ती मुक्त झाली......
सूर्य डोईवर आला आणि तिला जाग आली. तिला आश्चर्य वाटले,'हे काय दिवस उजाडला तरीही तिला आज कोणी उठवलं नाही, कसला गोंधळ नाही, कसला कोणाचा राग नाही, मार नाही, कसली धावपळ नाही ,नक्की घडतंय तरी काय? तिला प्रश्न पडला.
ती उठली, पाहिलं तर घरात कोणीच नव्हतं. तिला आश्चर्य वाटलं. तेवढ्यात, तिची नजर घराच्या बाहेर अंगणात पडली. "हा काय गोंधळ आहे, एवढी गर्दी माझ्या घराच्या अंगणात नक्की झाले तरी काय?"ती तशीच चालत बाहेर आली तिथे पाहिले दारात कोणाचं तरी शव होतं,पण नक्की कोणाचा असेल? ती जरा
भीत-भीतच समोर गेली समोर जाताच "आ....." मटकन खाली बसली समोर पडलेल्या स्वतःच्या देहाला पाहून तिला हुंदका फुटला, पण फक्त एकाच क्षणासाठी.....
तिने एका कोपऱ्यात पाहिलं सासू डोळ्यात खोटे आसू आणून रडत होती. नवरा एका बाजूला रडायचं नाटक करत होता.अचानक तिला आठवलं कालच्या रात्री सासूने नवऱ्याला सांगून त्याच्या हातून तिला मार बसवला होता. तिने समोर पाहिले एका सौभाग्यवतीचा शृंगार तिच्यावर चढवला होता. त्यामुळे काल रात्रीचे पडलेले डाग झाकून गेले होते.पुढे जाऊन त्या देहाला हात लावला, शरीर थंडगार पडलं होतं.तिला मनोमन आनंद झाला. नवरा रडत होता, सासू रडत होती, शेजारी, नातेवाईक, सगळे रडत होते. पण, ती एकटीच हसत होती.कारण, ती आता मोकळी झाली होती.आता कसलीच बंधन नव्हती. कोणी मारणार नव्हतं. आता देहाबरोबरच मनाची सुद्धा सुटका झाली होती.त्या जाचातून मुक्तता झाली होती. ती हसत होती. नाचत होती. आनंद व्यक्त करत होती. स्वतःच्या मृत्यूचा आनंद नव्हे,..... स्वतःच्या स्वातंत्र्याचा आनंद, गुलामीच्या बेड्यातून सुटल्याचा आनंद, ती मनोमन आभार मानत होती, त्या संपलेल्या श्वासांचे,ती धन्यवाद देत होती,त्या थंड पडलेल्या देहाला,ती पुढे निघून गेली.
मोकळ्या आकाशात ती स्वतंत्र झाली. जबरदस्तीच्या नात्यातून आणि त्या गुलामीच्या जाचातून ती मुक्त झाली.
वैभवी कु. आ. सातपुते ✍
परभणी GKD ISAD ❤️
सूर्य डोईवर आला आणि तिला जाग आली. तिला आश्चर्य वाटले,'हे काय दिवस उजाडला तरीही तिला आज कोणी उठवलं नाही, कसला गोंधळ नाही, कसला कोणाचा राग नाही, मार नाही, कसली धावपळ नाही ,नक्की घडतंय तरी काय? तिला प्रश्न पडला.
ती उठली, पाहिलं तर घरात कोणीच नव्हतं. तिला आश्चर्य वाटलं. तेवढ्यात, तिची नजर घराच्या बाहेर अंगणात पडली. "हा काय गोंधळ आहे, एवढी गर्दी माझ्या घराच्या अंगणात नक्की झाले तरी काय?"ती तशीच चालत बाहेर आली तिथे पाहिले दारात कोणाचं तरी शव होतं,पण नक्की कोणाचा असेल? ती जरा
भीत-भीतच समोर गेली समोर जाताच "आ....." मटकन खाली बसली समोर पडलेल्या स्वतःच्या देहाला पाहून तिला हुंदका फुटला, पण फक्त एकाच क्षणासाठी.....
तिने एका कोपऱ्यात पाहिलं सासू डोळ्यात खोटे आसू आणून रडत होती. नवरा एका बाजूला रडायचं नाटक करत होता.अचानक तिला आठवलं कालच्या रात्री सासूने नवऱ्याला सांगून त्याच्या हातून तिला मार बसवला होता. तिने समोर पाहिले एका सौभाग्यवतीचा शृंगार तिच्यावर चढवला होता. त्यामुळे काल रात्रीचे पडलेले डाग झाकून गेले होते.पुढे जाऊन त्या देहाला हात लावला, शरीर थंडगार पडलं होतं.तिला मनोमन आनंद झाला. नवरा रडत होता, सासू रडत होती, शेजारी, नातेवाईक, सगळे रडत होते. पण, ती एकटीच हसत होती.कारण, ती आता मोकळी झाली होती.आता कसलीच बंधन नव्हती. कोणी मारणार नव्हतं. आता देहाबरोबरच मनाची सुद्धा सुटका झाली होती.त्या जाचातून मुक्तता झाली होती. ती हसत होती. नाचत होती. आनंद व्यक्त करत होती. स्वतःच्या मृत्यूचा आनंद नव्हे,..... स्वतःच्या स्वातंत्र्याचा आनंद, गुलामीच्या बेड्यातून सुटल्याचा आनंद, ती मनोमन आभार मानत होती, त्या संपलेल्या श्वासांचे,ती धन्यवाद देत होती,त्या थंड पडलेल्या देहाला,ती पुढे निघून गेली.
मोकळ्या आकाशात ती स्वतंत्र झाली. जबरदस्तीच्या नात्यातून आणि त्या गुलामीच्या जाचातून ती मुक्त झाली.
वैभवी कु. आ. सातपुते ✍
परभणी GKD ISAD ❤️
मराठी सुविचार संग्रह
Total Pages - 71
Price - R̶s̶.̶9̶9̶.̶0̶0̶ 𝐑𝐬.𝟐𝟓.𝟎𝟎 (74% off)
सुविचार आपल्याला प्रेरणा देतात आयुष्याला नवीन दिशा देतात. त्यासाठी आम्ही खास तुमच्यासाठी घेऊन आलो आहोत नवनवीन सुविचारांचा संग्रह. (ebook)
👇👇
https://rpy.club/lm/MykYEEHfN1
Total Pages - 71
Price - R̶s̶.̶9̶9̶.̶0̶0̶ 𝐑𝐬.𝟐𝟓.𝟎𝟎 (74% off)
सुविचार आपल्याला प्रेरणा देतात आयुष्याला नवीन दिशा देतात. त्यासाठी आम्ही खास तुमच्यासाठी घेऊन आलो आहोत नवनवीन सुविचारांचा संग्रह. (ebook)
👇👇
https://rpy.club/lm/MykYEEHfN1
नियतीचा डाव
आयुष्याच्या सारीपाटावर
मांडावा लागतो डाव
ठराविक चाकोरीत
ठरलेल्या वेळेत
फिरावे लागते ठराविक अंतर
ठरली आहेत सगळ्यांची कामे
करता येत नाही बदल
कुणीही कुणाची जागा
नाही घेऊ शकत
सर्व आधीच ठरलेले
काही पुढे जातात जोरात
काहींना मागे सरकावे लागते
कोणी सरळ तर कोणी तिरका
कोणी आपल्या जागेवरच
शेवटपर्यंत घट्ट उभा
आपल्याच तत्वांशी चिकटून
कोणी जिंकतात तर कोणी हरतात
काही सोडतात डाव अर्धवट
तर कोणी पुर्ण खेळतात
कोणी मांडतात नवा डाव
कोणाला जमतोही चेकमेट
आयुष्यात असे बरेच
खेळावे लागतात डाव
शेवटी तो गुंडाळावा लागतो
सर्वजण आपण आहोत
पटावरील सोंगट्या
निर्जीव तरीही कितीतरी बोलक्या
सौ. विनया दळी.
आयुष्याच्या सारीपाटावर
मांडावा लागतो डाव
ठराविक चाकोरीत
ठरलेल्या वेळेत
फिरावे लागते ठराविक अंतर
ठरली आहेत सगळ्यांची कामे
करता येत नाही बदल
कुणीही कुणाची जागा
नाही घेऊ शकत
सर्व आधीच ठरलेले
काही पुढे जातात जोरात
काहींना मागे सरकावे लागते
कोणी सरळ तर कोणी तिरका
कोणी आपल्या जागेवरच
शेवटपर्यंत घट्ट उभा
आपल्याच तत्वांशी चिकटून
कोणी जिंकतात तर कोणी हरतात
काही सोडतात डाव अर्धवट
तर कोणी पुर्ण खेळतात
कोणी मांडतात नवा डाव
कोणाला जमतोही चेकमेट
आयुष्यात असे बरेच
खेळावे लागतात डाव
शेवटी तो गुंडाळावा लागतो
सर्वजण आपण आहोत
पटावरील सोंगट्या
निर्जीव तरीही कितीतरी बोलक्या
सौ. विनया दळी.
आपला मुलगा महेंद्र आणि मुलगी संघमित्रा यांच्यासह शेकडो बौद्ध भिख्खूंना त्याने श्रीलंका, म्यानमार (ब्रह्मदेश) आणि लगतच्या अन्य देशांत पाठवले. ज्या वेळी अशोकपुत्र महेंद्र भिक्षू बनून श्रीलंकेत गेला, तेव्हा तेथील राजा देवानांप्रिय तिष्ण याने महेंद्रासोबतच्या काषायवस्त्र परिधान केलेल्या भिक्षूंकडे बोट दाखवून विचारले, ‘‘भारतात आणखी असे भिक्षू आहेत?’’ त्यावर महेंद्र उत्तरला, ‘‘जम्बूद्वीप (भारताचे प्राचीन नाव) अशा काषायवस्त्रधारींनी उजळून काढलेले आहे.’’ म्हणजे त्या काळी गावोगावी, प्रत्येक नगर परिसरात बौद्ध धम्माच्या भिक्षू, उपासकांचे ठळक अस्तित्व जाणवत होते.
बुद्ध तत्त्वज्ञानातील "अनित्य" हा अत्यंत महत्त्वाचा विचार सांगतो की, कुठलीही गोष्ट कायम स्थिर नसते... वर उल्लेखलेली गोष्ट आणि आजची श्रीलंका किंवा आपला आजचा भारत पाहिल्यावर ते लक्षात येतं.
बुद्धाचे तत्त्वज्ञान चिकित्सेवर आधारित आहे. तथागत प्रवचनांमध्ये आपल्या अनुयायांना स्पष्टपणे सांगत, ‘कोणतीही गोष्ट मी सांगतो म्हणून मान्य करू नका. तर्काच्या आधाराने जर ती बाब तुम्हाला पटली तरच तिचा स्वीकार करा. जसे बीजातून फळ व फळातून बीज निघते, तसेच कर्मातून निश्चित फळ व फळातून कर्म निघते’..
तथागत बुद्ध हे अलौकिक व्यक्तिमत्व होते. त्यांनी समाजाच्या सर्व थरातील लोकांचे दु:ख कमी करण्यासाठी करुणा आणि प्रेमाचा वर्षाव केला. आणि अवघ्या भारतवर्षात एक सामाजिक सौख्याचे, सद्भावाचे आणि समृद्धीचे पर्व निर्माण केले होते. हे हे सुख समृद्धीचे पर्व अगणित परकीय आक्रमणानंतरही, अगदी सोळाव्या शतकापर्यंत टिकले होते. खरंतर भारताचे भौतिक, नैतिक आणि वैचारिक ऐश्वर्य त्यामुळेच अबाधित होते ... आहे !
आज आम्ही त्यांनी सांगितलेले पंचशील आणि अष्टशील विसरलो आहोत, अगदी स्वत:ला बौद्धधर्मीय म्हणवणारेही बुद्धविचारांचा आदर करताना दिसत नाहीत, आचरण करणे ही तर फार पुढची गोष्ट. आम्ही सारे भारतीय बुद्धविचार विसरलो, त्यामुळे देशातील समाजस्वास्थ्य बिघडले आहे...धर्मचक्र प्रवर्तन थांबल्यामुळे भारतीयांचे वर्तन बिघडले. आज आपल्याकडे मुली-महिलांवरील अत्याचारात प्रचंड वाढ झालेली दिसते. भ्रष्टाचारात तर आम्ही जगात आघाडीवर आहोत, गरिबी, दु:ख आणि दैन्य यामुळे भारतातील ७० टक्क्यांहून अधिक जनता हैराण झालेली दिसते. या पीडितांच्या दु:खमुक्तीसाठी भारतात पुन्हा एकदा ‘बहुजन हिताय-बहुजन सुखाय’ कार्य सुरू झाले पाहिजे. आपण सारे जाणतोच की , तथागत बुद्ध यांच्या सारनाथ मधील पहिल्या धर्मप्रवचनापासून, अखेरच्या यात्रेपर्यंत सोबत असणाऱ्या शिष्यमंडळीत तत्कालीन उच्चवर्णीय अभिजनांचा अधिक भरणा होता. तथागतांची शिकवण आत्मसात करून याच अभिजन वर्गाने बौद्ध धम्म जगभर पसरवला. आजवर जपला. ही गोष्ट लक्षात घेऊन, आज भारतीय समाजातील ज्ञानी-विचारवंतांनी मैत्री आणि करुणेने प्रेरित होऊन देशातील राजसत्तेला मार्गदर्शन करण्यासाठी पुढे येणे गरजेचे आहे...
तथागतांचे याहून चांगले दुसरे स्मरण किंवा पूजन कोणते असेल ?
महेश म्हात्रे
बुद्ध तत्त्वज्ञानातील "अनित्य" हा अत्यंत महत्त्वाचा विचार सांगतो की, कुठलीही गोष्ट कायम स्थिर नसते... वर उल्लेखलेली गोष्ट आणि आजची श्रीलंका किंवा आपला आजचा भारत पाहिल्यावर ते लक्षात येतं.
बुद्धाचे तत्त्वज्ञान चिकित्सेवर आधारित आहे. तथागत प्रवचनांमध्ये आपल्या अनुयायांना स्पष्टपणे सांगत, ‘कोणतीही गोष्ट मी सांगतो म्हणून मान्य करू नका. तर्काच्या आधाराने जर ती बाब तुम्हाला पटली तरच तिचा स्वीकार करा. जसे बीजातून फळ व फळातून बीज निघते, तसेच कर्मातून निश्चित फळ व फळातून कर्म निघते’..
तथागत बुद्ध हे अलौकिक व्यक्तिमत्व होते. त्यांनी समाजाच्या सर्व थरातील लोकांचे दु:ख कमी करण्यासाठी करुणा आणि प्रेमाचा वर्षाव केला. आणि अवघ्या भारतवर्षात एक सामाजिक सौख्याचे, सद्भावाचे आणि समृद्धीचे पर्व निर्माण केले होते. हे हे सुख समृद्धीचे पर्व अगणित परकीय आक्रमणानंतरही, अगदी सोळाव्या शतकापर्यंत टिकले होते. खरंतर भारताचे भौतिक, नैतिक आणि वैचारिक ऐश्वर्य त्यामुळेच अबाधित होते ... आहे !
आज आम्ही त्यांनी सांगितलेले पंचशील आणि अष्टशील विसरलो आहोत, अगदी स्वत:ला बौद्धधर्मीय म्हणवणारेही बुद्धविचारांचा आदर करताना दिसत नाहीत, आचरण करणे ही तर फार पुढची गोष्ट. आम्ही सारे भारतीय बुद्धविचार विसरलो, त्यामुळे देशातील समाजस्वास्थ्य बिघडले आहे...धर्मचक्र प्रवर्तन थांबल्यामुळे भारतीयांचे वर्तन बिघडले. आज आपल्याकडे मुली-महिलांवरील अत्याचारात प्रचंड वाढ झालेली दिसते. भ्रष्टाचारात तर आम्ही जगात आघाडीवर आहोत, गरिबी, दु:ख आणि दैन्य यामुळे भारतातील ७० टक्क्यांहून अधिक जनता हैराण झालेली दिसते. या पीडितांच्या दु:खमुक्तीसाठी भारतात पुन्हा एकदा ‘बहुजन हिताय-बहुजन सुखाय’ कार्य सुरू झाले पाहिजे. आपण सारे जाणतोच की , तथागत बुद्ध यांच्या सारनाथ मधील पहिल्या धर्मप्रवचनापासून, अखेरच्या यात्रेपर्यंत सोबत असणाऱ्या शिष्यमंडळीत तत्कालीन उच्चवर्णीय अभिजनांचा अधिक भरणा होता. तथागतांची शिकवण आत्मसात करून याच अभिजन वर्गाने बौद्ध धम्म जगभर पसरवला. आजवर जपला. ही गोष्ट लक्षात घेऊन, आज भारतीय समाजातील ज्ञानी-विचारवंतांनी मैत्री आणि करुणेने प्रेरित होऊन देशातील राजसत्तेला मार्गदर्शन करण्यासाठी पुढे येणे गरजेचे आहे...
तथागतांचे याहून चांगले दुसरे स्मरण किंवा पूजन कोणते असेल ?
महेश म्हात्रे
संकट आल्यास लोक अक्षरशः वेडे पिसे होतात पण अगोदर आपण साधना करत राहिल पाहिजे हा विचार कधीच मनाला त्यांच्या स्पर्श करत नाही.
गरज पडल्यास तात्पुरती मलमपट्टी करण्यात धन्यता मानायची आणि पुढे जायच पण कायमस्वरूपी इलाज नाही करायचा. पुन्हा समस्या आली आली की तेच करायच अस अजिबात करु नका. अगोदर पासूनच गुरूमंत्र जप, कुलाचार आणि पितृकर्म करत रहा तुम्हाला कुठेही जायची वेळ येणारच नाही.
अगोदर समजुन घ्या जी मी काय बोलत आहे. काही जणांना खरोखरच लक्षात पण येत नाही की नेमक काय सुरु झाल आहे जीवनात. समोरचा माणुस बोलत एक असतो आणि यांच दुसरच चालू होत. काही गोष्टी मानवी हातात नसतात. शरण जा त्या सर्वोच्च शक्तीला आणि मग चमत्कार पहा.
गरज पडल्यास तात्पुरती मलमपट्टी करण्यात धन्यता मानायची आणि पुढे जायच पण कायमस्वरूपी इलाज नाही करायचा. पुन्हा समस्या आली आली की तेच करायच अस अजिबात करु नका. अगोदर पासूनच गुरूमंत्र जप, कुलाचार आणि पितृकर्म करत रहा तुम्हाला कुठेही जायची वेळ येणारच नाही.
अगोदर समजुन घ्या जी मी काय बोलत आहे. काही जणांना खरोखरच लक्षात पण येत नाही की नेमक काय सुरु झाल आहे जीवनात. समोरचा माणुस बोलत एक असतो आणि यांच दुसरच चालू होत. काही गोष्टी मानवी हातात नसतात. शरण जा त्या सर्वोच्च शक्तीला आणि मग चमत्कार पहा.
इस्लामी आक्रमकांनी उध्वस्त केलेल्या देशभरातील अनेक हिंदू मंदिरांचा जीर्णोद्धार करून हिंदूंचा स्वाभिमान जपणाऱ्या धर्माभिमानी, हिंदू संस्कृतीचा जीर्णोद्धारकर्त्या, थोर शिवभक्त, प्रजेच्या मनावर अधिराज्य गाजवणाऱ्या प्रशासका पैकी एक उत्कृष्ट महिला प्रशासक ...
पुण्यश्लोक राजमाता अहिल्या बाई होळकर यांच्या जयंती दिनी त्यांच्या पवित्र स्मृतीस त्रिवार वंदन ..! 💐
पुण्यश्लोक राजमाता अहिल्या बाई होळकर यांच्या जयंती दिनी त्यांच्या पवित्र स्मृतीस त्रिवार वंदन ..! 💐