⭕️ خلاصه ای از گپ دوستانه در دومین #میتاپس_مدیران_استارتاپ با محور چالش سرمایه گذاری و تامین مالی استارتاپها
همیشه بین سرمایه گذار و استارتاپ ها چالش بوده است و اغلب این دو گروه از هم نارضایتی داشته اند، در جلسه دوم کمیسیون استارتاپ میتاپس این چالش ها بررسی شدند که موارد زیر مطرح گردید:
۱. بعضی از کسب و کارها و استارتاپ ها به هیچ وجه سراغ جذب سرمایه نمی روند، چون احساس می کنند جذب سرمایه یعنی کارکردن برای دیگران و دخالت های سرمایه گذار در کسب و کارشان را برای خود تهدید محسوب می کنند و باز با این دیدگاه خیلی از استارتاپ های ایرانی هستند که بدون جذب سرمایه موفق بوده اند.
۲. بیشتر استارتاپ های ایرانی سراغ سرمایه گذار های سنتی می روند، و سرمایه گذار سنتی اولین چیزی که برایش مهم هست نقطه سر به سر یا میزان سود بازگشتی می باشد، در حالی که استارتاپ ها باید دنبال سرمایه گذارهای خطر پذیر بروند.
۳. عدم ارائه مناسب ایده به سرمایه گذار و نداشتن دانش حقوقی بابت جذب سرمایه، از مشکلات دیگری هست که باعث می شود استارتاپ ها نتوانند سرمایه گذار را قانع به سرمایه گذاری کنند.
۴. از سمت سرمایه گذارها یکی از مشکلات اساسی که وجود دارد، عدم آشنایی با تکنولوژی هست در حالی که اکثر استارتاپ های ایرانی به سمت تکنولوژی رفته اند. در این میان نهادهای رابط بین ایده های استارتاپی و سرمایه گذار می تواند راهگشا باشد. نهادهایی که بتوانند از منظر فنی اقتصادی ایده ها را توجیه کنند و با ادبیات مناسبتر به سرمایه گذار انتقال دهند.
۵. افرادی معتقدند اکثر استارتاپ های ایرانی به به دنبال ساخت بازار جدید نیستند و اکثرا استارتاپ ها روی نمونه های موفق خارجی در ایران کار می کنند ولی از سمت دیگر همین کار کردن روی نمونه های خارجی موفق به سرمایه گذار اطمینان این را می دهد که احتمال شکست کاهش می یابد.
ولی استارتاپ ها نیز باید دقت کنند که در این موارد به فرهنگ ایرانی و نیاز بازار هم دقت کنند و این گونه نیست که همه نمونه های موفق خارجی در ایران نیز جواب می دهد و باید نسبت به نیاز و رفتار آن جامعه، استارتاپ خود را راه اندازی کنند.
۶. نکته مهمی که هست استارتاپ های ما فرق سرمایه دار و سرمایه گذار را نمی دانند و اکثر استارتاپ های دنبال سرمایه دارها هستند تا آن ها را قانع کنند، در حالی که باید دنبال سرمایه گذار ها باشند.
▪️ تدوین: مجید امانی؛ دبیر کمیسیون استارتاپ میتاپس
@meetups
همیشه بین سرمایه گذار و استارتاپ ها چالش بوده است و اغلب این دو گروه از هم نارضایتی داشته اند، در جلسه دوم کمیسیون استارتاپ میتاپس این چالش ها بررسی شدند که موارد زیر مطرح گردید:
۱. بعضی از کسب و کارها و استارتاپ ها به هیچ وجه سراغ جذب سرمایه نمی روند، چون احساس می کنند جذب سرمایه یعنی کارکردن برای دیگران و دخالت های سرمایه گذار در کسب و کارشان را برای خود تهدید محسوب می کنند و باز با این دیدگاه خیلی از استارتاپ های ایرانی هستند که بدون جذب سرمایه موفق بوده اند.
۲. بیشتر استارتاپ های ایرانی سراغ سرمایه گذار های سنتی می روند، و سرمایه گذار سنتی اولین چیزی که برایش مهم هست نقطه سر به سر یا میزان سود بازگشتی می باشد، در حالی که استارتاپ ها باید دنبال سرمایه گذارهای خطر پذیر بروند.
۳. عدم ارائه مناسب ایده به سرمایه گذار و نداشتن دانش حقوقی بابت جذب سرمایه، از مشکلات دیگری هست که باعث می شود استارتاپ ها نتوانند سرمایه گذار را قانع به سرمایه گذاری کنند.
۴. از سمت سرمایه گذارها یکی از مشکلات اساسی که وجود دارد، عدم آشنایی با تکنولوژی هست در حالی که اکثر استارتاپ های ایرانی به سمت تکنولوژی رفته اند. در این میان نهادهای رابط بین ایده های استارتاپی و سرمایه گذار می تواند راهگشا باشد. نهادهایی که بتوانند از منظر فنی اقتصادی ایده ها را توجیه کنند و با ادبیات مناسبتر به سرمایه گذار انتقال دهند.
۵. افرادی معتقدند اکثر استارتاپ های ایرانی به به دنبال ساخت بازار جدید نیستند و اکثرا استارتاپ ها روی نمونه های موفق خارجی در ایران کار می کنند ولی از سمت دیگر همین کار کردن روی نمونه های خارجی موفق به سرمایه گذار اطمینان این را می دهد که احتمال شکست کاهش می یابد.
ولی استارتاپ ها نیز باید دقت کنند که در این موارد به فرهنگ ایرانی و نیاز بازار هم دقت کنند و این گونه نیست که همه نمونه های موفق خارجی در ایران نیز جواب می دهد و باید نسبت به نیاز و رفتار آن جامعه، استارتاپ خود را راه اندازی کنند.
۶. نکته مهمی که هست استارتاپ های ما فرق سرمایه دار و سرمایه گذار را نمی دانند و اکثر استارتاپ های دنبال سرمایه دارها هستند تا آن ها را قانع کنند، در حالی که باید دنبال سرمایه گذار ها باشند.
▪️ تدوین: مجید امانی؛ دبیر کمیسیون استارتاپ میتاپس
@meetups
