نام‌گذاری سرزمین غصب شده اران به آذربایجان در قالب یک پرسش و پاسخ خنده دار با یک مرد عامی بیسواد انجام شد

➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

نیکالای خانیکوف، دانشمند و شرق‌‌شناس نامدار روسی ۷۰ سال قبل‌تر از چاپ رساله‌ #کسروی، به زبان پیشین مردم #آذربایجان یعنی پهلوی آذری اشاره کرده است.
وی چندین سفر تحقیقاتی به ایران داشت و همچنین بین سال‌های ۱۸۵۴ تا ۱۸۵۷ میلادی سرکنسول روسیه در #تبریز بود.
#پاینده_ایران

➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

who created the pantorkism


ChatGPT said:
​Pan-Turkism is a political and cultural movement that emerged in the late 19th century, aiming to unite all Turkic-speaking peoples across Eurasia. Rather than being the creation of a single individual, it developed through the contributions of several key figures.​

Key Figures in the Development of Pan-Turkism
İsmail Gaspirali (1851–1914): A Crimean Tatar intellectual, Gaspirali is often regarded as a foundational figure in Pan-Turkism. He promoted the idea of "unity in language, thought, and action" among Turkic peoples and founded the influential newspaper Tercüman in 1883, which became a platform for disseminating Pan-Turkist ideas. ​


Yusuf Akçura (1876–1935): A Tatar intellectual and political thinker, Akçura authored the seminal essay "Three Types of Policy" (Üç Tarz-ı Siyaset) in 1904. In this work, he advocated for Turkish nationalism over Ottomanism or Islamism, influencing the direction of Pan-Turkist thought. ​
1914-1918-Online (WW1) Encyclopedia

Ziya Gökalp (1876–1924): A prominent Turkish sociologist and writer, Gökalp played a crucial role in shaping Pan-Turkist ideology within the Ottoman Empire. He emphasized the importance of cultural unity among Turkic peoples and integrated Pan-Turkist ideas into the broader framework of Turkish nationalism. ​
science.jrank.org
+11
1914-1918-Online (WW1) Encyclopedia
+11
Encyclopedia Britannica
+11
Oxford Reference
+4
1914-1918-Online (WW1) Encyclopedia
+4
Politika Akademisi
+4

European Influence
Arminius Vámbéry (1832–1913): A Hungarian orientalist and traveler, Vámbéry is credited with popularizing the concept of Pan-Turkism in Europe. His works on Turkic cultures and languages helped introduce and spread Pan-Turkist ideas beyond the Ottoman and Russian Empires

خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، در مصاحبه با اسکای نیوز تایید کرد که کشورش به مدت سه دهه از گروه‌های تروریستی و شبه‌نظامیان فعال در کشورهای منطقه پشتیبانی کرده است.

وزیر دفاع پاکستان این سخنان را در پاسخ به پرسشی از یلدا حکیم، مجری اسکای نیوز، بیان کرد که از خواجه آصف پرسید: «آیا قبول می‌کنید پاکستان در حمایت، پشتیبانی، آموزش و تامین مالی گروه‌های تروریستی سابقه‌ای طولانی دارد؟» او گفت: «خب، ما این کارهای کثیف را به مدت سه دهه برای ایالات متحده انجام دادیم؛ همچنین برای غرب، از جمله بریتانیا.»
خواجه آصف افزود: «این یک اشتباه بود و اکنون از تبعات آن آسیب می‌بینیم.»

دولت‌های مختلف پاکستان در سه دهه گذشته به حمایت از گروه‌های تروریستی و افراطی، از جمله پناه دادن به طالبان و تسلیح این گروه، متهم شده‌اند. البته بیشتر مقام‌های رسمی پاکستان این اتهام‌ها را رد می‌کردند و اکنون خواجه آصف نخستین مقام دولت شهباز شریف است که اذعان می‌کند این کشور در «حمایت، تجهیز، پشتیبانی و آموزش» گروه‌های تروریستی نقش داشته است.

➖➖➖
👇
@Zartosht_Setodeh

✍️افشای تاریخی وزیر دفاع پاکستان: سه دهه جنایت با همکاری غرب
➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

در زمان شاپور اول مردمانی به نام تورگان در ایران مینشستند و اینها ایرانی هستند. بعد از ساسانیان ملتی که از خاور سرازیر شدند را از سرگشتگی ترک چینی خواندند. نظامی فراوان گفته ترک چینی. ترکان آن زمان زبانشان دگرگون نشده بود و این نام کاملا ایرانی است

➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

مک دون یعنی پسر آب، مکران یعنی فرزندان ایرانیان، استانی از ایران بوده که از دست رفته و شده پاکستان. سلجوق یعنی ویرانگران کوچک، اینها که آمدند بلوچها از خراسان به سیستان کوچ کردند
➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

نام برنامه : گفتگو با دکتر زرتشت ستوده اردبیلی پیرامون آیین ایرانی زرتشت

لینک یوتیوب این برنامه

🔅 کیفیت ویدیو : 256x144
➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

فاکستان چه کشوریه؟
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
جمهوری‌ای که انگلیس روی بخشی از خراسان ایران ساخت چند دهه است که بمب اتم دارد ولی ثبات سیاسی نه. تمام نخست وزیران این جمهوری که مسلمان افراطی هستند یا ترور شدند یا مثل این آخری دستگیر و زندان شدند. شاخص دموکراسی هیچ تکان نمیخورد، صفر مانده است. مثل ترکمنستان روی خاک خراسان
➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

اینطوریاست که ایرانی بیچاره فکر میکنه کشورها بخاطر حکمرانان فوق العاده شان کشور شدند. بادکوبه، فاکستان، ترکستان کشورند؟!
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
شما تصور می‌کنید ازبکستان و ترکمنستان هم کشورند و آنجا هم زبان و فرهنگ خودشان را دارند. ایرانی که سطح آگاهیش از آنچه رسانه به خوردش می‌دهد بالاتر نیست مرده مردم است که از تاریخ و فرهنگش دست شسته و به کنار گذاشته
➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

Gottfried Wilhelm Leibniz (1646–1716), the German polymath and philosopher, did not explicitly reference Persian scholars such as Al-Khwarizmi or Omar Khayyam in his known writings. However, his mathematical work, particularly in developing calculus, was indirectly influenced by earlier Persian mathematicians.


Leibniz's synthesis of algebra, geometry, and the concept of infinitesimals into the formalism of calculus drew upon mathematical concepts that had been significantly shaped by medieval mathematics. Notably, Khwarizmi's foundational work in algebra and Karaji's theory of polynomials provided essential building blocks for the algebraic symbolism and algorithms (Cartesian algebra) that Leibniz employed. These earlier contributions, transmitted through Latin translations, played a role in shaping the mathematical landscape that Leibniz and his contemporaries built upon.


While there is no direct evidence of Leibniz engaging with Persian literature or philosophy, his broader intellectual pursuits included a keen interest in non-European cultures.


In summary, although Leibniz did not directly cite Persian scholars like Al-Khwarizmi or Omar Khayyam, including those by Persian mathematicians, indirectly influenced his work through the transmission of knowledge to Europe.

You're referring to Fibonacci, the Italian mathematician, and his potential connection to Iranian polymaths.

*Fibonacci's Influences*
Fibonacci's work, particularly his book "Liber Abaci," was influenced by various mathematical traditions, including:

1. *Arabic mathematics*: Fibonacci traveled to North Africa and learned from Arabic mathematicians, who had preserved and built upon ancient Greek and Indian mathematical knowledge.
2. *Ancient Greek and Indian mathematics*: Fibonacci's work also reflects the influence of ancient Greek mathematicians like Euclid and Indian mathematicians like Aryabhata.

*Iranian Polymaths*
Some notable Iranian polymaths who contributed to mathematics and science include:

1. *Muhammad ibn Musa al-Khwarizmi*: A renowned mathematician and astronomer who wrote influential works on algebra and arithmetic.
2. *Ibn Sina (Avicenna)*: A philosopher and polymath who made significant contributions to various fields, including mathematics, medicine, and philosophy.

*Connection to Fibonacci*
While there isn't direct evidence that Fibonacci learned specifically from Iranian polymaths, it's likely that he was influenced by the mathematical traditions that had been transmitted through the Middle East and North Africa. Al-Khwarizmi's works, for example, had a significant impact on the development of mathematics in the Islamic world and beyond, which may have indirectly influenced Fibonacci's work.

نام گفتگو: آزادگی و خِرَد، بُنیاد کیش پهلوی مزدیسنی | بخش دوم

🔅 کیفیت ویدیو : 256x144

1⃣لینک یوتیوب این برنامه بخش نخست
2⃣لینک یوتیوب این برنامه بخش دوم
➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

نام گفتگو: هویت ایرانی در مقابل هویت اسلامی، گفتگو با زرتشت ستودِ

کیفیت ویدیو : 256x144
➖➖➖
کانال اصلی
@Zartosht_Setodeh
کانال آرشیو
@ASPS_KFP

The giant sequoia cross-section displayed in Hintze Hall at the Natural History Museum in London features inscriptions marking significant historical events aligned with the tree's growth rings. These annotations serve to contextualize the tree's age by correlating its growth with notable moments in human history. Among the names inscribed is that of Abd al-Rahman al-Sufi, a renowned Persian astronomer from the 10th century.
NatSCA

Al-Sufi is best known for his seminal work, The Book of Fixed Stars, completed around 964 CE, which provided detailed descriptions and illustrations of the stars and constellations. By including his name on the tree's growth rings, the museum highlights the global nature of scientific advancement and acknowledges significant contributions from various cultures throughout history.

This method of marking the tree's rings with historical events offers visitors a tangible connection between natural history and human achievements, illustrating the vast timescale over which both have unfolded.

If you're interested in exploring this exhibit further, the Natural History Museum's official website provides additional information and resources: Natural History Museum – Giant Sequoia Exhibit.



Sources

I prefer this response
ChatGPT
Response 2
The giant sequoia cross-section displayed in the Natural History Museum in London is not only a testament to the tree's immense age and size but also serves as a chronological record of significant historical events. Each growth ring corresponds to a year in the tree's life, and markers are placed to denote notable occurrences throughout history. One such marker bears the name of Abd al-Rahman al-Sufi, a renowned Persian astronomer from the 10th century.

Who Was Abd al-Rahman al-Sufi?
Abd al-Rahman al-Sufi (903–986 CE), also known in the West as Azophi, was a pivotal figure in the field of astronomy during the Islamic Golden Age. His most famous work, The Book of Fixed Stars, combined Greek astronomical knowledge with his own observations, leading to more accurate star charts and descriptions. He was among the first to document the Andromeda Galaxy, referring to it as a "small cloud," and his contributions significantly influenced both Islamic and European astronomy.

Why Is His Name on the Sequoia Tree?
The inclusion of al-Sufi's name on the sequoia's growth rings serves to contextualize the tree's age by aligning it with human history. By marking the year 964 CE—the approximate date when al-Sufi completed The Book of Fixed Stars—visitors can appreciate that this monumental scientific achievement occurred while the tree was still growing. This method of annotation transforms the tree into a living timeline, bridging natural history with human accomplishments.

The Significance of the Tree's Timeline
The sequoia slice, originating from a tree that was over 1,300 years old when felled in 1891, provides a unique perspective on the passage of time. By correlating its growth rings with historical events, the exhibit offers an engaging way to visualize the longevity of natural life and its intersection with human history. The presence of al-Sufi's name among other historical markers underscores the global and interdisciplinary nature of human achievement.

This approach not only highlights the tree's impressive lifespan but also serves as an educational tool, illustrating the continuum of history and the interconnectedness of natural and human timelines.

کمال‌الدین فارسی یا کمال الدین حسن بن علی بن حسن فارسی یا ابوحسن محمد بن حسن، زاده ۱۲۶۷ (میلادی) و درگذشته ۱۳۱۸ (میلادی)، دانشمند، ریاضی‌دان و فیزیک‌دان برجسته ایرانی[۱][۲] باستانی پاریزی با استناد به سیدجلال طهرانی وی را زاده پاریز می‌داند و هر دو او را کمال‌الدین فاریزی (پاریزی) گفته‌اند.[۳]

کمال‌الدین فارسی ریاضی‌دان و فیزیک‌دان برجسته ایرانی سهم عمده‌ای در گسترش نظریه اعداد و فیزیک نور داشته‌است.[۴] وی یکی از نخستین مهندسان و فیزیک‌دانان ایرانی است که نظریات مهندسی ابن هیثم پیشنهاددهنده ساختن سد اسوان- را تشریح کرده و بر آن تکمله نوشته است.[۳]

آثار کمال الدین فارسی در زمینه فیزیک نوری، زاده پرسش‌هایی بود که او در مورد بازتابش نور در ذهن داشت. کنکاش و مطالعه در کتاب فیزیک نوری اثر ابن هیثم، پیشنهادی سازنده از قطب الدین شیرازی به کمال الدین فارسی بود که او را در رسیدن به دستاوردهای علمیش کمک کرد. کتاب معروف او در علم فیزیک نور به نام تنقیح المناظر می‌باشد. کمال الدین فارسی برای کسب دانش به سرزمین‌های مختلف مسافرت کرد. او روزگاری طولانی در اصفهان نزد ابن خوام (عبدالله بن محمد بن عبد الرزاق عماد الدین بغدادی) دانش ریاضیات را فراگرفت و اثر معروفش در این زمینه را که اساس القواعد فی اصول الفوائد نام داشت، عرضه کرد. او این کتاب را در توضیح رساله الفوائد البهائیه فی قواعد الحسابیهنوشته ابن خوام نوشته‌است. کمال الدین فارسی همچنین نزد قطب الدین شیرازی شاگردی کرده و دانش‌نویسه تنقیح المناظر را با رهنمودهای او و به اسم او خلق کرده‌است. کمال الدین فارسی از علوم جمال الدین صاعد بن محمد سغدی ترکستانی نیز بهره برده و کتاب البصائر فی اختصار تنقیح المناظر را به‌درخواست او و به اسم او نوشته و در رساله تنقیح المناظر، از او به عنوان استاد نام برده‌است.

ستاره شناسان نامداری مثل عماد الدین کاشانی و غیاث الدین جمشید کاشانی در آثار ایضاح المقاصد و مفتاح الحساب از کمال الدین فارسی به نیکی نام برده‌اند. کمال الدین فارسی در دانش فیزیک به دانش پرسپکتیو به خصوص به نورشناسی یا فیزیک اپتیک توجه خاصی نشان داده‌است و در دانش ریاضی به هندسه به خصوص به موضوعات وابسته به زوایا توجه داشته و پژوهش‌هایی دراین مورد داشته‌است.

کمال‌الدین فارسی در آثار خود نور را چنین تشریح کرده‌است:

نوری که از ماده درخشان ساطع می‌شود، حقیقتاً از جنس گرما و آتش می‌باشد، چون اگر نور خورشید را به آیینه کاو بتابانیم، در یک نقطه متمرکز شده و اگر در آن موضع، جسم اشتعال‌زا باشد، شروع به سوختن می‌کند. بعدها کریستیان هویگنس و ماکسول نیز این نظریه را بازگو کردند.
کمال‌الدین فارسی علامه‌ای است که برای نخستین بار در اثبات تئوری‌های خویش، از اصول و نظریه‌های هندسه در فیزیک نور بهره برد. این عمل در آن وقت بسیار نو بود و در فعالیت‌های پژوهشی ارزش فراوانی داشت. همچنین کمال‌الدین فارسی، ابداع‌کننده تاریک خانه و تاباندن نور از روزنه و منفذ بود که در ۲۷۰ سال بعد از آن، رنه دکارت دانشمند اهل فرانسه آن را دوباره انجام داد.

کمال‌الدین فارسی نخستین دانشمندی بود که تئوری خطای چشم را توضیح داد و برای حل این موضوع، استفاده از عدسی‌های گوناگون را ارائه کرد. این تئوری جالب و بی‌نظیر باعث شد که پس از آن در سده نوزده میلادی در قواعد عکاسی و ساخت تلسکوپ‌ها و میکروسکوپ‌ها از عدسی‌ها استفاده شود

مسعود بن مصلح کازرونی) (زاده ۶۳۳ – درگذشته ۷۱۰ ه‍.ق) یکی از علمای ایرانی قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری است که نقش مهمی در گسترش حکمت و فلسفه، علوم طبیعی، پزشکی و هنر داشته‌است. وی فرزند مولانا ضیاءالدین مسعود بن مصلح کازرونی پزشک معروف و از مشایخ صوفیه بود که در سال ۶۳۳ قمری در کازرون پا به عرصه وجود نهاد.[۱][۲]

قطب‌الدین علاوه بر شاگردی در نزد پدر از محضر بزرگانی چون کمال‌الدین ابوالخیر بن مصلح کازرونی، شمس‌الدین محمد بن احمدالحکیم الکیشی، شرف‌الدین زکی بوشکانی، خواجه نصیر طوسی، نجم‌الدین کاتبی، علامه قطب‌الدین مؤیدالدین عرضی و کمال کوفی بهره فراوانی یافت تا آنجا که علاوه بر پزشکی، بر علوم دیگری چون ریاضی، فلسفه، علوم ادبی، دین‌شناسی، موسیقی، نواختن رباب و سرودن شعر، بازی شطرنج و فنون شعبده‌بازی به چیرگی شگفت‌انگیزی دست یافت. او مدتی در شهرهای سیواس و ملطیه به شغل قضاوت اشتغال یافت و در زمانی دیگر از طرف تکودار، ایلخان مغول به سمت سفارت، همراه اتابک پهلوان به مصر نزد ملک قلادون الفی اعزام شد. آرامگاه وی در مقبرةالوزرای چرنداب تبریز است.

علامه در اندک زمانی در علوم معقول و منقول سرآمد فضلای عصر خود بود و در طول مدت حیات خود بیش از بیست اثر به فارسی و عربی از خود باقی گذاشت.

قطب‌الدین شیرازی در علم موسیقی و فیزیک از سرآمدان زمان خود بوده‌است. اگرچه قطب‌الدین را نمی‌توان شاگرد صفی‌الدین ارموی -نظریه‌پرداز موسیقی قرن هفتم- دانست؛ ولی او را باید بدون شک نخستین شارح کتب صفی‌الدین ارموی قلمداد کرد. قطب‌الدین بخش مفصلی از کتاب دائرةالمعارف چندجلدی خود به نام درةالتاج را به موسیقی اختصاص داده و در آن‌جا به تشریح نظریات صفی‌الدین ارموی، مخصوصاً مطالبی که در «رسالة الشرفیة» بیان شده، پرداخته‌است.

در سال ۱۳۹۰ هزار و دویست و پنجاهمین سالگرد تولد قطب‌الدین شیرازی از طرف ایران و سازمان یونسکو جشن گرفته شد.[۳]

آرای قطب الدین شیرازی در علم هیئت
مدل افلاک ماه

شکل ۱ - الگوی افلاک قطب الدین شیرازی برای ماه
مدل افلاک شیرازی در کتاب «نهایة الإدراک فی درایة الأفلاک» برای ماه که در شکل ۱ دیده می‌شود، نسبت به مدل افلاک بطلمیوسی ۲ فلک اضافه دارد، یکی فلک مدیره و دیگری فلکی برای خنثی کردن چرخش وضعی اضافه‌ای که توسط فلک مدیره به چرخش تدویر افزوده می‌شود، هر چند شیرازی در کتاب «التحفةالشاهة» این فلک را حذف می‌کند و در عوض سرعت تدویر را تغییر می‌دهد. با اینکه برای اولین بار مؤیدالدین عُرضی از مدل مدیره استفاده کرده بود، ولی به لزوم وجود چنین فلکی که حرکت اضافهٔ تدویر را خنثی کند، توجه نکرده بود.

بنابراین تعداد افلاک مدل شیرازی برای ماه شش فلک است، بدین قرار:

۱. فلک جوزهر به مرکز عالم O.

۲. فلک مایل به مرکز عالم و مایل از دائرةالبروج به اندازهٔ ۵ درجه.

۳. فلک خارج مرکز یا حامل: منطقهٔ این فلک در صفحهٔ مایل قرار دارد.

۴. فلک مدیره: شعاع این فلک rm = 1/2 e و با سرعت ωm = ωc می‌چرخد.

۵. فلک حافظه: این فلک، هم‌مرکز با تدویر است و با سرعت ωc- می‌چرخد.

۶. فلک تدویر: سرعت این فلک برابر با ۴ ؛۱۳- ωp = ωa = است.

بنابراین مرکز تدویر C روی مسیری شبه دایره به مرکز Dp و با سرعت یکنواخت نسبت به O می‌چرخد. تفاوت مدل شیرازی و بطلمیوس، چنان‌که خودش متذکر می‌شود، در دو نکته خلاصه می‌شود: افزودن دو فلک مدیره و حافظه، و تغییر خروج از مرکز حامل به نصف مقدار قبلی. البته همان‌طور که گفته شد این مدل در تحفه تصحیح شده و فلک حافظه از آن حذف شده‌است.[۴][۵]