✅ Duo haqida

عنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قال رسول الله صلى
الله عليه وسلم : ثلاثة لا تُرَدُّ دَعْوَتُهُمْ الإِمَامُ الْعَادِلُ وَالصَّائِمُ حِينَ يُفْطِرُ وَدَعْوَةُ الْمَظْلُومِ يَرْفَعُهَا فَوْقَ الْغَمَامِ وَتُفَتَّحُ لَهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَيَقُولُ الرَّبُّ عَزَّ وَجَلَّ وَعِزَّتِي لأَنْصُرَنَّكِ وَلَوْ بَعْدَ حِينٍ
🌸رواه الترمذي 🌸

✅ Abu Hurayra roziyallohu a'nhudan rivoyat qilinadi:

✏️Rasululloh ‎ﷺ‎ quyidagi uch kishining duosi qaytarilmaydi:
1️⃣ Ro’zadorning iftor qilgunga qadar duosi,
2️⃣ Adolatli musulmon rahbarning duosi;
3️⃣ Mazlumning duosi.
Alloh uning duosini bulutlar uzra ko’taradi va unga osmon eshiklari ochiladi, Alloh ‎ﷻ
" Izzatimga qasamki, bir oz keyinroq bo'lsa ham senga albatta nusrat beraman" , deydi dedilar.
📚Imom Termiziy

https://t.me/AhluHadis

عن أُمَّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا ، زوجة النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخْبَرَتْهَا ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أَنَّهُ سَمِعَ خُصُومَةً بِبَابِ حُجْرَتِهِ ، فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ : إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ ، وَإِنَّهُ يَأْتِينِي الخَصْمُ ، فَلَعَلَّ بَعْضَكُمْ أَنْ يَكُونَ أَبْلَغَ مِنْ بَعْضٍ ، فَأَحْسِبُ أَنَّهُ صَدَقَ ، فَأَقْضِيَ لَهُ بِذَلِكَ ، فَمَنْ قَضَيْتُ لَهُ بِحَقِّ مُسْلِمٍ ، فَإِنَّمَا هِيَ قِطْعَةٌ مِنَ النَّارِ ، فَلْيَأْخُذْهَا أَوْ فَلْيَتْرُكْهَا
🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

✅Rasululloh ‎ﷺ‎ Ning ayollari
Ummu Salama roziyallohu a'nhudan rivoyat qilinadi:
" Rasululloh ‎ﷺ‎ hujralarining oldida husumatni ( husumatlashayotganlarning g’ala g’ovurini)eshitib, ularga chiqib, Men ham insonman, Oldimga haq talashuvchilar keladi, O'shanda ba'zingiz ba'zilardan ko'ra gapdonroq bo'lishi va so'zamolligi sabab men rostgo'y deb hisoblab, uning foydasiga hukm qilib qo'yishim mumkin. Kimga boshqa bir musulmonning haqqini uning foydasiga hukm qilib qo'ysam, bilsinki, u faqat do'zahdan bir bo'lakdir. Shunday ekan, uni olsin yoki tark qilsin o'ziga havola. Dedilar"

📚Buhoriy rivoyatlari

https://t.me/AhluHadis

Инсон улғайиб вояга етганда ўзини бир жамиятни ичида топади. У атрофидаги одамларни, яьни якинларини куради, кейин ташкарида одамларни бир муаяян иш билан машғул булиб юрганларини кўради, атрофидаги инсоният оламини, табиат оламини, жониворлар оламини куради, қайсидир бир инсонларни бу дунёни тарк этаётганини, кимларнидир туғилаётганини кўргач, унда фитратан савол туғилади: «Биз бу ерда нима киляпмиз?» деган. Инсонни бу дунёга уз ихтиёри билан келмаслиги ва бу дунёни уз изтиёри билан тарк этмаслиги хаммага маълум. Бизни яратган Роббимиз бизни бу дунёга келишимизни хам, бу дунёдан кетишимизни хам сурамайди. Биз хаёт ва мамот олдида ожизмиз. Шунда уз узидан инсонни яна бир савол ўйлантиради
«Ким бизни бу дунёга келтирган, ким инсонларни ўлдириб, бошкаларига хаёт беряпти? Бу хаёт нималардан иборат? Биз нима учун бу дунёга келдик?», деган саволлар уни қийнайди, изтиробга туширади. Баъзи инсонлар ўзларича бир нималарни излаётган бўлади, лекин ўзлари хам билмайди нималарни излаётганини, аслида улар юқоридаги саволларга жавоб излаётган бўлишади. Бу саволларга жавобни факат бизни бу дунёга келтирган зотгина айта олади. Бу саволларни жавобини акл билан топиб булмайди. Аллох Таоло инсонлар орасидан энг покизасини танлаб уларга мактуб юборар эди ва бу мактубида юкоридаги саволларига жавоб булар эди. Бу мактубларга самовий Аллох томонидан келган илохий китоблар дейилади. Мана шу китобларни охиргиси Қуръон ва пайгамбарларнинг сунгиси Мухаммад соллаллоху алайхи вассалламдир.

Davomi ushbu kanalda
@tazkiyasalomatqalb

Абу Бакр розияллоҳу анҳу: исми, насаби, куня ва лақаби

Исми Абдуллоҳ ибн Усмон ибн Омир ибн Амр ибн Каъб ибн Саъд ибн Тайм ибн Мурра ибн Каъб ибн Луай ибн Ғолиб Қураший Таймий. Насаби олтинчи бобоси Мурра ибн Каъбда расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг насаблари билан туташади.
Куняси Абу Бакр. Бакр ёш туя дегани. Лекин араблар Бакр деб исм қўйишади ва катта бир қабиланинг отасининг исми ҳам Бакр эди.
Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг бир қанча лақаблари бор бўлиб, барчаси унинг обрў-эътиборли эканига далолат қилади.
1. Жумладан:Атиқ (Озод):Абу Бакрга бу лақабни пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам қўйганлар, унга: “Сен Атиқуллоҳсан (Аллоҳ сени дўзахдан озод қилган)” – деганлар. Шундан кейин Атиқ (Озод) лақабини олган.
Ойша онамиз шундай ривоят қиладилар: “Бир куни Абу Бакр расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига кирди. Шунда расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам унга: “Хурсанд бўлгин, сен Атиқуллоҳсан” – дедилар. Шундан кейин Атиқ деган ном олди”.
Тарихчилар Абу Бакр нимага бу лақабни олгани ҳақида бир қанча сабабларни айтишган: юзи чиройли бўлгани учун Атиқ (Истарали) дейилган, эзгу ишларда ҳаммадан ўзгани учун Атиқ (Ўзган) дейилган деган гаплар ҳам бор. Яна бошқа фикрга кўра, Абу Бакрнинг онаси туққан болалар яшамасдан вафот этаверган. Абу Бакрни туққанидан кейин уни каъбага қаратиб: “Аллоҳим! Буни сен ўлимдан озод қилгансан! Уни менга совға қил! ” – деган. Бу сўзлар орасини мувофиқлаштириш мумкин. Чунки Абу Бакр розияллоҳу анҳу истарали, насабдор, эзгуликда ҳаммадан ўзган ва пайғамбаримизнинг унга берган башорати билан Аллоҳ уни дўзахдан озод қилган киши эди.

3. Соҳиб (Ҳамроҳ):

Уни Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шу лақаб билан атаган:“Агар сизлар унга (яъни, пайғамбарга) ёрдам қилмасангиз (Аллоҳнинг Ўзи унга ёрдам қилур). Уни кофирлар икки кишининг бири бўлган ҳолида (яъни, бир ҳамроҳи билан Маккадан) ҳайдаб чиқарганларида, унга Аллоҳ ёрдам берди-ку. Ўшанда икковлон ғорда бўлган пайтларида ҳамроҳига: “Ғамгин бўлма, шубҳасиз, Аллоҳ биз билан биргадир”, дер экан, Аллоҳ унинг устига хотиржамлик туширди ва уни сизлар кўрмаган лашкарлар (яъни, фаришталар) билан қўллаб-қувватлади ҳамда кофир бўлган кимсаларнинг сўзларини тубан қилиб қўйди, Аллоҳнинг сўзигина юксак сўздир. Аллоҳ қудратли, ҳикматлидир” (Тавба 40) .
Уламолар бу оятдаги “ҳамроҳ”дан мурод Абу Бакр розияллоҳу анҳу эканига иттифоқ қилишган.
Анас розияллоҳу анҳу ривоят қилишича, Абу Бакр розияллоҳу анҳу унга шундай деб айтиб берган: “Мен пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламга ғорда беркиниб турганимизда: “Агар уларнинг бирортаси оёғининг остига эгилиб қараса, бизни кўрадику” – дедим. Шунда пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Эй Абу Бакр! Нима деб ўйлайсан, учинчиси Аллоҳ бўлган икки кишининг ҳоли не кечаркан?” – дедилар”.
Ибн Ҳажар роҳимаҳуллоҳ шундай деганлар: ““Агар сизлар унга (яъни, пайғамбарга) ёрдам қилмасангиз (Аллоҳнинг Ўзи унга ёрдам қилур). Уни кофирлар икки кишининг бири бўлган ҳолида (яъни, бир ҳамроҳи билан Маккадан) ҳайдаб чиқарганларида, унга Аллоҳ ёрдам берди-ку. Ўшанда икковлон ғорда бўлган пайтларида ҳамроҳига: “Ғамгин бўлма, шубҳасиз, Аллоҳ биз билан биргадир”, дер экан, Аллоҳ унинг устига хотиржамлик туширди” оятидаги “ҳамроҳ” сўзидан Абу Бакр розияллоҳу анҳу назарда тутилганлида ҳеч қандай шубҳа йўқ.
Абу Бакр розияллоҳу анҳу ғорда расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам билан бирга бўлгани тўғрисида жуда ҳам кўп ва машҳур ҳадислар бор. Бундай мақтовга сазовор ишга Абу Бакрдан бошқа ҳеч ким эриша олмаган.

АКАДЕМИЯ КОРАНА " АЛИФ - الف "
Обучению чтению Корана ,изучение арабского языка,различные курсы для сестёр,детей,братьев.
Наш сайт http://alifquran.bitbucket.io