هنر انقلابی بدون داشتنِ سنتِ مبارزاتی ممکن نبوده و نخواهد بود‌؛ چنین است که چهار دهه بعد از قتل‌عام هنرمندانِ چپ‌گرا، در هر بزنگاه سیاسی، سرودهای جنبش چپ، به خیابان احضار شده‌اند.
طوری‌که از سال ۸۸ تا امروز همان‌‌‌کسانی که دست‌اندرکار کشتار چپ‌ها و ترویج چپ‌ستیزی بوده‌ و هستند، از شدتِ فقر سنت مبارزاتی، سرودهای فدایی را زمزمه کرده‌اند؛ به ویژه همین کلماتِ تابناکِ "آفتاب‌کارانِ جنگل" سروده‌ی #سعید_سلطانپور شاعر و کارگردانِ هوادارِ سازمان چریک‌های فدائی خلق.

طنزِ تاریخ اما دقیقا این‌جاست که در اردوگاه پهلوی‌گرایان نیز که قطب‌نمای‌شان در راستای دماغِ جنایتکارانی چون #پرویز_ثابتی تنظیم می‌شود‌، آفتابکاران را می‌خوانند.
یعنی همین چهار تا جعلقی که کل دانش‌شان از بیش از یک‌قرن مبارزات چپ در ایران، خلاصه شده به "چپ‌ها تروریست بودند"، با قر کمر طلبِ "تفنگ و گل و گندم" می‌کنند.
آن بزگوار فروهر که اصلا طوری روی سن ظهور کرده و کلاه کجی گذاشته که هرکه نداند گمان می‌کند از چیاپاس رسیده و هنر انقلابی ارمغان آورده است.
ایرادی ندارد. باور کنید که از نفهمی‌شان و محال است بدانند شاعر آن‌چه زمزمه می‌کنند زیر بیرق پهلوی، یک دشمن سازش‌ناپذیر و اعدامیِ شاه و شیخ بوده است؛ که اگر می‌دانستند، تمبک زده و با سلحشوری کمتر دیده شده‌ای در میادین نبرد، فغان می‌زدند:
عشق کیه، وفا کیه، یاسمین پهلویه.
ما هم می‌خوانیم:
جسدمعاشه/ هنر نداره/ با خونِ شهیدان داره، دلار درمیاره/ توی جیباش خان‌خان، توی جیباش خان‌خان/ فاند و فاکتور داره خان‌خان/ فاند و فاکتور داره

#جسدمعاشان #سیرک_صادراتی_ها


@Blackfishvoice1

🔺️دو گروه ایرانی هستند که وقتی دهان‌شان راجع به فلسطین گشوده شود، ماهیت‌شان آشکار می‌شود:
یک گروه ایرانی حامی صهیونیسم که ریاکارانه برای کودکانِ کشته‌شده توسط سپاهیان خامنه‌ای اشک تمساح می‌ریزند ولی وقتی صحبت از قتل‌عام فلسطینی و کودک فلسطینی می‌شود، از همان منطق گفتاری جمهوری اسلامی استفاده می‌کنند:
"این‌ها عدد‌سازی هستند"، "کشته‌سازی می‌کنند"، "اسرائیل از خودش دفاع می‌کند"، "این‌ها تروریست هستند"،
گروه دوم، ایرانیِ حامی جمهوری نکبت اسلامی که ضمن عرعر کردن برای کودک فلسطینی، کشتارِ کودکان از تهران تا کردستان و بلوچستان توسط پاسداران خامنه‌ای را "کشته‌سازی" توصیف می‌کند و معترضانی را که به‌سان مردمِ تحتِ اشغالِ فلسطین با سنگ به مصافِ ماشین کشتار می‌روند، "تجزیه‌طلب"، "تروریست" و "دشمن امنیت ملی" و ... می‌نامند.
🔺مخرج مشترک هر دو گروه با وجود تفاوتِ فوق، تقلیل دادن انسان به دایره‌ی تنگ گفتارهای ناسیونالیستی-شیعه‌گرایانه است که کافی‌ست پای سخن از ستم بر ملیت‌های ایران به میان آید، تا هم‌نوا شوند و از پهلوی‌گرا تا محورمقاومتی، از ایرانشهری تا مریدان فلان سلبریتی‌اکتیویست، هم به انکار بپردازند هم چرخ‌دنده‌های ماشین تبعیض سیستماتیک را روغن‌کاری کنند.
"انسان" نزد هر دو گروه صرفا یک کالاست برای پیش بردنِ معاملات و منازعات رسانه‌ای. سخن گفتن از کشتار و سرکوب انسان‌ها برای هر دو گروه در گروِ دوگانه‌سازی است و محال است که بتوانند "جهان را بر اساس انسان و روابط انسان" ترسیم کنند.
🔺️کدام احمقی می‌تواند باور کند اسرائیل که سال‌هاست به‌طور سیستماتیک آب غزه را کنترل، محدود و قطع می‌کند، برای "حل بحران بی‌آبی در ایران" مرجعیت دارد؟ یا کدام ابلهی‌ست که باور کند حکومتی که نوجوانان را بابت انتخاب پوشش می‌کشد، از والدین‌شان اعتراف اجباری می‌گیرد و پیکرشان را به‌اجبار در محل‌های مد نظر خود به خاک می‌‌سپارد، دغدغه زندگی و آینده‌ی کودکان غزه را داشته باشد؟
🔺️به لطفِ جنگ رسانه‌ای میانِ این دو سویه‌ی نکبت، هیچ زمانی مانند زمانه‌ی ما، خرفتی و بلاهت به ارزش تبدیل نشده بوده، چنانکه این روزها میلیون‌ها نفر از مخاطبان این دو سویه، استفراغ رسانه‌ای را نشخوار می‌کنند و در پایان خود را فکور و منتقد هم تلقی می‌کنند: از جمله این الدنگ به‌نام زراسوند که خود جرات زندگی در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی را ندارد، به کانادا گریخته و از آن‌جا تهیدستِ جان به لب‌رسیده‌ی جوانرود را زامبی می‌نامند. انسان زامبی بشود ولی نشخوارکننده‌ی مدفوعِ رسانه‌های خامنه‌ای و نتانیاهو نه. نوش جان زراسوند و شرکا


#جسدمعاشان #مرگ_بر_ظالمان_چه_غزه_چه_ایران


@Blackfishvoice1

۳ هقته قبل متنی منتشر کردیم با این عنوان:
"ایستگاه آخر هورا کشیدن برای قتل‌عام کودکان در فلسطین‌ رقص بر اجسادِ کودکان در تهران است."

حالا چند روزی‌ست که شاهدیم همان جماعتِ آدم‌خوار، با اسمِ رمزِ "زدنِ سرِ مار/شیطان در تهران" افکار عمومی را برای هم‌دلی با حمله‌ی نظامی به ایران مهیا می‌کنند:
جالب آن‌که قریب به اتفاق این اوباش بی‌آنکه سابقه‌ی چهار روز مبارزه‌‌ی در چشم در چشمِ جمهوری داشته باشند، فلنگ را به غرب بسته‌اند و از آن‌جا برای جنگ و کشتار هورا می‌کشند.

توئیت سروش لشکری را ترجمه می‌کنیم.

ما چیزی به اسم "حمله به مواضع جمهوری اسلامی" نداریم. جنگ یعنی حمله به یک کشور و لاغیر.
آیا میلیون‌ها غیرنظامی که توسط ارتش‌های عضو ناتو در عراق سلاخی شدند، بخشی از مواضع حزب بعث بودند؟ غیرنظامیان در لیبی چطور و افغانستان چطور؟
هنوز بمبی اختراع نشده است که قبل از اصابت به شما، سوال کند:
شما آدم جمهوری اسلامی هستید یا مخالف حکومت؟‌ در صورت جواب مثبت،‌ پاره‌تان کند و با شنیدن جواب منفی بابت ایجاد مزاحمت پوزش خواسته و راهش را کج کند.

این اوباش با عادی‌سازی از نسل‌کشی در غزه در حال تمرینِ ماله‌کشی به کشتار غیرنظامیان در ایران هستند.
بنابراین پیشاپیش غیرنظامیان را "سپر انسانی" و بیمارستان، مدرسه و ... "محل اختفای سران سپاه پاسداران" ترجمه خواهند کرد.

در همان متن نوشته بودیم:
کسانی‌که امروز در رسانه‌‌های اوباش‌پروری نظیر ایران اینترنشنال و ... عملا به بخش فارسی #صهیو_فاشیسم تبدیل شده‌اند، همان‌ها هستند که در هنگامه‌ی قیام #زن_زندگی_آزادی با انتشار اخبار فیک و سیرک وکالت به تفاله‌ی سلطنت، دست در دست سپاه پاسداران، به ایجاد انشقاق و انحراف در مبارزات ستم‌دیدگان یاری رساندند. آن‌ها حاضرند جمهوری اسلامی دویست سال دیگر در قدرت بماند ولی با اراده‌ی مستقل مردم سرنگون نشود: چرا که در این‌صورت انبارِ غنیِ فاندها و جسدمعاشی‌ها تمام خواهد شد. استمرار کشتار یعنی استمرار بیزنس با خون مبارزان. یا جمهوری اسلامی بماند یا با حمله‌ی نظامی سرنگون شود که این اراذل "برای ملت، دولت تعیین کنند".

شما هرگز جانداری منحط‌تر و متعفن‌تر از دونِ حیوانی که خود در بریتانیا نشسته و شبِ آخر هفته از درون یک آبجوفروشی یا کلاب، تمایل خود را به بمباران کشورش ابراز می‌کند، پیدا نخواهید کرد. این‌ها که از صدقه‌سر همکاری تاریخی جمهوری نکبت اسلامی در قتل‌عام روشنفکران راستین متعهد با رسانه‌‌های جریان اصلی در چهره‌سازی از سفلگان و اوباش، به "متفکران قوم" تبدیل شده‌اند؛ سربازانِ گریم‌شده‌ی ابوبکر بغدادی و نورالدین زنکی هستند که به وقت‌اش از به نیش کشیدنِ قلبِ کودکان ابایی نخواهند داشت.

از همین حالا به‌خاطر داشته باشید که فردای روز اگر به‌میانجی اوباشی‌گری جمهوری اسلامی در منطقه‌، به ایران حمله‌‌ی نظامی شد، چه‌کسانی روی اجساد تکه‌پاره شده‌ی جگرگوشه‌های‌تان، هلهله خواهند کرد.


#صنعت_جنگ #صنعت_اپوزیسیون #جسدمعاشان


@Blackfishvoice1

🔺این دو دقیقه، بریده‌هایی از مقاومت تاریخی آبان ۱۴۰۱ در #جوانرود است. در آن روزها اوباش #محور_کذایی_مقاومت با تمام توانِ نظامی ( و نه انتظامی) به جوانرود یورش برده بودند و جوانانِ شهر با دستِ خالی در برابر آن‌ها ایستادگی می‌‌کردند.

🔺سال قبل دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی، ضمن کشتار در کردستان مدعی می‌شد که مشغول "مقابله با تروریست‌های نفوذی است و اخبار مربوط به کشته شدن کودکان، کشته‌سازی و سیاه‌نمایی هستند."
اکنون، اپوزیسیونِ ضدانقلاب خارج از کشور، دقیقا همان ادبیات را به‌کار گرفته و هرجا سخن از قتل‌عام کودکان فلسطینی می‌شود از "کشته‌سازی و تلاش برای سیاه‌نمایی اسرائیل" سخن می‌گوید و متعاقبا کل جمعیت غزه را تروریست می‌‌نامد. شگفتا از این‌همه شباهت. اما این‌‌همه شباهت از کجا می‌آید: از دشمنی با انقلاب.

🔺در صدای ماهی سیاه، مقاومت ۱۴۰۱ کردستان را #انتفاضه_کوردستان توصیف کرده بودیم و برآنیم که یادآوری آن مقاومت، در این روزها که از سویی امواج یأس و استیصال می‌‌تازد و از سوی دیگر #جسدمعاشان‌ مشغول دلالی جنگ و مداخله‌ی نظامی هستند، ضروری‌ست. چراکه هم، سرایندگان آیه‌های یاس و هم جسدمعاشانِ جنگ‌طلب، همان‌هایی هستند که تا قبل از #ژینا_امینی و آغازِ قیامی تاریخی در ایران، سخن گفتن از "انقلاب" را تقبیح می‌کردند و مبارزه را به گرداندن کاسه‌های گدایی در مقابل اوباش جهان تقلیل داده بودند.
همان‌ها، امروز دوشادوشِ فاشیست‌های اسرائیلی ایستاده‌اند تا اثبات کنند که مطلقا ربطی به انقلاب ندارند و در بهترین حالت، دلال‌ها و زائده‌های سیاسی هستند که با دریافتِ تکه‌ای نان و استخوان از قدرت، به خواسته‌های‌ خود می‌رسند.

🔺آنان که به انقلاب باور ندارند، آویزان اربابان جهان هستند و اسمِ شریفِ آزادی را به جنگ‌طلبی و نسل‌کشی گره می‌زنند. قاطبه‌ی اپوزیسیون جمهوری اسلامی، ضد انقلاب و هراسان از اتحادِ ستم‌دیدگان است. آن‌ها در رویای‌های‌شان ترجیح می‌دهند تهران، تبدیل به طرابلس و دمشق شود ولی مبادا که با سرنگونی آخوند به‌دستِ ستم‌دیدگان، چیزی به آن‌ها نماسد.

🔺شاید هیچ لحظه‌ای مانند قیام ۱۴۰۱ بی‌کفایتی و لاشخوری سیاسی قاطبه‌ی اپوزیسیون جمهوری اسلامی را بازنمایی نکرده باشد. #علیه_فراموشی یعنی نه آن توحش حاکمیت جمهوری نکبت اسلامی را از یاد ببریم، نه آن سلحشوری و مقاومتِ بی‌نظیر رزمندگانِ خیابان را و نه خباثت و خیانت‌های اپوزیسیون ضدانقلاب را. یعنی بدانیم که ستم‌دیدگان جز خود، هیچ منجی‌ای ندارند.

🌹یاد شهیدانِ آبانِ خونین جوانرود گرامی

#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان



@Blackfishvoice1

#میلاد_سعیدیان_جو اهل #ایذه و کارگر نانوانی فانتزی در #اهواز بود. در روزهای قیام #زن_زندگی_آزادی برای دیدار با خانواده به ایذه برگشته بود و بنا بود که روز ۲۶ آبان ۱۴۰۱ برای کار به اهواز بازگردد.
شامگاه ۲۵ آبان ( همان شبی که #کیان_پیرفلک را کشتند ) او نیز هدف گلوله‌های پاسداران خامنه‌ای قرار گرفت و شهید شد.
میلاد بعد از دست دادنِ پدر، #کودک_کار شده بود و به معیشت خانواده کمک می‌کرد. زهرا، خواهر میلاد نیز در بیمارستان کار می‌‌کرد که سرکوبگران از ادامه‌ی کار او جلوگیری کردند‌.
برخلاف #جسدمعاشان‌ که خونِ شهیدان آزادی و برابری را فاکتور می‌کنند، زهرا ایستاد و کنار خیابان بساط جگرکی راه انداخت تا ضمن تامین معیشت خانواده، حسرت تسلیم شدن را بر دل اوباشِ آن رهبرِ حقیر بگذارد.
اکنون قریب به دو هفته است که پاسداران #محور_کذایی_مقاومت زهرا را ربوده‌اند تا مانع از برگزاری سالگرد میلاد شوند. واقعیت اقتدارِ پوشالی جمهوری نکبت اسلامی از این قرار است.

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#خانواده_های_دادخواه
#مردم_را_میکشند_زبانشان_هم_دراز_است
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #ژن_ژیان_ئازادی #خین_نیخوسه

@Blackfishvoice1

#جسدمعاشان #سلبریتی_اکتیویستها #سیرک_صادراتی_ها #دلقک_های_سیاسی #جمهوری_اسلامی_در_تبعید

#اینفلوئنسرهای_سیاسی #سلبریتی_اکتیویستها #جسدمعاشان #سیرک_صادراتی_ها #دلقک_های_سیاسی
#طبقه_کارگر_ایران
#ما_در_یک_قایق_ننشسته_ایم #اتحاد_ستمدیدگان #مبارزه_طبقاتی

برای خواندنِ متن، اسلایدها را ورق بزنید.

#تروریسم #داعش #جسدمعاشان #لمپن_سلبریتیها #سلبریتی_اکتیویستها #سلبریتی_جهادی #صنعت_اپوزیسیون #صنعت_جنگ #مبارزه_طبقاتی


@Blackfishvoice1

🔺هوموساکرها انسان‌هایی بودند در دوران رم باستان که قانون بر آنها اعمال می‌شد و نمی‌شد. قانون در خصوص آنها فرمان داده بود که آنها نمی‌توانند به عنوان "انسان مقدس" شناخته شوند. از سوی دیگر قانون در مورد آنها می‌گفت اگر کسی این افراد را بکشد، قاتل نیست و به عنوان قاتل شناخته نمی‌شود.

🔺۷ سال پیش در اواخر دی‌ماه احد و صمدِ بهرامی ۷ و ۸ساله در هنگام تحویلِ ضایعات در کارگاهی واقع در محله‌ی یافت‌آباد تهران کشته شدند. احد و صمد زباله‌گرد بودند و در زمان تحویل ضایعات، کپسول گاز منفجر شد و هر دو سوختند و تمام.
بيمارستان‌های تهران حتی از تحویل پیکرهای سوخته‌ی دو کودک خودداری می‌کردند چراکه فاقد شناسنامه بودند. حتی به خانواده‌ی آن‌ها  مجوز دفن تعلق نگرفت سرانجام بعد از روزها سرگردانی، در بیابانی خارج از محدوده شهری به خاک سپرده شدند.

🔺 چه فرق دارد؟ چه فرق دارد که اخراج‌شدگان از هستیِ اجتماعی، در قلب پایتخت خاکستر شوند، در خیابان‌های یزد توسط زامبی‌های ایرانشهری چک و لگدی شوند یا در کپرهای بلوچستان توسط ارتش پاکستان مُثله شوند؟
از آن تفاله‌ی سلطنت تا دلقک‌هایی نظیر نازنین بنیادی و دیگر قاذوراتِ ارتشِ #جسدمعاشان، مشغولِ داغ کردنِ کمپين انتخابات مجلس شورای اسلامی هستند و اوباش محورمقاومتی مشغول خودارضاییِ هیبریدی. مملکتِ شیعی-آریایی هزار مساله‌ی مهم دارد آقا.  ۹ هوموساکر کمتر.

#حیات_برهنه

@Blackfishvoice1

#اعتصاب_غذا واپسین سنگرِ محکوم برای مقاومت در برابر حاکم است: جایی‌که زندانی با تحمیل گرسنگی بر بدن، هستی خود را واسطه‌ی انتقال پیام می‌کند.

اکنون در اعتراض به اجرای احکام اعدام، ده‌ها تن از زنان زندانی سیاسی در زندان‌ اوین اعلام اعتصاب غذا کرده‌اند که فراتر از مقاومت هر روزه‌ یکایک‌شان برای تسلیم نشدن، تبلور اراده‌‌ی جمعی در برابر سازه‌ی سرکوب است.

با توجه به همگن نبودنِ مواضع و گرایش‌های سیاسی این زندانیان، توافق آن‌ها برای پیش‌برد اقدامی جمعی حول یکی از عاجل‌ترین و ضروری‌ترین مسائل، این اعتصاب غذا دارای اهمیت ویژه است: زنان زندانی سیاسی توافق کرده‌اند که هیچ مسأله‌ای ضروری‌تر از ایستادگی در برابر مجازات اعدام یعنی بازیچه‌شدن هستی و نیستی انسان در دستانِ نهاد سرکوب نیست.

زندانیان سیاسی علاوه بر حکومت، جمعیت ناامید بیرون از زندان را نیز مخاطب خود قرار می‌دهند تا مبارزه با مجازات اعدام به‌عنوان قتل عمد حکومتی را در صدر اولویت‌های خود قرار دهند.

شکل‌گیری و تحقق چنین اراده‌ای درون زندان _به‌طور خاص در بند زنان_ رژیم سرکوب را شدیدا به چالش می‌کشد و به حاکمان جمهوری اسلامی اثبات می‌کند آن‌ها که آگاهانه در راه مبارزه پای نهاده‌اند، با حصر در زندان‌ها از مسیر خارج نخواهند نشد و چه‌بسا به سرودی ضدِ سرایندگان آیه‌ی یأس در بیرون زندان بدل می‌شوند.

پیام این زندانیان به خارج از زندان مخابره شد ولی به فراخور جو غالب در این دوران، کالایی‌سازان مبارزه _مانند همیشه_ فرصت را مغتنم شمردند و از اقدام جمعی زندانیان دستمایه‌ای برای پروراندن فردیت‌های فربه خود کردند: بدین‌صورت که با نمایش "من"های فربه و پراکنده، عملا امکان استفاده از امکانِ متشکل شدن در مسیر ساخت گفتمانی فراگیر برای مبارزه با کلیت مجازات غیرانسانی اعدام را به محاق فرستادند.

حضور شاد و خندان در مقابل دوربین برای اعلام اعتصاب غذا در منزل به‌ویژه از سوی کسانی‌که در خارج از ایران، پهلوانانِ عرصه‌ی کالایی‌سازی مبارزه هستند، نه تنها کوچک‌ترین کمکی به تقویت صدا و تکثیر پیام زندانیان نمی‌کند، بلکه به کاریکاتوریزه‌ کردن یکی از بااهمیت‌ترین و پرهزینه‌‌ترین اکت‌های سیاسی منجر می‌شود.
کافی‌ست به صفحات توئیتر برخی از این افراد و حواریون‌شان نگاه کنید که منوی ماکولات و مشروبات روزانه‌ی خود را منتشر کرده و مدعی شده‌اند هم‌ارز با آن پول برای کمک به زندانیان سیاسی یا آسیب‌دیدگان قیام ۱۴۰۱ پرداخت می‌کنند که نمایش کالایی‌سازی اعتصاب غذا در رقت‌انگیزترین شکل ممکن است.

این افراد حتی از این درک ابتدایی عاجزند که با چنین رفتار مشمئزکننده‌ای، اعتصاب غذای محبوسانِ معترض را به کالاهایی تبدیل می‌کنند قابل قیاس با سورچرانی روزمره‌ی خود.

حقیقت امر این است که این رفتار فرصت‌طلبانه‌ و سوپرایگوئیستی،
الف: برندگی اعتصاب غذا را مخدوش می‌کند

ب: اکتِ معنادارِ زندانیان را به یک رفتارِ گله‌ای خنثی و مناسب برای ضدحملات رسانه‌ای حکومت تبدیل می‌کند

ج: نه تنها به تقویت صدا و ایضاح خواست زندانیان یاری نمی‌رساند بلکه با ایجاد هیاهو، نفسِ اقدام را به حاشیه می‌راند

د: به تولید ارزش افزوده برای همین ایگوهای جسدمعاش در شبکه‌های اجتماعی می‌انجامد


پانوشت: کافی‌ست در صفحه‌ی مسیح علی‌نژاد نام‌های این ۶۱ زن زندانی سیاسی و محض نمونه #زینب_جلالیان را جستجو کنید تا ببینید او حتی یک‌بار از این زنان در هیچ‌یک از متن‌های خود نام نبرده است. چطور می‌توان باور داشت کسی‌که ۱۵سال حبس بدون مرخصیِ تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد را نادیده می‌گیرد، خود را در امتداد مبارزات این ۶۱ جانمایی کند و مصادره نکند؟ غیرممکن است.


#سلبریتی_اکتیویستها #جسدمعاشان #کالایی_سازان_مبارزه
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#اعدام_قتل_عمد_دولتی_است


@Blackfishvoice1