🟣مژگان باقری، معلم و فعال صنفی با پابند الکترونیکی حبس خانگی شد

به گزارش کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی، در تاریخ سوم دی‌ماه ١۴٠٢، مژگان باقری از فعالین صنفی معلمان استان فارس که برای اجرای حکم ۲ سال حبس خود در زندان عادل‌آباد به سر می‌برد، با پابند الکترونیکی حبس خانگی شد.

پابند الکترونیکی از ابزارهای بی‌شرمانه حاکمیت است که با استفاده از آن، علاوه بر تحمیل هزینه و فشار مضاعف بر اشخاص، آن‌ها را در خانه‌هایشان زندانی می‌کند. این در حالی است که فعالین صنفی همواره به شکلی قانونی نسبت به سوء مدیریت حکام اعتراض کرده‌اند، اما با اتهامات بی‌اساس روانه زندان‌ها می‌شوند. حاکمان عملا ضعف و ناتوانی خود را در اداره امور با سرکوب گسترده جبران می‌کنند.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

"شما به آگاهی و اراده‌ها باخته‌اید"
برای #سپیده_رشنو

برای سپیده که به جرم ایستادن پای یکی از اولیه‌ترین حقوق انسانی یعنی حق انتخاب نوع پوشش به چهار سال حبس محکوم شده است.
ناگفته پیداست که چهار سال اسارت سیاه تغییری در حقیقت تو ایجاد نخواهد کرد
در حقیقت شجاعت و آزادگی تو،
حقیقت شوریدگی و رهایی تو،
کنار تو ایستاده‌ایم
همراهیم و همدرد
سپیده‌ی ما

"زیرا که چون آفتاب فرو شود افق سرخ بماند از پس او. آنگاه سرخی برود و آن سپیدی بر پهنا بماند که برابر سپیده‌ی صبح است."

از طرف جمعی از دانشجویان و دانش‌آموختگان #دانشگاه_هنر

#در_ستایش_همبستگی #زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی #مقاومت_زندگیست #علیه_بی_تفاوتی #دانشگاه_سنگر_مقاومت


@Blackfishvoice1

#برزین_حمزه‌_زاده، کودک اهل #سردشت که در اثر ضرب‌وشتم نیروهای امنيتی دچار آسیب‌دیدگی شدید اعضای داخلی بدن شده بود، پس از ۱۳ دست و پنجه نرم کردن با صدماتِ شدید ناشی از شکنجه، در بیمارستان جان باخت.
یه گزارش هه‌نگاو برزین در جریان قیام #زن_زندگی_آزادی در سن ١۵ سالگی بازداشت و به مدت یک هفته شکنجه شده بود.


#حکومت_کودک_کش #جمهوری_کودک_کش_اسلامی #شهید_نمیمیرد #علیه_سکوت #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #ژن_ژیان_ئازادی


@Blackfishvoice1

🟣 مادر توکلی (ربابه کلباسی) آخرین بازمانده از نسل مادران دادخواه در دو حاکمیت پهلوی و‌ جمهوری‌اسلامی، درگذشت


مادر توکلی، پس از مقاومت، ایستادگی و فریاد دادخواهی در دو رژیم استبدادی، روز پنج دی‌ماه سال جاری در مشهد درگذشت.

حمید توکلی فرزند وی همراه با سعید آریان (داماد و همسر شهین توکلی) از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، در اسفند ۱۳۵۰ پس از مدت کوتاهی از دستگیری، اعدام شدند. پیش از آن شهین غلامی فرزند دیگر وی، در روز سوم خرداد ۱۳۵۰ هم‌زمان با جان‌بختن رفیق فدایی، «امیر پرویز پویان» در تهران دستگیر شد. او در دادگاه، به پنج سال حبس محکوم شد. حبسی که بنا به شرایط سیاسی کشور، تمدید می‌شد. در سال ۱۳۵۵، سیمین توکلی، دختر کوچک‌تر مادر توکلی و از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، توسط ماموران ساواک در خیابان به ضرب گلوله جان سپرد.

پس از ۶ سال و نیم تحمل حبس شهین توکلی و پس از روی کار آمدن حاکمیت جمهوری اسلامی، وی مجددا در سال ۱۳۶۱ بازداشت و تا ۱۳۶۵ در زندان مشهد محبوس شد.

شهین توکلی که در زندان نیز دادخواهی خانواده و پیگیری وضعیت تنها فرزند خود و سعید آریان (صمد) را عهده‌دار بود، مابقی عمر را با تبعات آثار شکنجه، سل و بیماری‌های قلبی در مشهد به‌سر کرد. او‌ تا مهر ۱۴۰۰ که در قید حیات بود، همواره از دادخواهان استوار جنبش دادخواهی ایران بود.

مادر توکلی که مصائب اعدام و زندان فرزندان و داماد خود را به‌دوش می‌کشید، در تمامی سال‌های گذشته، درب منزلش به‌روی دادخواهان خاوران و خانواده‌های جان‌باختگان و مبارزان علیه استبداد، گشوده بود.

⚪️ درگذشت مادر توکلی، به‌عنوان آخرین نسل از مادران دادخواه هر دو حاکمیت پهلوی و جمهوری‌اسلامی، اگرچه دردناک اما حاوی میراثی از دادخواهی است.

⚪️ مادر توکلی، نظیر مادر شایگان (فاطمه سعیدی) و یا مادر زیبرم، مادر آل‌آقا، مادر پنجه‌شاهی، مادر سلاحی، مادر کلانتری و… که دادخواه فرزندان خود در حاکمیت پهلوی و یا نظیر دیگر مادران در هر دو حکومت پهلوی و جمهوری‌اسلامی بودند، مشعل‌دار جنبشی هستند که پیروی از آن لازمه و اساس مبارزه‌ی مستمر با هر نوع شکلی از استبداد، ارتجاع و خفقان است.

⚪️ دادخواهی نه یک رویه‌ی شخصی و مختص خانواده‌های مبارزان و جان‌باختگان، بلکه وظیفه‌ای عمومی است، رویه‌ای که گستردگی و اتحاد حول آن، خود، زایشگر آزادی، دستیابی به حق تعیین سرنوشت و ایمان و باور به انقلاب مداوم است. وضعیتی که هیچ استبدادی به امر مطلقه بدل نشده و هیچ جنایتی با سرکوب دولتی و نظامی، در خفا نماند. از همین‌رو، دادخواهی، اساس مبارزه‌ای مستمر برای تحقق عدالت و آزادی است.


#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#مادران_دادخواه
#ژن_ژیان_ئازادی

@bidarzani

🟣 تعیین جلسه دادگاه فعالان زنان و فعالان سیاسی رشت


روز پنج‌شنبه دهم اسفندماه، دادگاه رسیدگی به اتهامات بازداشت‌شدگان مردادماه در رشت، به ریاست قاضی مهدی راسخی در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت، برگزار خواهد شد.

صبح روز ۲۵ مردادماه، سارا جهانی، هومن طاهری، یاسمین حشدری، شیوا شاه‌سیاه، نگین رضایی، واحده خوش‌سیرت، متین یزدانی، آزاده چاووشیان، زهره دادرس، زهرا دادرس، جلوه جواهری و فروغ سمیع‌نیا بازداشت شدند.

بازداشت گسترده‌ی این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی با یورش ماموران امنیتی به منازل شخصی آنها در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن صورت گرفت.

پس از گذران قریب به دوماه، همگی این بازداشت‌شدگان در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

از مقدمه‌ی نویسنده:

در کوران قیام ژینا بود که ویدئویی کوتاه از دختربچه‌ای (احتمالا ۱۳- ۱۴ ساله) از صفحۀ #صدای_ماهی_سیاه  منتشر شد. در آن ویدئو، راوی این‌گونه آغاز کرد: «سلام. من یه دهه‌هشتادی هستم؛ یه دختر دهه‌هشتادی. که بهش می‌گین بچه. هیچ‌کدومتون تا الان نیومدید بگید دردت چیه؟ تو چی ‌می‌خوای؟ چرا داری انقلاب می‌کنی؟ چرا داری اعتراض می‌کنی؟ چرا داری ناآرامی ایجاد می‌کنید، البته به قول خودتون. ولی من بهتون می‌گم. درد من اون پیرمردیه که باید تو مترو فال بفروشه تا بتونه خرج زندگی را در بیاره. درد ما فقط حجاب نیست. یکی از دردهای ما حجابه .....»
بدون این‌که خواسته باشیم در دام سانتی‌مانتالیسم افراطی بیفتیم و از انقلاب دور شویم، باید آن ویدئوی معروفِ چنددقیقه‌ای را یکی از بهترین دلایل برای همان «ناآرامی‌ها» بر شمرد. قیام ژینا خاموش گردید، و شاید از حیث پژوهشی بهتر بتوان چند‌‌و‌چون؛ چم‌و‌خم؛ و کم‌و‌کیف آن را از منظر تحقیقی بررسی کرد. بدون تعارف، حتی در بین جبهه‌های قلمیِ چپ، بودند و هستند افرادی که قیام ژینا را همچون جنبش سبز، شورشی خرده‌بورژوایی و طبقه‌متوسطی تلقی کردند. ولی واقعیت آن است که مختصات قیام ژینا به‌قدری رادیکال بود که تمام تقاطع‌های ستم جنسی، جنسیتی، حاشیه- مرکز، اتنیکی- ملی، و حتی دستمزدی و معیشتی را پل زد، و همین مختصات تکان‌دهنده بود که این قیام را در بین تمامی قیام‌ها، شورش‌ها و جنبش‌های پسا۵۷ یگانه و یکتا کرده.
نگارنده در مقام یک پژوهشگر، در حوزۀ دیگری قلم می‌زند و در فضای اندیشه‌ای دیگر قدم، و به دور از هر کلیشه‌ای، سواد و دانشی در حوزۀ بسیار مهم و تخصصی «مطالعات کودک و کودکان» ندارد، ولی جرقۀ نگارش و جمع‌آوری مطلبی که پیش روی شماست، با دیدن همان ویدئو، عصیان‌گری کودکان در قیام ژینا و برخوردهای شخصی نگارنده با کودکانی که درگیرِ قیام ژینا بودند، رقم زده شد. در نوشتۀ پیش رو تلاش شده تا ضمن اشارۀ مختصری به «مداخلۀ کودک در سیاست»، پیداکردن «زبان سیاسی»، حضور توامان با «اکت سیاسی» در قیام ژینا و نقش‌آفرینی کودکان نشان داده شود. از آنجا که یکی از مباحث مهمِ مطرح‌شده از خلل قیام ژینا، یکی همین تقلیل اعتراض به نسل، و بی‌عرضه‌دانستن مابقیِ نسل‌ها بود، نگارنده پیشتر در مقاله‌ای، به خطای پژوهشیِ این نوع نگاه پرداخته، و به‌جهت مرور مجدد و پرهیز از دوباره‌گویی، در بخش پیوست، ضمیمۀ مطلبِ حاضر گردیده، تا خوانندگان پیگیرتر بتوانند نگاهی اجمالی یا مفصل به مقولۀ سن، نسل و کنشگری نسلی در سیاست داشته باشند. و اما مهم‌ترین بهانۀ این مطلب، مواجهۀ نگارنده با نقاشی‌های کودکان در مورد قیام ژینا بود، و برخی مصاحبه‌های پراکنده با آن‌ها. نقاشی‌هایی که اجازۀ انتشار آن را داشتم، در پیوست یک آمده.
سخن کوتاه می‌کنم، که مطلب پیش رو که در مورد نقش کودکان است و به زبان تصویریِ آن‌ها، زیاده بالغانه نشود. فقط می‌ماندَد توضیح نهایی در مورد عنوان نوشته. در ویدئویی کوتاه، سه دختربچۀ دبستانی حضور داشتند که با هر سه، «زن، زندگی، آزادی»گویان در راه بارگشت از مدرسه بودند. صفحۀ «صدای ماهی سیاه» در تیتری درست، این‌گونه خطاب کرد: «شکوفه‌های انقلاب» برخی شِبه‌فعالان خُرده گرفتند که اطلاق «شکوفه» به دختران، لفظی سکسیستی است و بار اروتیک دارد. گویا آن شِبه‌فعالان خبر نداشتند که «شکوفه» اصطلاحی تماما سیاسی است که ریشه در تاریخ مبارزه در این سرزمین دارد؛ ریشه‌ای که در پیوند با عبارت‌های «غنچه»، «بنفشه» و «گُل» در شعر «وارطان سخن نگفت»، سرودۀ شاملو، در سال ۱۳۳۳ در زندان قصر، برای وارطان سالاخانیان به نهایت رسید:
وارطان سخن نگفت
وارطان بنفشه بود، گُل داد و مژده داد:
«زمستان شکست» و رفت ...
پس چه عنوانی بهتر از «شکوفه‌های انقلاب» در این زمستان؟!


فایل پی‌دی‌اف جزوه در پیوست


#طاها_رادمنش #زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم



@Blackfishvoice1

شکوفه‌های انقلاب: کودکان و قیام ژینا
طه رادمنش


#طه_رادمنش #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #ژینا_امینی


@Blackfishvoice1

امروز سوم‌ مارس جمعی فعالین حقوق زنان و کارگران در شهر #استانبول به استقبال #۸مارس #روز_جهانی_زنان رفتند.
آن‌ها در چندین خیابان استانبول راهپیمایی کردند و از مردم برای شرکت در مراسم روز جهانی زن _که شدیدا مورد غضب دولتِ ارتجاعی ترکیه است_ دعوت به عمل آوردند.
دولت ترکیه سال‌هاست که گردهمایی روز جهانی زنان را غیرقانونی اعلام کرده و هر ساله به سرکوب راهپیمایان و سازمان‌دهندگان این مراسم می‌پردازد.

امسال فعالین کارگری و زنان با حضور در محلات فقیرنشین استانبول از جمله کیراچ، ساریگزی، چکمکوی، ماییس، گازی، کوکسالین، سوتلوچه، اوکمیدانی و شیرینولر علاوه بر دعوت زنان به شرکت گرامیداشت هشت مارس، از آن‌ها خواستند در برابر تقویت جبهه‌ی ارتجاع سکوت نکنند. به‌همین دلیل آن‌ها با شعار " رستگاری در نظم مردانه نیست، در دستان ماست" پا به این محلات گذاشتند.


#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی #ژن_ژیان_ئازادی
#ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید


@Blackfishvoice1

آهنگ‌های سیاسی تاریخ طولانی در ترکیه دارند و هر از چند گاهی در تظاهرات و مبارزات سیاسی به صور خلاقانه رخ می‌نمایند. گروه «باندیستا» از جمله گروه‌های موسیقی اعتراضی است که از سال ۲۰۰۹ شروع به فعالیت نموده و خیلی سریع در عرصه موسیقی اعتراضی جای خود را یافته است. این گروه علاوه بر بازتولید ملودی‌های قدیمی آثار نوینی نیز خلق کرده که از میان آن «میدان» که در ۸ مارس ۲۰۱۲ منتشر شد شهرت بیشتری پیدا کرد. این آلبوم به طور اخص به مبارزات زنان در ترکیه می‌پردازد. آهنگ «اولور/اولماز» قطعه فوق العاده‌ای است که مرزهای بین خواننده و شنونده را شکسته و هر دو را یکپارچه به مبارزه فرا می‌خواند.



این قطعه توسط کانال تلگرام " نان و گل سرخ" ترجمه شده که متأسّفانه مدتی‌ست از دسترس خارج شده است.


#۸مارس #روز_جهانی_زنان #مبارزه_طبقاتی #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #مقاومت_روزمره #ترکیه #باندیستا


@Blackfishvoice1

"‏وقت شکنجه، تنها چیزی که برایم مانده بود اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز داشتم.
ای‌ستمگران! نظارەگر بودید که با شکنجەی ما زنان نمیشود جلوی حق‌خواهی ما را بگیرید. وقتی زنی جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلمی نمی‌تواند او را به زانو دربیاورد."
‎
#زینب_جلالیان
۸مارس۹۷
زندان خوی


#مقاومت_زندگیست #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #روز_جهانی_زنان #هشت_مارس #۸مارس #ژن_ژیان_ئازادی #علیه_فراموشی


@Blackfishvoice1

امروز #هشت_مارس در نقاط مختلف شهر #پاریس گردهمایی‌ها در گرامی‌داشتِ #روز_جهانی_زنان برگزار شد و شعار #زن_زندگی_آزادی طنین‌انداز گردید.

در این‌روز معترضان علیه قوانینِ تبعیض‌آمیز و دستمزدهای نابرابر و نیز صدها مورد #زن_کشی در فرانسه فریاد زدند. همچنين نسبت به قتل‌عام دست‌کم ۹۰۰۰ زن فلسطینی در #غزه توسط سازه‌ی فاشیستی اسرائیل اعتراض شد: این اعتراض با حمله‌ی اراذل و اوباشِ نازیِ لیگ نئوصهیونیستی ال‌.دی.جی همراه بود که طبق معمول از حمایت پلیس برخودار بودند.

#ژن_ژیان_ئازادی #مبارزه_طبقاتی #مقاومت_روزمره #علیه_مردسالاری #نسل_کشی_در_غزه #اتحاد_ستمدیدگان


@Blackfishvoice1

🟣 مروری بر وضعیت «ریحانه انصاری‌نژاد»، فعال کارگری محبوس در زندان اوین


ریحانه انصاری نژاد، فعال سندیکایی و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری است که در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ در منزل خود توسط مامورین وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ منتقل شد.

در اردیبهشت این سال، وی و تعدادی دیگر از فعالین صنفی و کارگری از جمله رضا شهابی، حسن سعیدی، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی، رسول بداقی، آنیشا اسدالهی و کیوان مهتدی به همراه دو شهروند و فعال کارگری فرانسه که به ایران آمده بودند، بازداشت و همگی به احکامی از ۳ تا ۶ سال زندان محکوم شدند.

علی‌رغم وضعیت وخیم سلامتی و نیاز مبرم این فعال کارگری بازنشسته که به‌خاطر سال‌ها کار سخت در محیط غیر ایمن کارخانه‌ها، دچار دردهای مفاصلی و بیماری آرتریت روماتوئید شده است، نزدیک به سه ماه در بندهای ۲۰۹ زندان اوین از جمله در بند انفرادی، تحت فشار برای اخذ اعتراف اجباری قرار گرفت.
او پانزدهم مرداد ۱۴۰۱ با قرار وثیقه معادل یک و نیم میلیارد تومان از زندان اوین آزاد شد.

۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ این فعال کارگری همراه با چند تن دیگر از فعالین صنفی و کارگری که برای دیدار با خدیجه پاک ضمیر، همسر محمد حبیبی، به منزل وی رفته بودند توسط ماموران وزارت اطلاعات، مجددا دستگیر و پس از ۱۰ روز در تاریخ ۱۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ با قید وثیقه از زندان آزاد و پس از چند ماه از اتهام وارده تبرئه شد.

دادگاه پرونده نخست ریحانه انصاری‌نژاد روز دوشنبه ۲۶ تیرماه ۱۴۰۲ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار گردید.

وی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد. همچنین او با دیگر مجازات تکمیلی شامل منع عضویت در احزاب، گروه‌ ها، دستجات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌‌ها و مطبوعات و ممنوعیت خروج از کشور به مدت دو سال نیز محکوم شد.

با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی چهار سال حبس برای وی قابل اجرا خواهد بود.

▪️ریحانه انصاری‌نژاد، دوشنبه پانزدهم آبان ۱۴۰۲، جهت اجرای حکم، راهی زندان اوین شد و از آن زمان تاکنون در بند زنان زندان اوین است.

#یاد
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🔺 هنوز دو هفته از آغاز قیامِ #زن_زندگی_آزادی نگذشته بود که مرتجعانِ اپوزیسیون‌نما، لگدپرانی به خیزشی با محوريت زنان را شروع کردند و فغان سر دادند که حجاب مساله‌ی مهمی نیست. حتی تا جایی پیش رفتند که عقب‌نشینی تاکتیکی جمهوری اسلامی از برخورد با "بدحجابان" را نشانه‌ی بی‌اهمیت بودن این مساله تفسیر کردند و ماهیتِ ارتجاعی خود را پشت جملاتی نظیرِ "مساله‌ی اصلی سرنگونی جمهوری اسلامی است" مخفی می‌کردند.
علاوه بر ماهیت ارتجاعی، انبوهی از #جسدمعاشان و #سلبریتی_اکتیویستها به‌خوبی می‌دانند که در صورت به ثمر نشستنِ مبارزات زنان و عقب‌نشینی کامل حکومت از مساله‌ی حجاب، آن‌ها یکی از گران‌بهاترین فرصت‌های بیزنس سیاسی در خارج از کشور را از دست می‌دهند: همان‌ها که با مرثیه‌سرایی بر اجساد زنان یا بدن‌های کبودشده، فاند و دلار دشت می‌کنند ولی مبارزاتِ مستقلِ زنانِ داخل کشور را بایکوت می‌کنند.

🔺#حجاب_اجباری آخرین پسماند از ایدئولوژی مذهبی جمهوری اسلامی است. در بهمن ۱۴۰۱ با بالا گرفتنِ تبلیغات شبه‌اپوزیسیون علیه مبارزه با حجاب اجباری، نوشتیم:
"حاکمیت برای نگهداشتِ جمعیتِ شریعت‌گرا که از قابلیت بسیجِ خیابانی در شرایط بحرانی برخوردارند، از حجاب اجباری کوتاه نخواهد آمد و هرگونه سخیف‌انگاری مبارزه برای آزادی پوشش، به اشکال مختلف هم‌نوایی با جمهوری اسلامی و کمک به بازتولیدِ یکی از ضدزن‌ترین دولت‌های جهان است".

🔺حجاب اجباری حامل مجموعه‌ای از ستم‌هاست که بدونِ آن طبقه‌ی حاکم ایران، هرچیزی خواهد بود به‌جز، "جمهوری اسلامی". چنین است که اکنون با دستور صریحِ آن رهبرِ حقیر، بار دیگر گزمه‌های شریعت به خیابان‌ها گسیل شده‌‌اند و مشغول بازداشت زنان هستند و دستگاه امنیتی-قضایی نیز مشغول دستگیر کردن، محاکمه و زندانی‌ کردنِ مدافعین حقوق زنان است.

🔺#ژن_ژیان_ئازادی شعار نیست. تمرین مبارزه/مقاومت روزمره در برابر انقیاد و ارتجاع و استبداد است. زنانِ بی‌نام و بی‌چهره‌ای که زیر سایه‌ی درندگانِ زن‌ستیز، از تمکین به خواستِ حاکم خودداری می‌کنند، در صفِ مقدم این مبارزه هستند.

🔺️همه‌ی اسلایدها مربوط به #تهران روز شنبه ۲۵ فروردین

#پوشش_اختیاری #گشت_ارشاد #زن‌‌_ستیزی #سرکوب_زنان #ستم_مضاعف #نان_کار_آزادی_پوشش_اختیاری #علیه_ارتجاع


@Blackfishvoice1

🟣 طوفان توییتری #جنگ_علیه_زنان


از روز شنبه ۲۵ فروردین‌ماه، مقابله با زنان دارای پوشش اختیاری به نام «طرح نور» با خشونت و‌ سرکوبی چندجانبه و حداکثری به‌پیش رفته است. در این طرح، نیروهای ناجا، لباس شخصی و بی‌شمار ماموران لباس خاکستری به فحاشی، رعب و وحشت، ضرب‌وشتم و بازداشت زنان در میادین و معابر شهری پرداخته‌اند.

زنان که در تمامی دهه‌های گذشته، علیه اشد سرکوب‌ها، ستم‌ها و تبعیض‌های جنسیتی، اقتصادی، سیاسی، اتنیکی و اجتماعی ایستاده‌ و‌ مبارزه کرده‌اند، این‌بار نیز متحمل خشونت و بازداشت‌های گسترده در قبال حق پوشش آزاد خود هستند.

🔵 روز سه‌شنبه، ۲۸ فروردین‌ماه، ساعت ۲۱ به‌وقت ایران، از #جنگ_علیه_زنان می‌گوییم. جنگی تمام‌قد از سوی حاکمیت که جان و تمامی حقوق اساسی زنان را نشانه گرفته است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🔺کمتر از دو سال قبل سلسله توحش‌های #گشت_ارشاد علیه زنان به مرحله‌ی قتلِ زنی به‌نام #ژینا_امینی رسید و جرقه‌ای شد برای برافروخته‌شدن آتشِ خشم از تمامیِ ستم‌های طبقه‌ی حاکم. حاکمیتِ اوباش، بیش از ۶۰۰ معترض را به‌ خاک و خون کشید و ردیفی از رذائل از جمله آزار و تجاوز جنسی به بازداشت‌شدگان را در سیاهه‌ی تاریخِ یکسرهِ چرک و عفونتِ خود ثبت کرد.
اگر نزدِ "هسته‌ی سختِ قدرت" درصدی از عقلانیت سیاسی وجود داشت، از آن تجربه‌ی خون‌بار درس می‌گرفت و حتی شده برای بقایِ خود از #حجاب_اجباری عقب‌نشینی می‌کرد. اما چنان‌که پیش‌تر نیز گفتیم، حجاب واپسين پسماند از ایدئولوژی مذهبی جمهوری اسلامی است و حاضر نیست از آن دست بشوید. این دست نشستن، نمادِ بارزِ تحجر است و همین یک قلم کافی‌ست تا کلِ هارت و پورت‌های جمهوری اسلامی و حامیان‌اش در رابطه با "مقاومت در برابر امپریالیسم" باد هوا باشد.

🔺در این لحظه‌ی خاص که اوباش بسیجی و پُست‌تواب‌ها در حال زوزه‌ی شادی بابت حمله به #سرزمين_های_اشغالی هستند، و هم‌زمان بدنِ زنان را عرصه‌ی تهاجم/تجاوز خیابانی قرار داده‌اند، باید بیش از پیش بر مساله‌ی زنان نزد ارتجاع حاکم متمرکز شد و نشان داد که آن‌چه "محور مقاومت" نامیده می‌شود چیزی جز یک کالبدِ متعفن نیست.

🔺 حاکمیتی سیاسی که طی بیش از ۴ دهه با انحصارِ مطلقِ دستگاه‌های تبلیغاتی و آموزشی، تسلطی بر جامعه‌ی مدنی ندارد مگر با توحش، نمی‌تواند خود را نیروی مقاومت در برابر قدرت‌های جهانی بداند. چرا؟ کافی‌ست به موردِ فلسطین نگاه کنیم: مازادِ ۴۵سال به گروگان گرفتنِ مساله‌ی فلسطین، برساخته‌شدن ملتی‌ست که از حیثِ هم‌دلی با نازی‌های اسرائیل شاید در هیچ‌جای کره‌ی زمین نظیر نداشته باشد. در واقع حاکمیت ارتجاع اگر نه تنها از حیثِ گفتمانی کم‌ترین پیروزی‌ای در برابر گفتارهای راستِ جهانی نداشته است، بلکه کوشاتر از هر "براندازی" زمینه را برای حذب و هضمِ ایدئولوژی‌های صادره از شمالِ جهانی مهیا کرده است.

🔺به مجموعه‌ای از نستوه‌ترین رزمندگان آزادی و برابری که در زندان‌های ایران محبوس شده‌اند، نگاه کنید. قاطبه‌ی آن‌ها خواستار کرامت انسانی برای تمامی جمعیت ساکن در این جغرافیا هستند. علیه کالایی‌سازی درمان، آموزش و حتی بدن‌ها سخن گفته‌اند. علیه فساد ساختاری و تبعیض سیستماتیک سخن گفته‌اند. علیه چپاول‌گریِ بورژوازی چرکِ این کشور سخن گفته‌اند. علیه نابودی محيط‌زیست و بلعیدن کوه، جنگل و دریا توسط اعوان و انصار حزب‌الله سخن گفته‌اند. علیه کارِ کودک و در دفاع از کارگران نوشته‌اند. برای دستمزد شایسته و عادلانه، برای حق تشکل‌های صنفی و سندیکاها فعالیت کرده‌اند. علیه اشرافی‌گری و خصوصی‌سازی هست و نیستِ مردم نوشته‌اند. علیه تبدیل کردن دانشگاه به پادگان گفته‌اند. علیه ریاضت‌های اقتصادی، حذف سوبسید‌ها و خرد کردن استخوان‌های زحمت‌کشان نوشته‌اند‌. علیه انقیادِ زنان و تقلیل آن‌ها به ملکِ طلقِ مردان کوشيده‌اند.

کدام‌یک از این‌ها پیاده‌‌نظامِ قدرت‌های خارجی هستند؟ اجازه دهید بگوئیم شخص آن رهبر حقیر، باندهای وابسته و کلیت بورژوای ایران، خادمانِ راستینِ قدرت‌های جهانی هستند که حق‌ترین و شریف‌ترین صداهای این آب و خاک را به بند کشیده‌اند و مقاومت را به موشک بالستیک تقلیل داده‌اند.

خود-مقاوم‌تی‌پنداری که رئیس‌جمهورش از قضات دادگاه‌های مرگ دهه‌ی شصت بوده و دست‌اش تا آرنج به خونِ هزاران برابری‌خواه و ضدامپریالیست آغشته است و رهبرش، مهم‌ترین مداحِ برنامه‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک‌ جهانی است و برای افزایش نرخ بنزین صدها تهدیست را قتل‌عام می‌کند،
باید بداند که چیزی جز یک حنجره‌ی اجاره‌ایِ متوهم در خدمتِ غارت‌گران نیست.


🔺حاکمیتی که در سال ۲۰۲۴ میلادی حتی حق انتخاب پوشش را برای زنان به‌رسمیت نمی‌شناسد و داعشی‌گونه زنان را در قفس‌های پولادین به بازداشت‌گاه‌ها منتقل می‌کند، صرفا حاکمیتِ اقلیتِ برخوردار از امتیازات و رانت‌هاست و حتی اگر سرنگون نشده باشد، پیشاپش مُرده است.
حاکمیتی که در شرایطِ جنگیِ منطقه، از اموال عمومی برای تجهیز نیروی سرکوب جهتِ تحقیر زنان ایران استفاده می‌کند، شایسته‌ی نامی بیش از #محور_کذایی_مقاومت نیست. در این میان مردانی که چشم بر سرکوب زنان بسته و ترهاتِ اپوزیسیون جسدمعاشان، مبنی بر "نامساله بودن" یا "کم‌اهمیت" بودن حجاب را تکرار کرده و تماشگرانِ توحش و آزار خیابانی زنان توسط پلیس و بسیج هستند، خواه/ناخواه در خدمتِ ابقا و چه‌بسا بازتولید ماشین سرکوب خواهند بود. حجابِ پاشنه‌‌آشیلِ ارتجاع است.
یاری‌گرِ لاشه‌ی متعفنی به‌نام جمهوری نکبت اسلامی نباشید.

#محور_کذایی_مقاومت در #جنگ_علیه_زنان

#سرکوب_زنان #گشت_ارشاد #گشت_شریعت #زن_ستیزی #علیه_بی_تفاوتی #علیه_ارتجاع #زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #ژینا_امینی #مبارزه_طبقاتی #آزادی_زن_معیار_آزادی_جامعه_است

@Blackfishvoice1

🟣 ضرورت تشکیل کمیته‌های مقابله با قتل‌های ناموسی و زن‌کشی، مرئی‌سازی جنایات در هر استان


۱۷ مورد زن‌کشی و قتل‌ناموسی تنها در دو‌ ماه نخست سال جاری


نویسنده: شکیبا عسگرپور



اعمال خشونت سیستماتیک علیه زنان، دارای لایه‌های گوناگون و متکثری است. این خشونت‌ها «از خانه تا خیابان» برقرار است و‌ با محوریت قوانین نابرابر، جنسیت‌زده و ارتجاعی در اشکال مختلف، به‌وقوع می‌پیوندد. خشونت‌های، روانی، جسمی، سیاسی، اقتصادی، جنسی و جنسیتی در غایی‌ترین شکل خود یعنی «زن‌کشی» و «قتل‌های ناموسی» خود را نمایان می‌کند.

اخبار فجیع قتل زنان و بعضا اعضای جامعه‌ی کوئیر، به تیتری همیشگی و عادی‌سازی شده در بین رسانه‌های حقوق‌بشری و خبری، تبدیل شده است. تنها در فروردین و اردیبهشت سال جاری، ۱۷ مورد زن‌کشی و قتل‌ناموسی (منهای دو مورد که با وقفه‌ای دو‌ماهه از قتل، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند)، در شهرهای مختلف به وقوع پیوسته است. دلایل این قتل‌ها از دفاع از سنت، حیثیت و آبرو تا دستپخت زنان و «استفاده از رب گوجه فرنگی» در غذا را شامل می‌شود.

هویت کامل این زنان، بعضا در دست نیست، زنانی که تنها سن و شهر سکونت آنها و صد البته انگیزه‌ی قتل آنان توسط همسر، برادر، پارتنر (دوست پسر) آن هم به‌مدد رسانه‌های حقوق‌بشری، منتشر شده است. بسیاری از زن‌کشی‌ها و قتل‌های ناموسی، به دلیل آنچه پایبندی به سنت و آبرو می‌دانند، هرگز رسانه‌ای نمی‌شوند. در این میان، نبود آمار حقیقی از سوی پزشکی قانونی و مرکز آمار ایران، این جامعه‌ی آماری را بیش از پیش محدود می‌کند.

براساس جدول‌بندی صورت گرفته، سه استان تهران، آذربایجان شرقی (تبریز) و خورستان (اهواز و آبادان)، بالاترین آمار زن‌کشی و قتل‌های ناموسی را به خود اختصاص دادند…


⚪️ ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://shorturl.at/jpsCZ

#جنگ_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 تایید حکم بیش از ۶۰ سال حبس فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی گیلان در دادگاه تجدیدنظر


صبح امروز سه‌شنبه ۸ خردادماه، احکام بازداشت‌شدگان مردادماه ۱۴۰۲ در گیلان در شعبه ۱۱ تجدیدنظر دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی محمدصادق ایران عقیده، «بدون تشکیل دادگاه» عینا تایید شد.


⚪️بر اساس این احکام:

«زهره دادرس» به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و‌ به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شد.

همچنین«فروغ سمیع‌نیا»، «سارا جهانی»، «یاسمین حشدری»، «شیوا شاه سیاه»، «نگین رضایی»، «متین یزدانی»، «آزاده چاوشیان» و‌ «زهرا دادرس» هریک به ۶ سال و ‌۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شدند.

از سوی دیگر «جلوه جواهری» و «هومن طاهری» به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.


صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شدند.

پس از گذران قریب به دوماه، همگی این فعالین در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.

#جنگ_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani