#متن_شعر

تمام عالم جسم
علی سفینه نوح و همه جهان دریاست
علی مدرس جبریل در شناخت حق
علی معلم آدم به علّم الاَسما ست
علی بقول پیامبر درِ مدینه ی علم
ز در درآی که راه خطا همیشه خطاست
کَننده ی در خیبر بود وصی رسول
نه آنکه کرد فرار از جهاد عقل کجاست
کسی که گفت سلونی سزد امامت را
نه آنکسی که به لولا به جهل خود گویاست
کسی که جای نبی خفت جانشین نبی است
نه آنکه راحتی زجان خویش را می خواست
خدا گواست پی دشمن علی نروم
حلال زاده رهش از حرامزاده جداست
مال محض را با چشم خود ما در نجف دیدیم
سجود ناقصی دارند مردان ظل ایوانش
به تکوینی که من از آن جمال کل خبر دارم
به یوسف می ‌دهد تعلیمِ زیبایی غلامانش
مرا شانی که مخفی مانده است از انبیا، این است
نمی‌دانم که در جنت کدامین است دربانش
حدیث کامل لولاک شرح کاملی دارد
که لولای در جنت بچرخد تحت فرمانش
به صبح از آستینش صد کلیم الله می ریزد
چراغ تور بیرون می زند شب از گریبانش
چنان عید غدیرش دلربا افتاده در عالم
که یک هفته جلوتر می‌روم از خود به قربانش
ای علمدار خدا صاحب شمشیر دوسر
اسدالله علی ای زره پیغمبر
یکی از پابه رکابان حریمت حمزه
گوشه ای از سکنات و وجناتت جعفر
ضربه ای را که تو در غزوه ی احزاب زدی
از عبادات ملک جن و بشر سنگین تر
کس جلودار تو ای حیدر کرار نبود
شاهد قدرت بازوی تو باب الخیبر
بی سبب نیست که عباس زره میپوشد
در دل علقمه میگفت انا بن الحیدر

@velayattv

#متن_شعر

غزلی بخوان بشوَد عیان ، که امیرِ روز جزا علیست
که حسابِ ما که عِقابِ ما ، که عذابِ ما همه با علیست

نشد از غم ضُعَفا جدا ، و َ کسی که در پیِ هر گدا
برَوَد شبانه و بی صدا ، ببَرَد لباس و غذا علیست

همه رمز و راز جهان بدان ، شده در عبای علی نهان
شد اگر کسی یَل و پهلوان ، به یقین که از دَمِ یا علیست

همه دم بگو بِکَ یا علی ، که نفس علی که هوا علی
که دوا علی که شِفا علی ، که دعای دفعِ بلا علیست

ز علی کسی که جدا شود ، و اگرچه از خُلفا شود
تو بِدان که یک شَبه لا شود ، به خدا که نونِ لَنا علیست

بوَد اولین ، بوَد آخِرین ، شَهِ مسلمین ، شَهِ مومنین
برو در صفاتِ خدا ببین ، نه علی خدا که خدا علیست

بروَد فراتَر از آن چه که ، نرسیده بالِ ملائکه
قَدَری که در دلِ معرکه ، درِ قلعه کنده ز جا علیست

چه صلابتی و چه شوکتی ، چه شجاعتی و چه هیبتی
به صفا و مروه چه حاجتی ، به صفا قَسم که صفا علیست

نجف است و ساغَرِ تا لبه ، نجف است و مستی هر شبه
نجف است و گیجی عقربه ، تب و لرزِ قبله نما علیست

وَ به لطفِ پاکی مادرم ، نشدم حرامی و از سَرم
نرود که بنده ی حیدرم ، سَنَد شرافتِ ما علیست

شعر از :
#محسن_کاویانی

@velayattv

#متن_شعر

غزلی بخوان بشوَد عیان ، که امیرِ روز جزا علیست
که حسابِ ما که عِقابِ ما ، که عذابِ ما همه با علیست

نشد از غم ضُعَفا جدا ، و َ کسی که در پیِ هر گدا
برَوَد شبانه و بی صدا ، ببَرَد لباس و غذا علیست

همه رمز و راز جهان بدان ، شده در عبای علی نهان
شد اگر کسی یَل و پهلوان ، به یقین که از دَمِ یا علیست

همه دم بگو بِکَ یا علی ، که نفس علی که هوا علی
که دوا علی که شِفا علی ، که دعای دفعِ بلا علیست

ز علی کسی که جدا شود ، و اگرچه از خُلفا شود
تو بِدان که یک شَبه لا شود ، به خدا که نونِ لَنا علیست

بوَد اولین ، بوَد آخِرین ، شَهِ مسلمین ، شَهِ مومنین
برو در صفاتِ خدا ببین ، نه علی خدا که خدا علیست

بروَد فراتَر از آن چه که ، نرسیده بالِ ملائکه
قَدَری که در دلِ معرکه ، درِ قلعه کنده ز جا علیست

چه صلابتی و چه شوکتی ، چه شجاعتی و چه هیبتی
به صفا و مروه چه حاجتی ، به صفا قَسم که صفا علیست

نجف است و ساغَرِ تا لبه ، نجف است و مستی هر شبه
نجف است و گیجی عقربه ، تب و لرزِ قبله نما علیست

وَ به لطفِ پاکی مادرم ، نشدم حرامی و از سَرم
نرود که بنده ی حیدرم ، سَنَد شرافتِ ما علیست

شعر از :
#محسن_کاویانی

@velayattv