✍ واقعیتِ تلخِ کاسبانِ تحریم!

📍 #رحیم_قمیشی

🔴 یکی از دوستانم که در کار تجارت نیمه‌دولتی است، برای خرید محصولی از یک کشور اروپایی با توجه به تحریم‌های بین‌المللی دچار مشکل شده بود. آن‌ها مجبور بودند این محصول چند میلیون یورویی را به عنوان یک شرکت ثبت‌شده در خارج بخرند، و چون فروش آن محصول حتی از طریق همان شرکت ثبت‌شده در خارج به ایران باز هم ممنوع بود باید سه دست می‌گشت تا از ردگیری فروشنده اروپایی خارج شود. یعنی یک شرکت دیگر مثلا سوئدی آن را می‌خرید، بعد می‌فروخت به یک شرکت آلمانی و آن شرکت آلمانی می‌فروخت به همان شرکت سوم ظاهرا خارجی، و نهایتا جنس در امارات تحویل می‌شد. از امارات هم به وسیله کشتی‌های ایرانی به کشور حمل می‌شد.

🔴 شرکتی خصوصی قبول کرده بود همه مراحل را خودش انجام دهد، یعنی آن شرکت جدید، خودش چند شرکت خارجی با اسامی مختلف در نقاط مختلف جهان داشت. فقط بعد از همه عملیات، آن دستگاه را با قیمت خودش می‌فروخت! خلاصه‌اش اینکه آن دستگاه ۲۵ میلیون یورویی حدود ۴۰ میلیون یورو تحویل ایران می‌شد. شرکتی که حاضر بود این محموله را تنها با ۱۵ میلیون یورو دستمزد تا ایران دور زده و حمل کند، شرکتی بود فداکار، ایثارگر، انقلابی، رئیسش هم انسانی وارسته، اهل عبادت، دلسوز انقلاب! به قول خودش خطر می‌کند و هر آن ممکن است کل سرمایه‌ای را که می‌گذارد، ناگهان با ردگیری آمریکا محو شود!

🔴 اتفاقا صاحب آن شرکت خصوصی را که کارش دور زدن تحریم‌هاست را از دور می‌شناسم. ایشان تا ۱۵ سال پیش تجارت کوچکی داشت در یکی از شهرهای جنوبی کشور و‌ خانه‌ای معمولی، حالا حداقل فقط ده‌ها خانه بسیار گرانقیمت دارد به نام فرزند خردسالش. ده‌ها شرکت ثبت‌شده در داخل و خارج از کشور، ده‌ها خانه در خارج، ده‌ها ویلا و هکتارها زمین در بهترین نقاط کشور. و همه این اموال را هم از همین طریق به دست آورده؛ "دور زدن مقدس تحریم‌ها و دستمزد ناقابل میلیون یورویی که بابت هر انتقالش می‌گیرد.". هر توافقی بین ایران و اروپا، هر توافقی بین ایران و آمریکا، برای او مرگ است!
بدبخت می‌شود. هر رسیدگی دقیق به اموال و هر گونه شفافیت مالی مانند FATF برای او مرگ است! بیچاره می‌شود. هر اقدامی برای تمام شدن شرایط حاد و پر‌خطر ایران، برای او اتمام عمر است! نابود می‌شود. او تمام سرمایه‌اش همین شرایط است...

🔴 خیلی ساده‌انگارانه من فکر می‌کردم اگر یک رئیس‌جمهور شجاع، مدبر، دلسوز و خودی پیدا شود توافقی با جهان خواهد کرد و ایران را از این مصیبت بیرون خواهد آورد! فکر می‌کردم مقامات ایران به زودی و به‌ واسطه فشار شدیدی که به مردم وارد می‌شود به توافقی ولو ناقص تن می‌دهند! نمی‌دانستم آن شرکت‌های بزرگ قدرت‌شان از هر رئیس‌جمهوری بیشتر است، وزیر که عددی برای آن‌ها نیست. مجلس و شورای اعتبار و بانک مرکزی و مجمع و شورایعالی برای آن‌ها بازیچه‌هایی هستند. و کشور در مشت‌شان است! به بهای بدبختی تک تک مردم ایران.
مبارزه با آمریکا، مبارزه با انگلیس، با اروپا، و دخالت در هر کشوری از سوی ایران، برای آن‌ها رحمت و برکت است، خوراک است. عمر است، زندگی است. امکان ندارد اجازه دهند توافقی از سوی هر کسی ایجاد شود. آن‌ها شبکه بزرگ و قوی دارند. شک ندارم کارگزارانی دارند بسیار قدرتمند.

🔴 و البته همه ما عروسک‌هایی خیمه‌شب بازی. دعا می‌کنیم برای تغییر شرایط، آ‌ن‌ها می‌خندند. تقاضا می‌کنیم کاری شود، پوزخند می‌زنند. کمر مردم می‌شکند، لبخند می‌زنند. می‌گوییم کشور به مرز انفجار رسیده.
می‌گوییم مقامات عالی لطفا برسید به این وضع و نمی‌دانیم همه چیز، جای دیگری رقم می‌خورد! یقین دارم خود آمریکا، خود انگلیس، فرانسه، روسیه و چین، همه می‌دانند چه می‌گذرد، و چطور برنامه‌های‌شان موبه‌مو اجرا می‌شود. چطور ایران از درون تهی می‌شود!
نمی‌خواهم ناامید باشم... اما وضع خراب‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کردم. مافیایی بزرگ سیاست را می‌گرداند. اکثر مقامات در مشت عده‌ای هستند که اصلا دیده نمی‌شوند. هیچ توافقی در پیش نیست. هیچ بهبود شرایط اقتصادی در پیش نیست! نباید امید واهی داشت. ایران با ادامه این روند در مسیر ویرانی است. اگر کاری نشود. اگر تغییری ایجاد نشود همه چیز از دست خواهد رفت. این یک واقعیت تلخ است. باید بپذیریمش...

@tafakorjanbi1398

✍️ چرا دولت قبل لالمانی گرفته است؟!

📍 #رحیم_قمیشی

نوجوانی‌ام، نگهبان جایی، بی‌هیچ دلیلی مرا با چوبش حسابی کتک زد. بعد هم که اعتراض کردم زنگ زد از کلانتری ماموری بیاید مرا ببرد!
نگهبان آنجا مرا جلوی بیست سی نفر که برای کاری همان‌جا ایستاده بودند زده بود. مأمور کلانتری که آمد، گفتم همه این‌ها دیدند که چطور او دیوانه‌وار با چوبش مرا زد. مأمور نگاهی به جمعیت کرد و پرسید: کسی دید ایشان کتک خورد؟ هیچ‌کس جواب نداد! همه تنها به هم نگاه کردند. آن‌ها در نوبت ورود ایستاده بودند و هیچ‌کدام نمی‌خواستند نگهبان با آن‌ها در‌بیفتد. شاید هم دیده بودند چه چوب ضخیم و چه دست بزنی دارد نگهبان! آن روز خیلی غصه خوردم. اتفاقاً غریب بودم؛ یک روستایی ویلان در تهران. که باورم نمی‌شد انسان‌ها این همه پست هم می‌شوند! شاید اگر اهواز بودم، چشم غُره‌ای می‌رفتم، زبان درازی‌ای می‌کردم، به آن نگهبان می‌گفتم بعداً حسابت را می‌رسم! اما تهران درندشت با آدم‌هایی همه گرفتار، همه اخمو، همه خسته، هیچ‌ کاری نتوانستم بکنم.

این روزها دائما می‌گویند همۀ بدبختی ما از دولت قبلی است. من هم شک ندارم دولت قبل تا وقتی که از خودش دفاع نکند، حتما مقصر است. گرچه در دلش ادعا کند خواستیم ولی نگذاشتند، که عذری است بدتر از گناه. اما واقعا همۀ دولت قبل، به اندازه یک کاربر ساده‌ی شبکه‌های اجتماعی، توان گذاشتن یک پست تلگرامی ندارند؟ از ترامپ نیاموختند می‌شود یک پیام یک سطری توئیتری کوتاه گذاشت و کلی نتیجه دید؟ به اندازه رئیس‌جمهور کشورهای به زعم ما منحرف احساس مسئولیت در قبال مردم‌شان ندارند!؟ احساس نمی‌کنند کسانی که در آن دوره به آن‌ها رأی دادند امروز منتظر پاسخ‌شان هستند! اصلا مردم را به رسمیت می‌شناسند؟ دغدغه‌ای به نام آگاهی مردم دارند؟

آقای جهانگیری، آقای ظریف، آقای زنگنه، آقای نوبخت، آقای نمکی، آقای نعمت‌زاده، آقای نهاوندی، آقای روحانی، ناگهان همه با هم لالمانی گرفتند!؟ روزه‌ی سکوت گرفتند؟ همه شدند حضرت مریم مقدس،که با سکوت می‌خواهند پاسخ تهمت‌ها را بدهند؟! یا اتهام‌زنندگان راست می‌گویند. یا مصالحی هست که مهم‌تر از حق مردم است! یا دستوراتی هست که امروز هم باید تبعیت کنند؟ یا دفاعی ندارند و درست گفته می‌شود؛ یک خرابه، یک صندوق منفی تا خرخره زیر قرض، وام‌های مصرف‌شده و اقساط پرداخت‌نشده، انبارهای خالی از کالاهای اساسی، کارشکنی‌های متعدد، بی‌توجهی به واکسیناسیون مردم، همه را یک جا تحویل داده و در رفته‌اند! و‌ ما از آن‌ها، و اصلا در همۀ ادوار، در همۀ مقاطع پس از انقلاب، فریب خورده‌ایم، کلاه سرمان رفته، و خودمان نمی‌دانیم. یک پیام اینترنتی، یک مسیج، یک مصاحبه، یک نظر، یک دفاع. گاهی احساس می‌کنم در کشوری زندگی می‌کنم که مقاماتش و انتخاب‌های ما، بین بد و بدتر نیستند! بین بدتر و بدترین‌اند!!

@tafakorjanbi1398