#سه_تار

به زبان ساز 🙂

@DrRazaviyan

#مشاوره
#برنامه_ریزی

💥 برنامه مطالعاتی بیوشیمی
🔸شروع از اول آبان ماه

✨ پ‌ن: این برنامه یک #پیشنهاد است.

✨ مشاوره و ثبت‌نام:

@DrRazaviyan_Admin
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
@DrRazaviyan

#اطلاعیه

✨ پذیرفته‌شدگان آزمون سال ۴۰۳ مجاز به شرکت در کنکور سال ۴۰۴ نیستند!

@DrRazaviyan

ارائه من در کنگره بین‌المللی بیوشیمی و بیولوژی مولکولی با عنوان:

Exosomal delivery of miR-155 inhibitor can suppress migration, invasion, and angiogenesis via PTEN and DUSP14

جمعه ۴ آبان
پنل سخنرانی از ساعت ۱۴ الی ۱۶
مرکز همایش‌های بین‌المللی رازی (سالن ۲)
دانشگاه علوم پزشکی ایران

@DrRazaviyan

#سفرنامه

✨ بندر بوشهر؛ آغوش امن خلیج همیشگی فارس
(آبان ۴۰۳)

@DrRazaviyan

#با_مخاطبان

یکی از دانشجویان عزیزم مشهد مشرف شدن و قابل دونستن برامون سوغاتی آوردن 😇

@DrRazaviyan

#منهای_کنکور

دکتر بیکار!

نه به‌عنوان کسی که ممکنه ازش الگو گرفته بشه اما به‌عنوان کسی که صاحب یه رسانه‌ی خیلی کوچیک هست باید خیلی مراقب باشم چی می‌گم و می‌نویسم و می‌دونم یه وقتی باید بابت همه‌ی این‌ها حساب‌وکتاب پس بدم و البته امیدوارم خیلی مورد عتاب و تنبیه قرار نگیرم؛ چراکه همیشه لااقل سعی کردم امید رو زنده نگه دارم؛ چه برای خودم و چه برای اطرافیانم.

اخیراً بعد از فارغ‌التحصیلی‌ام از دوره دکتری چند باری به شوخی از اصطلاح "دکتر بیکار" خطاب به خودم در گفتمان استفاده کردم. کنگره اخیر که بودیم؛ یه تعداد خیلی زیادی از دانشجوهام تو این سال‌ها رو ملاقات کردم که خدا می‌دونه چقدر خوشحال شدم؛ این وسط بعضی‌هاشون پیرو همین دکتر بیکار اشاراتی داشتن با این مضمون که دکتر رضویان اگه بیکار هست پس ما چی؟ و اخیراً یکی از دوستان نزدیک هم همین تذکر رو به من دادن که این گفته ممکنه باعث ناامیدی بچه‌ها بشه.

اون‌هایی که من رو می‌شناسن یا لااقل مدت زمان بیش‌تری هست که تو گفتمان حضور دارن می‌دونن که من سعی می‌کنم با موضوعات مختلفی شوخی کنم تا یه خورده این فضای زمختی که باهاش مواجه هستیم کم‌رنگ‌تر بشه؛ مصداقش هم مثال‌های بارزی هست از پیام‌هایی که خیلی وقت‌ها دانشجوهام برام فرستادن که "خوندن پیام‌های گفتمان به یکی از تفریحات‌شون تبدیل شده" و میزان ری‌اکشن‌هایی که به بعضی پیام‌ها در گفتمان داده می‌شه خودش می‌تونه مویّد این موضوع باشه.
اینکه من به خودم گفتم دکتر بیکار صرفاً یه شوخی با دوران پسادفاع دکتری‌ام هست؛ وگرنه من حتی در دوران تحصیل خودم و زمانی که دانشجوی دکتری بودم پیشنهاداتی داشتم که خودم نپذیرفتم. حتی همین الان که دفاع کردم پیشنهاداتی هست؛ از هیئت علمی تا مسئول فنی و ... . اینکه من در نهایت چه پیشنهادی رو بپذیرم به شرایط و وضعیت‌مون بستگی داره.

کلاً من به‌عنوان یه اسفند ماهی؛ فقط یه خورده زیاده‌خواه و کمال‌گرا هستم که هر کاری رو قبول نمی‌کنم و به هر مسیری پا نمی‌ذارم اما به‌عنوان کسی که نه آقازاده بوده و نه از خوان نعمت سهمیه‌های غیر علمی بهره‌ای برده و در جای خودش از ضعیف‌ترین اقشار این جامعه بوده و از یه شهر و محله‌ی کوچیک تو شهرستان پا در مسیر علم و درس و دانشگاه گذاشته، سرم رو بالا می‌گیرم و با افتخار می‌گم که امروز من هر چه دارم به لطف خدا و به برکت همین مسیری هست که طی کردم و اگر برگردم عقب با یک سری تصمیمات بهتر باز هم همین راه رو طی می‌کنم.

رضویان نه کس خاصی هست که بخواید ازش الگو بگیرید و نه به جای خاصی رسیده که بخواد براتون چراغ راه باشه. صرفاً سعی کرده یه نسخه بهتر از خودش ایجاد کنه و لااقل اینجایی که هست ته دلش یه حس رضایتی هر چند هم کوچیک به لطف خدا هست که در نهایت همون مهمه.

یادمون نره که "آدمی به امید زنده‌ست و ناامیدی مُردگی‌ست؛ پس همیشه تلاش کن و امیدوار باش".

ارادتمند
رضویان

@DrRazaviyan

#سفرنامه

بوشهر؛ دیار مردمان نجیب و خون‌گرم

تا به‌حال هیچ‌وقت بوشهر نرفته بودم و از جمله مقاصدی بود که همیشه دوست داشتم ببینم؛ خانم دکتر اما سابقه سفر به بوشهر و بندر گِناوه رو داشت و خانم‌ها هم غالباً هر جایی که بازار داشته باشه رو دوست دارن و نوعی تراپی براشون محسوب می‌شه :)
پساکنگره و خستگی‌های ناشی از اون برای خانم دکتر فرصت مغتنمی بود واسه یه مسافرت کوتاه؛ طبق معمول اغلب این دفعات اخیر باز هم در انتخاب مقصد سفر رونالدینیویی عمل کردیم :) گیلان رو نشونه گرفتیم و سر از بوشهر در آوردیم! در این حد :))
تهران، قم، اصفهان، شیراز و ... بوشهر مسیری هست که طی می‌کنید؛ یه چیزی حدود ۱۱۰۰ کیلومتر و بیش از ۱۲ ساعت رانندگی بدون توقف!
البته یه خاطره جالبی هم مسیر رفت برامون ایجاد کرد و اون این‌که راه اصلی از شیراز به سمت بوشهر از جایی به اسم قائمیه می‌گذره اما من به اشتباه (اون هم بخاطر پیشنهاد گوگل‌مپ!) از یه مسیر کوهستانی و روستایی رفتم به سمت نورآباد ممسنی و بعد از اون‌جا رفتم به سمت قائمیه.
مسیری زیبا و در عین حال برای یه غریبه‌ای مثل ما همراه با اَلِرت‌های مغز نباتی که اینجا چیکار می‌کنی؟!
بعداً خیلی دوست دارم شیرازی‌ها و نورآبادی‌ها برام بگین خودتون چقدر از اون راهی که ما رفتیم واسه تردد بین این دو شهر استفاده می‌کنن.
از تعریفی‌ترین اماکن در بوشهر همون سواحل بسیار زیبا و به معنای واقعی دلنشین خلیج فارس هست. برخلاف سواحل شمال کشور که عمده‌شون در اختیار سازمان‌ها، نهادها و ارگان‌هاست و ساحل آزاد کمی رو می‌تونید پیدا کنید؛ بوشهر یه نوار ساحلی کاملاً آزاد داره که هر جای اون پر از زیبایی و آرامش هست.
ظاهراً آخر هفته‌ها بوشهر به تفرجگاهی برای اهالی استان فارس تبدیل می‌شه؛ مثل شمال کشور واسه تهرانی‌ها!
مردم بوشهر ظاهراً خیلی آدم‌های آرومی هستن و به قوانین راهنمایی و رانندگی هم احترام می‌ذارن؛ این صرفاً یه برداشت به قاعده سه روز موندن در بوشهر هست و ممکنه خطا داشته باشه اما تو این سه روز من حتی یک مورد صدای بوقی که از روی عصبانیت باشه نشنیدم! سواحل در مقایسه با شمال بسیار تمیزتر و فضاهای استراحتی رایگان مثل آلاچیق به مراتب بیش‌تر!
علاوه بر بوشهر به بندر گِناوه و دِلوار هم رفتیم.
می‌گن گناوه روزگاری طعنه به خیلی از اقتصادهای بزرگ می‌زد اما چیزی که من دیدم بسیار برام ناراحت‌کننده بود؛ اجناس درجه چندمی که گوشه و کنار به چشم می‌خورد و رونق نه چندان زیادی که بر این بازار حاکم بود. حتی واسه پیدا کردن یه غذاخوری مناسب نیاز شد کلی بگردیم؛ اگرچه قبول دارم ما غریب بودیم و نا آشنا اما در مقایسه با خود بوشهر تفاوت‌ها در این زمینه آشکار بود. در دلوار هم یک سری مراکز خرید ایجاد شده که موقع حضور ما لااقل بسیار کم رونق بود که به‌خاطر کم شدن ارزش پول ما در قیاس با کشورهای حوزه‌ی خلیج فارس هست.
عمده وقت ما تو این سفر کنار سواحل گذشت که به همین زودی هم دلمون براش تنگ شده؛ جزر و مدهایی که اتفاق می‌افته؛ ورود به آب‌های کم عمق و جلو رفتن تو خلیج بیش از صد متر بدون اینکه آب از زانو بالاتر بیاد، دیدن خرچنگ‌ها؛ مرغ‌های دریایی؛ نشستن روی سواحل سنگی و برخورد امواج رو به نظاره نشستن تجاربی هست که قطعاً می‌تونه دلنشین باشه.
یه جاهایی هم هست به نام بافت تاریخی که یک سری ساختمون‌های قدیمی بازسازی‌شده داره که در نوع خودش زیباست؛ بازار سنتی‌شون هم هست.
بوشهری‌ها خیلی علاقه به "هَمبر" دارن؛ همون همبرگر خودمون؛ فلافل که بماند :)
سس‌های تند و ترشی‌هاشون هم سر جای خودش :)
از ماهی‌های جنوب شوریده و شیر رو خوردیم که اولی طعمی نزدیک به ماهی‌های شمال خودمون داشت اما دومی متفاوت و خوشمزه بود و اگر مسیرتون خورد توصیه می‌کنم حتماً تست کنید؛ البته تو همین تهران هم پیدا می‌شه؛ خیلی هم زیاد اما من تا بحال تست نکرده بودم.
اماکن و شهرهای دور و نزدیک زیاد دیگه‌ای بود که متاسفانه تو این سفر فرصت بازدید ازشون میسر نشد؛ از جمله کوه‌ها و گنبد نمکی جاشَک و یا نخلستان‌های شهرهای اطراف بوشهر، عسلویه که برای خودش می‌تونه یه مقصد گردشگری مجزا باشه و ...
امیدوارم روزگاری هم برای خودمون فرصت دیدار مجدد و هم برای شمایی که تابحال به این خطه سفر نکردین امکان دیدار فراهم بشه.

ارادتمند
رضویان

@DrRazaviyan

مقاله دوم پایان‌نامه دکتری‌ام هم پذیرفته و آنلاین شد.

@DrRazaviyan

#با_مخاطبان

امان از دست دانشجوها 😅

@DrRazaviyan