در اردیبهشت ۱۴۰۱ مجید توکلی ( موسوم به شرف جنبش دانشجویی) یکی از احمقانه‌ترین و بل امنیتی‌ترین منویات خود را صادر کرد: "چهره‌ی معترضان حاضر در خیابان نباید تار و مخدوش شود تا ترس از بین برود". حمایت و بازنشرِ تز استاد به‌سرعت در دستور کار اکانت‌های سلطنت‌طلب و سایبری از جمله "پروپاگاندا"، "آیت‌الله تناسلی"، "عجیب‌زاده"، "ساشتی" و .... قرار گرفت.
این درفشانی مصادف بود با اعتراضات پس از افزایش قیمت آرد. اعتراضاتی ‌که به درستی #شورش_گرسنگان نامیده شد چرا که تهیدستان به عنوانِ مهم‌ترین گروه متاثر از این برنامه‌ی نئولیبرالی در صف اول اعتراضات حاضر بودند.
از طرف فعالین سیاسی داخل کشور اعتراضات فراوانی به این درفشانی صورت گرفت اما توکلی و شرکا نه تنها عقب ننشستند بلکه همراه با حسین رونقی برنامه‌‌ای ویدئویی در دفاع از این تز احمقانه و امنیتی ساختند و به دفاع تمام‌قد از آن پرداختند.
حالا رسانه‌ی منحط و مرتجع "من و تو" در اوج یک شرایط انقلابی با ارجاع به همان درفشانی‌ها از تار و مخدوش کردن تصاویر معترضان خودداری کرده و مثل آب خوردن هزینه‌های گزافی را به حاضران در فضاهای اعتراضی تحمیل می‌کند.
این یک درخواست نیست! این یک هشدار است؛
تصویر و ویدئو برای این رسانه ارسال نکنید و ناخواسته به ستون پنجم جمهوری اسلامی تبدیل نشوید.
جان مردم کف خیابان را به کالای واجد ارزش مبادله در دست #جسدمعاشان تبدیل نکنید.
هم‌دست جنایت‌کار نباشید.


#صنعت_اپوزیسیون

@Blackfishvoice1

🔺امروز قیمت مرغ به حوالی یکصدهزار تومان برای هر کیلو رسید.
در خبرهای روز دوشنبه ۱۲ تیرماه، آمده است که در پی نزاع بر سر قیمتِ مرغ در شهر #چالوس، مشتری با ضربات چاقو فروشنده را به قتل رسانده است.

🔺رویدادی از این‌دست، نشان می‌دهد که نه با بحران معیشت، بلکه با یک هولوکاست معیشتی مواجه هستیم. چنین اخباری، صرفا نشان‌دهنده‌ی نوکِ کوه یخ هستند و زیرِ پوستِ شهر، ده‌ها میلیون انسان برای تأمین یک وعده غذا در روز با بحران مواجه بوده و هر شب گرسنه به خواب می‌روند.
کافی‌ست در نظر بگیرید که مناطق شمالی کشور _دست‌کم در ظاهرِ امر_ با بحرانِ آب مواجه نیستند و همین شرایط در مناطقی نظیر سیستان و بلوچستان، چهارمحال و بختیاری، خراسان جنوبی، کرمان و ... گواهِ چه فاجعه‌ای است.

🔺عمدتا صحبت درباره‌ی بحران معیشتی به مشتی آمار و اعداد خلاصه می‌شود و مخاطب نیز در برابر اعداد و ارقام و عباراتی نظیر #فقر_مطلق و #شاخص_فلاکت کرخت و بی‌تفاوت شده است.
اعداد به‌هیچ‌وجه یارایِ ایضاحِ زیستِ هولناک تهیدستان را ندارند. چنان‌که بگوئیم در تصادفات رانندگی ساليانه در ایران ۲۰هزار نفر کشته می‌شوند، بی‌آنکه درنگ کنیم که پشت هر عدد یک زندگی و در کنار هر زندگیِ از دست رفته شبکه‌ای از خانواده و دوستان متصل هستند که در پی چنین فجایعی در سطوح مختلف تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
وقتی که آمار می‌گوید نیمی از جمعیت کشور به زیر خط فقر مطلق سقوط کرده‌اند، درنگ نمی‌کنیم که ۴۰ میلیون زندگی در بحران غذا، مسکن، پوشاک، درمان و ... چه معنایی در بر دارد.
درنگ نمی‌کنیم که به همین دلیل صدها هزار کودک به #کودکان_کارگر تبدیل شده، بدن‌های پرشماری دربه‌درِ مشتری برای فروش اعضا هستند و .... درنگ نمی‌کنیم که همین وضعیت روزانه چه تعداد از انسان‌ها را به مرز خودکشی، افسردگی‌های ویرانگر و مصرف مواد مخدر سوق می‌دهد.
ولی اگر همین بدن‌های گرسنه شورش کنند، حنجره‌های متصل به شکم‌های سیر از اقصی نقاط جهان عربده می‌کشند که نه! #شورش_گرسنگان در شأن ملت ما نیست.

🔺ما ناچاریم که مکرر این فاجعه را از عددهای بی‌جان، به گوشت‌ تبدیل کنیم! باید بتوانیم نشان دهیم که سفره‌ی خالی نه یک شعار، بلکه نشانگانِ فروپاشی است. تحلیل‌های سیاسی و اجتماعی که پای در گل اعداد هستند و تصویری روزآمد از فاجعه‌ی جاری ارائه‌ نمی‌دهند، در نهایت به شعارهای نخ‌نمای چهل‌ساله را به‌مثابه بدیل سیاسی به حلقوم ملت می‌ریزند.
تعارف را کنار بگذارید و بپذیرید که فرودستانِ ایران در عمل با یک #هولوکاست_معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند.

#ما_در_یک_قایق_ننشسته_ایم
#تضاد_طبقاتی #تهیدستان_شهری #گرسنگی

@Blackfishvoice1

جمعیتی که مشاهده می‌کنید شب گذشته در شهر #لیون تظاهرات کردند. از معترضان به فاشیسم، تبعیض سیستماتیک و ... نبودند: بلکه #نئونازی هستند و به همین دلیل با عزت و احترام و اسکورت پلیسِ قانون‌مدارِ فرانسه بدون کوچک‌ترین مانعی مارش کردند.

ناظرِ ساده‌لوح می‌گوید:
"دموکراسی یعنی همین. راهپیمایی کردند بدون اینکه جایی را آتش بزنند".

بدیهی‌ست که این درکِ باسمه‌ای از دموکراسی امروزه ملکه‌ی ذهن ميلياردها نفر است.
چطور؟ چون جمعیتی که مشاهده می‌شود و برخی بلافاصه برای "آزادی بیان"شان کف بر دهان می‌آورند، نوستالژی آلمانِ نازی دارند، از ماهیتِ کوره‌های آدم‌سوزی دفاع می‌کنند، از قرنطینه کردن مهاجران در اردوگاه‌ها دفاع می‌کنند و معتقدند در فرانسه فقط "فرانسوی‌ها" باید زندگی کنند ( متأسفانه این شامل حالِ ایرانیِ مهاجری که در شبکه‌های اجتماعی خواستار برخورد با "اغتشاش‌گران" است، نمی‌شود و او هم با وجود هم‌دلی عمیق با نازی‌ها، "خارجی و کله‌سیاه" محسوب می‌گردد.)

این‌ها یک گروه اقلیت در فرانسه هستند؟
خیر! #مارین_لوپن که رقیب #مکرون در انتخابات پیش‌رو محسوب می‌شود، رفیق گرمابه و گلستان همین اوباش است. لوپن دو شب قبل در ارتباط با شورش‌های تهیدستان فرانسه گفت:
" همه تجمعات باید ممنوع و با خشونت سرکوب شود. برای این کار، ارتش باید به خیابان بیاید. همه اراذل و اوباش خیابانی که به طور غیرقانونی در فرانسه هستند باید در کمپ‌ها حبس شوند و سپس به آفریقا و خاورمیانه بازگردانده شوند. جوانان شورشی باید به کار اجباری و بازپروری اجباری تحت انضباط شدید واداشته شوند: در غیر این صورت، اخراج."

نکته این است که تحقیقات نشان میدهد، لااقل ۵۰درصد از نیروی پلیس فرانسه، حامی لوپن و متعاقبا بخش بزرگی از همین پنجاه درصد، سمپات، هوادار یا عضو گروه‌های نئونازی هستند.

خلاصه این‌که: این دموکراسی، ارزانیِ پتی‌بورژواهای جهان باشد و زنده باد #مبارزه_طبقاتی

پانوشت: قبل از این‌که به مخیله‌تان خطور کند و بفرمائید "زنده باد لوپن، شما چپ‌ها بروید، روسیه"، عنایت بفرمائید که لوپن، دلداده‌ی پوتین است؛ بازهم متأسفانه!


#فرانسه #شورش_گرسنگان #شورش_تهیدستان #ناشهروندان #مهاجرستیزی #مبارزه_طبقاتی #طبقه_کارگر #نژادپرستی

@Blackfishvoice1

کم نیستند در میان مخالفان جمهوری اسلامی _از چپ تا راست_ که توانایی پذیرشِ آزادی انسان‌ها در پوشش به‌طور عام و عاملیت‌یابی زنان را به طور خاص ندارند. از همین‌روست که بسیاری از آن‌ها، وقیحانه، مبارزه برای آزادی پوشش را سخیف جلوه داده و خوارشماریِ حق پوشش را پشتِ کلماتی نظیر "مساله‌ی اصلی سرنگونی جمهوری اسلامی" مخفی می‌کنند.

به مخاطبانِ این افراد باید متذکر شد که #حجاب_اجباری، واپسین باقی‌مانده‌ی پوسته‌ی ایدئولوژیِ مذهبی جمهوری اسلامی است و ساز و برگ شریعت‌مدارانه‌ی طبقه‌ی حاکم در همین حجاب و سرکوبِ آزادی پوشش متجلی می‌شود.

پیش‌تر هم به دفعات تأکید کرده بودیم که هرگونه سخیف‌انگاری مبارزه برای آزادی پوشش، به اشکال مختلف هم‌نوایی با ارتجاع و کمک به بازتولیدِ یکی از هارترین و ضدزن‌ترین دولت‌های جهان است.

دمِ خروسِ برخی از این افراد زمانی بیرون می‌زند که به مدد #علیه_فراموشی به خاطر آوریم که آن‌ها به‌وقتِ قیام تهیدستان بعد از آزادسازی قیمت آرد‌، به‌نحوی دیگر ابراز نگرانی کرده‌اند، #شورش_گرسنگان را در شأن ملت ایران ندانسته‌اند و استمرارِ قیام #زن_زندگی_آزادی در کردستان را دارای خطرِ "لیبی‌سازی" و "تجزیه‌ی ایران" تلقی می‌کردند.

چنین افرادی را می‌توان فیگورهای اپوزیسیون برانداز دانست که تا مغز استخوان ضدانقلاب هستند و از عاملیتِ سرکوب‌شده‌ترین جعیت‌های ایران واهمه دارند؛ آزادی حجاب را حقیر می‌دانند، قیام فقرا را "ضد مردمی" می‌دانند و قیام اتنیک‌ها را "تجزیه‌طلبانه":
تفاوت این _به اصطلاح_ اپوزیسیون با جمهوری اسلامی کو؟

آن‌ها صرفا به یک توده‌ی بی‌شکل و قواره اشاره می‌کنند که فی‌نفسه شعورِ تشخیص سره از ناسره را نداشته و لاجرم به مراجع تقلید تازه‌ای _ولو در ردایی به جز عبای روحانیت_ نیاز دارند. اپوزیسیون برانداز نه انقلابی است نه مترقی بلکه یک ارتجاعِ در تبعید است.

براندازان، "شاید" خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی باشند ولی قطعا دل در گروِ همین مناسباتِ موجود دارند و مطلقا خواهانِ برهم خوردنِ آرایش طبقاتی و فروپاشیِ سلطه‌ی اشکالِ موجودِ استثمار نیستند. آن‌ها صرفا می‌خواهند جایگزین رهبریِ مستقر شوند و کنترلِ شریان‌های غارت را به دستِ خود بگیرند؛
همین آقای حاجتی که اکنون از وسطِ آمریکا، مبارزه‌ی زنان با وحوشِ جمهوری اسلامی را انقلابی نمی‌داند، تا آخرین نفس برای عضویت در شورای شهر شیراز تلاش کرد و اگر راه‌اش داده بودند، الان از داخل کشور مشغول محکوم کردنِ "بی‌حجابی" و "اغتشاش" می‌شد؛ گرچه عجالتا همین‌کار را به شکلی دیگر در خارج انجام می‌دهد.


@Blackfishvoice1