Да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" далучыліся 30 вядомых асоб і напісалі 35 лістоў палітвязням. Працяг будзе!
Праект скіраваны на тое, каб падказаць людзям, як напісаць ліст за краты невядомаму чалавеку (у праекце ёсць лісты і знаёмым людзям), а таксама звярнуць увагу на канкрэтную постаць, бо за агульнай колькасцю палітвязняў большасць проста губляецца. Далучайцеся ды пішыце лісты зняволеным!
1. Пётр Кузнецоў - Лідзіі Коршун
https://t.me/vsviasna/676
2. Андрэй Дынько - Вадзіму Чапялевічу
https://t.me/vsviasna/678
3. Макс Шчур - Віктару Снегуру
https://t.me/vsviasna/683
4. Фелікс Аксёнцаў - Ільі Трахтенбергу
https://t.me/vsviasna/685
5. Зміцер Сасноўскі - Алегу Рубцу
https://t.me/vsviasna/690
6. Алесь Бяляцкі - Алане Гебрамарыям
https://t.me/vsviasna/694
7.Валянцін Акудовіч - Яўгену Зялкоўскаму
https://t.me/vsviasna/697
8. Аляксей Шэін - Данілу Бандаруку
https://t.me/vsviasna/698
9. Аляксей Дзікавіцкі - Алене Маўшук
https://t.me/vsviasna/700
10. Анастасія Шпакоўская - Марыі Каленік
https://t.me/vsviasna/701
11. Антаніна Хатэнка - Сафіі Малашэвіч
https://t.me/vsviasna/702
12. Хрысціна Дробыш - Дзмітрыю Гопце
https://t.me/vsviasna/703
13. Алёна Палачанская - Максіму Зіневічу
https://t.me/vsviasna/707
14. Аляксандр Ждановіч (Маляваныч) - Кацярыне Андрэевай(Бахвалавай)
https://t.me/vsviasna/718
15. Iлья Чарапко-Самахвалаў - Сяргею Красоўскаму
https://t.me/vsviasna/719
16. Наталья Дуліна - Сцяпану Латыпаву
https://t.me/vsviasna/721
17. Алег Гаруновіч - Аляксею Беразінскаму
https://t.me/vsviasna/722
18. Воля Дземка - Яўгену Юшкевічу
https://t.me/vsviasna/724
19. Канстанцін Яськоў - Сяргею Спарышу
https://t.me/vsviasna/725
20. Ілья Сін - Ціхану Клюкачу
https://t.me/vsviasna/726
21. Ганна Янкута - Ціхану Осіпаву
https://t.me/vsviasna/727
22. Павел Аракелян - братам Кіму і Аляксею Самусенкам
https://t.me/vsviasna/728
23. Андрэй Павук - Сяргею Ціханоўскаму і Міколу Дзядку
https://t.me/vsviasna/729
24. Пётр Рудкоўскі - Уладзіміру Сокалу
https://t.me/vsviasna/730
25. Сяргей Башлыкевіч - Сяргею Бялевічу
https://t.me/vsviasna/731
26. Юля Цімафеева - Наталлі Хершэ
https://t.me/vsviasna/734
27. Анатоль Івашчанка - Андрэю Севяртоку
https://t.me/vsviasna/735
28. Сяргей Абламейка - Аляксандру Вінярскаму, Марку Салонікаву, Данілу Бандаруку, Віктару Барушка.
https://t.me/vsviasna/736
29. Анхела Эспіноса - Аліне Муратавай
https://t.me/vsviasna/739
30.Сяргей Навумчык - Уладзіміру Гундару
https://t.me/vsviasna/740
Праект скіраваны на тое, каб падказаць людзям, як напісаць ліст за краты невядомаму чалавеку (у праекце ёсць лісты і знаёмым людзям), а таксама звярнуць увагу на канкрэтную постаць, бо за агульнай колькасцю палітвязняў большасць проста губляецца. Далучайцеся ды пішыце лісты зняволеным!
1. Пётр Кузнецоў - Лідзіі Коршун
https://t.me/vsviasna/676
2. Андрэй Дынько - Вадзіму Чапялевічу
https://t.me/vsviasna/678
3. Макс Шчур - Віктару Снегуру
https://t.me/vsviasna/683
4. Фелікс Аксёнцаў - Ільі Трахтенбергу
https://t.me/vsviasna/685
5. Зміцер Сасноўскі - Алегу Рубцу
https://t.me/vsviasna/690
6. Алесь Бяляцкі - Алане Гебрамарыям
https://t.me/vsviasna/694
7.Валянцін Акудовіч - Яўгену Зялкоўскаму
https://t.me/vsviasna/697
8. Аляксей Шэін - Данілу Бандаруку
https://t.me/vsviasna/698
9. Аляксей Дзікавіцкі - Алене Маўшук
https://t.me/vsviasna/700
10. Анастасія Шпакоўская - Марыі Каленік
https://t.me/vsviasna/701
11. Антаніна Хатэнка - Сафіі Малашэвіч
https://t.me/vsviasna/702
12. Хрысціна Дробыш - Дзмітрыю Гопце
https://t.me/vsviasna/703
13. Алёна Палачанская - Максіму Зіневічу
https://t.me/vsviasna/707
14. Аляксандр Ждановіч (Маляваныч) - Кацярыне Андрэевай(Бахвалавай)
https://t.me/vsviasna/718
15. Iлья Чарапко-Самахвалаў - Сяргею Красоўскаму
https://t.me/vsviasna/719
16. Наталья Дуліна - Сцяпану Латыпаву
https://t.me/vsviasna/721
17. Алег Гаруновіч - Аляксею Беразінскаму
https://t.me/vsviasna/722
18. Воля Дземка - Яўгену Юшкевічу
https://t.me/vsviasna/724
19. Канстанцін Яськоў - Сяргею Спарышу
https://t.me/vsviasna/725
20. Ілья Сін - Ціхану Клюкачу
https://t.me/vsviasna/726
21. Ганна Янкута - Ціхану Осіпаву
https://t.me/vsviasna/727
22. Павел Аракелян - братам Кіму і Аляксею Самусенкам
https://t.me/vsviasna/728
23. Андрэй Павук - Сяргею Ціханоўскаму і Міколу Дзядку
https://t.me/vsviasna/729
24. Пётр Рудкоўскі - Уладзіміру Сокалу
https://t.me/vsviasna/730
25. Сяргей Башлыкевіч - Сяргею Бялевічу
https://t.me/vsviasna/731
26. Юля Цімафеева - Наталлі Хершэ
https://t.me/vsviasna/734
27. Анатоль Івашчанка - Андрэю Севяртоку
https://t.me/vsviasna/735
28. Сяргей Абламейка - Аляксандру Вінярскаму, Марку Салонікаву, Данілу Бандаруку, Віктару Барушка.
https://t.me/vsviasna/736
29. Анхела Эспіноса - Аліне Муратавай
https://t.me/vsviasna/739
30.Сяргей Навумчык - Уладзіміру Гундару
https://t.me/vsviasna/740
Паэтка Вальжына Морт далучылася да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісала ліст Максіму Знаку.
"Вітаю, Максім:
я пішу табе з паўночнага ўсходу ЗША, дзе калісьці жылі плямёны іракезаў. Адно з іх – племя Каюга – дало назву возеру, на якім цяпер стаіць невялікі горад (як і шмат якія іншыя назвы, якія трымаюцца за рэкі і лясы, у той час, як самі мовы на жаль павыміралі). Падчас апошняга перапісу, мову Каюга назвалі роднай каля 30 чалавек. Слова Каюга азначае людзей ля вялікай вады, ля возера, балота. Іншымі словамі, Каюга – гэта людзі на балоце. Знаёма, так? Вось так, я –
на іншым канцы сусвету – застаюся чалавекам на балоце.
Вось яшчэ са знаёмага: у 17 стагоддзі іракезы паспяхова гандлявалі пушнінай. Галандцы з асаблівай ахвотай куплялі ў іх баброў (памятаеш каўняры і падолы з пушніны на партэрах галандскіх мастакоў?). Неўзабаве, дзеля гэтых каўняроў, усіх баброў перабілі. Трэба было – дзеля баброў – захопліваць суседскія тэрыторыі, якія былі саюзнікамі Францыі. Так пачаліся Бабровыя войны. Памятаеш зялёныя беларускія тры рублі з бабром? Мы ў той час з табой хадзілі ў адну школу. Хутчэй бы скончыліся гэтыя бабровыя дні, бабровыя законы, бабровыя войны.
Неверагодная колькасць людзей жадае гэтага, неверагодная колькасць людзей думае пра цябе. Кожную хвіліну ў свеце адбываецца бясконцая колькасць падзей, думаецца бясконцая колькасць думак, і сярод іх – вось зараз, калі я пішу гэты ліст і пазней, калі ты чытаеш яго – ты з’яўляешся ў вольных думках вялікай колькасці людзей. Я гляджу на пагоркі і думаю пра цябе, пра Надзю, пра вашых бацькоў. Гляджу на вялікія аранжавыя кветкі ліліяў, на кусты шыпшыны і думаю пра цябе.
Сёння па радыё, паміж рэпартажам пра забойства прэзідэнта Гаіці і рэпартажам пра цэнзуру ў Кітаі, быў рэпартаж пра буслоў у нейкім мястэчку ў Аўстрыі. Я не запомніла назву, але гэта зямля, дзе шмат вінаграднікаў (аўстрыйцы робяць вельмі добрае белае віно!). Мясцовыя жыхары будуюць гнёзды для буслоў з вінаградных лоз і па вечарах сядзяць з кілішкам віна і назіраюць за бусламі. І вось раптам, па радыё, прагучаў запіс буслінага клёкату. Як гэты клёкат узрушыў мяне! І я адразу падумала пра цябе. Пра цябе і пра Марыю Калеснікаву, якая перадала праз адваката, што ў лістах ёй можна дасылаць ноты. У мяне зусім не музычнае вуха, іначай я бы хацела запісаць нотамі бусліны клёкат і даслаць ёй. Мне здаецца, што яна бы зразумела, што гэта і пацешылася. А ты мабыць можаш падабраць бусліны клёкат на гітары?
Калі ты выйдзеш на волю – я прашу бога, баброў, буслоў, каб гэта адбылося як мага хутчэй, з мяне – бутэлька белага віна, а з цябе – бусліныя ноты.
Абдымаю, Вальжына".
Вы можаце напісаць ліст Максіму Аляксандравічу Знаку:
СІЗА-1, 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Вітаю, Максім:
я пішу табе з паўночнага ўсходу ЗША, дзе калісьці жылі плямёны іракезаў. Адно з іх – племя Каюга – дало назву возеру, на якім цяпер стаіць невялікі горад (як і шмат якія іншыя назвы, якія трымаюцца за рэкі і лясы, у той час, як самі мовы на жаль павыміралі). Падчас апошняга перапісу, мову Каюга назвалі роднай каля 30 чалавек. Слова Каюга азначае людзей ля вялікай вады, ля возера, балота. Іншымі словамі, Каюга – гэта людзі на балоце. Знаёма, так? Вось так, я –
на іншым канцы сусвету – застаюся чалавекам на балоце.
Вось яшчэ са знаёмага: у 17 стагоддзі іракезы паспяхова гандлявалі пушнінай. Галандцы з асаблівай ахвотай куплялі ў іх баброў (памятаеш каўняры і падолы з пушніны на партэрах галандскіх мастакоў?). Неўзабаве, дзеля гэтых каўняроў, усіх баброў перабілі. Трэба было – дзеля баброў – захопліваць суседскія тэрыторыі, якія былі саюзнікамі Францыі. Так пачаліся Бабровыя войны. Памятаеш зялёныя беларускія тры рублі з бабром? Мы ў той час з табой хадзілі ў адну школу. Хутчэй бы скончыліся гэтыя бабровыя дні, бабровыя законы, бабровыя войны.
Неверагодная колькасць людзей жадае гэтага, неверагодная колькасць людзей думае пра цябе. Кожную хвіліну ў свеце адбываецца бясконцая колькасць падзей, думаецца бясконцая колькасць думак, і сярод іх – вось зараз, калі я пішу гэты ліст і пазней, калі ты чытаеш яго – ты з’яўляешся ў вольных думках вялікай колькасці людзей. Я гляджу на пагоркі і думаю пра цябе, пра Надзю, пра вашых бацькоў. Гляджу на вялікія аранжавыя кветкі ліліяў, на кусты шыпшыны і думаю пра цябе.
Сёння па радыё, паміж рэпартажам пра забойства прэзідэнта Гаіці і рэпартажам пра цэнзуру ў Кітаі, быў рэпартаж пра буслоў у нейкім мястэчку ў Аўстрыі. Я не запомніла назву, але гэта зямля, дзе шмат вінаграднікаў (аўстрыйцы робяць вельмі добрае белае віно!). Мясцовыя жыхары будуюць гнёзды для буслоў з вінаградных лоз і па вечарах сядзяць з кілішкам віна і назіраюць за бусламі. І вось раптам, па радыё, прагучаў запіс буслінага клёкату. Як гэты клёкат узрушыў мяне! І я адразу падумала пра цябе. Пра цябе і пра Марыю Калеснікаву, якая перадала праз адваката, што ў лістах ёй можна дасылаць ноты. У мяне зусім не музычнае вуха, іначай я бы хацела запісаць нотамі бусліны клёкат і даслаць ёй. Мне здаецца, што яна бы зразумела, што гэта і пацешылася. А ты мабыць можаш падабраць бусліны клёкат на гітары?
Калі ты выйдзеш на волю – я прашу бога, баброў, буслоў, каб гэта адбылося як мага хутчэй, з мяне – бутэлька белага віна, а з цябе – бусліныя ноты.
Абдымаю, Вальжына".
Вы можаце напісаць ліст Максіму Аляксандравічу Знаку:
СІЗА-1, 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Беларуская спявачка Вераніка Круглова далучылася да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісала ліст Вользе Такарчук.
"Дарагая Вольга! Мы, на жаль, з Вамі не знаёмыя, але мне захацелася напісаць менавіта Вам! Я Вераніка Круглова, беларуская спявачка, заснавальнiца гурта «Kriwi», удзельніца праектаў «Народны альбом» і «Я нарадзiўся тут». Невыносна складана і балюча назіраць з боку, як разумныя, прыгожыя, прынцыповыя і годныя жанчыны, вымушаныя знаходзіцца ў няволі толькі за тое, што яны любяць краіну, у якой жывуць і хочуць усяго толькі зменаў да лепшага. З іншага боку, перапаўняе пачуццё гонару, захаплення і захаплення за тое, што ў Беларусі ёсць, што твораць гісторыю, свае Амазонкі, Жанны Дарг, Багіні Іштар і Ангелы Света, заведама дасведчаныя на што ідуць. Я шлю Вам сваю падтрымку і прамяні дабра! Ведаю, што Вы моцная і справетесь! Хачу сябраваць з Вамі, Вольга! З нецярпеннем чакаю Вас на волі!
З павагай, Вераніка Круглова."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Вользе Андрэеўне Такарчук:
Следчая турма №8, 222163, г. Жодзіна, вул. Савецкая, 22А
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Дарагая Вольга! Мы, на жаль, з Вамі не знаёмыя, але мне захацелася напісаць менавіта Вам! Я Вераніка Круглова, беларуская спявачка, заснавальнiца гурта «Kriwi», удзельніца праектаў «Народны альбом» і «Я нарадзiўся тут». Невыносна складана і балюча назіраць з боку, як разумныя, прыгожыя, прынцыповыя і годныя жанчыны, вымушаныя знаходзіцца ў няволі толькі за тое, што яны любяць краіну, у якой жывуць і хочуць усяго толькі зменаў да лепшага. З іншага боку, перапаўняе пачуццё гонару, захаплення і захаплення за тое, што ў Беларусі ёсць, што твораць гісторыю, свае Амазонкі, Жанны Дарг, Багіні Іштар і Ангелы Света, заведама дасведчаныя на што ідуць. Я шлю Вам сваю падтрымку і прамяні дабра! Ведаю, што Вы моцная і справетесь! Хачу сябраваць з Вамі, Вольга! З нецярпеннем чакаю Вас на волі!
З павагай, Вераніка Круглова."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Вользе Андрэеўне Такарчук:
Следчая турма №8, 222163, г. Жодзіна, вул. Савецкая, 22А
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Незадоўга да свайго затрымання праваабаронца Валянцін Стэфановіч далучыўся да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісаў ліст Юліі Кашаверавай. Падтрымлівайце адзін аднаго і ўсё будзе добра!
"Добры дзень Юлія.
Вы мяне зусім не ведаеце, хаця я Вас ведаю і з акалічнасцямі Вашай справы знаёмы.
Мяне завуць Валянцін Стэфановіч, я праваабаронца з Менску, маю 48 гадоў і траіх дзетак. У дзяцінстве марыў стаць ляснічым, мараком і машыістам цягніка. Паспытаў розныя заняткі ў жыцці. Быў і маляром і студэнтам і жаўнерам, працаваў юрыстам на МПЗ. Цяпер вось актыўна назіраю за жыццём і асабліва захапляюся вясной.
Гэта я каротка прадставіўся, каб вы ведалі хто Вам піша)))
Вырашыў напісаць Вам, бо сачыў за Вашым лёсам, як і за лёсам сотняў асуджаных у выніку вядомых падзеяў. Ведаю, што атрымалі паўтары гады зняволення і зараз знаходзіцеся ў Гомелі.
Цяжка пісаць незнаёмаму чалавеку, хаця зараз мне падаецца, што ўсе мы сталі знаемымі і блізкімі адзін адному –па духу, па светаўспрыняццю і самае галоўнае ў нашым агульным памкненні да свабоды. Менавіта прага свабоды і зменаў рухала і рухае намі.
І многія заплацілі і плацяць за гэтую прагу свабоды свабодай сваёй, асабістай. Так здарылася і з Вамі, але вы мусіце ведаць, што Вас любіць вашая сям’я, ваш цудоўны тата і яшчэ шмат, шмат знаёмых і незнаёмых людзей.
Мая сястра, як і Вы, таксама медык. Яна медсястра і вельмі любіць сваю цяжкую, але вельмі патрэбную людзям працу. Яна, як і вы, заўсыды гатовая прыйсці незнаёмаму чалавеку на дапамогу, праявіць салідарнасць з тым, хто ў нядолі.
У гэтыя змрочныя часы мне хочацца пажадаць Вам моцы і трываласці, здароўя і веры. Гэты час міне, бо гэта закон прыроды. Нішто і ніхто не можа спыніць хаду часу і гісторыі. Мы будзем вольнымі, мы будзем жыць у лепшым і больш справядлівым грамадстве. Так будзе. Вы яшчэ зусім маладая і ў вас яшчэ ўсе на перадзе. Доўгае і шчаслівае жыццё.
Напішыце мне ў адказ пару радкоў, калі будзе жаданне. А я абяцаю наступнны раз распавесці Вам пра сваіх траіх катоў і дзяцей.)))
З найлепшымі пажаданнямі,
Валянцін Стэфановіч."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Юліі Сяргееўне Кашаверавай:
ПК №4, 246035, г. Гомель, вул. Антошкіна, 3.
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Добры дзень Юлія.
Вы мяне зусім не ведаеце, хаця я Вас ведаю і з акалічнасцямі Вашай справы знаёмы.
Мяне завуць Валянцін Стэфановіч, я праваабаронца з Менску, маю 48 гадоў і траіх дзетак. У дзяцінстве марыў стаць ляснічым, мараком і машыістам цягніка. Паспытаў розныя заняткі ў жыцці. Быў і маляром і студэнтам і жаўнерам, працаваў юрыстам на МПЗ. Цяпер вось актыўна назіраю за жыццём і асабліва захапляюся вясной.
Гэта я каротка прадставіўся, каб вы ведалі хто Вам піша)))
Вырашыў напісаць Вам, бо сачыў за Вашым лёсам, як і за лёсам сотняў асуджаных у выніку вядомых падзеяў. Ведаю, што атрымалі паўтары гады зняволення і зараз знаходзіцеся ў Гомелі.
Цяжка пісаць незнаёмаму чалавеку, хаця зараз мне падаецца, што ўсе мы сталі знаемымі і блізкімі адзін адному –па духу, па светаўспрыняццю і самае галоўнае ў нашым агульным памкненні да свабоды. Менавіта прага свабоды і зменаў рухала і рухае намі.
І многія заплацілі і плацяць за гэтую прагу свабоды свабодай сваёй, асабістай. Так здарылася і з Вамі, але вы мусіце ведаць, што Вас любіць вашая сям’я, ваш цудоўны тата і яшчэ шмат, шмат знаёмых і незнаёмых людзей.
Мая сястра, як і Вы, таксама медык. Яна медсястра і вельмі любіць сваю цяжкую, але вельмі патрэбную людзям працу. Яна, як і вы, заўсыды гатовая прыйсці незнаёмаму чалавеку на дапамогу, праявіць салідарнасць з тым, хто ў нядолі.
У гэтыя змрочныя часы мне хочацца пажадаць Вам моцы і трываласці, здароўя і веры. Гэты час міне, бо гэта закон прыроды. Нішто і ніхто не можа спыніць хаду часу і гісторыі. Мы будзем вольнымі, мы будзем жыць у лепшым і больш справядлівым грамадстве. Так будзе. Вы яшчэ зусім маладая і ў вас яшчэ ўсе на перадзе. Доўгае і шчаслівае жыццё.
Напішыце мне ў адказ пару радкоў, калі будзе жаданне. А я абяцаю наступнны раз распавесці Вам пра сваіх траіх катоў і дзяцей.)))
З найлепшымі пажаданнямі,
Валянцін Стэфановіч."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Юліі Сяргееўне Кашаверавай:
ПК №4, 246035, г. Гомель, вул. Антошкіна, 3.
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Журналістка "Нашай Нівы" Каця Карпіцкая далучылася да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісала ліст Сяргею Волкаву.
"Прывітанне, Сяргей!
Не ведаю, ці даходзіў мой ранейшы ліст, але цяпер вам ужо вынеслі прысуд, я чула ваша апошняе слова - моцнае, як і вы! Дзякуй вам за яго ад землякоў-пінчукоў і ад беларусаў. Сапраўды, усім будзе аднойчы адмерана той мерай, якой яны мераюць сёння.
Мне вельмі шкада, што ўжо такі працяглы час вы не можаце займацца сваёй любімай справай - тэатрам. Я сама думала нейкі час ісці ў тэатральнае, але ў выніку абрала журфак. Праўда, і на факультэце мы стварылі тэатральны гурток "Галава-нага", рэпетавалі ў аўдыторыях і на калідорах, а пасля выступалі ў Беларусі на фэстах і нават за мяжой. У вальнейшыя часіны, калі пешаходка была актыўнай спачатку на Карла Маркса, а пасля ў Верхнім горадзе (у Мінску) - выступалі там з вулічнымі перформансамі. Зараз здаецца неверагодным, як яшчэ менш за 10 год таму мы з калегамі-славенцамі перакрывалі дарожны рух у Магілёве на фэсце "Март-кантакт" (усё ў межах прадстаўлення). Ды яшчэ і на стаўбы там залазілі людзей забаўляючы!
Апошнім часам я грала ў дакументальным тэатры - пакуль рэпетаваць і выступаць па вядомым прычынам складана, і ломка праз гэта капец. Сцэны як хоббі страшэнна не хапае, таму я разумею, як цяжка вам без справы жыцця.
Калі ласка! Успрымайце ўсё, што зараз з вамі адбываецца як тэатральны досвед Ролю, дзе вы на баку дабра. Гэта цяжка, але дабро абавязкова пераможа! Рэалізуйце там напоўніцу свой літаратурны талент! Ого колькі новых п'ес можна будзе паставіць!
Упэўненая, хутка пабачу вам на сцэне. Вельмі хутка!
Моцы!
Кася, 08.07.2021"
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Сяргею Валер'евічу Волкаву:
СІЗА-7, 224030, г. Брэст, вул. Савецкіх памежнікаў, 37
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Прывітанне, Сяргей!
Не ведаю, ці даходзіў мой ранейшы ліст, але цяпер вам ужо вынеслі прысуд, я чула ваша апошняе слова - моцнае, як і вы! Дзякуй вам за яго ад землякоў-пінчукоў і ад беларусаў. Сапраўды, усім будзе аднойчы адмерана той мерай, якой яны мераюць сёння.
Мне вельмі шкада, што ўжо такі працяглы час вы не можаце займацца сваёй любімай справай - тэатрам. Я сама думала нейкі час ісці ў тэатральнае, але ў выніку абрала журфак. Праўда, і на факультэце мы стварылі тэатральны гурток "Галава-нага", рэпетавалі ў аўдыторыях і на калідорах, а пасля выступалі ў Беларусі на фэстах і нават за мяжой. У вальнейшыя часіны, калі пешаходка была актыўнай спачатку на Карла Маркса, а пасля ў Верхнім горадзе (у Мінску) - выступалі там з вулічнымі перформансамі. Зараз здаецца неверагодным, як яшчэ менш за 10 год таму мы з калегамі-славенцамі перакрывалі дарожны рух у Магілёве на фэсце "Март-кантакт" (усё ў межах прадстаўлення). Ды яшчэ і на стаўбы там залазілі людзей забаўляючы!
Апошнім часам я грала ў дакументальным тэатры - пакуль рэпетаваць і выступаць па вядомым прычынам складана, і ломка праз гэта капец. Сцэны як хоббі страшэнна не хапае, таму я разумею, як цяжка вам без справы жыцця.
Калі ласка! Успрымайце ўсё, што зараз з вамі адбываецца як тэатральны досвед Ролю, дзе вы на баку дабра. Гэта цяжка, але дабро абавязкова пераможа! Рэалізуйце там напоўніцу свой літаратурны талент! Ого колькі новых п'ес можна будзе паставіць!
Упэўненая, хутка пабачу вам на сцэне. Вельмі хутка!
Моцы!
Кася, 08.07.2021"
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Сяргею Валер'евічу Волкаву:
СІЗА-7, 224030, г. Брэст, вул. Савецкіх памежнікаў, 37
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
politzek.me
Политзаключённый — мой друг. Бери и дружи уже сейчас!
Politzek.me - cайт для дружбы с политзаключёнными. Добавляй себе друзей, выполняй простые задания, которые им помогут, делись результатом.
Forwarded from Вясна / Правы чалавека ў Беларусі
❗«Мы будзем побач, нават калі будзем сядзець». Распавядаем пра шэсць правабаронцаў-вясноўцаў, якія апынуліся за кратамі 14 ліпеня
У «чорную сераду» па ўсёй Беларусі былі затрыманыя адзінаццаць праваабаронцаў-вясноўцаў, а таксама два былых сябры «Вясны». У межах крымінальнай справы па ч.1 і 2 арт. 342 (арганізацыя і фінансаванне групавых дзянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак) і ч. 2 арт. 243 КК (ухіленне ад выплаты падаткаў) у іх правялі ператрусы і дапыталі. На дадзены момант у ІЧУ на Акрэсціна ў якасці падазраваных змясцілі шэсць вясноўцаў: Алеся Бяляцкага, Валянціна Стэфановіча, Уладзіміра Лабковіча, Алену Лапцёнак, Андрэя Палуду, Яўгенію Бабаеву. Таксама на 72 гадзіны затрымалі жонку Уладзіміра Лабковіча Ніну.
Заўтра раніцай сканчваецца 72 гадзіны з моманту іх затрымання: праваабаронцаў павінны адпусціць ці цягам яшчэ сямі сутак выставіць абвінавачванні.
Распавядаем пра справу «Вясны» і пра нашых затрыманых калегаў і каляжанак 👉 bit.ly/2Ui6bpm
У «чорную сераду» па ўсёй Беларусі былі затрыманыя адзінаццаць праваабаронцаў-вясноўцаў, а таксама два былых сябры «Вясны». У межах крымінальнай справы па ч.1 і 2 арт. 342 (арганізацыя і фінансаванне групавых дзянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак) і ч. 2 арт. 243 КК (ухіленне ад выплаты падаткаў) у іх правялі ператрусы і дапыталі. На дадзены момант у ІЧУ на Акрэсціна ў якасці падазраваных змясцілі шэсць вясноўцаў: Алеся Бяляцкага, Валянціна Стэфановіча, Уладзіміра Лабковіча, Алену Лапцёнак, Андрэя Палуду, Яўгенію Бабаеву. Таксама на 72 гадзіны затрымалі жонку Уладзіміра Лабковіча Ніну.
Заўтра раніцай сканчваецца 72 гадзіны з моманту іх затрымання: праваабаронцаў павінны адпусціць ці цягам яшчэ сямі сутак выставіць абвінавачванні.
Распавядаем пра справу «Вясны» і пра нашых затрыманых калегаў і каляжанак 👉 bit.ly/2Ui6bpm
Forwarded from Вясна / Правы чалавека ў Беларусі
❗️Палітзняволеная праваабаронца Яўгенія Бабаева, затрыманая 14 ліпеня ў межах крымінальнай справы, пасля 72 гадзін затрымання выйшла на волю.
Яна застаецца падазраванай па справе і будзе знаходзіцца пад падпіскай аб нявыездзе.
Падрабязнасці 👉 bit.ly/36FJe23
Яна застаецца падазраванай па справе і будзе знаходзіцца пад падпіскай аб нявыездзе.
Падрабязнасці 👉 bit.ly/36FJe23
Forwarded from Вясна / Правы чалавека ў Беларусі
⚡️Праваабаронца і каардынатар кампаніі «Праваабаронцы супраць смяротнага пакарання» Андрэй Палуда і праваабаронца Алена Лапцёнак выйшлі на волю.
Яны былі затрыманы ў межах крымінальнай справы 14 ліпеня.
Яны былі затрыманы ў межах крымінальнай справы 14 ліпеня.
Василий Завадский, правозащитник, врач, специалист по пенитенциарной медицине присоединился к проекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і написал письмо Александру Телего.
"Здравствуйте, уважаемый Александр Анатольевич!
Не предполагал, конечно, что мне придется писать Вам письмо, да еще в такое заведение.
Вы, наверное, знаете, что мне в свое время, как и Вам сейчас, довелось стать не просто специалистом в пенитенциарной медицине и пенитенциарной сфере в целом, но и, посмею сказать, экспертом в этой области. Имею в виду период продолжительностью почти 9 месяцев в 2010 году, который я провел в известной «Американке» и немного еще в Витьбе.
Не могу сказать, что рекомендую кому бы то ни было обогащать свой жизненный опыт такими вот новыми обстоятельствами, но что совершенно точно – сейчас, по прошествии уже более 10 лет, этот вывод прошел проверку временем: я не жалею, что прошел еще и эту школу в своей жизни.
Пишу, конечно, не для того, чтобы рассказать о себе, но для того, чтобы поддержать Вас, уважаемый коллега. Ничего в жизни не происходит зря, просто так. Важно, как мы воспринимаем происходящее, какие выводы из него делаем. Не знаю Вашего отношения к религии, но мне, например, время в заключении очень помогло в укреплении моего христианского фундамента, в лучшем понимании самого ценного, самого важного в жизни. Уверен, что это время и для Вас не проходит без толку – просто потому, что знаю Вас как умного и глубокого человека.
Понимаю, как сложно сейчас в заключении даже чисто физиологически, не говоря уже о психологическом давлении. Летом 2010 года тоже стояла дикая жара, и вот это, пожалуй, было самой настоящей пыткой. Но я уверен, что Вы, уважаемый Александр Анатольевич, стойко перенесете и это испытание, а всё происходящее сделает Вас только крепче, настойчивее, целеустремленнее. А именно такие люди, в том числе такие врачи, очень скоро понадобятся в нашей новой свободной Беларуси.
С нетерпением жду Вас на свободе, чтобы встретиться, пожать Вашу руку и уже лично, а не через переписку, обсудить всё, что нам интересно. Ждать осталось недолго, в этом я уверен.
Горжусь знакомством с Вами и совместной работой.
Всего Вам самого доброго!
С искренним уважением, Василий Завадский."
Вы тоже можете написать лист поддержки Александру Телего:
Тюрьма №1, 230023, г. Гродно, ул. Кирова, 1.
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Здравствуйте, уважаемый Александр Анатольевич!
Не предполагал, конечно, что мне придется писать Вам письмо, да еще в такое заведение.
Вы, наверное, знаете, что мне в свое время, как и Вам сейчас, довелось стать не просто специалистом в пенитенциарной медицине и пенитенциарной сфере в целом, но и, посмею сказать, экспертом в этой области. Имею в виду период продолжительностью почти 9 месяцев в 2010 году, который я провел в известной «Американке» и немного еще в Витьбе.
Не могу сказать, что рекомендую кому бы то ни было обогащать свой жизненный опыт такими вот новыми обстоятельствами, но что совершенно точно – сейчас, по прошествии уже более 10 лет, этот вывод прошел проверку временем: я не жалею, что прошел еще и эту школу в своей жизни.
Пишу, конечно, не для того, чтобы рассказать о себе, но для того, чтобы поддержать Вас, уважаемый коллега. Ничего в жизни не происходит зря, просто так. Важно, как мы воспринимаем происходящее, какие выводы из него делаем. Не знаю Вашего отношения к религии, но мне, например, время в заключении очень помогло в укреплении моего христианского фундамента, в лучшем понимании самого ценного, самого важного в жизни. Уверен, что это время и для Вас не проходит без толку – просто потому, что знаю Вас как умного и глубокого человека.
Понимаю, как сложно сейчас в заключении даже чисто физиологически, не говоря уже о психологическом давлении. Летом 2010 года тоже стояла дикая жара, и вот это, пожалуй, было самой настоящей пыткой. Но я уверен, что Вы, уважаемый Александр Анатольевич, стойко перенесете и это испытание, а всё происходящее сделает Вас только крепче, настойчивее, целеустремленнее. А именно такие люди, в том числе такие врачи, очень скоро понадобятся в нашей новой свободной Беларуси.
С нетерпением жду Вас на свободе, чтобы встретиться, пожать Вашу руку и уже лично, а не через переписку, обсудить всё, что нам интересно. Ждать осталось недолго, в этом я уверен.
Горжусь знакомством с Вами и совместной работой.
Всего Вам самого доброго!
С искренним уважением, Василий Завадский."
Вы тоже можете написать лист поддержки Александру Телего:
Тюрьма №1, 230023, г. Гродно, ул. Кирова, 1.
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Forwarded from Вясна / Правы чалавека ў Беларусі
❗ДФР, Следчы камітэт, Акрэсціна, умовы ўтрымання і спроба вярбоўкі. Гісторыя затрыманай валанцёркі «Вясны» Яўгеніі Бабаевай
Мінскую валанцёрку Яўгенію Бабаеву затрымалі 14 ліпеня – у той дзень прыйшлі і да іншых праваабаронцаў «Вясны». Пасля трох сутак яе нечакана выпусцілі з прапановай супрацоўніцтва з сілавікамі.
Пра гэта, а таксама пра вобшук, допыты, умовы утрымання на Акрэсціна – чытайце ў гісторыі Яўгеніі 👉 bit.ly/2UrmFvp
«Я падазраю, што супрацоўнікам не даносяць інфармацыі, для таго, каб яны самі ўсё ведалі павярхоўна. Яны нават у мяне пры ператрусе дома сказалі: мы нічога не ведаем, нам сказалі прыйсці да вас — мы прыйшлі»
Мінскую валанцёрку Яўгенію Бабаеву затрымалі 14 ліпеня – у той дзень прыйшлі і да іншых праваабаронцаў «Вясны». Пасля трох сутак яе нечакана выпусцілі з прапановай супрацоўніцтва з сілавікамі.
Пра гэта, а таксама пра вобшук, допыты, умовы утрымання на Акрэсціна – чытайце ў гісторыі Яўгеніі 👉 bit.ly/2UrmFvp
«Я падазраю, што супрацоўнікам не даносяць інфармацыі, для таго, каб яны самі ўсё ведалі павярхоўна. Яны нават у мяне пры ператрусе дома сказалі: мы нічога не ведаем, нам сказалі прыйсці да вас — мы прыйшлі»
Журналист, автор канала "жизнь-малина" Никита Мелкозёров присоединился к проекту "Паштоўкі ад вясноўкі" и написал письмо Александру Ивулину.
"Саша, привет.
⠀
Я тут думал, когда мы в последний (или крайний, как авиаторы говорят) раз виделись. Наверное, то был какой-то матч «Крумкачоў». Даже фотки остались. Сочные, будто клубника с «Комаровки», которой мы тебя с ребятами угощали.
⠀
Ещё я думал, что можно сказать про страну, в тюрьмах которой побывали Хижинкова, Маляваныч и Ивулин? Вам в компанию только Паца Вацы не хватает. Прям идеальный идеальный портрет группового зла Беларуси получается… Сюр, конечно.
⠀
Кстати, если раньше мы стебались, будто ты доплачиваешь людям в Минске, чтобы они подходили к тебе с просьбой о фото, то теперь я абсолютно серьёзен. Они настоящие!
⠀
В Вильнюсе есть девочки, которые тягают чёрные майки с твоими фамилией и игровым номером, а также выполняют каждодневную физкультуру в твою поддержку. Ты буквально делаешь страну лучше. Одна знакомая недавно сказала: «Саша даже не представляет, сколько девушек качают попу, ожидая его».
⠀
По факту ты лучше минспорта и минздрава.
⠀
А ещё ты, кажется, лучше держишься, чем мы, люди, которые за тебя переживают во внешнем периметре тюрьмы. Новости о твоей бодрости реально вытягивают периодически. Так что ты даже заочно очень помогаешь. Прикинь, какие вещи ты будешь делать очно, на воле? Главное — не зазнавайся по поводу масштабов собственной личности. Для меня она все равно сомнительная :).
⠀
Клубника с «Комаровки», про которую я выше писал, теперь недоступна нам обоим. Недавно разговаривали с общим знакомым. Так он мне немного напихал. Мол, ты все говоришь, будто эмиграция лучше тюрьмы, но резкий, не по своей воле, Вильнюс — это тоже форма заточения.
⠀
Не могу сказать, будто в полной мере согласен, и уверен, тебе много сложнее моего (ещё раз: красавчик, что хорошо держишься), но думаю, мы оба находимся в местах, которым предпочли бы Минск без нынешней неприятной нагрузки.
⠀
Потому надеюсь на скорую встречу в нашем любимом городе при тех забытых, но все же натуральных обстоятельствах, когда нам за это ничего не будет.
⠀
Саша, выходи быстрее. Девочки почти докачали попы."
Вы тоже можете написать лист поддержки Александру Ивулину:
СИЗО - 1, ул.Володарского, 2, г.Минск, 220030
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Саша, привет.
⠀
Я тут думал, когда мы в последний (или крайний, как авиаторы говорят) раз виделись. Наверное, то был какой-то матч «Крумкачоў». Даже фотки остались. Сочные, будто клубника с «Комаровки», которой мы тебя с ребятами угощали.
⠀
Ещё я думал, что можно сказать про страну, в тюрьмах которой побывали Хижинкова, Маляваныч и Ивулин? Вам в компанию только Паца Вацы не хватает. Прям идеальный идеальный портрет группового зла Беларуси получается… Сюр, конечно.
⠀
Кстати, если раньше мы стебались, будто ты доплачиваешь людям в Минске, чтобы они подходили к тебе с просьбой о фото, то теперь я абсолютно серьёзен. Они настоящие!
⠀
В Вильнюсе есть девочки, которые тягают чёрные майки с твоими фамилией и игровым номером, а также выполняют каждодневную физкультуру в твою поддержку. Ты буквально делаешь страну лучше. Одна знакомая недавно сказала: «Саша даже не представляет, сколько девушек качают попу, ожидая его».
⠀
По факту ты лучше минспорта и минздрава.
⠀
А ещё ты, кажется, лучше держишься, чем мы, люди, которые за тебя переживают во внешнем периметре тюрьмы. Новости о твоей бодрости реально вытягивают периодически. Так что ты даже заочно очень помогаешь. Прикинь, какие вещи ты будешь делать очно, на воле? Главное — не зазнавайся по поводу масштабов собственной личности. Для меня она все равно сомнительная :).
⠀
Клубника с «Комаровки», про которую я выше писал, теперь недоступна нам обоим. Недавно разговаривали с общим знакомым. Так он мне немного напихал. Мол, ты все говоришь, будто эмиграция лучше тюрьмы, но резкий, не по своей воле, Вильнюс — это тоже форма заточения.
⠀
Не могу сказать, будто в полной мере согласен, и уверен, тебе много сложнее моего (ещё раз: красавчик, что хорошо держишься), но думаю, мы оба находимся в местах, которым предпочли бы Минск без нынешней неприятной нагрузки.
⠀
Потому надеюсь на скорую встречу в нашем любимом городе при тех забытых, но все же натуральных обстоятельствах, когда нам за это ничего не будет.
⠀
Саша, выходи быстрее. Девочки почти докачали попы."
Вы тоже можете написать лист поддержки Александру Ивулину:
СИЗО - 1, ул.Володарского, 2, г.Минск, 220030
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Баскетболистка Екатерина Снытина присоединилась к проекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і написала письмо Светлане Братенковой.
"Добрый день, Светлана!
Мы с вами не знакомы, но это не беда, сейчас и познакомимся!:) Меня зовут Катя, я свободная спортсменка и гражданка.
Как всегда трудно начинать письмо и не важно, что я уже подобных писем отправила много за прошедший год, но каждый раз это какое то волнительное чувство. А смогу ли я незнакомому человеку написать что-то нужное, важное, доброе, чтобы ему помогло или вызвало улыбку.
Но лучше делать, чем не делать, у меня есть такой девиз:) я вам расскажу про Чёрное море, посчастливилось побывать пару дней в Грузии. В часе езды от Батуми есть пляж с чёрным песком, протяженность всего 5 км, это магнитные пески. Давным давно эти пески принесло с гор, а всего 5 км ширина потому что две реки по краям не дают его размывать. Говорят они очень полезные для суставов и других разных частей тела, для лучшего эффекта нужно в них закапываться. И действительно, когда я пошла гулять по пляжу смотрю люди закопанные по пояс через каждые 30 метров:) море за эти пару дней было разным, и спокойным прозрачным, и с волнами, которые тебя накрывают с головой, даже видела как вдали проплывала стая дельфинов, показывались плавники то там то тут, хорошо что я их увидела с берега, а то бы наверное побежала по воде от страха думая, что это акулы, хотя какие акулы в Чёрном море. Ну и закат: огромный оранжевый диск соприкасаясь с водой, как будто тает. Светлана я уверена, что вы скоро сами увидите, как солнце заходит за горизонт, сможете почувствовать свежий ветер на своей коже и вдохнуть его полной грудью. Я очень вам благодарна и горжусь вами! Будьте сильной! Ведь когда солнце садится и становится темно, через какое то время обязательно начинает пробиваться рассвет! Обнимаю вас крепко крепко!"
Вы тоже можете написать лист поддержки Светлане Юрьевне Братенковой:
Исправительное учреждение открытого типа №1. 224025, г. Брест, ул. Белорусская, 84а
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
Если Вы не знаете, кому написать письмо, воспользуйтесь @politzeklist_bot, который подскажет политзаключенных, которым пишут меньше всего.
#паштоўкіадвясноўкі
"Добрый день, Светлана!
Мы с вами не знакомы, но это не беда, сейчас и познакомимся!:) Меня зовут Катя, я свободная спортсменка и гражданка.
Как всегда трудно начинать письмо и не важно, что я уже подобных писем отправила много за прошедший год, но каждый раз это какое то волнительное чувство. А смогу ли я незнакомому человеку написать что-то нужное, важное, доброе, чтобы ему помогло или вызвало улыбку.
Но лучше делать, чем не делать, у меня есть такой девиз:) я вам расскажу про Чёрное море, посчастливилось побывать пару дней в Грузии. В часе езды от Батуми есть пляж с чёрным песком, протяженность всего 5 км, это магнитные пески. Давным давно эти пески принесло с гор, а всего 5 км ширина потому что две реки по краям не дают его размывать. Говорят они очень полезные для суставов и других разных частей тела, для лучшего эффекта нужно в них закапываться. И действительно, когда я пошла гулять по пляжу смотрю люди закопанные по пояс через каждые 30 метров:) море за эти пару дней было разным, и спокойным прозрачным, и с волнами, которые тебя накрывают с головой, даже видела как вдали проплывала стая дельфинов, показывались плавники то там то тут, хорошо что я их увидела с берега, а то бы наверное побежала по воде от страха думая, что это акулы, хотя какие акулы в Чёрном море. Ну и закат: огромный оранжевый диск соприкасаясь с водой, как будто тает. Светлана я уверена, что вы скоро сами увидите, как солнце заходит за горизонт, сможете почувствовать свежий ветер на своей коже и вдохнуть его полной грудью. Я очень вам благодарна и горжусь вами! Будьте сильной! Ведь когда солнце садится и становится темно, через какое то время обязательно начинает пробиваться рассвет! Обнимаю вас крепко крепко!"
Вы тоже можете написать лист поддержки Светлане Юрьевне Братенковой:
Исправительное учреждение открытого типа №1. 224025, г. Брест, ул. Белорусская, 84а
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
Если Вы не знаете, кому написать письмо, воспользуйтесь @politzeklist_bot, который подскажет политзаключенных, которым пишут меньше всего.
#паштоўкіадвясноўкі
Літаратар Алесь Плотка далучыўся да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісаў верш-ліст Андрэю Аляксандраву.
"Слова
Слова, што ёсць паміж намі.
Можа быць ветрам, быць можа цунамі.
Слова трымае нябёсы.
Кажуць, ім можна вастрыць косы.
Кажуць, ім можна звальваць сцены,
Ламаць сцэнары і сістэмы.
Кажуць пра слова, вельмі шмат кажуць.
Так моцна баліць яно, хоць і не важыць.
Якое яно, калі трэба выжыць?
Вораг народу – гулкая ціша.
Што – дзеяслоў ці прыкметнік,
Калі навакол апраметная?
Я не магу яго вымавіць.
Я не магу яго вымаліць.
Я не магу яго выдумаць.
Не Валодаю ім.
Адно выпускаю дым
У валадарстве чужым.
Маўчу:
Вось мой матыў.
Слухаю,
Што скажаш Ты.
Мы словы на вуснах усіх палітзэкаў.
Мы не належым сабе.
Слухаю,
Што скажаш Ты."
Вы можаце напісаць ліст Андрэю Валер'евічу Аляксандраву:
СІЗА-1, 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Слова
Слова, што ёсць паміж намі.
Можа быць ветрам, быць можа цунамі.
Слова трымае нябёсы.
Кажуць, ім можна вастрыць косы.
Кажуць, ім можна звальваць сцены,
Ламаць сцэнары і сістэмы.
Кажуць пра слова, вельмі шмат кажуць.
Так моцна баліць яно, хоць і не важыць.
Якое яно, калі трэба выжыць?
Вораг народу – гулкая ціша.
Што – дзеяслоў ці прыкметнік,
Калі навакол апраметная?
Я не магу яго вымавіць.
Я не магу яго вымаліць.
Я не магу яго выдумаць.
Не Валодаю ім.
Адно выпускаю дым
У валадарстве чужым.
Маўчу:
Вось мой матыў.
Слухаю,
Што скажаш Ты.
Мы словы на вуснах усіх палітзэкаў.
Мы не належым сабе.
Слухаю,
Што скажаш Ты."
Вы можаце напісаць ліст Андрэю Валер'евічу Аляксандраву:
СІЗА-1, 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Музыкант и актёр Павел Городницкий присоединился к проекту "Паштоўкі ад вясноўкі" и написал письмо Олегу Рубцу.
"Добрый день, дорогой Олег! Меня зовут Павел, я музыкант и актёр, мы не знакомы, но может быть ты когда то слышал группу "Разбітае сэрца пацана”, я там играю. А ещё у нас день рождения с тобой в один день, только я 1983 года рождения). По своему короткому тюремному опыту в Жодино знаю как радуют и греют письма, пусть и от незнакомых людей, поэтому и пишу тебе. Хочу сказать, что считаю тебя и остальных политзаключённых настоящими героями Беларуси и верю, что справедливость восторжествует и вы выйдете значительно раньше отмерянного вам срока, а пока не отчаивайся, знай, что о тебе думают, помнят и ждут миллионы беларусов! Когда-то это тёмное время безусловно закончится и надо будет строит новую Беларусь, в которой очень нужны будут образованные люди, поэтому, если есть такая возможность, читай книги, занимайся самообразованием, совершенствуйся! Очень важно не падать духом и верить, что всё это не зря! Если возникнет желание, то буду рад ответу. Расскажи как ты, о чём думаешь, как проводишь время, как вас кормят?Лепите ли из хлеба шахматы? Обнимаю и жду твоего скорейшего освобождения. Павел."
Вы тоже можете написать лист поддержки Олегу Викторовичу Рубцу:
ИК №1, 211440, г. Новополоцк, ул. Техническая, 8.
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Добрый день, дорогой Олег! Меня зовут Павел, я музыкант и актёр, мы не знакомы, но может быть ты когда то слышал группу "Разбітае сэрца пацана”, я там играю. А ещё у нас день рождения с тобой в один день, только я 1983 года рождения). По своему короткому тюремному опыту в Жодино знаю как радуют и греют письма, пусть и от незнакомых людей, поэтому и пишу тебе. Хочу сказать, что считаю тебя и остальных политзаключённых настоящими героями Беларуси и верю, что справедливость восторжествует и вы выйдете значительно раньше отмерянного вам срока, а пока не отчаивайся, знай, что о тебе думают, помнят и ждут миллионы беларусов! Когда-то это тёмное время безусловно закончится и надо будет строит новую Беларусь, в которой очень нужны будут образованные люди, поэтому, если есть такая возможность, читай книги, занимайся самообразованием, совершенствуйся! Очень важно не падать духом и верить, что всё это не зря! Если возникнет желание, то буду рад ответу. Расскажи как ты, о чём думаешь, как проводишь время, как вас кормят?Лепите ли из хлеба шахматы? Обнимаю и жду твоего скорейшего освобождения. Павел."
Вы тоже можете написать лист поддержки Олегу Викторовичу Рубцу:
ИК №1, 211440, г. Новополоцк, ул. Техническая, 8.
Просим Вас писать листы поддержки и другим заключенным, информацию о них можно взять на тематических сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Forwarded from Вясна / Правы чалавека ў Беларусі
❗️Палітзняволеная праваабаронца «Вясны» Марфа Рабкова страціла прытомнасць падчас прагулкі
Як стала вядома, учора, 25 ліпеня, Марфа Рабкова на прагулцы ў СІЗА-1 страціла прытомнасць. Яе артэрыяльны ціск склаў 80/60 (мм. рт. сл). Яго вымераў лекар СІЗА-1, а таксама зрабіў Марфе кардыяграму.
«Вясне» не вядома, ці даваліся Марфе пры гэтым якія-небудзь лекі. Цяпер яна знаходзіцца на пасцельным рэжыме ў сваёй камеры і адчувае моцную слабасць. Таксама вядома, што цягам двух месяцаў Марфа мае патрэбу ў стаматолагу. Яна пісала заяву пра гэта, але Следчы камітэт (а менавіта ён прымае такое рашэнне) ёй у гэтым адмовіў.
📨 Падтрымаць Марфу лістамі і паштоўкамі салідарнасці:
- СІЗА-1, г.Мінск, вул.Валадарскага, д.2 220030, Марыя Аляксандраўна Рабкова
💻 Напісаць анлайн 👉 bit.ly/3jwJMLn
Як стала вядома, учора, 25 ліпеня, Марфа Рабкова на прагулцы ў СІЗА-1 страціла прытомнасць. Яе артэрыяльны ціск склаў 80/60 (мм. рт. сл). Яго вымераў лекар СІЗА-1, а таксама зрабіў Марфе кардыяграму.
«Вясне» не вядома, ці даваліся Марфе пры гэтым якія-небудзь лекі. Цяпер яна знаходзіцца на пасцельным рэжыме ў сваёй камеры і адчувае моцную слабасць. Таксама вядома, што цягам двух месяцаў Марфа мае патрэбу ў стаматолагу. Яна пісала заяву пра гэта, але Следчы камітэт (а менавіта ён прымае такое рашэнне) ёй у гэтым адмовіў.
📨 Падтрымаць Марфу лістамі і паштоўкамі салідарнасці:
- СІЗА-1, г.Мінск, вул.Валадарскага, д.2 220030, Марыя Аляксандраўна Рабкова
💻 Напісаць анлайн 👉 bit.ly/3jwJMLn
Пісьменніца Валярына Кустава далучылася да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісала ліст Уладзіміру Лабковічу.
"Вітанкі, Лабковіч!
Неяк чула, што па прозвішчы цябе называюць сябры. Вось і я так вырашыла назваць, каб табе ўтульней ды весялей ліст было гэты чытаць. Каб было нешта сваё хоць праз паперу.
Не спынюся паўтараць: пашанцавала тым, хто з вамі, вясноўцамі, цяпер дзеліць камеры. Ім неймаверна пашанцавала. Перакананая, ты меў рацыю: вы будзеце дапамагаць людзям, дзе б ні былі: ты, Валік, Алесь... І нават там, дзе цяпер. І зараз дапамагаеце, адукоўваеце, падтрымліваеце, асвячаеце, весяліцеся, травіце пацешныя байкі...
Вы не проста крутыя. Вы крутыя супергероі беларускага народу. О, дарэчы, трэба замуціць такі матыватар: памятаеш, тую фотку, дзе ты, Валянцін і Алесь ідзяце па вуліцы і паказваеце "віктары"? Трэ гэтую карцінку ўзяць і дамаляваць вам строі супергерояў: бэтман, чалавек-павук, супермэн... Ты якім хочаш быць? 😉
Ведаеш, я зразумела за апошні час, што Радзіма - гэта не тэрыторыя, а людзі. Яе немагчыма скрасці. Як немагчыма канфіскаваць у чалавека, у беларуса, у нас усіх - сяброўства, любоў ці павагу.
Хаця менавіта страту адчучаеш перадусім спачатку. Страту самага дарагога: Свабоды, Айчыны, родных, магчымасцяў... Але ведаю, што ты крэпкі арэшак. І немагчыма зламаць нязломнага. Памятаеш песеньку Сержука? Працяг суседняга пляча - жыве ў маім плячы - і людажэрам-крумкачам нас не перамагчы...
Што б ты ні не зрабіў - мы заўжды на тваім баку, памятай. Толькі не ахвяруй сабой, калі ласка. Бо Звышчалавек - гэта ўсяго толькі лірычны герой Ніцшэ, а не ён сам. Ты ўжо герой.
Тое, што адбываецца, ведаю, толькі мацней цябе загартуе. Усіх нас.
Нават калі яны нас усіх выкінуць з краіны - за межы ці ў турму, то ўсё адно позна - мы ўжо сталі нацыяй. І застанемся нацыяй. Цяпер увесь беларускі народ - як выгнаннікі, якія страцілі свой Купалаўскі. Але гэта не канец. Гэта пачатак. Пачатак яго канца. І Дзікае паляванне ўжо поруч... І гэта пачатак нас. Радзіма там - дзе мы. Дзе кожны з нас: ты, Валік, Алесь і нават я... Але не ён. Дзе нашыя дзеці, нашы родныя, нашы любімыя. Беларусь - гэта мы.
Старайся спаць, калі ёсць магчымасць, гэта, кажуць, надае аптымізму.
Давай пашукаем: мо ў каталогу кнігаў, сярод тых, што можна замовіць, - раптам ёсць нешта пра Рым.
PS. Можаш павіншаваць, гэта мой дэбютны ліст да палітвязня. Сорамна, канечне. Буду выпраўляцца.
Найшчыра,
Валярына".
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Уладзіміру Мікалаевічу Лабковічу:
СІЗА-1, 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Вітанкі, Лабковіч!
Неяк чула, што па прозвішчы цябе называюць сябры. Вось і я так вырашыла назваць, каб табе ўтульней ды весялей ліст было гэты чытаць. Каб было нешта сваё хоць праз паперу.
Не спынюся паўтараць: пашанцавала тым, хто з вамі, вясноўцамі, цяпер дзеліць камеры. Ім неймаверна пашанцавала. Перакананая, ты меў рацыю: вы будзеце дапамагаць людзям, дзе б ні былі: ты, Валік, Алесь... І нават там, дзе цяпер. І зараз дапамагаеце, адукоўваеце, падтрымліваеце, асвячаеце, весяліцеся, травіце пацешныя байкі...
Вы не проста крутыя. Вы крутыя супергероі беларускага народу. О, дарэчы, трэба замуціць такі матыватар: памятаеш, тую фотку, дзе ты, Валянцін і Алесь ідзяце па вуліцы і паказваеце "віктары"? Трэ гэтую карцінку ўзяць і дамаляваць вам строі супергерояў: бэтман, чалавек-павук, супермэн... Ты якім хочаш быць? 😉
Ведаеш, я зразумела за апошні час, што Радзіма - гэта не тэрыторыя, а людзі. Яе немагчыма скрасці. Як немагчыма канфіскаваць у чалавека, у беларуса, у нас усіх - сяброўства, любоў ці павагу.
Хаця менавіта страту адчучаеш перадусім спачатку. Страту самага дарагога: Свабоды, Айчыны, родных, магчымасцяў... Але ведаю, што ты крэпкі арэшак. І немагчыма зламаць нязломнага. Памятаеш песеньку Сержука? Працяг суседняга пляча - жыве ў маім плячы - і людажэрам-крумкачам нас не перамагчы...
Што б ты ні не зрабіў - мы заўжды на тваім баку, памятай. Толькі не ахвяруй сабой, калі ласка. Бо Звышчалавек - гэта ўсяго толькі лірычны герой Ніцшэ, а не ён сам. Ты ўжо герой.
Тое, што адбываецца, ведаю, толькі мацней цябе загартуе. Усіх нас.
Нават калі яны нас усіх выкінуць з краіны - за межы ці ў турму, то ўсё адно позна - мы ўжо сталі нацыяй. І застанемся нацыяй. Цяпер увесь беларускі народ - як выгнаннікі, якія страцілі свой Купалаўскі. Але гэта не канец. Гэта пачатак. Пачатак яго канца. І Дзікае паляванне ўжо поруч... І гэта пачатак нас. Радзіма там - дзе мы. Дзе кожны з нас: ты, Валік, Алесь і нават я... Але не ён. Дзе нашыя дзеці, нашы родныя, нашы любімыя. Беларусь - гэта мы.
Старайся спаць, калі ёсць магчымасць, гэта, кажуць, надае аптымізму.
Давай пашукаем: мо ў каталогу кнігаў, сярод тых, што можна замовіць, - раптам ёсць нешта пра Рым.
PS. Можаш павіншаваць, гэта мой дэбютны ліст да палітвязня. Сорамна, канечне. Буду выпраўляцца.
Найшчыра,
Валярына".
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Уладзіміру Мікалаевічу Лабковічу:
СІЗА-1, 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Спявачка і паэтка Кацярына Ваданосава далучылася да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісала ліст Івану Каневага.
"Сардэчна вітаю Вас, шаноўны спадар Іван! Мы з Вамі, на жаль, незнаёмыя, але мне падаецца, што гэты (безумоўна, сумны) факт не з'яўляецца перашкодай для напісання Вам ліста:)
Калі я даведалася, што Вы маеце дачыненне да музыкі, то падумала: "З гэтым чалавекам мне, без сумневу, будзе, пра што пагаварыць!"
Я таксама люблю музыку, сама займаюся ёй, пішу песні ды да нядаўняга часу выступала. Тыя, хто слухаў мае альбомы, кажуць, што гэта фоль-рок, бо мне падабаецца ўплятаць у аранжыроўкі крышку нестандартныя для тыповага рок-гурта інструменты: цымбалы, скрыпку, віяланчэль, духавыя... А натхненнем заўсёды лічыла дзьве плыні: класічны рок і рок-н-рол 60-70-х, а, з другога боку, сярэднявечную і барочную музыку. Напэўна, тое, што я гісторык, бачна па маім лісце?:) Такімі літаркамі пісалі ў ХІІ стагоддзі (канешне, раўнейшымі і прыгажэйшымі). Згадзіцеся, яны вельмі падобныя да сучасных?) А потым прыйшла вычварная готыка:)
...Спадар Іван, мне вельмі-вельмі хочацца, каб Вы не гублялі надзеі. Калі ласка, трымайцеся, паспрабуйце знаходзіць хаця б кроплю радасці ў кожным новым дні! Гэта цяжка; проста не забывайцеся, што ёсць тыя, хто чакаюць і любяць Вас. А я буду моцна спадзявацца на Ваш адказ. Напэўна, я падаюся Вам зусім дыназаўрам са сваёй любоўю да "Лед Зэпелін" і Дзюфая (быў такі кампазітар у ХV стагоддзі))? Якую музыку любіце Вы? Парайце што-небудзь: час мне стрэсці з сябе пыл вякоў!:)
Дзякуй Вам за ўсё. Прыміце маю павагу і гэтыя нязграбныя словы падтрымкі.
Кацярына Ваданосава."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Івану Віктаравічу Канявега:
ПК №15, 213105, г. Магілёў, п / а Вейна, Слаўгарадская шаша 183
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Сардэчна вітаю Вас, шаноўны спадар Іван! Мы з Вамі, на жаль, незнаёмыя, але мне падаецца, што гэты (безумоўна, сумны) факт не з'яўляецца перашкодай для напісання Вам ліста:)
Калі я даведалася, што Вы маеце дачыненне да музыкі, то падумала: "З гэтым чалавекам мне, без сумневу, будзе, пра што пагаварыць!"
Я таксама люблю музыку, сама займаюся ёй, пішу песні ды да нядаўняга часу выступала. Тыя, хто слухаў мае альбомы, кажуць, што гэта фоль-рок, бо мне падабаецца ўплятаць у аранжыроўкі крышку нестандартныя для тыповага рок-гурта інструменты: цымбалы, скрыпку, віяланчэль, духавыя... А натхненнем заўсёды лічыла дзьве плыні: класічны рок і рок-н-рол 60-70-х, а, з другога боку, сярэднявечную і барочную музыку. Напэўна, тое, што я гісторык, бачна па маім лісце?:) Такімі літаркамі пісалі ў ХІІ стагоддзі (канешне, раўнейшымі і прыгажэйшымі). Згадзіцеся, яны вельмі падобныя да сучасных?) А потым прыйшла вычварная готыка:)
...Спадар Іван, мне вельмі-вельмі хочацца, каб Вы не гублялі надзеі. Калі ласка, трымайцеся, паспрабуйце знаходзіць хаця б кроплю радасці ў кожным новым дні! Гэта цяжка; проста не забывайцеся, што ёсць тыя, хто чакаюць і любяць Вас. А я буду моцна спадзявацца на Ваш адказ. Напэўна, я падаюся Вам зусім дыназаўрам са сваёй любоўю да "Лед Зэпелін" і Дзюфая (быў такі кампазітар у ХV стагоддзі))? Якую музыку любіце Вы? Парайце што-небудзь: час мне стрэсці з сябе пыл вякоў!:)
Дзякуй Вам за ўсё. Прыміце маю павагу і гэтыя нязграбныя словы падтрымкі.
Кацярына Ваданосава."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Івану Віктаравічу Канявега:
ПК №15, 213105, г. Магілёў, п / а Вейна, Слаўгарадская шаша 183
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Музыка і мастак Андрусь Такінданг далучыўся да праекту "Паштоўкі ад вясноўкі" і напісаў ліст Мікіту Ганчарову.
"Добры дзень, Мікіта. Мяне клічуць Андрусь. Я музыка і мастак з Мінска. Хачу гэтым лістом падбадзёрыць вас і перадаць словы падзякі і падтрымкі. У вас наперадзе доўгае і шчаслівае жыццё, няхай час праведзены ў зняволенні будзе ўсяго толькі маленькім эпізодам у вашым лёсе. Малюся за вашае здароўе і вяртанне на свабоду, хай Бог бароніць і дапамагае. Калі я не памыляюся, вы з Брэста? Мне пашчасціла бываць у вашым прыгожым горадзе, піць каву, гуляць па пешаходнай вуліцы. Магчыма, калі-небудзь мы з вамі перасячэмся на вуліцах Мінска, Брэста ці іншага горада і тады зможам пагутарыць ужывую. Цяпер у Беларусі гарачае надвор'е, па вечарах людзі запаўняюць рэстараны, кавярні, бары, шмат хто выезжае на прыроду (рэкі, лясы). Але па-сапраўднаму поўнае, гарманічнае жыццё пачнецца толькі тады, калі вы зможаце выйсці на свабоду. Беларусь чакае вас, кожная хвіліна набліжае заканчэнне турэмнага тэрміну. Да сустрэчы на волі."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Мікіту Максімавічу Ганчарову:
СІЗА-7, 224030, г. Брэст, вул. Савецкіх памежнікаў, 37
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
"Добры дзень, Мікіта. Мяне клічуць Андрусь. Я музыка і мастак з Мінска. Хачу гэтым лістом падбадзёрыць вас і перадаць словы падзякі і падтрымкі. У вас наперадзе доўгае і шчаслівае жыццё, няхай час праведзены ў зняволенні будзе ўсяго толькі маленькім эпізодам у вашым лёсе. Малюся за вашае здароўе і вяртанне на свабоду, хай Бог бароніць і дапамагае. Калі я не памыляюся, вы з Брэста? Мне пашчасціла бываць у вашым прыгожым горадзе, піць каву, гуляць па пешаходнай вуліцы. Магчыма, калі-небудзь мы з вамі перасячэмся на вуліцах Мінска, Брэста ці іншага горада і тады зможам пагутарыць ужывую. Цяпер у Беларусі гарачае надвор'е, па вечарах людзі запаўняюць рэстараны, кавярні, бары, шмат хто выезжае на прыроду (рэкі, лясы). Але па-сапраўднаму поўнае, гарманічнае жыццё пачнецца толькі тады, калі вы зможаце выйсці на свабоду. Беларусь чакае вас, кожная хвіліна набліжае заканчэнне турэмнага тэрміну. Да сустрэчы на волі."
Вы можаце напісаць ліст падтрымкі Мікіту Максімавічу Ганчарову:
СІЗА-7, 224030, г. Брэст, вул. Савецкіх памежнікаў, 37
Таксама заклікаем вас пісаць лісты і іншым палітвязням, інфармацыю пра палітвязвяў можна ўзяць на тэматычных сайтах:
1) https://prisoners.spring96.org/be
2) https://politzek.me/friends
3) https://dissidentby.com
#паштоўкіадвясноўкі
Forwarded from Вясна: Палітвязні Беларусі
🕊«Мы выбралі нашу сумесную будучыню. І гэта самы важны выбар для народа і грамадства». Аб чым піша праваабаронца Марфа Рабкова на волю
🔹Адзінства — наша сіла, сапраўднае адзінства і салідарнасць, а не тое, у гонар чаго прыдумалі новае свята 17 верасня. Так іранічна, што гэтае свята супала з днём майго затрымання. Вельмі сімвалічна;
🔹Дзякуй табе вялікі за падтрымку і тое, што ты гатовая падарыць мне частку сваіх сілаў. Ад такога хочацца плакаць, але гэта цёплыя і добрыя слёзы захаплення ад нашых людзей;
🔹Я таксама ўпэўненная, што ўсё будзе добра. Прагрэс і развіццё можна стрымаць на некаторы час, але не спыніць. Гісторыя гэта цудоўна пацвярджае.
🔹Сапраўды, што мы выбралі сябе і адначасова адзін аднаго. Мы выбралі нашу сумесную будучыню. І гэта самы важны выбар для народа і грамадства.
💌Падтрымаць Марфу лістамі і паштоўкамі салідарнасці па адрасе: СІЗА-1. 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
💻 Напісаць анлайн 👉 bit.ly/3jwJMLn
🔹Адзінства — наша сіла, сапраўднае адзінства і салідарнасць, а не тое, у гонар чаго прыдумалі новае свята 17 верасня. Так іранічна, што гэтае свята супала з днём майго затрымання. Вельмі сімвалічна;
🔹Дзякуй табе вялікі за падтрымку і тое, што ты гатовая падарыць мне частку сваіх сілаў. Ад такога хочацца плакаць, але гэта цёплыя і добрыя слёзы захаплення ад нашых людзей;
🔹Я таксама ўпэўненная, што ўсё будзе добра. Прагрэс і развіццё можна стрымаць на некаторы час, але не спыніць. Гісторыя гэта цудоўна пацвярджае.
🔹Сапраўды, што мы выбралі сябе і адначасова адзін аднаго. Мы выбралі нашу сумесную будучыню. І гэта самы важны выбар для народа і грамадства.
💌Падтрымаць Марфу лістамі і паштоўкамі салідарнасці па адрасе: СІЗА-1. 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2
💻 Напісаць анлайн 👉 bit.ly/3jwJMLn