⭕️ لطفاً با دقت مطالعه شود!
✍ #بازار_سهام و روح #سرمایه‌داری!
🔴 #ماکس_وبر، جامعه‌شناس، فیلسوف و استاد برجسته‌ی #اقتصاد_سیاسی در کتاب مشهور خود با عنوان «اخلاق پروتستان و روح سرمایه‌داری» و در پاسخ به این پرسش مهم که چرا #سرمایه‌داری در غرب ظهور کرد و نه در تمدن‌های پیشرفته‌ای چون چین، هند، ایران و عثمانی، به نگرش متفاوت #غربی‌ها در انباشت ثروت اشاره می‌کند و آن را #روح_سرمایه‌داری می‌نامد، که شامل مجموعه‌ای از ارزش‌ها و باورهایی می‌شود که نخستین بازرگانان و صاحبان صنایع غربی بدان‌ها ایمان داشتند.
🔴 به عقیده‌ی #وبر، بازرگانان غربی، برخلاف ثروتمندان #شرقی، از ثروت‌های انباشته‌ی خود برای دنبال کردن زندگی #تجملی استفاده نمی‌کردند و به جای #اسراف و ولخرجی، آن را برای کمک به #توسعه‌ی بیشتر موسسات اقتصادی خود دوباره و دوباره #سرمایه‌گذاری می‌کردند. وبر این ویژگی را متاثر از آموزه‌های #پروتستانی می‌داند که پیشرفت مادی در عین اعتدال و ساده‌زیستی را نوعی برگزیدگی در پیشگاه خداوند می‌شمرده است.
🔴 وقتی به این آموزه‌های وبری صرف‌نظر از ریشه‌های #مذهبی آن بازمی‌گردیم و از رهگذر آن به جامعه‌ی خودمان نگاه می‌کنیم، تازه پی به عوامل اصلی #عقب‌ماندگی کشورمان می‌بریم. به اینکه چقدر نگاه ما به مقوله‌ی #ثروت، #سرمایه و #سرمایه‌داری شخصی و خودخواهانه است. آن‌قدر خودخواهانه که در #سرمایه‌گذاری هم به جای حصول نتیجه‌های متعالی، فقط به فرصت دریافت امتیازهای مادی (پول برای پول) نگاه می‌کنیم. و از همین جا هم هست که #بازار_سرمایه را نه گریز و گذار به یک جامعه‌ی امن‌تر، پیشرفته‌تر و انسانی‌تر، که وسیله‌ای برای ارضای حس مالکیت و #تجمل‌خواهی خود می‌بینیم.
🔴 اینجاست که به نظر باید برای یک بار هم که شده، چشم‌ها را بشوییم و از سمت دیگر ماجرا به #بازار_سهام نگاه کنیم و این بازار را صرفاً سنگری در برابر #تورم و توقف رشد دارایی‌های شخصی برنشماریم و آن را فرصتی برای مشارکت در آبادانی و پیشرفت وطن خود بدانیم. یک بازی به اصطلاح #برد_برد، که در نهایت، هم ما را به #سود خواهد رساند و هم مملکت ما را به #صعود.
🔴 برای آنکه این کمینه شکل پند و اندرز به خود نگیرد، کافی‌ست که یک آن به وقفه‌ی بزرگی فکر کنیم که این روزها #ویروس_کرونا در زندگی فردی و اجتماعی ما به وجود آورده و به ضعف‌های بزرگ‌تری که ما در برابر آن داشته‌ایم. کافی‌ست یک آن فکر کنیم که اگر این #بیماری_بدخیم بخواهد حالا حالاها مهمان ما باشد و مخل تمام زندگی ما، چه کاری از ما و احیانا #ثروت_انباشته‌ی ما ساخته خواهد بود. اینجاست که به نظر ما هم باید مثل همان غربی‌هایی که #وبر می‌گوید، با سرمایه‌گذاری بلندمدت به #توسعه و تقویت بیشتر موسسات علمی و اقتصادی خود بپردازیم. این است انگار، فلسفه‌ی درست #بازار_سرمایه و نه آن #نوسانی که هر روز برخی از ما چشم‌بسته از دارایی دیگران می‌گیریم!
⭕️ اختصاصی #تفکر_جانبی!
https://t.me/tafakorjanbi
✍ #بازار_سهام و روح #سرمایه‌داری!
🔴 #ماکس_وبر، جامعه‌شناس، فیلسوف و استاد برجسته‌ی #اقتصاد_سیاسی در کتاب مشهور خود با عنوان «اخلاق پروتستان و روح سرمایه‌داری» و در پاسخ به این پرسش مهم که چرا #سرمایه‌داری در غرب ظهور کرد و نه در تمدن‌های پیشرفته‌ای چون چین، هند، ایران و عثمانی، به نگرش متفاوت #غربی‌ها در انباشت ثروت اشاره می‌کند و آن را #روح_سرمایه‌داری می‌نامد، که شامل مجموعه‌ای از ارزش‌ها و باورهایی می‌شود که نخستین بازرگانان و صاحبان صنایع غربی بدان‌ها ایمان داشتند.
🔴 به عقیده‌ی #وبر، بازرگانان غربی، برخلاف ثروتمندان #شرقی، از ثروت‌های انباشته‌ی خود برای دنبال کردن زندگی #تجملی استفاده نمی‌کردند و به جای #اسراف و ولخرجی، آن را برای کمک به #توسعه‌ی بیشتر موسسات اقتصادی خود دوباره و دوباره #سرمایه‌گذاری می‌کردند. وبر این ویژگی را متاثر از آموزه‌های #پروتستانی می‌داند که پیشرفت مادی در عین اعتدال و ساده‌زیستی را نوعی برگزیدگی در پیشگاه خداوند می‌شمرده است.
🔴 وقتی به این آموزه‌های وبری صرف‌نظر از ریشه‌های #مذهبی آن بازمی‌گردیم و از رهگذر آن به جامعه‌ی خودمان نگاه می‌کنیم، تازه پی به عوامل اصلی #عقب‌ماندگی کشورمان می‌بریم. به اینکه چقدر نگاه ما به مقوله‌ی #ثروت، #سرمایه و #سرمایه‌داری شخصی و خودخواهانه است. آن‌قدر خودخواهانه که در #سرمایه‌گذاری هم به جای حصول نتیجه‌های متعالی، فقط به فرصت دریافت امتیازهای مادی (پول برای پول) نگاه می‌کنیم. و از همین جا هم هست که #بازار_سرمایه را نه گریز و گذار به یک جامعه‌ی امن‌تر، پیشرفته‌تر و انسانی‌تر، که وسیله‌ای برای ارضای حس مالکیت و #تجمل‌خواهی خود می‌بینیم.
🔴 اینجاست که به نظر باید برای یک بار هم که شده، چشم‌ها را بشوییم و از سمت دیگر ماجرا به #بازار_سهام نگاه کنیم و این بازار را صرفاً سنگری در برابر #تورم و توقف رشد دارایی‌های شخصی برنشماریم و آن را فرصتی برای مشارکت در آبادانی و پیشرفت وطن خود بدانیم. یک بازی به اصطلاح #برد_برد، که در نهایت، هم ما را به #سود خواهد رساند و هم مملکت ما را به #صعود.
🔴 برای آنکه این کمینه شکل پند و اندرز به خود نگیرد، کافی‌ست که یک آن به وقفه‌ی بزرگی فکر کنیم که این روزها #ویروس_کرونا در زندگی فردی و اجتماعی ما به وجود آورده و به ضعف‌های بزرگ‌تری که ما در برابر آن داشته‌ایم. کافی‌ست یک آن فکر کنیم که اگر این #بیماری_بدخیم بخواهد حالا حالاها مهمان ما باشد و مخل تمام زندگی ما، چه کاری از ما و احیانا #ثروت_انباشته‌ی ما ساخته خواهد بود. اینجاست که به نظر ما هم باید مثل همان غربی‌هایی که #وبر می‌گوید، با سرمایه‌گذاری بلندمدت به #توسعه و تقویت بیشتر موسسات علمی و اقتصادی خود بپردازیم. این است انگار، فلسفه‌ی درست #بازار_سرمایه و نه آن #نوسانی که هر روز برخی از ما چشم‌بسته از دارایی دیگران می‌گیریم!
⭕️ اختصاصی #تفکر_جانبی!
https://t.me/tafakorjanbi
✍️ وحشت از جامعه‌ی #بی‌شرف!
🔸دکتر #فردين_عليخواه، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه گیلان
🔴 #گئورگ_زیمل، جامعه‌شناس آلمانی، که در اوایل قرن بیستم چشم از جهان فروبست، از جمله #جامعه‌شناسانی بود که به ساخت‌شناسی #تیپ_اجتماعی بسیار علاقه داشت. او در آثارش از تیپ خسیس، ولخرج، غریبه، ماجراجو و فقیر نوشت. در این نوشته کوتاه با تأثیر از میراث زیمل، تیپ اجتماعی #بی‌شرف معرفی خواهد شد.
🔴 تیپِ اجتماعی #بی‌شرف در همه عرصه‌های جامعه، از بالا تا پایین، قابل شناسایی است و محدود به حرفه‌ی خاصی نیست. بی‌شرفی در کردار مهم‌ترین ویژگی این تیپ است. در سیاست، در اقتصاد، در فرهنگ و در اجتماع می‌توان مصداق‌های بی‌شرفی را یافت. در عرصه‌ی اقتصاد، #آدم_بی‌شرف همواره خودش را آدمی زرنگ و فرصت‌ساز می داند. او بی‌شعور نیست، بلکه همه شعورش را در جهت تحکیم منافع فردی بکار می‌گیرد. اگر جامعه گرفتار ویروس کرونا می‌شود او تلفن را برمی‌دارد و با جاهای مختلف تماس می‌گیرد و در یک روز تعداد زیادی ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده را به انبارها منتقل می‌کند و بعد با فروش آنها میلیون‌ها تومان به جیب می‌زند. او به #فرصت‌سازی اقتصادی در پس هر بلا یا مصیبتی می‌اندیشد. با بروز هر مصیبت، او از خوشحالی در پوستش نمی‌گنجد. چون فکر می‌کند نردبانی برای صعود یافته است. به همین دلیل به هنگام رانندگی به شکل تحسین‌آمیزی در آینه‌ی ماشین خودش را تماشا می‌کند و به خاطر شکار فرصت‌ها با چشمک زدن در آینه به خودش می‌گوید: مخلصیم قربان! و خرکیف می‌شود.
🔴 #سلبریتی‌هایی که در اوج هراس مردم برای مواجهه با #کرونا به تبلیغ تجاری کالاهای در‌انبار‌مانده می‌پردازند، استادِ داوری که حتی یک سطر از پایان‌نامه‌ی دانشجو را نخوانده ولی در جلسه دفاع یک ساعت درباره ضعف‌های پایان‌نامه پرحرفی می‌کند، مأموری که علیرغم تأکید فرمانده‌اش بر عدم برخورد فیزیکی با دانشجویان معترض، به دلیل ناکامی های شخصی‌اش در ادامه تحصیل، دانشجویان را کتک می‌زند، فردی که دو سال است در مقابل داروخانه‌ها می‌ایستد و با نشان دادن نسخه و جلب ترحم مردمِ آشفته‌حال از آنان اخّاذی می‌کند، مقامی که صحبت‌هایش را در جلسات با خواندن سوره‌ای آغاز می‌کند و بعد در حالی که دندانش را خلال می‌کند به دوستانش می‌گوید راه پیشرفت در جمهوری اسلامی همین است، مدّاحی که پس از مجلس ترحیم و پس از شمارش ولع‌آمیز اسکناس‌های داخل پاکت، آن را به سمت پدر متوفی پرتاب می‌کند، پزشکی که در راهروهای بیمارستان بریدۀ یک کاغذ مندرس حاوی شماره کارت را به خانواده بیمار می‌دهد و به آنان می‌گوید که کاری با بیمه و بیمارستان ندارد و تا پیامک واریز بیست‌و‌هشت میلیون تومان را دریافت نکند عمل را آغاز نخواهد کرد، مسئولی که مستقیم به دوربین نگاه می‌کند و لبخندزنان به مردم دروغ می‌گوید، جوانی که چند سال است در مراسم درگذشتگان در بهشت زهرا حاضر می‌شود و روزی چند کارتن ساندیس جمع می‌کند و به دکه‌های همانجا می‌فروشد نمونه‌هایی از تیپ بی‌شرف‌اند.
🔴 بین #بی‌شرفی_اولیه و #بی‌شرفی_ثانویه باید تمایز قائل شد. هر فرد معمولی ممکن است به ناچار یا به هر دلیلی در اوقاتی از زندگی‌اش بی‌شرف شود. در اینجا #بی‌شرفی می‌آید و می‌رود. در بی‌شرفی اولیه فرد هنوز می‌تواند بی‌شرفی خود را تشخیص دهد. او می‌داند که بی‌شرفی ناپسند است و هنگام نگاه کردن به خودش در آینه‌ی روشویی، از بی‌شرف‌بودن شرمگین می‌شود و خودش را سرزنش می‌کند. ولی در بی‌شرفی ثانویه، بی‌شرفی بخشی از شخصیت فرد می‌شود. بی‌شرفی می‌آید و نمی‌رود و مانند چرکِ روی یقه‌ی پیراهن، می‌ماند. در بی‌شرفی ثانویه مرز بین فرد و بی‌شرفی مشخص نیست. بی‌شرفی می‌شود فرد و فرد می‌شود بی‌شرفی. در اینجا فرد بی‌شرفی‌اش را با افتخار اعلام هم می‌کند. برای اینان، بی‌شرفی نه یک #روش بلکه یک #منش می‌شود.
🔴 جامعه‌ی ایران #شکاف‌های_اجتماعی فراوانی دارد که شکاف #قومیتی، شکاف #مذهبی، شکاف #طبقاتی، شکاف #جنسیتی و شکاف #نسلی از آن جمله‌اند. ولی مهم‌ترین شکاف جامعه‌ی ایرانی در این روزهای سخت، #ابرشکاف «شرافتمند/بی‌شرف» است. منظور آنکه در همه شکاف‌های اجتماعی یادشده می‌توان آدم بی‌شرف یافت. این روزها همانقدر که #ثروتمندان بی‌شرف داریم، #فقرایی هم داریم که در بی‌شرفی به مراتب بدترند و برای مثال با زخمی کردن دست کودکانِ گریان و هراسان طلای آنان را به سرقت می برند. به دلیل #بحران‌های_اقتصادی و اجتماعی گسترده، وسوسه‌های گوناگونی به سراغ‌مان می‌آید. وسوسه‌هایی که تحقق آنها با پایمال کردن منافع جمعی به نفع منافع فردی میسر است. در نتیجه شرافتمند ماندن در این روزها آزمونی سخت برای هر ایرانی است. تصور جامعه‌ای که در آن بی‌شرفی ثانویه #پاندمی شود، تصوری ترسناک است. روزی که دیگر نه شاهد اقلیت بی‌شرف، بلکه شاهد جامعه‌ای بی‌شرف باشیم.
https://t.me/tafakorjanbi1398
🔸دکتر #فردين_عليخواه، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه گیلان
🔴 #گئورگ_زیمل، جامعه‌شناس آلمانی، که در اوایل قرن بیستم چشم از جهان فروبست، از جمله #جامعه‌شناسانی بود که به ساخت‌شناسی #تیپ_اجتماعی بسیار علاقه داشت. او در آثارش از تیپ خسیس، ولخرج، غریبه، ماجراجو و فقیر نوشت. در این نوشته کوتاه با تأثیر از میراث زیمل، تیپ اجتماعی #بی‌شرف معرفی خواهد شد.
🔴 تیپِ اجتماعی #بی‌شرف در همه عرصه‌های جامعه، از بالا تا پایین، قابل شناسایی است و محدود به حرفه‌ی خاصی نیست. بی‌شرفی در کردار مهم‌ترین ویژگی این تیپ است. در سیاست، در اقتصاد، در فرهنگ و در اجتماع می‌توان مصداق‌های بی‌شرفی را یافت. در عرصه‌ی اقتصاد، #آدم_بی‌شرف همواره خودش را آدمی زرنگ و فرصت‌ساز می داند. او بی‌شعور نیست، بلکه همه شعورش را در جهت تحکیم منافع فردی بکار می‌گیرد. اگر جامعه گرفتار ویروس کرونا می‌شود او تلفن را برمی‌دارد و با جاهای مختلف تماس می‌گیرد و در یک روز تعداد زیادی ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده را به انبارها منتقل می‌کند و بعد با فروش آنها میلیون‌ها تومان به جیب می‌زند. او به #فرصت‌سازی اقتصادی در پس هر بلا یا مصیبتی می‌اندیشد. با بروز هر مصیبت، او از خوشحالی در پوستش نمی‌گنجد. چون فکر می‌کند نردبانی برای صعود یافته است. به همین دلیل به هنگام رانندگی به شکل تحسین‌آمیزی در آینه‌ی ماشین خودش را تماشا می‌کند و به خاطر شکار فرصت‌ها با چشمک زدن در آینه به خودش می‌گوید: مخلصیم قربان! و خرکیف می‌شود.
🔴 #سلبریتی‌هایی که در اوج هراس مردم برای مواجهه با #کرونا به تبلیغ تجاری کالاهای در‌انبار‌مانده می‌پردازند، استادِ داوری که حتی یک سطر از پایان‌نامه‌ی دانشجو را نخوانده ولی در جلسه دفاع یک ساعت درباره ضعف‌های پایان‌نامه پرحرفی می‌کند، مأموری که علیرغم تأکید فرمانده‌اش بر عدم برخورد فیزیکی با دانشجویان معترض، به دلیل ناکامی های شخصی‌اش در ادامه تحصیل، دانشجویان را کتک می‌زند، فردی که دو سال است در مقابل داروخانه‌ها می‌ایستد و با نشان دادن نسخه و جلب ترحم مردمِ آشفته‌حال از آنان اخّاذی می‌کند، مقامی که صحبت‌هایش را در جلسات با خواندن سوره‌ای آغاز می‌کند و بعد در حالی که دندانش را خلال می‌کند به دوستانش می‌گوید راه پیشرفت در جمهوری اسلامی همین است، مدّاحی که پس از مجلس ترحیم و پس از شمارش ولع‌آمیز اسکناس‌های داخل پاکت، آن را به سمت پدر متوفی پرتاب می‌کند، پزشکی که در راهروهای بیمارستان بریدۀ یک کاغذ مندرس حاوی شماره کارت را به خانواده بیمار می‌دهد و به آنان می‌گوید که کاری با بیمه و بیمارستان ندارد و تا پیامک واریز بیست‌و‌هشت میلیون تومان را دریافت نکند عمل را آغاز نخواهد کرد، مسئولی که مستقیم به دوربین نگاه می‌کند و لبخندزنان به مردم دروغ می‌گوید، جوانی که چند سال است در مراسم درگذشتگان در بهشت زهرا حاضر می‌شود و روزی چند کارتن ساندیس جمع می‌کند و به دکه‌های همانجا می‌فروشد نمونه‌هایی از تیپ بی‌شرف‌اند.
🔴 بین #بی‌شرفی_اولیه و #بی‌شرفی_ثانویه باید تمایز قائل شد. هر فرد معمولی ممکن است به ناچار یا به هر دلیلی در اوقاتی از زندگی‌اش بی‌شرف شود. در اینجا #بی‌شرفی می‌آید و می‌رود. در بی‌شرفی اولیه فرد هنوز می‌تواند بی‌شرفی خود را تشخیص دهد. او می‌داند که بی‌شرفی ناپسند است و هنگام نگاه کردن به خودش در آینه‌ی روشویی، از بی‌شرف‌بودن شرمگین می‌شود و خودش را سرزنش می‌کند. ولی در بی‌شرفی ثانویه، بی‌شرفی بخشی از شخصیت فرد می‌شود. بی‌شرفی می‌آید و نمی‌رود و مانند چرکِ روی یقه‌ی پیراهن، می‌ماند. در بی‌شرفی ثانویه مرز بین فرد و بی‌شرفی مشخص نیست. بی‌شرفی می‌شود فرد و فرد می‌شود بی‌شرفی. در اینجا فرد بی‌شرفی‌اش را با افتخار اعلام هم می‌کند. برای اینان، بی‌شرفی نه یک #روش بلکه یک #منش می‌شود.
🔴 جامعه‌ی ایران #شکاف‌های_اجتماعی فراوانی دارد که شکاف #قومیتی، شکاف #مذهبی، شکاف #طبقاتی، شکاف #جنسیتی و شکاف #نسلی از آن جمله‌اند. ولی مهم‌ترین شکاف جامعه‌ی ایرانی در این روزهای سخت، #ابرشکاف «شرافتمند/بی‌شرف» است. منظور آنکه در همه شکاف‌های اجتماعی یادشده می‌توان آدم بی‌شرف یافت. این روزها همانقدر که #ثروتمندان بی‌شرف داریم، #فقرایی هم داریم که در بی‌شرفی به مراتب بدترند و برای مثال با زخمی کردن دست کودکانِ گریان و هراسان طلای آنان را به سرقت می برند. به دلیل #بحران‌های_اقتصادی و اجتماعی گسترده، وسوسه‌های گوناگونی به سراغ‌مان می‌آید. وسوسه‌هایی که تحقق آنها با پایمال کردن منافع جمعی به نفع منافع فردی میسر است. در نتیجه شرافتمند ماندن در این روزها آزمونی سخت برای هر ایرانی است. تصور جامعه‌ای که در آن بی‌شرفی ثانویه #پاندمی شود، تصوری ترسناک است. روزی که دیگر نه شاهد اقلیت بی‌شرف، بلکه شاهد جامعه‌ای بی‌شرف باشیم.
https://t.me/tafakorjanbi1398