Старыя фота Вілейшчыны

1930-я гады. Вялейка. Першая Святая Камунія. Сям'я Тамашэўскіх. Фотаатэлье сям'і Берман.

Крыніца: https://vk.com/staraja_vilejka

#вілейка #вялейка #вилейка #вилейский #вилейскийрайон #вілейскіпавет #старыяфота #староефото

Краязнаўца Кастусь Шыталь піша:

"БЕЛАРУСКАЯ МОВА Ў ВЯЛЕЙСКАЙ ШКОЛЕ Ў 1927 ГОДЗЕ

Mikalaj Menski апублікаваў на старонцы Старая Вялейка школьнае пасведчанне вучня пачатковай школы ў Вялейцы з 1927/28 года.

Дакумент цікавы тым, што сярод прадметаў у ім пазначаная - беларуская мова.

У 1927 годзе пад уплывам Таварыства Беларускай Школы, якое мела сваю акруговую ўправу ў Вялейцы, у многіх мясцовасцях бацькі вучняў падавалі дэкларацыі аб жаданні навучання дзяцей на беларускай мове. Польскія ўлады адхілялі гэтыя дэкларацыі на падставе фармальных і іншых прычын, але некаторыя з іх усё ж былі задаволеныя, і ў Заходняй Беларусі ў некалькіх дзясятках дзяржаўных школ пачалі вывучаць беларускую мову.

Пазней рознымі спосабамі беларускую мову са школ выкідавалі. У Маладзечне, як пісаў мясцовы карэспандэнт у адной з віленскіх газетаў "вучылі па-беларуску ды перасталі". У Шаркоўшчыне беларускую мову скасавалі ў 1935 годзе, у Баярах каля Падсвілля - у 1934, у Жабінцы каля Глыбокага - у 1937.

Колькі часу вывучалі беларускую мову ў школе ў Вялейцы - невядома. Пакуль што не знайшоў пазнейшых згадак ні пра яе існаванне, ні пра яе скасаванне.

На ілюстрацыях - выцінкі з газет "Наша Праца", №50, 1927 і "Głos Wileński", Nr. 38, 1927."

#вілейка #вялейка #вилейка #ТБШ #мова #вілейскі #вілейскіпавет #вилейскийповет #вилейский

Старыя фота Вілейшчыны

Да 1930 года. Вялейскі павет. Супрацоўнікі паліцэйскага ўчастка ў Куранцы. Інтэрбелум.

Крыніца: https://vk.com/staraja_vilejka

#вілейскі #вілейскіраён #вялейка #староефота #старыяфота #куранец #вілейскі #вілейскіпавет #вилейка #Куренец #старыефото #вилейский #вилейскийрайон #вилейскийповет

Старыя фота Вілейшчыны

16 лютага 1931г. Вілейка.

Першая рэгіянальная канферэнцыя габрэйскага нацыянальнага фонду.


#вілейскі #вілейскіпавет #вілейка #вялейка #вилейка #вилейский #Вилейка #староефото #старыяфота

23 красавіка 1918 году ў мястэчку Хаценчыцы Вілейскага павету мясцовая моладзь з таварыства “Вянок” паставіла п’есу “Паўлінка” Янкі Купалы і мела шмат добрых водгукаў. Сцэна, на якой граўся спэктакль была аздоблена нацыянальным сьцягам і надпісам “Ніхай жыве вольная Беларусь!”

#вілейка #вялейка #вилейка #вилейский #вилейскийповет #хотенчицы #хаценчыцы #паўлінка #купала #вілейскі #Вілейскіраён #вілейскіпавет

Хаценчыцы, Вялейскі павет. Пастарунак паліцыі. 1930-я гады.

Са збораў Музея гісторыі фатаграфіі ў Кракаве.

#вилейка #вялейка #вілейка #хаценчыцы #вілейскі #вілейскіпавет #пастарунак #вилейский #вилейскийповет #старыефото #старыяфота

Да 1924 Вялейскі павет. Пастраенне за касцелам. Фотаздымкі з альбому дзейнасці дзяржаўнай паліцыі РП на Вялейшчыне. Інтэрбелум.

Крыніца: https://vk.com/staraja_vilejka

#вілейка #вялейка #вілейшчына #вілейскіпавет #вілейскі #вилейский #вилейка #вилейскийповет

Расклад некаторых міжгародніх аўтобусаў з Вільні ў 1939 годзе. Расклад няпоўны - у ім не адлюстраваная прыкладна палова накірункаў.

Вялейскім сябрам будзе цікава даведацца, што існаваў аўтобусны маршрут Вільня - Ілля, адпраўленне з Вільні а 16:00. I ў Даўгiнава ў 15.30.

Краязнаўца Кастусь Шыталь

#даўгінава #долгиново #вилейка #вялейка #вілейка #вилейский #вилейскийрайон #вілейскіпавет #илья #илия #iльля #iлiя

18 траўня 1938 года ў вёсцы Цынцавічы Вілейскага павета нарадзіўся Міхаіл Антонавіч Казінец (1938-2021) - беларускі дырыжор, прафесар, педагог, Народны артыст БССР, галоўны дырыжор Дзяржаўнага акадэмічнага народнага аркестра Беларусі, рэктар Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі.

#Цынцавічы #вілейскі #Вілейскіраён #вілейка #вялейка #вілейскіпавет #Казінец #цинцевичи #вилейка #вилейский #вилейскийрайон ##вилейскийповет #Козинец

1 чэрвеня (19 мая) 1904 года памёр наш зямляк Іван Кандрацьеў - рускі гісторык, масквазнаўца, празаік, паэт, драматург, педагог, перакладчык.

Ён нарадзіўся 9 (21) чэрвеня 1849 года ў вёсцы Каловічы Вілейскага павета ў беднай сялянскай сям'і.

Вучыўся і працаваў у Смаленску, Пецярбургу, Вільні, а потым пераехаў у Маскву.

З 1870-х гг. з'яўляўся сакратаром маскоўскіх перыядычных выданняў, свае вершы, апавяданні, раманы змяшчаў у «Ремесленной газете», «Русской газете», «Новостях дня», у часопісах «Московское обозрение», «Спутник», «Россия» і многіх іншых. Асобнымі выданнямі ў Маскве выходзілі п'есы-жарты, драмы з народнага жыцця, гістарычныя аповесці і драмы, паэмы. У песенны фальклор ўвайшлі раманс «Эти очи — темны ночи», «Очаровательные глазки» і іншыя яго песні і рамансы. Мяркуецца, што яму належыць зыходны тэкст рускай народнай песні «По диким степям Забайкалья». На тэксты Кандрацьева музыку пісалі Васіль Андрэевіч Залатароў і іншыя кампазітары.

У 1872 годзе, будучы акцёрам трупы Народнага тэатра А. Ф. Фядотава, на арганізаванай у гонар 200-годдзя з дня нараджэння Пятра I Політэхнічнай выставе ў Маскве атрымаў за сваю гістарычную драму «На Паволжы» Вялікі залаты медаль.

Кандрацьеў друкаваў раманы «Салтычиха», аповесці, драматычныя карціны ў вершах «Смерть Аттилы», «Пушкин у цыган», «Пир Стеньки Разина», гістарычныя нарысы «Седая старина Москвы», вершы, пераклады.

1 ліпеня 2015 на радзіме ў Каловічах адкрытая мемарыяльная пліта Кандрацьеву. Аўтар — Анатоль Капцюг.

#Вілейка #Вялейка #вілейскі #вілейскіпавет #каловічы #Кандрацьеў #Вілейшчына #Вилейка #Вилейский #вилейскийрайон #вилейскийповет #Кондратьев #коловичи #коптюг #Капцюг