کمتر از یک هفته به اول ماه می #روز_جهانی_کارگر باقی مانده است. مشتاق هستیم تجارب شما از استثمار، تبعیض مزدی، کار خانگی، کار در کودکی، اعتراض به بهره‌کشی و ... را در قالب متن دریافت کرده و به‌عنوان تجاربِ دستِ اول و بلاواسطه‌ی کارگری با مخاطبان به اشتراک بگذاریم. ( پیش‌تر تعدادی متن با عنوان #روایت_استثمار دریافت و در این صفحه منتشر شده است؛ تجاربی از استثمار در محیط‌هایی نظیر کتاب‌فروشی، مؤسسات آموزشی و ... )
اگر تعداد متن‌ها به حد قابل قبولی برسد می‌توانیم آن‌ها را در قالب یک شماره گردآوری کرده و منتشر کنیم تا به‌عنوان سندی برای پژوهشگران حوزه‌ی کار باقی بماند.
از طریق دایرکت اینستاگرام یا ایمیل متن‌های خود را ارسال کنید تا بتوانیم مکتوبی از کار جمعی و مشارکتی را به کمک‌ به یکدیگر به يادگار بگذاریم.


@Blackfishvoice

به مناسبت #روز_جهانی_کارگر

کمونیست‌ها ( ۲۰۱۴ )
کارگردان: ژان-ماری استروب

#فیلم


@Blackfishvoice

در آستانه‌ی #روز_جهانی_کارگر نیروهای نیروهای امنیتی ۷ تن از فعالین کارگری و اجتماعی شهر بانه با نام‌های سعید محمدی، حسن عزتی، نیشتمان رحمتی، پروین عبدالله پور، رحمان سلیمانی، افشین رحیمی و فاتح مجیدی را بازداشت کردند./کولبرنیوز


@Blackfishvoice

در آستانه‌ی #روز_جهانی_کارگر


عسل محمدی به یک سال و هشت ماه زندان محکوم شد.

مأموران امنیتی نوشين کشاورزنیا را بازداشت کردند و کماکان اطلاعی از محل بازداشت او در دست نیست.

فرزانه زیلابی وکیل کارگران نیشکر هفته‌تپه دادگاهی شد.

مأموران امنیتی با حمله به منزل رهام یگانه وسایل شخصی او را ضبط کردند.


@Blackfishvoice

▫️ اول ماه مه: تولد یک روز تعطیل

✊🏼✊🏼 به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر

نوشته‌ی: اریک هابسبام
ترجمه‌ی: حسن مرتضوی

28 آوریل 2022

🔸 مایکل ایگناتیف در مقاله‌ای درباره‌ی عید پاک در آبزرور در سال 1990 چنین نوشته که «جوامع سکولار هرگز در ارائه‌ی جایگزین برای مناسک مذهبی موفق نبوده‌اند.» او خاطرنشان کرد که انقلاب فرانسه «شاید رعایا را به شهروند تبدیل کرده باشد، ممکن است شعار آزادی، برابری و برادری را در نعل درگاه هر مدرسه حک کرده و صومعه‌ها را به تاراج برده باشد، اما جز چهاردهم ژوئیه هرگز خدشه‌ای بر تقویم قدیم مسیحی نزد.» موضوع کنونی من شاید تنها صدمه‌ی انکارناپذیر جنبشی سکولار به تقویم مسیحی یا هر تقویم رسمی دیگری باشد، روزی تعطیل که نه در یک یا دو کشور، بلکه در سال 1990 رسماً در 107 کشور برقرار شد. به‌علاوه، این روز مناسبتی است که نه با قدرت دولت‌ها یا فاتحان، بلکه توسط جنبشی کاملاً غیررسمی از مردان و زنان فقیر برقرار شده است. من از روز مه (May day) سخن می‌گویم، یا دقیق‌تر از روز اول ماه مه، جشنواره‌ی بین‌المللی جنبش طبقه‌ی کارگر که صدمین سالگرد آن باید در 1990 برگزار می‌شد، چرا که این روز در 1890 افتتاح شده است.

🔸 آن‌چه در واقع، اول ماه مه را ساخت، دقیقاً انتخابِ نماد بود و نه عقل عملی. عملِ متوقف کردن نمادین کار بود که اول ماه مه را به چیزی بیش از تظاهرات یا حتی مراسم بزرگداشت تبدیل کرد. در کشورها یا شهرهایی که احزاب، حتی علیه اتحادیه‌های مردد، بر اعتصاب نمادین پافشاری می‌کردند، اول ماه مه واقعاً به بخش مرکزی زندگی طبقه‌ی کارگر و هویت کارگری تبدیل شد، هرچند در بریتانیا، به‌‌رغم شروعی درخشان، هرگز واقعاً چنین نشد. زیرا خودداری از کارکردن در یک روز کاری، هم تصدیق قدرتِ طبقه‌ی کارگر ــ که در واقع، تصدیق اصیل این قدرت ــ بود و هم جوهره‌ی آزادی یعنی نپذیرفتن اجبار کار و عرق جبین. این در واقع، انتخاب حضور در جمع خانواده و دوستان بود. بنابراین، هم حرکتی به نشانه‌ی تصدیق طبقاتی و مبارزه‌ی طبقاتی محسوب می‌شد و هم تعطیلات: نوعی پیش‌پرده برای زندگی خوبی که بعد از رهایی از کار فرا می‌رسد. و البته در شرایط سال 1890 جشن پیروزی نیز بود، همچون دور افتخار برنده‌ای پیرامون استادیوم. در چنین شرایطی اول ماه مه سرشار از احساسات و امید بود.

🔸 برخلاف سیاست، که در آن روزها «کار مردان» بود، تعطیلات شامل زنان و کودکان نیز می‌شد. هم منابع بصری و هم منابع ادبی حضور و مشارکت زنان در اول ماه مه را از همان آغاز نشان می‌دهد. چیزی که آن را به نمایش طبقاتی واقعی تبدیل کرد، و اتفاقاً، مانند اسپانیا، به طور فزاینده‌ای کارگرانی را که از نظر سیاسی با سوسیالیست‌ها ارتباط نداشتند، جذب کرد، دقیقاً این بود که این روز به مردان محدود نبود، بلکه به خانواده‌ها تعلق داشت. زنانی که خودشان مستقیماً به عنوان کارگر مزدبگیر در بازار کار نبودند، یعنی اکثریت زنان متاهل طبقه‌ی کارگر در تعدادی از کشورها، علناً به‌واسطه‌ی اول ماه مه با جنبش و طبقه یکسان گرفته می‌شدند. اگر زندگی شغلی کار مزدی عمدتاً به مردان تعلق داشت، امتناع از کارکردن برای یک روزْ سن و جنس را در طبقه‌ی کارگر متحد کرد.

🔸 اگر اول ماه مه چیزی بیش از یک روز تعطیل نیست، روزی ــ به نقل از یک آگهی فرانسوی ــ که نیازی به مصرف قرص آرام‌بخش خاصی ندارید چرا که مجبور نیستید کار کنید، باز هم روز تعطیلی است خاص. شاید دیگر، عبارت غرورآفرینِ «روز تعطیلی خارج از همه‌ی تقویم‌ها» نباشد، چرا که این تعطیلی در اروپا به همه‌‌ی تقویم‌ها وارد شده است. در واقع، بیش از هر روز دیگری، به جز 25 دسامبر و اول ژانویه، کارکردن کنار گذاشته می‌شود، و از سایر رقبای مذهبی خود بسیار فاصله گرفته است. اما این روز تعطیل از پایین جامعه سر برآورد. این روز تعطیل را خودِ کارگران گم‌نامی شکل دادند که از طریق آن، خودشان را در سراسر خطوط شغلی، زبان و حتی ملیت به عنوان یک طبقه‌ی واحد تشخیص دادند و به اختیار خود سالی یک‌بار تصمیم می‌گیرند کار نکنند و از اجبار اخلاقی، سیاسی و اقتصادی به کارکردن سر باز می‌زنند. همان‌طور که ویکتور آدلر در سال 1893 بیان کرد: «این معنای تعطیلات ماه مه، دست‌‌کشیدن از کار، است که دشمنانمان از آن می‌ترسند. این چیزی است که آن‌ها احساس می‌کنند انقلابی است.»


🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:‏

https://wp.me/p9vUft-2WU

#روز_جهانی_کارگر #اول_ماه_مه
#اریک_هابسباوم #حسن_مرتضوی
#مبارزه_طبقاتی #جنبش_کارگری
👇🏽

🖋@naghd_com

مجبور هستم برم کولبری، چون پولی برای امرار معاش ندارم. تنها زندگی می‌کنم. نه همسر دارم، نه پسری دارم. کسی را ندارم که برایم کار کند. مجبور هستم خودم برای خودم کار کنم و زندگی‌ام را تأمین کنم./کولبرنیوز


#زنان_کولبر #زنان_کارگر #طبقه_کارگر #فراتر_از_استثمار #روز_جهانی_کارگر


@Blackfishvoice

در #روز_جهانی_کارگر به یاد آوریم کودک کولبر فرهاد خسروی را که به همراه برادر خود آزاد خسروی در راه نان یخ زده و چشم از جهان فرو بستند.


#کودک_کارگر #کودک_کولبر #نان_آغشته_به_خون #طبقه‌_کارگر #کولبران


@Blackfishvoice

ترکیه، استانبول، تظاهرات #روز_جهانی_کارگر


@Blackfishvoice