Евгений Пустовой:
"Батька держит порядок в доме. Это аксиома. А есть ли у нас коллективный Лукашенко? Создается ли он вообще? Уже и  конституционные предпосылки, и  политические свободы, и ВНС. А внутренний настрой какой? А то, активно работая в президентской повестке, создаётся впечатлениe, что змагары сидят не только в польских  хосписах, а, порой, на совещаниях  у Президента. Отсиделись, доложились. И фу. А выполнять задачи, а действовать кто будет? Из Беларуси Германию или Швейцарию сделает не рождественское чудо, а наш  с вами труд. А когда мы станем относится качественнее и к делу и друг к другу. Это и будет рождественское чудо. Перемена себя внутреннего. Это не философия. Это законы бытия. Все хотят в Новом году жить по-новому. Не получится! Не выйдет. Если мы сами не обновимся. Может уже хватит топтаться на месте? Оценивать себя лишь с постсоветским пространством. Оно-то и правильно. Но мы ведь толкаемся  в элитный дивизион держав. С Лукашенко можно и эту вершину брать."
#Пустовой
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой https://t.me/Pustovoj

«Обеспечение национальной безопасности — это наша общая задача, каждого гражданина Беларуси», — подчеркнул Президент во время обсуждения Концепции национальной безопасности.
В точку и выпуск «ДаНо». Военно-патриотические классы готовят патриотов, которые готовы с оружием в руках защищать границы нашей Родины. Но не всем представителям, даже провластной молодёжи, нравятся берцы. Так вас никто в них и не обувает. Главное, чтобы амбиции и неправильные трактовки некоторых не «обули» страну в лапти. И пока одни, ничего не создав, требуют слова — офицеры и участники ВПК занимаются делом. Как раз и про это выпуск «ДаНо».

#Пустовой
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Говорят, что ни что так не объединяет людей, как горе — Пискорёвское кладбище и погосты десяти тысяч уничтоженных Европой белорусских деревень. Лукашенко и Путина, Минск и Москву: нас от Бреста до Владивостока объединяет одно — желание жить. Для этого и работает Союзное государство. Поэтому Лукашенко и Путин встречаются именно в знаковую дату — в день 80-летия снятия блокады Ленинграда. Ну что, аналитики, поссорили?
Остаётся лишь Владимиру Владимировичу приехать в Минск тоже на 80-летие освобождения Беларуси. Путин знает, что Беларусь не предаст. Путин уважает Лукашенко, как и большой Си, и Эмиры арабского мира. У Батьки мировое признание. Кстати, как бы мы сейчас не восхищались технологичностью европейцев, свалить оккупационный сапог европейского нацизма белорусу помог не Тадеуш из Макутовской и не Жан из Шанз-Элизэ, а Сережка с Малой Бронной и Витька с Моховой. Какие ещё вам нужны аргументы, любители "оевропеиться"? Это пускай они "ославянятся"!"

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр

Евгений Пустовой:
"Во время учёбы на журфаке БГУ, среди пиарщиков ходила такая то ли история, то ли легенда: незрячий человек собирал деньги на операцию. Процесс шёл очень медленно, но ему подсказали - напиши. Просто и проникновенно: скоро весна, но я её не увижу... Увидел! Деньги собрал, операция прошла успешно.
Так вот, белорусы, скоро весна и мы её увидим. Если не будем слепцами, если не будем поддаваться тем силам, которые стремятся завести нас в пропасть.
Скоро весна - и мы её увидим. И в плане поры года, и в плане нового развития страны."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Если многозадачным госслужащим исполкомов нет времени дойти до сути, то, уважаемые служащие министерств, надо понимать: любая техническая помощь европейских фондов нацелена на разрушение культа семьи, авторитета мужчины, старших. Поводы могут быть благовидными, но в итоге, бесплатно они готовы нам раздавать лишь метадон наркоманам и советы по расчеловечиванию общества. Геноцид продолжается. Попытки геноцида. Ну, а как по-другому выполнять прогнозные показатели по сокращению популяции белорусов до 3-х миллионов к 2050 году?
"С Россией воевать они не хотят" — ну мы, в смысле, белорусы. Конечно! Поддерживают только те враги белорусского народа, кто готов превратить нас в поле боя. Но доверие к ним, беглым, падает, а их шутки уже менее интересны.
Все, кто за будущее Беларуси, все должны объединиться. Быть вместе. Как, например, Беларусь и Россия. Вот как Лукашенко и Путин.🇧🇾🇷🇺"

#Пустовой
#МЫБеларусь

​​Яўген Пуставой:
"Быць дарослым значыць адказваць за свае ўчынкі і за свой выбар. Гэта датычыцца і чалавека, і цэлай нацыі. За 30 гадоў самастойнага падарожжа па гепалітычным акіяне мы спачатку ад’еліся каўбасы. Потым розных іншых прысмакаў. Але ж для беларусаў, у цэлым, важна не толькі, каб на стале было не пуста. Нам патрэбна духоўная ежа, сэнсы. А самы вялікі сэнс для дарослай нацыі — гэта Незалежнасць і захаванне сябе ў гісторыі. Сярод іншых умоў гэтага сэнсу, такіх як моцная дэмаграфія і нацыянальная годнасць, вялікую ролю адыгрывае палітычная стабільнасць. Добра, калі за ўсё і ўсіх адказвае адзін чалавек. Як бацька ў сям’і. Ён і хату зладзіў і побыт наладзіў. Але ж бацька жадае, кааб і яго дзеці калі пасталелі і самі пачалі дбайна і рупліва ладзіць гаспадарку.
Што ўтойваць, шмат разоў нядаўна гучаў такі пасыл: беларусы, маўляў, дарослыя. Таму і патрабуюць перамен. Прабачце, але тое нагадвала псіхалагічны ўзрост падлеткаў. Дзяржава, нібы бацькі, павінна ўсё, а я нічога. Я толькі буду дыктаваць свае ўмовы без усялякай павагі да бацькоў (да дзяржавы). Зразумела, сярод дзесяці мільёнаў — розныя людзі. Але такі настрой у пэўны момант пераважаў у грамадстве... А зараз — калі ласка. Палітычны апгрэйд, вырашай свой лёс сам. Кожны павінен зразумець: у тым ліку ад яго выбару залежыць зараз лёс мільёнаў суайчыннікаў, а ў далейшым — будучыня нашай краіны і нацыі.
Так, зараз якраз той самы момант ісціны, усе ж разумеюць — палітычныя змены. І кожны, хто меў сілы і жаданне, мог паспрабаць сябе зарэгістраваць у якасці кандыдата ў дэпутаты. Але ж гэта перш за ўсё не статус — гэта адказнасць. У парламентарыяў: адна — законы, і не толькі тыя, што будуць паляпшаць наша з вамі жыццё, але, найперш, тыя навэлы, што змогуць зберагчы нашу краіну ад розных выклікаў геапалітычнага і нават ментальнага кшталту.
Мясцовых дэпутатаў таксама чакае вельмі адказная і напружаная праца, дарэчы, на грамадскіх пачатках. Там трэба не толькі мандаты трымаць у руках, там трэба трымаць руку на пульсе жыцця грамадства. Чым жыве звычайны чалавек? Што турбуе насельніцтва тваёй акругі? Нездарма ж кіраўнік краіны неаднаразова засяроджвае на гэтым увагу, патрабуе рэальную карціну пра стан спраў на месцах, каб прымаць правільныя рашэнні.
Правільнае рашэнне павінен прыняць і кожны з нас. Нам спрабуюць перашкодзіць гэта зрабіць. Зноў у ход ідуць сучасныя тэхналогіі. І, у цэлым — супраць адзінага дня галасавання, які заклікаюць байкатаваць, і супраць кандыдатаў, асабліва самых яркіх, распаўсюджваючы пра іх фэйкавы «кампрамат». Так званыя збеглыя заявілі: у выбарах мы не ўдзельнічаем. Яно і зразумела: у Беларусі не назбіраецца столькі прыхільнікаў у дэскрыдытаваных сіл на данатах заходніх разведак. Зрэшты, як гэта не ўдзельнічаюць? Сарваць выбары, накласці паклёп на кадыдатаў, удзельнікаў выбарчых камісій і нават актыўных выбаршчыкаў — вось у чым іх «удзел». Мэта адна — падняць вэрхал у роднай хаце...
Бяспека, у тым ліку інфармацыйная, — справа спецыяльных службаў і ведамстваў. А справа кожнага з нас — зрабіць свой выбар. Калі мы неабыякавыя да будучыні сваёй краіны, сваіх дзяцей, калі нам не ўсё роўна — трэба абавязкова прыйсці на выбары. Мы ж — дарослыя, мы павінны браць на сябе за гэта адказнасць. 
А вось за каго галасаваць... Кожны выбірае сам. Зыходзячы з уласнага вопыту і нават «голасу сэрца». Але ёсць і агульны так званы лайфхак. Арыентавацца патрэбна не на інтрыгі штучнага інтэлекту, не на тэхналогіі маніпулявання, патрэбна арыентавацца на тое, што ўбачыў на свае вочы, пачуў на свае вушы. Што прапануе кандыдат, як ён размаўляе з людзьмі. Трэба ацаніць, што ў багажы, ці змог рэалізавацца на сваім прафесійным полі і чаму ён ідзе ў дэпутаты. Няблага пачытаць яго праграму. А лепш за ўсё прыйсці на сустрэчу (цяпер якраз у разгары агітацыйны перыяд). Каб зразумець, ці пойдзеце вы ў адным напрамку."

#Пустовой
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Правда — что топ менеджеров и управленцев под внешним контролем" Батькой" не назовут.
Повторял и не устану повторять: признак смелости, самостоятельности, и независимости страны — это открытая политика поддержки демографии. Лишь враги вам скажут, лишь адепты чайлдфри и лгбт-движения вас будут убеждать: "деторождение — это философия рабов". А нас же , белорусв, в этом убеждают. Те, кто назначил себя "арийцами" белорусской нации.    "Деторождение — это философия рабов". Скажите это мусульманам. Не скажите, потому что вы их боитесь даже в самых европейских локациях. А мы,белорусы даже не ценим то, что сделано при батьке для нас в медицине и, особенно, для деторождения.  А образование? Благодаря корому, мы уезжаем работать на запад, а медицина — когда работая в Польше, приезжаем лечить зубы в Беларуси? Сколько мы не замечаем. Смерть младенца — это ЧП государственного масштаба."

Полное видео

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"«Спасти рядового Райна» стало культовым для всего мира. А что мы знаем о спасательных операциях дальнобойщиков в Украине и эвакуации белорусов с Ближнего Востока? Лично курировал Главнокомандующий. Мы даже никогда не увидим лиц наших героев и не узнаем про многие спецоперации. Даже во время награждения эти люди – спинами к телекамерам. Символично — за широкой спиной все мы. Теперь у армии три задачи: понятная — защита независимости и территориальнной целостности;
вторая — воспитание патриота;
третья — по-прежнему, воспитание мужчины.
Ох, как этот Запад наших парней пытается обабить! Короче, против горячего противостояния, против разрушительных идей Запада, против смыслов рафинадной либеральной сахаровщины с приторным ароматом ванильных немужчин. Беларусь — страна настоящих мужчин. И это есть реальность."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Роль парламентаризма усиливается: в Овальном зале должны вырабатывать смыслы и тренды, закладывать их в законодательный базис. Палитра  народовластия становится шире и ярче: появился конституционный орган — ВНС — это сейчас, наверное, самая употребляемая аббревиатура в белорусском обществе. ВНС
— это общественно-политическая страховка.
Местные депутаты сейчас тоже стали не просто приложением к горизонтали и вертикали власти. Решать вопросы благоустройства — значит показывать работу власти и способствовать диалогу общество-государство — задача местных Советов. А ещё собирать инициативы и запросы общества, чтобы это отражалось в законах, чтобы сам процесс государственного устройства был более эффективен. Президент на это нацеливает — постоянно докладывать реальную ситуацию, запросы общества. Сверхзадача местных избранников — услышать людей и достучаться до их сердец, завязать диалог в уютных кабинетах, чтобы не было оголтелой  улицы."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

​​Яўген Пуставой:
"Зусім хутка гэта стане гісторыяй, што напісана не пад чужую дыктоўку, не за заморскія грошы, а нашым народам. Менавіта гэты адзіны дзень галасавання стаў самым народным, самым нашым. Чаму так? Давайце разбірацца.

Выбары паказалі, што наша Радзіма прыйшла ў прытомнасць ад заморскага віруса «каляровых рэвалюцый» і імпартных ідэй самазнішчэння сваёй дзяржаўнасці, у выніку — саміх сябе. А ўвага да нашых выбараў была пільнай. Ворагі паціралі рукі, разведкі суседніх недружалюбных краін ладзілі правакацыі, палітычныя лузеры зрабілі ўсё, каб справакаваць грамадскую незадаволенасць. Але гэта прайшло міма нас. Так, мы чыталі і глядзелі. Хтосьці палохаўся ад такой інфармацыі, хтосьці не хацеў верыць, нават жартаваў. Лёгка іранізаваць з тэракту, які не адбыўся, бо тыя, каму належыць гэта рабіць, яго прадухілілі. Мы шмат чаго не ведаем. Да многага ставімся як да належнага. Гэта і ёсць славутая характэрная беларуская стабільнасць. Можна не згаджацца і спрачацца. Але менавіта за яе беларусы і прагаласавалі. Дзеля гэтага прыйшлі на выбары. А ўжо потым выбіралі персоны і партыі.

Беларусы ўсё ўбачылі, усё зразумелі. Большасць беларусаў! Адзіны дзень галасавання не толькі дазволіў сэканоміць значныя матэрыяльныя рэсурсы. Выканана галоўная місія — на справе прадэманстраваць адзінства народа. Гэта вымяраецца не толькі ў лічбах і працэнтах тых, хто прагаласаваў, атмасфера 25 лютага перадала адзіны дух. Нас можна павіншаваць усіх. З паспяховым і элегантным правядзеннем выбараў. З кансалідацыяй нацыі. Адзіны дзень галасавання стаў днём яднання краіны і нашага грамадства. На ўчасткі прыйшлі або паклікалі да сябе ў госці дамоў прадстаўнікоў выбарчых камісій усе, хто неабыякавы да развіцця краіны. Што гэта, калі не грамадзянская супольнасць?

Па-першае, беларусы асвоілі азы медыйнай гігіены. Гэта першасная прафілактыка ад вірусаў «каляровых рэвалюцый». Па-другое, мы ж грамадства добрага сэрца і высокага інтэлекту. Разабраліся. За чатыры гады пара ўжо. «Неверагоднасць» вычарпала сябе. А свята засталося. У нас выбары не «майданутыя», а з песнямі і танцамі. Ды яшчэ і далікатэсамі. А тым, у каго гэта выклікае ўсмешку, скажу прама: лепш прысмакі ад спажыўкааперацыі і фермераў, чым «печыва» Дзярждэпа. Часам не варта і каштаваць, каб зразумець — атрута.

Беларусы выбралі менавіта нашу Беларусь. Беларусь, якую ў 2020 годзе відавочна імкнуліся разбурыць, а датуль намагаліся знішчыць праз фонды, культуру, сэнсы. Не выйшла. Менавіта таму «з’ехала» пэўная частка грамадства. Справа не ў таталітарызме. Справа ў нязручнасці... Справа ў тым, што чорт заўжды бяжыць ад ладану. Вось галоўная прычына «неверагоднай эміграцыі». Краіна не тая: сацыяльна-арыентаваная, а не рыначная, традыцыйная, а не модна-гендарная, з класічным грамадствам, а не «лібераламі-касмапалітамі». Абсалютная большасць беларусаў паказала: мы выбіраем менавіта нашу краіну, такая, якая яна цяпер.

Роля парламентарызму ўзмацняецца: у Авальнай зале павінны выпрацоўваць сэнсы і трэнды, закладваць іх у заканадаўчы базіс. Палітра народаўладдзя становіцца шырэйшай і ярчэйшай. З’явіўся канстытуцыйны орган — Усебеларускі народны сход — цяпер, напэўна, самая папулярная абрэвіятура ў беларускім грамадстве. УНС — гэта грамадска-палітычная страхоўка.

Прэзідэнт нацэльвае пастаянна: дакладна бачыць рэальную сітуацыю, адчуваць запыты грамадства. Задача мясцовых выбраннікаў — чуць людзей, каб не было ашалелай вуліцы. Цяпер нам трэба не падвесці Прэзідэнта. Іспыт адзіным днём галасавання вытрымалі. Усе разам: дзяржаўныя інстытуты і грамадства. Менавіта цяпер як ніколі вельмі важны адзіны дух для дзяржавы і дакладная вертыкаль улады. Што і паказалі мінулыя выбары. Беларускае грамадства хвалюе захаванне нашай мадэлі развіцця і далейшая палітычная сітуацыя ў краіне. Мы прагаласавалі за дзейны курс дзяржавы. За яго выразную персаніфікацыю. Калі хочаце — за кожнага асобнага дэпутата, але ўсе разам — за Першага. А ён падводзіць не ўмее. Не для таго будаваў краіну, каб яна разбурылася на яго вачах. Таму служэнне працягваецца."
#Пустовой
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Спокойнее не будет. Но в управленческой обойме и овальном зале верные Родине профессионалы. Несмотря на все испытания и сложности, когда мир кричал — Беларусь спокойно занималась законодательным развитием. На диалоговой площадке услышали каждого. Мы это осознаем потом, спустя время. Так проводили конституционную реформу, так проводим работу над законодательством. Среди наказов аксакалов законодательной мысли для
новичков звучало главное —
слышать людей и внедрять это в правовое поле. Разговаривать с людьми, собирать
запросы и пожелания общества. Кто-то скажет слишком незначительно, кто-то назовёт популизмом, кто-то упрекнёт в советском ретроградстве. Так сделают те, кто не служит Государству и Человеку.
В отличие от других стран, белорусский депутат пойдёт на завод и фабрику, проведёт приём. Это и есть отличительная особенность белорусских парламентариев, народных избранников: они не ставленники крупного бизнеса или заграничных транскорпораций."

#Пустовой #БезГалстуков_и_купюр #МЫБеларусь

​​Яўген Пуставой:
Шлях да сябе заўжды ляжыць праз дзяцінства. Свету былі адкрыты не толькі вочы, але і сэрца. А розум глытаў веды, нібы ў спякоту сёрбаў смачную ваду з далоні. За гады чалавек назапашвае шмат чаго. Жыллё, транспарт, хваробы, сяброў і несяброў, званні, граматы ды рэгаліі, а яшчэ брыдкія рысы характару. Так і з народам. Сталее і чарсцвее... Няўжо? Так не хочацца ў гэта верыць. Каб не страціць сваю самавітасць і адметнасць дабрыні, трэба час ад часу спыняць свой бег, сыходзіць з дзелавітага маршруту і — у абдымкі ўспамінаў, сваёй малой радзімы, да размовы аб спрадвечным з Творцам і да дыялогу з творцамі. Канцэрты, імпрэзы, вечарыны — добрае і вялікае мастацтва, што саскрабае налёт бруду. Асабліва калі на сцэне — дзеці. Але ёсць прыклады, калі нават чыстая рапсодыя не мае моцы вылечыць хваробы чалавечага сэрца.
Уяўляеце, дзеці з Малдовы падаравалі свята песні дарослым Польшчы, а пасля паехалі да беларускага гледача. І ўсё — дзіцячы хор, нібы групоўка экстрэмістаў, стаў пагрозай нацыянальнай бяспецы і для варшаўскіх і вільнюскіх улад. Такі вось палітычны вэрхал. Але чаму вэрхал? Тэндэнцыя! Памятаеце тыя кадры «гасціннай» сустрэчы мігрантаў палякамі, а пасля і прыбалтамі. 
У ход ішоў атрутны газ, сцюдзёная вада — гэта бачыў увесь свет. А ў прыцемках еўрапейскіх «абдымкаў» былі здзекі і катаванне. Людзі паміралі ў памежжы. Але ж тут не непажаданыя мігранты — дзеці з праеўрапейскай Малдовы. Яны да іх з песнямі, а тыя адказалі «добразычлівасцю». Гадзінамі не дазвалялі дзецям выйсці з аўтобуса. Нават аўтаматчыкаў паставілі! Вось яна — сапраўдная «свабода еўразоны».
Яны ж баяцца нават рапсодыі. Эпічнай песні. Сапраўды, які эпас? Суцэльны еўрапейскі фарс. «Рапсодыя» — гэта дзіцячы хор з Малдовы, які і Польшча, і Літва не прапускалі да сябе на тэрыторыю. Тут дзве прычыны. І абедзве дакладныя. Першая — каманду Санду нават польскія і літоўскія палітыкі ўсур’ёз не ўспрымаюць. Па-фарысейску ўсмешлівыя дзядзькі з ЕС і аб гуманізме забыліся, і аб правах дзяцей. І гэта насамрэч маршрут у нікуды. У акружэнні багацця і халодных палацаў іх сэрцы пачарнелі ад злосці і нянавісці. У тыя сутарэнні ні сонца, ні дзіцячы гоман не праб’юцца. Замест татачак і матуль — бацькі пад нумарамі. Замест дзядуль і бабуль — суцэльныя чайлдфры.
Глядзіце і запамінайце, па-еўрапейску настроеныя грамадзяне, якое месца ў куратніку еўразоны адведзена было б нам. Ніводная краіна не застрахавана ад сваёй Санду. Назіраючы за прыёмам дзіцячага аўтобуса, як яго ахоўвалі з аўтаматамі, я ўспомніў наш савецкі фільм «Вадзіцель аўтобуса». Што тады, што цяпер да нашых дзяцей іх стаўленне не змянілася: пагардлівая ўсмешка, а пасля — аўтаматная чарга. Калі б паступіў загад — стралялі... Як ужо не раз тое рабілі лёкаі з еўрапейскай абслугі. Такія яны — стасункі ў свеце аказання паслуг. І такая роля ў ім у дзяржаў іншага гатунку.
Ці можна спыніць мастацтва? Нядзіўна, што спрабуюць. Само паняцце «культура» на Захадзе спрабуюць адмяніць. Маўляў, тысячагоддзі запар было не тое. А цяпер каранавана лічба. Чалавек Мікеланджэла ўжо лішні — не патрэбен. Каб лягчэй было справіцца, забараняюць вялікае мастацтва і дзяцей. Таму ў цэлым халодны прыём, здзекі з дзіцячага хору — у рэчышчы заходняга мэйстрыму. Адразу трапілі ў дзве цэлі. Таму сітуацыя, што называецца, класічная. А яшчэ і лёкайскай зухаватасцю перад вялікімі краінамі. Маўляў, спыняючы Беларусь, мы не спынімся ні перад чым.
І пакуль вырашаліся спрэчныя пытанні, працавалі над новым лагістычным маршрутам, беларусы гасцінна сустракалі дзяцей Малдовы. Мне здаецца, што мясцовыя жыхары нават без каардынацыі ўлад дапамаглі б юным гасцям, таму што ў нас усё па-людску. Нездарма Беларусь — Бацькаўшчына. Нават і для дзяцей з іншых краін.

#Пустовой
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Сначала надо было подняться над разрухой и безнадёжностью 90-х, вырулить и держать курс во время всеобщей геополитической турбулентности. Надо было не упасть в бездну неверия в себя, в своё прошлое и будущее. Надо было остаться людьми, которые умеют мечтать не о хот-догах, а о космосе. Для чего я это сравнил? Да наши информационные оппоненты из-за Буга, когда белорусы радовались космической победе, высчитали, что котлета в булочке от белорусского мака меньше чем в польском. Спасибо. Мастера, так филигранно опустить себя в невероятную бездну. В этом сравнении прозвучала и мастерица котлет, и главная идея всех госпереворотов — котлета побольше. Вот чем вы кормите свой электорат. Абрамсами дух победителей не задавишь. Поэтому ваш главный аргумент и трофей когнитивной войны — котлета. Побольше. А настоящие белорусы всё-таки за широту души, за порхание над вознёй потребительства."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь