حضرت حر علیه السلام از نامه های کوفیان خبر نداشت

🏴یا حضرت حر مددی

●فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ‏ثُمَّ قَالَ: أَمَّا بَعْدُ أَيُّهَا النَّاسُ فَإِنَّكُمْ إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ وَ تَعْرِفُوا الْحَقَّ لِأَهْلِهِ يَكُنْ أَرْضَى لِلَّهِ عَنْكُمْ وَ نَحْنُ أَهْلُ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ أَوْلَى بِوَلَايَةِ هَذَا الْأَمْرِ عَلَيْكُمْ مِنْ هَؤُلَاءِ الْمُدَّعِينَ مَا لَيْسَ لَهُمْ وَ السَّائِرِينَ فِيكُمْ بِالْجَوْرِ وَ الْعُدْوَان‏ وَ إِنْ أَبَيْتُمْ إِلَّا كَرَاهِيَةً لَنَا وَ الْجَهْلَ بِحَقِّنَا وَ كَانَ رَأْيُكُمُ الْآنَ غَيْرَ مَا أَتَتْنِي بِهِ كُتُبُكُمْ وَ قَدِمَتْ بِهِ عَلَيَّ رُسُلُكُمْ انْصَرَفْتُ عَنْكُمْ.
فَقَالَ لَهُ الْحُرُّ أَنَا وَ اللَّهِ مَا أَدْرِي مَا هَذِهِ الْكُتُبُ وَ الرُّسُلُ الَّتِي تَذْكُرُ فَقَالَ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ يَا عُقْبَةَ بْنَ سِمْعَانَ أَخْرِجِ الْخُرْجَيْنِ اللَّذَيْنِ فِيهِمَا كُتُبُهُمْ إِلَيَّ فَأَخْرَجَ خُرْجَيْنِ مَمْلُوءَيْنِ صُحُفاً فَنُثِرَتْ بَيْنَ يَدَيْهِ فَقَالَ لَهُ الْحُرُّ إِنَّا لَسْنَا مِنْ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ كَتَبُوا إِلَيْكَ

●امام حسین علیه السلام پس از اینکه حمد و ثنای خدا را به جا آورد فرمود: ای مردم، اگر از خدا بترسید و حق را بشناسید، خدا بیشتر از شما راضی خواهد بود. ما اهل بیت محمّد، نسبت به مردمی که ادعای مقام خلافت را دارند، در حالی که این مقام حق آنان نیست و با شما با ظلم و ستم رفتار می کنند، به مقام خلافت سزاوارتریم. و اگر شما چیزی غیر از نپسندیدن ما و جهل به حق ما را نمی پذیرید و نظر کنونی شما غیر از آن نظری است که در نامه های خود به وسیله فرستادگانتان برای من فرستادید، من باز می گردم.
حر در جواب امام گفت: به خدا قسم من از این نامه ها و فرستادگانی که تو می فرمایی خبری ندارم. امام حسین به یکی از یاران خود که او را عقبه ابن سمعان می گفتند فرمود: آن دو خورجینی را که حاوی نامه های این مردم است نزد من بیاور، وقتی آن دو خورجین را آورد، امام علیه السّلام آن نامه ها را در مقابل حر ریخت. حر گفت: ما جزو آن افرادی نیستیم که برای تو نامه نوشته اند...

منتهی الآمال
الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد/ج‏2/ص79
تسلية المجالس/ج‏2/ص245
بحار الأنوار (ط - بيروت)/ج‏44/ص377

دقت کنید که #قیام و خروج برای قتال در کار نبوده؛ بلکه امام فرمود اگر مرا نمی خواهید بر می گردم و در ادامه روایت هم داریم که امام سعی کرد که بازگردد اما نگذاشتند.

بر ابن زیاد زنازاده لعنت

💠امام صادق، سَدیر بن حُکیم و گله‌ی شتران!


🌿...عَنْ سَدِيرٍ اَلصَّيْرَفِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ: وَ اَللَّهِ مَا يَسَعُكَ اَلْقُعُودُ. فَقَالَ: «وَ لِمَ يَا سَدِيرُ؟» قُلْتُ: لِكَثْرَةِ مَوَالِيكَ وَ شِيعَتِكَ وَ أَنْصَارِكَ وَ اَللَّهِ لَوْ كَانَ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَا لَكَ مِنَ اَلشِّيعَةِ وَ اَلْأَنْصَارِ وَ اَلْمَوَالِي مَا طَمِعَ فِيهِ تَيْمٌ وَ لاَ عَدِيٌّ. فَقَالَ: «يَا سَدِيرُ وَ كَمْ عَسَى أَنْ يَكُونُوا؟» قُلْتُ: مِائَةَ أَلْفٍ. قَالَ: «مِائَةَ أَلْفٍ؟» قُلْتُ: نَعَمْ وَ مِائَتَيْ أَلْفٍ. قَالَ: «مِائَتَيْ أَلْفٍ؟» قُلْتُ: نَعَمْ وَ نِصْفَ اَلدُّنْيَا. قَالَ: فَسَكَتَ عَنِّي ثُمَّ قَالَ: «يَخِفُّ عَلَيْكَ أَنْ تَبْلُغَ مَعَنَا إِلَى يَنْبُعَ؟» قُلْتُ: نَعَمْ. فَأَمَرَ بِحِمَارٍ وَ بَغْلٍ أَنْ يُسْرَجَا فَبَادَرْتُ فَرَكِبْتُ اَلْحِمَارَ. فَقَالَ: «يَا سَدِيرُ أَ تَرَى أَنْ تُؤْثِرَنِي بِالْحِمَارِ؟» قُلْتُ: اَلْبَغْلُ أَزْيَنُ وَ أَنْبَلُ. قَالَ: «اَلْحِمَارُ أَرْفَقُ بِي.» فَنَزَلْتُ فَرَكِبَ اَلْحِمَارَ وَ رَكِبْتُ اَلْبَغْلَ فَمَضَيْنَا فَحَانَتِ اَلصَّلاَةُ فَقَالَ: «يَا سَدِيرُ اِنْزِلْ بِنَا نُصَلِّ.» ثُمَّ قَالَ: «هَذِهِ أَرْضٌ سَبِخَةٌ لاَ تَجُوزُ اَلصَّلاَةُ فِيهَا.» فَسِرْنَا حَتَّى صِرْنَا إِلَى أَرْضٍ حَمْرَاءَ وَ نَظَرَ إِلَى غُلاَمٍ يَرْعَى جِدَاءً فَقَالَ: «وَ اَللَّهِ يَا سَدِيرُ لَوْ كَانَ لِي شِيعَةٌ بِعَدَدِ هَذِهِ اَلْجِدَاءِ مَا وَسِعَنِي اَلْقُعُودُ.» وَ نَزَلْنَا وَ صَلَّيْنَا فَلَمَّا فَرَغْنَا مِنَ اَلصَّلاَةِ عَطَفْتُ عَلَى اَلْجِدَاءِ فَعَدَدْتُهَا فَإِذَا هِيَ سَبْعَةَ عَشَرَ.
📚الکافي، ج۲، ص۲۴۲

🌿از سَدیر بن حُکَیم صَیرفی نقل شده است:
🔷نزد امام صادق (علیه‌السلام) رفتم و به ایشان عرض کردم:
🔹به خدا قسم، نشستن (قیام نکردنِ) شما خیلی طولانی شده است!
🔶حضرت فرمودند:
🔸«چرا، ای سدیر؟»
🔷عرض کردم:
🔹به‌خاطر فراوانیِ دوست‌داران و پیروان و یارانتان (می‌گویم.) به‌خدا قسم، اگر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پیروان و یاران و دوست‌دارانِ شما را داشتند، نه قبیله تَیم و نه قبیله عَدی1⃣، در [غصب خلافتِ] ایشان طمع نمی‌کردند.
🔶امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:
🔸«ای سدیر! امید است که چه‌قدر باشید؟»
🔷عرض کردم:
🔹صدهزار نفر.
🔶فرمودند:
🔸«صدهزار نفر؟»
🔷عرض کردم:
🔹بله و (حتی) دویست‌هزار نفر.
🔶فرمودند:
🔸«دویست‌هزار نفر؟»
🔷عرض کردم:
🔹بله و (حتی) نیمی از دنیا.
🔶حضرت سکوت کردند و بعد از مدتی فرمودند:
🔸«برایت راحت است که همراه ما به یَنبُع2⃣ بیایی؟»
🔷عرض کردم:
🔹بله.
🔷پس حضرت دستور دادند الاغ و قاطری را زین کنند. من پیش‌دستی کردم و سوار الاغ شدم.
🔶حضرت فرمودند:
🔸«ای سَدیر! نظرت چیست که الاغ را به من واگذاری؟»
🔷عرض کردم:
🔹قاطر زیبنده‌تر و آبرومندانه‌تر است.
🔶حضرت فرمودند:
🔸«الاغ با من هم‌راه‌تر است.»
🔷پس پیاده شدم، ایشان سوار الاغ شدند و من بر قاطر سوار گشتم. راه افتادیم تا وقت نماز فرا رسید.
🔶حضرت فرمودند:
🔸«ای سدیر! پیاده شو با هم نماز بخوانیم.»
🔶سپس فرمودند:
🔸«این زمین، شوره‌زار است و نماز در آن جایز نیست.»
🔷پس حرکت کردیم تا به زمینی سرخ (حاصل‌خیز) رسیدیم.
🔶حضرت به پسر نوجوانی که چند ماده‌شتر می‌چرانید، نگاهی انداختند و فرمودند:
🔸«به خدا قسم، ای سدیر! اگر من به تعداد این ماده‌شترها شیعه (پیرو) داشتم، این نشستن (قیام کردن) طولانی نمی‌شد.»
🔷ما پیاده شدیم و نماز خواندیم. وقتی نمازمان تمام شد، رو به شترها کردم و آن‌ها را شمردم. دیدم آن‌ها هفده تا بودند.


📝پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1⃣تَیْم و عَدِیّ، دو تیره از قبیله قریش بودند. ابوبکر و قُنفُذ، از تیره‌ی تَیم، و عُمربن‌خطاب از تیره‌ی عَدی بودند.
2⃣شهری در ساحل دریای سرخ و در فاصله‌ی ۲۰۰ کیلومتری از مدینه.


#امام_صادق_علیه_السلام #قیام_امام #شیعه #حدیث


💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»:
💠 @hadithona

💠توصیه‌ای برای روز قبل از ظهور


🌿...عَنْ شِهَابِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ:
🍃«إِنْ ظَنَنْتَ أَوْ بَلَغَكَ أَنَّ هَذَا اَلْأَمْرَ كَائِنٌ فِي غَدٍ فَلاَ تَدَعَنَّ طَلَبَ اَلرِّزْقِ وَ إِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ لاَ تَكُونَ كَلاًّ فَافْعَلْ.»
📚الکافي، ج۵، ص۷۹

🌿از شِهاب بن عبدِربّه نقل شده است:
🔶امام صادق (علیه‌السلام) به من فرمودند:
🔸«اگر گمان کردی یا به تو خبر رسید که فردا، این امر (قیام حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه و تشکیل حکومت اسلامی) محقق خواهد شد، هرگز تلاش برای کسب روزی را کنار مگذار!
🔸و اگر توانستی [طوری اقدام کنی که] سربارِ (دیگران) نباشی، چنین کن!»


📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1️⃣در کتب رجالی، شهاب بن عبدربه را از راویان احادیث امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) و از ثروتمندان کوفه برشمرده‌اند. بنابراین او فردی فقیر و نیازمند نبوده است. تأکید امام صادق به شهاب این است که هرچند بنا باشد همین فردا، قیام رخ دهد و حکومت اسلامی تشکیل شود و نیاز باشد که به خدمت این حکومت در آیی، با این‌که تو فرد متمولی هم هستی، اما با این‌حال - ولو برای یک روز - نباید فعالیت خود را متوقف کنی و دچار بطالت و سکون گردی.
2️⃣همچنین این فرمایش امام صادق (علیه‌السلام) تأکیدی است بر ضرورت تلاش برای کسب روزی و جلوگیری از دچار شدن به موقعیتی که انسان توانایی تأمین معاش خود را نداشته باشد و برای گذران زندگی، به دیگران محتاج گردد. بنابراین کسب سرمایه برای روزگاری که انسان - به هر دلیل - از کار افتاد و توانایی کسب درآمد نداشت، ضروری است و دنیاگرایی محسوب نمی‌شود؛ چراکه با آن می‌تواند زندگی آبرومندانه‌ای داشته باشد و سربار دیگران نباشد.


#امام_صادق_علیه_السلام #امام_زمان_عجل_الله_فرجه #ظهور_امام_زمان #قیام_امام_زمان #کسب_روزی #روزی #تلاش #ثروت #حدیث


💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»:
💠 @hadithona

امام حسین سلام الله علیه چاره ای جز خروج از مدینه نداشت

#قیام_یا_عدم_بیعت
وقتی امام حسین سلام الله علیه برای وداع کنار قبر مطهر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رفت این جملات را فرمود:

بِاَبِی اَنْتَ وَ اُمِّی یا رَسُولَ اللّهِ لَقَدْ خَرَجْتُ مِنْ جَوارِکَ کُرْهاً، وَ فُرِّقَ بَیْنی وَ بَیْنَکَ حَیْثُ اَنِّی لَمْ اُبایِعْ لِیَزیدَ بْنِ مُعاوِیَهَ، شارِبِ الْخُموُرِ، وَ راکِبِ الْفُجُورِ، وَ ها اَنَا خارِجٌ مِنْ جَوارِکَ عَلَى الْکَراهَهِ، فَعَلَیْکَ مِنِّی اَلسَّلامُ

●پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا! من به ناچار از جوار قبر تو خارج مى شوم. میان من و تو جدایى انداخته شده؛ زیرا من دست بیعت به یزید بن معاویه آن مرد شراب خوار و فاجر، ندادم. اکنون با اکراه (ناراحتى تمام) از نزد تو بیرون مى روم.
خداحافظ اى پیامبر خدا
😭😭😭

در سوگ امير آزادى (ترجمه مثير الأحزان)/ص102
المنتخب (طریحی)/ص410
ناسخ التواريخ/ج2/ص14

امام حسین سلام الله علیه قیام نکرد بلکه امام چاره ای جز خروج از مدینه نداشت؛ یعنی برای حفظ جان مطهر خود و دفاع از خود و جلوگیری از کشته شدن باید از مدینه خارج میشد؛ چون یزید ملعون سعی در شهادت امام داشت. و در این روایت شریف امام صراحتا فرموده است که من به ناچار و با کراهت از مدینه خارج می شوم؛ آیا اسم این حرکت را می شود قیام گذاشت؟؟؟

نامه های شدید کوفیان به امام

#قیام_یا_عدم_بیعت
●إلى درجة أن البعض منهم أعطى لنفسه الجرأة في أن يكتب إلى الإمام الحسين عليه السلام هذه الكلمات : « إن لم تأتنا فسوف نخاصمك غداً ـ يوم القيامة ـ عند جدك رسول الله »!!

●بعضی از کوفیان جسارت را از حد گذراندند و به خودشان جرات دادند که به امام حسین علیه السلام این طور بنویسند: اگر به سوی ما نیایی فردای قیامت در نزد جدت رسول خدا از تو شکایت خواهیم کرد
😭😭😭

زينب الكبرى عليها السلام من المهد الى اللحد/ص329

تاریخ ثبت کرده که تعداد زیادی از کوفیان به امام نامه نوشتند؛ خیلی زیاد، بعضا با لحن های شدید از امام دعوت می کردند تا به کوفه بیاید؛ امام باید طبق ظواهر عمل کند و اتمام حجت کند؛ تا آزمایش الهی صورت بگیرد و مومن از منافق شناخته شود (که اصل ایجاد هستی نیز برای همین آزمایش ها می باشد) امام برای تمییز مومن از منافق و نجات جان مطهر خود، و حقایقی که عمق و کنه آن بر ما مخفی است چاره ای جز حرکت به سمت کوفه نداشت
پس استفاده از واژه قیام برای حرکت امام صحیح نمی باشد
که اگر کسی ذره ای تاریخ زندگانی امام را مطالعه کرده باشد متوجه می شود که قیامی در کار نبوده است

بازار پر از نيزه و شمشير و سنان است
اي كاش در اين شهر نيفتد گذر تو

أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتیلِ الْمَظْلُومِ
سلام بر آن کشته مظلوم

نامه ها به من نوشتید؛ اگر نمی خواهید برگردم

#قیام_یا_عدم_بیعت
●وَ تَقَدَّمَ الْحُرُّ بَيْنَ يَدَيْهِ فِي أَلْفِ فَارِسٍ يَسْتَقْبِلُ بِهِمُ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) فَلَمْ يَزَلِ الْحُرُّ مُوَافِقاً لِلْحُسَيْنِ (صلوات الله علیه) حَتَّى حَضَرَتْ صَلَاةُ الظُّهْرِ فَأَمَرَ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) الْحَجَّاجَ بْنَ مَسْرُوقٍ أَنْ يُؤَذِّنَ.
فَلَمَّا حَضَرَتِ الْإِقَامَةُ خَرَجَ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) فِي إِزَارٍ وَ رِدَاءٍ وَ نَعْلَيْنِ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي لَمْ آتِكُمْ حَتَّى أَتَتْنِي كُتُبُكُمْ وَ قَدِمَتْ عَلَيَّ رُسُلُكُمْ أَنِ اقْدَمْ عَلَيْنَا فَلَيْسَ لَنَا إِمَامٌ لَعَلَّ اللَّهَ أَنْ يَجْمَعَنَا وَ إِيَّاكُمْ عَلَى الْهُدَى وَ الْحَقِّ فَإِنْ كُنْتُمْ عَلَى ذَلِكَ فَقَدْ جِئْتُكُمْ فَأَعْطُونِي مَا أَطْمَئِنُّ إِلَيْهِ مِنْ عُهُودِكُمْ وَ مَوَاثِيقِكُمْ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ كُنْتُمْ لِمَقْدَمِي كَارِهِينَ انْصَرَفْتُ عَنْكُمْ إِلَى الْمَكَانِ الَّذِي جِئْتُ مِنْهُ إِلَيْكُمْ.
فَسَكَتُوا عَنْهُ وَ لَمْ يَتَكَلَّمُوا كَلِمَة

●حضرت حرّ با هزار سوار كه در پيش او بودند در مقابل امام حسين صلوات الله علیه قرار داشتند. حضرت حر همچنان با امام حسين صلوات الله علیه موافق بود تا وقت نماز ظهر فرا رسيد. امام حسين صلوات الله علیه به حجاج بن مسروق دستور داد تا اذان بگويد. هنگامى كه اقامه نماز گفته و موقع خواندن نماز شد امام حسين صلوات الله علیه در حالى از خيمه بيرون آمد كه زير جامه و رداء و نعلين پوشيده بود؛ سپس حمد و ثناى خداى را به جاى آورد و فرمود: ايها الناس! من نزد شما نيامدم تا اينكه نامه ها و فرستادگان شما براى من آمدند و گفتند: نزد ما بيا؛ زيرا ما امام نداريم، شايد خدا جميع ما را به وسيله تو به راه حق هدايت نمايد. اگر شما بر اين قول و قرار خود هستيد پس با من يك عهد و پيمانى ببنديد كه باعث اطمينان من شود و اگر اين عمل را انجام نمي دهيد و از آمدن من راضى نيستيد من به طرف همان مكانى باز مي گردم كه از آنجا آمده ام.
آن گروه عموما سكوت اختيار كردند و احدى از آنان يك كلمه جواب نگفت.

منتهی الآمال
بحار الأنوار/ج‏44/ص376
عوالم العلوم/ج‏17-الحسين‏/ص227
الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد/ج‏2/ص78

امام حسین علیه السلام به دلیل ارسال نامه های زیاد کوفیان به سمت ایشان رفت
از طرفی هیچ جای این عالَم برای او امن نبود؛ از طرفی هم باید اتمام حجت کند با مردم، و با همه این اوصاف می فرماید اگر مرا نمی خواهید برگردم...
اسم این حرکت را نمی شود قیام گذاشت

آیا امام حسین علیه السلام در ماه حرام جنگ به راه می اندازد؟

#قیام_یا_عدم_بیعت
یسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ‌ الْحَرَ‌امِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ‌
از تو درباره ماهى كه كارزار در آن حرام است مى پرسند. بگو: كارزار در آن، گناهى است بزرگ [بقره ٢١٧]

طبق آیات و احادیث فراوان چهار ماه حرام، رجب و ذی القعدة و ذی الحجة و محرم است. یکی از معانی ماه های حرام این است: ماهی که قتال و جنگ در آن حرام است و باید به حرمت این ماه ها دست از خونریزی کشید.

●و إنما سمي‌ الشهر حراماً، لأنه‌ ‌کان‌ يحرم‌ ‌فيه‌ القتال‌

تفسير التبيان (شیخ طوسی)/ج2/ص149

●و الأربعة الحرم:رجب مفرد و ذو القعدة و ذو الحجة و المحرم متصلة،حرم اللّه فيها القتال

تفسیر قمی/ج1/ص67

شروع حرکت امام حسین علیه السلام در ماه رجب است که ماه حرام است
و جنگ امام حسین علیه السلام با لشکر کفر نیز در ماه محرم است که باز هم ماه حرام است
حال اگر بگوییم امام حسین علیه السلام #قیام کرده در حقیقت به امام تهمت زدیم که در ماه حرام حرمت الهی را شکسته و بر خلاف معارف الهی، قتل و خونریزی به راه انداخته و حال آنکه اینگونه نبوده و جنگ بر امام تحمیل شده است.

#جزء2

بحثی علمی و به دور از توهین پیرامون مبحث #قیام مردی از قم در احادیث

ابتدا اصل حدیث را مرور کنیم:

عنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: قَالَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَى اَلْحَقِّ يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ اَلْحَدِيدِ لاَ تُزِلُّهُمُ اَلرِّيَاحُ اَلْعَوَاصِفُ وَ لاَ يَمَلُّونَ مِنَ اَلْحَرَبِ وَ لاَ يَجْبُنُونَ وَ عَلَى اَللَّهِ يَتَوَكَّلُونَ وَ اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.

🔸امام کاظم سلام الله علیه می فرماید: #مردى_از_قم مردم را به سوی حق می خواند. گروهى چون پاره هاى آهن همراه او جمع می شوند كه بادهاى تند آن ها را نمی لغزاند، و از جنگ کردن خسته نمی شوند و دوری از جنگ نمی کنند و بر خدا توکل می کنند و عاقبت (خیر) برای پرهیزگاران است.

بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 57 صفحه 216


1️⃣در نص حدیث آمده:
رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ

یعنی مردی از اهالی قم مردم را به حق #دعوت می کند.

قیام می کند از کجا آمد؟ معصوم فرموده: يَدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ، جایی از حدیث #قیام و انقلاب دیده نمی شود

2️⃣اگر حدیثی در باب برائت یا در باب قمه زنی و ریختن خون و لطمه زنی و... از بحارالانوار بیاوریم آقایان می گویند علامه مجلسی فقط احادیث بحار را جمع کرده (که غلط مشهور و کذب محض است) لکن وقتی پای احادیثی که باب پسندمان است به میان می آید دیگر این حرفها به کنار می رود و نیازی به بررسی رجالی و متنی و... ندارد و مو لای درز حدیث نمی رود. وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ

3️⃣بزرگترین جهاد، #جهاد نفس است؛ حتی جهاد علمی خیلی مهم است. چه بسا مراد معصوم اینجا همان جهاد نفس و انواع جهاد باشد والله العالم

3- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) أَنَّ النَّبِيَّ (صلی الله علیه و آله) بَعَثَ بِسَرِيَّةٍ[6] فَلَمَّا رَجَعُوا قَالَ مَرْحَباً بِقَوْمٍ قَضَوُا الْجِهَادَ الْأَصْغَرَ وَ بَقِيَ الْجِهَادُ الْأَكْبَرُ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا الْجِهَادُ الْأَكْبَرُ قَالَ جِهَادُ النَّفْسِ.

🔸از امام صادق (صلوات الله عليه) روايت است كه فرمود: پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله) عده اى را به جنگ فرستاد، وقتی از جنگ بازگشتند فرمود: آفرين به گروهى كه جهاد كوچكتر را سپرى كردند و جهاد بزرگتر بر عهدۀ آنان به جاى مانده است، گفته شد: اى رسول خدا جهاد بزرگتر چيست‌؟فرمود: جهاد با نفس.

الكافي- ط الاسلامية جلد 5 صفحه 12 بَابُ وُجُوهِ الْجِهَادِ حدیث 3

4️⃣معمولا ما حق تطبیق دادن حدیث بر شخص و یا جریانی نداریم؛ چه بسا در آینده شخص و یا جریانی ظهور کند که شباهت های بیشتری به این حدیث داشته باشد.

5️⃣بعضی از علائم و نشانه های ظهور مدتی با ظهور فاصله دارند ولی بعضی از علائم ظهور (خصوصا علائم حتمی) به شدت به ظهور نزدیک هستند؛ روایات مثبتی که در مورد جنگ و جهاد و خیزش است معمولا برای اوان ظهور است نه زمان هایی که با ظهور فاصله زیادی دارد.

بقیه مطالب بماند...

-هجرت اجباری اولیای الهی در قرآن کریم
-آیه ای در شان حضرت حمزه سلام الله علیه
-امام حسین صلوات الله علیه قیام نکرد بلکه بالاجبار و با کراهت هجرت کرد

#قیام_یا_عدم_بیعت
عَنْ سَلاَّمِ بْنِ اَلْمُسْتَنِيرِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: فِي قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى: «اَلَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيٰارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلاّٰ أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اَللّٰهُ» قَالَ نَزَلَتْ فِي رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلِيٍّ وَ حَمْزَةَ وَ جَعْفَرٍ وَ جَرَتْ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ أَجْمَعِينَ.

🔸از سلام بن مستنير از امام باقر (صلوات الله علیه) روایت است که درباره کلام خدای تبارك و تعالى
همان کسانی که به ناحق از خانه هایشان بیرون رانده شدند. جز اینکه می گفتند: «پروردگار ما خداست» (حج 40)
فرمود: درباره رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) و على (صلوات الله علیه) و حمزه و جعفر (سلام الله علیهما) نازل شده است و در مورد امام حسين (صلوات الله عليه) نیز جریان پیدا کرد. بر همگی شان سلام باد!

الكافي- ط الاسلامية جلد 8 صفحه 337

#جزء17

#جهاد و #قیام و #انقلاب ممنوع تا خروج سفیانی

#هلک_المستعجلون
●412- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي هَاشِمٍ عَنِ الْفَضْلِ الْكَاتِبِ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) فَأَتَاهُ كِتَابُ أَبِي مُسْلِمٍ فَقَالَ لَيْسَ لِكِتَابِكَ جَوَابٌ اخْرُجْ عَنَّا فَجَعَلْنَا يُسَارُّ بَعْضُنَا بَعْضاً[1] فَقَالَ أَيَّ شَيْ‌ءٍ تُسَارُّونَ يَا فَضْلُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ ذِكْرُهُ لَا يَعْجَلُ لِعَجَلَةِ الْعِبَادِ وَ لَإِزَالَةُ جَبَلٍ عَنْ مَوْضِعِهِ أَيْسَرُ مِنْ زَوَالِ مُلْكٍ لَمْ يَنْقَضِ أَجَلُهُ ثُمَّ قَالَ إِنَّ فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ حَتَّى بَلَغَ السَّابِعَ مِنْ وُلْدِ فُلَانٍ قُلْتُ فَمَا الْعَلَامَةُ فِيمَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ لَا تَبْرَحِ الْأَرْضَ يَا فَضْلُ حَتَّى يَخْرُجَ السُّفْيَانِيُّ فَإِذَا خَرَجَ السُّفْيَانِيُّ فَأَجِيبُوا إِلَيْنَا يَقُولُهَا ثَلَاثاً وَ هُوَ مِنَ الْمَحْتُومِ.

●از فضل کاتب نقل شده گفت: نزد امام صادق (صلوات الله علیه) بودم که نامۀ ابو مسلم نزد حضرت آمد. پس فرمود: «نامۀ تو پاسخی ندارد. از نزد ما بیرون برو». ما با هم پنهانی شروع به گفتگو کردیم که (امام) فرمود: «ای فضل! چه چیزی مخفیانه می گویید؟ خداوندِ عز ذکره، به خاطر عجلۀ بندگانش، عجله نمی کند و جا به جا کردن یک کوه، از نابودی حکومتی که اجلش نرسیده، آسان تر است». سپس فرمود: «بی گمان، فلان کس فرزند فلان کس» تا به هفتمین فرزند فلان کس رسید. گفتم: فدایت شوم! نشانۀ میان ما و شما چیست؟ فرمود: «ای فضل! از جایت تکان نخور تا سُفیانی خروج کند و چون سفیانی خروج کرد، ما را اجابت کنید (لبیّک بگویید)» و سه بار این را فرمود [و افزود:] «(خروج سفیانی) از نشانه های حتمی است»

الكافي- ط الاسلامية جلد 8 صفحه 274
بحار الأنوار جلد 47 صفحه 297 حدیث 20

اول انذار و موعظه و اتمام حجت بعد عذاب ...

در آیات قرآن بسیار زیاد به این مسئله اشاره شده که سیره انبیاء بدین شکل بوده که ابتدا قوم خویش را دعوت می کردند و ادله و براهین می آوردند و انذار و هشدار می دادند؛ سپس بعد از اتمام حجت، عذاب الهی نازل میشد.

امام حسین صلوات الله علیه نیز در روز عاشورا در کربلا ، جنگ طلب نبود، بلکه پس از کلی موعظه و پند و اتمام حجت، مجبور به جهاد شد ، یا به قولی جنگ بر ایشان تحمیل شد.

#قیام_یا_عدم_بیعت
●فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الْإيعاظِ لَهُمْ، وَتَأْكيدِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِمْ، فَنَكَثُوا ذِمامَكَ وَبَيْعَتَكَ، وَأَسْخَطُوا رَبَّكَ وَجَدَّكَ، وَبَدَؤُوكَ بِالْحَرْبِ

●پس از آن‏كه آن‏ ها را پند داده و از كار خود بازداشتى، و اتمام حجّت نمودى، با آنان جهاد كردى؛ پس آنان پيمان و بيعت تو را شكستند، و پروردگار تو و جدّت را خشمگين كردند، و با تو شروع به جنگ نمودند

زیارت ناحیه مقدسه