🔺این دو دقیقه، بریده‌هایی از مقاومت تاریخی آبان ۱۴۰۱ در #جوانرود است. در آن روزها اوباش #محور_کذایی_مقاومت با تمام توانِ نظامی ( و نه انتظامی) به جوانرود یورش برده بودند و جوانانِ شهر با دستِ خالی در برابر آن‌ها ایستادگی می‌‌کردند.

🔺سال قبل دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی، ضمن کشتار در کردستان مدعی می‌شد که مشغول "مقابله با تروریست‌های نفوذی است و اخبار مربوط به کشته شدن کودکان، کشته‌سازی و سیاه‌نمایی هستند."
اکنون، اپوزیسیونِ ضدانقلاب خارج از کشور، دقیقا همان ادبیات را به‌کار گرفته و هرجا سخن از قتل‌عام کودکان فلسطینی می‌شود از "کشته‌سازی و تلاش برای سیاه‌نمایی اسرائیل" سخن می‌گوید و متعاقبا کل جمعیت غزه را تروریست می‌‌نامد. شگفتا از این‌همه شباهت. اما این‌‌همه شباهت از کجا می‌آید: از دشمنی با انقلاب.

🔺در صدای ماهی سیاه، مقاومت ۱۴۰۱ کردستان را #انتفاضه_کوردستان توصیف کرده بودیم و برآنیم که یادآوری آن مقاومت، در این روزها که از سویی امواج یأس و استیصال می‌‌تازد و از سوی دیگر #جسدمعاشان‌ مشغول دلالی جنگ و مداخله‌ی نظامی هستند، ضروری‌ست. چراکه هم، سرایندگان آیه‌های یاس و هم جسدمعاشانِ جنگ‌طلب، همان‌هایی هستند که تا قبل از #ژینا_امینی و آغازِ قیامی تاریخی در ایران، سخن گفتن از "انقلاب" را تقبیح می‌کردند و مبارزه را به گرداندن کاسه‌های گدایی در مقابل اوباش جهان تقلیل داده بودند.
همان‌ها، امروز دوشادوشِ فاشیست‌های اسرائیلی ایستاده‌اند تا اثبات کنند که مطلقا ربطی به انقلاب ندارند و در بهترین حالت، دلال‌ها و زائده‌های سیاسی هستند که با دریافتِ تکه‌ای نان و استخوان از قدرت، به خواسته‌های‌ خود می‌رسند.

🔺آنان که به انقلاب باور ندارند، آویزان اربابان جهان هستند و اسمِ شریفِ آزادی را به جنگ‌طلبی و نسل‌کشی گره می‌زنند. قاطبه‌ی اپوزیسیون جمهوری اسلامی، ضد انقلاب و هراسان از اتحادِ ستم‌دیدگان است. آن‌ها در رویای‌های‌شان ترجیح می‌دهند تهران، تبدیل به طرابلس و دمشق شود ولی مبادا که با سرنگونی آخوند به‌دستِ ستم‌دیدگان، چیزی به آن‌ها نماسد.

🔺شاید هیچ لحظه‌ای مانند قیام ۱۴۰۱ بی‌کفایتی و لاشخوری سیاسی قاطبه‌ی اپوزیسیون جمهوری اسلامی را بازنمایی نکرده باشد. #علیه_فراموشی یعنی نه آن توحش حاکمیت جمهوری نکبت اسلامی را از یاد ببریم، نه آن سلحشوری و مقاومتِ بی‌نظیر رزمندگانِ خیابان را و نه خباثت و خیانت‌های اپوزیسیون ضدانقلاب را. یعنی بدانیم که ستم‌دیدگان جز خود، هیچ منجی‌ای ندارند.

🌹یاد شهیدانِ آبانِ خونین جوانرود گرامی

#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان



@Blackfishvoice1

یک‌سال پیش در چنین روزی مبارزِ ۲۲ساله #محسن_شکاری توسط پاسداران خامنه‌ای در زندان به قتل رسید.
در روزهای بعد از اعدامِ محسن، گروهی از هنرمندان گمنام داخلِ کشور،
قطعه‌‌ی "سرود پائیز" "را ساخته و منتشر کردند.

#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #جمهوری_اعدام #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #دادخواهی


@Blackfishvoice1

کلام و صدای یک زندانی سیاسی به یادِ
#نیکا_شاکرمی

#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #دادخواهی #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #از_یاد_مبر_خون_را #زن_زندگی_آزادی
#شهید_نمیمیرد


@Blackfishvoice1

در سحرگاه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ #معلم_رهایی، #فرزاد_کمانگر توسط حاکميتِ انسان‌ستیزِ جمهوری اسلامی اعدام شد.

او چند روز پیش از اعدام، خطاب به معلمان زندانی نوشت:

"مگر می‌توان در قحط سال عدل و داد معلم بود اما الفبای امید و برابری را تدریس نکرد حتی اگر راه ختم به اوین و مرگ شود؟
نمی.توانم تصور کنم در سرزمین صمد و خانعلی و عزتی معلم باشیم و همراه ارس جاودانه نگردیم. نمی‌توانم تجسم کنم که نظاره‌گر رنج و فقر مردمان این سرزمین باشیم و دل به رود و دریا نسپاریم و طغیان نکنیم.
می.دانم روزی این راه سخت و پر فراز و نشیب هموار گشته و سختی‌ها و مرارت‌های آن نشان افتخاری خواهد شد برای تو معلم آزاده تا همه بدانند که معلم، معلم است حتی اگر سد راه‌اش فیلتر و گزینش باشد و زندان و اعدام که آموزگار نام‌اش را و افتخارش را ماهیان کوچولوی‌اش به او بخشیده‌اند نه مرغان ماهیخوار."



#ماهی_سیاه_کوچولو #صمد_بهرنگی #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #دادخواهی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم


@Blackfishvoice1

🔺️اوایل حملاتِ ارتش نازی به #غزه بود که نوشتیم: "در عصرِ چرخنده‌ها و کاسبانِ هنر، #راجر_واترز شدن، آرمان است."

از هفت اکتبر ۲۰۲۳ تا امروز، برملا شدن بی‌پرنسیبی، بی‌هویتی، نوکرصفتی و تبهکاریِ راستِ برانداز ایران سرعتی حیرت‌انگیز یافته است؛ به‌گونه‌ای که برخی از آن‌ها از حیثِ خباثت، خون‌آشام‌هایِ شهرک‌‌نشینِ #سرزمين_های_اشغالی را هم روسفید کرده‌اند.

جالب است که این افراد/جریان‌ها مدعیِ آنتی‌ایدئولوژیک بودن هستند و از آن بالاتر خود را مخالفِ متشرعانِ جاهلِ حاکم بر ایران می‌دانند ولی دوشادوشِ اسرائیلی ایستاده‌اند که حتی آب خوردن‌اش بر اساس دگم‌ترین و جاهلانه‌ترین تفسیرها از تورات به‌علاوه‌ی ایدولوژیِ منحطِ صهیونیسم است. یعنی فکر کن که اگر داعش ( که البته این‌‌هم دوست خوب اسرائیل است) در جایی از جهان دوهزار چینی یا ونزوئلایی را گردن بزند، این‌ها بلافاصله می‌شوند حامی داعش چون گویا آن هزار چینی و ونزوئلایی، بابت این‌که دولت‌شان با جمهوری اسلامی روابط سیاسی دارد، شایسته‌ی قطع گردن هستند و باز بالاتر از این، ایستادن کنار داعش یعنی مبارزه برای رهایی میهن. خب، زکی!

غایتِ گزاره‌ی احمقانه‌‌ی "دشمنِ دشمنِ دوستِ من است" چیزی بیش از این نیست.

🔺️واترز سال‌هاست که در پیشانی کمپین جهانی #بایکوت_اسرائیل تلاش می‌کند و به‌محض بروزِ قیام #زن_زندگی_آزادی حمایت تمام‌قد خود را از مبارزان ایران و دشمنی خود را با "آیت‌الله‌ها" اعلام کرد و در کنسرت‌های خود نام #ژینا_امینی را فریاد زد.

هم‌او از هفت اکتبر تا امروز تمام سرمایه‌ی اجتماعی خود را برای پرطنین کردنِ صدای #فلسطین و بیش‌افشاسازیِ ماهیتِ نکبتِ سازه‌ی فاشیستی اسرائیل به‌‌کار گرفته است و در ۸۰سالگی شانه به شانه‌ی دانشجویان جوان که علیه صهیونیسم و دولت‌های حامی نازیسم ایستاده است.

بله! حقیقتا در عصری که فروشِ شرافت سکه‌ی رایج است، وارتز بودن، آرمان است؛ گرچه برخی نفرات در راست برانداز ایران به نقطه‌ای سقوط کرده‌اند که حتی باید برای‌شان آرزو کرد: آدم باشند، مبارزه پیشکش.

🔺️و باید افزود: وقتی برای مقابله با جمهوری اسلامی، با نسل‌کشی مشکلی ندارید، با سرکوب دانشگاه راحت هستید، با اخراج دانشجویان منتقد فاشیسم مشکلی ندارید، با توهین و آزار جنسی زنان معترض مشکلی ندارید، فقط فکر می‌کنید که در حال مقابله با جمهوری اسلامی هستند، چراکه به همه‌ی آن‌چیزی تبدیل شده‌اید که یک مبارز راستین، بابت‌اش با جمهوری اسلامی مبارزه می‌کند.

#westandwithpalestine🇵🇸
#مرگ_بر_ظالمان_چه_غزه_چه_ایران #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #صهیوفاشیسم



@Blackfishvoice1

تهیدستانِ معترض به ریاضت‌های اقتصادی و منویاتِ #صندوق_بین_المللی_پول را در #آبان۹۸ قلع و قمع کرده‌ بودند، ولی آن‌روزها لمپن‌سلبریتی‌هایی نظیر #علی_کریمی #مهناز_افشار #حمید_فرخ_نژاد و ... با دست‌بند‌های بنفش‌شان قول داده بودند که تا ۱۴۰۰ با روحانی باشند. دانشجویان را سرکوب کرده بودند و پتی‌بورژواهایِ محورمقاومتی در فضای امن و با حمایتِ بسیج، عاروقِ آنتی‌امپریالیستی می‌زدند و با سوزاندنِ پرچم آمریکا به ارگاسمِ مقاومتی می‌رسیدند.

#ابراهیم_رئیسی هم گمان کرده بود که فضا امن است و ریشه‌ی اعتراض خشکیده شده؛ برای همین در آذر ۱۴۰۰ تصمیم گرفت به مناسبت #روز_دانشجو در #دانشگاه_تهران سخنرانی کند.

اما غافلگیر شدند! دانشگاه زنده بود و دانشجویان به محض رسیدن رئیسی، شعار سر دادند " رئیسی جلادان، مقدم‌تان خون‌باران".

قریب به چهار دهه از قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ سپری شده بود و بسیاری از آن دانشجويان در آن‌روزها حتی متولد نشده بودند. ولی می‌دانستند که باید #علیه_فراموشی ایستاد و دستِ راستِ حاکم را به نامِ راستین‌اش صدا کرد: جلاد، ولاغیر.

امروز به رئیسی بگویند شهید و رهبر حقیر، سقط‌شدن‌اش را "شهیدگونه" بنامد‌. بی‌خیال!
شهید، #ناصر_سلیمی است که با دستِ گلوله‌خورده؛ با سرِ بلند و قامتِ استوار در برابر دسته‌ی اوباشِ ایستاد و حسرتِ ندامت را بر دلِ خمینی گذاشت.
تا تاریخ، تاریخ است، شهید همان زندانیانی خواهند بود که گفتند "نه" و بر سرِ جان‌شان چانه نزدند تا خون‌شان سندِ رسواییِ ضد انقلابِ رذل باشد. و نامِ او که هزاران زندانی سیاسیِ سربلند و استوار را به جوخه‌های اعدام سپرد، تا ابد، جلاد می‌ماند؛ جلاد و لاغیر.

#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #حافظه_تاریخی #خاوران_هنوز_سرخ_است #مادران_دادخواه #مادران_خاوران #دانشگاه_سنگر_مقاومت

@Blackfishvoice1

ویدئویی که مشاهده می‌کنید، گوشه‌ای‌ست از مراسم لاشه‌کِشیِ رئیسی. مداحِ مراسم که به‌خوبی واقف است رئیسی نامی ندارد مگر "جلاد"، روبه خانواده‌هایِ هزاران اعدامیِ #تابستان۶۷ می‌گوید:

تاریخ بنویسد هر آن‌چیزی که دیده‌ست / این صحنه فرق بین جلاد و شهید است / آری ادامه دارد آن راهی که رفتش / راه رئیسی راه سال شصت‌ و هفتش

این‌را بگذارید کنارِ زمزمه‌هایی مبنی بر تغییر نامِ خیابانِ #خاوران که نمادِ شهدای آزادی و برابری است به خیابان ابراهیم رئیسی تا به عمقِ پلشتی و دنائت جمهوری نکبت اسلامی پی ببرید.


رئیسی و رهبرش خامنه‌ای نه تنها هرگز بابت قتل‌عام زندانیان سیاسی در سراسر دهه‌ی شصت و به‌وطور خاص در سال ۶۷ پاسخگو نبودند بلکه رهبر حقیر با تجلیل از سرشکنجه‌گر و قصابِ زندان‌های تهران و کرج یعنی #اسدالله_لاجوردی تاکید داشت که او مظلوم بود و باید مراقب بود جای او را با ظالمان عوض نکنند.
کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ به‌قدری مهلک بود که #منتظری اعضای هیئت مرگ از جمله رئیسی را کسانی توصیف کرد که تاریخ از آن‌ها به‌عنوان جنایت‌کار یاد خواهد کرد؛ دقت بفرمائید این‌را مارکسيست‌ها و مجاهدین نگفتند، کسی گفت با چنان جایگاهی در هسته‌ی اصلی ضد انقلاب، که بنا بود جانشین خمینی شود‌.

جمهوری اسلامی در مراسم جابجائی لاشه‌ی رئیسی، به جنایت تابستان ۶۷ افتخار می‌کند و تلاش می‌کند آن جانیِ به‌درک‌واصل‌شده، با همان کشتارها تداعی شود، بعد گروهی وسط‌باز و مشتی لجنِ محورمقاومتی _که عمدتا در اروپا و آمریکای شمالی سکونت دارند_ در عزایِ رئیس‌جمهورِ جلادشان نشسته‌‌ و شعفِ افکار عمومی ایران بابت سقط شدن یک سلاخِ سیاسی را نشانه‌ی بی‌اخلاقی دانسته‌اند. همین‌ها شادی مردم از اسکاتلند و ایرلند تا ولز و انگلیس بابت مرگ #مارگارت_تاچر را برون‌ریز خشمِ ستم‌دیدگان بریتانیا می‌دانند؛ که صدالبته صحیح است و چنین هم بوده. شادی بر گور و لاشه‌ی جنایت‌کاران، ابرازِ احساساتِ جمعیتِ مستاصلی‌ست که زیر بار سرکوب و وحشی‌گری از رساندن فریاد حق‌طلبی و #دادخواهی محروم ماندند؛ اتفاقی که با مرگ #هیتلر در اروپا و با مرگ #پینوشه در شیلی رخ داد و با مرگ اشراری نظیر #نتانیاهو و #جرج_بوش در جای‌جای جهان رخ خواهد داد.

لبخندِ تلخی که با سقط شدن رئیسی بر لب‌های دادخواهان آمد ( به راستِ برانداز کاری نداریم چرا که اولا همو بر نسل‌کشی هم می‌خندد، از کشتارهای ۶۷ رضایت دارد و اساسا مبارزه را با لش‌بازی و لودگی یکی گرفته است) بیش از آن‌که نشانه‌ی خوشحالی باشد، نشانه‌ی این است که دست‌کم خانواده‌اش ولو برای ساعاتی، معنای شکنجه‌ی حاصل از بی‌خبری و فقدان را درک کنند؛ شکنجه‌ای که ده‌ها خانواده‌ی دادخواه از دهه‌ی شصت تا امروز تحمل کردند و با استقامت‌شان، کاری کردند که جلاد، تا ابد، جلاد نامیده شود.


آری! بر لاشه‌ی جانی می‌خوانیم کلام بامداد را:

آنجا که عشق
غزل نیست
که حماسه‌ایست،
هر چیز را
صورتِ حال
باژگونه خواهد بود:

زندان
باغِ آزاده مردم است
و شکنجه و تازیانه و زنجیر
نه وهنی به ساحتِ آدمی
که معیارِ ارزش‌های اوست.

کشتار
تقدس و زهد است و
مرگ
زندگی‌ست.

و آن که چوبه‌ی دار را بیالاید
با مرگی شایسته‌ی پاکان
به جاودانگان
پیوسته است.


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #شهید_نمیمیرد #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #علیه_فراموشی #خاوران_هنوز_سرخ_است #مادران_خاوران


@Blackfishvoice1

متن دریافتی به یادِ شهید ۸۸ #امیر_اسلامیان

سنِ کسانی‌که در انتخابات با افتخار کاندید ریاست جمهوری شده‌اند را روی شناسنانه لعنتی‌شان می‌بینم و می‌گویم تو چند ساله بودی که کشته شدی امیرجان؟
هنوز به ۲۵ نرسیده بودی.
امیر را در آذر ۸۸ کشتند. او دانشجوی جامعه‌شناسی و دانشجویی فعال و آزادیخواه بود که دغدغه‌های صنفی_سیاسی را به درستی پیگیری می‌کرد. در سال ۱۳۸۶ مراسم سالگرد شهدای #حلبچه را برگزار کرد که از جانب "ارژنگ" ریاست وقت دانشگاه و "زرنگار" رئیس حراست #دانشگاه_یاسوج تهدید شد و مقامات امنیتی استان کهگیلویه و بویراحمد، لحظه‌ای از آزار و اذیت او دست برنداشتند و مدام او را تهدید می‌کردند.
یکی از تهدیدها این بود:
"رای ما سخت نیست که با ماشین از روی تو رد بشیم و جنازت رو بندازیم جای پرتی".
امیر را بعد از برگزاری مراسم حلبچه در بهمن ۸۶، به دو ترم تعلیق و محرومیت از تحصیل محکوم کردند و به دانشگاه همدان تبعید شد.
با وجود گذراندن یک ترم تحصیل در دانشگاه همدان، بدون درج نمرات درسی، به دلیل افشاگری علیه کشتار در دانشگاه همدان و گزارش دستگاه امنیتی، دوباره به یاسوج منتقل کردند و در تابستان ۸۷ از دانشگاه یاسوج نیز اخراج شد.
امیر باز هم نترسید و حافظه تاریخی کشتار آزادی‌خواهان در دهه ۶۰ را، در ذهن دانشجویان و مردم تقویت کرد. در سال ۱۳۸۸ مثل تمام دانشجویان آزادی‌خواه در اعتراضات خیابانی شرکت فعال کرد و با فعالیت در ستاد مهدی کروبی، دوباره علیه کشتار دهه ۶۰ و قتل‌های زنجیره‌ای دست به افشاگری زد. در جایی که منطقه محروم نام داشت و نشر هرگونه مجله و صدایی را ممنوع کرده بودند، این تنها تریبونی بود که کسانی مثل امیر بتوانند صدای دادخواهی را به گوش مردم برسانند. امیر خود زاده مناطق محروم و فرودست کردستان بود و صدای فرودستان شد. او سرانجام پس از تهدیدها و فشارهای امنیتی از جانب دستگاههای امنیتی و بخصوص سپاه پاسداران استان کهکیلویه و بویراحمد و همدان به صورت مخفی زندگی کرد و از سوی نهادهای امنیتی در آذر ۸۸ به قتل رسید و جسدش را همانگونه که تهدید کرده بودند در حوالی روستای زادگاهش، #چراخ_وال واقع در شهرستان #بوکان رها کردند.
امیر خانواده فرودست و زحمت‌کشی داشت که حتی نتوانستند صدای #دادخواهی او شوند.





صدایت در گوش من زمزمه می‌کند ای رفیق:
عصیانگر همیشه زنده است، اما زنان عصیانگر خطوط سرخ تاریخ را خواهند نوشت.


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #علیه_فراموشی #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان


@Blackfishvoice1

وسطِ قیل و قال پوکِ انتخابات ریاست‌جمهوری یادآوری کنیم که #سارینا_اسماعیل_زاده اگر توسط پاسداران نظام جمهوری نکبت اسلامی به‌قتل نمی‌رسید امروز ۱۸ساله می‌شد.

تولدت مبارک شهیدِ شجاع و آگاه


#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #علیه_فراموشی #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان
#دادخواهی #حکومت_کودک_کش #مرگ_بر_جمهوری_اسلامی

زنانِ زندانی سیاسی محبوس در #زندان_اوین از عصر شنبه ۶ مرداد در اعتراض به احکام اعدام برای #شریفه_محمدی و #پخشان_عزیزی در هواخوری این زندان در تحصن هستند.

آن‌ها با سر دادنِ شعارهای "هم‌صدا، هم‌پیمان تا لغو حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان"، "تن برود، آزادی از بین نرود" و #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد زندان را به عرصه‌ی نبرد چشم در چشم با پاسدارانه ارتجاع تبدیل کرده‌اند.

#مقاومت_زندگیست #زن_زندگی_آزادی #جمهوری_اعدام #قیام_علیه_اعدام #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان


@blackfishvoice1

مادرِ یکی از شهدای خفته در خاوران می‌گفت:
"جمهوری اسلامی آبادانی آورد؛ ولی برای گورستان‌ها".

از ۱۳۵۹ تا همین امروز، تعدادِ اعدامیان و شهدایِ خیزش‌های اجتماعی، از شمارش خارج است. حتی مدفنِ هزاران تن از آنان، مشخص نیست و پیکرهای‌شان نیز به خانواده‌ها تحویل داده نشده است.
جمهوری اسلامی، جعبه‌سیاه است. فقط روزی که سرنگون شود و حسابرسی و #دادخواهی آغاز شود، آشکار خواهد شد ابعادِ آدم‌کشی و جنایات‌اش.


تصویر: مدفنِ #رضا_رسائی
کلماتِ مندرج در تصویر: #محمود_درویش


#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم #جمهوری_اعدام #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان #علیه_بی_تفاوتی #علیه_فراموشی


@Blackfishvoice1