تعداد کارگران کشته‌شده در معدنِ زغال سنگ متعلق به شرکت خصوصی "معدن‌جو" از ۵۰ تن فراتر رفت. ( تا لحظه‌‌ی نگارش این متن: ۵۲ کشته).
از مجلس و قوه قضائیه تا دولت، برای انتشار پیام‌های تسلیت و اعلام عزای عمومی، مسابقه گذاشته‌اند و احتمالا طی روزهای پیش‌ِ رو، یکی دو تن از مدیران شرکت به پرداخت مقداری جريمه نقدی محکوم می‌شوند و عدالت برقرار می‌گردد!

اما از معدن کوهبنانِ کرمان تا زمستان‌یورت، از شازند تا طبس، آن‌چه همواره قسر درمی‌رود، خودِ خصوصی‌سازی معادن است. یعنی آن پروسه‌ای که هم اموال عمومی و هم جانِ کارگران را به ملکِ شخصیِ سرمايه‌داران تبدیل می‌کند تا هر طور که صلاح می‌دانند، غارت کنند و کارآفرین نمونه و ثروتمندِ خودساخته نامیده شوند.

گرچه گزارش‌های کارشناسی از فجايع مربوط به معادنِ بخش خصوصی هرگز به انتشار عمومی نمی‌رسند اما اگر به همین اخبار پراکنده مراجعه کنید و اولین نظرات گروه‌های امدادی یا معدود صحبت‌های منتشرشده از کارگران را بخوانید، درخواهید یافت که آن‌چه "حادثه در معادن" نامیده می‌شود، روکشی برای تهطیرِ مالکین معادن است؛ همان‌گونه‌ که هرگاه کارگران ساختمانی دچار سقوط و مرگ می‌شوند، اسم رمزِ "سهل‌انگاری"، از مالکین ساختمان‌ها، شرکت‌های نظارتی و شرکت‌های بیمه، رفع مسئولیت می‌کند.

در فاجعه‌ مربوط به کارگران معدن طبس، گاز متان در درون معدن نشست کرده ولی اثری از تهویه نبوده است. کارگران می‌گویند اساسا "گازسنجی در این معدن صورت نمی‌گیرد" و تجهیزاتِ موجود نیز یا از کارافتاده هستند یا فرسوده. معدن، حتی سیستم تخلیه گاز نداشته است و کارگران میز تجهیزات پیشرفته مربوط به محافظت از گاز نداشته‌اند: بنابراین آن‌ها در یک اتاق گاز اسیر شده‌اند و به دردناک‌ترین شکلی، جان داده‌اند.

حالا ده‌ها خانواده‌ی کارگری در یکی از فقیرترین نقاط ایران، نان‌آور خود را نیز از دست داده‌اند و شرکت‌های بیمه، زیر بار پرداخت غرامت آن‌ها نخواهند رفت. این یعنی ۵۲ کارگر کشته شدند و صدها نفر که از دستمزد ناچیز آن‌ها ارتزاق می‌کردند، در برهوت فقر به‌ حال خود رها خواهند شد، کودکان‌شان از چرخه‌ی تحصیل خارج و به عنوان #کودک_کار توسط همان بخش خصوصی استثمار می‌‌شوند:

سرمایه‌داران ِمالکِ معادن برای کاهشِ هزینه‌ها و بالا بردن سود، این‌گونه باهم رقابت می‌پردازند و لیبرالِ ایرانی در کافه‌ای در تهران لایو اینستاگرامی برگزار می‌کند و ضمن دفاع از "کوچک‌سازی دولت" می‌گوید:
البته در ایران هنوز سرمایه‌داری واقعی نداریم، این "اتفاقات" هم طبیعی است. چپ‌ها ما را بدبخت کردند.


#طبقه_کارگر_ایران #معدنچی #طبس


@Blackfishvoice1

🔺ساعاتی بعد از فاجعه‌ی معدن خصوصی #معدنجو و قتل‌عام ۵۲ کارگر، وزیر کار دولت #پزشکیان به منطقه رفت. در حالی‌که در همان ساعات اولیه، شواهد و قرائن گویای نقص تجهیزات فنی بود، وزیر کار،به خبرنگاران گفت: معدن از نظر استانداردهای ایمنی مشکلی نداشته و "حادثه" قابل پیش‌بینی نیست.

🔺#ایلنا در همان روز فاجعه‌ نوشت:
"علت حادثه خروج گاز متان و به دنبال آن مونوکسید کربن بوده. عدد این گاز هم ۱۵۰۰ بوده. گاز اینقدر زیاد بوده که گازسنج‌ها هنگ کردند! "
به گفته‌ی کارگران گازسنجی در این معدن صورت نگرفته است‌.

🔺یکی از کارگران جان‌به‌در برده از فاجعه‌ می‌گوید: "یک روز پیش، کارگران نشست گاز را به مدیران اطلاع دادند، اما گفتند بروید و کار کنید.

🔺خانواده‌ی کارگران جان‌باخته می‌گویند:
اجساد کارگران، آن‌ها را پا درون آمبولانس فشار می‌دادند برای این‌که آمبولانس بیشتری اعزام نشود.

🔺وزیر کار، به عنوان وکیل‌مدافعِ سرمایه‌داران و مالکان معادن وارد صحنه شده تا با انجام چنین مصاحبه‌‌ای کلیه‌ی نظرات کارشناسی در رابطه فقدان تجهیزات ایمنی را به حاشیه براند. امری که با بسیجِ خبرنگارانِ تبهکار اصلاح‌طلب کامل می‌شود.

🔺رسانه‌‌های اصلاح‌طلب با دستور اتاق فکرهای تجار و بازرگانان وارد عمل می‌شوند و در اقدامی حیرت‌انگیز " قیمت‌گذاری دستوری" را عامل مرگ کارگران معرفی می‌کنند!

فرارو می‌نویسد:
" آورده پایین تولید زغال نسبت به هزینه‌های آن باعث شده صاحبان معادن و کارفرمایان تا حدودی قید رعایت ایمنی را بزنند تا بدین صورت از هزینه‌های خود بکاهند."

🔺چنین وقاحتی را نزدِ هارترین تاچریست‌های بریتانیا و آمریکا نخواهید یافت. سرمایه برای افزایش سود، از دستمزد کارگران و تجهیزات ایمنی می‌‌کاهد. شرکت‌های کانادایی و فرانسوی در سراسر آفریقا با همین فرمول، معدن‌چیان آفریقایی را به بردگی گرفته‌‌اند و آن‌ها را بدون کم‌ترین امکانات ایمنی به اعماق زمین می‌فرستند. همین شرکت‌ها حجم عظیمی از طلا و سایر فلزات گران‌بها را از آفریقا غارت می‌کنند و کم‌ترین مسئولیتی در قبال مرگ سالیانه صدها کارگر معدن به عهده نمی‌گیرند.
اما روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب در عمل به‌عنوان نوکرِ سرمایه‌دار همین روندِ استثمار-انباشت را این‌گونه فرموله می‌کند که:
مالک معصوم و مظلوم که درآمد زیادی ندارد، اگر "تاحدودی" قید ایمنی را نزند، چه کند؟

این‌ها دارند در چشم خانوادهای قربانیان، نگاه می‌کنند و می‌گویند: سرمایه‌دار "باید" برای جبران هزینه‌ها، قید ایمنی را بزند.


🔺 روزنامه‌نگارانی که، به‌‌جای دفاع از حق تشکیل اتحاديه‌های کارگری برای بالا بردن قدرت چانه‌زنی کارگران، نظارت دولتی بر فعالیت معادن و بی‌توجهی به دستمزد ناچیز کارگر در برابر نرخ تورم، قتل کارگران برای بالا بردن سود را توجیه می‌کنند، تبهکارند و شریکِ قتل هر روزه‌ی کارگران.


#طبس #طبقه_کارگر_ایران #معدنچی #معدنجو #بورژوازی_ایران


@Blackfishvoice1

امروز سه‌شنبه ۳مهرماه، کارگران #معدن_طرزه در #دامغان در اعتراض به نداشتنِ امنیت شغلی دست از کار کشیدند.

کارگران معادن در حالی در یکی از پرخطرترین مشاغل جهان، مشغول به کارند که بالاترین میزان دستمزدهای آنان به زحمت به مرز ۱۲میلیون تومان در ماه می‌رسد.
طی یک‌سال اخیر دست‌کم ۶۵ کارگر معدن، در اثر بی‌مسئولیتی مالکان و پیمانکاران بخش خصوصی و عدم نظارت دولتی بر تجهیزات ایمنی،‌ جان خود را از دست داده‌اند.


#طبقه_کارگر_ایران #اعتصاب_کارگری ##معیشت_کارگران #مرگ_کارگران #طبس #معدنچی #جان_در_راه_نان


@Blackfishvoice1

در روز ۱۳ ماه مه سال ۲۰۱۳ در پی انفجار در معدن زغال‌سنگ سوما در استان مانیسا ترکیه، ۳۰۱ معدن‌چی جان باختند.
#گروپ_یوروم ترانه‌ی "برای سوما" را به یاد کارگران این معدن و در اعتراض به استثمارِ کارگران اجرا کردند.
این ترانه را به یادِ معدنچیان جان‌باخته در #طبس ترجمه و زیرنویس کردیم. یادشان گرامی و به امید #دادخواهی

#طبقه_کارگر_ایران ##معدنچی #جان_در_راه_نان #مبارزه_طبقاتی
#معدن_سوما #طبس


@Blackfishvoice1