کارگران ایران‌خودرو خراسان:

کارگر داره له میشه / مدیر پولدارتر میشه


#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی #معیشت_کارگران #سرمایه‌داری #سفره_غارت



@Blackfishvoice

اسپانیا، کادیس، اعزام نیروهای سرکوب‌گر برای درهم شکستن اعتصاب کارگران فلزکار

دولت صنایع را به‌نامِ "رقابت آزاد" به زالوهای سرمايه‌دار واگذار می‌کند، مالکان به چیزی جز سود حداکثری نمی‌اندیشند و کارگران روز به روز فقیرتر می‌شوند.
وقتی همین کارگران علیه "بخش خصوصی" مبارزه می‌کنند، دولت با صرف "بودجه‌ی عمومی" برای دفاع از کارفرمایان کارگران را سرکوب می‌کند.
از همین‌روست که دولت نقشِ کارگزار و پادویِ سرمایه‌داران را ایفا می‌کند و اقتصاددانان و ژورنالیست‌های وابسته به سرمایه به افکار عمومی القا می‌کنند که در اقتصاد سرمایه‌داری " دولت در اقتصاد نقشی ندارد."



#سرمایه‌داری #طبقه‌_کارگر #استثمار #اسطوره‌های_اقتصاد_آزاد #مبارزه_طبقاتی
#پلیس_سگ_هار_سرمایه


@Blackfishvoice

‏رشد دستمزد واقعی در دهه‌های اخیر راکد بوده/ ۷۶ درصد از مردم جهان حداقل دستمزد را برای زندگی کافی نمی‌دانند

کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری در یک نظرسنجی، وضعیت دستمزد کارگران را بررسی کرد. یافته‌های این نظرسنجی نشان می‌دهد، ۷۶ درصد از مردم جهان حداقل دستمزد را برای ‏زندگی کافی نمی‌دانند. همچنین سازمان بین‌المللی کار در گزارشی نوشت: بسیاری از کارگران شاغل در کارگاه‌ها فقیر هستند.

بر اساس این گزارش، حدود ۳۰۰ میلیون کارگر در کشورهای نوظهور و در حال توسعه کمتر از ۱.۹۰ دلار در روز درآمد دارند. همچنین حدود ۲۶۶ میلیون کارگر به دلیل‌ عدم حمایت ‏قانونی یا وضع قوانین یکجانبه، کمتر از حداقل دستمزد دریافت می‌کنند.

رشد دستمزد واقعی در مقایسه با بهره‌وری و رشد اقتصادی در دهه‌های اخیر راکد بوده است. راکد بودن مزد نه تنها سبب افزایش نابرابری درآمد شده بلکه میزان شکاف طبقاتی در جوامع مختلف را چندبرابر کرده است. بسیاری از ‏کارگران جهان با چالش‌هایی مثل ناامیدی اقتصادی روبرو می‌شوند. ناامیدی اقتصادی کارگران حاکی از آن است که بسیاری از جمعیت جهان نسبت به زندگی آتی خود هیچ امیدی ندارند و از هرگونه حمایت اجتماعی ‏محروم هستند. همچنین شرایط شغلی ۲۲ درصد از کارگران جهان با استانداردهای سازمان بین‌المللی کار منطبق نیست.



#طبقه_کارگر #سرمایه‌داری #معیشت_کارگران #دستمزد


از حساب توئیتر عرفان آقایی


@Blackfishvoice

فرجام سوسیال دموکراسی و دولت رفاه جامعه‌ی طبقاتی سوئد: حال و آینده.
نویسنده: یوران تربورن
مترجم: سیاوش جاویدی
انتشارات اینترنتیِ نقد اقتصاد سیاسی


#کتاب #اقتصاد_سیاسی #سوئد #دولت_رفاه #افسانه_دولت_رفاه #سوسیال_دموکراسی #جامعه_طبقاتی #طبقه‌_کارگر #سرمایه‌داری


@Blackfishvoice

فست‌مُد و تخریب طبیعت

یکی از روش‌های همیشگی سرمایه‌داری برای آن‌چه "تنظیم بازار" برای جلوگیری از افت قیمت‌ها نامیده می‌شود، دورریز انبوه کالاهاست. از جمله عادی‌سازی‌شده‌ترین بخش‌های این شکل از تنظیم در حوزه‌ی صنایع غذاست که سالیانه صدها میلیون تن غذای قابل مصرف برای جلوگیری از ارزان شدن مواد غذایی امحا می‌شوند‌ اما در سال‌های اخیر کانسپت فست‌مد نیز به سرعت خود را به همین شیوه نزدیک می‌کند.
تصاویر فوق از صحرای آتاکاما در شیلی ثبت شده‌اند. جایی‌که یک میلیون تن لباس استفاده نشده _که برخی از آن‌ها هنوز دارای قیمت هستند_ دور ریخته شده‌اند‌. در واقع سرمایه‌داران نه تنها منابع عظیم طبیعی برای تولید این تولید حجم از پوشاک را نابوده کرده‌اند بلکه یک دور دیگر نیز با تبدیل طبیعت به زباله‌دانی به تسریع آلودگی‌ محیط زیست کمک می‌کنند!
این‌ لباس‌ها می‌توانستند صدها هزار انسان فوقِ تهیدست در آمریکای لاتین را لااقل برای چند ماه از خرید پوشاک ارزان‌قیمت بی‌نیاز کنند اما در این‌صورت به چرخه‌ی "فست‌مد" آسیب وارد می‌شد.
مفهوم فست‌مد به معنای تولید انبوه لباس‌های با کیفیت نازل و ارزان است که خود یکی از آلاينده ترین صنایع جهان به شمار می‌رود؛ با تولید ۱۰ درصد از حجم انتشار دی‌اکسید کربن.
علاوه بر این برای تولید این لباس‌ها ده‌ها هزار کارگر ارزان‌قیمت از جمله کودکان کار به ویژه درجنوب شرق آسیا بعضا با کمتر از یک دلار دستمزد، بدون بیمه و خدمات اجتماعی برای برندهای انبوه به بیگاری گرفته شده‌اند.

#سرمایه‌داری #تخریب_طبیعت #گرمایش #تغییرات_اقلیمی #فست_مد #صنعت_فشن

@Blackfishvoice

کرونا ویروس است، سرمایه‌داری پاندمی

۱۰ نفر از ثروتمندترین افراد جهان از زمان شروع همه‌گیری کوویدـ۱۹ دو برابر شده است در حالی که درآمد ۹۹ درصد مردم جهان کاهش یافته است.


آکسفام در آخرین گزارش خود در مورد نابرابری‌های جهانی که در روز دوشنبه ۲۷ دی / ۱۷ ژانویه منتشر شده، گفته است که این «بزرگترین افزایش دارایی است که تا کنون ثبت شده است».
براین اساس، ثروت انباشته میلیاردرها از زمان شروع همه‌گیری کوویدـ۱۹ «بزرگترین افزایش ثبت‌شده خود» را از پنج هزار میلیارد دلار به بالاترین سطح یعنی ۱۳,۸ میلیارد رسانده است.
طبق گزارش مجله فوربس، ایلان ماسک، رئیس تسلا، جف بزوس (آمازون)، برنارد آرنو (LVMH)، بیل گیتس (مایکروسافت)، مارک زاکربرگ (متا/فیس‌بوک)، وارن بافت (برکشایر هاتاوی) و لری الیسون (Oracle) ۱۰ میلیاردر اصلی جهان هستند.

آکسفام می‌گوید، نابرابری‌های ناشی از عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، خشونت مبتنی بر جنسیت، گرسنگی و بحران آب‌وهوایی به مرگ «دست‌کم ۲۱ هزار نفر در روز» کمک می‌کند.

آکسفام همه‌گیری کوویدـ۱۹ را برای میلیاردرها «فوق‌العاده» توصیف کرده و افزوده است بانک‌های مرکزی برای نجات اقتصاد تریلیون‌ها دلار به بازارهای مالی تزریق کردند که بسیاری از آن‌ها به جیب میلیاردرها رفته است.


#سرمایه‌داری #کرونا #اقتصاد_سیاسی_پاندمی


@Blackfishvoice

دمکراسی در برابر سرمایه داری
تجدید حیات ماتریالیزم تاریخی
نویسنده : الن میک سینزوود
مترجم : حسن مرتضوی


#کتاب #سرمایه‌داری #ماتریالیزم_تاریخی


@Blackfishvoice

درآمد جهانی و نابرابری ثروت

۸ درصد از کل درآمد را ۵۰ درصد جمعیت جهانی تامین می‌کند که آن هم بر اساس «برابری قدرت خرید» اندازه‌گیری می‌شود. یعنی: نیمی از جهان (۵۰ درصد) صاحب تنها ۲درصد از ثروت است.

۱۰ درصد ابرسرمایه‌دار جهانی، ۷۶ درصد از تمامیت ثروت خانواده‌ها را در اختیار دارند و ۵۲ درصد از کل درآمد ۲۰۲۱ را به خود اختصاص دادند. (حالا با ورود به سال ۲۰۲۲ این آمار در حال تغییر است). تاکیدا توجه داشته باشید که ثروت این ابرسرمایه‌داران، لزوما به معنای بالاترین درآمد نیست. «درآمد» پس از دریافت حقوق بازنشستگی و بیکاری افراد، پیش از «مالیات» و سایر نقل و انتقالات مطرح است.


#سرمایه‌داری #نابرابری


@Blackfishvoice

سالیانه ۳۹هزار تن از پوشاک تولید چین که به سفارش کمپانی‌های اروپایی تولید شده ولی به فروش نرفته‌اند در صحرای آتاکامی شیلی رها می‌شوند.
۲۰ درصد از آب‌های هدر رفته در سطح جهان متعلق به همین پوشاک است.
بر اساس گزارش الجزیره فقط برای تولید یک شلوار جین ۲۰۰۰ گالن آب ( ۷۵۰۰ لیتر ) مصرف می‌شود.

#سرمایه‌داری #فست_مد #صنعت_مد #تخریب_طبیعت


https://youtu.be/wAPidXqvNLk

@Blackfishvoice

همان‌طور که در نظام سرمایه‌داری ثروت در کسوت انبوهی از کالاها متجسد می‌شود، متعاقبِ آن، قدرت نیز در «تملک» هرچه بیشترِ این «کالاها» نمود می‌یابد. لذا بر اساس این فرمول، هم می‌بایست چیزهای هردم‌بیشتری به کالا تبدیل شوند، و هم نوع ارتباطِ برقرارشده با این «چیزهای کالایی‌شده»، به «ارتباطِ مالکانه» مبدل شود. هر دو شکلِ این «دگردیسی‌ها» نهایتاً در خدمتِ انباشتِ روزافزون (اعم از سود، کالا، قدرت) قرار دارند. تحت سیطره‌ی همین منطقِ مراوداتی است که بدن زنانه هم به شکلی روزافزون به کالا مبدل می‌شود و، در فضایی که هم از حیث نمادین و هم از حیث مناسبات عینیِ اجتماعی به سمت نوعی «شووینیسم مردانه» و «رقابت‌جوییِ نرینه» پیش می‌رود، ارتباط مرد‌ـ‌دیگری با آن به ارتباطی مالکانه، در معنای سرمایه‌دارانه‌ی آن، مبدل «می‌شود». ممکن است بر این مدعا خُرده گرفته شود که برقراری ارتباط مالکانه با بدن زنان، تنها مختص فرمول انقیاد سرمایه نیست، بلکه زنان در فرمول‌های انقیادِ برآمده از مذهب و سنت هم تحت تملک مردان قرار داشته و دارند. این پاسخ، هم درست است، و هم نیست، چرا که تملک زنان در فرمول‌های انقیادِ غیرسرمایه‌دارانه بنا بر منطقی متفاوت از منطقِ «کالایی‌سازیِ سودمحورِ سرمایه‌دارانه» صورت می‌گیرد. با این همه، یکی از نقاط تلاقی و درهم‌رَویِ این دو فرمول انقیاد، درست در همین‌جا اتفاق می‌افتد. «تملک زنان» در فرمول‌های انقیادِ غیرسرمایه‌دارانه، نه‌فقط در توازی با فرمول انقیاد سرمایه‌دارانه، که به عبارت درست‌تر در خدمت این فرمول نقش‌آفرینی می‌کند. با این همه، سعی بر آن است تا این شکل از خوش‌خدمتی‌ـ‌همدستیِ فرمول‌های انقیاد، هم از سوی سرمایه و هم از سوی مذهب‌ـ‌فرهنگ تا حد امکان نه‌ـ‌دیدنی گردد؛ یکی برای آن‌که نسبتش با هر شکلی از ارتجاع را ناـ‌دیدنی سازد، و دیگری برای این‌که از قداستِ فراتاریخی‌اش، به‌مثابه ابزار مشروعیت‌بخشی به آن، صیانت کند، آن هم از طریق تأکید بر بی‌ارتباطیِ تام‌وتمامش با منطقِ «سوداندوزی». این‌جاست که کثرتی از گزاره‌های سنتی‌ـ‌مذهبی در باب زنان و مناسبات میان دو جنس، با رضایتِ هر دوی این فرمول‌های انقیاد، به کار گرفته می‌شوند. بنابراین، باید گفت، سرمایه‌داری که می‌کوشد با کاربست انواع و اقسام شگردهای نمایشی، خودش را منزه از «رویکردهای ارتجاعیِ» گفتمان‌های سنتی‌ـ‌مذهبی نشان بدهد و در بروز انواع و اقسام خشونت‌های آشکار و پنهانِ وارد بر زنانﹾ بی‌تقصیر جلوه کند، از اساس در «تداوم» چنین مناسباتی نقش و نفع دارد.


از مقاله‌‌ی زیستنِ «فاجعه»: تأملی بر پدیده‌ی زن‌کُشی / نرگس ایمانی


#زن_کشی #زن_ستیزی #سرمایه‌داری #ارتجاع #انقیاد_زنان


@Blackfishvoice

مبارزه‌ی #کمونیسم چپ تنها می‌تواند مبارزه‌ای در همه‌ی جبهه‌ها علیه همه‌ی نهادهای #هژمونی #سرمایه‌داری باشد. مبارزه‌ی کمونیسم چپ، حتی برای ملاحظات «تاکتیکی» روزمره نیز، نمی‌تواند مبارزه‌ای تدریجی و مختص به یک بخش باشد. بدون دستاورد نظری کادرهای انقلابی در فرآیند تشکیل حزب، هر مبارزه‌ی تدریجی به نفع این یا آن بخش، که شامل هژمونی سرمایه‌داری می‌شود، رو به زوال خواهد رفت. هر اقدامی که علیه رهبری تولیاتی در حزب کمونیست ایتالیا انجام شود و وظیفه‌ی انحصاری کمک به تشکیل کادرهای انقلابی برای سازمان ما را نداشته باشد، موقعیت‌های قدرت هژمونی سرمایه‌داری را یک میلی‌متر جابجا نخواهد داد، همانطور که هرگونه تضعیف رهبری تولیاتی معنایی غیر از تقویت یک عامل سیاسی دیگر سرمایه‌داری، که در این مورد خاص می‌تواند سوسیال دموکراسی ساراگات یا ننی باشد، ندارد.
تحت این شرایط، اقدام سیاسی کمونیسم چپ تنها می‌تواند یک هدف فوری داشته باشد: تقویت سازمان خود. هیچ هدف دیگری، در حال حاضر، برای اهداف انقلابی امکان تحقق ندارد. هرگونه اقدام به گسست گسترده در داخل حزب کمونیست ایتالیا دست نیافتنی است، هرگونه قصدی برای ترویج یا حتی هدایت یک جنبش گسترده‌ی مبارزه‌ی طبقاتی دست‌نیافتنی است، هرگونه تلاش برای تشکیل یک سازمان سیاسی توده‌ای دست‌نیافتنی است، هرگونه جاه‌طلبی برای نمایندگی یک وزن سیاسی در شرایط کنونی دست‌نیافتنی است. کمونیسم چپ، با توجه به #تضادهای_طبقاتی، بدنه‌ای درونی و انقلابی را در جنبش کارگری نمایندگی می‌کند؛ بدنه‌ای که به دلیل ناپختگی و شرایط نامناسب #ضدانقلابی هنوز قادر به سازماندهی مستقل خود نیست و گرفتار نهادهایی است که در میدان جاذبه‌ی هژمونی سرمایه‌داری قرار گرفته‌اند. کمونیسم چپ اما وظیفه‌ای تاریخی دارد که خود را به عنوان پیشاهنگ این بدنه‌ی انقلابی #سازماندهی کند.


از مقاله‌‌ی تزهایی در باب توسعه‌ی امپریالیستی نوشته‌ی: آریگو چروتو

ترجمه‌ی: مهرزاد شجاعی

منبع:
https://bit.ly/3s18DyB





@Blackfishvoice

از سال ۲۰۱۲ تاکنون دست‌کم ۶۵۰۰ کارگر مهاجر در قطر در جریان ساخت وسازهای جام جهانی ۲۰۲۲ کشته شده‌اند.

#طبقه_کارگر #استثمار #سرمایه‌داری #برده_داری_مدرن #کارگران_مهاجر #جام_جهانی_قطر


@Blackfishvoice

فاشیسم و دیکتاتوری ( جلد اول )
نویسنده: نیکوس پولانزاس
مترجم: دکتر احسان

#کتاب #فاشیسم #سرمایه‌داری #پولانزاس



@Blackfishvoice

فاشیسم و دیکتاتوری ( جلد دوم )
نویسنده: نیکوس پولانزاس
مترجم: دکتر احسان

#کتاب #فاشیسم #سرمایه‌داری #پولانزاس



@Blackfishvoice

روند گرم شدنِ زمین از ۱۸۸۰ تا ۲۰۲۱

#تغییرات_اقلیمی #گرمایش #سرمایه‌داری #جهنم_روی_زمین


@Blackfishvoice

سه نوع پوشاک در تصویر دیده می‌شود. در سمت چپ کارگرانی ایستاده‌اند که در کارگاه‌های تولید پوشاکِ شرق آسیا ( نظیر اچ‌اند‌ام، زارا، آدیداس) کار می‌کنند و بابت تولید لباس‌ها کمتر از یک دلار در روز #دستمزد دریافت می‌کنند.

در سمت راست قیمت همان لباس‌هایی را می‌بینیم که کارگرانِ شرق آسیا تولید کرده و در اروپا و دیگر نقاط جهان فروخته می‌شود.

#سرمایه‌داری
#طبقه_کارگر
#استثمار
#استعمار
#بربریت_مدرن
#اچ_اند_ام
#زارا
#آدیداس
#کارگر_ارزان_قیمت

@Blackfishvoice

سرمایه‌داری نظارتی و شیوه‌ی جدید انباشت سرمایه

نویسنده: امین حصوری


فروردین ۱۴۰۱

-------------------------------

برشی از مقاله: 👇🏾

درباره‌ی شالوده‌ها و مولفه‌های نولیبرالیسم و نمودهای عینی آن دیدگاه‌های متفاوتی طرح شده‌اند که تنوعِ چشم‌گیر و تعارضات آن‌ها اغلب فهم بنیان عام نولیبرالیسم را به‌حاشیه می‌برند. پس، در اینجا می‌کوشم – به‌سهم خود– با ارجاع به خاستگاه اصلی پیدایش نولیبرالیسم، سرشت بنیانی آن را روشن سازم؛ سرشتی که بتواند هم شالوده‌ها و مولفه‌ها و نمودهای متنوع نولیبرالیسم را پوشش دهد؛ و هم ابزاری تحلیلی برای فهم بنیان‌های سرمایه‌داری نظارتی فراهم آورد. چرا که این شیوه‌ی جدید انباشت در متن تاریخی نولیبرالیسم خلق شده است. به‌نظر می‌رسد که فراگیرسازیِ تحمیلی نولیبرالیسم، دفاع واکنشی نظام سرمایه‌داری به پدیدارشدن طلیعه‌ی بحران‌های ماندگار انباشت سرمایه در میانه‌ی دهه‌ی ۱۹۷۰ بوده است. چرا که به نظر شماری از اندیشمندان، دایمی‌شدن بحران انباشتْ تهدیدی‌ست که از دهه‌ی ۱۹۷۰ همچون شمشیر دموکلس بر فراز سر سرمایه‌داری جای گرفته است؛ بحرانی که در تحلیل نهایی در گرایش نزولی میانگین نرخ سود تجلی می‌یابد. شیوه‌ی تهاجمیِ این دفاعْ توامان هم بازتابی‌ست از درجه‌ی جدیت خطر این بحران برای بازتولید و دوام سرمایه‌داری‌؛ و هم نشانه‌ای‌ست از ناتوانیِ سرمایه‌داریِ توسعه‌یافته در مدیریت ابعاد پیچیده‌ی تضادها و محدودیت‌هایی که از دل این توسعه‌ی ناگزیر برآمده‌اند. اما اقتصاد سرمایه‌داری بنا به سرشت بنیانی خود (منطق خودگستری سرمایه) چاره‌ای جز حرکت رو به‌ جلو، یعنی توسعه و رشد بیشتر، ندارد؛ حتی اگر نشانه‌های بن‌بست در چشم‌انداز پیشِ رو پیشاپیش نمایان باشند. بنابراین، سرمایه‌داری برای بازتحمیل خود به جهان انسانی و طبیعتْ گرایشی ضروری به مواجهاتی تهاجمی‌تر دارد: سرمایه‌داری متاخر نه‌فقط از داعیه‌ی دست نامرئی و نجات‌بخش بازار عقب نشسته است، بلکه توسل به راه‌های وحشیانه‌ی قهر و اجبار فرااقتصادی را از حاشیه به متن آورده و آن را به قاعده‌ای عام بدل ساخته است. این رهیافت که با ظهور نولیبرالیسم به‌سان ایدئولوژی و دکترین رسمی سرمایه‌داری رونمایی شد و به‌طرزی تحمیلی و خشونت‌بار تکثیر یافت، آشکارا یادآور سازوکارهای انباشت بدوی به‌مدد سلب مالکیتْ در سرآغازهای تکوین نظام سرمایه‌داری‌ست. بر این اساس، به‌باور من توسل تهاجمی(تر) به اشکال جدید و متنوع «سلب مالکیت»، مهم‌ترین بنیانِ سرشت‌نمای عصر نولیبرالی‌ست. اما این «خلاقیت» جدید که به‌طرزی پارادوکسیال بر حرکتی ارتجاعی (بازگشت به عقب) در روند «پیشرفت» تاریخی سرمایه‌داری‌ دلالت دارد، صرفا بازتابی‌ست از محدودیت‌های ساختاری فرآیند انباشت سرمایه‌دارانه. چون تداوم فرآیند انباشتْ مستلزم کالایی‌سازی فزآینده قلمروهای انسانی و طبیعی‌ست، که محدودیت‌های این دو قلمرو نیاز به سلب مالکیت قهری (بازگشت به انباشت بدوی) را به‌طور اجتناب‌ناپذیری در دستور کار سرمایه و کارپردازان انسانی آن (پیکریابی‌های انسانیِ سرمایه) قرار می‌دهد. در اینجا یک دیالکتیک فروپاشنده فعال می‌گردد. ...
...

کالایی‌سازی و تصاحب مازادهای «مصرفی» عادات و فعالیت‌های روزمره‌ی انسان‌ها توسط کلان‌کنسرن‌های دیجیتالی یا داده‌پرداز، تازه‌ترین نوع سلب مالکیت سرمایه‌دارانه است که به دلایلی چند خصلت تهاجمی آن تاکنون کمابیش پنهان مانده است. ازجمله به‌دلیل: نو بودن این پدیده، ماهیت فناورانه‌ی پیچیده‌ی آن، پنهان‌شدن در پس اسطوره‌ی دستاوردهای علمی «بشری»، وابستگی فزآینده‌ی توده‌ی مردم به استفاده‌ی روزانه‌ از این ابزارهای فناورانه، مشارکت کمابیش داوطلبانه‌ی مصرف‌کنندگان در واگذاری اطلاعات شخصی‌شان (وانهادن اختیار)، و سرانجام نرمالیزه‌شدن آن به‌سان یک عادت‌واره‌ی عمومی. درنتیجه، این شیوه‌ی جدید سلب مالکیت گسترشی فراگیر یافته و به یکی از ارکان واقعیت امروز جهان بدل شده است. پس، متناسب با سطح تاریخی پیشرفت‌های فناوری دیجیتال و نیازهای سیاسی قدرت‌های امپریالیستی، فناوری دیجیتال در قالب بیگ‌دیتا شیوه‌ی جدیدی از کالایی‌سازی–سلب مالکیت را خلق کرده است که نه‌تنها پاسخی به بحران مزمن انباشت سرمایه عرضه می‌کند، بلکه توامان قدرت نظارتی و کنترلی فراگیر دولت‌ها بر رفتار شهروندان را به‌طرز چشمگیری افزایش می‌دهد.
----------------

لینک مطلب در وبسایت کارگاه:👇🏾

https://kaargaah.net/?p=1248

دریافت متن در فرمت پی.دی.اف.👇🏾

http://pdf.kaargaah.net/149_Surveillance_Capitalism_and_Accumulation_HAmin.pdf

دریافت متن در فرمت ورد

خلاصه‌ی مفیدی از کتاب شوشانا زوبف (عصر سرمایه‌داری نظارتی) را در پادکست‌های «دموکراسی در کار» بشنوید.

-------------------------------------------

#سرمایه‌دار‌ی_نظارتی
#شوشانا_زوبف
#انباشت_سرمایه
#فروپاشی_سرمایه‌دار‌ی
#مکتب_اونو
#بحران_سرمایه‌دار‌ی
#امپریالیسم