📍اختصاصی #تفکر_جانبی
✍️ #دعوای ۸ میلیارد دلاری و #سکوت ۸۰۰ میلیارد دلاری!
💢 برخلاف آن چیزی که امضاکنندگان نامه‌ی ۲۵ نفر ادعا می‌کنند، #بورس_تهران که سال‌ها به دلیل امتناع دولت‌ها از واگذاری سهام شرکت‌ها، بالا بودن نرخ بهره‌ی بانکی و نبودن قوانین پیش‌گیرانه‌ی #پول‌شویی به حال خود رها شده بود، در این یکی دو سال رونق خود نه آنچنان خالق پول بوده و نه آنچنان سرعت گردش #نقدینگی را بالا برده است.
💢 این پولی که حالا به #بورس_تهران هجوم آورده، تتمه‌ی همان ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی است که در دوره‌ی ریاست‌جمهوری #محمود_احمدی‌نژاد وارد کشور شد و نه تنها جذب تولید و ایجاد اشتغال و سازندگی نشد، که سرنوشت آن به کلی مبهم ماند. پول بزرگی که با تمام لفت و لیس‌ها، #اختلاس‌ها و سوداگری‌های سیاسی، دست‌کم ۴۰۰ میلیارد دلار آن هنوز در دست این و آن پراکنده است و با تمام پرونده‌هایی که #قوه‌ی_قضائیه به آن‌ها رسیدگی کرده، حتی تکلیف یک‌چهارصدم آن روشن نشده است.
💢 برای اینکه بفهمیم پول یادشده چقدر بزرگ بوده و چطور همه‌ی ما الان دنبال #نخود_سیاه هستیم، کافی است که آن را با بودجه‌ی ریالی سال ۱۳۹۹ کشور بسنجیم. کل بودجه‌ی امسال #دولت ۱۹۸۸ هزار میلیارد تومان است، که اگر آن را بر دلار ۲۲۰۰۰ تومان تقسیم کنیم، چیزی در حدود ۹۰ میلیارد دلار می‌شود.
💢 طبق ادعای امضاکنندگان نامه‌ی یادشده، #ارزش_دلاری کل بورس تهران در نقطه‌ی اوج آن، یعنی در شاخص ۲ میلیون و ۷۰ هزار واحدی، ۴۵۰ میلیارد دلار بوده است که تا این لحظه با افت ۴۹۷۹۹۴ واحدی، حدود ۲۴,۵ درصد از نقطه‌ی اوج پایین‌تر نشسته است و به ۳۴۲ میلیارد دلار رسیده است. این یعنی کل بورس ایران با این همه شرکت و صنعت، با احتساب قیمت روز دلار ۳۴۲ میلیارد دلار ارزش دارد.
💢 با حساب و کتاب سردستی بالا، بودجه‌ی کل کشور امسال برابر با حدود یک‌نهم درآمد نفتی افسانه‌ای دوره‌ی #احمدی‌نژاد است و نزدیک به یک‌چهارم ارزش دلاری کل #بورس_تهران به دقیقه‌ی اکنون. در این بین، اما کل آورده‌ی نقدی سهام‌داران #حقیقی در چند ماه اخیر به بورس، که باعث وحشت امضاکنندگان آن نامه‌ی کذایی شده، چیزی در حدود ۸ میلیارد دلار بوده است، که در مقایسه با ارقام فوق خیلی هم محلی از اعراب نیست.
💢 در اینکه رقم ۸ میلیارد دلار فوق جذب #تولید نشده، در اینکه رقم مذکور بیشتر به جیب #خصولتی‌ها و #سفته‌بازان سرازیر شده، در اینکه رقم یادشده به #بازار_اولیه راه نیافته و صرف خرید و فروش سهام در #بازار_ثانویه شده، در اینکه می‌شد بازار را بهتر اداره کرد و با #عرضه‌های_اولیه و واگذاری سهام دولتی به مردم قدم‌های بهتری برداشت، و بالاخره در اینکه برخی سهم‌های #زیان‌ده با دخالت نهادهای بازار به چندین و چند برابر قیمت واقعی خود معامله شدند، شکی نیست. ولی این همه هیاهو هم برای آن ۸ میلیارد دلار در برابر آن ۸۰۰ میلیارد دلار هم دسیسه‌ای بیش نیست.
https://t.me/tafakorjanbi1398
✍️ #دعوای ۸ میلیارد دلاری و #سکوت ۸۰۰ میلیارد دلاری!
💢 برخلاف آن چیزی که امضاکنندگان نامه‌ی ۲۵ نفر ادعا می‌کنند، #بورس_تهران که سال‌ها به دلیل امتناع دولت‌ها از واگذاری سهام شرکت‌ها، بالا بودن نرخ بهره‌ی بانکی و نبودن قوانین پیش‌گیرانه‌ی #پول‌شویی به حال خود رها شده بود، در این یکی دو سال رونق خود نه آنچنان خالق پول بوده و نه آنچنان سرعت گردش #نقدینگی را بالا برده است.
💢 این پولی که حالا به #بورس_تهران هجوم آورده، تتمه‌ی همان ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی است که در دوره‌ی ریاست‌جمهوری #محمود_احمدی‌نژاد وارد کشور شد و نه تنها جذب تولید و ایجاد اشتغال و سازندگی نشد، که سرنوشت آن به کلی مبهم ماند. پول بزرگی که با تمام لفت و لیس‌ها، #اختلاس‌ها و سوداگری‌های سیاسی، دست‌کم ۴۰۰ میلیارد دلار آن هنوز در دست این و آن پراکنده است و با تمام پرونده‌هایی که #قوه‌ی_قضائیه به آن‌ها رسیدگی کرده، حتی تکلیف یک‌چهارصدم آن روشن نشده است.
💢 برای اینکه بفهمیم پول یادشده چقدر بزرگ بوده و چطور همه‌ی ما الان دنبال #نخود_سیاه هستیم، کافی است که آن را با بودجه‌ی ریالی سال ۱۳۹۹ کشور بسنجیم. کل بودجه‌ی امسال #دولت ۱۹۸۸ هزار میلیارد تومان است، که اگر آن را بر دلار ۲۲۰۰۰ تومان تقسیم کنیم، چیزی در حدود ۹۰ میلیارد دلار می‌شود.
💢 طبق ادعای امضاکنندگان نامه‌ی یادشده، #ارزش_دلاری کل بورس تهران در نقطه‌ی اوج آن، یعنی در شاخص ۲ میلیون و ۷۰ هزار واحدی، ۴۵۰ میلیارد دلار بوده است که تا این لحظه با افت ۴۹۷۹۹۴ واحدی، حدود ۲۴,۵ درصد از نقطه‌ی اوج پایین‌تر نشسته است و به ۳۴۲ میلیارد دلار رسیده است. این یعنی کل بورس ایران با این همه شرکت و صنعت، با احتساب قیمت روز دلار ۳۴۲ میلیارد دلار ارزش دارد.
💢 با حساب و کتاب سردستی بالا، بودجه‌ی کل کشور امسال برابر با حدود یک‌نهم درآمد نفتی افسانه‌ای دوره‌ی #احمدی‌نژاد است و نزدیک به یک‌چهارم ارزش دلاری کل #بورس_تهران به دقیقه‌ی اکنون. در این بین، اما کل آورده‌ی نقدی سهام‌داران #حقیقی در چند ماه اخیر به بورس، که باعث وحشت امضاکنندگان آن نامه‌ی کذایی شده، چیزی در حدود ۸ میلیارد دلار بوده است، که در مقایسه با ارقام فوق خیلی هم محلی از اعراب نیست.
💢 در اینکه رقم ۸ میلیارد دلار فوق جذب #تولید نشده، در اینکه رقم مذکور بیشتر به جیب #خصولتی‌ها و #سفته‌بازان سرازیر شده، در اینکه رقم یادشده به #بازار_اولیه راه نیافته و صرف خرید و فروش سهام در #بازار_ثانویه شده، در اینکه می‌شد بازار را بهتر اداره کرد و با #عرضه‌های_اولیه و واگذاری سهام دولتی به مردم قدم‌های بهتری برداشت، و بالاخره در اینکه برخی سهم‌های #زیان‌ده با دخالت نهادهای بازار به چندین و چند برابر قیمت واقعی خود معامله شدند، شکی نیست. ولی این همه هیاهو هم برای آن ۸ میلیارد دلار در برابر آن ۸۰۰ میلیارد دلار هم دسیسه‌ای بیش نیست.
https://t.me/tafakorjanbi1398
📍اختصاصی #تفکر_جانبی 👇
✍ آیا #ایران در آستانه‌ی #ونزوئلایی شدن است؟!
🔸همه‌ی ما کمابیش اطلاعاتی درباره‌ی اقتصاد زمین‌گیر کشور #ونزوئلا داریم و داستان برخی مصائب اقتصادی مردم این مملکت را در خلال اخبار دیده، خوانده و شنیده‌ایم. یکی از دلایل اصلی آشنایی ایرانی‌ها با این کشور آمریکای لاتین و حوزه‌ی دریای کارائیب، روابط نزدیک #محمود_احمدی‌نژاد با رئیس‌جمهور سوسیالیست آن، یعنی #هوگو_چاوز بود. روابطی که با جانشین چاوز، یعنی #نیکلاس_مادورو نیز تداوم یافته و این اواخر با صدور #بنزین به ونزوئلا و وارد کردن #طلا از آنجا خبرساز شده است.
🔸از سوی دیگر #ونزوئلا در سال‌های اخیر به خاطر ورشکستگی شدید اقتصادی، تورم بی‌سابقه در دنیا، صدرنشینی در جدول کشورهای فلاکت‌زده‌ی #بانک_جهانی، قرار گرفتن در فهرست #تحریم آمریکا، برخورداری از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی و مواردی از این دست شناخته می‌شود و از این نظر، اگر نگوییم به طور #ساختاری، شباهت‌هایی #صوری با کشور ما دارد.
🔸اما یک جایی هست که این شباهت‌های صوری، جای خود را به شباهت‌های ساختاری می‌دهد و آن نحوه‌ی عملکرد فاجعه‌بار اقتصادی دو کشور در عین برخورداری از منابع عظیم نفتی و معدنی است. همین مسئله هم باعث شده که اقتصاددانان منتقد دولت و حکومت، به ویژه در یکی دو سال اخیر نسبت به #ونزوئلایی شدن ایران، یعنی رسیدن به جایی که برای مثال حقوق ماهیانه یک معلم تنها کفاف خرید ۷ عدد #تخم‌مرغ و یک قالب #پنیر را بدهد، هشدار می‌دهند. اخیراً هم‌جواری نام ایران با ونزوئلا در جدول کشور‌هایی با بالاترین شاخص #فلاکت بیش از پیش به این انگاره دامن زده است.
🔸داستان شباهت‌های ایران و ونزوئلا بسیار مفصل است و در این مقال کوتاه نمی‌گنجد، اما به طور خلاصه خاستگاه بحران در هر دو کشور یکی است و به سیاست‌های غلط اقتصادی در دوران اوج و نضج گرفتن قیمت #نفت در دنیا بازمی‌گردد. یعنی همان دوره‌ای که حدود ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد نفت دست دولت احمدی‌نژاد با کشور ۸۰ میلیونی ایران را گرفت و حدود ۳۵۰ میلیارد دلار دست دولت کمونیست چاوز با کشور ۳۰ میلیونی ونزوئلا را. همان موقع که وضع مردم دو کشور به ظاهر مقدار زیادی خوب شد و #واردات بی‌رویه جای #تولید و توسعه‌ی صنایع و کشاورزی را گرفت و فرصتی طلایی در اختیار کشور فرصت‌طلبی چون #چین برای صادرات اجناس بنجل خود پیش آورد.
🔸برای مثال یادمان نمی‌رود که چگونه در دولت #احمدی‌نژاد به گندم‌کاران، در جایی که گندم کیلویی ۱۲۰۰ تومان قیمت‌گذاری شده بود، آرد وارداتی کیسه‌ای ۵۰۰ تومانی می‌دادند و قند در دل آن‌ها آب می‌کردند. و هزاران مورد بدتر از این که بازشماری آن‌ها از حوصله‌ی این یادداشت خارج است. باری، احمدی‌نژاد و چاوز با تقسیم بخشی از آن درآمد رویایی بین طبقات محروم جامعه، آن‌هم به اسم عدالت اجتماعی یک #خیانت بزرگ نیز کردند و آن به قول #سعید_حجاریان زیر و رو کردن ارزش‌های اصیل جامعه و از بین بردن #طبقه‌ی_متوسط و فرهیخته‌ی جامعه بود که حرص و ولعی برای دریافت #رانت‌های اقتصادی بادآورده نداشتند.
🔸به عبارتی، در اثر سرکوب طبقه‌ی متوسط و تعطیلی نهادهای مهمی چون سازمان #برنامه_و_بودجه بود که معلوم نشد بالاخره چه بر سر آن رقم نجومی ۸۰۰ میلیارد دلار آمد. و از همان‌جا هم بود که داستان #اختلاس‌ها شروع شد و حتی دامن معاون اول احمدی‌نژاد را گرفت. از همان‌جا هم بود که #فاصله‌ی_طبقاتی هی بیشتر و بیشتر شد و طبقه‌ای #نوکیسه به اسم #کاسبان_تحریم شکل گرفت که جز برای خود رفاه و آسایش مادی را روا نمی‌بیند. همین طبقه هم هست که حالا با نفوذ بالای اقتصادی، سیاسی و امنیتی خود هر روز اوضاع را بدتر از دیروز و ما را بیشتر و بیشتر به مرز #ونزوئلایی شدن نزدیک می‌کند.
🔸با تمام این اوصاف، شاید برخی بگویند که شرایط #ایران با #ونزوئلا یکی نیست، که واقعا هم نیست. اما این دلیل نمی‌شود که با این روند فزاینده‌ی #تحریم‌ها، این فروپاشی اقتصادی، این استیصال دولت آقای #روحانی در اداره‌ی مملکت، این فراگیری بیماری خانمان‌سوز #کرونا، این مخالفت با پیوستن به کنوانسیون‌هایی چون Fatf، این سقوط آزاد ارزش پول ملی و ... فکر کنیم که از خطر بزرگ ونزوئلایی شدن در امان هستیم. به ویژه اگر #دونالد_ترامپ زخمی و ناکام در برقراری ارتباط با ایران، دوباره بر کرسی ریاست‌جمهوری آمریکا بنشیند. آن‌ها هم که برای مثال و به اشتباه فکر می‌کنند با رشد قیمت #دلار و ارزهای خارجی در دوره‌ی تحریم و ترک صادرات و واردات، برخی سهم‌های بزرگ و صادرات‌محورِ #بورس رونق می‌گیرد، یا #شیاد هستند و یا #خوش‌خیال.
https://t.me/tafakorjanbi1398
✍ آیا #ایران در آستانه‌ی #ونزوئلایی شدن است؟!
🔸همه‌ی ما کمابیش اطلاعاتی درباره‌ی اقتصاد زمین‌گیر کشور #ونزوئلا داریم و داستان برخی مصائب اقتصادی مردم این مملکت را در خلال اخبار دیده، خوانده و شنیده‌ایم. یکی از دلایل اصلی آشنایی ایرانی‌ها با این کشور آمریکای لاتین و حوزه‌ی دریای کارائیب، روابط نزدیک #محمود_احمدی‌نژاد با رئیس‌جمهور سوسیالیست آن، یعنی #هوگو_چاوز بود. روابطی که با جانشین چاوز، یعنی #نیکلاس_مادورو نیز تداوم یافته و این اواخر با صدور #بنزین به ونزوئلا و وارد کردن #طلا از آنجا خبرساز شده است.
🔸از سوی دیگر #ونزوئلا در سال‌های اخیر به خاطر ورشکستگی شدید اقتصادی، تورم بی‌سابقه در دنیا، صدرنشینی در جدول کشورهای فلاکت‌زده‌ی #بانک_جهانی، قرار گرفتن در فهرست #تحریم آمریکا، برخورداری از بزرگ‌ترین ذخایر نفتی و مواردی از این دست شناخته می‌شود و از این نظر، اگر نگوییم به طور #ساختاری، شباهت‌هایی #صوری با کشور ما دارد.
🔸اما یک جایی هست که این شباهت‌های صوری، جای خود را به شباهت‌های ساختاری می‌دهد و آن نحوه‌ی عملکرد فاجعه‌بار اقتصادی دو کشور در عین برخورداری از منابع عظیم نفتی و معدنی است. همین مسئله هم باعث شده که اقتصاددانان منتقد دولت و حکومت، به ویژه در یکی دو سال اخیر نسبت به #ونزوئلایی شدن ایران، یعنی رسیدن به جایی که برای مثال حقوق ماهیانه یک معلم تنها کفاف خرید ۷ عدد #تخم‌مرغ و یک قالب #پنیر را بدهد، هشدار می‌دهند. اخیراً هم‌جواری نام ایران با ونزوئلا در جدول کشور‌هایی با بالاترین شاخص #فلاکت بیش از پیش به این انگاره دامن زده است.
🔸داستان شباهت‌های ایران و ونزوئلا بسیار مفصل است و در این مقال کوتاه نمی‌گنجد، اما به طور خلاصه خاستگاه بحران در هر دو کشور یکی است و به سیاست‌های غلط اقتصادی در دوران اوج و نضج گرفتن قیمت #نفت در دنیا بازمی‌گردد. یعنی همان دوره‌ای که حدود ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد نفت دست دولت احمدی‌نژاد با کشور ۸۰ میلیونی ایران را گرفت و حدود ۳۵۰ میلیارد دلار دست دولت کمونیست چاوز با کشور ۳۰ میلیونی ونزوئلا را. همان موقع که وضع مردم دو کشور به ظاهر مقدار زیادی خوب شد و #واردات بی‌رویه جای #تولید و توسعه‌ی صنایع و کشاورزی را گرفت و فرصتی طلایی در اختیار کشور فرصت‌طلبی چون #چین برای صادرات اجناس بنجل خود پیش آورد.
🔸برای مثال یادمان نمی‌رود که چگونه در دولت #احمدی‌نژاد به گندم‌کاران، در جایی که گندم کیلویی ۱۲۰۰ تومان قیمت‌گذاری شده بود، آرد وارداتی کیسه‌ای ۵۰۰ تومانی می‌دادند و قند در دل آن‌ها آب می‌کردند. و هزاران مورد بدتر از این که بازشماری آن‌ها از حوصله‌ی این یادداشت خارج است. باری، احمدی‌نژاد و چاوز با تقسیم بخشی از آن درآمد رویایی بین طبقات محروم جامعه، آن‌هم به اسم عدالت اجتماعی یک #خیانت بزرگ نیز کردند و آن به قول #سعید_حجاریان زیر و رو کردن ارزش‌های اصیل جامعه و از بین بردن #طبقه‌ی_متوسط و فرهیخته‌ی جامعه بود که حرص و ولعی برای دریافت #رانت‌های اقتصادی بادآورده نداشتند.
🔸به عبارتی، در اثر سرکوب طبقه‌ی متوسط و تعطیلی نهادهای مهمی چون سازمان #برنامه_و_بودجه بود که معلوم نشد بالاخره چه بر سر آن رقم نجومی ۸۰۰ میلیارد دلار آمد. و از همان‌جا هم بود که داستان #اختلاس‌ها شروع شد و حتی دامن معاون اول احمدی‌نژاد را گرفت. از همان‌جا هم بود که #فاصله‌ی_طبقاتی هی بیشتر و بیشتر شد و طبقه‌ای #نوکیسه به اسم #کاسبان_تحریم شکل گرفت که جز برای خود رفاه و آسایش مادی را روا نمی‌بیند. همین طبقه هم هست که حالا با نفوذ بالای اقتصادی، سیاسی و امنیتی خود هر روز اوضاع را بدتر از دیروز و ما را بیشتر و بیشتر به مرز #ونزوئلایی شدن نزدیک می‌کند.
🔸با تمام این اوصاف، شاید برخی بگویند که شرایط #ایران با #ونزوئلا یکی نیست، که واقعا هم نیست. اما این دلیل نمی‌شود که با این روند فزاینده‌ی #تحریم‌ها، این فروپاشی اقتصادی، این استیصال دولت آقای #روحانی در اداره‌ی مملکت، این فراگیری بیماری خانمان‌سوز #کرونا، این مخالفت با پیوستن به کنوانسیون‌هایی چون Fatf، این سقوط آزاد ارزش پول ملی و ... فکر کنیم که از خطر بزرگ ونزوئلایی شدن در امان هستیم. به ویژه اگر #دونالد_ترامپ زخمی و ناکام در برقراری ارتباط با ایران، دوباره بر کرسی ریاست‌جمهوری آمریکا بنشیند. آن‌ها هم که برای مثال و به اشتباه فکر می‌کنند با رشد قیمت #دلار و ارزهای خارجی در دوره‌ی تحریم و ترک صادرات و واردات، برخی سهم‌های بزرگ و صادرات‌محورِ #بورس رونق می‌گیرد، یا #شیاد هستند و یا #خوش‌خیال.
https://t.me/tafakorjanbi1398
✍️ وقتی مرکز پژوهش‌های مجلس انقلابی اقلیت، در جایی که دولت انتصابی مرتب از فروش حجم بالای نفت سخن می‌گوید، اعلام می‌کند که در هفت ماه نخست سال جاری خورشیدی، ۴۵ درصد از درآمدهای نفتی قانون بودجه «محقق نشده» است، از چند حالت خارج نیست: یا #آمارهای فروش حجم بالای نفت دروغ است، یا #تخفیف‌ها خیلی بالاست و یا #اختلاس‌ها اعلام نشده است!
@zorba1398
@zorba1398