Forwarded from کارگاه دیالکتیک
درسهای انقلاب سودان – متن پنجم:
زندگی بر مدار انقلاب:
درک دینامیسیم خیزشهای سودان و الجزایر
نویسنده: آن الکساندر
۲۶ ژوئن ۲۰۱۹ (تیر ۱۳۹۸)
ترجمه: حمید بردبار
نسخهی پی.دی.اف. / نسخهی ورد
متن اول | متن دوم | متن سوم | متن چهارم
* * *
درآمدی بر متن پنجم:
مقالهی حاضر روایتیست تحلیلی از انقلاب سودان همزمان با مشاهدهی فراز و فرودهای فرآیند انقلابی و با نظر به ملزومات پیروزی نهایی. هدف این تحلیل، مشارکت در روند انقلابی ازطریق سنتز درسهای انقلابهای گذشته با شرایط سیال اکنون است، که مشارکتیست درجهت غنای بازاندیشیهای انتقادی در فضای درونی خیزش. نویسنده با ارجاع به آرای لوکزامبورگ خاطرنشان میکند که که بحران انقلابی پیامدیست از دینامیسم اثرات متقابل بین مبارزات اقتصادی و سیاسی؛ و اینکه چنین موقعیتی هم حوزهی آماج مبارزهی انقلابی را گسترش میدهد و هم دامنهی مشارکتکنندگان در فرآیند انقلابی را. در این معنا، قیامهای الجزایر و سودان تبلور «جشن ستمدیدگان» هستند، که نمود آن در خیابانها در حضور پرشور و مبارزهجویانهی زنان و همهی گروههایی که در معرض تبعیضهای سیستماتیک قرار داشتهاند/دارند نمایان شده است. به باور نویسنده، امواج انقلابی در خاورمیانه از سال ۲۰۱۰ بدینسو نشان دادهاند که در این جوامع ملغمهای از اشکال ناموزون و مرکبِ توسعهی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ایدئولوژیک پدید آمده که کیفیتی انفجاری دارد و واجد این پتانسیل است که جریانهایی از تحولات بسیار ژرفتر را آزاد سازد. خط سیر قیامها و مبارزات اجتماعی در الجزایر و سودان مؤید آن است که ایجاد وحدت بین شاغلان و بیکاران، بین کسانی که نسبتاً دارای امتیازاتی هستند (از نظر دستمزد، یا سطح تحصیلات، و یا موقعیت حرفهای)، و افراد بهحاشیه راندهشده و بهلحاظ اجتماعیْ مطرود، برای اقدام و پیکار مشترک، امکانپذیر است. اما آزادشدن همهی این پتانسیلها بهخودی خود نمیتواند ضامن پیروزی نهایی باشد، اگر برپایهی این نیروی آزادشده شالودهی نهاد دولت درهمشکسته نشود. در اینجا نویسنده معتقد است که رهبری مبارزه بهمنظور درهمشکستن دولت نیازمند وجود یک حزب انقلابی یا سازمانی از انقلابون حرفهایست، که البته جایگزینی برای سازمانهای تودهای طبقهی کارگر و فقرا، که موتور جنبش انقلابی هستند، نخواهد بود. شاید تا همینجا مخاطب این متن هم تصدیق نماید که همهی این مباحث و پرسشها اهمیتی حیاتی برای پیشبرد مبارزهي انقلابی در ایران در مقطع کنونی قیام ژینا دارند. امیدواریم تجارب مبارزات انقلابی در سودان و دیگر جوامع همزنجیر، به توشهی آگاهی ستمدیدگانِ جغرافیای ایران در مسیر انقلاب راه یابند.
کارگاه دیالکتیک - بهمن ۱۴۰۱
* * *
لینک دسترسی به متن:
https://kaargaah.net/?p=1317
نسخهی ورد
نسخهی پی.دی.اف.
http://pdf.kaargaah.net/157_Experiences_from_Sudans_Revolution_Text5_Alexander.pdf
---------------------------------------
#درسهای_انقلاب_سودان
#خیزش_انقلابی_ژینا
#ژن_ژیان_ئازادی
#المرأة_الحیاة_الحریة
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_انترناسیونالیستی_ستمدیدگان
#الشعب_یرید_اسقاط_النظام
#ماتم_نگیریم_سازماندهی_کنیم
#انقلاب_ادامه_دارد
-------------------------------------
کانال تلگرام کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic
زندگی بر مدار انقلاب:
درک دینامیسیم خیزشهای سودان و الجزایر
نویسنده: آن الکساندر
۲۶ ژوئن ۲۰۱۹ (تیر ۱۳۹۸)
ترجمه: حمید بردبار
نسخهی پی.دی.اف. / نسخهی ورد
متن اول | متن دوم | متن سوم | متن چهارم
* * *
درآمدی بر متن پنجم:
مقالهی حاضر روایتیست تحلیلی از انقلاب سودان همزمان با مشاهدهی فراز و فرودهای فرآیند انقلابی و با نظر به ملزومات پیروزی نهایی. هدف این تحلیل، مشارکت در روند انقلابی ازطریق سنتز درسهای انقلابهای گذشته با شرایط سیال اکنون است، که مشارکتیست درجهت غنای بازاندیشیهای انتقادی در فضای درونی خیزش. نویسنده با ارجاع به آرای لوکزامبورگ خاطرنشان میکند که که بحران انقلابی پیامدیست از دینامیسم اثرات متقابل بین مبارزات اقتصادی و سیاسی؛ و اینکه چنین موقعیتی هم حوزهی آماج مبارزهی انقلابی را گسترش میدهد و هم دامنهی مشارکتکنندگان در فرآیند انقلابی را. در این معنا، قیامهای الجزایر و سودان تبلور «جشن ستمدیدگان» هستند، که نمود آن در خیابانها در حضور پرشور و مبارزهجویانهی زنان و همهی گروههایی که در معرض تبعیضهای سیستماتیک قرار داشتهاند/دارند نمایان شده است. به باور نویسنده، امواج انقلابی در خاورمیانه از سال ۲۰۱۰ بدینسو نشان دادهاند که در این جوامع ملغمهای از اشکال ناموزون و مرکبِ توسعهی اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ایدئولوژیک پدید آمده که کیفیتی انفجاری دارد و واجد این پتانسیل است که جریانهایی از تحولات بسیار ژرفتر را آزاد سازد. خط سیر قیامها و مبارزات اجتماعی در الجزایر و سودان مؤید آن است که ایجاد وحدت بین شاغلان و بیکاران، بین کسانی که نسبتاً دارای امتیازاتی هستند (از نظر دستمزد، یا سطح تحصیلات، و یا موقعیت حرفهای)، و افراد بهحاشیه راندهشده و بهلحاظ اجتماعیْ مطرود، برای اقدام و پیکار مشترک، امکانپذیر است. اما آزادشدن همهی این پتانسیلها بهخودی خود نمیتواند ضامن پیروزی نهایی باشد، اگر برپایهی این نیروی آزادشده شالودهی نهاد دولت درهمشکسته نشود. در اینجا نویسنده معتقد است که رهبری مبارزه بهمنظور درهمشکستن دولت نیازمند وجود یک حزب انقلابی یا سازمانی از انقلابون حرفهایست، که البته جایگزینی برای سازمانهای تودهای طبقهی کارگر و فقرا، که موتور جنبش انقلابی هستند، نخواهد بود. شاید تا همینجا مخاطب این متن هم تصدیق نماید که همهی این مباحث و پرسشها اهمیتی حیاتی برای پیشبرد مبارزهي انقلابی در ایران در مقطع کنونی قیام ژینا دارند. امیدواریم تجارب مبارزات انقلابی در سودان و دیگر جوامع همزنجیر، به توشهی آگاهی ستمدیدگانِ جغرافیای ایران در مسیر انقلاب راه یابند.
کارگاه دیالکتیک - بهمن ۱۴۰۱
* * *
لینک دسترسی به متن:
https://kaargaah.net/?p=1317
نسخهی ورد
نسخهی پی.دی.اف.
http://pdf.kaargaah.net/157_Experiences_from_Sudans_Revolution_Text5_Alexander.pdf
---------------------------------------
#درسهای_انقلاب_سودان
#خیزش_انقلابی_ژینا
#ژن_ژیان_ئازادی
#المرأة_الحیاة_الحریة
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_انترناسیونالیستی_ستمدیدگان
#الشعب_یرید_اسقاط_النظام
#ماتم_نگیریم_سازماندهی_کنیم
#انقلاب_ادامه_دارد
-------------------------------------
کانال تلگرام کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic