یاسر عرب
11.2K subscribers
4.83K photos
1.64K videos
66 files
2.26K links
که نام آینه
بیرون ز کوره‌ها
سنگ است!

ادمین
@yasershaban
Download Telegram
پاسخی به یادداشت آلودگی فضا
✍️ حسن اسلامی

🔹 قسمت اول: چه باید کرد؟
بنظرم برای از بین بردن این فضای ناامیدی باید به شعار اصلی انقلاب یعنی استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی برگردیم.

استقلال نه فقط به معنای عدم وابستگی به کشورهای خارجی (که امروزه توسط نظام تبلیغ میشه) بلکه تاکیدم بر استقلال درونیه. بنظرم الان ما بیشتر ازینکه وابسته به بیگانگان باشیم، تحت استثمار داخلی قرار داریم. اگر استثمار رو به معنی بهره کشی در نظر بگیریم، ما الان مستعمره ی نهادها و ارگانهای دولتی و خصوصی ناکارآمد داخل کشور هستیم که به اندازه بهره ای که از ما میبرند، عایدی نصیب ما نمی کنند. امروزه بانکها، شهرداری ها، رسانه ها، سازمانهای نظامی و ... اینها هستند که ما رو‌ مستعمره خودشون کردند. در واقع نظام در این چهل سال (سهواً یا عمداً) طوری نهادسازی کرده که مردم هر چه بیشتر وابسته باشند. آیا ما امروزه می تونیم برای رهایی از این استثمار سیستماتیک و نهادینه شده ی حکومتی، بپا خیزیم و ادعای استقلال کنیم؟ قطعاً جوابش منفیه، چون بلافاصله توسط همین سیستم استعماری به عنوان یک عنصر نامطلوب و جامعه ستیز معرفی شده و مطرود و منزوی میشیم. این تحت سلطه بودن و عدم داشتن استقلال، به مرور منجر به ناامیدی میشه.

آزادی نه فقط به معنای آزادی های امروزی رایج در سطح جامعه، بلکه آزادی همه جانبه واقعی در چارچوب قانون اساسی همین نظام فعلی. آزاد بودن، حسی هست که هیچ دین و مذهب و جنسیت و رنگی نمیشناسه. عمیقاً معتقدم در چارچوب همین قانون اساسی موجود هم میشه این حس آزادی رو تجربه کرد. فقط باید از چرخه بسته فکری صاحب منصبان و تصمیم گیران موجود مملکت خارج شد و اجازه داد تا تفسیرهای متفاوت هم زمینه بروز و ظهور پیدا کنند. مطمئناً سُلمه ای به اسلام و انقلاب هم وارد نخواهد شد و حتی اگه بشه، قطعا کمتر از آسیبی هست که در اثر نبود آزادی الان داره به نظام وارد میشه. بنظرم تجربه حس آزادی با هر جنسیت و سلیقه ای ( در زمینه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ...) می تونه منجر به امیدواری بیشتر در مردم بشه.

جمهوری نه فقط به معنی انتخاباتی که تقریبا هر ساله داره برگزار میشه و الان دیگه بیشتر به سوژه طنز برای مردم تبدیل شده، بلکه به معنی مشارکت جمهور مردم در اداره همه امور کشور. بنظرم مردم باید در همه امور نقش سهامدار رو‌ داشته باشند. یک سهامدار حق داره به اندازه سهمی که داره اظهار نظر و دخالت کنه در نحوه اداره اون شرکت. اگه نظام واقعا معتقده که یک نظام مردمیه پس مردم باید بتوانند در اداره کشور مشارکت کنند. باید سلیقه مردم در نحوه اداره کشور دیده بشه. نه فقط در مرحله انتخاب، بلکه در زمینه نظارت، پاسخگویی، کارآیی و کارآمدی و ...
در توضیح منظورم از جمهوری، شما رو ارجاع میدم به مفهوم «قدرت» در ارائه سرکار خانم دکتر آذر تشکر در مجموعه خرد جنسی. بنظرم بسیار مفهوم عمیق و درستیه. مردم باید به عینه ببیند که قدرت تاثیرگذاری در نحوه اداره امور کشور را دارند. قطعاً مشارکت دادن مردم در اداره همه امور کشور، منجر به ایجاد امید و انگیزه خواهد شد.
بنظرم رجوع به این سه مفهوم و داشتن خوانش جدیدی از اونها، می تونه راهگشای برون رفت ازین ناامیدی باشه.
با وجود عدم وابستگی، آزادی اظهارنظر و مشارکت مردم در اداره امور مملکت، فساد کاهش یافته و اقتصاد نیز بهبود خواهد یافت. ظلم، بی عدالتی، فاصله طبقاتی، رانت خواری، انحصار رسانه ای، یکجانبه گرایی، تحقیر و ... هم به طبع کمتر خواهد شد.
قطعاً در خصوص نحوه عملیاتی نمودن این سه اصل باید متخصصین نظر بدهند و برنامه عملیاتی تنظیم کنند، البته با مشارکت مردم.

🔹 قسمت دوم: آیا این راه حل قابل اجراست؟
بنده به عنوان فردی که سابقه ۱۲ سال کار اجرایی در شرکتی دولتی رو‌ داره عرض می کنم که اصل اول برای ایجاد تغییر، دانستن و توانستن نیست بلکه خواستن هستش. دانایی و‌ توانایی رو‌ میشه قرض گرفت اما خواستن یک امر کاملا درونیه که نمیشه از کسی عاریت گرفت.
اینکه این راه حل قابل اجراست یا نه، کاملا به این سوال بستگی داره که آیا مسئولین نظام می خواهند این فضای ناامیدی و سیاهی از بین برود یا نه؟ و اگر نمی خواهند، به چه شکل می شود آنها رو وادار به خواستن کرد؟ سوالیه که جوابی براش ندارم.
اگر برای حل یک مشکل سه مرحله «دانستن»، «خواستن» و «توانستن» قائل باشیم، سوال شما آقای عرب عزیز در قسمت «توانستن» قرار می گیره، بنظرم می بایست این سوال رو مطرح کنید که آیا «خواست» و‌ عزمی در مسئولین نظام برای تغییر این فضای ناامیدی وجود داره یا نه؟
البته در قسمت «دانستن» هم میشه این سوال رو‌ مطرح کرد که آیا مسئولین نظام اصلاً «میدانند» که فضای ناامیدی بر مردم کشور حاکم شده یا نه؟ هر چند که این سوال بنظرم از اهمیت کمتری برخورداره، چونکه راههای دانستن بسیاره، اگر بخواهیم ..
@yaser_arab57
روایتها و فانتزی های جنسی مختلف
✍️ یاسر عرب

چرا فرزند دار می شویم؟ آیا فرزند امروزه همان تعریف صدها و هزاران سال گذشته را دارد؟ اساسا فرزند به چه کار انسانِ مدرن میاید؟ این سوالات گشایش ارائه ی دکتر مرتضی کریمی در قسمت نهم مجموعه ی خرد جنسی است. انسان شناسی که با فرایندی متفاوت برایمان از تاثیر "روایت" های جنسی و جنسیتی و نقش آنها در زیست جنسی جامعه مان گفت، و گفت ما مردانه و زنانه خواهیم مُرد! و این مرگِ جنسیتی باز متاثر روایتِ زمانه است.

مرتضی کریمی این پیچیدگی که من اینجا در نوشتار دارم را، در روایت اش ندارد. در این خطوطِ محدود باید به اجمال نوشت و ارائه او را معرفی کرد اما او خود به تفصیل فرصت داشت هر کدام از واژه ها و هریک از گره ها را معنی و باز کند. من در واژه ها دلبسته ی تعریف او از "خانه" شدم. آنگاه که ابداعِ "خانه ی عفاف" را ذاتا تناقض دانست و نشان داد خانه بخشی از بدنِ ماست!

دکتر مرتضی کریمی در این ارائه از زاویه ای متفاوت علل ازدیاد آمار طلاق در شهرهای مذهبی را بیان می کند. او تاثیر کلیشه روایت ها در خانواده های مذهبی را نقد می کند و فرایند تولید فانتزی های جنسی را به چالش می کشد. او بلوغ را مرز بین "بدن بودن" و "داشتنِ بدن" می داند و این تعاریف را هم با صبر و حوصله یک به یک با مثال توضیح می دهد!

او به علت تجربه زیسته در پژوهشکده ها و مراکز درمان ناباروری، توصیفی متفاوت و بعضا تکان دهنده از شرایطِ این مراکز ارائه می کند که هر انسانِ دلسوزی را به تامل وا می دارد. زوایایی که برای بسیاری از محققین حوزه زیست جنسی مغفول و تاریک مانده است چه رسد به عام مردم! با ارائه ی ایشان یادِ تکیه کلامِ دوست عزیزی افتادم: «چقدر راه نرفته و چقدر کارِ نکرده!»
@kherad_jensi

http://uupload.ir/files/0qu8_5566.jpg
لینک گفتگو:
https://www.aparat.com/v/g9Qik
به تبلیغات شهری دقت کنید
در هر برهه ای که اقتصاد ایران کمر می شکند
و سیل بیکاری خانه ی توده را ویران می کند،
در و دیوار شهر تا مدتها پر می شود از
تبلیغ دستگاه فلز یاب (طلا/گنج یاب!)

@yaser_arab57
✍️پرستو بهرامی‌راد

خبر تجاوز به کودکان و در مواردی؛ قتل آنها را در سال‌های اخیر بارها شنیده‌ایم. پخش خبر تجاوز به آتنا، ستایش، اهورا و...برای مدتی جامعه را به تکاپو انداخت تا فکری برای فاجعه تجاوز به کودکان صورت گیرد، اما شاهد هیچ‌گونه تغییری در این زمینه تا امروز نبوده‌ایم. تجاوز یا تعرض به کودکان تا زمانی که به مرگ یا آسیب شدید نیانجامد ممکن است به صورت خاموش صورت گیرد و ما امروز با زنان و مردانی روبرو باشیم که در کودکی مورد آزار قرار گرفته‌اند و سکوت کرده‌اند. شکی نیست که هرگونه تعرض و تجاوز در کودکی، تبعات جبران‌ناپذیری در رفتار اجتماعی افراد خواهد داشت.

بر همین اساس دیدارنیوز با یاسر عرب، مستندسازی که در حوزه آموزش جنسی و خرد جنسی فعالیت کرده، وارد گفت‌وگو شده است تا در مورد راه‌حل مناسب برای جلوگیری از فاجعه تجاوز به کودکان صحبت کند. در ادامه، این گفت‌وگو را می‌خوانید:
لینک
yon.ir/jensi12

@kherad_jensi
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥موزیک ویدئو:
"این انقلاب برج سازها نیست!"

چند سال پیش این اثر کوتاه را با استفاده از آرشیو شخصی و برای دل خودم و دوستانم ساختم. توصیفی بود همدلانه و اجمالی از روزهای انقلاب و البته با الصاقِ تصاویری ناب و دیده نشده از آن ایام!

حالا که باب بازخوانی عملکرد در چهل سالگی انقلاب باز است بد نیست نگاهی به حال و هوای آن روزها بیندازیم. راست اش امشب برشی از آن را در پست توییتر حجت الاسلام دکتر محمد رضا زائری دیدم با این کپچن:

«ما وعده اسلام علوي را به مردم داديم، در مرور كارنامه انقلاب نمي توانيم از ميزان زمين زيركشت گوجه يا مدال المپيك حرف بزنيم! بايد بگوييم چقدر ويژه خواري و تبعيض و رانت را برطرف كرده ايم و چقدر عدالت را گسترش داده ايم؟ ترازوي چهل سالگي ما نهج البلاغه است نه شاخص هاي توسعه مادي غرب!»

این سخن به دل هر انسان آزاده ای می نشیند.
اگر "خلوتی" داشتید بد نیست این ویدئوی متفاوت را ببینید.

@yaser_arab57
ملتِ حبه ی انگور
✍️ یاسر عرب

پرسشِ بعضی سوالات شجاعت می خواهد. مثال: #اسماعیل_بخشی_کجاست؟ برخی دیگر اما به شجاعت مضاعف نیاز دارد. چطور؟ کلیشه های شخصیتی جامعه ی ما از یک سو بر اساس حرکتِ اسوه ها و اسطوره ها شکل گرفته و در طرح واره های حقیقت جویی و حق گویی کودکِ ایرانی همواره فریاد کشیده «پادشاه لخت است!» اما از سویی دیگر به شکلی پنهان در برابر همه ی تاریخ استبدادی خویش پشت در مخفی مانده و با باز شدنِ دری که بالاخره باید باز می شد. به چشم خورده شدن شنگول ومنگول، را دیده و چونان حبه ی انگو در ساعت (نمادِ گذر زمان) پنهان شده.

جامعه ایرانی کم و بیش از ایده آل ها و آنچه باید باشد سخن رانده اما درون ساعت از «رستم، توسعه، تاریخ باستانی پرشکوه» برای التیام درد اش نقالی کرده و روضه خوانده. و حالا گویا تناقض است بین پیام ظاهری اش (ظلم ستیزی) و پر بسامد ترین پچ پچ درونی اش: «کلاه ات را بر سرت خودت محکم نگه دار»

حال جامعه ی توده ای چون کشتی بی لنگر است. توده ای که از یک سو بر طبلِ اعتقاد به محوریت انسان، و جهان وطنی، و عدم اصالت مرزها می کوبد و از سوی دیگر تنها علت مشروع بذل جان را دفاع از وطن می داند و برای جغرافیای دستخورده ای به نام ایران به آنی رگ گردنی شده و حتی شورشِ یک شبه و بدونِ آگاهی اش را هم می توان با نشان دادن یک پرچم ایرانِ آتش گرفته فرو نشاند.

استبداد دقیقا در چنین چند پارگی گفتمانی سایه می گستراند. او مفاهیم برساخت شده برای توده ی سرگردانِ مردم را چنان مفروضاتی مسلم برای حرکت روی صفحه ی شطرنج سیاسی به کار می گیرد و علی رغم تاسیس اندیشکده ها و تاسیس سینما و سالن تئاتر تنها از یک چیز بیم دارد، خود آگاهی تاریخی مردم و از توده به جمهور تبدیل شدن شان.

او خوب می داند که می تواند پشتِ لایی وحید امیری به پیکه، پنهان شود و از تحقیر تاریخی و تو سری خوردگی عمیق ملت استفاده کند تا توده ی بی سر مردم را تبدیل به موجهای تشویق مکزیکی در سطح جامعه کند. و یک لایی را ما به ازای همه ی کودتاها و پروژه های نفوذ و بی قدرتی اش در مقابل جهان بیرونی قلمداد کند. (ولو برای دقیقه ای در "ساعت"!)

اما گرگ ما کیست؟ گمان می کنم ما بیش از دستگاه سرکوب از طرح سوالات بنیادین از خودمان می هراسیم! ما در رفتار فردیِ روز مره از یک ثانیه حق خودمان پشت چراغ زرد نمی گذریم و در اشلِ جهانی سخن از نابودی گنده لات عربده کشی چون آمریکا به زبان میاوریم اما در موردِ لاتِ غیر پاسخگوی بالای سر خودمان تنها از طریق هجو و طنز و غرغرِ روزانه درون ساعت و گذر زمان پنهان می شویم و نادیده اش می گیریم و گاهی به سنتِ رندیِ ایرانی هجو اش می کنیم چرا که آموخته ایم نباید این زمان را سخت بگذرانیم و زندگی تقویمی کمک حال ماست! تا دلت بخواهد شبِ چله و عید نوروز و فاطمیه و فوتبالِ ایران و چین هست که درون ساعت سرگرم مان کند!

ما ترامپ را نماد واقعی جامعه ی امروز آمریکا می دانیم. جامعه ای مبتنی بر بی رحمی سرمایه داری، فساد گسترده ی سیاسی و اخلاقی و جنسی و ...، پس چگونه روحانی نماد جامعه ی ایرانی نباشد؟ جامعه ای که باید دائم از بدتر شدن شرایط به بد شدن وضعیت پناه ببرد! (از ترس خورده شدن به ساعت) حسن روحانی شبیه ترین فرد به مردمی است که دائم از روزگار اکنون می نالند و از لزوم تغییر سخن می گویند اما در نهایت حاضر به پرداخت هزینه تغییر اش نیستند!

برای مثال همه می دانند در برخی امور ریل گذاری روحانی نشان داده هیچ ربطی به منظومه فکری رهبری ندارد، و در همان امور رندانه پشت او پنهان می شود. اما این روش، دقیقا همان روشِ کارگرانی است که برای احقاق حق خود بعضا از روی ترس در تجمعات تصویر رهبری را به دست می گیرند و با اینکه می فهمند فساد سیاسی و ساختاری پشت پرده ی فساد اقتصادی است اما دائم تاکید می کنند که تمام مطالبات شان معیشتی است و خواسته ای سیاسی ندارند! (در حالی که می دانند نحوه ی تغییر و اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی مسبب شرایط اقتصادی امروز شان است.)

ما تا چنین جامعه ای متعارض هستیم و به خودآگاهی تاریخی نرسیده ایم و دستمان از رفتارهای عاقلانه ی جمعی خالی است، تا وقتی جامعه ای چنین سطحی هستیم " لاجرم" جامعه ای دارای "دهنه" ایم! سوار گاهی شاه است، گاهی آخوند، گاهی نظام سرمایه داری، گاهی یک اپ مثل اینستاگرام که به ما رفتار می آموزد.

ملتها به ساعت پناه می برند و در آنجا فرصت تامل روی تعارضات معرفتی خود را دارند. ما درون ساعت به چه مشغولیم؟ آنکه تنها فریاد زد «معیشت»، امروز کجاست؟ آیا "سیاست" او را به حال خود وا گذاشت؟ روی اش فکر کنیم!
ما بالاخره مجبور خواهیم شد با تعارضات خود کف خیابان واقعیت رو برو شویم. در ساعت تا ابد بسته نخواهد ماند، همانطور که در خانه نماند!
@yaser_arab57
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شهرداری مشهد در اقدامی (به زعم بنده اشتباه) با طراحی جدید فضای شهری بافت زیارتی این شهر را تغییر می دهد.

این اتفاق نه مختص مشهد است، نه تنها معطوف به شهرداری است، نه فقط متعلق به امسال و پارسال. این یک روند کشوری است که همه از آن آگاه هستند! حتی کسانی که سرشان زیر برف است...

یعنی مثلا اهل فن می دانند که حتی خود آستان قدس هم مشغول تجاری کردن مشهد است! چه رسد به شهرداری یا ...

این پاسخ های شهردار مشهد را از این باب همخوان کردم که شما می توانید ظرف دو دقیقه با انواع مغالطه، سفسفطه، خلط برهان، قیاس مع الفارق، ارتباط نادرست قبح فعلی به حسن فاعلی و چندین صنعت قلب گویی آشنا شده و درکی از چگونگی سخنوری سوفسطاییان و تعویض حکم دادگاه در یونان باستان داشته باشید!
جدی

@yaser_arab57
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
💡مستندی انتقادی از پیامدهای طرح نوسازی بافت پیرامون حرم مطهر امام رضا(ع)

🎥مستند "نسیان" را در #سینمامارکت تماشا کنید👇
📌 bit.ly/2Myy1FB

@yaser_arab57
سایت:
CinemaMarket.ir
سعودی حاضر است نوشیدنِ شراب را روی خانه ی کعبه هم آزاد کند تنها به این شرط که از او نپرسند مشروعیت حکومت ات به رای کدام مردم است؟
بچه زرنگ ها ...

@yaser_arab57
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
وقتی کسی حرف میزنه
ساکت باشیم و گوش بدیم
این میتونه بزرگترین وظیفه ما باشه!

توصیه اکید دارم که با دقت ببینید...👌👌
#آموزش

@yaser_arab57
Forwarded from کاربین karbin
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🚫 تریاک و ترامادول ودرمان زودانزالی ⁉️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️

کاربین را در اینستاگرام :
🆔Karbin.97
و کانال تلگرام دنبال کنید .👇
https://t.me/joinchat/AAAAAFZFzhivXvMPsSq_dg
بزودی کاربین در همه شبکه های مجازی
این آیین‌نامه شگفت‌زده‌تان می‌کند
آیا تحقیق درباره‌ی جنگ در خطر مرگ قرار دارد؟

«عدم تشکیک در ضرورت ادامه‌ی دفاع مقدس در زمان‌های خاص (مثل ادامه‌ی جنگ بعدِ آزادسازی خرمشهر و ...» از معیارهای صدور مجوز برای انتشار آثار مربوط به تاریخ جنگ اعلام شده است. یعنی کافی است در این‌باره تشکیک شود تا کتاب یا هر اثر دیگری مجوز نگیرد!
23 دی‌ماه 1397، در روزنامه‌ی رسمی کشور «آیین‌نامه‌ی نظارت بر تولید و نشر آثار ادبی و تاریخی دفاع مقدس» منتشر شد که امضای بالاترین مقام نظامی کشور، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، سرلشکر باقری پای آن آمده است.
مرگ تحقیق و پژوهش زمانی فرا می‌رسد که نتیجه‌ی تحقیق را از قبل مشخص کرده باشند یا بگویند نتایج تحقیقات شما حتما باید با این دیدگاه تطبیق داشته و یا مغایرت نداشته باشد.
در آیین‌نامه‌ای که اشاره کردم در بخش «معیارها و ضوابط خاص چاپ و نشرِ آثار ادبی و تاریخی دفاع مقدس و مقاومت» موارد عجیبی وجود دارد مانند این معیار: «عدم ارائه‌ی چهره‌ای خشن از رزمندگان در برخورد با دشمن و گروه‌های معاند و ضدانقلاب» يعنی برخوردهای خشن چه انجام شده باشد یا نه، روایت چهره‌ی خشن می‌تواند مانع انتشار اثر شما شود. یکی دیگر از معیارها چنین آمده: «عدم زیر سؤال بردن پیروزی جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی و دفاع مقدس.»
این‌که ادامه‌ی جنگ در مقاطع مختلف ضرورت داشته یا نه و یا این‌كه ایران پیروز جنگ بوده یا نه، در هر برهه از زمان با اطلاعات و اسناد جدید باید تحقیق شود و شاید هر بار به نتیجه‌ای جدید برسیم. چطور است که عزیزان خود را داننده‌ی نتایج تمام تحقیقات حال و آینده فرض می‌کنند و این‌طور دستور می‌دهند؟
از این موارد در این آیین‌نامه کم نیست. به‌عنوان نمونه در یک بخش گفته شده که آثار باید با چه چیزهایی منطبق باشند و یا مغایرت نداشته باشند از جمله «با بیانات و رهنمودهای حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی)»؛ همچنین «با رویکردهای دفاع مقدس در جنگ تحمیلی.» انطباق و عدم مغایرت با «مضامین قرآن و عترت»،«با مفاهیم و ارزش‌های دفاع مقدس و مقاومت (ایثار، جهاد، شهادت و...»، «با آموزه‌های دینی در موضوع جهاد و دفاع.»
نگاه ستاد کل نیروهای مسلح به مقوله‌ی تحقیق چگونه است؟ آیا مورخان وظیفه‌ی دفاع از عملکرد نیروهای نظامی در جنگ را به عهده دارند؟
در آیین‌نامه تاکید شده که مخصوص کتاب نیست و آثار صوتی، تصویری و چندرسانه‌ای را هم دربر می‌گیرد و: «آثار ادبی، تاریخی و متون آموزشی دفاع مقدس و مقاومت که قبل از ابلاغ این آیین‌نامه منتشر شده‌اند، برای چاپ مجدد باید مجوز چاپ دریافت نمایند.»
در آیین‌نامه، ترکیب شورای نظارت غالبا افراد نظامی یا نماینده‌ی نهادهای نظامی‌اند. بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس متولی اجرای این آیین‌نامه است. بنیادی که رئیس آن در همین هفته‌ها گفته است: «هرکس دفاع مقدس را تحریف کند مجرم شناخته می‌شود و‌ برابر مقررات با فرد متخلف برخورد خواهد شد.»، «بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌‌های دفاع مقدس به‌عنوان مدعی‌العموم دفاع مقدس در برابر تحریف‌کنندگان دفاع مقدس می‌ایستد.»، «شان دفاع مقدس شان حضرت سیدالشهداست.»
این سخنان چه نسبتی با فضای علمی، تحقیقی و تاریخی دارد؟ با این ادبیات آیا می‌توان انتظار داشت دانشگاهیان و اندیشمندان در تحقیقات جنگ، حضور پیدا کنند؟ آیندگان چه قضاوتی درباره‌ی این روزهای ما خواهند كرد؟ آیا این روشْ اعتباری برای آثار تولید‌شده در این فضا، در حال و آینده باقی می‌گذارد و آیا آثار تاریخی پیرامون تاریخ جنگ را در معرض اتهام تاریخ‌نویسی فرمایشی قرار نمی‌دهد؟
چرا با وجود گذشت 30 سال از پایان جنگ این آیین‌نامه امروز تدوین و چنین سخنانی مطرح می‌شود؟ چرا نهادی که باید درباره‌ی عملکرد خودش، بودجه‌ای که گرفته و وظایفی که دارد پاسخگو باشد، مدعی‌العموم شده و از اعلام جرم حرف می‌زند؟
آیا بودجه و ساختمان‌های بزرگ می‌تواند شان علمی بیاورد؟ «دایره‌المعارف دفاع مقدس» در چه وضعیتی قرار دارد؟ ای کاش بنیاد حفظ آثار جلسات نقدی برای «دایره‌المعارف دفاع مقدس» و سایر آثارشان برگزار کند تا شان علمی و جایگاه تخصصی‌اش آشکار شود.
در تمام دنیا پژوهشگرانِ مستقل و مردم نگران تحریف تاریخ و روایت‌ یکسویه‌ی آن از سوی نهادهای قدرت هستند و سوال اصلی این‌جاست که نگرانی از تحریف در جایی كه قدرت و امکانات فراوان وجود دارد بیشتر است یا در بخش‌های مستقل و مردمی؟ و باید اندیشید این آیین‌نامه و این سخنان به جلوگیری از تحریف کمک می‌کند یا ممکن است زمینه‌ساز تحریف شود؟
امیدوارم پیشکسوتان حوزه‌ی تاریخ جنگ سکوت خود را بشکنند که این روش‌ها بیش از همه تلاش آن‌ها را زیر سوال برده است.
https://t.me/jafarshiralinia
پاسخی به یاداشت آلودگی فضا
(آخرین بازخورد)
✍️طاها عبدلی

چند وقت پیش سخنرانی یک فرد دلسوز را در شبکه های اجتماعی دیدم که حدود بیست دقیقه بود و در آنجا بیان داشت در آمریکا بر اساس تحقیقی که بعمل آمده است حدود 90درصد مسئولین رده بالا چه در بخش دولتی اعم از رییس جمهور ومعاونانش _وزرا_فرمانداران_ نمایندگان مجلس کنگره و سنا _قضات برجسته دیوانعالی کشور و بخش خصوصی شامل شرکتهای بزرگ وبانکها وکارخانجاتو... همگی تحصیل کرده 20 دانشگاه برتر آمریکا هستند

(از اینجا به بعد عرایض و برداشت خودم هست)
این در حالیست که در رنکینگ 100 دانشگاه برتر دنیا 80 دانشگاه از آمریکا وجود داره و دربین ده دانشگاه برتر هم 8 دانشگاه بهترین دانشگاههای ایران در رتبه جهانی بین 500تا 600 جهانی هستند(دانشگاه شریف. و تهران و...)

با این وصف ما در کشور 290نفر نماینده مجلس 25وزیر هر وزیر حداقل 5معاون و 5مشاورو5مدیرکل 10مدیرکل وزارتی جمعا500 نفر-هر وزارتخانه در همه استانها مدیرکل داره که حدود800مدیرکل می شود.

حدود 1000شهر کوچک و بزرگ داریم که 1000شهردار و 1000 فرماندار دارند صدها نهاد و بنیاد و سازمان خارج از دولت آشکار وجود دارد که هر کدام در مرکز رییس و چند معاون و مشاور و مدیرکل و در استانها و شهرستانها مدیرکل و رییس سازمان دارند، تعداد زیادی شرکتهای بزرگ دولتی و خصولتی و....

چند درصد این مقامات ما تحصیل کرده همین چند دانشگاه برتر کشور هستند؟(برتر جهانی پیش کش) اکثرا با رانت و بعد از گرفتن پست مدارکی از دانشگاه آزاد و سهمیه و... اخذ کرده اند و یا بهتر است بگوییم خریده اند! چند نفر از نفرات برتر کنکور الان در سمت به نسبت مهمی در کشور مشغول به کار هستند؟

حتی اگر به دور افتاده ترین بخشها هم سر بزنیم می بینیم بخشدار و شهردار و روسای ادارات هیچکدام از نخبگان و محصلین ممتاز نیستند و سمت ها در دست افراد بی لیاقت و بیسوادی است که یا به نماینده وصلند یا رییس ستاد انتخاباتی بوده اند و...

بنظر حقیر راه حل اینه که توسط افراد دلسوز امثال جنابعالی. در هر نقطه کشور افراد دلسوز و کاردان وپاک هر شهر و منطقه شناسایی بشود و به مردم معرفی ونهضتی در این زمینه بپا بشه و از این افراد خواسته شود که خود را به عنوان کاندیدای نمایندگی مجلس مطرح کنند و طوری عمل شود و پشتیبانی بعمل آید که شورای نگهبان هم نتواند رد صلاحیت بی دلیل نماید.

اگر مجلس خوب و متشکل از افراد باسواد و سالم وکاردان و دلسوز تشکیل شود می تواند خیلی از مشکلات را حل کند چون مجلس هم قانون وضع میکند هم نظارت برکار دولت دارد!

@yaser_arab57
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
برشی از ارائه ی دکتر مرتضی کریمی در قسمت نهم مجموعه ی خرد جنسی

-چرا مردان برای مراجعه به مراکز درمان ناباروری در ایران فیلم پورن در تلفن همراه خود می گذارند؟
-بعد از تمام شدن کار به همسر خود چه چیزی را توضیح خواهند داد؟
-غسل کردن در توالت؟
-از طریق این نمونه اسپرم قرار است بچه ای به دنیا بیاید!
@kherad_jensi
لینک گفت و گوی کامل:

https://www.aparat.com/v/g9Qik
Forwarded from عدالت‌خانه
🔴 منصور نظری، فعال مبارزه با فساد، مقابل دادگاه محمدجواد معتمدی در بهارستان

🔹 اینگونه بگیر و ببندها و برخوردهای امنیتی در نظامی اتفاق می افتند که خود را در آغاز سقوط میبیند. حال اینکه شاکله ی نظام اسلامی عدالت است و با عدالت مستحکم تر می شود.

🔹 جمهوری اسلامی باید به سمت مردم برگردد. این نوع بخورد امنیتی با عدالت خواهان مختص نظام های ستمگر و سلطه جوست.

🔹 اگر دنبال برانداز میگردید بزرگترین برانداز خداوند است؛ اگر حکومتی ظلم کند و مسئولینش تفرعن بورزند خداوند ساقطش می کند.

🔹 چنین برخوردی با دانشجویان معترض به فساد معنایی ندارد!

@adalat_khaneh
4_5875066793327855161.mp3
62 MB
🔹صوت نشست علمی "تشیع و دولت، نه سکولار، نه رادیکال"، قم مؤسسه فهیم، 15 دی 97

@Feirahi

سلام و ادب
چند روز پیش یادداشتی تقدیم کردم و در آن یاد آور شدم که جامعه ی ما در ساعت زمان پنهان و گرفتار آمده و برای برون رفت از این سیاه چاله چاره ای جز تامل بر روی مسائل اساسی مان نداریم.

دوستانی از سر فصلهای تامل پرسیدند و اینکه چگونه ممکن است با تمام دستاوردهای صد سال اخیر همچنان در یک لوپ تاریخی گرفتار مانده و دچار مسائل صد سال گذشته باشیم؟

از این باب سخنرانی استاد ارجمند جناب حجت الاسلام دکتر داود فیرحی را تقدیم می کنم. از آنجا که عزیزان به امید افزایی هم علاقه ی وافر دارند! امیدوارم سر فرصت و با تمرکز کافی بر روی خط تحلیلی که ایشان ارائه می دهند تامل نمایند.

@yaser_arab57
Forwarded from حسینیه عدالت
⚫️حسینیه عدالت به مناسبت ایام #فاطمیه برگزار میکند:

#فاطمه_مادر_عدالت
تأملی درباب قیام فاطمی علیه اقتدارگرایی اصحاب دین

@hosseinie_edalat
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این روزها ده ها ویدئو از صحنه های کتک خوردن متنوع دانش آموزان با کپچن های گوناگون دیده ایم.

تلاش برای معروف شدن در شبکه های اجتماعی نیز یکی دیگر از اشکال خشونت دنیای نوین است که رقابتی تنگاتنگ را برای جامعه ما به ارمغان آورده!

تلفیق این دو، با فهمِ ناقص جامعه ی ما از خشونت البته چنین صحنه های تهوع آوری را می سازد. ( نمایشِ شکنجه ی روحی دانش آموزان!)

نه در ایران بلکه در شرق (به خصوص بین ساموراییان) این نوع شکنجه رواج تاریخی دارد و نکته دقیقا همینجاست!

صورت مسئله این نیست که با این معلم چه کنیم؟ و یا کدام جزا را در دستور کار قضایی قرار دهیم؟ بلکه به زعم بنده اینگونه است که «ما امروز نه با خشونت خانگی یا اجتماعی بلکه با اژدهایی خفته به نامِ "تاریخ خشونت و شکنجه" سر و کار داریم!»

اژدهایی که به مدد شکبه های اجتماعی و شهوت دیده شدن و نمایش دادن، بیشتر رویت می شود. برای محو این اژدها و جلوگیری از حرکت پیشران های خشونت در ایران چه باید کرد؟

@yaser_arab57
حرکت شهردار هرات به نظر بیشتر از عوارضِ ولخرجی ایران برای گسترش عمق استراتژیک و تکیه بر پشت بازوی نظام می نماید که حاصل اش طبیعتا غش کردن به آن سمتِ دیوار است.

و باز خوردِ جوانان هراتی از نتایج زیست فرهنگی و تکیه بر تاریخ تمدنی و عدم دخالتِ عقده در عقیده ی ملی!
بارکلا به این سلامت نفس و شکیبایی🌺
@yaser_arab57