دریافتی از #تبریز ۱۵ آذر

پیام: امروز بازار اصلی #تبریز کلا بسته بود.


#در_ستایش_همبستگی #اعتصابات_سراسری



@Blackfishvoice1

.
ما مُردگان متحرکی هستیم که به این زندگی عادت کرده‌ایم؛ زندگی به دور از هر نوع حقوق و حق اعتراض، زندگی شبیه به زندگانی یک سگ که با زنجیری در پا و علیرغم آزار و اذیت ارباب همچنان برای تکه نانی که هر روز جلوی پایمان می افتد دم تکان می‌دهيم.

همیشه در طول عمر کاری‌ام از ظلم و بیدادی که به #طبقه_کارگر واقع در #پارس_جنوبی میشد رنجیده و عصبی بوده‌ام و دلیل آن را جستجو کرده‌ام.

و دلیل این است که ما خودخواهان این نابرابری و ستم هستیم و اگر اعتراضی بابت این نابرابری وجود داشته البته منظورم در طول این چند هفته است فقط در حد استوری و پست اینستاگرام بوده و لاغیر.

دیگر چه اتفاقی باید می‌افتاد که نیفتاده و منتظری؟

خواهر و برادرانمان در گورستان‌ها دفن و یا اسیر شده‌اند. پدر و مادرانمان غمزده و ماتم گرفته‌اند. کودکان‌مان به جای بازی هدف گلوله شده‌اند و هزار درد بی درمان دیگر.

درمان فقط و فقط در مشتهای گره‌کرده‌ی خودمان است.
کارگر بپاخیز و بدان که این انقلاب با همیاری ماست که پیروز می شود.
چه چیزی در زندگی تو را اینگونه لمس کرده است که برای آزادی و حقوقت تلاش نمیکنی فریاد نمیزنی؟ از چه میترسی؟

اگر فکر میکنی که تو و خانواده‌ات در امان هستید کاملا در اشتباهی. یک روز نوبت به تو و یا یکی از اعضای خانواده‌ات میرسد به اطرافت نگاه کن همه کسانی که داغدیده.اند تا قبل از شهریور مثل تو فکر میکردند.

کدام یک از جوانانی که شهید شده.اند فعال سیاسی بوده‌اند؟ همه آنها مثل من و تو آدمهای عادی بوده‌اند که از این همه ظلم و نابرابری به تنگ آمده و بپاخواسته‌اند و برای آزادی فریاد سردادند و تا پای جان ایستادند
اکنون نوبت من و توست ای کارگر مظلوم تاریخ بپاخیز و بر علیه این استبداد و رژیم خونخوار به اعتصابیون بپیوند.

زنده باد آزادی
زن زندگی آزادی


#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی #اتحاد_ستمدیدگان #زن_زندگی_آزادی #برپاخیز_ازجاکن_بنای_کاخ_دشمن #ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید #اعتصابات_سراسری #اعتصاب_کارگری



@Blackfishvoice1

خوش‌بختانه #اصفهان به جمع "تجزیه‌طلبان" پیوست

علامت‌گذاری دکان اعتصاب‌کنندگان در اصفهان

#محور_کذایی_مقاومت #اعتصابات_سراسری #زن_زندگی_آزادی

@Blackfishvoice1

این پیامی‌ست که برای یکی از کسبه‌ی #سنندج ارسال شده است.
بر حسب اطلاع، حساب‌های بانکی دستِ کم ۱۵۰ تن از کسبه‌ی سنندج به دلیل همراهی با #اعتصابات_سراسری مسدود شده است.
افزودن چنین رفتار شنیعی با مردم کردستان در کنار سرکوب شدید، کشتار وسیع و آدم‌ربایی‌های هر روزه عملا حکایت یک جنایت سازمان‌یافته دارد‌ و مهر تأییدی است بر تثبیت مناسبات اشغال‌گرانه در کردستان.

#علیه_سکوت #انتفاضه_کردستان #کشتار_کردستان


@Blackfishvoice1

اجازه مصادره، سازماندهی و رهبری مبارزات را نمی دهیم!
در تاریخ ۶ آذر ۱۴۰۱ اطلاعیه ای که ضمیمه متن میباشد، تحت عنوان " بیانیه مشترک جوانان محلات ۳۰ شهر ایران" منتشر شد. بیانیه مذکور فراخوان به سازماندهی مبارزات برای ۱۴ تا ۱۶ آذر بود اما محتوای آن اساسا نقشه ، شعار و مطالبات اتاق فکر و استراتژیک اپوزیسیون راست را نمایندگی می کند که تحت عنوان جوانان محلات ۳۰ شهر همراه با ادبیات ارتجاعی اش منتشر می‌شود. این بیانیه اساسا با محتوا و سیمای فعالیت تاکنونی بسیاری از این تشکیلات ها در محلات شهرهای ایران مغایر دارد.
اینکه چگونه این سازمانها حاضر به گذاشتن امضا زیر چنین بیانیه ای با چنین محتوا و ادبیات ارتجاعی شده اند جای سوال است و یا چنین اقدامی ناشی از وضعیت سازماندهی در شرایط خفقان و نوپا بودن این تشکیلات ها و در عین حال توجه نکردن به منافع دراز مدت تر جنبش و سواستفاده از مبارزات روزانه می تواند باشد. این شرایط امکان این نوع سواستفاده ها از سازمانهای محلات و جوانان انقلابی اش را میتواند ایجاد کند و لذا لازم است که نباید اجازه داد اعتبار این سازمانها و مبارزاتشان از سوی اپوزیسون راست و رسانه هایشان مصادره شود.
نمونه بارز آن مصادره روز دانشجو یعنی ۱۶ آذر هستش که تلاش کردند آنرا به نوعی "ملی" کنند و عامدانه با اضافه کردن روزهای دیگر و بزرگ نمایی سه روز اعتصاب عمومی "روز دانشجو" را از محتوای تاریخی و رادیکال این روز را خالی کنند.
بیانیه مذکور بخشی از تولیدات رسانه ای اپوزیسیون راست در خارج کشور است و بخشی از ارکست خانواده بورژوازی غرب و همراهان آنها برای دخالت در تحولات و انقلاب آتی ایران که از رسانه هایی همچون ایران انترناسیونال، بی بی سی فارسی، من و تو و غیره ترویج و تبلیغ می شود.
این مصادره در واقع تجربه ای مهم در همه زمینه های سازماندهی و رهبری مبارزات برای ماست و حیاتی است که مورد توجه تمامی رفقا قرار بگیرد و راه را بر هر نوع اعمال نفوذ و مصادره رهبری با هر بهانه ای از جانب خودگماردگان را باید سد کرد و اجاره نداد راست و بورژوازی رهبری خود را به به مبارزات و جنبش های انقلابی مردم تحمیل کند.
جنبش انقلابی کنونی مردم ایران برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی ریشه در مبارزات جنبش های کارگری، معلمان، جوانان و دانشجویان و زنان در تمامی این سالها بوده و دارای بسیاری از اشکال مبارزاتی است. همچنین مکانیزم سرنگونی جمهوری اسلامی از زاویه این جنبش ها تماما در نقطه مقابل اهداف مورد نظر اپوزیسیون راست و بورژوایی است. سرنگونی جمهوری اسلامی تنها بخشی از این مبارزات و قدم اولیه آن است و تلاش برای به ثمر رساندن اهداف انسانی، آزادی و برابری، مسکن، امنیت جانی وشغلی و دخالت مردم در امورات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی از اهداف اصلی این جنبش های زنده و موجود در جامعه است. سازماندهی جوانان در محلات مختلف در شهرهای ایران بدون تردید بخشی از این مبارزات و در هم تنیده با این جنبش هاست و بدون تردید سرآغاز انقلاب برای دست یابی به آزادی، برابری است.
ما اجازه مصادره، سازماندهی و رهبری مبارزات را نمی دهیم و هر گونه تلاش اپوزیسیون راست را در این بار محکوم می کنیم.
هدف نهایی ما از سرنگونی جمهوری اسلامی، آزادی، برابری و برپایی حکومتی مبتنی بر اراده واقعی توده های مردم است و این با آلترناتیو های ارتجاعی و از بالای مطرح شده توسط احزاب، رسانه ها و شخصیت راست اپوزیسیون خارج از کشور در مغایرت قرار دارد.

زنده باد آزادی، زنده باد برابری
زنده باد دنیایی عاری از قتل و خشونت و اعدام
جوانان انقلابی محلات سنندج
22 آذر 1401

#اعتراضات_سراسری 
#اعتصابات_سراسری

تلگرام سنندج:
https://t.me/sanandajmashora

تلگرام کردستان:
@ShorayEnghlabyMahalay

اینستاگرام:
https://instagram.com/mahalatsanandaj

۱. سازمان

جایی که #تشکل‌های_کارگری، اندک، ضعیف، یا تحت کنترل کارفرمایان و/یا رژیم است، کارگران باید بتوانند به‌سرعت در مقیاس بزرگ #سازماندهی شوند. این اتفاق بارها در طول تاریخ رخ داده است، از لهستان گرفته تا برزیل، آفریقای جنوبی و فیلیپین، اما به سازمان انعطاف‌پذیری نیاز دارد که افراد می‌توانند یک‌شبه برای خود ایجاد کنند و به طور مداوم می‌توانند رهبران و شرکت‌کنندگان جدید را وارد کنند.

این سازمان‌ها معمولاً یکی از این دو شکل را دارند. برخی «شورای کارگری» هستند که در آن کسانی که با هم کار می‌کنند گرد هم می‌آیند، خود را به‌عنوان یک گروه تعریف و نمایندگانی را انتخاب می‌کنند. از نقاط قوت این رویکرد این است که همه‌ی کسانی را که با هم کار می‌کنند دربرمی‌گیرد و با نمایندگانی دارای مشروعیت ناشی از انتخابی بودن همراه است. نقطه‌ی ضعف این رویکرد این است که زمانی که دیدگاه کسانی که در کنار هم کار می‌کنند به‌شدت متفاوت باشد، به توافق رسیدن می‌تواند غیرممکن شود.

رویکرد جایگزین، «گروه‌های همبسته» است که در آن گروه‌های کوچکی از افراد (معمولاً ۵ تا ۱۰ نفره) که به یکدیگر اعتماد دارند و دیدگاه‌ها را به اشتراک می‌گذارند با یکدیگر ملاقات و گروهی را برای خود تعریف می‌کنند، سپس نمایندگانی را به یک گروه هماهنگ‌کننده («شورای سخنگو») می‌فرستند که اقدامات آنها را هماهنگ می‌کند. این فرم فاقد مشروعیت شورای کارگری است، اما به افراد اجازه می‌دهد تا در موقعیت‌‌هایی که حمایت اکثریت هنوز پدید نیامده است، امکان سازمان‌دهی و ابتکار عمل داشته باشند. همچنین به گروه‌ها اجازه می‌دهد تا اقدامات عمومی مشهودی را انجام دهند و سپس برای جلوگیری از سرکوب ناپدید شوند.

در بسیاری از موقعیت‌ها، دعوت به تشکیل شوراهای کارگری و سازمان‌دهی‌شان اگر امکان آن وجود داشته باشد منطقی است، اما اگر امکان ان وجود نداشته باشد گروه‌های هم‌بسته تشکیل داده می‌شود.

بخش اول از ۱۲
#شوراهای_کارگری #سازماندهی_انقلابی #اعتصاب_کارگری #اعتصابات_سراسری #ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید #مبارزه_طبقاتی #مبارزه_ادامه_دارد

@Blackfishvoice1

شامگاه جمعه ۱۴ بهمن

سنندج هم اکنون اعتراض خیابانی جوانان انقلابی شهر سنندج با شعار
“مرگ بر دیکتاتور”

#طبقه_کارگر
#اعتصابات_سراسری
#یا_سوسیالیسم_یا_بربریت

https://t.me/ShorayEnghlabyMahalay

ShoraieMahalatK@gmail.com

تزهایی درباره‌ی:

مسیرهای کنونی مواجهه‌ی قدرت‌ها با قیام ژینا

نویسنده: امین حصوری


۲ اسفند ۱۴۰۱


مقدمه: حدود پنج‌ماه از شروع قیام ژینا گذشته است؛ یکی از رشته خیزش‌هایی که از دی ۱۳۹۶ تاکنون دومینوی سقوط جمهوری اسلامی ایران را رقم زده‌اند. خیزش انقلابی ژینا هم به‌نوبه‌ی خود زمان تاریخی را فشرده کرده است: از یک‌سو شتاب تحولات، که حتی ترسیم طرح‌واره‌ای از تسلسل و ارتباطات درونی رویدادها و ریشه‌ها و پیامدهای آن‌ها را دشوار کرده است؛ و از سوی دیگر، تأثیرات چشمگیری که مجموع این تحولات در فضای فکری و سیاسی جامعه بر جای گذاشته‌اند، طوری‌که ردیابی و خصلت‌یابی آن‌ها با سنجه‌های متعارف گذشته به‌هیچ رو امکان‌پذیر نیست. تاریخ در جغرافیای ایران آبستن تحولات تعیین‌کننده‌ای‌ست، و در همین راستا، ذهنیت و ارزش‌های حاکم بر جامعه دستخوش تغییرات شگرفی شده‌اند. با این همه، برای جهت‌یابی در میدان ناهموار این مبارزه‌ي خطیر باید خطر کرد و شمایی از مسیر پرتلاطم و ناپایدار تحولات را به‌تصور درآورد، گیریم نارسا و موقتی‌بودنِ این تصویر از پیش مسلم باشد.

برای روشن‌کردن نقطه‌ی عزیمت و پیش‌فرض‌های این نوشتار، برخی از رویدادها و موقعیت‌هایی که در مقطع کنونی اهمیت ویژه‌ای دارند را برمی‌شماریم: الف) اعتراضات مستمر خیابانی کمابیش فروکش کرده‌اند (با استثنای بزرگ جمعه‌های اعتراضی زاهدان)، اما همان‌طور که انتظار می‌رفت وضعیت به روال «عادی» گذشته بازنگشت و همه می‌دانند که وضع کنونی حکایت آتش زیر خاکستر است؛ ب) حربه‌ی اعدام‌ دستگیرشدگان و تهدید زندان با شرایطی موحش‌تر، نتوانست سازوکار ارعاب مورد انتظار حاکمان را تأمین نماید. درعوض، مقاومت در اشکال مختلف همچنان ادامه دارد؛ ج) در اثر مبارزات گسترده‌ی مردمی و سرکوب‌های قساوت‌بار حاکمیت، بازمانده‌ی مشروعیت رژیم نزد اکثریت مردم فروریخته است. ضرورت عبور از جمهوری اسلامی به یک توافق نانوشته‌ی عمومی بدل شده است؛ د) روند ریزش نیروهای «خودی» در ساختار درونی حاکمیت به‌طور آشکار و پنهان افزایش یافته و با بیانیه‌ی موسوی مسیر آن هموارتر شده است؛‌ ه) سرکوب عریان اعتراضات مردمی این‌بار بهانه‌ای شد برای تشدید انزوای سیاسی دولت ایران در عرصه‌ي بین‌المللی و تعلیق مذاکرات برجام (گرچه دلیل واقعی این فشارهای شدت‌یافته پافشاری رژیم ایران در همراهی با روسیه بود، اما وجهه‌ی جهانی خیزش ژینا محمل اجرای آن واقع شد)؛ و) حاکمان در چرخشی نسبتا غیرمنتظره، ظاهراً به‌مناسبت ۲۲ بهمن و با داعیه‌ی پیروزی و اقتدار و در قالب عفو رهبری، برخی از زندانیان سیاسی را آزاد کرده‌اند؛ ز) هسته‌ی سخت قدرت شتاب‌زده سازوکاری شبه‌قانونی برای واگذاری باقیمانده‌ی ثروت‌های عمومی (تحت مالکیت دولت) به نخبگان خودی تدارک دیده است؛ ح) روند آلترناتیوسازی از بالا برای آینده‌ی سیاسی ایران در قالب همراهی اپوزیسیون راستگرا با دولت‌های غربی شتاب گرفته است؛ ط) با کاهش نسبی فضای امنیتی خیابان‌ها، اعتراضات و اعتصابات کارگری بار دیگر سیر صعودی یافته‌اند و ناقوس بحران‌ فزآینده‌ی اقتصادی [و پیامدهای سیاسی تهدیدآمیز آن برای دولت] را به‌صدا درآورده‌اند؛ ی) حاکمان در مراودات دیپلماتیک با قدرت‌های غربی پیغام‌های مصرانه‌ای برای بازگشت به پای میز مذاکره ارسال می‌کنند و برای نشان‌دادن حسن‌نیت، شروع به آزادی شهروندان غربی گروگان‌ در زندان‌های ایران کرده‌اند.

با این مقدمات، که فهرست آن می‌تواند بلندتر باشد، شاید خواننده‌ی این سطور هم تصدیق نماید که با نقطه‌ی عطفی در روند تحولات جاری مواجهیم که نیازمند واکاوی و تحلیل (جمعی و مستمر) است. نوشتار حاضر، که برای سهولت در قالب چند تزِ مرتبط ارائه می‌شود، تلاشی‌ست در این جهت. خاطرنشان می‌کنیم که با توجه به نارسایی و ناتمامی این تزها، عرضه‌ی آن‌ها صرفاً محملی‌‌ست برای دعوت از نیروهای چپ و مترقی به هم‌اندیشی حول دلالت‌های موقعیت کنونی، که خود ضرورتی‌ست برای راهجویی‌های جمعی. چون خیزش ژینا به‌ناگزیر به میدان زنده و خطیری برای پیکارهای هژمونیک و ضدهژمونیک نیروهای متعارض بدل شده است. با توجه به پیشروی مشهود راست‌گرایان به‌پشتوانه‌ی قدرت‌های داخلی و خارجی، آینده‌ی فرودستان و ستمدیدگانِ (طبقه‌ی کارگر در معنای وسیع آن) جغرافیای ایران در گرو آن است که بتوانند هرچه زودتر بلوک نیروهای مستقل خود را تشکیل دهند.

-----------

ادامه‌ی مقاله:

https://kaargaah.net/?p=1326

نسخه‌ی ورد

نسخه‌ی پی.دی.اف:

http://pdf.kaargaah.net/159_Theses_on_current_confrontations_of_powers_with_Jina_Uprising.pdf

-----------

#خیزش_انقلابی_ژینا
#انقلاب_ادامه_دارد
#بدیل‌سازی_از_بالا
#استبداد_و_امپریالیسم
#زن_زندگی_آزادی
#همبستگی_ستمدیدگان
#سازماندهی_جای_ماتم
#کمیته‌های_مقاومت_محلات
#گفتگوی_انقلابی_ستمدیدگان
#اعتصابات_سراسری

------------
کانال تلگرام کارگاه دیالکتیک:
@kdialectic