یکی ازاسطوره های کارگردانی استادشاپورقریب که غریبانه رفت....🍀یادش گرامی
شاپور قریب
@zanbill
متولد:۱۳۱۱
سمنان
درگذشته ۱۶ خرداد ۱۳۹۱
تهران
زمینه فعالیت کارگردان و بازیگر
سال‌های فعالیت ۱۳۴۷ تا ۱۳۹۱
همسر نوشین خانی
👈فیلم رقاصه شهر وی بسیارعالیست...حتماببینید.
شاپور قریب از پانزده سالگی فعالیت خود را در زمینه‌ی تئاتر آغاز کرد. در فیلم موطلایی شهر ما دیالوگ نوشت، سپس دستیار آقای خانی شد. در فیلم چرخ بازیگر نیز که به کارگردانی خانی بود علاوه بر نوشتن بیشتر پرده‌ها، موفق به بازی گرفتن از بازیگران شد که پس از آن طرز کار وی مورد توجه قرار گرفت. سپس با دستیاری شادروان جلال مقدم در فیلم سه دیوانه فعالیت هنری خود را ادامه داد و پس از بیست و اندی سال کار در تئاتر و سینما نخستین فیلم سینمایی خود را ساخت. او در ۱۶ خرداد ۱۳۹۱ به علت بیماری آلزایمر درگذشت. و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد
@zanbill
فیلم‌شناسی:
ایستگاه آخر (اپیزود ملاقات) (۱۳۸۹)
سوگند (۱۳۸۴)
کفش‌های جیرجیرک دار (۱۳۸۱)
اشک و لبخند (۱۳۷۳)
خانواده کوچک ما (۱۳۷۰)
بازگشت قهرمان (۱۳۶۹)
روزهای بلند انتظار (۱۳۶۹)
سایه‌های غم (۱۳۶۶)
بگذار زندگی کنم (۱۳۶۵)
سه ماه تعطیلی (۱۳۵۶)
بت‌شکن (۱۳۵۵)
مرد شرقی و زن فرنگی (۱۳۵۴)
ممل آمریکائی (۱۳۵۴)
خروس (۱۳۵۲)
غریبه (۱۳۵۱)
بدنام (۱۳۵۰)
کاکو (۱۳۵۰)
رقاصه شهر (۱۳۴۹)
عروس بیانکا (۱۳۴۹)
دختر شاه پریون (۱۳۴۷)
هفت‌تیرهای چوبی (۱۳۵۴)
شاپور قریب علاوه بر کارگردانی و بازیگری، نویسنده نیز بود که دو کتاب گنبد حلبی و عصر پاییزی را نیز نوشت:
عصر پاییزی، تهران: ۱۳۳۹
گنبد حلبی، تهران: ۱۳۴۱
@zanbill
#شاپورقریب #کارگردان #اسطوره #سینمای_قدیم #یادهاوخاطره_ها #یادی_ازقدیما #قطعه_ی_هنرمندان #بهشت_زهرا #رقاصه_شهر #نویسنده
شاپور قریب
@zanbill
متولد:۱۳۱۱
سمنان
درگذشته ۱۶ خرداد ۱۳۹۱
تهران
زمینه فعالیت کارگردان و بازیگر
سال‌های فعالیت ۱۳۴۷ تا ۱۳۹۱
همسر نوشین خانی
👈فیلم رقاصه شهر وی بسیارعالیست...حتماببینید.
شاپور قریب از پانزده سالگی فعالیت خود را در زمینه‌ی تئاتر آغاز کرد. در فیلم موطلایی شهر ما دیالوگ نوشت، سپس دستیار آقای خانی شد. در فیلم چرخ بازیگر نیز که به کارگردانی خانی بود علاوه بر نوشتن بیشتر پرده‌ها، موفق به بازی گرفتن از بازیگران شد که پس از آن طرز کار وی مورد توجه قرار گرفت. سپس با دستیاری شادروان جلال مقدم در فیلم سه دیوانه فعالیت هنری خود را ادامه داد و پس از بیست و اندی سال کار در تئاتر و سینما نخستین فیلم سینمایی خود را ساخت. او در ۱۶ خرداد ۱۳۹۱ به علت بیماری آلزایمر درگذشت. و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد
@zanbill
فیلم‌شناسی:
ایستگاه آخر (اپیزود ملاقات) (۱۳۸۹)
سوگند (۱۳۸۴)
کفش‌های جیرجیرک دار (۱۳۸۱)
اشک و لبخند (۱۳۷۳)
خانواده کوچک ما (۱۳۷۰)
بازگشت قهرمان (۱۳۶۹)
روزهای بلند انتظار (۱۳۶۹)
سایه‌های غم (۱۳۶۶)
بگذار زندگی کنم (۱۳۶۵)
سه ماه تعطیلی (۱۳۵۶)
بت‌شکن (۱۳۵۵)
مرد شرقی و زن فرنگی (۱۳۵۴)
ممل آمریکائی (۱۳۵۴)
خروس (۱۳۵۲)
غریبه (۱۳۵۱)
بدنام (۱۳۵۰)
کاکو (۱۳۵۰)
رقاصه شهر (۱۳۴۹)
عروس بیانکا (۱۳۴۹)
دختر شاه پریون (۱۳۴۷)
هفت‌تیرهای چوبی (۱۳۵۴)
شاپور قریب علاوه بر کارگردانی و بازیگری، نویسنده نیز بود که دو کتاب گنبد حلبی و عصر پاییزی را نیز نوشت:
عصر پاییزی، تهران: ۱۳۳۹
گنبد حلبی، تهران: ۱۳۴۱
@zanbill
#شاپورقریب #کارگردان #اسطوره #سینمای_قدیم #یادهاوخاطره_ها #یادی_ازقدیما #قطعه_ی_هنرمندان #بهشت_زهرا #رقاصه_شهر #نویسنده