#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#سیزدهم_جمادی_الثانی_شهادت_حضرت_ام_البنین
.
سیزدهم جمادی الثانی سال ۶۴هجری قمری مطابق با نوزدهم بهمن ماه سال ۶۲هجری شمسی همسر امیرالمؤمنین علیه السلام، فاطمه کلابیه حضرت ام البنین سلام الله علیها به شهادت رسیدند.

یکی از بانوانی که ازطرف #پنج_امام_معصوم بسیار مورد تکریم قرار گرفته #حضرت_ام_البنین علیهاالسلام است ودر مقامشان همین بسکه امام حسن و امام حسین وحضرت زینب وحضرت ام کلثوم علیهم السلام ایشان را مادرخطاب میکردند.
اما بی بی همیشه خود را کنیز آن بزرگواران میدانست.

حضرت ام البنین علیهاالسلام بااینکه درکربلا نبوده اند اما پرچمدار عزای #سیدالشهداء ویکی از #بکائین عالم است.
یکی از دلائل عدم حضور ایشان در کربلا اینست که حکم #همسران_اهلبیت علیهم السلام همانند #همسران_رسول_خدا صلی الله علیه وآله میباشد.
همانطور که همسران پیامبر نباید بعداز او تا ابد ازدواج کنند ونباید از شهرخود خارج شوند، همسران ائمه علیهم السلام نیز چنین بوده اند وبه همین خاطراین بانو نتوانستند ازمدینه خارج شده و به #کربلا بروند.
اما در عوض #چهارپسر حضرت اباالفضل و عبدالله و جعفر و عثمان ویک دختر بنام #خدیجه علیهم السلام و چند نوه ایشان برای جانفشانی درکربلا حاضر بوده وشهید شدند.
همچنین دوفرزند دیگر از یتیمان حضرت اباالفضل علیه السلام را درمدینه نگهداری و تربیت فرمودند.
وسرانجام بعد سه سال و نیم اشک وگریه درعزای امام حسین علیه السلام دق کرده وبا #عسل_مسموم مأموران بنی امیه خبیث به #شهادت رسیدند.

نکته حائز اهمیت اینست که حضرت ام البنین سلام الله علیها میراث دیگری نیز بجای گذاشت که تا ابد نام نورانی اش درتاریخ میدرخشد.
حضرت ام البنین سلام الله علیها در بقیع صورتهایی از #قبور_نمادین ساخته وبر سرقبور خالی اما منتسب به #شهدای_کربلا گریه های شدیدی میکردند.
واین عمل درمقابل امام سجاد علیه السلام #تقریر و تأیید شده بود.
آن قبرها صرفا یک نماد و شبیهی از قبور اصلی درکربلا بود. وبا اینکار مهر محکمی بر عزاداری شیعیان زدند که #نماد #شبیه #تعزیه و #تمثال وقتی منتسب به اهلبیت علیهم السلام شد، همگی مقدس و یادآور کربلا خواهد بود.
سند ومدرک #علامت #شمائل #تماثیل وهزار نماد دیگر دربین این #قبور_نمادین حضرت ام البنین سلام الله علیها هویداست.

ام البنين عليهاالسلام #سيدةنساءالعرب ص۸۴
رياحين الشريعة ج۳ ص۲۹۴
#کتاب_حضرت_ام_البنین سلام الله علیها علامه سیدعلی أشرف کوفی
#زنان_نابغه شیخ علی فلسفی
حضرت ام البنین علیهاالسلام مرحوم عبدالعظیم بحرانی
#وقایع_الشیعه شیخ جعفر رفیعی
.
@post_moshtarak

احادیث طبی در نگاه مرحوم شیخ صدوق

#دعا_درمانی
[44] باب الاعتقاد في الأخبار الواردة في الطب‌

قال الشيخ أبو جعفر- رضي اللّه عنه-: اعتقادنا في الأخبار الواردة في الطب أنّها على وجوه:
منها: ما قيل على هواء مكّة و المدينة، فلا يجوز استعماله في سائر الأهوية.
و منها: ما اخبر به العالم- عليه السّلام- على ما عرف من طبع السائل و لم يتعد موضعه، إذ كان أعرف بطبعه منه.
و منها: ما دلّسه المخالفون في الكتب لتقبيح صورة المذهب عند الناس.
و منها: ما وقع فيه سهو من ناقله‌.
و منها: ما حفظ بعضه و نسي بعضه.
وَ مَا رُوِيَ فِي الْعَسَلِ أَنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ
فهو صحيح، و معناه أنّه شفاء من كل داء بارد.
وَ مَا رُوِيَ فِي الِاسْتِنْجَاءِ بِالْمَاءِ الْبَارِدِ لِصَاحِبِ الْبَوَاسِيرِ
فإنّ ذلك إذا كان‌ بواسيره من حرارة.
وَ مَا رُوِيَ فِي الْبَاذَنْجَانِ مِنَ الشِّفَاءِ فإنّه في وقت ادراك الرطب لمن يأكل الرطب، دون غيره من سائر الأوقات‌.
و أمّا أدوية العلل الصحيحة عن الأئمّة- عليهم السّلام- فهي آيات القرآن و سوره و الأدعية على حسب ما وردت به الآثار بالأسانيد القوية و الطرق الصحيحة.
وَ قَالَ الصَّادِقُ- عَلَيْهِ السَّلَامُ-: «كَانَ فِيمَا مَضَى يُسَمَّى الطَّبِيبُ: الْمُعَالِجَ، فَقَالَ مُوسَى- عَلَيْهِ السَّلَامُ-: يَا رَبِّ، مِمَّنِ الدَّاءُ؟ فَقَالَ: مِنِّي يَا مُوسَى. قَالَ: يَا رَبِّ، فَمِمَّنِ الدَّوَاءُ؟ فَقَالَ: مِنِّي. قَالَ: فَمَا يَصْنَعُ النَّاسُ بِالْمُعَالِجِ؟ فَقَالَ: يطيب [تَطِيبُ‌] أَنْفُسُهُمْ بِذَلِكَ، فَسُمِّيَ الطَّبِيبُ لِذَلِكَ».
و أصل الطب التداوي.
وَ كَانَ دَاوُدُ- عَلَيْهِ السَّلَامُ- تَنْبُتُ فِي مِحْرَابِهِ فِي كُلِّ يَوْمٍ حَشِيشَةٌ، فَتَقُولُ: خُذْنِي فَإِنِّي أَصْلُحُ لِكَذَا وَ كَذَا، فَرَأَى آخِرَ عُمُرِهِ حَشِيشَةً نَبَتَتْ فِي مِحْرَابِهِ، فَقَالَ لَهَا: مَا اسْمُكِ، فَقَالَتْ: أَنَا الخروبية [الْخُرْنُوبَةُ] فَقَالَ دَاوُدُ- عَلَيْهِ السَّلَامُ-: خَرِبَ الْمِحْرَابُ، فَلَمْ يَنْبُتْ فِيهِ شَيْ‌ءٌ بَعْدَ ذَلِكَ».
وَ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: «مَنْ لَمْ تَشْفِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ فَلَا شَفَاهُ اللَّهُ تَعَالَى».

🔸اعتقاد ما در باب احاديثى كه در طب وارد شده اين است كه آنها بر چند وجه است:
بعضى از آنها بنا بر هوای مكه و مدينه وارد شده، پس جائز نيست استعمالش در غير آن هوا.
و قسمى هست كه امام عليه السّلام آن را فرمود بنا بر آنچه شناخته از طبيعت شخص معين و مكان آن شخص را اعتبار نفرموده چون آن شخص را بهتر از خودش ميشناخته.
و نوعى هست كه مخالفان در كتابها غلط انداز كرده ‏اند كه صورت مذهب حق را زشت نمايند در نگاه مردمان، و بعضى سهو راوى شده و پاره آن است كه راوى ناتمام به خاطرش مانده و ناقص نقل نموده. و آنكه به خصوص #عسل وارد شده كه شفا هر دردى است، صحيح است و معنيش آن است كه شفاء هر دردى است كه از سردی باشد.
و آنكه براى بواسير، استنجاء به آب سرد وارد شده در صورتي است كه از حرارت باشد. و آنكه در باب بادنجان وارد شده كه شفا است مخصوص فصل رطب است براى كسى كه خرما ميخورد نه سائر اوقات.
و اما آنچه صحيح ميباشد از ائمه (عليهم السّلام) از دواهاى مرضها، آيات قرآنى و سوره‏ هاى قرآنى است و دعاها به آن نوع هائى كه وارد شده به سندهاى قوى و طريقهاى صحيح...
و حضرت صادق عليه السّلام فرمود كه در ايام گذشته طبيب را معالج مى ‏گفتند، موسى عليه السّلام عرض نمود: پروردگارا درد از كيست: حق تعالى فرمود از من، عرض نمود دوا از كيست: فرمود از من: عرض نمود: پس مردم معالج را چه ميكنند؟! فرمود دلشان به آن خوش مى ‏شود (يطيب بذلك انفسهم) پس از اين جهت نام طبيب، #طبيب شد، و اصل معنى طب مداوا كردن است. و حضرت داود چنان بود كه هر روز در محرابش گياهى مى‏ روئيد و آن گياه به داود می گفت: مرا بگير كه براى چنان دردى خوبم تا آنكه در آخر عمرش ديد كه در محراب گياهى روئيد، داود عليه السّلام نام گياه از آن پرسيد، آن گياه گفت من خرنوبه ‏ام، داود عليه السّلام گفت: خراب شد محراب، و ديگر بعد از آن آنجا گياهى نروئيد. و پیامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كه او را حمد برای خدا شفا ندهد خداوند متعال او را شفا ندهد.

الإعتقادات (صدوق) صفحه 115 و 116
بحار الأنوار جلد 59 صفحه 74

القصه طبیب حاذق که به تمام این جزئیات مسلط باشد بسیار نادر است.