Бошқа нашриётлар ва таририятдаги ходимларнинг бизларга ҳаваслари келарди. Бундан ташқари, Нурали ака Зангиота тумани раҳбарлари билан яқин алоқада бўлиб, ишхонадагиларга тўрт сотихдан дача – чорбоғлар олиб берганди. Икки гектарча бўш ётган ерда лойиҳалар чизилиб, кўчалар ва хусусий чорбоғлар ўрни белгиланган, дам олиш кунлари ходимларнинг аксарияти бўлғуси чорбоғларига пойдевор қуйиш учун хашарлар уюштиришарди. Жуда аҳил иишхона эди. Қай бир янги йилни нишонлаш учун, икки кунлар бурун ЦУМнинг пастроғидаги бир қаҳвахонани бир кечалик пулини ўтказишди ва қирқ кишилик жамоадан имкони бор ўттизтача ходимлар тунги ўнларгача тўкин дастурхон атрофидаги корпоратив кечада ўйин-кулгу қилганча тарқалгандик.
Нашриётимиз қанчалар савдоси чаққон китоблар чиқарса, шунчалар яхши фойда кўрар эди. Шунинг учун болаларга мўлжалланган китоблар билан бир қаторда савдо дўконларида кўпчилик талаб кетадиган китоблар – Шерали Жўраев болалиги ҳақида китоб (Аъзам Ўктам ёзган), Рағбузийнинг “Қиссас-ул анбиё”, “Бобурнома” (муҳаррир Шойим Бўтаев) каби кўплаб маънавий меросларимиз катта тиражларда нашр этиларди. Ўзбекистонда илк “Қуръон” китобининг ўзбекча тафсирини ҳам бизнинг нашриёт яширин тендерда ютиб олганди. Китоб таржимони Алоуддин Мансурга энг кўп қалам ҳақини бериш масаласида Нурали Қобул бошқа ноширларни чангида қолдириб кетадиган қалам ҳақи таклиф қилганди ва бу табиий эди. Хўжалик ҳисобида ишлайдиган нашриётнинг хусусий ҳисоб рақами мавжуд, давлат бюжетига қарам эмас – косодга учраса ҳам давлатдан ёрдам ололмайдиган, таваккалига ишлайдиган ташкилот.
“Қуръон” таҳрири устида ишлаш бизнинг бўлимга тегишли бўлиб, маъсул муҳаррир Нурали Қобулнинг ўзи бўлса, муҳаррирлар Аъзам иккимиз эдик. Корректор Шоҳида опа Соатова. Бу иш жуда маъсулиятли бўлганидан, Алоуддин Мансур ва Нурали ака хонамизга тез-тез кириб туришарди.
1991-йилнинг ёзида мазкур тафсир савдога чиқарилди. Тошкент шаҳри ва вилоятлардаги китоб дўконларидан кўплаб буюртмалар тушгани сабабли бу китоб қайта-қайта нашр қилинди.
Ана шу кунларда, декабрь ойида Аъзам ота-онасидан бирининг беморлиги туфайли Бувайдага, ота юрти – Хонобод қишлоғига жўнаб кетди.
Хулласи, ўз “Жигули”сида Аъзамни туман ҳокими қабулига олиб борган синфдоши бемор учун топилмаётган ноёб дорига қўшиб, ҳар эҳтимолга қарши маърака-маросимда лозим бўладиган ва айни кунларда дўконларда топилмай, бозорга чиқиб кетган камёб матоҳлар ва озиқ-овқат махсулотлари рўйхатини ёздиради: Шакар – 10 кг, пахта ёғи – 10 л., кирсовун – 10 д., ковуш – 2 ж., оқ сурп – 10 м., духоба – 4 м., буғдой уни – 1 қоп, турли конфетлар – 5 кг...
Аъзам рўйхатни кўриб чиқиб, дермиш: “Кирсовуннни тушунса бўлади, аммо ковушу духобани нима кераги бор? Кел, ўртоқ шуларни ўчириб ташлайлик! Мени шарманда қилма...” “Ошиқчасини ҳокимнинг ўзи ўчиради, яна нима қўшсак экан-а?..”
“Энг қизиғи, туман ҳокими бу рўйхатни жиддийлик билан кўздан кечирди ва ўзининг қизил рангли ручкаси билан кўрсатлиган миқдорларни икки баробарга кўпайтириб берди. Камёб дори масаласида эса вилоят ҳокимлигига қўнғироқ қилиб, жавобини эртага айтишини маълум қилди. Мен жуда ноқулай аҳволда эдим, аммо бу реал воқелик эди. Синфдошим билан савдо базасига ўтиб, рўйхатдагиларнинг давлат нархида пулини тўлаб, машинага ортганча ортга қайтиб келдик. Уйимизда ҳам хурсандчилик, ҳам хавотир ҳукмрон эди. Эртаси куни дори топилганини хабар қилишди ва яна синфдошим билан Фарғонага бориб дорини олиб қайтдик. Уйга етиб келсам...” – Аъзамнинг кўзларидан ёшлар дувтллаб қуйилди ва ўзини заҳира зинаси томонга отиб, икки қават оралиғидаги майдончада тиззалаб олганча йиғлашга тушди. Ҳиссиётчан Равшан Файз уни юпатиш учун бораётганда, Чори Аваз унинг қўлидан тутиб қолди: “Ҳалал берманг, йиғлаб олсин, енгил тортади...”
Ёлғизгина йиғлаб-йиғлаб, кўнглини бўшатган Аъзам юзларини рўмолчаси билан артганча қайтиб келди: “Бир тўкилдим-да, жўралар, ҳафа бўлмайсизлар...”

Гоҳ хавотир, аламни ютиб,
Кўнгилни қиламиз ўралар.
Биров кўрмас пана-панада
Тўкилиб оламиз, жўралар.
Яна дилни этиб бўш, ярим,
Қадни тиклаб мисли тўралар,
Оғиз тўла қон билан кулиб,
Ичга тўкиламиз, жўралар.
Ортимиздан из эмас, қайғу
Тўкилади мисли ғўралар.
Пишиб нима - бол бўлармиди...
Тўкилиб олайлик, жўралар.

Оллоёр Хўжандий

Рухсатингиз билан, шайхим, саволим бор эди.
- Беравер.
- Онам меникида оилам билан турадилар..
- Саволингни бер!
- Онам меникида оилам билан турадилар..
- Саволингни бер, дедим!
- Шайх, мен савол учун икки марта гап бошладим, сиз гапимни бўлиб яна савол сўраяпсиз?
- Сен оиланг билан онангнинг уйида турибсан! Онанг эмас!! Энди саволингни бер!
- Бўлди, шайх, тушундим....

("Жонли диалоглар")

Ҳаётимдаги бурилиш нуқта — онам телевизорни ўчириб қўйиб, мени ўқишга мажбур қилган кундир.

Бен Карсон, машҳур нейрохирург, сиам эгизакларини бир-биридан муваффақиятли ажратган дунёдаги иккинчи одам.

------------
Биринчиси ким бўлган экан деб ҳайрон бўлаётгандирсиз? Имом Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ бўлганлар. Танаси ёпишган эгизакларнинг бири вафот этганда, буюк имомнинг олдиларига маслаҳат сўраб келишган. Шунда имом Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ вафот этган тарафини ерга кўмиб, тиригига овқат бериб, қараб туришни маслаҳат берганлар. Уч кун ўтиб, ер эгизакларни бир-биридан ажратган.

📙 MEN - bas qil ey nafs.

Шоира қизим Бахтинисо Маҳмудова хотирасига бағишлов.

Хуршид Даврон.

#Ибрат_вақти

Зокир ота ўғли ишлайдиган гўшт растасига яқинлашди. Ўғлини олдида харидорлар кўп, савдоси бароридан келаётган эди.
Ота қимтинибгина ўғли ёнига борди ва:
– Ўғлим, ҳорма, чарчамаяпсанми? Ўтиб кетаётган эдим. Бугун маҳаллада қариялар йиғилишиб бир димлама қилмоқчи эдик. Димламага мўлжаллаб гўшт қилиб берсанг, – деди. Ботир отасини кўриб, авзойи бузилди. Дағдаға ила:
– Шуни уйда айтсангиз ҳам бўлардику! Уйга кетаверинг, ўзим олиб бораман, – деди.
Ота индамай бошини хам қилганча растадан узоқлашди. Ботирнинг отасига қилган муомаласидан шериги Адҳамнинг жаҳли чиқди.
– Отангни бекорга хафа қилдинг. Отангга бундай муомала қилма! – деб дашном ҳам берди. Шеригининг насиҳати унга ёқмай, ишимга аралашма, дегандай жеркиб ташлади.
– Қариганда уйда ўтирсинлар. Кун совуқ. Ер музлаган. Йиқилиб ёки касал бўлиб қолса, яна бизга иш орттирадилар, – деди ўзига-ўзи ғудраниб Ботир.
Кун бўйи дўконда иш қизигандан қизиди. Димлама учун олинадиган гўшт ҳам эсидан чиқди. Отага берилган ваъдани унутилган эди... Орадан икки ҳафта ўтиб, Ботирнинг отаси вафот этди. Ботир отасининг эҳсонига барча яқинларини чақирди. Яқинлари ичида Адҳам ҳам бор эди. Эҳсон дастурхонида нозу неъматлар бисёр эди. Қиш чилласи бўлишига қарамай, янги узилган қулупнайлар эҳсон дастурхонини безаб турар, хонани қулупнай ҳиди тутиб кетган эди.
Адҳамнинг томоғига бир нарса тиқилгандек бўлди. Кўзларига ёш келди. Бир қултум чой ҳам ича олмай, бу хонадонни тарк этди...

Нега йиғламайсан, она Туркистон?!

Ленин, Троцкий, Дзержинский билан маслаҳатлашаётган Лаганбардор, Маддоҳ нусхаларнинг ота - боболари..

Тарихчи олим, журналист Шуҳрат Барлос пости..(фейсбукдан)

Rasmdagi bu kashmirlik yigitchaning ismi Amir Rashid Uoniy. U onasining ikkita duosi ijobatiga sababchi bo‘ldi. Tvitterdagi shaxsiy sahifasida yozishicha, Amir maktabda o‘qib yurganida onasi uning o‘quvchi kartiga «Yoshing ulg‘ayib, uchuvchi bo‘lgin va meni Makkaga olib borgin» degan mazmunda yozib qo‘ygan ekan.

«Mana bugun men uchuvchiman, mening boshqaruvimdagi samolyot bortida esa onam Makkaga ketyapti», deydi Amir.

Mujohiddan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Har bir narsa bilan Alloh azza va jallaning orasida parda bor. Faqatgina «Laa ilaaha illalloh» shahodati va ota-onaning duosi bundan mustasno», dedilar».

Ba’zan farzandini «Basharang qursin…», «Ikki dunyoda ham odam bo‘lmaysan…» kabi so‘zlar bilan badduo qilayotgan onalar uchun yaxshi dars bo‘libdi.

Mahmud Mahkam

O‘zbekiston xalq artisti Sherali Jo'rayev 77 yoshida vafot etdi.

Bu haqda “O‘zbekkonsert" davlat muassasasi xabar berdi.

Innaa lillahii va innaa ilayhi rojiun. Marhumni Alloh o’z rahmatiga olgan bo’lsin. O’zbek san’ati katta bir ustunidan ayrilibdi.

⚡️Расман: Эндиликда Ўзбекистонда IELTS БЕПУЛ ўқитилади

1000 та ГРАНТ ажратилди! Грантнинг умумий миқдори 2.8 миллиард сўм!

— Республика миқёсида Регистон таълим лойиҳаси томонидан 1000 нафар ёшларни мутлақо бепул ўқитилади.

Ҳужжатлар шу йилнинг 22 октябрга қадар онлайн шаклда ягона интернет портали орқали қабул қилинади.

👉 Батафсил маълумот

© Манба

​Гапни қисқа қилиб айтганда, 1999 йили Путин ўз қўшинларини Чеченистонга киритиш учун бир баҳона сифатида Россиядаги куп қаватли уйларни портлата бошлайди (гўё рус халқида чеченларга нисбатан нафрат уйғотиб, урушни бошлаш мақсадида). Буйнякск, Москва, Волгодонскда уйлар ер билан яксон қилинади.

Навбатдаги қўпорувчилик уюштирилиши мумкин бўлган Рязандаги уй сақлаб қолинади. Кўп қақатли уй ертўласида номаълум шахслар гексоген портловчи моддаси билан тўлдирилган қопларни ташлаб кетаётганларида, ўша уйнинг ҳушёр яшовчилари томонидан бу шахслар қўлга олинадилар.

Аммо 3 кун ўтиб ФСБ гексогенни шакар, бу процессни эса ўқув машқлари деб эълон қилади.

ФСБнинг бу кирдикорлари ҳақида ФСБнинг истеъфодаги подполковниги Александр Литвиненко “ФСБ Россияни портлатмоқда” деб номланган китобида кенг ёритганди.

Китоб яратилиш тарихига назар солар эканмиз, уни Литвиненкони бир ўзи ёзмагани маълум бўлади. Асосий муаллифлар—Александр Литвиненко ва Юрий Фельштинскийдан ташқари Анна Политковская, Юрий Шекочихин ва Сергей Юшенковлар китобга ҳаммуаллифлик қилгандилар.

Буни қарангки, 2003 Анна Политковская ва Сергей Юшенковлар отиб ўлдирилади. Юрий Шекочихин 2003 йил, Литвиненко 2006 йил заҳарланиб ўладилар.

Литвиненкодан ташқари барчаси Россияда ўладилар. Фақатгина Литвиненко Англияда вафот этади. У ҳам тасодиф эмасди. У Москвадан келган Андрей Лугвой билан Лондон меҳмонхоналарининг бирида кўришгандан сўнг, икки ҳафта ўтиб, Литвиненко (полоний моддаси билан заҳарланган ташхиси билан) вафот этади.

Ягона тирик қолган муаллиф бу Юрий Фельштинский бўлади. Китоб дунё ҳамжамиятида чоп этилиши билан у АҚШдан сиёсий бошпана сўраб, Россияни ташлаб чиқиб кетади.

Хўш, сизнингча булар тасодифми?