سال گذشته، همین روزها بود که حملات در فضای مجازی از جانب به اصطلاح براندازان معروف به «ابتذال شر» علیه #جنبش_معلمان و شخصِ #محمد_حبیبی آغاز شد؛ و پس از چند روز خبر آمد که محمد حبیبی را بازداشت کرده‌اند. امسال نیز درست همان سناریو یک بار دیگر تکرار شد این بار اما سلطنت طلبان بودند که از چند روز قبل از بازداشت محمد حبیبی حمله در فضای مجازی را به جنبش معلمان آغاز کردند.
آن روز کسانی به حمله به وی پرداختند که در واقع خود را تنها نیروی قابل اتکا در تقابل با شرّ حاکمیت می‌پنداشتند و هر شکلی از تردید و پرسش، در ارتباط با این دو قطبی‌سازی را محکوم به حذف می‌دانستند. مدتی کوتاه نیز پس از آنکه این حملات تحت عناوینی چون: اعتراض مجاز، مصرف خیابان ؛ اوج گرفت؛ با بازداشت گسترده‌ی بیش از ۲۰۰ فعال صنفی در اردیبهشت‌ماه سال گذشته فروکش کرد.
این بار نیز پس از گذشت چند روز از آن که حملاتی هدفمند از جانب سلطنت‌طلبان علیه تمامیت فعالیت صنفی شکل گرفت؛ محمد حبیبی بازداشت شد.
در روزهایی که معلمان، کارگران، دانشجویان و سایر نیروهای مستقل با محوریت مسأله #تشکل‌_یابی در حال تسخیر خیابان بودند؛ سلطنت‌طلبان و ابتذال شری‌ها که به سختی می‌توان آن‌ها را از یکدیگر تفکیک کرد؛ با تحلیلی خوشبینانه در این مدت، بدل به «تسهیل‌گران سرکوب» شدند.
محمد حبیبی، تنها نمونه‌ای است از خیل کسانی که به هم‌گرایی نیروهای مترقی حول محور تشکل‌یابی باور دارند و با وجود سرکوب حاکمیت، بایکوت رسانه‌ای و پرونده‌سازی و تخریب‌های این چنینی به باور خود پایبند مانده و هزینه‌ی آن را می‌پردازند.
امروز، پیشروی معترضین، ما را به نقطه‌ی عطفی تاریخی در تقابل با حاکمیت رسانده که از هر نظر حساس و تعیین کننده است. شناخت ستم داخلی، مداخله و استعمار خارجی و تقابلی مستمر، بدون لکنت و فارغ از هر گونه مصلحت‌اندیشی با فردگرایان، لاجرم رویکردی مترقی مبتنی بر صورت بندی مشخص را می‌طلبد.
این، تقابلی است بین باور‌مندان به متشکل کردن نیروها با مؤمنان به کیش شخصیت. اکنون مسأله، تقابل با هر شکلی از ارتجاع بین پوزیسیون و اپوزیسیون است.

#سلبریتی_اکتیویستها
#صنعت_اپوزیسیون
#کانون_صنفی_معلمان_ایران

@Blackfishvoice1