▫️


ساقیا! بده جامی، زان شراب روحانی
تا دمی برآسایم زین حجاب جسمانی

بهر امتحان ای دوست، گر طلب کنی جان را
آنچنان برافشانم، کز طلب خجل مانی

بی‌وفا نگار من، می‌کند به کار من
خنده‌های زیر لب، عشوه‌های پنهانی


#شیخ_بهایی

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🆔 @yaranhamdelm ⬇️
#یاران_همدل
#کانال_شعر_وترانه

یارب، تو مرا مژده‌ی وصلی برسان
برهانم از این نوع و به اصلی برسان


تا چند از این فصل مکرر دیدن
بیرون ز چهار فصل، فصلی برسان!

#شیخ_بهایی

گدایان، بهر روزی طفل خود را کور می‌خواهند!
طبیبان، جملگی مخلوق را رنجور می‌خواهند!

گمانم مرده شویان ، راضیند بر مردن مردم
بنازم مطربان،کاین خلق رامسرورمی‌خواهند...


#شیخ_بهایی

می رسد روزی که بی هم می شویم
یک به یک از جمع هم کم میشویم

می رسد روزی که ما در خاطرات
موجب خندیدن و غم می شویم

گاه گاهی یاد ما کن ای رفیق
می رسد روزی که بی هم می شویم

بی خبر از هم خوابیدن چه سود؟
برمزار مردگان خویش نالیدن چه سود؟

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر مزارش آب پاشیدن چه سود؟

گر نرفتی خانه اش تا زنده بود
خانه صاحب عزا خوابیدن چه سود؟

گر نپرسی حال من تا زنده ام
گریه و زاری و نالیدن چه سود؟

زنده را در زندگی قدرش بدان
ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود؟

گر نکردی یاد من تا زنده ام
سنگ مرمر روی قبرم وانهادن ها چه سود؟

#شیخ_بهایی

علامت نادان سه چیز است:

از هدر رفتن عمر باکی ندارد

از حرف های بیهوده سیر نمی شود

تاب همنشینی کسی که #عیبش را ببیند ندارد

کشکول #شیخ_بهایی
🕸 ⃝⃭𝄞🦅𝄞⃝⃭ 🕸

بلبل بہ چٖمـن  زان  گل رخسار نشان دید
پروانه  در  آتش  شد و اسرار  عیان دید

عارف صفت روے تو در پیر و جوان دید
یعنے همه  جا  عڪس  رخ  یار  توان دید


                 #شیخ_بهایی

.
صد سال ره مسجد و میخانه بگیری
عمرت به هدر رفته اگر دست نگیری

بشنو از پیر خرابات تو این پند
هر دست که دادی به همان دست بگیری


#شیخ_بهایی💌

.

فرخنده شبی بود که آن دلبر مست
آمد ز پی غارت دل، تیغ به دست

غارت زده‌ام دید و خجل گشت، دمی
با من ز پی رفع خجالت بنشست


#شیخ_بهایی

ای خاک درت سرمهٔ ارباب بصارت
در تأدیت مدح تو خم، پشت عبارت

گرد قدم زائرت، از غایت رفعت
بر فرق فریدون ننشیند ز حقارت

در روضهٔ تو خیل ملایک، ز مهابت
گویند به هم مطلب خود را به اشارت

هر صبح که روح القدس آید به طوافت
در چشمهٔ خورشید کند غسل زیارت

در حشر، به فریاد بهائی برس از لطف
کز عمر، نشد حاصل او غیر خسارت

#شیخ بهایی - غزل شمارهٔ ۲🌱

به عالم هر دلی کاو هوشمند است
به زنجیر جنون عشق، بند است

به جای سدر و کافورم پس از مرگ
غبار خاک کوی او، پسند است

به کف دارند خلقی نقد جانها
سرت گردم، مگر بوسی به چند است؟

حدیث علم رسمی، در خرابات
برای دفع چشم بد، سپند است

پس از مردن، غباری زان سر کوی
به جای سدر و کافورم، پسند است

طمع در میوهٔ وصلش، بهائی
مکن، کان میوه بر شاخ بلند است

بهائی گرچه می‌آید ز کعبه
همان دردی کش زناربند است

#شیخ بهایی - غزل شمارهٔ ۳🌱
@yaranhamdelm

با هر که شدم سخت، به مهر آمد سست
بگذاشت مرا و عهد نگذاشت درست

از آب و هوای دهر، سبحان‌الله
هر تخم وفا که کاشتم، دشمن رست

#شیخ بهایی🌱

مالی که ز تو کس نستاند، علم است
حرزی که تو را به حق رساند، علم است

جز علم طلب مکن تو اندر عالم
چیزی که تو را ز غم رهاند، علم است

#شیخ بهایی 🌱

تا شمع قلندری بهائی افروخت
از رشتهٔ زنار دو صد خرقه بسوخت

دی پیر مغان گرفت تعلیم از او
و امروز، دو صد مسله مفتی آموخت

#شیخ بهایی 🌱

دگر از درد تنهایی، به جانم یار می‌باید
دگر تلخ است کامم، شربت دیدار می‌باید

ز جام عشق او مستم، دگر پندم مده ناصح!
نصیحت گوش کردن را دل هشیار می‌باید

مرا امید بهبودی نماندست، ای خوش آن روزی
که می‌گفتم: علاج این دل بیمار می‌باید

بهائی بارها ورزید عشق، اما جنونش را
نمی‌بایست زنجیری، ولی این بار می‌باید

#شیخ بهایی - غزل شمارهٔ ۷🌱

با هر که شدم سخت، به مهر آمد سست
بگذاشت مرا و عهد نگذاشت درست

از آب و هوای دهر، سبحان‌الله
هر تخم وفا که کاشتم، دشمن رست

#شیخ بهایی🌱