Forwarded from اتچ بات
مفخودُل عسل!
#رحیم_قمیشی
دوست عزیزم برگ امتحانی #دانش_آموزی را برایم فرستاده که معلوم بود فرصت نکرده بود درسش را بخواند و از خودش جواب ها را سر هم کرده و #پاسخ داده بود.
سوال آخر که پرسیده بودند فلان #جنگ_صدر_اسلام چه بود و چه شد، #دانش_آموز نوشته بود آن جنگ بین #ایران و #عراق بود که ایران سرانجام #شهید شد و عراق هم #مفقودالاثر (به قول خودش مفخودُل عسل!)
معلمش #امتیاز صفر را به او داده بود، با توجه به آنچه خودش در #کلاس_درس داده بود...
اما من بودم امتیاز کامل را به #دانش_آموز می دادم!
او خوب دانسته #جنگ دو طرف دارد، یکی که #مظلوم است و #شهید می شود، و یکی که #ظالم است و برای همیشه #مفقود می شود، انگار که وجود نداشته، از #تاریخ پاک می شود. محو می شود!
کاش #معلم به او می گفت؛ پسرم درست گفتی. جنگ ها همیشه دو طرف را می سوزانند، جنگ ها همیشه #نابود می کنند، هیچ جنگی هیچ هدفی را پیش نمی برد. #جنگ هرگز خوب نیست!
عزیزم! جنگ را عده ای #نابخرد شروع می کنند. عده ای که #منطق ندارند، عده ای که #زور_بازویشان مغرورشان کرده.
یکی #شهید می شود، یکی #نابود...
پسرم! نگاه کن #عراق، نگاه کن #سوریه، نگاه کن #لیبی، #یمن، #افغانستان، #مصر و همه کشورهایی که گمان می کردند با از بین بردن یکی، دیگری #پیروز می شود، دیگری جشن می گیرد، دیگری در #تاریخ می ماند.
و چه #اشتباه کردند...
عزیزم! هیچ جنگی #برنده و #بازنده نداشته، یکی شهید شده، یکی نابود و برای همیشه #مفقود.
پسرم! در همان #جنگ_های_صدر_اسلام هم هر چه #پیامبر به یارانش گفت این #جهاد_اصغر (کوچک) است و #جهاد_اکبر (بزرگ) هنوز مانده، کسی گوش نکرد!
گفتند حالا این #کشور را می گیریم، حالا آن کشور را، و بعد قدرتمند می شویم! خوب می شود...
چه می دانستند #قدرت با #زورگویی خیلی تفاوت دارد!
چه می دانستند بزرگی به #اسلحه و زور نیست.
چه می دانستند جنگ اصلی جنگ با خود است. جنگ با #دروغ است، جنگ با #تظاهر است، جنگ با #ریاست!
و امروز هم فقط به تو جنگ های کوچک و کم ارزش را یاد می دهند! جنگ های با #اسلحه را...
عزیز دلم
راست گفتی! تو #جنگ_ایران_و_عراق را که بدانی همه جنگ ها را دانسته ای...
همیشه یکی #راست می گوید، #پاک است، بی ادعاست، #دلسوز است، #ادب دارد، رعناست، زیباست، کتاب خوانده، #تاریخ می داند، درستکار است...
#شهید می شود!
یکی به زور بازویش می نازد، #قدرت دارد، #دروغ می گوید، #بی_ادب است، #زشت است، #مغرور است، #تاریخ نخوانده، قهقه #مستانه می زند...
او برای همیشه مفقود می شود. او نابود می شود، یا به قول تو "مفخود".
و همیشه ما #فراموش می کنیم جهاد اصلی را... یادمان می رود مبارزه با #پول_پرستی، مبارزه با #غرور، مبارزه با دروغ، جنگ با #قدرت_طلبی و زورگویی اصل #جهادهاست!
تو پرسش آخر را اشتباه ننوشتی
تو #خلاصه همه #جنگ_ها را نوشتی
جنگ ها جز خرابی چیزی ندارند
پسرم به جنگ فکر نکن!
به جهادی که فراموش شده #فکر کن
جهادی که معلم ها هم در #درس_ها فراموشش کردند
همه ما فراموشش کردیم
چون چیزی از آن به ما یاد ندادند...
23 آذر 1396
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
#رحیم_قمیشی
دوست عزیزم برگ امتحانی #دانش_آموزی را برایم فرستاده که معلوم بود فرصت نکرده بود درسش را بخواند و از خودش جواب ها را سر هم کرده و #پاسخ داده بود.
سوال آخر که پرسیده بودند فلان #جنگ_صدر_اسلام چه بود و چه شد، #دانش_آموز نوشته بود آن جنگ بین #ایران و #عراق بود که ایران سرانجام #شهید شد و عراق هم #مفقودالاثر (به قول خودش مفخودُل عسل!)
معلمش #امتیاز صفر را به او داده بود، با توجه به آنچه خودش در #کلاس_درس داده بود...
اما من بودم امتیاز کامل را به #دانش_آموز می دادم!
او خوب دانسته #جنگ دو طرف دارد، یکی که #مظلوم است و #شهید می شود، و یکی که #ظالم است و برای همیشه #مفقود می شود، انگار که وجود نداشته، از #تاریخ پاک می شود. محو می شود!
کاش #معلم به او می گفت؛ پسرم درست گفتی. جنگ ها همیشه دو طرف را می سوزانند، جنگ ها همیشه #نابود می کنند، هیچ جنگی هیچ هدفی را پیش نمی برد. #جنگ هرگز خوب نیست!
عزیزم! جنگ را عده ای #نابخرد شروع می کنند. عده ای که #منطق ندارند، عده ای که #زور_بازویشان مغرورشان کرده.
یکی #شهید می شود، یکی #نابود...
پسرم! نگاه کن #عراق، نگاه کن #سوریه، نگاه کن #لیبی، #یمن، #افغانستان، #مصر و همه کشورهایی که گمان می کردند با از بین بردن یکی، دیگری #پیروز می شود، دیگری جشن می گیرد، دیگری در #تاریخ می ماند.
و چه #اشتباه کردند...
عزیزم! هیچ جنگی #برنده و #بازنده نداشته، یکی شهید شده، یکی نابود و برای همیشه #مفقود.
پسرم! در همان #جنگ_های_صدر_اسلام هم هر چه #پیامبر به یارانش گفت این #جهاد_اصغر (کوچک) است و #جهاد_اکبر (بزرگ) هنوز مانده، کسی گوش نکرد!
گفتند حالا این #کشور را می گیریم، حالا آن کشور را، و بعد قدرتمند می شویم! خوب می شود...
چه می دانستند #قدرت با #زورگویی خیلی تفاوت دارد!
چه می دانستند بزرگی به #اسلحه و زور نیست.
چه می دانستند جنگ اصلی جنگ با خود است. جنگ با #دروغ است، جنگ با #تظاهر است، جنگ با #ریاست!
و امروز هم فقط به تو جنگ های کوچک و کم ارزش را یاد می دهند! جنگ های با #اسلحه را...
عزیز دلم
راست گفتی! تو #جنگ_ایران_و_عراق را که بدانی همه جنگ ها را دانسته ای...
همیشه یکی #راست می گوید، #پاک است، بی ادعاست، #دلسوز است، #ادب دارد، رعناست، زیباست، کتاب خوانده، #تاریخ می داند، درستکار است...
#شهید می شود!
یکی به زور بازویش می نازد، #قدرت دارد، #دروغ می گوید، #بی_ادب است، #زشت است، #مغرور است، #تاریخ نخوانده، قهقه #مستانه می زند...
او برای همیشه مفقود می شود. او نابود می شود، یا به قول تو "مفخود".
و همیشه ما #فراموش می کنیم جهاد اصلی را... یادمان می رود مبارزه با #پول_پرستی، مبارزه با #غرور، مبارزه با دروغ، جنگ با #قدرت_طلبی و زورگویی اصل #جهادهاست!
تو پرسش آخر را اشتباه ننوشتی
تو #خلاصه همه #جنگ_ها را نوشتی
جنگ ها جز خرابی چیزی ندارند
پسرم به جنگ فکر نکن!
به جهادی که فراموش شده #فکر کن
جهادی که معلم ها هم در #درس_ها فراموشش کردند
همه ما فراموشش کردیم
چون چیزی از آن به ما یاد ندادند...
23 آذر 1396
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
🔴نامه سرگشاده #گلرخ_ابراهیمی_ایرایی از زندان اوین؛
متن کامل نامه
“ما که #درد را و #فقر را و سقوط به قعر #دره ی_ارتجاع را و بیش از یک قرن #استبداد را تاب آوردیم. ما که #تازیانه خوردیم و ایستادیم. کشته دادیم و ماندیم. #سفره های_بی_نان گشودیم و ادامه دادیم. بر #گور_قلم، #سرود_آزادی خواندیم و از پای ننشستیم و حال بر دیوار لرزان و پایه های ارتجاع می کوبیم. تا لرزشی دوباره. تا عمیق تر شدن ترک های افتاده بر پیکر استبداد ایستاده‌ایم حتی اگر دشنه ی زهرآگین دژخیم، پهلویمان را دریده قصد جان مان را کنند.
ایستاده‌ایم در کنار #کارگرانی که حقوق معوقه شان مرز ماه و سال را درنوردیده است. ایستاده‌ایم با #رانندگانی که هراسی از شاخ و شانه کشیدن های او که خود را قاضی‌القضات میخواند به دل راه نداده‌اند و مصرند بر احقاق حقوق پایمال شده شان.ایستاده‌ایم با #معلمان در بند که #دانش‌آموزان شان مهر دیگری را بی آنان آغاز کرده‌اند.
با #کولبران کردستان هدف #گلوله ی کین قرار گرفتیم و با #فعالان_محیط_زیست به آتش کشیده شدیم. با #کودکان_بلوچ در #کپرها کلاس درس برپا نمودیم و دستان یخ زده مان را در تصور #کانکس‌های وعده داده شده به مردم زلزله زده #کرمانشاه گرم نمودیم.
با #مسکن_مهر_آوار شدیم. و با #اندوخته‌های_مالی_کشور ته کشدیم. با #خوزستان_ریه‌ها را از #ریزگردها پر کردیم و با #دراویش تن به #باتوم و سر به دار دادیم.
با دهه ی شصت در دشت #بی_فرهنگی خود غوطه خوردیم و بر تن داریم هنوز ترکه ی بیداد آن را. با قتل های زنجیره‌ای کارد‌آجین شدیم و با #قیام اعتراضی #هشتاد_و_هشت_طعم_فریب را چشیدیم و به خانه‌هایمان کشانده شدیم.
با #اقلیت_های_مذهبی از حقوق شهروندی محروم ماندیم و #گورستان هایمان زیرو رو شد و به بند کشیده شدیم و وادار به جلای وطن گردیدیم.با هزاران هم وطن در دردی مشترک به تماشا نشستیم #مصادره ی_اموال هم‌وطنانمان را.
با #دختران_شین_آباد زجر کشیدیم و در اردوهای #دانش_آموزی دست و پای مان را از دست داده روانه ی #بیمارستان و گورستان شدیم. در #کوی_دانشگاه قلع و قمع شدیم و ناپدید شدیم و به زنجیر کشیده شدیم. تاوان خالی بودن صندوق های #ارزی کشور و به یغما رفتن بودجه و #اقتصاد_ورشکسته و صعود حیرت آور تورم افسار گسیخته و نوسانات بازار را به سیلی و سرخی گونه پرداختیم و در نمایش چند دقیقه ای رسانه ای، داستان کهنه و نخ نما را به تماشا نشستیم و با وعده ی #اعدام قربانیان دست چین شده، بر این تراژدی تلخ و تکراری اندوهگین شدیم.
تاب آوردیم ناتوانی و عدم مدیریتی فاحش را که ختم شد به #فقر و #خفقان و #بدنامی_بین‌المللی و #سرافکندگی و رسوایی و تنزلمان داد به پایین ترین رتبه های سربلندی و نائل مان نمود به اوج قله های #فساد و #فحشا و #فقر_فرهنگی. تاب آوردیم جا ماندن لنگه کفش های سفاهت را بر دیوار سفارت این کشور و آن کشور که حال به تلنگری شان دچار بحران میگردیم. به نام #تروریست و #منافق و داعشی و لامذهب سر به دار شدیم و تفتیش #عقاید شدیم و #محروم از حق #تحصیل.
اما همچنان پیگیر ماندیم بر خواسته های برحق مان – تا آزاد شدن فعالیت احزاب، اصناف و اتحادیه ها – تا توقف اعدام – تا آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی – تا شکسته شدن فضای انحصاری رسانه‌ها – تا برچیده شن دادگاههای فرمایشی و پایان دادن به خفقان و فضای امنیتی حاکم بر جامعه – و تا توقف خصوصی سازی ها و بازگرداندن اموال فرودستان از جیبهای غیر بر سر سفره شان حتی اگر دوباره و دوباره به زنجیرمان کشند ایستاده‌ایم و مصریم بر احقاق حقمان در این روزهای پر التهاب که پاسخ اعتراض را به حبس و شکنجه و ترور و اعدام خواهند داد، ” ز ژرفِ آتش و خون، به صبح توده نوید خواهیم داد، رهایی خلق ایران را ، که نبرد ما را آیین است، حتی اگر کهکشان فردایش ز خون مان و ز سرخِ چهر هامان آذین بندد” نقاب تزویر و ریای مکارانه به زیر افکنده شد.
باشد که #استبداد در هم شکنیم.
گلرخ ابراهیمی ایرایی – بند زنان زندان اوین – دیماه ۹۷″
#اتحاد_ایران_براندازی_فرقه_تبهکار
#میدان_میلیونی
#همبستگی_ملی
@c_b_shahzadeh
متن کامل نامه
“ما که #درد را و #فقر را و سقوط به قعر #دره ی_ارتجاع را و بیش از یک قرن #استبداد را تاب آوردیم. ما که #تازیانه خوردیم و ایستادیم. کشته دادیم و ماندیم. #سفره های_بی_نان گشودیم و ادامه دادیم. بر #گور_قلم، #سرود_آزادی خواندیم و از پای ننشستیم و حال بر دیوار لرزان و پایه های ارتجاع می کوبیم. تا لرزشی دوباره. تا عمیق تر شدن ترک های افتاده بر پیکر استبداد ایستاده‌ایم حتی اگر دشنه ی زهرآگین دژخیم، پهلویمان را دریده قصد جان مان را کنند.
ایستاده‌ایم در کنار #کارگرانی که حقوق معوقه شان مرز ماه و سال را درنوردیده است. ایستاده‌ایم با #رانندگانی که هراسی از شاخ و شانه کشیدن های او که خود را قاضی‌القضات میخواند به دل راه نداده‌اند و مصرند بر احقاق حقوق پایمال شده شان.ایستاده‌ایم با #معلمان در بند که #دانش‌آموزان شان مهر دیگری را بی آنان آغاز کرده‌اند.
با #کولبران کردستان هدف #گلوله ی کین قرار گرفتیم و با #فعالان_محیط_زیست به آتش کشیده شدیم. با #کودکان_بلوچ در #کپرها کلاس درس برپا نمودیم و دستان یخ زده مان را در تصور #کانکس‌های وعده داده شده به مردم زلزله زده #کرمانشاه گرم نمودیم.
با #مسکن_مهر_آوار شدیم. و با #اندوخته‌های_مالی_کشور ته کشدیم. با #خوزستان_ریه‌ها را از #ریزگردها پر کردیم و با #دراویش تن به #باتوم و سر به دار دادیم.
با دهه ی شصت در دشت #بی_فرهنگی خود غوطه خوردیم و بر تن داریم هنوز ترکه ی بیداد آن را. با قتل های زنجیره‌ای کارد‌آجین شدیم و با #قیام اعتراضی #هشتاد_و_هشت_طعم_فریب را چشیدیم و به خانه‌هایمان کشانده شدیم.
با #اقلیت_های_مذهبی از حقوق شهروندی محروم ماندیم و #گورستان هایمان زیرو رو شد و به بند کشیده شدیم و وادار به جلای وطن گردیدیم.با هزاران هم وطن در دردی مشترک به تماشا نشستیم #مصادره ی_اموال هم‌وطنانمان را.
با #دختران_شین_آباد زجر کشیدیم و در اردوهای #دانش_آموزی دست و پای مان را از دست داده روانه ی #بیمارستان و گورستان شدیم. در #کوی_دانشگاه قلع و قمع شدیم و ناپدید شدیم و به زنجیر کشیده شدیم. تاوان خالی بودن صندوق های #ارزی کشور و به یغما رفتن بودجه و #اقتصاد_ورشکسته و صعود حیرت آور تورم افسار گسیخته و نوسانات بازار را به سیلی و سرخی گونه پرداختیم و در نمایش چند دقیقه ای رسانه ای، داستان کهنه و نخ نما را به تماشا نشستیم و با وعده ی #اعدام قربانیان دست چین شده، بر این تراژدی تلخ و تکراری اندوهگین شدیم.
تاب آوردیم ناتوانی و عدم مدیریتی فاحش را که ختم شد به #فقر و #خفقان و #بدنامی_بین‌المللی و #سرافکندگی و رسوایی و تنزلمان داد به پایین ترین رتبه های سربلندی و نائل مان نمود به اوج قله های #فساد و #فحشا و #فقر_فرهنگی. تاب آوردیم جا ماندن لنگه کفش های سفاهت را بر دیوار سفارت این کشور و آن کشور که حال به تلنگری شان دچار بحران میگردیم. به نام #تروریست و #منافق و داعشی و لامذهب سر به دار شدیم و تفتیش #عقاید شدیم و #محروم از حق #تحصیل.
اما همچنان پیگیر ماندیم بر خواسته های برحق مان – تا آزاد شدن فعالیت احزاب، اصناف و اتحادیه ها – تا توقف اعدام – تا آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی – تا شکسته شدن فضای انحصاری رسانه‌ها – تا برچیده شن دادگاههای فرمایشی و پایان دادن به خفقان و فضای امنیتی حاکم بر جامعه – و تا توقف خصوصی سازی ها و بازگرداندن اموال فرودستان از جیبهای غیر بر سر سفره شان حتی اگر دوباره و دوباره به زنجیرمان کشند ایستاده‌ایم و مصریم بر احقاق حقمان در این روزهای پر التهاب که پاسخ اعتراض را به حبس و شکنجه و ترور و اعدام خواهند داد، ” ز ژرفِ آتش و خون، به صبح توده نوید خواهیم داد، رهایی خلق ایران را ، که نبرد ما را آیین است، حتی اگر کهکشان فردایش ز خون مان و ز سرخِ چهر هامان آذین بندد” نقاب تزویر و ریای مکارانه به زیر افکنده شد.
باشد که #استبداد در هم شکنیم.
گلرخ ابراهیمی ایرایی – بند زنان زندان اوین – دیماه ۹۷″
#اتحاد_ایران_براندازی_فرقه_تبهکار
#میدان_میلیونی
#همبستگی_ملی
@c_b_shahzadeh
Telegram
attach 📎