...آنگاه زمستان، چونان برف پیری بر سر آدمیان فانی، بر سر #تینگول نشست، اما #لوتین به تالارهای #ماندوس آمد که مکان معهود #الدالیه است، در فراسوی عمارت های غرب، بر مرز های جهان. آنجا، آنان که در انتظارند در سایه ی افکار خویش می نشینند. اما زیبایی دختر بسی بیش از زیبایی دیگران بود، و اندوه او بس ژرف تر از اندوه ایشان؛ و او در برابر ماندوس زانو زد و برای او خواند.

ترانه ی لوتین در برابر ماندوس زیباترین ترانه ای است که تا کنون به کلام پدید آمده، و این ترانه، غم انگیزترین ترانه ایست که جهان خواهد شنید. پایدار و زوال ناپذیر، هنوز در #والینور، در فراسوی شنوایی جهان آن را می خوانند، و #والار با شنیدنش اندوهگین می شوند. چه، لوتین دو نغمه از واژه ها را در هم بافت، نغمه ی اندوه الدار و نیز درد و رنج آدمیان، نغمه ی دو گونه از باشندگان که #ایلوواتار برای زیستن در آردا، قلمرو خاک در میان ستارگان بی شمار پدید آورده بود. و آنگاه که دختر در برابر او زانو زد، اشک هایش چونان باران بر روی سنگ ها چکید؛ و ماندوس که هرگز پیش از آن چنین متأثر نگشته بود، و از آن پس نیز چنین متاثر نگشته است، دلش از تأثر به رحم آمد...

#متن_کتاب

حدیث #برن و لوتین، #سیلماریلیون

@Gondolin_ir

#الوه ، رهبر الف های #تله_ری ، ملقب به #تینگول، فرمانروای #دوریات ، همسر #ملیان و پدر #لوتین #تینوویل

@Gondolin_ir

‍ #وانا ، او یکی از بانوان #والیر است، خواهر جوانتر #یاوانا و همچنین همسر #اورومه.


مانند خواهرش، وانا نیز طبیعت و جانوران را در سرزمین میانه تحت نفوذ خود داشت. همانطور که آمده است:

"تمام گل ها با گذر او شاداب میشوند و اگر وانا به آنها نظر کند، شکوفا میشوند؛ همانگونه که تمام پرندگان با آمدن او آواز میخوانند."

او مو های طلایی داشت و خود را با گل های زیبایی می آراست.


#نسا، خواهر اورومه، با تولکاس در جزیره #آلمارن ازدواج کرد، نخستین مکانی که در آن تولکاس آرام گرفت. وانا در مراسم ازدواج آن دو، نسا را با گلهایش آراست.
او در باغ هایی که از گل های طلایی پوشیده شده بود آرام میگرفت، گاهی هم به جنگل های اورومه می آمد.

در دورانی که درختان #والینور هنوز پژمرده نشده بودند، آرین از گلهای طلایی وانا در باغ هایش نگهداری میکرد و آنها را با شبنم های درخشان یکی از درختان آبیاری میکرد.

#ملیان ، یکی دیگر از #مایار، که بعد ها به سرزمین میانه آمد و همسر #تینگول شد، در ابتدا به وانا خدمت میکرد.

پس از ناپدید شدن والینور و کوچ الف های #نولدور به سرزمین میانه، بیشتر والار از بازگشتن آرامش باستانی که قبل از آمدن آنها داشتند خوشحال بودند، آنها میخواستند که نه شایعات و نیرنگ های ملکور و نه سوگند های کوته فکرانه نولدور این آرامش را از آنها بگیرد.
برای چنین دورانی، آنها فقط به فکر نگهداری از سرزمینشان آمان بودند. گفته میشود که وانا و نسا با یکدیگر در این زمینه عقیده های مشابهی داشتند، مانند اکثر والاهای دیگر، تنها "اولمو از میان والار برای نولدور احساس نگرانی و تأسف میکرد.

#ترجمه #مقاله

منبع:
http://www.tolkiengateway.net/wiki/Main_Page


@Gondolin_ir

#به‌لگ

به‌لگ کوتالیون نام الفی از مردمان #دوریات بود، از مرزبانان معروف آن سرزمین که از دوستان شخصیت معروف کتاب سیلماریلیون یعنی #تورین_تورامبار بود، به‌لگ از دوران کودکی تورین که به دوریات آمد همانند دوست و آموزگاری برای او بود. بعدها برای بازگرداندن تورین به #منه‌گروت به جستجو او شتافت و از طرف #الوه #تینگول پادشاه منه‌گروت برای این کار شمشیر #آنگلاخل را هدیه گرفت.


@Gondolin_ir

الف‌های #سیندار معروف به الف‌های خاکستری #بلریاند روشن از نور ستاره‌ها اگرچه همان #موریکوئندی بودند: آنان که هرگز روشنایی نور درختان را ندیدند.

الف‌های #تله‌ری که به سرکردگی فرمانروایشان #الوه #تینگول راهی غرب شدند تا به والینور بروند، اما الوه پس از ورود به #بلریاند در جنگل نان‌الموت گم شد و در آنجا با #ملیان #مایا روبرو و سالیان سال غرق نگاه او شد. بسیاری از الف‌های تله‌ری به خاطر فرمانروایشان از ادامه سفر منصرف شدند این گروه بعد ها که تحت فرمانروایی الوه و ملیان قرار گرفتند به الف‌های سیندار معروف شدند و در دوران بازگشت تاریکی و خطر به بلریاند، قلمرو معروف منه‌گروت در دوریات را به کمک دورف‌های کوهستان آبی بنا کردند. تعدادی از الف‌های سیندار همراه با خویشان تله‌ری خود تا سواحل دریا رفتند اما از دریا عبور نکردند و اولین بندرگاه‌های بلریاند را بنا کردند؛ معروف به بندرگاه‌های #فالاس.

باقی الف‌های تله ری توسط برادر الوه، #اولوه از دریا عبور کردند و راهی #والینور شدند.

@Gondolin_ir