♻️کشف #بایومارکرهای #نقص توجه در #نوجوانان: ریشه های #عصب-رانشناختی نقض توجه/بیش فعالی (ADHD)
#Inattention and #Reaction #Time Variability Are Linked to #Ventromedial #Prefrontal Volume in #Adolescents
پژوهشگران دپارتمان روانپزشکی دانشگاه ورمونت 🇺🇸در پژوهشی که به تازگی منتشر شده است با شیوه ای بدیع دریافتند نوسانات بزرگتر در زمان واکنش با کاستی حجم ماده خاکستری مغز در #کرتکس #بطنی میانی پیش پیشانی مرتبط است که منجر به اختلالات نقص توجه/بیش فعالی (#ADHD) در نوجوانان خواهد شد.
🔆اختلالات طیف ADHDدر حدود 11 درصد از کودکان و نوجوانان سن مدرسه را در اروپا و امریکای شمالی تحت تاثیر قرار داده است و مواردی نظیر #نقص_توجه، #پرخاشگری، #بیش فعالی و #تکانشگری را برای این افراد به همراه دارد.
🔬یافته های پژوهش حاضر شامل ترکیب داده های حاصل از مشاهدات والدین، فرم های خودگزارش دهی نوجوانان، اندازه گیری های عینی، #fMRI و نتایج تست های ژنتیک از 1538 نوجوان بوده است. نتایج پژوهش نشان دادند که هرچه میزان نشانه ها و علایم مرضی ADHD در فرد بیشتر باشند، نوسانات زمان واکنش بیشتر بوده و ضخامت ماده #خاکستری قشر مخ در بخش بطنی میانی لوب پیش پیشانی کمتر است. همچنین، نقشه های #تجلی #ژنهای #دوپامینرژیک DRD1 و DRD2 همگام و مرتبط به علایم ADHD در این افراد بوده است.
🔍این نتایج افزون بر گسترش دانش موجود در سبب شناسی عصب-روانشناختی ADHD، در درمان های ماژولار و نیز استفاده از تکنیک های #نوروتراپی به متخصصان سلامت روان کمک شایانی خواهد نمود.
Abstract
Background: #Neuroimaging studies of #attention-deficit/hyperactivity disorder (#ADHD) have most commonly reported #volumetric #abnormalities in the #basal #ganglia, cerebellum, and #prefrontal #cortices. Few studies have examined the relationship between ADHD #symptomatology and brain structure in population-based samples. We investigated the relationship between dimensional measures of ADHD #symptomatology, #brain structure, and reaction time variability—an index of lapses in attention. We also tested for associations between brain structural correlates of ADHD symptomatology and #maps of #dopaminergic gene expression.
Methods: #Psychopathology and imaging data were available for 1538 youths. Parent ratings of ADHD symptoms were obtained using the Development and Well-Being Assessment and the Strengths and Difficulties Questionnaire (#SDQ). Self-reports of ADHD symptoms were assessed using the youth version of the SDQ. Reaction time variability was available in a subset of participants. For each measure, #whole-brain #voxelwise regressions with #gray matter volume were calculated.
Results: Parent ratings of ADHD symptoms (Development and Well-Being Assessment and SDQ), adolescent self-reports of ADHD symptoms on the SDQ, and #reaction time (#RT) variability were each negatively associated with #gray #matter volume in an overlapping region of the #ventromedial #prefrontal #cortex. Maps of #DRD1 and #DRD2 gene expression were associated with brain structural correlates of ADHD symptomatology.
Conclusions: This is the first study to reveal relationships between #ventromedial #prefrontal #cortex #structure and multi-informant measures of ADHD symptoms in a large population-based sample of adolescents. Our results indicate that ventromedial prefrontal cortex structure is a biomarker for ADHD symptomatology. These findings extend previous research implicating the default mode network and #dopaminergic #dysfunction in ADHD.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://www.biologicalpsychiatryjournal.com/article/S0006-3223(17)30035-5/fulltext
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
#Inattention and #Reaction #Time Variability Are Linked to #Ventromedial #Prefrontal Volume in #Adolescents
پژوهشگران دپارتمان روانپزشکی دانشگاه ورمونت 🇺🇸در پژوهشی که به تازگی منتشر شده است با شیوه ای بدیع دریافتند نوسانات بزرگتر در زمان واکنش با کاستی حجم ماده خاکستری مغز در #کرتکس #بطنی میانی پیش پیشانی مرتبط است که منجر به اختلالات نقص توجه/بیش فعالی (#ADHD) در نوجوانان خواهد شد.
🔆اختلالات طیف ADHDدر حدود 11 درصد از کودکان و نوجوانان سن مدرسه را در اروپا و امریکای شمالی تحت تاثیر قرار داده است و مواردی نظیر #نقص_توجه، #پرخاشگری، #بیش فعالی و #تکانشگری را برای این افراد به همراه دارد.
🔬یافته های پژوهش حاضر شامل ترکیب داده های حاصل از مشاهدات والدین، فرم های خودگزارش دهی نوجوانان، اندازه گیری های عینی، #fMRI و نتایج تست های ژنتیک از 1538 نوجوان بوده است. نتایج پژوهش نشان دادند که هرچه میزان نشانه ها و علایم مرضی ADHD در فرد بیشتر باشند، نوسانات زمان واکنش بیشتر بوده و ضخامت ماده #خاکستری قشر مخ در بخش بطنی میانی لوب پیش پیشانی کمتر است. همچنین، نقشه های #تجلی #ژنهای #دوپامینرژیک DRD1 و DRD2 همگام و مرتبط به علایم ADHD در این افراد بوده است.
🔍این نتایج افزون بر گسترش دانش موجود در سبب شناسی عصب-روانشناختی ADHD، در درمان های ماژولار و نیز استفاده از تکنیک های #نوروتراپی به متخصصان سلامت روان کمک شایانی خواهد نمود.
Abstract
Background: #Neuroimaging studies of #attention-deficit/hyperactivity disorder (#ADHD) have most commonly reported #volumetric #abnormalities in the #basal #ganglia, cerebellum, and #prefrontal #cortices. Few studies have examined the relationship between ADHD #symptomatology and brain structure in population-based samples. We investigated the relationship between dimensional measures of ADHD #symptomatology, #brain structure, and reaction time variability—an index of lapses in attention. We also tested for associations between brain structural correlates of ADHD symptomatology and #maps of #dopaminergic gene expression.
Methods: #Psychopathology and imaging data were available for 1538 youths. Parent ratings of ADHD symptoms were obtained using the Development and Well-Being Assessment and the Strengths and Difficulties Questionnaire (#SDQ). Self-reports of ADHD symptoms were assessed using the youth version of the SDQ. Reaction time variability was available in a subset of participants. For each measure, #whole-brain #voxelwise regressions with #gray matter volume were calculated.
Results: Parent ratings of ADHD symptoms (Development and Well-Being Assessment and SDQ), adolescent self-reports of ADHD symptoms on the SDQ, and #reaction time (#RT) variability were each negatively associated with #gray #matter volume in an overlapping region of the #ventromedial #prefrontal #cortex. Maps of #DRD1 and #DRD2 gene expression were associated with brain structural correlates of ADHD symptomatology.
Conclusions: This is the first study to reveal relationships between #ventromedial #prefrontal #cortex #structure and multi-informant measures of ADHD symptoms in a large population-based sample of adolescents. Our results indicate that ventromedial prefrontal cortex structure is a biomarker for ADHD symptomatology. These findings extend previous research implicating the default mode network and #dopaminergic #dysfunction in ADHD.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://www.biologicalpsychiatryjournal.com/article/S0006-3223(17)30035-5/fulltext
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
♻️شناسایی ابعاد جدید بیماری #تصلب #چندگانه (#MS): #آکسون های #نخاعی شاخص درست تشخیص میزان پیشرفت و ازکارافتادگی ناشی از MS نیستند.
#Axonal #loss in the #multiple #sclerosis (#MS) #spinal #cord revisited
در پژوهشی که به تازگی توسط پژوهشگران نوروسانیس دانشگاه کویین مری لندن 🇬🇧 صورت گرفته است مشخص شد که بررسی های برش های عرضی نخاع شاخص خوبی برای پیش بینی میزان #پیشرفت و #پیش آگهی بیماری تصلب چندگانه (MS) نیست.
⚠️بطور رایج تصور بر این است که در MS، از دست رفتن غشای میلینه آکسون ها (رشته های عصبی) علت از کارافتادگی و عوارض متعدد بیماران است. به همین دلیل از MRI برای بررسی سطح مقطع نخاع بیماران مبتلا به MS برای بررسی وضعیت بیماری استفاده گسترده ای می شود.
🔬در این پژوهش که بصورت مقایسه کالبدشکافی پس از مرگ بر نخاع 13 فرد دارای MS (متوسط دوره بیماری 29 سال) و 5 فرد سالم صورت گرفت، با استفاده از 396 بلوک سلولی مشخص شد تفاوت های بین #نخاع افراد سالم و افراد مبتلا به MS معنادار نیستند.
📚در #آسیب های #نخاعی، افرادی که تنها کمتر از 10 درصد آکسون های نخاعی را دارند قادرند از #اندام های #تحتانی خود بخوبی استفاده نمایند. اما در بیماران MS با وجودی که افراد بیش از 40% آکسون های #نخاعی خود را دارند، ناچار به استفاده از ویلچر هستند. این پژوهش هنوز در فاز مقدماتی خود است و بررسی و تحلیل نتایج کارکردی با استفاده از fMRI بر شرکت کنندگان در پژوهش ادامه دارد تا مشخص شود علت دقیق ازکارافتادگی و محدودیت های حسی، ادراکی، و حرکتی افراد مبتلا به MS دقیقاً ناشی از چه مواردی هستند.
Abstract
#Preventing #chronic #disease #deterioration is an unmet need in people with #multiple #sclerosis, where #axonal loss is considered a key substrate of disability. Clinically, chronic multiple sclerosis often presents as #progressive #myelopathy. Spinal cord cross-sectional area (#CSA) assessed using MRI predicts increasing disability and has, by inference, been proposed as an indirect index of axonal degeneration. However, the association between CSA and axonal loss, and their correlation with #demyelination, have never been systematically investigated using human #post #mortem tissue. We extensively sampled spinal cords of seven women and six men with multiple sclerosis (mean disease duration= 29 years) and five healthy controls to quantify axonal density and its association with demyelination and CSA. 396 tissue blocks were embedded in paraffin and immuno-stained for myelin basic protein and phosphorylated neurofilaments. Measurements included total CSA, areas of (i) #lateral #cortico-spinal tracts, (ii) #gray matter, (iii) #white matter, (iv) demyelination, and the number of axons within the lateral #cortico-spinal tracts. Linear mixed models were used to analyze relationships. In multiple sclerosis CSA reduction at #cervical, #thoracic and #lumbar levels ranged between 19 and 24% with white (19–24%) and gray (17–21%) matter #atrophy contributing equally across levels. Axonal #density in multiple sclerosis was lower by 57–62% across all levels and affected all fibers regardless of diameter. Demyelination affected 24–48% of the gray matter, most extensively at the thoracic level, and 11–13% of the white matter, with no significant differences across levels. Disease duration was associated with reduced axonal density, however not with any area index. Significant association was detected between focal demyelination and decreased axonal density. In conclusion, over nearly 30 years multiple sclerosis reduces axonal density by 60% throughout the spinal cord. #Spinal #cord #cross #sectional area, reduced by about 20%, appears to be a poor predictor of axonal density.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/bpa.12516/full
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
#Axonal #loss in the #multiple #sclerosis (#MS) #spinal #cord revisited
در پژوهشی که به تازگی توسط پژوهشگران نوروسانیس دانشگاه کویین مری لندن 🇬🇧 صورت گرفته است مشخص شد که بررسی های برش های عرضی نخاع شاخص خوبی برای پیش بینی میزان #پیشرفت و #پیش آگهی بیماری تصلب چندگانه (MS) نیست.
⚠️بطور رایج تصور بر این است که در MS، از دست رفتن غشای میلینه آکسون ها (رشته های عصبی) علت از کارافتادگی و عوارض متعدد بیماران است. به همین دلیل از MRI برای بررسی سطح مقطع نخاع بیماران مبتلا به MS برای بررسی وضعیت بیماری استفاده گسترده ای می شود.
🔬در این پژوهش که بصورت مقایسه کالبدشکافی پس از مرگ بر نخاع 13 فرد دارای MS (متوسط دوره بیماری 29 سال) و 5 فرد سالم صورت گرفت، با استفاده از 396 بلوک سلولی مشخص شد تفاوت های بین #نخاع افراد سالم و افراد مبتلا به MS معنادار نیستند.
📚در #آسیب های #نخاعی، افرادی که تنها کمتر از 10 درصد آکسون های نخاعی را دارند قادرند از #اندام های #تحتانی خود بخوبی استفاده نمایند. اما در بیماران MS با وجودی که افراد بیش از 40% آکسون های #نخاعی خود را دارند، ناچار به استفاده از ویلچر هستند. این پژوهش هنوز در فاز مقدماتی خود است و بررسی و تحلیل نتایج کارکردی با استفاده از fMRI بر شرکت کنندگان در پژوهش ادامه دارد تا مشخص شود علت دقیق ازکارافتادگی و محدودیت های حسی، ادراکی، و حرکتی افراد مبتلا به MS دقیقاً ناشی از چه مواردی هستند.
Abstract
#Preventing #chronic #disease #deterioration is an unmet need in people with #multiple #sclerosis, where #axonal loss is considered a key substrate of disability. Clinically, chronic multiple sclerosis often presents as #progressive #myelopathy. Spinal cord cross-sectional area (#CSA) assessed using MRI predicts increasing disability and has, by inference, been proposed as an indirect index of axonal degeneration. However, the association between CSA and axonal loss, and their correlation with #demyelination, have never been systematically investigated using human #post #mortem tissue. We extensively sampled spinal cords of seven women and six men with multiple sclerosis (mean disease duration= 29 years) and five healthy controls to quantify axonal density and its association with demyelination and CSA. 396 tissue blocks were embedded in paraffin and immuno-stained for myelin basic protein and phosphorylated neurofilaments. Measurements included total CSA, areas of (i) #lateral #cortico-spinal tracts, (ii) #gray matter, (iii) #white matter, (iv) demyelination, and the number of axons within the lateral #cortico-spinal tracts. Linear mixed models were used to analyze relationships. In multiple sclerosis CSA reduction at #cervical, #thoracic and #lumbar levels ranged between 19 and 24% with white (19–24%) and gray (17–21%) matter #atrophy contributing equally across levels. Axonal #density in multiple sclerosis was lower by 57–62% across all levels and affected all fibers regardless of diameter. Demyelination affected 24–48% of the gray matter, most extensively at the thoracic level, and 11–13% of the white matter, with no significant differences across levels. Disease duration was associated with reduced axonal density, however not with any area index. Significant association was detected between focal demyelination and decreased axonal density. In conclusion, over nearly 30 years multiple sclerosis reduces axonal density by 60% throughout the spinal cord. #Spinal #cord #cross #sectional area, reduced by about 20%, appears to be a poor predictor of axonal density.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/bpa.12516/full
✅(در صورت جذابیت و علاقمندی به موضوع، مطلب را برای دیگران نیز بازنشر فرمایید).
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
Wiley
Axonal loss in the multiple sclerosis spinal cord revisited
Preventing chronic disease deterioration is an unmet need in people with multiple sclerosis, where axonal loss is considered a key substrate of disability. Clinically, chronic multiple sclerosis often...
♻️#ماده #خاکستری #مغز (#قشر #مخ) در #نوجوانی #رشد می کند.
#Age-related effects and #sex #differences in #gray matter #density, #volume, #mass, and #cortical #thickness from #childhood to #young #adulthood
پژوهشگران نوروساینس دانشگاه پنسیلوانیا 🇺🇸 در پژوهشی بر اساس ترکیب #بافت شناسی کمّی-MRI که به تازگی منتشر شده است، دریافتند با اینکه #حجم مغز بتدریج از #کودکی به #بزرگسالی کاهش می یابد، اما بر #چگالی ماده خاکستری در دوره #نوجوانی افزوده می شود.
🔬در این پژوهش با استفاده از تکنیک #T1 در #MRI بر 1189 فرد بین 8 تا 23 ساله و از 1625 نقطه مغزی صورت پذیرفت و در آن #چگالی ماده خاکستری، #حجم ماده خاکستری، #جرم ماده خاکستری، و #ضخامت #کرتکس محاسبه شد.
📚نتایج پژوهش نشانگر تفاوت های معنادار #سنی و #جنسی بودند. در حالی که حجم ماده خاکستری و ضخامت کرتکس با افزایش #سن کاهش می یابند، چگالی ماده خاکستری همگام با سن افزایش می یابد، و در عین حال جرم ماده خاکستری کاهش اندکی نشان می دهد. #زنان حجم ماده خاکستری کمتر و چگالی ماده خاکستری بیشتری نسبت به #مردان در سرتاسر مغز خود دارند.
بر اساس نتایج تحلیلی پژوهش حاضر 🔍بنظر می رسد چگالی ماده خاکستری #فنوتیپ اصلی برای سنجش تحول مغزی و #تحول #شناختی است و بنظر می رسد #آسیب های مغزی پیش از نوجوانی بویژه در ماده خاکستری، در نوجوانی قابل جبران باشند.
Abstract
#Developmental #structural #neuroimaging studies in #humans have long described decreases in #gray #matter #volume and #cortical #thickness during #adolescence. Gray matter #density, a measure often assumed to be highly related to volume, has not been systematically investigated in development. We used T1 imaging data collected on the Philadelphia Neurodevelopmental Cohort to study age-related effects and sex differences in four regional gray matter measures in 1189 youths aged 8 to 23 years. Custom #T1 segmentation and a novel high-resolution gray matter #parcellation were used to extract gray matter density (#GMD), gray matter volume (#GMV), gray matter mass (#GMM, defined as GMD * GMV), and cortical thickness (#CT) from 1625 brain regions. #Non-linear models revealed that each modality exhibits unique age-related effects and #sex #differences. While GMV and CT generally decrease with age, GMD increases and shows the strongest age-related effects, while GMM shows slight decline overall. Females have lower GMV but higher GMD than males throughout the brain. Our findings suggest that GMD is a prime #phenotype for assessment of #brain #development and likely #cognition and that #periadolescent gray matter loss may be less pronounced than previously thought. This work highlights the need for #combined #quantitative #histological-MRI studies.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://www.jneurosci.org/content/early/2017/04/21/JNEUROSCI.3550-16.2017
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
#Age-related effects and #sex #differences in #gray matter #density, #volume, #mass, and #cortical #thickness from #childhood to #young #adulthood
پژوهشگران نوروساینس دانشگاه پنسیلوانیا 🇺🇸 در پژوهشی بر اساس ترکیب #بافت شناسی کمّی-MRI که به تازگی منتشر شده است، دریافتند با اینکه #حجم مغز بتدریج از #کودکی به #بزرگسالی کاهش می یابد، اما بر #چگالی ماده خاکستری در دوره #نوجوانی افزوده می شود.
🔬در این پژوهش با استفاده از تکنیک #T1 در #MRI بر 1189 فرد بین 8 تا 23 ساله و از 1625 نقطه مغزی صورت پذیرفت و در آن #چگالی ماده خاکستری، #حجم ماده خاکستری، #جرم ماده خاکستری، و #ضخامت #کرتکس محاسبه شد.
📚نتایج پژوهش نشانگر تفاوت های معنادار #سنی و #جنسی بودند. در حالی که حجم ماده خاکستری و ضخامت کرتکس با افزایش #سن کاهش می یابند، چگالی ماده خاکستری همگام با سن افزایش می یابد، و در عین حال جرم ماده خاکستری کاهش اندکی نشان می دهد. #زنان حجم ماده خاکستری کمتر و چگالی ماده خاکستری بیشتری نسبت به #مردان در سرتاسر مغز خود دارند.
بر اساس نتایج تحلیلی پژوهش حاضر 🔍بنظر می رسد چگالی ماده خاکستری #فنوتیپ اصلی برای سنجش تحول مغزی و #تحول #شناختی است و بنظر می رسد #آسیب های مغزی پیش از نوجوانی بویژه در ماده خاکستری، در نوجوانی قابل جبران باشند.
Abstract
#Developmental #structural #neuroimaging studies in #humans have long described decreases in #gray #matter #volume and #cortical #thickness during #adolescence. Gray matter #density, a measure often assumed to be highly related to volume, has not been systematically investigated in development. We used T1 imaging data collected on the Philadelphia Neurodevelopmental Cohort to study age-related effects and sex differences in four regional gray matter measures in 1189 youths aged 8 to 23 years. Custom #T1 segmentation and a novel high-resolution gray matter #parcellation were used to extract gray matter density (#GMD), gray matter volume (#GMV), gray matter mass (#GMM, defined as GMD * GMV), and cortical thickness (#CT) from 1625 brain regions. #Non-linear models revealed that each modality exhibits unique age-related effects and #sex #differences. While GMV and CT generally decrease with age, GMD increases and shows the strongest age-related effects, while GMM shows slight decline overall. Females have lower GMV but higher GMD than males throughout the brain. Our findings suggest that GMD is a prime #phenotype for assessment of #brain #development and likely #cognition and that #periadolescent gray matter loss may be less pronounced than previously thought. This work highlights the need for #combined #quantitative #histological-MRI studies.
لینک منبع 👇🏻(further reading)👇🏻
http://www.jneurosci.org/content/early/2017/04/21/JNEUROSCI.3550-16.2017
📢کانال #دکترامیرمحمدشهسوارانی
🍃🌹🌸💐🌸🌹🍃
@DrAmirMohammadShahsavarani
Journal of Neuroscience
Age-related effects and sex differences in gray matter density, volume, mass, and cortical thickness from childhood to young adulthood
Developmental structural neuroimaging studies in humans have long described decreases in gray matter volume and cortical thickness during adolescence. Gray matter density, a measure often assumed to be highly related to volume, has not been systematically…