@zhuanchannel
مامان خانم جانم؛ هرگز به تو گفته‌بودم که صبح‌های پاییزی که آفتاب نبود و باد شدید می‌وزید و خیلی سرد بود، چقدر از شاخه‌های عریان پشت پنجره که شبَه‌وار تکان می‌خوردند می‌ترسیدم؟
چقدر می‌ترسیدم بلند شوم و توی آن حال و هوای خلوت و بدون خورشید و سرد، بروم مدرسه و چقدر وحشت داشتم از اینکه تمام مسیر خانه تا مدرسه را تنهایی بترسم، تنهایی قدم های تند بردارم، تنهایی حین دویدن پایم بلغزد و زمین بخورم و تنهایی اشک‌های خودم را پاک کنم؟
مامان خانم جانم؛ هیچ‌وقت به تو گفته‌بودم که چندبار بخاطر اینکه با نمره‌ی _بیست تمام_ برگردم خانه و کیفم را پرت کنم یک طرف و با برگه ی امتحانم تو را مثل هردفعه خوشحال کنم، برای بیست و پنج صدم‌ها گریه کردم و تمام عرض و طول میز را خیس اشک کردم؟
گفته‌بودم که چقدر پز ساندویچ‌هایی که برایم درست می‌کردی را به همه می‌دادم و چقدر از خواص هویج‌ها می‌گفتم و چندتا از بچه‌ها را به شوق اینکه باهوش‌تر می‌شوند، هویج‌خوار کردم؟
گفته‌بودم که چقدر پیش بچه‌های کلاسمان پز تو را می‌دادم و آن‌روز که آمدی مدرسه و از شدت ذوق و دلتنگی پریدم بغلت و خودم را به گردنت آویزان کردم، بهترین لحظه‌ی زندگی‌ام بود و بعدش چقدر از فرشته‌بودنت و فرقی که با همه‌ی مامان‌ها داشتی برای بچه‌ها نطق کردم و هیچ‌کس هیچی نگفت و همه سکوت کرده‌بودند؟
مامان خانم جانم، به تو گفته‌بودم که چند بار نصفه‌های شب بلند شدم و خودم را تا صورتت کشاندم تا ببینم نفس می‌کشی و خدا را شکر کردم و چند دفعه شبانه توی تاریکی نگاهت کردم و به خدا التماس کردم که تو را تا همیشه برای من نگه دارد؟
مامان خانم جانم، خجالت نمی‌کشم که بگویم مثل دیوانه‌ها دوستت دارم.
مثل دیوانه‌ها...
#نرگس_صرافیان_طوفان
مامان خانم جانم؛ هرگز به تو گفته‌بودم که صبح‌های پاییزی که آفتاب نبود و باد شدید می‌وزید و خیلی سرد بود، چقدر از شاخه‌های عریان پشت پنجره که شبَه‌وار تکان می‌خوردند می‌ترسیدم؟
چقدر می‌ترسیدم بلند شوم و توی آن حال و هوای خلوت و بدون خورشید و سرد، بروم مدرسه و چقدر وحشت داشتم از اینکه تمام مسیر خانه تا مدرسه را تنهایی بترسم، تنهایی قدم های تند بردارم، تنهایی حین دویدن پایم بلغزد و زمین بخورم و تنهایی اشک‌های خودم را پاک کنم؟
مامان خانم جانم؛ هیچ‌وقت به تو گفته‌بودم که چندبار بخاطر اینکه با نمره‌ی _بیست تمام_ برگردم خانه و کیفم را پرت کنم یک طرف و با برگه ی امتحانم تو را مثل هردفعه خوشحال کنم، برای بیست و پنج صدم‌ها گریه کردم و تمام عرض و طول میز را خیس اشک کردم؟
گفته‌بودم که چقدر پز ساندویچ‌هایی که برایم درست می‌کردی را به همه می‌دادم و چقدر از خواص هویج‌ها می‌گفتم و چندتا از بچه‌ها را به شوق اینکه باهوش‌تر می‌شوند، هویج‌خوار کردم؟
گفته‌بودم که چقدر پیش بچه‌های کلاسمان پز تو را می‌دادم و آن‌روز که آمدی مدرسه و از شدت ذوق و دلتنگی پریدم بغلت و خودم را به گردنت آویزان کردم، بهترین لحظه‌ی زندگی‌ام بود و بعدش چقدر از فرشته‌بودنت و فرقی که با همه‌ی مامان‌ها داشتی برای بچه‌ها نطق کردم و هیچ‌کس هیچی نگفت و همه سکوت کرده‌بودند؟
مامان خانم جانم، به تو گفته‌بودم که چند بار نصفه‌های شب بلند شدم و خودم را تا صورتت کشاندم تا ببینم نفس می‌کشی و خدا را شکر کردم و چند دفعه شبانه توی تاریکی نگاهت کردم و به خدا التماس کردم که تو را تا همیشه برای من نگه دارد؟
مامان خانم جانم، خجالت نمی‌کشم که بگویم مثل دیوانه‌ها دوستت دارم.
مثل دیوانه‌ها...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@zhuanchannel
ولنتاین ، سپندارمذگان ، یا هر روزِ عشق دیگری و به هر فرهنگی ، فرقی نمی کند
بد نیست گاهی به هر بهانه ای یادمان بیُفتد که "عشق" ، واقعاً مقدس است .
بد نیست یادمان باشد ؛ که عزیزانمان ، فقط به دوست داشتنِ دلیِ ما نیاز ندارند ،
بدونِ اِبراز که نمی شود
گاهی باید با رفتاری ، کلامی ، لبخندی ، هدیه ای ، به آن ها یادآوری کنیم که دوستشان داریم .
یادمان باشد میزانِ علاقه و دوست داشتنِ ما را هیچ کس نمی تواند حدس بزند !
و یادمان باشد علاقه و دوست داشتن ها را باید گفت ، قبل از آن که دیر شود
در عشق ، غرور ، واقعاً بی معناست .
اگر کسی را دوست داری ، همین امروز هرجور شده اثباتش کن
همه مان به "عشق" نیاز داریم ،
بدونِ "عشق" ، آدم شبیهِ رُبات می شود !
روزِ عشق مبارک❤️
#نرگس_صرافیان_طوفان
ولنتاین ، سپندارمذگان ، یا هر روزِ عشق دیگری و به هر فرهنگی ، فرقی نمی کند
بد نیست گاهی به هر بهانه ای یادمان بیُفتد که "عشق" ، واقعاً مقدس است .
بد نیست یادمان باشد ؛ که عزیزانمان ، فقط به دوست داشتنِ دلیِ ما نیاز ندارند ،
بدونِ اِبراز که نمی شود
گاهی باید با رفتاری ، کلامی ، لبخندی ، هدیه ای ، به آن ها یادآوری کنیم که دوستشان داریم .
یادمان باشد میزانِ علاقه و دوست داشتنِ ما را هیچ کس نمی تواند حدس بزند !
و یادمان باشد علاقه و دوست داشتن ها را باید گفت ، قبل از آن که دیر شود
در عشق ، غرور ، واقعاً بی معناست .
اگر کسی را دوست داری ، همین امروز هرجور شده اثباتش کن
همه مان به "عشق" نیاز داریم ،
بدونِ "عشق" ، آدم شبیهِ رُبات می شود !
روزِ عشق مبارک❤️
#نرگس_صرافیان_طوفان
@zhuanchannel
حوالی هفتاد سال بعد، شخص دیگری در خانه‌ای که برای داشتنش همه کار کردی و همه سختی‌ای به جان خریدی زندگی می‌کند
و خیلی خوش اقبال اگر باشی، آن شخص، فرزند یایکی از نوادگان تو خواهدبود.
ماشینی که برای داشتنش جنگیدی، اوراق شده، وسایلی که باحرص از آنها مراقبت کردی، کنج انبار خاک می‌خورند، مدرکی که برای گرفتنش آرامش را از خودت دریغ کردی، میان کاغذ باطله‌هاست
و چیزی جز یک قاب عکس و خاطره ازتو باقی نمانده.
چرا حرص می‌خوری برای چیزی که باخودت نخواهی‌برد؟
خانه داشته‌باش، اما نه به قیمت از دست دادن سلامتیت
ماشین داشته‌باش، اما نه به قیمت سخت گرفتن به خودت خانواده یافرزندانت
مدرک داشته باش، اما قبل از آن درک داشته باش، شعور داشته باش و ازخودت انسانیت و انصاف به جابگذار.
جوری باش که سال‌ها بعد، از تو خاطره‌ی خوبی تعریف کنند.
موقتی بودن دنیا را بپذیر و زندگی کن و اولویتت حفظ آرامش و دلخوشی‌هات باشد نه حفظ اموالت، اموالی که برای تو نیست، فقط مدتی در تملک توست، آن‌هم برای راحتی‌ات.
چرا خودت را ناراحت می‌کنی برای چیزی که برای راحتی توست؟
چرا رنج می‌کشی برای بیشتر داشتن و بیشتر نگه داشتن؟
چرا جمع می‌کنی و استفاده نمی‌کنی؟ چرا داری و خوشبخت نیستی؟ چرا به حال خوب و دلخوشی‌های ساده و سلامتیت فکرنمی‌کنی؟!
چرا خودت و داشته‌هات را با دیگران و داشته‌هاشان مقایسه می‌کنی؟ چرا آرامشت را پای حسرت و افسوس و حرص می‌بازی، چرا زندگی‌ات را به ورطه‌ی رقابت و مقایسه انداخته‌ای؟
اندوه برای موضوعی که چندان مهم نیست و ثروتی که قرار نیست تورا خوشبخت کند و نگران اتفاق بدی که احتمالا نخواهد افتاد بودن، احمقانه است.
تو داری عمر و سلامتی‌ات را به چه قیمت می‌بازی؟
الان هفتاد سال بعد از این است، تمام ثروت و اندوخته‌هات در دست کسانی‌ست که برای داشتن آن نجنگیده‌اند، اما خوب بلدند چطور با آن خوشبخت باشند
درحالی که توفقط می‌خواستی داشته باشی، اماخوشبختی فقط در داشتن نیست، در بلدبودن است. چه بسیار آدم‌هایی که ندارند و خوشبخت ترینند.
آدمی باید خوشبخت بودن و آرامش داشتن را بلدباشد، آدمی باید بی‌خیالی و خوش گذراندن را بلدباشد. آدمی باید تاهست، خوب باشد.
وگرنه داراترین هم که باشی، حرص و اندوه، از پا درت خواهد آورد.
آدمی بدون آرامش و انسانیت و شعور، هیچ چیز ندارد.
پس آرام باش و به احتمالات و نداشته‌ها فکر نکن
حوالی هفتاد سال بعد از این، من و تو نیستیم و دنیا دردست آدم‌های دیگری‌ست
#نرگس_صرافیان_طوفان
@ntoofan
حوالی هفتاد سال بعد، شخص دیگری در خانه‌ای که برای داشتنش همه کار کردی و همه سختی‌ای به جان خریدی زندگی می‌کند
و خیلی خوش اقبال اگر باشی، آن شخص، فرزند یایکی از نوادگان تو خواهدبود.
ماشینی که برای داشتنش جنگیدی، اوراق شده، وسایلی که باحرص از آنها مراقبت کردی، کنج انبار خاک می‌خورند، مدرکی که برای گرفتنش آرامش را از خودت دریغ کردی، میان کاغذ باطله‌هاست
و چیزی جز یک قاب عکس و خاطره ازتو باقی نمانده.
چرا حرص می‌خوری برای چیزی که باخودت نخواهی‌برد؟
خانه داشته‌باش، اما نه به قیمت از دست دادن سلامتیت
ماشین داشته‌باش، اما نه به قیمت سخت گرفتن به خودت خانواده یافرزندانت
مدرک داشته باش، اما قبل از آن درک داشته باش، شعور داشته باش و ازخودت انسانیت و انصاف به جابگذار.
جوری باش که سال‌ها بعد، از تو خاطره‌ی خوبی تعریف کنند.
موقتی بودن دنیا را بپذیر و زندگی کن و اولویتت حفظ آرامش و دلخوشی‌هات باشد نه حفظ اموالت، اموالی که برای تو نیست، فقط مدتی در تملک توست، آن‌هم برای راحتی‌ات.
چرا خودت را ناراحت می‌کنی برای چیزی که برای راحتی توست؟
چرا رنج می‌کشی برای بیشتر داشتن و بیشتر نگه داشتن؟
چرا جمع می‌کنی و استفاده نمی‌کنی؟ چرا داری و خوشبخت نیستی؟ چرا به حال خوب و دلخوشی‌های ساده و سلامتیت فکرنمی‌کنی؟!
چرا خودت و داشته‌هات را با دیگران و داشته‌هاشان مقایسه می‌کنی؟ چرا آرامشت را پای حسرت و افسوس و حرص می‌بازی، چرا زندگی‌ات را به ورطه‌ی رقابت و مقایسه انداخته‌ای؟
اندوه برای موضوعی که چندان مهم نیست و ثروتی که قرار نیست تورا خوشبخت کند و نگران اتفاق بدی که احتمالا نخواهد افتاد بودن، احمقانه است.
تو داری عمر و سلامتی‌ات را به چه قیمت می‌بازی؟
الان هفتاد سال بعد از این است، تمام ثروت و اندوخته‌هات در دست کسانی‌ست که برای داشتن آن نجنگیده‌اند، اما خوب بلدند چطور با آن خوشبخت باشند
درحالی که توفقط می‌خواستی داشته باشی، اماخوشبختی فقط در داشتن نیست، در بلدبودن است. چه بسیار آدم‌هایی که ندارند و خوشبخت ترینند.
آدمی باید خوشبخت بودن و آرامش داشتن را بلدباشد، آدمی باید بی‌خیالی و خوش گذراندن را بلدباشد. آدمی باید تاهست، خوب باشد.
وگرنه داراترین هم که باشی، حرص و اندوه، از پا درت خواهد آورد.
آدمی بدون آرامش و انسانیت و شعور، هیچ چیز ندارد.
پس آرام باش و به احتمالات و نداشته‌ها فکر نکن
حوالی هفتاد سال بعد از این، من و تو نیستیم و دنیا دردست آدم‌های دیگری‌ست
#نرگس_صرافیان_طوفان
@ntoofan
از تو می‌خواهم دوام بیاوری، ناامید نشوی، صبور باشی... از تو می‌خواهم جا نزنی، تسلیم نشوی و شکست و سقوط را نپذیری.
از تو می‌خواهم حالا که باغبانی نیست و پناه جانی نیست، با قطرات محدود باران سبز بمانی و به هر ضرب و زوری خودت را از سایه‌ها برهانی و به نور برسانی.
از تو می‌خواهم از تهدید زمستان نهراسی و درد را از همدرد باز بشناسی و خودت را در ورطه‌ی تاریکِ ناامیدی و اندوه نیندازی.
از تو می‌خواهم اندوهت را به رسمیت بشناسی و به خودت بابت رنج کشیدن از غم‌های متوالی حق بدهی و غمگین و خشمگین شوی و اشک بریزی اما زود اشک‌هات را پاک کنی، دست‌هات را مشت کنی و مسیرت را قاطعانه‌تر و درست‌تر از قبل پیش ببری.
از تو می‌خواهم ناامید نباشی، به‌خاطر خودت، به خاطر عزیزانت، به خاطر من... و در مقابل لشکر دردها مسلح باشی، حالا که «امید» تنها سلاح توست.
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
از تو می‌خواهم حالا که باغبانی نیست و پناه جانی نیست، با قطرات محدود باران سبز بمانی و به هر ضرب و زوری خودت را از سایه‌ها برهانی و به نور برسانی.
از تو می‌خواهم از تهدید زمستان نهراسی و درد را از همدرد باز بشناسی و خودت را در ورطه‌ی تاریکِ ناامیدی و اندوه نیندازی.
از تو می‌خواهم اندوهت را به رسمیت بشناسی و به خودت بابت رنج کشیدن از غم‌های متوالی حق بدهی و غمگین و خشمگین شوی و اشک بریزی اما زود اشک‌هات را پاک کنی، دست‌هات را مشت کنی و مسیرت را قاطعانه‌تر و درست‌تر از قبل پیش ببری.
از تو می‌خواهم ناامید نباشی، به‌خاطر خودت، به خاطر عزیزانت، به خاطر من... و در مقابل لشکر دردها مسلح باشی، حالا که «امید» تنها سلاح توست.
#نرگس_صرافیان_طوفان
@narges_sarrafian_toofan
@zhuanchannel
حالا که نه هوایی داریم برای نفس کشیدن، نه نان و آب قابل اتکایی داریم برای خوردن و نوشیدن و نه ثروتی برای لذت بردن،
حالا که طعم شدیدترین تورم و سقوط قرن را چشیدیم و بر بالین آرزوهایی برباد رفته خوابیدیم و در پرتگاه بلاتکلیفی و استیصالی فرساینده بیدار شدیم،
حالا که چیزی فراتر از غمگینیم و اینقدر غیرعادی و با حسرت، سوختن اهداف و آرزوهامان را به نظاره نشسته‌ایم؛
چه چیزی رنجِ اینگونه زیستن را کم می‌کند و کدامین مصیبت و فقدان تمایل به عادی شدن دارد؟! به کدامین شرایط اسف‌باری نباید عادت کرد؟
اصلا چیزی برای فراموش کردن وجود دارد؟
آدمی که عضو حیاتی جسم عزیزش را از دست داده، چیزی را فراموش می‌کند؟
#نرگس_صرافیان_طوفان
حالا که نه هوایی داریم برای نفس کشیدن، نه نان و آب قابل اتکایی داریم برای خوردن و نوشیدن و نه ثروتی برای لذت بردن،
حالا که طعم شدیدترین تورم و سقوط قرن را چشیدیم و بر بالین آرزوهایی برباد رفته خوابیدیم و در پرتگاه بلاتکلیفی و استیصالی فرساینده بیدار شدیم،
حالا که چیزی فراتر از غمگینیم و اینقدر غیرعادی و با حسرت، سوختن اهداف و آرزوهامان را به نظاره نشسته‌ایم؛
چه چیزی رنجِ اینگونه زیستن را کم می‌کند و کدامین مصیبت و فقدان تمایل به عادی شدن دارد؟! به کدامین شرایط اسف‌باری نباید عادت کرد؟
اصلا چیزی برای فراموش کردن وجود دارد؟
آدمی که عضو حیاتی جسم عزیزش را از دست داده، چیزی را فراموش می‌کند؟
#نرگس_صرافیان_طوفان
@zhuanchannel
بابایِ خوبم
دلم برای کودکی هایی که تویِ آغوشِ مردانه ات مچاله می شدم تنگ شده .
برای روزهایِ بی غصه ای که "تو" خدایِ زمینی ام بودی و بی منت هوایِ بی قراری ام را داشتی .
با تو از هیچ چیز نمی ترسیدم ، انگار دنیا تویِ دستهایِ تو بود
این روزها ، ولی
دنیا به من سخت گرفته و من آنقدر بزرگ شده ام که دیگر پشتِ مردانگی ات جا نمی شوم
تو هنوز هم امن ترین تکیه گاهِ منی
مهربان ترینم
همیشه باش
بدونِ تو ، دنیا جایِ ترسناکیست
من زیرِ سایه ی محکمِ مردانه ات
قدرت می گیرم
برایم دعا کن بابا
شنیده ام دعایِ پدر ، زود مستجاب می شود
هر روز روزِ توست
هر روزت مبارک❤️
#نرگس_صرافیان_طوفان
بابایِ خوبم
دلم برای کودکی هایی که تویِ آغوشِ مردانه ات مچاله می شدم تنگ شده .
برای روزهایِ بی غصه ای که "تو" خدایِ زمینی ام بودی و بی منت هوایِ بی قراری ام را داشتی .
با تو از هیچ چیز نمی ترسیدم ، انگار دنیا تویِ دستهایِ تو بود
این روزها ، ولی
دنیا به من سخت گرفته و من آنقدر بزرگ شده ام که دیگر پشتِ مردانگی ات جا نمی شوم
تو هنوز هم امن ترین تکیه گاهِ منی
مهربان ترینم
همیشه باش
بدونِ تو ، دنیا جایِ ترسناکیست
من زیرِ سایه ی محکمِ مردانه ات
قدرت می گیرم
برایم دعا کن بابا
شنیده ام دعایِ پدر ، زود مستجاب می شود
هر روز روزِ توست
هر روزت مبارک❤️
#نرگس_صرافیان_طوفان
@zhuanchannel
آماده باش برای دوست داشتن و دوست داشته نشدن، برای مهربانی کردن و پاسخی دریافت نکردن، برای خوبی کردن و قدر دانسته نشدن.
آماده باش برای هرچیزی که از آن هراس داری اما فرایندی طبیعی در جهان هستی‌ست.
اینجوری کمتر اذیت می‌شوی. اینجوری کمتر خودخوری می‌کنی، کمتر غافلگیر می‌شوی و کمتر رنج می‌کشی.
تصور کن جایی نشسته‌ای که هر لحظه احتمال اینکه باران ببارد هست، چراکه ابرهای سیاه آسمانش را محاصره کرده‌اند.
اگر دوست داری آنجا بمانی باید برای باران و خیس شدن هم آماده باشی و در نظر داشته باشی که هر لحظه ممکن است باران ببارد، چتری همراه خودت داشته‌باشی تا کمتر خیس شوی، جایی را برای پناه گرفتن در نظر گرفته‌باشی، لباس‌های مناسب پوشیده‌باشی؛ اما عاقلانه نیست که باران را سرزنش کنی، یا بخواهی هرگز باران نبارد!
باران امری طبیعی‌ست، بی‌مهری آدم‌ها هم... آدم‌ها پدیده‌هایی خارج از وجود و دخل و تصرف تو هستند و اگر برای بدترین ویژگی‌های آنها آماده باشی، خوب‌ترین ویژگی‌هاشان تو را عمیقا به وجد خواهد آورد، چرا که انتظارش را نداشتی.
انتظار نداشته‌باش، متوقع نباش و فراموش نکن که آدم‌ها آزادند در خلق کنش‌ها و واکنش‌ها، همانطور که تو...
اين را بیاموز و به فرزندت هم یاد بده؛ اینکه همه تو را دوست نخواهند داشت
و همه با تو مهربان نخواهند بود و همه پاسخ خوبی‌های تو را با خوبی نخواهند داد
و همه از تو قدردانی نخواهند کرد و همیشه پیروز میدان نخواهی بود و همه‌ی این‌ها طبیعی‌ست و هیچ اشکالی ندارد!
که زندگی، هنرِ کنار آمدن با تناقضات و تعارضات و تفاوت‌هاست...
#نرگس_صرافیان_طوفان
آماده باش برای دوست داشتن و دوست داشته نشدن، برای مهربانی کردن و پاسخی دریافت نکردن، برای خوبی کردن و قدر دانسته نشدن.
آماده باش برای هرچیزی که از آن هراس داری اما فرایندی طبیعی در جهان هستی‌ست.
اینجوری کمتر اذیت می‌شوی. اینجوری کمتر خودخوری می‌کنی، کمتر غافلگیر می‌شوی و کمتر رنج می‌کشی.
تصور کن جایی نشسته‌ای که هر لحظه احتمال اینکه باران ببارد هست، چراکه ابرهای سیاه آسمانش را محاصره کرده‌اند.
اگر دوست داری آنجا بمانی باید برای باران و خیس شدن هم آماده باشی و در نظر داشته باشی که هر لحظه ممکن است باران ببارد، چتری همراه خودت داشته‌باشی تا کمتر خیس شوی، جایی را برای پناه گرفتن در نظر گرفته‌باشی، لباس‌های مناسب پوشیده‌باشی؛ اما عاقلانه نیست که باران را سرزنش کنی، یا بخواهی هرگز باران نبارد!
باران امری طبیعی‌ست، بی‌مهری آدم‌ها هم... آدم‌ها پدیده‌هایی خارج از وجود و دخل و تصرف تو هستند و اگر برای بدترین ویژگی‌های آنها آماده باشی، خوب‌ترین ویژگی‌هاشان تو را عمیقا به وجد خواهد آورد، چرا که انتظارش را نداشتی.
انتظار نداشته‌باش، متوقع نباش و فراموش نکن که آدم‌ها آزادند در خلق کنش‌ها و واکنش‌ها، همانطور که تو...
اين را بیاموز و به فرزندت هم یاد بده؛ اینکه همه تو را دوست نخواهند داشت
و همه با تو مهربان نخواهند بود و همه پاسخ خوبی‌های تو را با خوبی نخواهند داد
و همه از تو قدردانی نخواهند کرد و همیشه پیروز میدان نخواهی بود و همه‌ی این‌ها طبیعی‌ست و هیچ اشکالی ندارد!
که زندگی، هنرِ کنار آمدن با تناقضات و تعارضات و تفاوت‌هاست...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@zhuanchannel
خدا را شکر که تو خواهر منی که اگر نبودی چقدر غصه می‌خوردم، چقدر خالی می‌شد جای کسی شبیه به تو
چقدر تنها می‌شدم بدون تو.
خدا را شکر که خواهر منی و خواهر آدمِ دیگری نیستی، که اگر بودی حسرت نداشتنت تا همیشه گوشه‌ی قلبم سنگینی می‌کرد
تو خواهر زیبای منی و دوست داشتنت برای زنده‌ماندنم الزامی‌ست.
بغلت که می‌کنم، غصه‌ها یکی یکی زرد می‌شوند و از شاخه‌ی دل، به زمین می‌افتند، بغلت که می‌کنم بهار می‌شود.
خدا مرا دوست داشت که تو را آفرید و این یک معجزه بود که تو خواهر من شدی.
#نرگس_صرافیان_طوفان
خدا را شکر که تو خواهر منی که اگر نبودی چقدر غصه می‌خوردم، چقدر خالی می‌شد جای کسی شبیه به تو
چقدر تنها می‌شدم بدون تو.
خدا را شکر که خواهر منی و خواهر آدمِ دیگری نیستی، که اگر بودی حسرت نداشتنت تا همیشه گوشه‌ی قلبم سنگینی می‌کرد
تو خواهر زیبای منی و دوست داشتنت برای زنده‌ماندنم الزامی‌ست.
بغلت که می‌کنم، غصه‌ها یکی یکی زرد می‌شوند و از شاخه‌ی دل، به زمین می‌افتند، بغلت که می‌کنم بهار می‌شود.
خدا مرا دوست داشت که تو را آفرید و این یک معجزه بود که تو خواهر من شدی.
#نرگس_صرافیان_طوفان
@zhuanchannel
بگذار قشنگ به بن بست بخوری، خوب ناامید شوی و به قدر کفایت به استیصال برسی
تازه می‌فهمی چقدر قدرت داری و تا چه اندازه جسور هستی!
تازه می‌فهمی قادری حتی در دل بن‌بست هم راه باز کنی و از دل عمیق‌ترین بخش‌های اقیانوس، خودت را به ساحل برسانی.
بگذار زمین بخوری و کسی نباشد دستانت را بگیرد و تو را از زمین بلند کند، تازه می‌فهمی چطور باید بدون نیاز به یاری آدم‌ها بلند شد و جوری ایستاد که احتمال افتادنت صفر باشد!
تازه می‌فهمی چقدر می‌توان به سختی‌های جهان پیروز شد و مشکلات لاینحل و مسائل دشوار را حل کرد.
بگذار خوب به ته خط برسی؛ به تو می‌گویم چطور می‌توانی فقط با تکیه به باورها و توانایی‌های وجود خودت، از نو شروع کنی و به بهترین شکل ممکن به مقصدهای خوب برسی.
باید خوب ناامید شوی تا در تاریکی‌های یاس، روزنه‌های کوچک امید را پیدا کنی.
باید خوب از همه چیز و همه‌کس قطع امید کنی و باید باورت بشود که به جز خودت هیچ‌کس را برای ادامه نداری.
#نرگس_صرافیان_طوفان
بگذار قشنگ به بن بست بخوری، خوب ناامید شوی و به قدر کفایت به استیصال برسی
تازه می‌فهمی چقدر قدرت داری و تا چه اندازه جسور هستی!
تازه می‌فهمی قادری حتی در دل بن‌بست هم راه باز کنی و از دل عمیق‌ترین بخش‌های اقیانوس، خودت را به ساحل برسانی.
بگذار زمین بخوری و کسی نباشد دستانت را بگیرد و تو را از زمین بلند کند، تازه می‌فهمی چطور باید بدون نیاز به یاری آدم‌ها بلند شد و جوری ایستاد که احتمال افتادنت صفر باشد!
تازه می‌فهمی چقدر می‌توان به سختی‌های جهان پیروز شد و مشکلات لاینحل و مسائل دشوار را حل کرد.
بگذار خوب به ته خط برسی؛ به تو می‌گویم چطور می‌توانی فقط با تکیه به باورها و توانایی‌های وجود خودت، از نو شروع کنی و به بهترین شکل ممکن به مقصدهای خوب برسی.
باید خوب ناامید شوی تا در تاریکی‌های یاس، روزنه‌های کوچک امید را پیدا کنی.
باید خوب از همه چیز و همه‌کس قطع امید کنی و باید باورت بشود که به جز خودت هیچ‌کس را برای ادامه نداری.
#نرگس_صرافیان_طوفان
@zhuanchannel
افراد زیادی در فصلِ پاییز ، دچارِ نابسامانیِ عاطفی می شوند و قسمتِ اعظمِ این موضوع به کوتاهیِ روزها و هوایِ گرفته و ابریِ این فصل بر می گردد
هوا سرد تر شده ،روابط کاهش پیدا می کند و به تبع آن ، گشت و گذار و تفریحات هم کمتر می شود
اما به قولی درمانِ هر دردی را باید در همان درد جستجو کرد .
در علمِ روانشناسی ، روشی هست
به نامِ (رنگ درمانی) و طبقِ تحقیقات انجام شده اصلی ترین رنگ ها در درمان افسردگی ، رنگ های قرمز و نارنجی هستند
و پاییز ، کلکسیونِ زیبایی از بهترین رنگهاست
کافیست برنامه ی مدونی برای پیاده روی در روزهای پاییز داشته باشید و برگهای خوشرنگ و زیبای اطرافتان را با اشتیاق و لذت ، تماشاکنید و آرام و آهسته و با تداعیِ خاطراتِ خوب ، در پیاده روهایِ شهر قدم بزنید . قدم زدن ، برای روح و روان انسان ، معجزه می کند
لباس های با رنگ تیره نپوشید
رنگ تیره ، استعداد عجیبی در تزریقِ ناامیدی و افکارِ منفی دارد
خودتان را بیشتر از همیشه دوست داشته باشید و برای حفظِ سلامتی تان از میوه های نوبرانه ی پاییز استفاده کنید
بی حوصله نباشید
هر روز حتی به میزانِ کم ، ورزش کنید ، ورزش روحیه را تقویت می کند
آبِ بیشتری بنوشید تا در طولِ روز ، احساس نشاط و شادابیِ بیشتری داشته باشید .
و مهمترین مسئله ؛ روابط اجتماعی است ؛
تا حدِ امکان ، ارتباط با اطرافیانتان را حفظ کنید
اجازه ندهید ذهنتان فرصتِ مرورِ خاطراتِ ناخوشایند و تلخِ گذشته را پیدا کند
خودتان را مشغول کنید ؛ با آدم هایِ خوب ، با کارهایی که دوست دارید ، با یادگیری ، موسیقی یا هر چیز که حالتان را بهتر می کند
بجای فکر کردن به مشکلات ، آنها را با تمرکز و تلاش و آرامش ، حل کنید
برایِ افزایشِ بینش و انسجامِ فکری ، زمان هایی را کتاب بخوانید و با دوستانتان تبادلِ عقیده داشته باشید
پاییز ، چالشِ خوبی ست تا آدم ها یاد بگیرند ؛ برایِ خوشبختی ، باید از خودشان شروع کنند
کتاب بخوان
شاد باش
ورزش کن و
قدم بزن
پاییز ، معجزه ی زیبای آفرینش است
#نرگس_صرافیان_طوفان
افراد زیادی در فصلِ پاییز ، دچارِ نابسامانیِ عاطفی می شوند و قسمتِ اعظمِ این موضوع به کوتاهیِ روزها و هوایِ گرفته و ابریِ این فصل بر می گردد
هوا سرد تر شده ،روابط کاهش پیدا می کند و به تبع آن ، گشت و گذار و تفریحات هم کمتر می شود
اما به قولی درمانِ هر دردی را باید در همان درد جستجو کرد .
در علمِ روانشناسی ، روشی هست
به نامِ (رنگ درمانی) و طبقِ تحقیقات انجام شده اصلی ترین رنگ ها در درمان افسردگی ، رنگ های قرمز و نارنجی هستند
و پاییز ، کلکسیونِ زیبایی از بهترین رنگهاست
کافیست برنامه ی مدونی برای پیاده روی در روزهای پاییز داشته باشید و برگهای خوشرنگ و زیبای اطرافتان را با اشتیاق و لذت ، تماشاکنید و آرام و آهسته و با تداعیِ خاطراتِ خوب ، در پیاده روهایِ شهر قدم بزنید . قدم زدن ، برای روح و روان انسان ، معجزه می کند
لباس های با رنگ تیره نپوشید
رنگ تیره ، استعداد عجیبی در تزریقِ ناامیدی و افکارِ منفی دارد
خودتان را بیشتر از همیشه دوست داشته باشید و برای حفظِ سلامتی تان از میوه های نوبرانه ی پاییز استفاده کنید
بی حوصله نباشید
هر روز حتی به میزانِ کم ، ورزش کنید ، ورزش روحیه را تقویت می کند
آبِ بیشتری بنوشید تا در طولِ روز ، احساس نشاط و شادابیِ بیشتری داشته باشید .
و مهمترین مسئله ؛ روابط اجتماعی است ؛
تا حدِ امکان ، ارتباط با اطرافیانتان را حفظ کنید
اجازه ندهید ذهنتان فرصتِ مرورِ خاطراتِ ناخوشایند و تلخِ گذشته را پیدا کند
خودتان را مشغول کنید ؛ با آدم هایِ خوب ، با کارهایی که دوست دارید ، با یادگیری ، موسیقی یا هر چیز که حالتان را بهتر می کند
بجای فکر کردن به مشکلات ، آنها را با تمرکز و تلاش و آرامش ، حل کنید
برایِ افزایشِ بینش و انسجامِ فکری ، زمان هایی را کتاب بخوانید و با دوستانتان تبادلِ عقیده داشته باشید
پاییز ، چالشِ خوبی ست تا آدم ها یاد بگیرند ؛ برایِ خوشبختی ، باید از خودشان شروع کنند
کتاب بخوان
شاد باش
ورزش کن و
قدم بزن
پاییز ، معجزه ی زیبای آفرینش است
#نرگس_صرافیان_طوفان