صاحب آن جسم متوجه میشود که شعر خوانده شده مربوط به نیت، خواسته و آرزوی او بوده‌است.
▫️دستبند تیر و باد
در آغاز جشن بعد از خوردن شیرینی، بندی به نام «تیر و باد» که از ۷ ریسمان به ۷ رنگ متفاوت بافته شده‌است به دست می‌بندند و در باد روز از تیرماه (۹ روز بعد) این بند را باز کرده و در جای بلندی مانند پشت بام به باد می‌سپارند تا آرزوها و خواسته‌هایشان را به عنوان پیام‌رسان به همراه ببرد. این کار با خواندن شعر زیر انجام میشود: تیر برو باد بیا غم برو شادی بیا محنت برو روزی بیا خوشه مرواری بیا
▫️باورهای مردمی
در باورهای مردم، درباره جشن تیرگان دو روایت وجود دارد که روایت نخست همچنان که در بالا گفته شد مربوط به فرشته باران یا تیشتر می‌باشد و نبرد همیشگی میان نیکی و بدی است: در اوستا، تشتر یشت (تیر یشت)، تیشتر فرشته باران است که در ده روز اول ماه به چهره جوانی پانزده ساله در می‌آید و در ده روز دوم به چهره گاوی با شاخ‌های زرین و در ده روز سوم به چهره اسبی سپید و زیبا با گوش‌های زرین.
#تیرگان 🌊💧🏹⚡🫧
سیزدهم تیرماه
یاد آرش شاد باد
روز ایران یاد باد
جشن تیرماه گاه باد
آن هنگام که تیر در کمان بر کشید و جان بر آن روان، خود را در راه ایران زمین فدا و خاک آریایی مان را جاودانه کرد.
چنین است رسم پهلوانی در این سرزمین اهورایی.
برای شادی فروهر اش،
اشم وهو و هیشتم استی.....
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎
سیزدهم تیرماه
یاد آرش شاد باد
روز ایران یاد باد
جشن تیرماه گاه باد
آن هنگام که تیر در کمان بر کشید و جان بر آن روان، خود را در راه ایران زمین فدا و خاک آریایی مان را جاودانه کرد.
چنین است رسم پهلوانی در این سرزمین اهورایی.
برای شادی فروهر اش،
اشم وهو و هیشتم استی.....
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎