♻️تفاوت در سرمنشاء #ژنتیک گونه های مختلف #اختلال #دوقطبی (#افسردگی-شیدایی)
#Specificity in #Etiology of #Subtypes of #Bipolar Disorder: Evidence From a #Swedish Population-Based #Family Study
پژوهشگران نوروساینس انستیتو کارولینسکا 🇸🇪، دانشگاه اوربرو 🇸🇪، دانشگاه یوتوبوری 🇸🇪، و MIT 🇺🇸 در پژوهشی که به تازگی منتشر شده است، دریافتند گونه های مختلف اختلال دوقطبی در خانواده های مختلف متفاوتند و با اینکه شباهت های ژنتیک بین افراد زیرگونه های مختلف اختلال دوقطبی وجود دارد، سرمنشاء این اختلال در گونه های مختلف متفاوت است.
🔬در این پژوهش ابتدا جمعیتی #همسن شامل 15 میلیون و 700 هزار نفر انتخاب شده و 4309 نفر #خویشاوندان افراد دارای اختلال دوقطبی نوع 1 (#BDI) و 4178 نفر خویشاوندان افراد دارای اختلال دو قطبی نوع 2 (#BDII) شناسایی شدند و سپس تحلیل های ژنتیک رفتاری و سبب شناختی صورت گرفتند.
📚نتایج نشان دادند:
1️⃣ #وراثت پذیری BDI حدود 57 درصد و BDII حدود 49 درصد است.
2️⃣ مشخص شد از نظر #ژنتیک و #سبب_شناسی، BDI و BDII منشاء ژنتیک و الگوهای #توارث متفاوتی نسبت به هم دارند.
3️⃣ فقط در BDI تفاوت #جنسی وجود دارد؛ #زنان بطور معناداری بیش از #مردان مبتلا می شوند.
4️⃣ به گونه ای معنادار BDI در خانواده هایی مشاهده می شود که تشخیص #اسکیزوفرنی در آنها وجود دارد.
5️⃣ بین گونه های مختلف BDI و BDII در #شجره های خانوادگی مختلف نیز تفاوت هایی وجود دارد.
Abstract
Background: Uncertainty remains whether #bipolar I disorder (#BDI) and bipolar II disorder (#BDII) differ #etiologically. We used a #population-based family sample to examine the etiological boundaries between BDI and BDII by assessing their #familial #aggregation/#coaggregation and by assessing the coaggregation between them and #schizophrenia, #depression, #attention-deficit/hyperactivity disorder, #eating disorders, #autism #spectrum #disorder (#ASD), #substance use disorders, #anxiety disorders, and #personality disorders.
Methods: By linking #Swedish national registers, we established a population-based cohort (N = 15,685,511) and identified relatives with different biological relationships. #Odds #ratios (#ORs) were used to measure the relative risk of BDI and BDII in relatives of individuals diagnosed with BDI (n = 4309) and BDII (n = 4178). The #heritability for BDI and BDII and the genetic correlation across psychiatric disorders were estimated by variance decomposition analysis.
Results: Compared with the general population, the OR of BDI was 17.0 (95% confidence interval [CI] 13.1–22.0) in first-degree relatives of BDI patients, higher than that of BDII patients (OR 9.8, 95% CI 7.7–12.5). The ORs of BDII were 13.6 (95% CI 10.2–18.2) in first-degree relatives of BDII patients and 9.8 (95% CI 7.7–12.4) in relatives of BDI patients. The heritabilities for BDI and BDII were estimated at 57% (95% CI 32%–79%) and 46% (95% CI 21%–67%), respectively, with a genetic correlation estimated as 0.78 (95% CI 0.36–1.00). The familial coaggregation of other psychiatric disorders, in particular schizophrenia, showed different patterns for BDI and BDII.
Conclusions: Our results suggest a distinction between BDI and BDII in etiology, partly due to genetic differences.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
https://doi.org/10.1016/j.biopsych.2017.11.014
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
#Specificity in #Etiology of #Subtypes of #Bipolar Disorder: Evidence From a #Swedish Population-Based #Family Study
پژوهشگران نوروساینس انستیتو کارولینسکا 🇸🇪، دانشگاه اوربرو 🇸🇪، دانشگاه یوتوبوری 🇸🇪، و MIT 🇺🇸 در پژوهشی که به تازگی منتشر شده است، دریافتند گونه های مختلف اختلال دوقطبی در خانواده های مختلف متفاوتند و با اینکه شباهت های ژنتیک بین افراد زیرگونه های مختلف اختلال دوقطبی وجود دارد، سرمنشاء این اختلال در گونه های مختلف متفاوت است.
🔬در این پژوهش ابتدا جمعیتی #همسن شامل 15 میلیون و 700 هزار نفر انتخاب شده و 4309 نفر #خویشاوندان افراد دارای اختلال دوقطبی نوع 1 (#BDI) و 4178 نفر خویشاوندان افراد دارای اختلال دو قطبی نوع 2 (#BDII) شناسایی شدند و سپس تحلیل های ژنتیک رفتاری و سبب شناختی صورت گرفتند.
📚نتایج نشان دادند:
1️⃣ #وراثت پذیری BDI حدود 57 درصد و BDII حدود 49 درصد است.
2️⃣ مشخص شد از نظر #ژنتیک و #سبب_شناسی، BDI و BDII منشاء ژنتیک و الگوهای #توارث متفاوتی نسبت به هم دارند.
3️⃣ فقط در BDI تفاوت #جنسی وجود دارد؛ #زنان بطور معناداری بیش از #مردان مبتلا می شوند.
4️⃣ به گونه ای معنادار BDI در خانواده هایی مشاهده می شود که تشخیص #اسکیزوفرنی در آنها وجود دارد.
5️⃣ بین گونه های مختلف BDI و BDII در #شجره های خانوادگی مختلف نیز تفاوت هایی وجود دارد.
Abstract
Background: Uncertainty remains whether #bipolar I disorder (#BDI) and bipolar II disorder (#BDII) differ #etiologically. We used a #population-based family sample to examine the etiological boundaries between BDI and BDII by assessing their #familial #aggregation/#coaggregation and by assessing the coaggregation between them and #schizophrenia, #depression, #attention-deficit/hyperactivity disorder, #eating disorders, #autism #spectrum #disorder (#ASD), #substance use disorders, #anxiety disorders, and #personality disorders.
Methods: By linking #Swedish national registers, we established a population-based cohort (N = 15,685,511) and identified relatives with different biological relationships. #Odds #ratios (#ORs) were used to measure the relative risk of BDI and BDII in relatives of individuals diagnosed with BDI (n = 4309) and BDII (n = 4178). The #heritability for BDI and BDII and the genetic correlation across psychiatric disorders were estimated by variance decomposition analysis.
Results: Compared with the general population, the OR of BDI was 17.0 (95% confidence interval [CI] 13.1–22.0) in first-degree relatives of BDI patients, higher than that of BDII patients (OR 9.8, 95% CI 7.7–12.5). The ORs of BDII were 13.6 (95% CI 10.2–18.2) in first-degree relatives of BDII patients and 9.8 (95% CI 7.7–12.4) in relatives of BDI patients. The heritabilities for BDI and BDII were estimated at 57% (95% CI 32%–79%) and 46% (95% CI 21%–67%), respectively, with a genetic correlation estimated as 0.78 (95% CI 0.36–1.00). The familial coaggregation of other psychiatric disorders, in particular schizophrenia, showed different patterns for BDI and BDII.
Conclusions: Our results suggest a distinction between BDI and BDII in etiology, partly due to genetic differences.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
https://doi.org/10.1016/j.biopsych.2017.11.014
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
♻️عدم تاثیر #واگوتومی بر کاهش #تصلب #چندگانه
Does #vagotomy protect against #multiple #sclerosis?
پژوهشگران دانشگاه آرهوس 🇳🇱 به بررسی تاثیر #عمل #جراحی واگوتومی (بریدن شاخه های #عصب #واگ؛ بطور معمول برای کاهش #زخم های #گوارشی) در کاهش #مالتیپل #اسکلروسیس در بیماران مبتلا به این اختلال، پرداختند.
🔬در این پژوهش، کلیه بیمارانی که بین سال های 1977 تا 1995 در #دانمارک این عمل جراحی را صورت داده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.
📚نتایج نشان دادند بین افرادی که واگوتومی #تنه (7865 نفر) و واگوتومی #انتخابی (6470 نفر) داشتند با افراد گروه های همتای کنترل، هیچ تفاوتی در میزان ابتلا به #اسلکروزمالتیپل وجود ندارد.
Abstract
Objectives: To examine the association between vagotomy and multiple sclerosis.
Methods: We conducted a #matched #cohort study of all patients who underwent #truncal or #super-selective vagotomy and a comparison cohort, by linking #Danish population-based #medical #registries (1977−1995). #Hazard #ratios (#HRs) for multiple sclerosis, adjusting for potential confounders were computed by means of #Cox #regression analysis.
Results: Median age of multiple sclerosis onset corresponded to late onset multiple sclerosis. No association with multiple sclerosis was observed for truncal vagotomy (0–37 year adjusted HR=0.91, 95% confidence interval [CI]: 0.48–1.74) or super-selective vagotomy (0–37 year adjusted HR=1.28, 95% CI: 0.79–2.09) compared with the general population.
Interpretation: We found no association between vagotomy and later risk of late onset multiple sclerosis.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 👇🏻(further reading)👇🏻
https://doi.org/10.1016/j.msard.2017.04.009
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
Does #vagotomy protect against #multiple #sclerosis?
پژوهشگران دانشگاه آرهوس 🇳🇱 به بررسی تاثیر #عمل #جراحی واگوتومی (بریدن شاخه های #عصب #واگ؛ بطور معمول برای کاهش #زخم های #گوارشی) در کاهش #مالتیپل #اسکلروسیس در بیماران مبتلا به این اختلال، پرداختند.
🔬در این پژوهش، کلیه بیمارانی که بین سال های 1977 تا 1995 در #دانمارک این عمل جراحی را صورت داده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.
📚نتایج نشان دادند بین افرادی که واگوتومی #تنه (7865 نفر) و واگوتومی #انتخابی (6470 نفر) داشتند با افراد گروه های همتای کنترل، هیچ تفاوتی در میزان ابتلا به #اسلکروزمالتیپل وجود ندارد.
Abstract
Objectives: To examine the association between vagotomy and multiple sclerosis.
Methods: We conducted a #matched #cohort study of all patients who underwent #truncal or #super-selective vagotomy and a comparison cohort, by linking #Danish population-based #medical #registries (1977−1995). #Hazard #ratios (#HRs) for multiple sclerosis, adjusting for potential confounders were computed by means of #Cox #regression analysis.
Results: Median age of multiple sclerosis onset corresponded to late onset multiple sclerosis. No association with multiple sclerosis was observed for truncal vagotomy (0–37 year adjusted HR=0.91, 95% confidence interval [CI]: 0.48–1.74) or super-selective vagotomy (0–37 year adjusted HR=1.28, 95% CI: 0.79–2.09) compared with the general population.
Interpretation: We found no association between vagotomy and later risk of late onset multiple sclerosis.
لینک منبع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر 👇🏻(further reading)👇🏻
https://doi.org/10.1016/j.msard.2017.04.009
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani