یک #رباعی تازه از #مهدی_رحمانی_قوچانی
پیشکش به دوستداران #بهار و #فصلنامه_باغ_خبوشان

#نوروز_جشن_مهر_و_دوستی_خجسته_باد.


روز وطنم همیشه خورشیدی باد
بالنده چو مهر پاک ناهیدی باد

چون آرش گل شود به پابوس بهار
روزش همه به ز عهد جمشیدی باد


#فصلنامه_باغ_خبوشان

telegram.me/baghekhabushan

.
#منصور_اوجی_شاعر_شیراز_درگذشت
.
( 9 آذر ۱۳۱۶- 19 اردیبهشت 1400، شیراز)
.
شاعر نیمایی، ادیب، نویسنده و مترجم.
.
#کارنامه
.
در خانواده‌ای شعر دوست متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در شیراز، وارد دانشسرای عالی تهران شد و در رشته فلسفه و علوم تربیتی لیسانس گرفت. در کنار آن موفق به اخذ لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه شیراز شد. سپس در رشته مشاوره و راهنمایی از دانشگاه تربیت معلم تهران فوق لیسانس گرفت. از اواسط دهه ۱۳۴۰ شاعری را با چاپ آثار خود آغاز کرد و در کنار اسماعیل خویی، محمدعلی سپانلو، احمدرضا احمدی و طاهره صفارزاده جزو پنج شاعر مطرح آن روزگار شد.
سال ۱۳۵۶ کتاب مرغ سحر مجموعه ۴۰ رباعی اجتماعی- انقلابی را منتشر کرد. او سال‌ها به تدریس پرداخت و برای تکامل زبان شعری خود کوشید. بیش از پنجاه سال به طور حرفه‌ای شعر سرود و در جریان‌های ادبی، حضوری مستمر و مؤثر داشت. او از پیشروان شعر کوتاه فارسی در حوزه رباعی و شعر نیمایی است. در شعر، بر تکرار مصراع‌ها و واژه‌ها تأکید فراوان دارد. زبان شعری او ساده، خوش آهنگ و تغزلی است و با توجه به فرم، ذهن خود را در امواج اوزان رها می‌سازد، درون‌مایه اشعارش اجتماعی است و تصاویری بدیع از طبیعت می‌آفریند.
افزون بر سرودن شعر، تحقیق و پژوهش، ترجمه شعر، تدریس در مراکز تربیت معلم شیراز و عضویت هیئت علمی دانشگاه آزاد داراب از جمله فعالیت‌های این شاعر نامی است.(بود) 1
.
1- پ.ن برگفته از کتاب: "یادگارماندگار – یکصد و ده پیشکسوت اهل قلم"
زیر نظر #مجید_غلامی_جلیسه
.
#گزیده_آثار

۱۳۴۴. باغ شب، انتشارات کانون تربیت شیراز.
۱۳۴۶. شهر خسته، انتشارات سپهر.
۱۳۴۹. خواب درخت و تنهایی زمین، انتشارات امیر کبیر.
۱۳۵۰. این سوسن است که می خواند، انتشارات دریچه.
۱۳۵۷. مرغ سحر، انتشارات رواق.
۱۳۵۸. شعرهایی به کوتاهی عمر، انتشارات کتیبه.
۱۳۵۸. صدای همیشه ، انتشارات زردیس
۱۳۶۳. خوشا تولد و پرواز، انتشارات زردیس
۱۳۶۸. حالی است مرا: ۲۵۲ رباعی در عشق و مدح عشق کوتاه، نوید شیراز.
۱۳۶۹. کوتاه مثل آه، انتشارات نوید شیراز.
۱۳۷۹. دفتر میوه ها و شاخه ای از ماه، انتشارات نوید شیراز.
۱۳۸۲. باغ و جهان مردگان: ۹۹ شعر، انتشارات نوید شیراز.
۱۳۸۴. سفر سبز و اما پرنده و گل، انتشارات نوید شیراز.
۱۳۸۸. شعرهای مصری و سنگها و علف، انتشارات نوید شیراز
۱۳۸۹. از وطن: ۱۶۲ شعر در ستایش شیراز، انتشارات نگاه.
۱۳۸۹. گزینه اشعار، انتشارات مروارید. .
۱۳۹۰. کتاب کلمات، انتشارات فصل پنجم
۱۳۹۱. حیرانی ها، انتشارات فصل پنجم
۱۳۹۱. در چهره غروب، انتشارات ثالث.
۱۳۹۲. دفتر گمشده، انتشارات فصل پنجم
۱۳۹۲. دهان تسلی، انتشارات ابتکار نو.
.
https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh
.
#فصلنامه
#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#تهران
#ایران
#شیراز
#شعر_کوتاه
#رباعی
#منصور_اوجی
#فرهنگ
#پژوهش
#پژوهشگر
#محمد_معین_فر
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو
.
#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان
.
https://t.me/Baghekhabushan

.

#چند_رباعی_از_خیام


ای ذات منزّه تو از عیب بری
بیرون ز هزار پرده در پرده‌دری
در پرده هزار معصیت هست مرا
ایمن شده‌ام ز فضلت از پرده‌دری

ای جان دل ریش بر جهان بیش منه
وی کاه ضعیف کوه بر خویش منه
کوته‌تر از آن است که پنداری عمر
چندین امل دراز در پیش منه

آن مایه ز دنیا که خوری یا پوشی
معذوری اگر در طلبش می‌کوشی
باقی همه رایگان نیرزد هش دار
تا عمر گرانمایه بدان نفروشی

چون فارغی ای دوست ز هر اسراری
چندین چه خوری بیهده هر تیماری
چون می‌نرود به اختیارت کاری
خوش باش در این نفس که هستی باری

گر چرخ تو را خدمت پیوست کند
مپذیر از او که آخرت پَست کند
بگذار جهان را که تو را مست کند
در گردن معشوق دگر دست کند

به نقل از:
[سفینۀ ترمد، محمد بن یغمور، تصحیح امید سروری با همکاری سید باقر ابطحی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۳۹۵، ص ۴۷۱-۴۷۷]


https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh

#فصلنامه
#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خیام
#رباعی
#پژوهش
#سردبیر
#محمد_معین_فر

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan

.
#دوبیتی_های_محمد_رمضانی_فرخانی در
#دو_بیت_کاشی

از من به تو آشناتری کیست؟ بگو
این پرده میان تو و من چیست؟ بگو‌
گر با مَنَت اشتیاق جان است، زهی
ور با مَنَت اتفاق دل نیست، بگو


فرمود که بی تو رونقی نیست مرا
عَذرایم و یاد وامِقی نیست مرا
گفتم به دلت رجوع کن! آه کشید:
دل هم سند موثقی نیست مرا


تهران | ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ ه‍.خورشیدی


ای تازه بهار! قصد پاییز مکن
خاکسترم، آتش مرا تیز مکن
لب بر لب من نهاد آن شوخ چه تلخ
فرمود: غنیمت است، پرهیز مکن


فرمود: اگر روایتی هست بگو
یا کُنج دلت شکایتی هست بگو
گفتم: تو که راهِ عاشقان را زده‌ای!
جز عشق چنانچه آیتی هست بگو


هم بر نمک ِ جراحتم می‌افزود
هم بر سر راهِ دل، کمین می‌فرمود
گفتیم درود و التفاتی‌ش نبود
وز جانب او، دریغ از یک بدرود


کو ماهرخی که طرح مهتاب کند؟
با نرگس مست خود مرا خواب کند
نرمک نرمک دلم به یغما ببرد
اندک اندک شمع مرا ٱب کند


تا نغمه‌ی تازه‌ای دلم ساز کند
ای کاش شراب کهنه لب باز کند
کو آن صنمی که در خرابات مغان
با سوته‌دلی سماع آغاز کند؟


جز حلقه‌ی صحبت تو در گوشم نیست
جز پیرهن تو، غرق آغوشم نیست
اما چه کنم که امشب ای ماه بلند!
بر بالینت، چراغ خاموشم نیست


https://t.me/DoBeytKashi/78

https://www.instagram.com/baghekhabushan.faslnameh

این چند دو بیتی بالا مرا به دوران جوانی‌ام و رباعی‌های مولانا برد👆

#فصلنامه
#فرهنگی
#هنری
#باغ_خبوشان
#قوچان
#خبوشان
#خراسان
#تهران
#ایران
#پژوهش
#پژوهشگر
#محمد_معین_فر
#سردبیر
#فرهنگ_و_هنر
#گفت_و_گو
#هزار_باده_فرهنگ

#فصلنامه_فرهنگی_و_هنری_باغ_خبوشان

https://t.me/Baghekhabushan