آدم دلش هوس می کند یک روزهایی را در هوایِ بی خیالیِ مطلق سِیر کند .
هیچ موضوعی نداشته باشد ، برایِ فکر کردن .
از همان اولش ، شال و کلاه کند ، یک سمتِ خیابان را بگیرد و فقط برود
آن قدر که از تمامِ دنیا و غصه هایِ تحمیلی اش دور شود
یک روزهایی ، آدم دلش فقط یک خیابانِ طولانی می خواهد
یک موسیقیِ سنتی و اصیلِ ایرانی
و یکی ، دو فنجان ، فراموشی ...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
هیچ موضوعی نداشته باشد ، برایِ فکر کردن .
از همان اولش ، شال و کلاه کند ، یک سمتِ خیابان را بگیرد و فقط برود
آن قدر که از تمامِ دنیا و غصه هایِ تحمیلی اش دور شود
یک روزهایی ، آدم دلش فقط یک خیابانِ طولانی می خواهد
یک موسیقیِ سنتی و اصیلِ ایرانی
و یکی ، دو فنجان ، فراموشی ...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
از آن ثانیه‌ها برای تو آرزو می‌کنم که ناگهان بیشتر از هر زمان دیگری احساس زنده بودن می‌کنی، که در یک لحظه نور می‌تابد به جهانت از دریچه‌های نامعلوم، که ناگهان پازل به‌هم ریخته‌ی دلخوشی‌هات کنار هم چیده می‌شود بدون خطا.
از آن ثانیه‌های پر شور برای تو آرزو می‌کنم که صدای آرام و لبخندهای نازنین و نگاه‌های مطبوع کسی، تو را از جهان تکرار و مشغله‌های هر روزه می‌گیرد و تا افق کهکشان‌های ناشناخته می‌برد. از آن ثانیه‌های عزیزی که خبرهای خوبی می‌شنوی و آدم‌های خوبی را ملاقات می‌کنی و دلپذیرترین اتفاقات ممکن را مقابل چشمانت می‌بینی.
از آن روزهای خوب برای تو آرزو می‌کنم که دائما لبخند به لب داری و در باورت نمی‌گنجد که همه چیزِ جهانِ یک انسان، اینقدر درست و حساب شده پیش برود.
از آن روزها که مسیر بخت، تو را هموار باشد و خِرَد با تو یار باشد و زمانه با تو سازگار باشد و خوشی‌هات بسیار ...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
از آن ثانیه‌های پر شور برای تو آرزو می‌کنم که صدای آرام و لبخندهای نازنین و نگاه‌های مطبوع کسی، تو را از جهان تکرار و مشغله‌های هر روزه می‌گیرد و تا افق کهکشان‌های ناشناخته می‌برد. از آن ثانیه‌های عزیزی که خبرهای خوبی می‌شنوی و آدم‌های خوبی را ملاقات می‌کنی و دلپذیرترین اتفاقات ممکن را مقابل چشمانت می‌بینی.
از آن روزهای خوب برای تو آرزو می‌کنم که دائما لبخند به لب داری و در باورت نمی‌گنجد که همه چیزِ جهانِ یک انسان، اینقدر درست و حساب شده پیش برود.
از آن روزها که مسیر بخت، تو را هموار باشد و خِرَد با تو یار باشد و زمانه با تو سازگار باشد و خوشی‌هات بسیار ...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
گاهی واقعا یک سریال یا کتابِ خوب، بزرگترین دلخوشی و پناهگاه آدم‌هاست. این را فقط کسانی می‌فهمند که یک روز عصر، بعد از کلی خواستن و دویدن و نرسیدن و در نهایت استیصال و خسته از اضطراب‌های مدام، پناهنده شده‌اند به کنجی، برای خودشان چایی ریخته‌اند و فیلم یا سریالی گذاشته‌اند و نشسته‌اند به تماشای داستانی که داستان خودشان نیست. یا کتابی باز کرده‌اند و محو کلماتی شده‌اند که کلمات خودشان نیست و از جملاتی حظ وافر برده‌اند و اطلاعات و اتفاقات خوشایندی به ذهن خسته و ناامیدشان سپرده‌اند و برای دقایق و ساعاتی فراموش کرده‌اند که کجای کار ایستاده‌اند و دنیا چقدر به آن‌ها سخت گرفته!
این را فقط آن‌‌هایی می‌فهمند که شده حتی یک‌بار؛ از حقایق تلخ زندگی به امنیت خیالیِ فیلم‌ها و کلمات و کتاب‌ها پناه برده‌اند...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
این را فقط آن‌‌هایی می‌فهمند که شده حتی یک‌بار؛ از حقایق تلخ زندگی به امنیت خیالیِ فیلم‌ها و کلمات و کتاب‌ها پناه برده‌اند...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
من اگر خدا بودم غروب‌ها با بنده‌های غمگینم می‌نشستم لب ایوان و چای می‌نوشیدم و به حرف‌های دلشان گوش می‌دادم و می‌زدم روی شانه‌هاشان و می‌گفتم: غصه نخور آدمِ حسابی! یا درست می‌شود، یا خودم برایت درستش می‌کنم.
من اگر خدا بودم، آخر هفته‌ها می‌رفتم تمام آدم‌های تنها و غمگین و آسیب‌دیده را به آغوش می‌کشیدم و از آرامش و امنیت خودم به قلبشان تزریق می‌کردم.
من اگر خدا بودم، به همه به یک میزان ثروت و رفاه می‌دادم و می‌گفتم حالا که برابرید، معلوم می‌شود چند مرده حلاجید و چقدر بلدید با دارایی‌های یکسانتان احساس خوشبختی بیشتری کنید.
من اگر خدا بودم، آدم‌هایی که سهم هم نبودند را از حافظه‌ی هم پاک می‌کردم و آدم‌هایی را مقابل هم قرار می‌دادم که مناسب‌ترین برای هم بودند و حفره‌های خالیِ وجودِ همدیگر را پر می‌کردند.
من اگر خدا بودم، یک کافه‌ی بزرگ می‌زدم و هر صبح با یک فنجان آرامش و بی‌خیالی از آدم‌های بیقرار و سراسیمه پذیرایی می‌کردم و گاهی پشت دخل می‌نشستم و زل می‌زدم به آدم‌ها، به عشقی که میان‌شان مواج بود و به تنهاییِ آدم‌هایی که زل زده‌بودند به صندلیِ خالیِ مقابلشان و با خودم می‌گفتم: ببین چه موجود عجیب و پیش‌بینی ناپذیری خلق کردی!
من اگر خدا بودم، آسمان را می‌گفتم که باران و برف بباراند و زمین را می‌گفتم که سبزه و درخت برویاند و چشمه‌ها را می‌گفتم که بجوشند و رودخانه‌ها را می‌گفتم که بخروشند و به قلب‌ها عشق و آرامش بیشتری می‌دادم تا زمین قشنگ‌تر شود.
من اگر خدا بودم هرگز آدم‌ها را به حال خودشان رها نمی‌کردم، هرگز...
من اگر خدا بودم، کمتر خلق می‌کردم، اما باکیفیت‌تر و زمان بیشتری را به بودن کنارشان اختصاص می‌دادم. به هرحال آنان مخلوقات من بودند و من در قبال حضور و حال و شرایطشان مسئول بودم!
چه خوب که خدا نیستم! خدا بودن واقعا مسئولیت سنگینی‌ست!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
من اگر خدا بودم، آخر هفته‌ها می‌رفتم تمام آدم‌های تنها و غمگین و آسیب‌دیده را به آغوش می‌کشیدم و از آرامش و امنیت خودم به قلبشان تزریق می‌کردم.
من اگر خدا بودم، به همه به یک میزان ثروت و رفاه می‌دادم و می‌گفتم حالا که برابرید، معلوم می‌شود چند مرده حلاجید و چقدر بلدید با دارایی‌های یکسانتان احساس خوشبختی بیشتری کنید.
من اگر خدا بودم، آدم‌هایی که سهم هم نبودند را از حافظه‌ی هم پاک می‌کردم و آدم‌هایی را مقابل هم قرار می‌دادم که مناسب‌ترین برای هم بودند و حفره‌های خالیِ وجودِ همدیگر را پر می‌کردند.
من اگر خدا بودم، یک کافه‌ی بزرگ می‌زدم و هر صبح با یک فنجان آرامش و بی‌خیالی از آدم‌های بیقرار و سراسیمه پذیرایی می‌کردم و گاهی پشت دخل می‌نشستم و زل می‌زدم به آدم‌ها، به عشقی که میان‌شان مواج بود و به تنهاییِ آدم‌هایی که زل زده‌بودند به صندلیِ خالیِ مقابلشان و با خودم می‌گفتم: ببین چه موجود عجیب و پیش‌بینی ناپذیری خلق کردی!
من اگر خدا بودم، آسمان را می‌گفتم که باران و برف بباراند و زمین را می‌گفتم که سبزه و درخت برویاند و چشمه‌ها را می‌گفتم که بجوشند و رودخانه‌ها را می‌گفتم که بخروشند و به قلب‌ها عشق و آرامش بیشتری می‌دادم تا زمین قشنگ‌تر شود.
من اگر خدا بودم هرگز آدم‌ها را به حال خودشان رها نمی‌کردم، هرگز...
من اگر خدا بودم، کمتر خلق می‌کردم، اما باکیفیت‌تر و زمان بیشتری را به بودن کنارشان اختصاص می‌دادم. به هرحال آنان مخلوقات من بودند و من در قبال حضور و حال و شرایطشان مسئول بودم!
چه خوب که خدا نیستم! خدا بودن واقعا مسئولیت سنگینی‌ست!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
نفهم! خیلی جاها این بزرگترین لطفی‌ست که می‌توانی در حق خودت بکنی و بهترین حالتی‌ست که می‌توانی با آن حال خودت را خوب نگه داری و به جهانت نور بتابانی و جهانت را روشن کنی.
خوش‌بین باش و خوب برداشت کن و به دل نگیر و ببخش و رها کن؛ باور کن دنیا کوتاه‌تر از آنی‌ست که به کدورت و اندوه بگذرد و بی‌ارزش‌تر از آنی که انسان در هرکسی و هرچیزی، بدترین حالاتش را در نظر بگیرد و آهن‌ربایی شود که تمام انرژی‌های منفی جهان را به سمت خودش بکشاند و جایی برای خوش‌بینی و امیدواری و لبخند باقی نگذارد...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
خوش‌بین باش و خوب برداشت کن و به دل نگیر و ببخش و رها کن؛ باور کن دنیا کوتاه‌تر از آنی‌ست که به کدورت و اندوه بگذرد و بی‌ارزش‌تر از آنی که انسان در هرکسی و هرچیزی، بدترین حالاتش را در نظر بگیرد و آهن‌ربایی شود که تمام انرژی‌های منفی جهان را به سمت خودش بکشاند و جایی برای خوش‌بینی و امیدواری و لبخند باقی نگذارد...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
امیدوارکننده‌ترین حالتِ بزرگ شدن اینجاست که از یک سنی به بعد حتی حوصله و دل و دماغی برای ناراحت شدن و غصه خوردن و گلایه کردن هم نداری... نه که رنج نکشی! اتفاقا تمام تار و پودت را اندوه برداشته، اما ظاهرا به رنجت اعتنایی نمی‌کنی، می‌روی یک لیوان چای می‌ریزی، خودت را به کار دیگری مشغول می‌کنی یا در بهترین حالتش روانت را روی حالت خستگی عظیم تنظیم می‌کنی و می‌گیری تخت می‌خوابی.
مثلا حواست نیست و مثلا نمی‌فهمی...
آدم‌ها از یک سنی به بعد ترجیح می‌دهند زیاد بخوابند و زیاد کار کنند و زیاد حواسشان پرت باشد و به چیزهای آزاردهنده، زیاد فکر نکنند...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
مثلا حواست نیست و مثلا نمی‌فهمی...
آدم‌ها از یک سنی به بعد ترجیح می‌دهند زیاد بخوابند و زیاد کار کنند و زیاد حواسشان پرت باشد و به چیزهای آزاردهنده، زیاد فکر نکنند...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
میتوان در پیله بود،آخر ولی،پرواز کرد
بارها پایان گرفت و خوبتر آغاز کرد
هیچ بن بست وسقوطی،انتهای راه نیست
باید از بیراهه «باامیّد» راهی باز کرد
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki 🍃🌺
بارها پایان گرفت و خوبتر آغاز کرد
هیچ بن بست وسقوطی،انتهای راه نیست
باید از بیراهه «باامیّد» راهی باز کرد
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki 🍃🌺
برف آمد
ذوق کردم،
بی‌هوا چون کودکی خندان دویدم، راه رفتم، بغض کردم
کودکی‌ها یادم آمد
صبح بابا از رهی می‌آمد و می‌گفت: پاشو! برف تا زانو رسیده...
می‌دویدم پشت شیشه
برف از زانو فراتر
کوچه ساکت، شهر ساکت
خانه سرد و
دل به آغوشِ عزیزان مبتلاتر...
برف بارید و دوباره؛
کودکی بودم که از سرما دلش آغوش می‌خواست
برف، باااااید ببارد
بی‌حد و ممتد ببارد
بیشتر، چون کودکی‌ها
من دلم آغوش می‌خواست...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
ذوق کردم،
بی‌هوا چون کودکی خندان دویدم، راه رفتم، بغض کردم
کودکی‌ها یادم آمد
صبح بابا از رهی می‌آمد و می‌گفت: پاشو! برف تا زانو رسیده...
می‌دویدم پشت شیشه
برف از زانو فراتر
کوچه ساکت، شهر ساکت
خانه سرد و
دل به آغوشِ عزیزان مبتلاتر...
برف بارید و دوباره؛
کودکی بودم که از سرما دلش آغوش می‌خواست
برف، باااااید ببارد
بی‌حد و ممتد ببارد
بیشتر، چون کودکی‌ها
من دلم آغوش می‌خواست...
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
شب؛ ماهیت آدم‌ها را عوض می‌کند. تمام این آدم‌های قدرتمند و تلاشگری که در طول روز می‌بینید، شب‌ها همه‌شان کودکان ترسیده و غمگینی‌اند که دلش آغوشی می‌خواهد برای آرام گرفتن...
شب، چیز عجیبی‌ست؛ تو داراترین و موفق‌ترین هم که باشی، شب‌ها تنهاترینی و بی‌پناه‌ترین! حتی اگر تمام جهان برای آرام کردنت آغوش باز کرده‌باشند...
شب‌ها بی‌اختیار به همه چیز فکر می‌کنی و مدام از خودت سوال می‌پرسی و می‌پرسی و می‌پرسی و به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسی که در این سیاره واقعا چه می‌خواهی و آمده‌ای چه‌کار کنی و این‌همه می‌دوی و می‌جنگی و تلاش می‌کنی، آخرش که چی؟!
#نرگس_صرافیان_طوفان
#شبتون_آروم ✨❤️✨
@yavaashaki ✍
شب، چیز عجیبی‌ست؛ تو داراترین و موفق‌ترین هم که باشی، شب‌ها تنهاترینی و بی‌پناه‌ترین! حتی اگر تمام جهان برای آرام کردنت آغوش باز کرده‌باشند...
شب‌ها بی‌اختیار به همه چیز فکر می‌کنی و مدام از خودت سوال می‌پرسی و می‌پرسی و می‌پرسی و به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسی که در این سیاره واقعا چه می‌خواهی و آمده‌ای چه‌کار کنی و این‌همه می‌دوی و می‌جنگی و تلاش می‌کنی، آخرش که چی؟!
#نرگس_صرافیان_طوفان
#شبتون_آروم ✨❤️✨
@yavaashaki ✍
به جای کوچک کردنِ دیگران؛ خودت بزرگ شو. به جای آرزوی شکست، برای افراد موفق؛ خودت هم تلاش کن و موفق شو.
و به جای نشستن و حسرت خوردن ؛
بلند شو و برای آرزوهایت بجنگ ...
فراموش نکن ؛
کسی که توهین می کند؛ خودش را زیر سوال برده،
کسی که تحقیر می کند؛ خودش را خوار کرده،
و کسی که می رنجاند؛ دیر یا زود تاوان خواهد داد .
نه خرافاتی‌ام، نه سطحی نگر!
اما لا به لای این سیل منطق و روشنفکری؛ به چوب انتقام خدا بدجور اعتقاد دارم،
بدجور!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍
و به جای نشستن و حسرت خوردن ؛
بلند شو و برای آرزوهایت بجنگ ...
فراموش نکن ؛
کسی که توهین می کند؛ خودش را زیر سوال برده،
کسی که تحقیر می کند؛ خودش را خوار کرده،
و کسی که می رنجاند؛ دیر یا زود تاوان خواهد داد .
نه خرافاتی‌ام، نه سطحی نگر!
اما لا به لای این سیل منطق و روشنفکری؛ به چوب انتقام خدا بدجور اعتقاد دارم،
بدجور!
#نرگس_صرافیان_طوفان
@yavaashaki ✍