باید بلند شوم
این گرد و خاک زندگیم را بتکانم
پرده ها را کنار بزنم
بگذارم آفتاب گرم
باران گل آلود قلبم را بشوید
باید قهوه هایم را
بدون فکر تو بنوشم.
فکر تو،
فرصت نفس کشیدن نمیدهد عزیزجانم
می‌دانی..
باید تو را از زندگیم بتکانم

#کامناز_دادخواه



@yavaashaki ✍

شاید یک روز، یک‌ روزی که ‌نمیدانیم کی میرسد، از این دلتنگی های شبانه گذر کرده باشیم. شاید یک‌ روز بیاید که از طولانی بودن شب هایمان خبری نباشد، از دستانی که از گرفتنش محروم باشیم خبری نباشد و شاید همین باشد تمام دلخوشی، این امروزهایی که به امید فرداها سپری می شوند..

#کامناز_دادخواه

#شبتون_آروم ✨❤️✨


@yavaashaki ✍

ما اشتباه کردیم بزرگ شدیم!
به نظرم ما باید همان جایی که
دل درد امانمان را بریده بود و پدر کنار گوشمان لالایی میخواند متوقف میشدیم
ما باید همان لحظه ای که شوق خرید اسباب بازی مورد علاقه مان
همه ی وجودمان را گرفته بود تمام میشدیم
چه میدانستیم صف انتظار برای تاب بازی لذت بخش ترین انتظار دنیاست!
نمیدانستیم که باید روز ها و ماه ها
خیره به یک صفحه باشیم
در انتظار نوتیفیکیشن اسم یک نفر
یک نفری که دنیایمان از نبودنش اشباع شده
یک نفری که اصلا نیست و همیشه هست!
ما نمیدانستیم که بزرگ میشویم،
عاقل میشویم،
می فهمیم،
درد می کشیم که ای کاش نفهمیده بودیم...
میدانی ما باید جایی بین کودکی‌ و نرسیده به نوجوانی مان متوقف میشدیم.

#کامناز_دادخواه

@yavaashaki ✍

میدونی من همه چیزایی که همیشه واسه خوب بودنم می‌خواستم تو چند وجب جا بود؛ فاصله بین شونه‌ی راست تا شونه چپ تو! درست یه جایی بین دستات... عرض شونه های تو مثل شب بود واسه من!
همونقدر آروم همونقدر تاریک، همونقدر پر ستاره. اونجا من خودم بودم، پر از درد و احساسات خفه شده و تمام اون ناخوش احوالیا که تو روز باید قایمشون کرد. انگار هیچ صدایی نیست، هیچ کسی نیست بگه چرا حرفاتو بغض می‌کنی تو گلوت. دود می‌کنی تو ریه‌ات؟!
کاش همیشه شب بود. یه شب درست به اندازه چند وجب جا بین دستای اونی که می‌خوای. آروم ، تاریک ، پر از ستاره های نورانی...

#کامناز_دادخواه

#شبتون_آروم✨❤️✨


@yavaashaki ✍

میدونی من همه چیزایی که همیشه واسه خوب بودنم می‌خواستم تو چند وجب جا بود؛ فاصله بین شونه‌ی راست تا شونه چپ تو! درست یه جایی بین دستات... عرض شونه های تو مثل شب بود واسه من!
همونقدر آروم همونقدر تاریک، همونقدر پر ستاره. اونجا من خودم بودم، پر از درد و احساسات خفه شده و تمام اون ناخوش احوالیا که تو روز باید قایمشون کرد. انگار هیچ صدایی نیست، هیچ کسی نیست بگه چرا حرفاتو بغض می‌کنی تو گلوت. دود می‌کنی تو ریه‌ات؟!
کاش همیشه شب بود. یه شب درست به اندازه چند وجب جا بین دستای اونی که می‌خوای. آروم ، تاریک ، پر از ستاره های نورانی...

#کامناز_دادخواه

#شبتون_آروم✨❤️✨


@yavaashaki ✍

میدونی من همه چیزایی که همیشه واسه خوب بودنم می‌خواستم تو چند وجب جا بود؛ فاصله بین شونه‌ی راست تا شونه چپ تو! درست یه جایی بین دستات... عرض شونه های تو مثل شب بود واسه من!
همونقدر آروم همونقدر تاریک، همونقدر پر ستاره. اونجا من خودم بودم، پر از درد و احساسات خفه شده و تمام اون ناخوش احوالیا که تو روز باید قایمشون کرد. انگار هیچ صدایی نیست، هیچ کسی نیست بگه چرا حرفاتو بغض می‌کنی تو گلوت. دود می‌کنی تو ریه‌ات؟!
کاش همیشه شب بود. یه شب درست به اندازه چند وجب جا بین دستای اونی که می‌خوای. آروم ، تاریک ، پر از ستاره های نورانی...

#کامناز_دادخواه

#شبتون_آروم✨❤️✨


@yavaashaki ✍