✍️ #ولیز و آغاز شمارش معکوس!
💠 #بازار_بورس وقتی روال عادی خود را طی می‌کند و خالی از #هجوم و #هیجان سهام‌داران نوآمده می‌شود، بدون شک، بازی شکل منطقی و معقول‌تری به خود می‌گیرد و #رقابت واقعی تازه آنجاست که آغاز می‌شود. در بازی اصلی بازار بورس، آنجا که سهام‌داری #بلندمدت مدنظر است، #محرک رشد سهام، نه سرازیری #نقدینگی و پول‌های خرد، که قدرت سهم در #سودسازی و فضا‌آفرینی است. چیزی که فعلا بازار در غیاب آن به سر می‌برد و عمل می‌کند.
💠 در این بین، بی‌تردید سهم‌هایی چون #ولیز (لیزینگ ایرانیان)، #غنوش (نوش مازندران)، #چکارن (کارتن‌سازی ایران) و #کرمان (توسعه و عمران کرمان) در سال‌های گذشته بی‌خود و بی‌جهت به ستاره‌های بازار سهام تبدیل نشده‌اند و بالاترین #بازدهی‌ها را به ثبت نرسانده‌اند.
💠 واقعیت این است که سهم‌های نام‌برده، سهم‌های پرپتانسیلی بوده‌اند که متناسب با #ارزش_ذاتی و #بنیاد محکم خود، #بازدهی لازم را نداشته‌اند و یکی یکی توسط سهام‌داران #حقیقی تصاحب (#تیک_آور) شده‌اند تا به جایگاه واقعی خود بازگردانده شوند. و طرفه آنکه، بازی اصلی آن‌ها هم درست بعد از همین روند #خصوصی‌سازی آغاز شده است.
💠 در این میان، #ولیز آخرین نمونه‌ی سهم‌های یادشده است، که در آستانه‌ی برگزاری مجمع عمومی و تغییر هیئت‌مدیره از بخش دولتی به بخش خصوصی قرار دارد. این پرسش کلیدی که چرا باید سهمی چون #ولیز به عنوان بنیانگذار صنعت پرسود لیزینگ در ایران در چنبره‌ی مدیریت ناکارآمد دولتی گرفتار بماند، سال گذشته عده‌ای از #بازیگران پرقدرت بازار را به سودای خصوصی کردن این سهم کشاند.
💠 پروسه‌ی نفس‌گیری که با مقاومت #بانک_تجارت به عنوان سهام‌دار اصلی #ولیز طی شد و با خرید عرضه‌های عمده و #آبشاری این بانک به سرانجام رسید و حالا در شُرُف به نتیجه رسیدن در مجمع این سهم است که هفته‌ی آینده برگزار خواهد شد و مقدمه‌ای خواهد بود بر انجام برنامه‌هایی چون #افزایش_سرمایه و بازگشت شرکت به جایگاه تخصصی خود.
https://t.me/tafakorjanbi1398
💠 #بازار_بورس وقتی روال عادی خود را طی می‌کند و خالی از #هجوم و #هیجان سهام‌داران نوآمده می‌شود، بدون شک، بازی شکل منطقی و معقول‌تری به خود می‌گیرد و #رقابت واقعی تازه آنجاست که آغاز می‌شود. در بازی اصلی بازار بورس، آنجا که سهام‌داری #بلندمدت مدنظر است، #محرک رشد سهام، نه سرازیری #نقدینگی و پول‌های خرد، که قدرت سهم در #سودسازی و فضا‌آفرینی است. چیزی که فعلا بازار در غیاب آن به سر می‌برد و عمل می‌کند.
💠 در این بین، بی‌تردید سهم‌هایی چون #ولیز (لیزینگ ایرانیان)، #غنوش (نوش مازندران)، #چکارن (کارتن‌سازی ایران) و #کرمان (توسعه و عمران کرمان) در سال‌های گذشته بی‌خود و بی‌جهت به ستاره‌های بازار سهام تبدیل نشده‌اند و بالاترین #بازدهی‌ها را به ثبت نرسانده‌اند.
💠 واقعیت این است که سهم‌های نام‌برده، سهم‌های پرپتانسیلی بوده‌اند که متناسب با #ارزش_ذاتی و #بنیاد محکم خود، #بازدهی لازم را نداشته‌اند و یکی یکی توسط سهام‌داران #حقیقی تصاحب (#تیک_آور) شده‌اند تا به جایگاه واقعی خود بازگردانده شوند. و طرفه آنکه، بازی اصلی آن‌ها هم درست بعد از همین روند #خصوصی‌سازی آغاز شده است.
💠 در این میان، #ولیز آخرین نمونه‌ی سهم‌های یادشده است، که در آستانه‌ی برگزاری مجمع عمومی و تغییر هیئت‌مدیره از بخش دولتی به بخش خصوصی قرار دارد. این پرسش کلیدی که چرا باید سهمی چون #ولیز به عنوان بنیانگذار صنعت پرسود لیزینگ در ایران در چنبره‌ی مدیریت ناکارآمد دولتی گرفتار بماند، سال گذشته عده‌ای از #بازیگران پرقدرت بازار را به سودای خصوصی کردن این سهم کشاند.
💠 پروسه‌ی نفس‌گیری که با مقاومت #بانک_تجارت به عنوان سهام‌دار اصلی #ولیز طی شد و با خرید عرضه‌های عمده و #آبشاری این بانک به سرانجام رسید و حالا در شُرُف به نتیجه رسیدن در مجمع این سهم است که هفته‌ی آینده برگزار خواهد شد و مقدمه‌ای خواهد بود بر انجام برنامه‌هایی چون #افزایش_سرمایه و بازگشت شرکت به جایگاه تخصصی خود.
https://t.me/tafakorjanbi1398