✍️ جوان مومن انقلابی کیست؟!
من یک بسیجی‌‌ام! یک جوان مومن انقلابی! یک عرزشی معتقد به ولایت مطلقۀ فقیه! من یک آتش‌به‌اختیارم! در جایی به دنیا آمده‌ام که نه دانش ارزش به حساب می‌آید و نه کار و کنش! در جایی به دنیا آمده‌ام که نه تحصیلات دانشگاهی به درد می‌خورد و نه یک ذره وجدان کاری! در جایی به دنیا آمده‌ام که نان حلال و عرق جبین و کد یمین از کفر ابلیس بی‌ارزش‌تر است! در جایی به دنیا آمده‌ام، که رهبر آن عاشق افراد لات و بی‌سروپاست! عاشق مداحان! عاشق هتاکان! عاشق دروغ‌گوها! عاشق دزدها! عاشق بی‌پدرومادرها! با تمام این حرف‌ها، در جایی که چند میلیون جوان تحصیل‌کردۀ بیکار هست، یک شغل آبرومند دارم! به شغل شریف #جهاد_تبیین اشتغال دارم! شغلی که درآمد خیلی خوبی دارد! تازه دو سه سالی است که از پرده درآمده این شغل و برای آن در بودجۀ سراسری مملکت ردیف مستقل تعریف شده است! خداییش کار سختی نیست، اما سختی کار هم می‌گیرم! صبح را با فحش خواهر و پدر و مادر به آدم‌های حسابی در شبکۀ اینستاگرام آغاز می‌کنم و شب را با فحش ناموسی و تهمت‌های عجیب و غریب به آدم‌های شریف مملکت، که برایم لیست کرده‌اند! تازه اضافه‌کار هم دارد و همه هم بی‌کم و کاست فاکتور می‌شود! از این‌ها بالاتر، جز فحش‌های آب‌دار و آب‌دارتر و ابتکاری، حتی لازم نیست به چیزی فکر کنم یا سوژه را بشناسم یا چیزی از خودم بنویسم! همه چیز از فلان قرارگاه سپاه و بسیج، از روزنامۀ کیهان یا امثال حاج‌آقا #پناهیان_گوشت‌تلخ دیکته می‌شود و ما فقط باید آن را بازنشر کنیم! حتی اگر توهین به پیامبر و امیرالمومنین باشد! به‌ویژه در جایی که اسلام در خطر است!! یا حفظ نظام اوجب واجبات می‌شود!! صبح‌ها هم با سهمیه و سفارش یک میزکی در فلان اداره دارم که درآمدش بد نیست! کاری هم قرار نیست انجام بدهم جز زیرآب زدن که خب برای رضای خاطر #معظم‌له با جان و دل انجام می‌دهم! راستش همزمانی این دو تا شغل آبرومند باعث شده که وقتم حسابی پر باشد و تورم و تحریم و دلار 65 هزار تومانی را هم خیلی حس نکنم و در عوض امیدوار به ارتقای شغلی (دور زدن تحریم‌ها) در آینده باشم! سرتان را درد نیاورم! خودم هم راستش مانده‌ام این روزی حلال و بابرکت از کجا حواله می‌شود؟! احتمالاً دعای پدر و مادر پشت سرم است! یا شاید مال نان حلالی است که سر سفرۀ پدرم خورده‌ام! من قبلا آدم به‌درد‌نخوری بودم! آن‌قدر که وقتی یک مگس روی دماغم می‌نشست، قادر به دفاع از خود نبودم! ولی حالا حس می‌کنم که فرد به‌دردبخور و قابل احترامی شده‌ام و به قول سهراب سپهری «آسمان مال من است.
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است»! این موضوع را حاج‌آقا #سعید_طوسی نیز در آخرین خلوتِ نوروزی‌مان تأیید کرد!
@zorba1398
من یک بسیجی‌‌ام! یک جوان مومن انقلابی! یک عرزشی معتقد به ولایت مطلقۀ فقیه! من یک آتش‌به‌اختیارم! در جایی به دنیا آمده‌ام که نه دانش ارزش به حساب می‌آید و نه کار و کنش! در جایی به دنیا آمده‌ام که نه تحصیلات دانشگاهی به درد می‌خورد و نه یک ذره وجدان کاری! در جایی به دنیا آمده‌ام که نان حلال و عرق جبین و کد یمین از کفر ابلیس بی‌ارزش‌تر است! در جایی به دنیا آمده‌ام، که رهبر آن عاشق افراد لات و بی‌سروپاست! عاشق مداحان! عاشق هتاکان! عاشق دروغ‌گوها! عاشق دزدها! عاشق بی‌پدرومادرها! با تمام این حرف‌ها، در جایی که چند میلیون جوان تحصیل‌کردۀ بیکار هست، یک شغل آبرومند دارم! به شغل شریف #جهاد_تبیین اشتغال دارم! شغلی که درآمد خیلی خوبی دارد! تازه دو سه سالی است که از پرده درآمده این شغل و برای آن در بودجۀ سراسری مملکت ردیف مستقل تعریف شده است! خداییش کار سختی نیست، اما سختی کار هم می‌گیرم! صبح را با فحش خواهر و پدر و مادر به آدم‌های حسابی در شبکۀ اینستاگرام آغاز می‌کنم و شب را با فحش ناموسی و تهمت‌های عجیب و غریب به آدم‌های شریف مملکت، که برایم لیست کرده‌اند! تازه اضافه‌کار هم دارد و همه هم بی‌کم و کاست فاکتور می‌شود! از این‌ها بالاتر، جز فحش‌های آب‌دار و آب‌دارتر و ابتکاری، حتی لازم نیست به چیزی فکر کنم یا سوژه را بشناسم یا چیزی از خودم بنویسم! همه چیز از فلان قرارگاه سپاه و بسیج، از روزنامۀ کیهان یا امثال حاج‌آقا #پناهیان_گوشت‌تلخ دیکته می‌شود و ما فقط باید آن را بازنشر کنیم! حتی اگر توهین به پیامبر و امیرالمومنین باشد! به‌ویژه در جایی که اسلام در خطر است!! یا حفظ نظام اوجب واجبات می‌شود!! صبح‌ها هم با سهمیه و سفارش یک میزکی در فلان اداره دارم که درآمدش بد نیست! کاری هم قرار نیست انجام بدهم جز زیرآب زدن که خب برای رضای خاطر #معظم‌له با جان و دل انجام می‌دهم! راستش همزمانی این دو تا شغل آبرومند باعث شده که وقتم حسابی پر باشد و تورم و تحریم و دلار 65 هزار تومانی را هم خیلی حس نکنم و در عوض امیدوار به ارتقای شغلی (دور زدن تحریم‌ها) در آینده باشم! سرتان را درد نیاورم! خودم هم راستش مانده‌ام این روزی حلال و بابرکت از کجا حواله می‌شود؟! احتمالاً دعای پدر و مادر پشت سرم است! یا شاید مال نان حلالی است که سر سفرۀ پدرم خورده‌ام! من قبلا آدم به‌درد‌نخوری بودم! آن‌قدر که وقتی یک مگس روی دماغم می‌نشست، قادر به دفاع از خود نبودم! ولی حالا حس می‌کنم که فرد به‌دردبخور و قابل احترامی شده‌ام و به قول سهراب سپهری «آسمان مال من است.
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است»! این موضوع را حاج‌آقا #سعید_طوسی نیز در آخرین خلوتِ نوروزی‌مان تأیید کرد!
@zorba1398