✍️ #بيل_گيتس و آموزه‌های #کرونا!
💠 عمیقاً باور دارم که در پس هر آنچه اتفاق می‌افتد، هدفی معنوی وجود دارد؛ چه برداشت ما از آن اتفاق خوب باشد و چه بد. مایلم نظر خودم را در مورد آنچه ویروس کرونا با ما انجام می‌دهد، با شما به اشتراک بگذارم:
💠 این ویروس به ما یادآوری می‌کند که همه صرف‌نظر از فرهنگ، مذهب، حرفه، وضعیت مالی یا میزان شهرت‌مان برابر هستیم. این ویروس با همه‌ی ما به طور یکسان برخورد می‌کند، شاید ما هم باید همین کار را انجام دهیم. اگر حرف من را باور نمی‌کنید، از تام هنکس بپرسید!
💠 به ما یادآوری می‌کند که همه به هم وصل هستیم و آنچه بر یک انسان اثر می‌گذارد، می‌تواند بر دیگری نیز اثر بگذارد. به ما یادآوری می‌کند مرزهای نادرستی که تعیین کرده‌ایم، ارزش زیادی ندارند. چرا که این ویروس نیازی به پاسپورت ندارد. این ویروس با قراردادن ما در تنگنا و بحران، کسانی را به ما یادآوری می‌کند، که همیشه تحت ظلم واقع شده‌اند.
💠 به ما یادآوری می‌کند که سلامت‌مان چهقدر باارزش است و چگونه با خوردن غذاهای ناسالم و آب‌های آلوده به مواد شیمیایی، همیشه از آن غافل بوده‌ایم. اگر مراقب سلامت خود نباشیم، قطعاً بیمار خواهیم شد. به ما یادآوری می‌کند که زندگی چقدر کوتاه است و اینکه مهم‌ترین کار هر انسان کمک به دیگران و به ویژه افراد سال‌خورده و بیمار است. هدف ما خریدن دستمال توالت نیست!
💠 به ما یادآوری می‌کند جامعه ما چهقدر ماده‌گرا شده و در هنگام سختی‌ها آنچه بدان نیاز داریم، نیازهای اولیه مثل آب و غذا و دارو است، نه تجملاتی که گاهی بدون دلیل بر آن‌ها ارزش می‌گذاریم.
💠 به ما یادآوری می‌کند خانه و خانواده چقدر اهمیت دارند و چقدر ما از آن‌ها غافل بوده‌ایم. این ویروس ما را به خانه‌هایمان برگردانده تا دوباره بتوانیم وحدت خانواده‌ی خود را مستحکم کنیم.
💠 به ما یادآوری می‌کند که کارِ اصلی ما اشتغال نیست. شغل کاری است که ما انجام می‌دهیم، نه آن چیزی که به خاطرش به دنیا آمده‌ایم. کارِ اصلی ما مراقبت از یکدیگر است، محافظت از یکدیگر و کمک به یکدیگر.
💠 به ما یادآوری می‌کند که نفس خود را تحت کنترل داشته باشیم. یادآوری می‌کند هر چقدر هم که فکر کنیم بزرگ هستیم، یا دیگران این فکر را درباره‌ی ما می‌کنند، تنها یک ویروس می‌تواند دنیای ما را متوقف کند.
💠 به ما یادآوری می‌کند که قدرتِ اختیار و اراده در دستان ماست. می‌توانیم همکاری با یکدیگر را انتخاب و به هم کمک کنیم، ببخشیم، تقسیم کنیم. یا می‌توانیم انتخاب کنیم خودخواه باشیم، احتکار کنیم، یا فقط از خودمان مراقبت کنیم. قطعاً در سختی‌ها است که هر شخص رنگ واقعی خود را آشکار می‌کند.
💠 به ما یادآوری می‌کند که می‌توانیم صبور باشیم یا وحشت‌زده شویم. می‌توانیم درک کنیم که چنین شرایطی بارها و بارها در طول تاریخ اتفاق افتاده و این نیز خواهد گذشت، یا می‌توانیم بترسیم و امروز را آخر دنیا بدانیم و در نتیجه بیشتر باعث زیان شویم تا سود.
💠 به ما یادآوری می‌کند که این شرایط می‌تواند یک پایان یا آغازی دوباره باشد. می‌تواند زمانی برای تامل و درک باشد. زمانی برای درس گرفتن از اشتباهات. یا می‌تواند آغاز چرخه‌ای باشد که آنقدر ادامه می‌یابد تا ما نهایتاً آنچه که باید را یاد بگیریم.
💠 به ما یادآوری می‌کند که کره زمین بیمار است. یادآوری می‌کند که باید همان‌طور که به سرعتِ خالی شدن قفسه‌های دستمال توالت نگاه می‌کنیم، به میزان جنگل‌زدایی نیز نگاهی داشته باشیم. ما بیمار هستیم، چرا که خانه‌ی ما بیمار است.
💠 به ما یادآوری می‌کند که بعد از هر سختی، همیشه آسانی‌ست. زندگی یک چرخه است، و این نیز مرحله‌ای در این چرخه ی بزرگ است. نیازی نیست بترسیم، این نیز می گذرد.
💠تعداد زیادی کرونا را یک فاجعه‌ی بزرگ به‌حساب می‌آورند. من اما ترجیح می‌دهم آن را یک اصلاح‌کننده‌ی بزرگ ببینم. چیزی که فرستاده شده تا درس‌هایی که ظاهراً فراموش کرده‌ایم به ما یادآوری کند و این بستگی به ما دارد که آن‌ها را یاد بگیریم یا نه!
https://t.me/tafakorjanbi
💠 عمیقاً باور دارم که در پس هر آنچه اتفاق می‌افتد، هدفی معنوی وجود دارد؛ چه برداشت ما از آن اتفاق خوب باشد و چه بد. مایلم نظر خودم را در مورد آنچه ویروس کرونا با ما انجام می‌دهد، با شما به اشتراک بگذارم:
💠 این ویروس به ما یادآوری می‌کند که همه صرف‌نظر از فرهنگ، مذهب، حرفه، وضعیت مالی یا میزان شهرت‌مان برابر هستیم. این ویروس با همه‌ی ما به طور یکسان برخورد می‌کند، شاید ما هم باید همین کار را انجام دهیم. اگر حرف من را باور نمی‌کنید، از تام هنکس بپرسید!
💠 به ما یادآوری می‌کند که همه به هم وصل هستیم و آنچه بر یک انسان اثر می‌گذارد، می‌تواند بر دیگری نیز اثر بگذارد. به ما یادآوری می‌کند مرزهای نادرستی که تعیین کرده‌ایم، ارزش زیادی ندارند. چرا که این ویروس نیازی به پاسپورت ندارد. این ویروس با قراردادن ما در تنگنا و بحران، کسانی را به ما یادآوری می‌کند، که همیشه تحت ظلم واقع شده‌اند.
💠 به ما یادآوری می‌کند که سلامت‌مان چهقدر باارزش است و چگونه با خوردن غذاهای ناسالم و آب‌های آلوده به مواد شیمیایی، همیشه از آن غافل بوده‌ایم. اگر مراقب سلامت خود نباشیم، قطعاً بیمار خواهیم شد. به ما یادآوری می‌کند که زندگی چقدر کوتاه است و اینکه مهم‌ترین کار هر انسان کمک به دیگران و به ویژه افراد سال‌خورده و بیمار است. هدف ما خریدن دستمال توالت نیست!
💠 به ما یادآوری می‌کند جامعه ما چهقدر ماده‌گرا شده و در هنگام سختی‌ها آنچه بدان نیاز داریم، نیازهای اولیه مثل آب و غذا و دارو است، نه تجملاتی که گاهی بدون دلیل بر آن‌ها ارزش می‌گذاریم.
💠 به ما یادآوری می‌کند خانه و خانواده چقدر اهمیت دارند و چقدر ما از آن‌ها غافل بوده‌ایم. این ویروس ما را به خانه‌هایمان برگردانده تا دوباره بتوانیم وحدت خانواده‌ی خود را مستحکم کنیم.
💠 به ما یادآوری می‌کند که کارِ اصلی ما اشتغال نیست. شغل کاری است که ما انجام می‌دهیم، نه آن چیزی که به خاطرش به دنیا آمده‌ایم. کارِ اصلی ما مراقبت از یکدیگر است، محافظت از یکدیگر و کمک به یکدیگر.
💠 به ما یادآوری می‌کند که نفس خود را تحت کنترل داشته باشیم. یادآوری می‌کند هر چقدر هم که فکر کنیم بزرگ هستیم، یا دیگران این فکر را درباره‌ی ما می‌کنند، تنها یک ویروس می‌تواند دنیای ما را متوقف کند.
💠 به ما یادآوری می‌کند که قدرتِ اختیار و اراده در دستان ماست. می‌توانیم همکاری با یکدیگر را انتخاب و به هم کمک کنیم، ببخشیم، تقسیم کنیم. یا می‌توانیم انتخاب کنیم خودخواه باشیم، احتکار کنیم، یا فقط از خودمان مراقبت کنیم. قطعاً در سختی‌ها است که هر شخص رنگ واقعی خود را آشکار می‌کند.
💠 به ما یادآوری می‌کند که می‌توانیم صبور باشیم یا وحشت‌زده شویم. می‌توانیم درک کنیم که چنین شرایطی بارها و بارها در طول تاریخ اتفاق افتاده و این نیز خواهد گذشت، یا می‌توانیم بترسیم و امروز را آخر دنیا بدانیم و در نتیجه بیشتر باعث زیان شویم تا سود.
💠 به ما یادآوری می‌کند که این شرایط می‌تواند یک پایان یا آغازی دوباره باشد. می‌تواند زمانی برای تامل و درک باشد. زمانی برای درس گرفتن از اشتباهات. یا می‌تواند آغاز چرخه‌ای باشد که آنقدر ادامه می‌یابد تا ما نهایتاً آنچه که باید را یاد بگیریم.
💠 به ما یادآوری می‌کند که کره زمین بیمار است. یادآوری می‌کند که باید همان‌طور که به سرعتِ خالی شدن قفسه‌های دستمال توالت نگاه می‌کنیم، به میزان جنگل‌زدایی نیز نگاهی داشته باشیم. ما بیمار هستیم، چرا که خانه‌ی ما بیمار است.
💠 به ما یادآوری می‌کند که بعد از هر سختی، همیشه آسانی‌ست. زندگی یک چرخه است، و این نیز مرحله‌ای در این چرخه ی بزرگ است. نیازی نیست بترسیم، این نیز می گذرد.
💠تعداد زیادی کرونا را یک فاجعه‌ی بزرگ به‌حساب می‌آورند. من اما ترجیح می‌دهم آن را یک اصلاح‌کننده‌ی بزرگ ببینم. چیزی که فرستاده شده تا درس‌هایی که ظاهراً فراموش کرده‌ایم به ما یادآوری کند و این بستگی به ما دارد که آن‌ها را یاد بگیریم یا نه!
https://t.me/tafakorjanbi