#کانون_فیلم_معمارانه #کارگروه_پژوهشی
🔵 نیمی از جمعیت جهان در نواحی شهری زندگی می کنند و تا سال 2050 این میزان به 80 درصد افزایش خواهد یافت. زندگی در یک مگاسیتی در عین پرامکانات بودن، مملو از ایراد و اشکال است. در فیلم "مقیاس انسانی" این واقعیت به تصویر کشیده شده که فضاهایی که برای زندگی در شهر ساخته ایم، تا چه اندازه به زندگی انسانی و ماهیت انسانی زندگی مربوط است. در واقع تلاشی است برای به تصویر کشیدن تبعات جریان هیجان زده ی توسعه شهری که تهی از شهری خواهد بود.
آنچه در ادامه آمده است، قسمت های کوتاهی از این فیلم به کارگردانی آندرس دالسگارد است. 👇🏻
در نظر داشته باشید که کانون فیلم معمارانه، به زودی فعالیت خود را در ارتباط با برگزاری جلسات نمایش، نقد و بررسی فیلم های حوزه مطالعات شهری و معماری از سر خواهد گرفت.

#کانون_فیلم_معمارانه #کارگروه_پژوهشی #human_scale
فیلم مستند «مقیاس انسانی» به کارگردانی دالسگارد در سال 2012 عرضه شده است و تحت تأثیر نظریه و عمل «یان گل» و از آن الهام گرفته است. بعد از اولین تجربه نمایش در بینال ونیز، این مستند بر روی پرده سینماهای سایر نقاط جهان قرار گرفت و جوایز بسیار دریافت نمود. هدف اصلی این مستند، بحث در ارتباط با شهر و روستاهای کوچک و بزرگ است در کشاکشِ پیچیدگیِ جمعیت رو به رشد جامعه شهری و کیفیت زندگی!
«با این مستند شیوه زیست در شهرها و چگونگی پیوند میان طبیعت اجتماعی انسان و عاداتش را با محل سکونت فیزیکی اش، به تصویر کشیدم. مردم و فهم آن ها، همانگونه که یان گل در فضای بین ساختمان ها نمایش داده، الهام بخش اصلی این عمل بوده است»
در نظر داشته باشید که کانون فیلم معمارانه، به زودی فعالیت خود را در ارتباط با برگزاری جلسات نمایش، نقد و بررسی فیلم های حوزه مطالعات شهری و معماری از سر خواهد گرفت.

@memaranehschoolchannel #کانون_فیلم_معمارانه #کارگروه_پژوهشی

#کارگروه_پژوهشی #کانون_فیلم_معمارانه #human_scale
وبسایت «هالیوود ریپورتر» فیلم «مقیاس انسانی» را محکوم به مواردی کرده که در اینجا به بررسی آن خواهیم پرداخت. در ابتدا نقد مربوطه و در ادامه نظر #کارگروه_پژوهشی در ارتباط آن آمده است:
اول- تلاش برای به تصویر کشیدن بدیهیات: دایره دید این مستند محدود بوده و به مسأله چند بعدی نمی نگرد.
در اینجا باید ذکر کرد که نمایش تبعات زندگی مدرن در مگاسیتی های امروزی، ابعاد متفاوتی داشته و آنچه در این فیلم با آن روبرو هستیم، «نمایش کیفیت زندگی» در این گونه ی زندگی شهری است که معلول تمامی ابعاد اشاره شده در بالا خواهد بود. کوتاه بینی در این مستند، پرداختن به معلول است که به نظر چندان مشکل ساز نیست.
دوم- این مستند نمایش افکار یان گل بوده و وی را بسیار بالا برده است. حتی در جایی که خودش حضور ندارد، یکی از اعضای تیم او موارد را توضیح می دهند.
در ارتباط با این موضوع باید بیان کرد که یان گل از متفکرین بزرگ آمایش انسانی در شهر است که در کتاب های متفاوتی نام او برده شده و نوشته هایش به عنوان نوشته های اساسی در این حوزه دست به دست می شود. در عین حال وابستگی فیلم به افکار وی، در کتاب «زندگی در فضای مابین ساختمان ها» در شرح فیلم ذکر شده است.
سوم- پیشنهادات مطرح شده در مستند جهت افزایش کیفیت زندگی در مگاسیتی ها معطوف به کاهش ارتفاع بوده و مسایل مترتب بر این کاهش ارتفاع (پراکنده رویی شهری) را نادیده گرفته است.
در جواب باید توضیح داد که مستند در پی دادن جواب قطعی نیست و هدف اصلی اش نمایش بوده و این جواب ها جرقه های فکری در ذهن معماران و شهرسازان است تا خودشان بر اساس آنچه مشاهده کرده اند، جواب را بیابند.
@memaranehschoolchannel
در نظر داشته باشید که کانون فیلم معمارانه، #به_زودی فعالیت خود را در ارتباط با برگزاری جلسات نمایش، نقد و بررسی فیلم های حوزه مطالعات شهری و معماری از سر خواهد گرفت.

#کارگروه_پژوهشی #کانون_فیلم_معمارانه #human_scale
فیلم مقیاس انسانی، تلاشی است برای به تصویر کشیدن بعد انسانی زیستگاه انسان که همان شهر است. در این فیلم چند پروژه موفق از تیم معماران «یان گل» به همراه معرفی نظریه و عمل این گروه به تصویر کشیده شده و #کانون_فیلم_معمارانه تصمیم به برگزاری جلسه نمایش و تحلیل و بررسی نظریات یان گل در چند کتاب اخیرش داشته که به فارسی نیز ترجمه شده اند. #به_زودی تاریخ، روز و ساعت برگزاری جلسه معرفی خواهد شد. در نظر داشته باشید، شرکت در جلسات #کانون_فیلم_معمارانه برای عموم مخاطبان آزاد و رایگان بوده و اولویت با اعضای مدرسه معماری معمارانه است. برای شرکت در جلسات، رزرو از طریق تماس تلفنی ضروری است.
با جزئیات برنامه باز خواهیم گشت. #به_زودی

مقدمه ای در ارتباط با #یان_گل #کارگروه_پژوهشی #مقیاس_انسانی #کانون_فیلم_معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه
زمانی که «یان گل» از دانشگاه فارغ التحصیل شد، 1960، اوج زمانی بود که تمامی افکار معماران بر شکل دادن به «شهر مدرن» معطوف بود. «گل» هم تحت اثر همین تفکرات وارد عرصه عمل گردید، تا زمانی که همسر آینده اش را ملاقات کرد: یک بانوی روانشناس به اسم «اینگرید مونت»؛ و همه چیز تغییر کرد. در طی سال های بعد از این پیوند، انگاره «شهرهای قابل زیست» محوریت اصلی تفکرات و حرکات و جنبش های «گل» و طرفدارانش بود و وی را به پیشرو در این زمینه تبدیل کرده است.
آشنایی با شخصی که به جای «آجر»، «مردم» را می شناسد، ترکیب جالبی ساخته و تاثیر معماری بر مردم، و چگونگی استفاده از شهر توسط مردم، مورد توجه هر دو قرار گرفت و هر دو بر «ساخت شهری که مردم در آن خوشحال ترند» متمرکز شدند.
فیلم #مقیاس_انسانی نمایشی از ایده ها، اهداف و دستاوردهای وی در این حوزه است.
حضور در جلسه برای معماران و شهرسازان آزاد و برای حضور در جلسه نمایش این فیلم، رزرو از طریق تماس تلفنی با مدرسه معماری معمارانه الزامی است.

#کانون_فیلم_معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #نمایش_فیلم_مقیاس_انسانی

#یان_گل #کارگروه_پژوهشی #مقیاس_انسانی #کانون_فیلم_معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه
شرحی بر جلسه #مقیاس_انسانی #سینا_علایی
با تشکر از تمامی دوستانی که در این جلسه حضور داشتند. ابتدای جلسه با سخنرانی سینا علایی آغاز شده و مباحث ابتدایی در ارتباط با یان گل و آنچه در حوزه نظری و عملی به آن می اندیشد، مطرح شدند. سه سوال اساسی ایجاد شد و تماشای فیلم در جستجوی یافتن جواب این سه سوال آغاز گردید.
پس از اتمام نمایش، بحث در ارتباط با آنچه دیدیم با سخنرانی سینا علایی از پی گرفته شد. در این قسمت از جلسه به معرفی افکار مکتب اکولوژی شیکاگو در ارتباط با شیوه زیست شهری اشاره شد و از این راه ارتباط انسانی در فضای شهری، از نگاهی انتقادی بررسی شد. همچنین نقدهایی بر دیدگاه یان گل در حوزه طراحی شهری معرفی و توضیح داده شدند.
در ادامه حاضرین جلسه به طرح پرسش و ابراز دیدگاه در ارتباط با مسائل متفاوت مستتر در سخنرانی و بحث و نتیجه گیری پرداختند. در ادامه استاد کریم وحدت سخنرانی کوتاهی در ارتباط با یان گل و اهدافش داشتند.
جلسه با طرح یک پرسش در ارتباط با ماهیت خودرو در شهر، توسط سینا علایی، به اتمام رسید.
در نظر داشته باشید #کانون_فیلم_معمارانه در نظر دارد تا این جلسات را در سه شنبه های اول هر ماه برگزار نماید. برای شرکت در این جلسات به ما بپیوندید.

#کانون_فیلم_معمارانه #کارگروه_پژوهشی #معمارانه

#والت_دیزنی #کارگروه_پژوهشی #آرمانشهر #کانون_فیلم_معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه
#EPCOT
شرحی بر جلسه #آرمانشهر_والت_دیزنی #سینا_علایی
با تشکر از تمامی دوستانی که در این جلسه حضور داشتند. جلسه در یکی از سردترین روزهای پاییزی تهران برگزار گردید و با شروع فیلم، گرمای آرمانشهر والت دیزنی توجه را به سمت خود جلب کرد.
پس از اتمام نمایش، بحث در ارتباط با آنچه دیدیم با سخنرانی سینا علایی از پی گرفته شد. در این قسمت از جلسه به معرفی افکار مکتب اکولوژی شیکاگو و تفاوت آن با نظریات مکتب لس آنجلس پرداخته شد و با تبیین جایگاه هر کدام در نظام سرمایه داری تاکید هر کدام بر مولفه های بارز شهری را باز شناختیم . پس از آن شناخت آرمانشهر والت دیزنی و چرایی آن آسان تر می نمود چنانکه با نگاهی به تاریخ به وجود آمدن مکتب لس آنجلس توانستیم والت دیزنی را پیشگام عملی و عینی این دسته قرار دهیم. .
در ادامه حاضرین جلسه به طرح پرسش و مقایسه شهر امروز با نظریات پست مدرن و ابراز دیدگاه در ارتباط با مسائل متفاوت مستتر در سخنرانی و بحث و نتیجه گیری پرداختند. .
در نظر داشته باشید #کانون_فیلم_معمارانه در نظر دارد تا این جلسات را در سه شنبه های اول هر ماه برگزار نماید. برای شرکت در این جلسات به ما بپیوندید .
#کارگروه_پژوهشی #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه.

🔵 چهارصد ضربه (به فرانسوی: Les Quatre Cents Coups) فیلمی فرانسوی محصول سال ۱۹۵۹ به کارگردانی #فرانسوا_تروفو است. این فیلم یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های سینمای #موج_نوی فرانسه به شمار می‌رود، فیلمی که بسیاری از ویژگی‌های این انقلاب سینمایی را در بر دارد. #چهارصد_ضربه در سال ۱۹۵۹ همراه چند فیلم دیگر از فیلم‌سازان موج نو در بخش مسابقه جشنواره فیلم کن به نمایش گذاشته شد و #جایزهٔ بهترین کارگردانی را به دست آورد.
این فیلم در قالب یک داستان ساده، زندگی پسری به نام آنتوان دوآنل (Antoine Doinel) که در آستانه بلوغ قرار دارد، را به شکلی روان و طبیعی روایت می‌کند. شخصیت آنتوان ژان پیر لئو (Jean-Pierre Léaud) از زندگی خود تروفو گرته‌برداری شده و با ظرافتی کم‌نظیر پرداخته شده است.

آنتوان پسری ۱۴ ساله است که مشکلاتی در خانه و مدرسه دارد. برای اینکه از تنبیه فرار کند و دیگر تنبیه نشود، به همراه دوستش «رنه» از مدرسه می‌گریزد و در پاریس سر گردان می‌شود. وسط خیابان مادرش را در آغوش معشوقش می‌بیند و نصمیم می‌گیرد دیگر پیش او بازنگردد. فردای آن روز به معلمش می‌گوید که مادرش مرده است. دروغش بر ملا می‌شود، آنتوان می‌گریزد و به طور موقت با مادرش آشتی می‌کند و برای جبران خطاهایش برای اینکه در درس انشای فرانسه نمره خوبی بگیرد، پایان کتاب جستجوی مطلق اثر بالزاک را کپی می‌کند. از مدرسه اخراج می‌شود و از خانه می‌گریزد و سرانجام در مرکز سرپرستی نوجوانان بزهکار تحت مراقبت قرار می‌گیرد، از آنجا نیز فرار می‌کند. آخرین تصاویر فیلم او را در حال دویدن به سوی دریا نشان می‌دهد.

⚫️نمایش رایگان این فیلم به همراه نقد و بررسی تخصصی جریانات فکری موج نو توسط مهندس بابک اکبری در 7 دیماه در آتلیه A مدرسه معماری معمارانه.
برای رزرو با شماره های 88006765 و 88011842 تماس بگیرید

#کارگروه_پژوهشی #معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #کانون_فیلم_معمارانه #پخش_فیلم

🔵 چهارصد ضربه (به فرانسوی: Les Quatre Cents Coups) فیلمی فرانسوی محصول سال ۱۹۵۹ به کارگردانی #فرانسوا_تروفو است. این فیلم یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های سینمای #موج_نوی فرانسه به شمار می‌رود، فیلمی که بسیاری از ویژگی‌های این انقلاب سینمایی را در بر دارد. #چهارصد_ضربه در سال ۱۹۵۹ همراه چند فیلم دیگر از فیلم‌سازان موج نو در بخش مسابقه جشنواره فیلم کن به نمایش گذاشته شد و #جایزهٔ بهترین کارگردانی را به دست آورد.
این فیلم در قالب یک داستان ساده، زندگی پسری به نام آنتوان دوآنل (Antoine Doinel) که در آستانه بلوغ قرار دارد، را به شکلی روان و طبیعی روایت می‌کند. شخصیت آنتوان ژان پیر لئو (Jean-Pierre Léaud) از زندگی خود تروفو گرته‌برداری شده و با ظرافتی کم‌نظیر پرداخته شده است.

آنتوان پسری ۱۴ ساله است که مشکلاتی در خانه و مدرسه دارد. برای اینکه از تنبیه فرار کند و دیگر تنبیه نشود، به همراه دوستش «رنه» از مدرسه می‌گریزد و در پاریس سر گردان می‌شود. وسط خیابان مادرش را در آغوش معشوقش می‌بیند و نصمیم می‌گیرد دیگر پیش او بازنگردد. فردای آن روز به معلمش می‌گوید که مادرش مرده است. دروغش بر ملا می‌شود، آنتوان می‌گریزد و به طور موقت با مادرش آشتی می‌کند و برای جبران خطاهایش برای اینکه در درس انشای فرانسه نمره خوبی بگیرد، پایان کتاب جستجوی مطلق اثر بالزاک را کپی می‌کند. از مدرسه اخراج می‌شود و از خانه می‌گریزد و سرانجام در مرکز سرپرستی نوجوانان بزهکار تحت مراقبت قرار می‌گیرد، از آنجا نیز فرار می‌کند. آخرین تصاویر فیلم او را در حال دویدن به سوی دریا نشان می‌دهد.

⚫️نمایش رایگان این فیلم به همراه نقد و بررسی تخصصی جریانات فکری موج نو توسط مهندس بابک اکبری در 7 دیماه در آتلیه A مدرسه معماری معمارانه.
برای رزرو با شماره های 88006765 و 88011842 تماس بگیرید

#کارگروه_پژوهشی #معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #کانون_فیلم_معمارانه #پخش_فیلم

🔵 از فرانسوا تروفو نقل کرده‌اند که گفته «خیلی‌ها حسرتِ دوره‌ی نوجوانی‌شان را می‌خورند، ولی من‌یکی که از این دوره خاطره‌های خوب و خوشی ندارم. حرف اصلی‌ام هم در چهارصد ضربه این بود که گذشتن از دوره‌ی نوجوانی اصلاً آسان نیست. نوجوانی سخت‌ترین دوره‌ی زندگیِ آدم است.» نوجوانی ابتدای هویّت است؛ تازه داری شکل می‌گیری، تازه داری می‌شوی آدمی کامل، مثلِ بزرگ‌ترها؛ اگر آدم‌های کاملی باشند بزرگ‌ترها. «ایده‌ی اصلی فیلم، شاید، همان بحرانی‌ست که دکترها اسمِ دهن‌پُرکُنِ بحرانِ هویّتِ نوجوانان را گذاشته‌اند رویش. بحرانِ هویّتِ نوجوانان، ظاهراً، به‌شکلِ چهار ناراحتیِ مختلف بروز می‌کند: یکی شروعِ بلوغ، یکی انکارِ احساسی نقشِ والدین، یکی میلِ به استقلال، و آخری هم عقده‌ی حقارت. هرکدام از این‌ ناراحتی‌ها باعثِ شورش می‌شوند و، ظاهراً، کاری می‌کنند که نوجوان چشمش به‌روی بی‌عدالتی‌ها باز شود.» نوجوانی سال‌های برزخی‌ست انگار، سال‌های گشایشِ چشم و گوش: چیزهایی را می‌بینی که نباید ببینی، چیزهایی را می‌شنوی که نباید بشنوی. دیدنی‌ها کم نیست و بزرگ‌ترها هم انگار همه‌ی سعی‌شان را می‌کنند که دنیا را تیره‌وتار کنند پیشِ چشمِ نوجوان‌ها. امّا اینْ سال‌های شک و تردید هم هست. آن‌چه را که می‌گویند باور نکن. همیشه چیزی‌ (چیزهایی؟) هست که از تو پنهانش کرده‌اند. باید بگردی و پیدایش کنی. حرفِ کسی را گوش نکن. خودت چشم داری، گوش داری، عقل داری. ببین، فکر کن، بعد عمل کن. جامعه‌ستیزی، لابُد، یکی از خصایصِ نوجوان‌هاست. دوست دارند حرفِ کسی را گوش نکنند. دوست دارند راهِ خودشان را بروند. دوست دارند شورش کنند. دوست دارند شبیهِ بزرگ‌ترها، شبیهِ دیگران، نباشند. حق، همیشه، با جمع نیست. اکثریت نیست که همیشه راست می‌گوید. همیشه اقلیتی هست که بیش‌تر حق دارد، که صدایش کم‌تر شنیده می‌شود، که صدایش، گاهی، اصلاً شنیده نمی‌شود. بزرگ‌ترها اکثریتند در جامعه؛ همه‌چیز دستِ آن‌هاست، مالِ آن‌هاست انگار. و نوجوان‌ها، کوچک‌ترها، اقلیتند همیشه. کسی جدّی‌شان نمی‌گیرد. امّا چه اهمیتی دارد وقتی می‌آموزند (به چشم می‌بینند) که مستقل‌بودن مهم‌تر از هر چیزی‌ست؟ خودت باش؛ نه آن‌که دیگران می‌خواهند، آن‌که دیگران می‌گویند. گستاخ هم می‌شود بود. می‌شود گوش نکرد. می‌شود دست‌ها را به‌نشانه‌ی اعتراض روی گوش‌ها گذاشت. می‌شود حرف‌ها را بی‌جواب نگذاشت؛ می‌شود یکی‌به‌دو کرد، می‌شود جواب داد. می‌شود بهانه گرفت و دعوا کرد( به نقل از filmehafte.blogfa.com ) #کارگروه_پژوهشی #کانون_فیلم_معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه #چهارصد_ضربه #موج_نوی #فرانسوا_تروفو

🔵 از فرانسوا تروفو نقل کرده‌اند که گفته «خیلی‌ها حسرتِ دوره‌ی نوجوانی‌شان را می‌خورند، ولی من‌یکی که از این دوره خاطره‌های خوب و خوشی ندارم. حرف اصلی‌ام هم در چهارصد ضربه این بود که گذشتن از دوره‌ی نوجوانی اصلاً آسان نیست. نوجوانی سخت‌ترین دوره‌ی زندگیِ آدم است.» نوجوانی ابتدای هویّت است؛ تازه داری شکل می‌گیری، تازه داری می‌شوی آدمی کامل، مثلِ بزرگ‌ترها؛ اگر آدم‌های کاملی باشند بزرگ‌ترها. «ایده‌ی اصلی فیلم، شاید، همان بحرانی‌ست که دکترها اسمِ دهن‌پُرکُنِ بحرانِ هویّتِ نوجوانان را گذاشته‌اند رویش. بحرانِ هویّتِ نوجوانان، ظاهراً، به‌شکلِ چهار ناراحتیِ مختلف بروز می‌کند: یکی شروعِ بلوغ، یکی انکارِ احساسی نقشِ والدین، یکی میلِ به استقلال، و آخری هم عقده‌ی حقارت. هرکدام از این‌ ناراحتی‌ها باعثِ شورش می‌شوند و، ظاهراً، کاری می‌کنند که نوجوان چشمش به‌روی بی‌عدالتی‌ها باز شود.» نوجوانی سال‌های برزخی‌ست انگار، سال‌های گشایشِ چشم و گوش: چیزهایی را می‌بینی که نباید ببینی، چیزهایی را می‌شنوی که نباید بشنوی. دیدنی‌ها کم نیست و بزرگ‌ترها هم انگار همه‌ی سعی‌شان را می‌کنند که دنیا را تیره‌وتار کنند پیشِ چشمِ نوجوان‌ها. امّا اینْ سال‌های شک و تردید هم هست. آن‌چه را که می‌گویند باور نکن. همیشه چیزی‌ (چیزهایی؟) هست که از تو پنهانش کرده‌اند. باید بگردی و پیدایش کنی. حرفِ کسی را گوش نکن. خودت چشم داری، گوش داری، عقل داری. ببین، فکر کن، بعد عمل کن. جامعه‌ستیزی، لابُد، یکی از خصایصِ نوجوان‌هاست. دوست دارند حرفِ کسی را گوش نکنند. دوست دارند راهِ خودشان را بروند. دوست دارند شورش کنند. دوست دارند شبیهِ بزرگ‌ترها، شبیهِ دیگران، نباشند. حق، همیشه، با جمع نیست. اکثریت نیست که همیشه راست می‌گوید. همیشه اقلیتی هست که بیش‌تر حق دارد، که صدایش کم‌تر شنیده می‌شود، که صدایش، گاهی، اصلاً شنیده نمی‌شود. بزرگ‌ترها اکثریتند در جامعه؛ همه‌چیز دستِ آن‌هاست، مالِ آن‌هاست انگار. و نوجوان‌ها، کوچک‌ترها، اقلیتند همیشه. کسی جدّی‌شان نمی‌گیرد. امّا چه اهمیتی دارد وقتی می‌آموزند (به چشم می‌بینند) که مستقل‌بودن مهم‌تر از هر چیزی‌ست؟ خودت باش؛ نه آن‌که دیگران می‌خواهند، آن‌که دیگران می‌گویند. گستاخ هم می‌شود بود. می‌شود گوش نکرد. می‌شود دست‌ها را به‌نشانه‌ی اعتراض روی گوش‌ها گذاشت. می‌شود حرف‌ها را بی‌جواب نگذاشت؛ می‌شود یکی‌به‌دو کرد، می‌شود جواب داد. می‌شود بهانه گرفت و دعوا کرد( به نقل از filmehafte.blogfa.com ) #کارگروه_پژوهشی #کانون_فیلم_معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه #چهارصد_ضربه #موج_نوی #فرانسوا_تروفو

#400ضربه #کارگروه_پژوهشی #کانون_فیلم_معمارانه #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه
#400bowls
شرحی بر جلسه #400ضربه #فرانسو_تروفو با سخنرانی #بابک_اکبری
با تشکر از تمامی دوستانی که در این جلسه حضور داشتند. جلسه فیلم در سه شنبه بارانی اول دیماه آغاز شد و در همان چند دقیقه اول سیاه و سفید بودن این محصول سال 1959 تبدیل به یک روند بسیار جذاب و گیرا شد.
پس از اتمام نمایش، بحث در ارتباط با آنچه دیدیم با سخنرانی بابک اکبری کارشناس ارشد طراحی شهری و پژوهشگر سینما از پی گرفته شد. در این قسمت از جلسه ابتدا با بررسی تاثیرات روانی و نقاط عطف فیلم سعی شد نماد های اصلی آن برشمرده شود و تا حدودی نقد های حرفه ای به آن مشخص شد. در ادامه با گریزی به تاریخ پیدایش سینما از ابتدای ظهور آن در فرانسه تا موج نوی سینمای فرانسه پیش آمدیم و در این بین فیلم ها و شخصیت های متفاوت تاثیر گذار بر این هنر را مرور کردیم. نهایتا با تعریف خلاصه ای از زندگی تروفو توانستیم فلسفه ذهنی این کارگردان برجسته سینمای موج نوی فرانسه را در اولین فیلمش بازشناسیم که این امر خود راهگشای بحث به سمت مسائل شهری و درک سینمای این سبک در زمینه فرانسه را سبب گردید.
در ادامه حاضرین جلسه به طرح پرسش و مقایسه شهر امروز با نظریات موج نوی سینمای فرانسه و ابراز دیدگاه در ارتباط با مسائل متفاوت مستتر در سخنرانی و بحث و نتیجه گیری پرداختند.
در نظر داشته باشید #کانون_فیلم_معمارانه در نظر دارد تا این جلسات را در سه شنبه های اول هر ماه برگزار نماید. برای شرکت در این جلسات به ما بپیوندید .
https://telegram.me/memaranehschoolchannel
#کارگروه_پژوهشی #مدرسه_معماری_معمارانه #معمارانه.

#گذران_زندگی #ژان_لوک_گدار #معمارانه #به_زودی #کانون_فیلم_معمارانه #بابک_اکبری #مدرسه_ی_هنر_و_معماری_معمارانه #پرسه

گذران زندگی (به فرانسوی؛ Vivre Sa Vie)، محصول ۱۹۶۲، چهارمین فیلم بلند #ژان_لوک_گدار کارگردان صاحب سبک فرانسوی است. این فیلم در سالهایی که جریان #موج_نو سینمای فرانسه رو به افول نهاده و فیلمسازان به فیلم‌های بازاری رو آورده بودند، با دقت تمام به اصول پیشین خود وفادار ماند. #گدار در این فیلم با سناریویی بی‌نقص اثری را روانه پرده سینما کرد که به زعم قاطبه منتقدین؛ پسنده‌ترین فیلم او به شمار میرود.
گذران زندگی در دوازده اپیزود، داستان زندگی زنی به نام "نانا" (با بازی آنا کارینا؛ نخستین همسر گدار) را روایت می‌کند که در پاریس دهه ۱۹۶۰ زندگی نیمه پوچ و نیمه بحرانی خود را به مثابه #پرسه_زنی درگیر بین ملال و انسان‌دوستی دنبال می‌گیرد. شخصیت "نانا" پس از تجربیات متفاوت خود از کافه‌گردی تا خیابان‌نوردی و روسپیگری همانند دیگر زنانِ پرسه‌زنِ به نمایش درآمده در سینما، سرنوشتی هولناک را از سر می‌گذراند. قدرت تصویرسازی گدار در این فیلم به حدی است که همانند بسیاری از شاهکارهای تاریخ سینما کمتر قلمی توان توضیح و تبیین کم‌وکیف این شاهکار بصری را دارد.