Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
توهین به مقدسات برای رشد بشریت لازم است
«توهین به عقیده و مقدسات غیراخلاقی نیست و برای خدمت به بشریت لازم است. همانطور که زمانی غارنشینی سنتی مقدس به شمار می‌رفته، اما ترک غار باعث پیشرفت بشریت شده است؛ پس برای رشد بشریت جنگ با عقاید لازم بوده است. آنچه که توهین به آن غیراخلاقی است؛ نژاد، جنسیت، شکل و قیافه، یا لهجه و زبان است.»
علی کاکاوند، نویسنده، در برنامه بگوـبشنو ۶۲ با موضوع «آیا توهین به مقدسات، غیراخلاقی است؟» می‌گوید: «توهین به مقدسات برای رشد بشریت لازم است.»
این برنامه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ با حضور آلبرت بوته‌ساز، از کلیمیان تحلیلگر مسائل ایران، آرمین نوابی، بانی جمهوری بی‌خدایان، و شماری از صاحب‌نظران و کنشگران در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.
لینک برنامه کامل بگو-بشنو ۶۲ با عنوان «آیا توهین به مقدسات غیراخلاقی است؟»
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/blasphemy-growth/
لینک یوتیوب:
https://youtu.be/TBY8qETkLuw
لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/pnS5ry5KYN7dt3Qy9
#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #توهین_به_مقدسات #رواداری
@Dialogue1402
«توهین به عقیده و مقدسات غیراخلاقی نیست و برای خدمت به بشریت لازم است. همانطور که زمانی غارنشینی سنتی مقدس به شمار می‌رفته، اما ترک غار باعث پیشرفت بشریت شده است؛ پس برای رشد بشریت جنگ با عقاید لازم بوده است. آنچه که توهین به آن غیراخلاقی است؛ نژاد، جنسیت، شکل و قیافه، یا لهجه و زبان است.»
علی کاکاوند، نویسنده، در برنامه بگوـبشنو ۶۲ با موضوع «آیا توهین به مقدسات، غیراخلاقی است؟» می‌گوید: «توهین به مقدسات برای رشد بشریت لازم است.»
این برنامه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ با حضور آلبرت بوته‌ساز، از کلیمیان تحلیلگر مسائل ایران، آرمین نوابی، بانی جمهوری بی‌خدایان، و شماری از صاحب‌نظران و کنشگران در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.
لینک برنامه کامل بگو-بشنو ۶۲ با عنوان «آیا توهین به مقدسات غیراخلاقی است؟»
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/blasphemy-growth/
لینک یوتیوب:
https://youtu.be/TBY8qETkLuw
لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/pnS5ry5KYN7dt3Qy9
#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #توهین_به_مقدسات #رواداری
@Dialogue1402
@dialogue1402
وقتی دین دست‌وپاگیر می‌شود!
طرحی از رضا عقیلی
تعصب دینی و مذهبی با استناد به کتاب مقدس می‌تواند به نقض حقوق ابتدایی شهروندان منجر شود. وقتی افراد به جای درک متقابل و همزیستی مداراجویانه، به تحمیل باورهای خود بر دیگران بپردازند، فضایی از ترس و نفرت ایجاد می‌شود. این تعصب می‌تواند به تبعیض، آزار و حتی خشونت علیه اقلیت‌ها منجر شود و حتی تصویر دین را در نظر دیگران، خشن و تفرقه‌انگیز جلوه دهد. در نتیجه، نه تنها حقوق بشر زیر پا گذاشته می‌شود، بلکه خود دین نیز به ابزاری برای توجیه خشونت و تبعیض تبدیل می‌شود.
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/holly-book-iran-humanrights-violations/
#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #توهین_به_مقدسات #رواداری
@rezacartoon
@dialogue1402
وقتی دین دست‌وپاگیر می‌شود!
طرحی از رضا عقیلی
تعصب دینی و مذهبی با استناد به کتاب مقدس می‌تواند به نقض حقوق ابتدایی شهروندان منجر شود. وقتی افراد به جای درک متقابل و همزیستی مداراجویانه، به تحمیل باورهای خود بر دیگران بپردازند، فضایی از ترس و نفرت ایجاد می‌شود. این تعصب می‌تواند به تبعیض، آزار و حتی خشونت علیه اقلیت‌ها منجر شود و حتی تصویر دین را در نظر دیگران، خشن و تفرقه‌انگیز جلوه دهد. در نتیجه، نه تنها حقوق بشر زیر پا گذاشته می‌شود، بلکه خود دین نیز به ابزاری برای توجیه خشونت و تبعیض تبدیل می‌شود.
لینک وبسایت:
https://dialog.tavaana.org/holly-book-iran-humanrights-violations/
#گفتگو_توانا #حقوق_خداناباوران #توهین_به_مقدسات #رواداری
@rezacartoon
@dialogue1402
دیروز ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، در تقویم یهودی، اولین روز روش هَشانا (Rosh Hashanah) است. روش هَشانا یکی از مهمترین اعیاد در یهودیت است که به عنوان سال نو یهودی شناخته می‌شود.
این جشن به مدت دو روز برگزار می‌شود و آغازگر دهه‌ای از توبه و بازاندیشی به نام یامیم نوراییم یا «روزهای ترسناک» است که با یوم کیپور (روز کفاره) پایان می‌یابد.
روش هشانا زمانی برای تأمل، دعا، و بازنگری در اعمال سال گذشته است و از افراد خواسته می‌شود که به اعمال خود بازنگری کنند و برای آینده توبه و تصمیمات بهتری بگیرند. مراسم خاص این روز شامل شنیدن صدای شوفار (شیپوری که از شاخ قوچ ساخته شده) و خوردن خوراکی‌های خاصی مانند سیب و عسل به عنوان نمادی از آرزوی سالی شیرین است.
#گفتگو #رواداری #مدارا #دین #تنوع_دینی #آیین #کنش_آیینی
@dialogue1402
این جشن به مدت دو روز برگزار می‌شود و آغازگر دهه‌ای از توبه و بازاندیشی به نام یامیم نوراییم یا «روزهای ترسناک» است که با یوم کیپور (روز کفاره) پایان می‌یابد.
روش هشانا زمانی برای تأمل، دعا، و بازنگری در اعمال سال گذشته است و از افراد خواسته می‌شود که به اعمال خود بازنگری کنند و برای آینده توبه و تصمیمات بهتری بگیرند. مراسم خاص این روز شامل شنیدن صدای شوفار (شیپوری که از شاخ قوچ ساخته شده) و خوردن خوراکی‌های خاصی مانند سیب و عسل به عنوان نمادی از آرزوی سالی شیرین است.
#گفتگو #رواداری #مدارا #دین #تنوع_دینی #آیین #کنش_آیینی
@dialogue1402
@dialogue1402
رمان «همه صداهای گلیز» نوشته روبن باروک نویسنده عربِ یهودی، نامزد جایزه معتبر گُنکور، مهمترین جایزه ادبی دنیای فرانسوی‌زبان شد./رادیوفردا
انتشار این رمان در میانه تنش فزاینده در منطقه خاورمیانه و نبرد میان نیروهای اسرائیلی و گروه‌های اسلامگرای افراطی در سرزمین‌های فلسطینی و لبنان، مورد استقبال منتقدان ادبی در فرانسه قرار گرفته است.
این رمان به همزیستی مسلمانان و یهودیان در گذشته نه چندان دور می‌پردازد. رمان «همه صداهای گلیز» سفری به دل جامعه یهودی مراکش است و خواننده را با همین نگرانی‌ها آشنا می‌کند.
مراکش با چندین هزار یهودی، هنوز دارای بزرگترین جامعه یهودیان در شمال آفریقاست. این یهودیان تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته‌اند و در شرایط کنونی نیز نگرانی‌های خاص خود را دارند.
روبن باروک ۲۷ ساله داستان رمان خود را بر اساس یک رویداد واقعی شکل داده؛ او که مادربزرگش از آخرین بازماندگان یهودیان مراکش است به این کشور سفر می‌کند و از آن پس داستان شکل می‌گیرد.
https://dialog.tavaana.org/anti-semitism/
#رواداری #گنکور #روبن_باروک #یهودی #مسلمان #گفتگو_توانا
@dialogue1402
@dialogue1402
رمان «همه صداهای گلیز» نوشته روبن باروک نویسنده عربِ یهودی، نامزد جایزه معتبر گُنکور، مهمترین جایزه ادبی دنیای فرانسوی‌زبان شد./رادیوفردا
انتشار این رمان در میانه تنش فزاینده در منطقه خاورمیانه و نبرد میان نیروهای اسرائیلی و گروه‌های اسلامگرای افراطی در سرزمین‌های فلسطینی و لبنان، مورد استقبال منتقدان ادبی در فرانسه قرار گرفته است.
این رمان به همزیستی مسلمانان و یهودیان در گذشته نه چندان دور می‌پردازد. رمان «همه صداهای گلیز» سفری به دل جامعه یهودی مراکش است و خواننده را با همین نگرانی‌ها آشنا می‌کند.
مراکش با چندین هزار یهودی، هنوز دارای بزرگترین جامعه یهودیان در شمال آفریقاست. این یهودیان تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته‌اند و در شرایط کنونی نیز نگرانی‌های خاص خود را دارند.
روبن باروک ۲۷ ساله داستان رمان خود را بر اساس یک رویداد واقعی شکل داده؛ او که مادربزرگش از آخرین بازماندگان یهودیان مراکش است به این کشور سفر می‌کند و از آن پس داستان شکل می‌گیرد.
https://dialog.tavaana.org/anti-semitism/
#رواداری #گنکور #روبن_باروک #یهودی #مسلمان #گفتگو_توانا
@dialogue1402
الیسا و مارسلا
معرفی فیلم
(برمبنای داستانی واقعی)
«راهبهها خود را زنان خداوند می‌دانند و هر کدام تلاش می‌کنند سوگلی سلطان باشند؛ اما سلطانی در کار نیست!…»
این را الیسا به مارسلا می‌گوید. مارسلا پرسیده بود زندگی در این مدرسه با راهبهها چطور است؟ الیسا که چند سالی بزرگ‌تر است و در مدرسه بیش‌تر سابقه دارد، می‌گوید این زن‌ها همه ناراضی‌اند. همه خود را همسران خداوند می‌دانند و سعی می‌کنند سوگلی سلطان باشند اما سلطانی در کار نیست.
مارسلا که متوجه زبان استعاری الیسا شده است، با تردید می‌پرسد: تو به خدا اعتقاد نداری؟ پاسخ الیسا قاطع است: من به کشیش‌ها و راهبهها اعتقادی ندارم. نه به مریم باکره و نه به روح‌القدس! من به خدا اعتقادی ندارم!
اما فیلم الیسا و مارسلا (Elisa y Marcela) درباره دو دختر جوان است که در ۱۹۰۱ عاشق یکدیگر می‌شوند و علیرغم ممنوعیت ازدواج میان هم‌جنس‌ها در اسپانیا و اغلب کشورهای جهان آن روزگار، با یکدیگر ازدواج می‌کنند. الیسا و مارسلا برای اولین بار در مدرسه‌ای که هر دو در آن تحصیل می‌کردند در شهر لا کورونیا در منطقه گالیسیا واقع در شمال غربی اسپانیا با هم آشنا شدند. آنها هر دو به عنوان دانش‌آموز در این مدرسه مذهبی بودند و در آنجا بود که دوستی و سپس رابطه عاطفی میان آنها شکل گرفت. این رابطه در نهایت به ازدواج آنها منجر شد، ازدواجی که به دلیل شرایط خاص آن دوره و جامعه، مجبور شدند آن را با جعل هویت توسط الیسا انجام دهند.
الیسا، سیبیل می‌گذارد و لباس مردانه می‌پوشد و نام خود را با جعل مدارک به ماریو تغییر می‌دهد. این عمل زنانه‌پوشی و (یا) مردانه‌پوشی، transvestism نامیده می‌شود. ترانس‌وستیسم، که تاریخاً به آن «پوشیدن لباس‌های جنس مخالف» گفته می‌شود، شامل پوشیدن لباس‌هایی است که سنتاً با جنس مخالف مرتبط هستند. این اصطلاح اغلب از دیگر رفتارهای مرتبط با هویت جنسیتی، مانند تراجنسیتی، متمایز می‌شود، زیرا ترانس‌وستیسم به طور خاص به عمل پوشیدن لباس‌های جنس مخالف مربوط می‌شود، اغلب بدون تمایل به تغییر دائمی هویت جنسیتی خود…
برای مطالعه‌ی ادامه‌ی یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/elisa-y-marcela/
#مارجینال #مارجینالیسم #حاشیه #حاشیه_نشینی #رواداری #گفتگو #دگرباشی #دگرباشی_جنسی
@dialogue1402
معرفی فیلم
(برمبنای داستانی واقعی)
«راهبهها خود را زنان خداوند می‌دانند و هر کدام تلاش می‌کنند سوگلی سلطان باشند؛ اما سلطانی در کار نیست!…»
این را الیسا به مارسلا می‌گوید. مارسلا پرسیده بود زندگی در این مدرسه با راهبهها چطور است؟ الیسا که چند سالی بزرگ‌تر است و در مدرسه بیش‌تر سابقه دارد، می‌گوید این زن‌ها همه ناراضی‌اند. همه خود را همسران خداوند می‌دانند و سعی می‌کنند سوگلی سلطان باشند اما سلطانی در کار نیست.
مارسلا که متوجه زبان استعاری الیسا شده است، با تردید می‌پرسد: تو به خدا اعتقاد نداری؟ پاسخ الیسا قاطع است: من به کشیش‌ها و راهبهها اعتقادی ندارم. نه به مریم باکره و نه به روح‌القدس! من به خدا اعتقادی ندارم!
اما فیلم الیسا و مارسلا (Elisa y Marcela) درباره دو دختر جوان است که در ۱۹۰۱ عاشق یکدیگر می‌شوند و علیرغم ممنوعیت ازدواج میان هم‌جنس‌ها در اسپانیا و اغلب کشورهای جهان آن روزگار، با یکدیگر ازدواج می‌کنند. الیسا و مارسلا برای اولین بار در مدرسه‌ای که هر دو در آن تحصیل می‌کردند در شهر لا کورونیا در منطقه گالیسیا واقع در شمال غربی اسپانیا با هم آشنا شدند. آنها هر دو به عنوان دانش‌آموز در این مدرسه مذهبی بودند و در آنجا بود که دوستی و سپس رابطه عاطفی میان آنها شکل گرفت. این رابطه در نهایت به ازدواج آنها منجر شد، ازدواجی که به دلیل شرایط خاص آن دوره و جامعه، مجبور شدند آن را با جعل هویت توسط الیسا انجام دهند.
الیسا، سیبیل می‌گذارد و لباس مردانه می‌پوشد و نام خود را با جعل مدارک به ماریو تغییر می‌دهد. این عمل زنانه‌پوشی و (یا) مردانه‌پوشی، transvestism نامیده می‌شود. ترانس‌وستیسم، که تاریخاً به آن «پوشیدن لباس‌های جنس مخالف» گفته می‌شود، شامل پوشیدن لباس‌هایی است که سنتاً با جنس مخالف مرتبط هستند. این اصطلاح اغلب از دیگر رفتارهای مرتبط با هویت جنسیتی، مانند تراجنسیتی، متمایز می‌شود، زیرا ترانس‌وستیسم به طور خاص به عمل پوشیدن لباس‌های جنس مخالف مربوط می‌شود، اغلب بدون تمایل به تغییر دائمی هویت جنسیتی خود…
برای مطالعه‌ی ادامه‌ی یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/elisa-y-marcela/
#مارجینال #مارجینالیسم #حاشیه #حاشیه_نشینی #رواداری #گفتگو #دگرباشی #دگرباشی_جنسی
@dialogue1402
@dialogue1402
پلورالیسم به معنای احترام و پذیرش تنوع فرهنگی، مذهبی، و ایدئولوژیک، از ملزومات جوامع مدرن است.
این اصل تأکید دارد که برای حفظ صلح و همزیستی، باید تفاوت‌ها را پذیرفت و با دیگران مدارا کرد.
مدارا به معنای احترام و تحمل باورها و سبک‌های زندگی متفاوت است و در جوامع چندفرهنگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. با این رویکرد، می‌توان از تنش‌های اجتماعی و فرهنگی کاست و بستر مناسبی برای تعامل سازنده فراهم کرد. پذیرش دیگری یعنی هر فرد حق دارد باورها و عقاید خود را داشته باشد، حتی اگر این باورها با دیدگاه‌های ما متفاوت باشد.
پلورالیسم و مدارا، پایه‌های اساسی برای ایجاد صلح و هماهنگی در جوامع پیچیده و چندفرهنگی هستند. پذیرش تنوع و احترام به تفاوت‌ها، زیربنای جامعه‌ای سالم و پیشرفته است و به همزیستی مسالمت‌آمیز کمک می‌کند.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-31/
#پلورالیسم #مدارا #رواداری #گفتگو_توانا
@dialogue1402
پلورالیسم به معنای احترام و پذیرش تنوع فرهنگی، مذهبی، و ایدئولوژیک، از ملزومات جوامع مدرن است.
این اصل تأکید دارد که برای حفظ صلح و همزیستی، باید تفاوت‌ها را پذیرفت و با دیگران مدارا کرد.
مدارا به معنای احترام و تحمل باورها و سبک‌های زندگی متفاوت است و در جوامع چندفرهنگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. با این رویکرد، می‌توان از تنش‌های اجتماعی و فرهنگی کاست و بستر مناسبی برای تعامل سازنده فراهم کرد. پذیرش دیگری یعنی هر فرد حق دارد باورها و عقاید خود را داشته باشد، حتی اگر این باورها با دیدگاه‌های ما متفاوت باشد.
پلورالیسم و مدارا، پایه‌های اساسی برای ایجاد صلح و هماهنگی در جوامع پیچیده و چندفرهنگی هستند. پذیرش تنوع و احترام به تفاوت‌ها، زیربنای جامعه‌ای سالم و پیشرفته است و به همزیستی مسالمت‌آمیز کمک می‌کند.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-31/
#پلورالیسم #مدارا #رواداری #گفتگو_توانا
@dialogue1402
@dialogue1402
شستن گناهان با آب
راجه ایالتی در هندوستان به نام ایالت مانی‌پور وقتی می‌خواهد گناهانش را کفاره دهد، خود را می‌شوید! مطابق با گزارش فریزر در «شاخه زرین»: «رسم بود که گناهان راجه مانی‌پور به کس دیگری، معمولا به مجرمی انتقال می‌یافت برای انتقال دادن گناه، راجه و همسرش رداهای نفیس در بر، روی داربستی که در بازار برپا می‌شد، آب‌تنی می‌کردند در حالی که شخص مجرم، آن زیر ایستاده بود. با ریختن آب از بدن آنها بر سر مجرم، گناهان آنها نیز شسته می‌شد و بر بلاگردان نازل می‌گردید.»
آیین شستشو با آب به قصد شستن گناهان نمونه‌های فراوانی در سیاره دارد؛ این نوع آیین‌ها تنها شکلی از آیین‌های «انتقال شر» هستند. آیین‌های انتقال شر چنانکه از نام انها پیداست قرار است که شر و نحوست را به کس یا چیز دیگری منتقل کنند.
این نوع آیین‌ها به تعبیر فریزر، می‌توانند جنبه تبهکارانه هم داشته باشند! و این زمانی‌ست که تدارک می‌کنند تا شر به انسان یا حیوانی زنده منتقل شود. در ساده‌ترین شکل از این آیین‌های انتقال شر، سگ بینوایی قربانی می‌شود:
«در غرب هیمالیا مردم سگی را انتخاب می‌کنند و به او بنگ و حشیش می‌دهند تا با ارواح درآمیزد و شیرینی و تنقلات می‌خورانند و آزاد می‌کنند تا در دهکده بگردد. سپس دنبالش می‌کنند و با چوب و سنگ می‌کشندش و تصور می‌کنند که با این عمل، در آن سال بلا و آفت و بیماری در دهکده وجود نخواهد داشت…»
در اپیزود ۲۸ از دیگری‌نامه که به زودی منتشر خواهد شد به آیین «شستن گناهان با آب» به منزله نوعی آیین انتقال شر خواهیم پرداخت. در این اپیزود، داستان مشهور ادیپ شهریار را با صدای صداپیشگان ما خواهید شنید. تراژدی ادیپ شهریار در حقیقت بازگوکننده نوعی آیین اننتقال شر است.
#دیگری_نامه #انتقال_شر #آیین_انتقال_شر #شستن_گناه #رواداری #گفتگو
@dialogue1402
شستن گناهان با آب
راجه ایالتی در هندوستان به نام ایالت مانی‌پور وقتی می‌خواهد گناهانش را کفاره دهد، خود را می‌شوید! مطابق با گزارش فریزر در «شاخه زرین»: «رسم بود که گناهان راجه مانی‌پور به کس دیگری، معمولا به مجرمی انتقال می‌یافت برای انتقال دادن گناه، راجه و همسرش رداهای نفیس در بر، روی داربستی که در بازار برپا می‌شد، آب‌تنی می‌کردند در حالی که شخص مجرم، آن زیر ایستاده بود. با ریختن آب از بدن آنها بر سر مجرم، گناهان آنها نیز شسته می‌شد و بر بلاگردان نازل می‌گردید.»
آیین شستشو با آب به قصد شستن گناهان نمونه‌های فراوانی در سیاره دارد؛ این نوع آیین‌ها تنها شکلی از آیین‌های «انتقال شر» هستند. آیین‌های انتقال شر چنانکه از نام انها پیداست قرار است که شر و نحوست را به کس یا چیز دیگری منتقل کنند.
این نوع آیین‌ها به تعبیر فریزر، می‌توانند جنبه تبهکارانه هم داشته باشند! و این زمانی‌ست که تدارک می‌کنند تا شر به انسان یا حیوانی زنده منتقل شود. در ساده‌ترین شکل از این آیین‌های انتقال شر، سگ بینوایی قربانی می‌شود:
«در غرب هیمالیا مردم سگی را انتخاب می‌کنند و به او بنگ و حشیش می‌دهند تا با ارواح درآمیزد و شیرینی و تنقلات می‌خورانند و آزاد می‌کنند تا در دهکده بگردد. سپس دنبالش می‌کنند و با چوب و سنگ می‌کشندش و تصور می‌کنند که با این عمل، در آن سال بلا و آفت و بیماری در دهکده وجود نخواهد داشت…»
در اپیزود ۲۸ از دیگری‌نامه که به زودی منتشر خواهد شد به آیین «شستن گناهان با آب» به منزله نوعی آیین انتقال شر خواهیم پرداخت. در این اپیزود، داستان مشهور ادیپ شهریار را با صدای صداپیشگان ما خواهید شنید. تراژدی ادیپ شهریار در حقیقت بازگوکننده نوعی آیین اننتقال شر است.
#دیگری_نامه #انتقال_شر #آیین_انتقال_شر #شستن_گناه #رواداری #گفتگو
@dialogue1402
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
@dialogue1402
در سال ۱۹۹۴ در منطقه‌ای روستایی در غرب سوییس، جایی که کلبه‌های چوبی ییلاقی زیادی دارد، آتش‌سوزی رخ داد. وقتی مامورین اطفاء حریق به محل آتش‌سوزی رسیدند، خیلی زود فهمیدند که این یک حادثه عادی نیست. نمادهایی که در داخل کلبه می‌سوخت، حکایت از حال و هوایی مذهبی و فرقه‌ای در داخل کلبه می‌کرد.
آتش با ابزارهای کنترل از راه دور و به شکلی تعمدی و برنامه‌ریزی‌شده ایجاد شده بود. کسانی که در آتش سوخته بودند آشکارا اقدام به یک خودکشی دسته‌جمعی کرده بودند. سر آنها با کیسه‌های پلاستیکی پوشانده شده بود اما علت مرگ، نه خفگی و نه آتش بود! آنها راست به مغز خود شلیک کرده بودند. نامه‌های به‌دست‌آمده از کشته‌شدگان حاوی مضامین مذهبی بود. آنها نوشته بودند که از ستم‌ها و دورویی‌های روی زمین به ستوه آمده و قصد رحلت به عالم برین کرده‌اند!
تحقیقات بیش‌تر نشان داد که اتفاقات مشابهی در بازه زمانی نزدیک، در نقاط دیگر، از جمله در کبک کانادا و در ارتفاعات فرانسه رخ داده است. خودکشی‌کنندگان با اعتقادات خاص آیینی خود، برمبنای محاسبات نجومی ویژه‌ای، زمانی را برای عروج به آسمان…
برای مطالعه متن این مستند کوتاه به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/about-picard/
#ابو_پیکار #فرقه #ضد_فرقه #ضد_فرقه‌ای #رواداری #شستشوی_مغزی #گفتگو
@dialogue1402
در سال ۱۹۹۴ در منطقه‌ای روستایی در غرب سوییس، جایی که کلبه‌های چوبی ییلاقی زیادی دارد، آتش‌سوزی رخ داد. وقتی مامورین اطفاء حریق به محل آتش‌سوزی رسیدند، خیلی زود فهمیدند که این یک حادثه عادی نیست. نمادهایی که در داخل کلبه می‌سوخت، حکایت از حال و هوایی مذهبی و فرقه‌ای در داخل کلبه می‌کرد.
آتش با ابزارهای کنترل از راه دور و به شکلی تعمدی و برنامه‌ریزی‌شده ایجاد شده بود. کسانی که در آتش سوخته بودند آشکارا اقدام به یک خودکشی دسته‌جمعی کرده بودند. سر آنها با کیسه‌های پلاستیکی پوشانده شده بود اما علت مرگ، نه خفگی و نه آتش بود! آنها راست به مغز خود شلیک کرده بودند. نامه‌های به‌دست‌آمده از کشته‌شدگان حاوی مضامین مذهبی بود. آنها نوشته بودند که از ستم‌ها و دورویی‌های روی زمین به ستوه آمده و قصد رحلت به عالم برین کرده‌اند!
تحقیقات بیش‌تر نشان داد که اتفاقات مشابهی در بازه زمانی نزدیک، در نقاط دیگر، از جمله در کبک کانادا و در ارتفاعات فرانسه رخ داده است. خودکشی‌کنندگان با اعتقادات خاص آیینی خود، برمبنای محاسبات نجومی ویژه‌ای، زمانی را برای عروج به آسمان…
برای مطالعه متن این مستند کوتاه به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/about-picard/
#ابو_پیکار #فرقه #ضد_فرقه #ضد_فرقه‌ای #رواداری #شستشوی_مغزی #گفتگو
@dialogue1402
@dialogue1402
در حالی که تحلیل‌گران و ناظران صحنه سیاست معاصر ایران، نواندیشان دینی کت و شلواری را در بیرون کشیدن دلالت‌های سیاسی از فرهنگ دینی ملامت می‌کنند، و روحانیت سنتی را از این اتهام عموما مبرّی می‌دانند، بوده‌اند کسانی از میان خود روحانیت سنتی که نظریه حکومت اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه را با «اجتهاد علمی» از متون بیرون کشیده‌اند و آن را تئوریزه کرده‌اند. از میان این عده «آخوند نواندیش»، کسی بود که به انتخابی‌بودن ولایت فقیه اعتقاد داشت، موازین بین‌المللی از جمله دموکراسی را در تعارض با اسلام نمی‌دید، له ضرورت تساهل با اپوزیسیون سیاسی برمبنای سیره امام علی استدلال می‌کرد، و حتی روش سنتی فقها در حذف زنان به دلیل جنسیت‌شان را نادرست می‌انگاشت. این فرد، نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی بود.
صالحی نجف‌آبادی متولد ۱۳۰۲ خورشیدی در نجف‌آباد اصفهان از پدری کشاورز بود. او ضمن اینکه در حوزه از شاگردان علامه طباطبایی و روح‌الله خمینی بود، خود پیش از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ استاد کسانی بود که بعدها از رهبران سیاسی حکومت جمهوری اسلامی شدند.
مطابق با مقدمه ناشر بر کتاب «عصای موسی یا درمان غلو» تالیف صالحی نجف‌آبادی، هاشمی رفسنجانی، حسن لاهوتی، امامی کاشانی، محمدی گیلانی و مهدوی کنی فقط تعدادی از این رهبران بودند. (شرح حال مولف؛ صفحه ۱۱) صالحی نجف‌آبادی در ۲۳ سالگی از اصفهان به قم آمد تا تحصیلات حوزوی خود را در این شهر مذهبی پی بگیرد…
برای مطالعه ادامه این یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/nematollah-salehi-najafabadi/
#صالحی_نجف_آبادی #گفتگو #نقد_دینی #نقد_دین #اجتهاد #رواداری
@dialogue1402
در حالی که تحلیل‌گران و ناظران صحنه سیاست معاصر ایران، نواندیشان دینی کت و شلواری را در بیرون کشیدن دلالت‌های سیاسی از فرهنگ دینی ملامت می‌کنند، و روحانیت سنتی را از این اتهام عموما مبرّی می‌دانند، بوده‌اند کسانی از میان خود روحانیت سنتی که نظریه حکومت اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه را با «اجتهاد علمی» از متون بیرون کشیده‌اند و آن را تئوریزه کرده‌اند. از میان این عده «آخوند نواندیش»، کسی بود که به انتخابی‌بودن ولایت فقیه اعتقاد داشت، موازین بین‌المللی از جمله دموکراسی را در تعارض با اسلام نمی‌دید، له ضرورت تساهل با اپوزیسیون سیاسی برمبنای سیره امام علی استدلال می‌کرد، و حتی روش سنتی فقها در حذف زنان به دلیل جنسیت‌شان را نادرست می‌انگاشت. این فرد، نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی بود.
صالحی نجف‌آبادی متولد ۱۳۰۲ خورشیدی در نجف‌آباد اصفهان از پدری کشاورز بود. او ضمن اینکه در حوزه از شاگردان علامه طباطبایی و روح‌الله خمینی بود، خود پیش از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ استاد کسانی بود که بعدها از رهبران سیاسی حکومت جمهوری اسلامی شدند.
مطابق با مقدمه ناشر بر کتاب «عصای موسی یا درمان غلو» تالیف صالحی نجف‌آبادی، هاشمی رفسنجانی، حسن لاهوتی، امامی کاشانی، محمدی گیلانی و مهدوی کنی فقط تعدادی از این رهبران بودند. (شرح حال مولف؛ صفحه ۱۱) صالحی نجف‌آبادی در ۲۳ سالگی از اصفهان به قم آمد تا تحصیلات حوزوی خود را در این شهر مذهبی پی بگیرد…
برای مطالعه ادامه این یادداشت به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/nematollah-salehi-najafabadi/
#صالحی_نجف_آبادی #گفتگو #نقد_دینی #نقد_دین #اجتهاد #رواداری
@dialogue1402