#عثمان_محمدپرست استوره خُنیاگری مقامی سرزمین بَرمانده ای ماندگار درگذشت.
وی متولد ۱۳۰۷ بود و پس از دوره طولانی بیماری، ساعت ده بامداد امروز پنج شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ در شهر خواف چهره از جهان برکشید.
«عثمان محمد پرست» ملقب به #عثمان_خوافی از آخرین بازمانده های نسلی از خنیاگران موسیقی مقامی خراسان بود که با افزایش پرده های این ساز، دامنه مقامهای آن را گسترش دادند.
دوتار به عنوان مادر سازهای زهی و کهن ترین ساز این رسته دارای هفت پرده می باشد که یادآور هفت طریق سلوک انسان به شمار میرود و نوازنده دوتار همیشه دسته دوتار را به سمت آسمان می گیرد تا این مراحل عرفانی را سپری کند. سیم گیرهای بالای دوتار را «شیطانک» می گویند که به منزله وسوسه نفسانی در راه رسیدن به خداست و دو رشته سیم آن را با «همخوان» و «واخوان» نام گذاشته اند که تجلی آدم و حوا و یا لیلی و مجنون است. مقام های دو تار اغلب در دستگاههای شور، همایون و ماهور است و فریادهای سرحدی در شوشتری و دشتی تنظیم می‌شود.
درگذشت این خنیاگر پیر مقامهای خراسان را به اصحاب هنر و موسیقی سراسر کشور به ویژه خراسان بزرگ تسلیت می‌گوییم.
https://t.me/Baghekhabushan