ЦІ ВАРТА РАТАВАЦЬ КАБІНЕТ, і ЦІ МОЖНА ЎРАТАВАЦЬ КАБІНЕТ?
Зыход Вольгі Гарбуновай з “пасады” прадстаўніка па сацыяльных пытаньнях АПК ў чарговы раз паказвае глыбокій сістэмны і арганізацыйны крызіс у “новаапазіцыйных” структурах. Без шырокай унутранай трансфармацыі, структуры дэмакратычнай супольнасьці, якія стварыліся пасьля 2020 году чакае калапас. Гэта датычыць ОСТ, КР і АПК. Ці варта ў такім выпадку нешта зьмяняць, ці проста чакаць йх заняпаду, што цалкам замацуе перамогу рэжыму на доўгія гады і пазбавіць дэмакратычную альтэрнатыву нават сымбалічных уплываў. Давайце паспрабуем змадэляваць сітуацыю, пры якой дзейнасьць АПК магла б выправіцца, а гэтая структура ўзмацніцца.
АПК (Урад у выгнаньні) гэта выключна палітычны і ідэалагічны інструмент, задача якога мабілізаваць рэсурсы для сістэмнай і доўгатэрміновай дзейнасьці ў выгнаньні, а таксама з задачай перахапіць кіраваньне краінай у момант, калі гэта будзе магчыма. Апошняя задача патрабуе каб у Кабінэце былі людзі кампетэнтныя, гатовыя несьці адказнасьць за лесы краіны, гэта не пляцоўка для квазіпалітычных гульняў і “тусовак”. Толькі часткова такія задачы былі выкананы. Збольшага не, што і прывяло да скандалаў і “адставак” пачынаючы з 2020 году.
Адна з галоўных прычын сістэмных праблем гэта наўпроставая прывязанасьць Кабінету да Офісу Ціханоўскай і залежнасьць функцыянаваньня кабінету ад уплываў “дарадцаў” Ціханоўскай і ад меркаваньняў сп. Ціханоўскай (якія на жаль, з'яўляюцца вынікам уплываў усе тых жа дарадцаў, прк. Вячорка). Трэба прызнаць, што Святлана Ціханоўская не мае дастаковых кампетэнцыяў ў кіраваньні такімі ды іншымі структурамі ў тым ліку ў працэсе падбораў кадраў.
Разам з гэтым, яна і яе атачэньне застаецца манапалістам у працэсе прыняцця (ці не прыняцця рашэньняў у тым ліку аператыўных, ад якіх залежыць лес дэмакратычнай супольнасьці ды і Беларусі). На прыклад, спатрэбілася амаль поўгады, з пачатку расейскай агрэсіі ва Украіне, каб сфарміраваць кабінет з вялікімі цяжкасьцямі. Прычына - нежаданьне палітычнай дэманапалізацыі.
Нават ў характарыстыках Фундацыі АПК, зарэгістраванай у Польшчы, сп. Ціханоўскай належаць неабмежаваныя функцыі: ФІЗІЧНАЯ АСОБА, ЯКАЯ АЖЫЦЬЦЯЎЛЯЕ НЕПАСРЭДНЫ КАНТРОЛЬ НАД ФОНДАМ ПРАЗ НАЯЎНЫЯ Ў ЯЕ ПАЎНАМОЦТВЫ, ЯКІЯ ВЫНІКАЮЦЬ СА СТАТУТА ФОНДУ (M.IN, ПРАВА ПРЫЗНАЧАЦЬ, ЗВАЛЬНЯЦЬ, АДХІЛЯЦЬ ЧЛЕНАЎ ПРАЎЛЕННЯ, ПРАВА ЗМЯНЯЦЬ СТАТУТ (УКЛЮЧАЮЧЫ ЗМЯНЕННЕ МЭТЫ ФОНДУ) І ПРЫМАЦЬ РАШЭННІ АБ ЛІКВІДАЦЫІ.
Канцэнтрацыя амаль усіх палітычных інструментаў у сваіх руках, пры недастатковай кампетэнцыі і разуменьні таго, што і як рабіць далей, негатыўна ўплывае на сітуацыю ў саміх структурах. Пры такім, закансэрваваным укладзе, пры яўных уплывах “трэцьціх” асоб сітуацыя будзе пагаршацца. Зразумела, што АПК ствараўся з вялікім супрацівам і нежаданьнем з боку ОСТ, бо ён мог стаць канкурэнцыйным целам са значна большымі ўплывамі, таму адразу былі ўведзены механізмы “падпарадкаванасьці ОСТ” і амаль адразу праца Кабінету забуксавала.
У такой сітуацыі, я лічу – першым і неабходным крокам з’яўляецца аўтанамізацыя Кабінету (поўнага аддзяленьня ад ОСТ) і перадача паўнамоцтваў з боку сп. Ціханоўскай “калектыўнамі кіраваньню АПК, ці прызначанаму ўнутры АПК + КР, новаму кіраўніку”. У сваю чаргу сп. Ціханоўская можа працягваць займацца справамі зьвязанымі са зьнешняй актыўнасьцю, каардынаваць сваю актыўнасьць з АПК, але не ўплываць на яго функцыянаваньне. Менавіта такая формула ад пачатку закладалася ў працэсе фарміраваньня АПК, але была адрынута ОСТ.
Другім, важным пунктам ў зьменах умоваў фукнцыянаваньня АПК павінна стаць ліквідацыя “кабальнага” дакументу аб неразгалошаньні (калька з ОСТ і Байполу), што прыніжае і абмяжоўвае свабоды і правы, і адштурхоўвае людзей ад працы ў гэтай структуры, а таксама стварыла з АПК зачыненую карпаратыўную арганізацыю.
Пасьля таго, як гэтыя дзьве ўмовы будуць выкананы, новаму калектыўнаму кіраўніцтву (пашыранаму тэхнічнаму складу) трэба хутка заняцца рэарганізацыяй працы і дзейнасьці кабінету.
Зыход Вольгі Гарбуновай з “пасады” прадстаўніка па сацыяльных пытаньнях АПК ў чарговы раз паказвае глыбокій сістэмны і арганізацыйны крызіс у “новаапазіцыйных” структурах. Без шырокай унутранай трансфармацыі, структуры дэмакратычнай супольнасьці, якія стварыліся пасьля 2020 году чакае калапас. Гэта датычыць ОСТ, КР і АПК. Ці варта ў такім выпадку нешта зьмяняць, ці проста чакаць йх заняпаду, што цалкам замацуе перамогу рэжыму на доўгія гады і пазбавіць дэмакратычную альтэрнатыву нават сымбалічных уплываў. Давайце паспрабуем змадэляваць сітуацыю, пры якой дзейнасьць АПК магла б выправіцца, а гэтая структура ўзмацніцца.
АПК (Урад у выгнаньні) гэта выключна палітычны і ідэалагічны інструмент, задача якога мабілізаваць рэсурсы для сістэмнай і доўгатэрміновай дзейнасьці ў выгнаньні, а таксама з задачай перахапіць кіраваньне краінай у момант, калі гэта будзе магчыма. Апошняя задача патрабуе каб у Кабінэце былі людзі кампетэнтныя, гатовыя несьці адказнасьць за лесы краіны, гэта не пляцоўка для квазіпалітычных гульняў і “тусовак”. Толькі часткова такія задачы былі выкананы. Збольшага не, што і прывяло да скандалаў і “адставак” пачынаючы з 2020 году.
Адна з галоўных прычын сістэмных праблем гэта наўпроставая прывязанасьць Кабінету да Офісу Ціханоўскай і залежнасьць функцыянаваньня кабінету ад уплываў “дарадцаў” Ціханоўскай і ад меркаваньняў сп. Ціханоўскай (якія на жаль, з'яўляюцца вынікам уплываў усе тых жа дарадцаў, прк. Вячорка). Трэба прызнаць, што Святлана Ціханоўская не мае дастаковых кампетэнцыяў ў кіраваньні такімі ды іншымі структурамі ў тым ліку ў працэсе падбораў кадраў.
Разам з гэтым, яна і яе атачэньне застаецца манапалістам у працэсе прыняцця (ці не прыняцця рашэньняў у тым ліку аператыўных, ад якіх залежыць лес дэмакратычнай супольнасьці ды і Беларусі). На прыклад, спатрэбілася амаль поўгады, з пачатку расейскай агрэсіі ва Украіне, каб сфарміраваць кабінет з вялікімі цяжкасьцямі. Прычына - нежаданьне палітычнай дэманапалізацыі.
Нават ў характарыстыках Фундацыі АПК, зарэгістраванай у Польшчы, сп. Ціханоўскай належаць неабмежаваныя функцыі: ФІЗІЧНАЯ АСОБА, ЯКАЯ АЖЫЦЬЦЯЎЛЯЕ НЕПАСРЭДНЫ КАНТРОЛЬ НАД ФОНДАМ ПРАЗ НАЯЎНЫЯ Ў ЯЕ ПАЎНАМОЦТВЫ, ЯКІЯ ВЫНІКАЮЦЬ СА СТАТУТА ФОНДУ (M.IN, ПРАВА ПРЫЗНАЧАЦЬ, ЗВАЛЬНЯЦЬ, АДХІЛЯЦЬ ЧЛЕНАЎ ПРАЎЛЕННЯ, ПРАВА ЗМЯНЯЦЬ СТАТУТ (УКЛЮЧАЮЧЫ ЗМЯНЕННЕ МЭТЫ ФОНДУ) І ПРЫМАЦЬ РАШЭННІ АБ ЛІКВІДАЦЫІ.
Канцэнтрацыя амаль усіх палітычных інструментаў у сваіх руках, пры недастатковай кампетэнцыі і разуменьні таго, што і як рабіць далей, негатыўна ўплывае на сітуацыю ў саміх структурах. Пры такім, закансэрваваным укладзе, пры яўных уплывах “трэцьціх” асоб сітуацыя будзе пагаршацца. Зразумела, што АПК ствараўся з вялікім супрацівам і нежаданьнем з боку ОСТ, бо ён мог стаць канкурэнцыйным целам са значна большымі ўплывамі, таму адразу былі ўведзены механізмы “падпарадкаванасьці ОСТ” і амаль адразу праца Кабінету забуксавала.
У такой сітуацыі, я лічу – першым і неабходным крокам з’яўляецца аўтанамізацыя Кабінету (поўнага аддзяленьня ад ОСТ) і перадача паўнамоцтваў з боку сп. Ціханоўскай “калектыўнамі кіраваньню АПК, ці прызначанаму ўнутры АПК + КР, новаму кіраўніку”. У сваю чаргу сп. Ціханоўская можа працягваць займацца справамі зьвязанымі са зьнешняй актыўнасьцю, каардынаваць сваю актыўнасьць з АПК, але не ўплываць на яго функцыянаваньне. Менавіта такая формула ад пачатку закладалася ў працэсе фарміраваньня АПК, але была адрынута ОСТ.
Другім, важным пунктам ў зьменах умоваў фукнцыянаваньня АПК павінна стаць ліквідацыя “кабальнага” дакументу аб неразгалошаньні (калька з ОСТ і Байполу), што прыніжае і абмяжоўвае свабоды і правы, і адштурхоўвае людзей ад працы ў гэтай структуры, а таксама стварыла з АПК зачыненую карпаратыўную арганізацыю.
Пасьля таго, як гэтыя дзьве ўмовы будуць выкананы, новаму калектыўнаму кіраўніцтву (пашыранаму тэхнічнаму складу) трэба хутка заняцца рэарганізацыяй працы і дзейнасьці кабінету.
1. Думаю, што на пэўны час кіраўніком АПК (пры ўсім крытычным стаўленьні да яго з боку розных груп і людзей) можа стаць П. Латушка. Склад Кабінету павінен быць пашыраны і не зьвязаны з нейкімі пасадамі. Як мне падаецца для кансультацый варта запрасіць: Ягорава (адзін з тых, хто акрамя амбіцый мае добрае сістэмнае мысьленьне, Турарбекаву, Кныровіча і г.д. Зразумела, што ўжо назьбіраўся негатыўны капітал узаемаадносін, але можна вырашыць гэта нейкімі супольнымі дзеяньнямі. Лічу, што ў перспектыве, пасьля стабілізацыі сітуацыі ўнутры АПК можна было б увесьці функцыю ратацыя кіраўніка АПК, што 2-3 месяцы;
2. Сілавы блок застаецца фундаментальным. Таму варта ўзмоцніць яго праз пашырэньне штату вакол Кабанчука (ен не знаходзіцца на стала ў В-ве, таму сістэмная дзейнасьць не можа быць эфектыўнай), у тым ліку са складу КР, блок “Воля” і былых дабраахвотнікаў. Адбудаваць і цэнтралізаваць лагістычныя ланцугі падтрымкі і дастаўкі/фінансаваньня ПКК ды іншых дабраахвотніцкіх структур. Сфарміраваць вайсковыя прадстаўніцтвы беларусаў у Еўропе (на кшталт народных амбасадаў – выдатны рэсурс, які быў амаль цалкам змарнаваны). Рэарганізаваць дзейнасць Паспалітага рушаньня (людскі рэсурс застаўся, як і засталося шмат жадаючых працягваць дзейнасьць);
3. Рэанімаваць “Праваахоўны блок” з той часткі былых сілавікоў, якія не былі зацягнутыя ў аферы і скандалы;
4. Сфарміраваць адзел “стратэгічнага планаваньня” АПК, які мог бы забясьпечыць аналіз сцэнароў і накірункаў дзейнасьці АПК на каротка і доўга – тэрміновую перспектывы. Адной з праблем у функцыянаваньні АПК была арыентацыя на самарэкламу праз “запуск” вялікіх праектаў: “войска”, “пашпарт”, “універсітэт” і г.д., без грунтоўнай і сур’езнай ацэнкі магчымасьцяў па рэалізацыі такіх праектаў і без аналізу бягучай актыўнасьці. Гэта вынік старога падыходу з 2020 году: утрыманьне інфармацыйнага шуму і ўвагі на пэўны перыяд, без дасягненьня канкрэтных вынікаў. Што ў выніку прывяло да дэвальвацыі статусу АПК і аслабленьня структуры.
5. АПК не мае ствайго сталага інфармацыйна-кантактнага рэсурсу (інтэрнэт старонкі), дзе можна было азнаеміцца з дзейнасьцю, праектамі, стратэгіямі і г.д. Усе інфармацыйныя каналы ідуць праз старонку сп. Ціханоўскай = ОСТ).
6. Рэгулярныя паседжаньні АПК (а не раз/два на месяц). Кабінет гэта аператыўны ворган, які павінен рэагаваць на любыя дзеяньні праціўніка, зьмяняць сваю тактыку і падыходы. Адпаведна варта сфарміраваць у межах АПК камітэт па санкцыях (найбольш балючая і супярэчлівая тэма), які б запрапанаваў зьменную гнуткую стратэгію з улікам сітуацыі ў Беларусі і дзеяньняў Лукашэнкі;
7. Рэгулярныя сустрэчы раз на 2 тыдні з журналістамі (правядзеньне адкрытых паседжаньняў) для фарміраваньня пазітыўнага іміджу Кабінету. Яшчэ раз падкрэсьлю, што зараз гэта непублічная структура, на дзейнасьць якой грамадзяне не маюць аніякага ўплыву і з якой не маюць ніякай камунікацыі. Фармальна "міністры" адказныя толькі перад Ціханоўскай;
8. Шырокія і адкрытыя кансультацыі і камунікацыі з іншымі палітычнымі групамі беларускай дэмакратычнай супольнасьці. Да апошняга часу ўсе “новаапазіцыйныя стркутктуры” у тым ліку АПК дзейнічаюць па прынцыпе “партыя Ціханоўскай”, што абмяжоўвае ўплывы АПК і ставіць яго ў залежнасьць ад узроўню даверу да сп. Ціханоўскай. Атрымоўваецца, шт галоўнай мэтай дзейнасьць АПК - падмацаваць вобраз і статус сп. Ціханоўскай, а не агульна дэмакратычных структур і інстытутаў. У выніку з падзеньнем даверу да “кіраўніка”, падае давер да структур як такіх;
9. Невырашанай застаецца праблема фінансавай падтрымкі для АПК. Трэба разумець, што супрацьстаяньне з рэжымам можа зацягнуцца на гады. Зараз, акрамя сістэмнага крызісу ў апазіцыі назіраецца дэкансалідацыя рэсурсаў, як матэрыяльных, так і маральных. 4 гады, даволі вялікі тэрмін каб урэшце пераасэнсаваць падыходы, стратэгіі і дзейнасьць. Таксама варта разумець, што людзей хвалюе матэрыяльнае пытаньне, час натхненьня і самааданасьці з верай у хуткую перамогу – мінуў. Людзі пачалі думаць прагматычна.
2. Сілавы блок застаецца фундаментальным. Таму варта ўзмоцніць яго праз пашырэньне штату вакол Кабанчука (ен не знаходзіцца на стала ў В-ве, таму сістэмная дзейнасьць не можа быць эфектыўнай), у тым ліку са складу КР, блок “Воля” і былых дабраахвотнікаў. Адбудаваць і цэнтралізаваць лагістычныя ланцугі падтрымкі і дастаўкі/фінансаваньня ПКК ды іншых дабраахвотніцкіх структур. Сфарміраваць вайсковыя прадстаўніцтвы беларусаў у Еўропе (на кшталт народных амбасадаў – выдатны рэсурс, які быў амаль цалкам змарнаваны). Рэарганізаваць дзейнасць Паспалітага рушаньня (людскі рэсурс застаўся, як і засталося шмат жадаючых працягваць дзейнасьць);
3. Рэанімаваць “Праваахоўны блок” з той часткі былых сілавікоў, якія не былі зацягнутыя ў аферы і скандалы;
4. Сфарміраваць адзел “стратэгічнага планаваньня” АПК, які мог бы забясьпечыць аналіз сцэнароў і накірункаў дзейнасьці АПК на каротка і доўга – тэрміновую перспектывы. Адной з праблем у функцыянаваньні АПК была арыентацыя на самарэкламу праз “запуск” вялікіх праектаў: “войска”, “пашпарт”, “універсітэт” і г.д., без грунтоўнай і сур’езнай ацэнкі магчымасьцяў па рэалізацыі такіх праектаў і без аналізу бягучай актыўнасьці. Гэта вынік старога падыходу з 2020 году: утрыманьне інфармацыйнага шуму і ўвагі на пэўны перыяд, без дасягненьня канкрэтных вынікаў. Што ў выніку прывяло да дэвальвацыі статусу АПК і аслабленьня структуры.
5. АПК не мае ствайго сталага інфармацыйна-кантактнага рэсурсу (інтэрнэт старонкі), дзе можна было азнаеміцца з дзейнасьцю, праектамі, стратэгіямі і г.д. Усе інфармацыйныя каналы ідуць праз старонку сп. Ціханоўскай = ОСТ).
6. Рэгулярныя паседжаньні АПК (а не раз/два на месяц). Кабінет гэта аператыўны ворган, які павінен рэагаваць на любыя дзеяньні праціўніка, зьмяняць сваю тактыку і падыходы. Адпаведна варта сфарміраваць у межах АПК камітэт па санкцыях (найбольш балючая і супярэчлівая тэма), які б запрапанаваў зьменную гнуткую стратэгію з улікам сітуацыі ў Беларусі і дзеяньняў Лукашэнкі;
7. Рэгулярныя сустрэчы раз на 2 тыдні з журналістамі (правядзеньне адкрытых паседжаньняў) для фарміраваньня пазітыўнага іміджу Кабінету. Яшчэ раз падкрэсьлю, што зараз гэта непублічная структура, на дзейнасьць якой грамадзяне не маюць аніякага ўплыву і з якой не маюць ніякай камунікацыі. Фармальна "міністры" адказныя толькі перад Ціханоўскай;
8. Шырокія і адкрытыя кансультацыі і камунікацыі з іншымі палітычнымі групамі беларускай дэмакратычнай супольнасьці. Да апошняга часу ўсе “новаапазіцыйныя стркутктуры” у тым ліку АПК дзейнічаюць па прынцыпе “партыя Ціханоўскай”, што абмяжоўвае ўплывы АПК і ставіць яго ў залежнасьць ад узроўню даверу да сп. Ціханоўскай. Атрымоўваецца, шт галоўнай мэтай дзейнасьць АПК - падмацаваць вобраз і статус сп. Ціханоўскай, а не агульна дэмакратычных структур і інстытутаў. У выніку з падзеньнем даверу да “кіраўніка”, падае давер да структур як такіх;
9. Невырашанай застаецца праблема фінансавай падтрымкі для АПК. Трэба разумець, што супрацьстаяньне з рэжымам можа зацягнуцца на гады. Зараз, акрамя сістэмнага крызісу ў апазіцыі назіраецца дэкансалідацыя рэсурсаў, як матэрыяльных, так і маральных. 4 гады, даволі вялікі тэрмін каб урэшце пераасэнсаваць падыходы, стратэгіі і дзейнасьць. Таксама варта разумець, што людзей хвалюе матэрыяльнае пытаньне, час натхненьня і самааданасьці з верай у хуткую перамогу – мінуў. Людзі пачалі думаць прагматычна.
Апора на замежнае фінансаваньне (праз гранты) – малаперспектыўная, апора і пошук нацыянальнага фінансаваньня магчыма пры ўмове, калі людзі сапраўды павераць у тое, што Кабінет варты таго.
Лічу, што ад таго, ці здолее дэмакратычная супольнасьць перафарматаваць дзейнасьць сваіх структур, павялічыць іх эфектыўнасьць і жыцьцездольнасць, залежыць не толькі характар перамен у Беларусі, але фарміраваньне дэмакратычных інстытутаў у самой краіне.
Лічу, што ад таго, ці здолее дэмакратычная супольнасьць перафарматаваць дзейнасьць сваіх структур, павялічыць іх эфектыўнасьць і жыцьцездольнасць, залежыць не толькі характар перамен у Беларусі, але фарміраваньне дэмакратычных інстытутаў у самой краіне.
Невядомыя абломкі і бавоўна.на вайсковай базе ў Тарапцу, Расея.
Выбух быў настолькі моцны, што срычыніўся да трасеньня зямлі 2.5 балаў.
І улічваючы, што звычайна стацыянарныя склады з узбраеньнямі моцна за забетанаваныя гэта быў не проста дрон.
Выбух быў настолькі моцны, што срычыніўся да трасеньня зямлі 2.5 балаў.
І улічваючы, што звычайна стацыянарныя склады з узбраеньнямі моцна за забетанаваныя гэта быў не проста дрон.
Запрашаю на аўтарскі анлайн курс уводзіны ў "Публічную палітыку".
Курс дае магчымасьць пазнаеміцца з базавымі тэарэтычнымі паняцьцямі палітыкі, палітычнай дзейнасьці, механізмамі рэалізацыі публічнай палітыкі.
Таксама будзе магчымасьць непасрэднай анлайн дыскусіі з аўтарам па розных пытаньнях зьвязаных з палітычнай рэчаіснасьцю ў Беларусі.
Гэта ўжо 8 паток. У праграме ўжо паўдзельнічала больш за 100 чалавек.
Рэгістрацыя да 20 верасня ўключна па спасылцы
https://nationofleaders.org/courses/publichnaya-palityka/
Курс дае магчымасьць пазнаеміцца з базавымі тэарэтычнымі паняцьцямі палітыкі, палітычнай дзейнасьці, механізмамі рэалізацыі публічнай палітыкі.
Таксама будзе магчымасьць непасрэднай анлайн дыскусіі з аўтарам па розных пытаньнях зьвязаных з палітычнай рэчаіснасьцю ў Беларусі.
Гэта ўжо 8 паток. У праграме ўжо паўдзельнічала больш за 100 чалавек.
Рэгістрацыя да 20 верасня ўключна па спасылцы
https://nationofleaders.org/courses/publichnaya-palityka/
Nation of Leaders
Публічная палітыка для пачаткоўцаў - Nation of Leaders
Бясплатны анлайн-курс ад Нацыі Лідараў «Публічная палітыка для пачаткоўцаў»
А пакуль, па бягучых справах паразмаўляем са Зьміцерам Лукашуком ужо зараз:
https://www.youtube.com/watch?v=kb4tl6as2_Q
https://www.youtube.com/watch?v=kb4tl6as2_Q
YouTube
Лукашенко: Нападение на Беларусь — это Третья мировая. Разбор заявлений. Работа демсил / Усов
Политолог Павел Усов @usovpavel https://t.me/usovpavel на Еврорадио! Обсуждаем последние новости, заявления Лукашенко про американцев, Третью мировую и не только, отношение беларусов к 17 сентября, что происходит у демсил, как санкции влияют на режим и общество.…
Небясьпечны самападман
Няма нічога горшага ў палітыцы, чым самападман і ілюзіі, якія прыводзяць да вельмі катастрафічных наступстваў, да памылковых рашэньняў і самазгубных стратэгій:
Да 2020 году розныя апазіцыйныя структуры і СМІ распаўсюджвалі ідэі, што рэжым слабы, праз 2-3 гады ен разваліцца, трэба пачакаць.
Лукашэнка хворы і раздражняе Маскву і таму, ягоны лес ўжо вырашаны Гэтае пюрэ ўсоўвалі ў голавы заходнікаў і ўласнага грамадства, атрымоўваючы ад першых патрымку, каб перачакаць 2-3 гады да перамогі.
Фактычна, тое ж самае адбываецца і зараз. Пачаўшы з 2020 году, калі новапаўстаўшыя ды і старыя дзеячы прасоўвалі традыцыйную лінію "ужо перамаглі - трэба пачакаць":
1. 2020-2021. Лукашэнка скончаны, ён сыдзе праз некалькі месяцаў. У восень 2021 яго ўжо дакладна не будзе. Мы перамаглі. Масква шукае замену, рыхтуе новыя выбары. Мы ўжо перамаглі;
2. 2022-2024. Лукашэнка хворы ўжо амаль памер, стаміўся і вось вось сыйдзе. На выбары ен не пойдзе;
3. 2024. Санкцыі працуюць, бо Лукашэнка пачаў выпускаць зьняволенных. (За 4 гады 100 чадавек з больш чым 2-4 тыс.)
4. На Лукашэнку давіць Кітай (цэнтр ціску перамясьціўся з Масквы ў Пекін), ен таму і выпускае людзей;
Гэтае памылковая ацэнка сітуацыі працуе выключна (і як мы пабачылі працавала) толькі супраць апазіцыі, беларускага грамадства, ды і Захаду:
- Чаканьне самаразвалу рэжыму і сьмерці Лукашэнкі прыводзіла да таго, што ў апазіцыі не было жаданьня разьвіваць свае структуры і ўплывы ў грамадстве. Навошта, калі само ўсе вырашыцца, галоўнае каб на Захадзе, ну і ў Маскве прызналі і прызналі А, Б ці С новым прэзідэнтам;
Менавіта такое мысьленьне панавала ў 2020 годзе. Мы ўжо перамаглі, Лукашэнка вось вось сыдзе, ен пакуе валізкі.
Як вынік: нам не патрэбна ніякая доўгатэрміновая стратэгія, нам не патрэбна ствараць і разьвіваць структуры, мабілізаваць людзей.
Нам не трэба дбаць пра ябсьпеку тых хто ў Беларусі. Людзі будзьце актыўнымі. Калі рэжым хутка заваліцца, то не страшна сесьці ў вязьніцу, навошта хаваць твары,, навошта супраціўляцца. "Аўтазак гэта проста машына".
У выніку дзесяткі тысяч людзей патрапілі пад рэпрэсіі, губляюць свае здароў’е і жыцьце ў вязьніцах.
Бо йм паабяцалі хуткі сыход дыктатара і крах рэжыму. Таксама не было патрэбы ствараць структуры, і інстытуты з улікам шматгадовай барацьбы. У сваю чаргу, людзі жыўшыя на энтузіязьме і верыўшыя ў "хуткую перамогу" пачалі проста сыходзіць. Адсутнасьць адэкватнай ацэнкі сітуацыі, кармленьне абяцаньнямі, прывяло да таго, што і электарат і "паплечнікі" разчараваліся і пачалі ўнутраную эміграцыю з апазіцыі, а магчыма і з сістэмы каштоўнасьцяў. Давер да апазіцыі, йх планаў цалкам падарваны і ўспрымаецца не сур’езна. Ды і самі планы выглядаўць як "тусовачныя";
В. Санкцыі і ціскі Кітаю, таксама з той жа сьферы. Санкцыі аслабляюць рэжым, там хутка пачнецца бунт і развал. Трэба чакаць і далей давіць, нават няхай цяжка будзе беларусам.
Эфект - ніякага інфраструктурнага развіцьця, ніякай стратэгіі, пагаршэньне сітуацыі палітычных зьняволенных, няспыннасьць рэпрэсій, маніпуляцыя рэчаіснасьцю, далейшая дэградацыя апазіцыі і якойколечы падтрымкі для яе.
Што тычыцца Кітаю, як і ў аспекце з Масквой - спроба шукаць ключы да Беларусі не ў Беларусі, а за мяжой. На пачатку гэта была Масква. І большасьць беларускіх "ліберал-дэмакратаў" шукалі падтрымкі ў Маскве, адкінуўшы нацыянальныя інтарэсы, кормячы сябе, грамадства і Захад дэмакратызацыяй з Масквы.
Чаканьні цудаў ад Паднябеснай, экспарт якой у краіны ЕЗ складае больш за 500 млрд., у год, прывядзе да такога ж выніку.
- Адсутнасьць аб’ектыўнага разуменьн сітуацыі ў Беларусі і ступені трываласьці рэжыму. Скіраванасьць на чаканьні;
- Адсутнасьці альтэрнатыўных, аператыўных стратэгій і падыходаў у пытаньнях вызваленьня палітычных зьняволенных;
- Звужэньне рэсурснай базы і раскладаньне структур. Імітацыя эфектыўнасьці. Дзейнасьць скіраваная на замацаваньне ўласных пазіцый на Захадзе коштам лесу Беларусі і беларусаў;
Няма нічога горшага ў палітыцы, чым самападман і ілюзіі, якія прыводзяць да вельмі катастрафічных наступстваў, да памылковых рашэньняў і самазгубных стратэгій:
Да 2020 году розныя апазіцыйныя структуры і СМІ распаўсюджвалі ідэі, што рэжым слабы, праз 2-3 гады ен разваліцца, трэба пачакаць.
Лукашэнка хворы і раздражняе Маскву і таму, ягоны лес ўжо вырашаны Гэтае пюрэ ўсоўвалі ў голавы заходнікаў і ўласнага грамадства, атрымоўваючы ад першых патрымку, каб перачакаць 2-3 гады да перамогі.
Фактычна, тое ж самае адбываецца і зараз. Пачаўшы з 2020 году, калі новапаўстаўшыя ды і старыя дзеячы прасоўвалі традыцыйную лінію "ужо перамаглі - трэба пачакаць":
1. 2020-2021. Лукашэнка скончаны, ён сыдзе праз некалькі месяцаў. У восень 2021 яго ўжо дакладна не будзе. Мы перамаглі. Масква шукае замену, рыхтуе новыя выбары. Мы ўжо перамаглі;
2. 2022-2024. Лукашэнка хворы ўжо амаль памер, стаміўся і вось вось сыйдзе. На выбары ен не пойдзе;
3. 2024. Санкцыі працуюць, бо Лукашэнка пачаў выпускаць зьняволенных. (За 4 гады 100 чадавек з больш чым 2-4 тыс.)
4. На Лукашэнку давіць Кітай (цэнтр ціску перамясьціўся з Масквы ў Пекін), ен таму і выпускае людзей;
Гэтае памылковая ацэнка сітуацыі працуе выключна (і як мы пабачылі працавала) толькі супраць апазіцыі, беларускага грамадства, ды і Захаду:
- Чаканьне самаразвалу рэжыму і сьмерці Лукашэнкі прыводзіла да таго, што ў апазіцыі не было жаданьня разьвіваць свае структуры і ўплывы ў грамадстве. Навошта, калі само ўсе вырашыцца, галоўнае каб на Захадзе, ну і ў Маскве прызналі і прызналі А, Б ці С новым прэзідэнтам;
Менавіта такое мысьленьне панавала ў 2020 годзе. Мы ўжо перамаглі, Лукашэнка вось вось сыдзе, ен пакуе валізкі.
Як вынік: нам не патрэбна ніякая доўгатэрміновая стратэгія, нам не патрэбна ствараць і разьвіваць структуры, мабілізаваць людзей.
Нам не трэба дбаць пра ябсьпеку тых хто ў Беларусі. Людзі будзьце актыўнымі. Калі рэжым хутка заваліцца, то не страшна сесьці ў вязьніцу, навошта хаваць твары,, навошта супраціўляцца. "Аўтазак гэта проста машына".
У выніку дзесяткі тысяч людзей патрапілі пад рэпрэсіі, губляюць свае здароў’е і жыцьце ў вязьніцах.
Бо йм паабяцалі хуткі сыход дыктатара і крах рэжыму. Таксама не было патрэбы ствараць структуры, і інстытуты з улікам шматгадовай барацьбы. У сваю чаргу, людзі жыўшыя на энтузіязьме і верыўшыя ў "хуткую перамогу" пачалі проста сыходзіць. Адсутнасьць адэкватнай ацэнкі сітуацыі, кармленьне абяцаньнямі, прывяло да таго, што і электарат і "паплечнікі" разчараваліся і пачалі ўнутраную эміграцыю з апазіцыі, а магчыма і з сістэмы каштоўнасьцяў. Давер да апазіцыі, йх планаў цалкам падарваны і ўспрымаецца не сур’езна. Ды і самі планы выглядаўць як "тусовачныя";
В. Санкцыі і ціскі Кітаю, таксама з той жа сьферы. Санкцыі аслабляюць рэжым, там хутка пачнецца бунт і развал. Трэба чакаць і далей давіць, нават няхай цяжка будзе беларусам.
Эфект - ніякага інфраструктурнага развіцьця, ніякай стратэгіі, пагаршэньне сітуацыі палітычных зьняволенных, няспыннасьць рэпрэсій, маніпуляцыя рэчаіснасьцю, далейшая дэградацыя апазіцыі і якойколечы падтрымкі для яе.
Што тычыцца Кітаю, як і ў аспекце з Масквой - спроба шукаць ключы да Беларусі не ў Беларусі, а за мяжой. На пачатку гэта была Масква. І большасьць беларускіх "ліберал-дэмакратаў" шукалі падтрымкі ў Маскве, адкінуўшы нацыянальныя інтарэсы, кормячы сябе, грамадства і Захад дэмакратызацыяй з Масквы.
Чаканьні цудаў ад Паднябеснай, экспарт якой у краіны ЕЗ складае больш за 500 млрд., у год, прывядзе да такога ж выніку.
- Адсутнасьць аб’ектыўнага разуменьн сітуацыі ў Беларусі і ступені трываласьці рэжыму. Скіраванасьць на чаканьні;
- Адсутнасьці альтэрнатыўных, аператыўных стратэгій і падыходаў у пытаньнях вызваленьня палітычных зьняволенных;
- Звужэньне рэсурснай базы і раскладаньне структур. Імітацыя эфектыўнасьці. Дзейнасьць скіраваная на замацаваньне ўласных пазіцый на Захадзе коштам лесу Беларусі і беларусаў;
- Расчараванасьць грамадства і, а ў далейшым і Захаду ў апазіцыі. Грамадства будзе ўбудоўвацца ў новую рэчаіснасьць, Захад - шукаць кантактаў з Лукашэнкам ў абыход пазіцый і меркаваньняў апазіцыі;
Рэальнасьць наступная: санкцыі не прывядуць да вызваленьня палітычных вязьняў і зьмены сітуацыі ў краіне, не прывядуць да аслабленьня рэжыму. Гэта проста трэба разумець. Калі нехта кажа, што санкцыі працуюць, калі Лукашэнка выпусьціў 30 хворых, псіхалагічна і псіхічна вычэрпаных да стану зомбі, людзей гэта маніпуляцыя. Палітычныя сьпекуляцыі на гэтую тэму, патрэбны выключна, для захаваньня ўласных палітычных пазіцый і прыдуманай значнасьці і ні ў якай ступені не палепшаць сітуацыі тых, хто зараз церпіць у вязьніцах.
Калі нехта выступае за санкцыі, добра - вашая справа і вашая адказнасьць, але не кажыце, што яны прыносяць рэальны эфект. Санкцыі маюць толькі маральнае вымярэньне, "мы з тэрарыстамі не гандлюем", што па факце азначае ахвяраваньне (а не ратаваньне) жыцьцямі закладнікаў. То бок, "палітыкі" якія выступаюць за перапыннасьць ціску і "no trading with regime", павінны сказаць, што жыцьці людзей і йх здароў’е прыносіцца ў ахвяру працяглай барацьбе з невызначыным вынікам.
Калі гаворка вядзецца пра ратаваньне жыцьцяў і калі ёсьць магчымасьць вызваліць не дзесяткі, а сотні (пры гэтым рэжым не адмовіцца ад рэпрэсій), то чаму не паспрабаваць выкарыстоўваць іншыя падыходы і стратэгіі, прынамсі сыходзячы з аб’ектыўнай ацэнкі сітуацыі, што супрацьстаяньне з рэжымам Лукашэнкі можа зацягнуцца на некалькі год, і што за гэтыя гады "войска" апазіцыі цалкам зьнікне, а "лідэраў" будуць нелюбіць таксама моцна, як і Лукашэнку.
Рэальнасьць наступная: санкцыі не прывядуць да вызваленьня палітычных вязьняў і зьмены сітуацыі ў краіне, не прывядуць да аслабленьня рэжыму. Гэта проста трэба разумець. Калі нехта кажа, што санкцыі працуюць, калі Лукашэнка выпусьціў 30 хворых, псіхалагічна і псіхічна вычэрпаных да стану зомбі, людзей гэта маніпуляцыя. Палітычныя сьпекуляцыі на гэтую тэму, патрэбны выключна, для захаваньня ўласных палітычных пазіцый і прыдуманай значнасьці і ні ў якай ступені не палепшаць сітуацыі тых, хто зараз церпіць у вязьніцах.
Калі нехта выступае за санкцыі, добра - вашая справа і вашая адказнасьць, але не кажыце, што яны прыносяць рэальны эфект. Санкцыі маюць толькі маральнае вымярэньне, "мы з тэрарыстамі не гандлюем", што па факце азначае ахвяраваньне (а не ратаваньне) жыцьцямі закладнікаў. То бок, "палітыкі" якія выступаюць за перапыннасьць ціску і "no trading with regime", павінны сказаць, што жыцьці людзей і йх здароў’е прыносіцца ў ахвяру працяглай барацьбе з невызначыным вынікам.
Калі гаворка вядзецца пра ратаваньне жыцьцяў і калі ёсьць магчымасьць вызваліць не дзесяткі, а сотні (пры гэтым рэжым не адмовіцца ад рэпрэсій), то чаму не паспрабаваць выкарыстоўваць іншыя падыходы і стратэгіі, прынамсі сыходзячы з аб’ектыўнай ацэнкі сітуацыі, што супрацьстаяньне з рэжымам Лукашэнкі можа зацягнуцца на некалькі год, і што за гэтыя гады "войска" апазіцыі цалкам зьнікне, а "лідэраў" будуць нелюбіць таксама моцна, як і Лукашэнку.
"Святлана Ціханоўская намінуе на пасаду прадстаўніцы па сацыяльнай палітыцы Аб’яднанага Пераходнага Кабінета Вольгу Зазулінскую". Зазулінская з’яўляецца кіраўніцай фонду "Страна для жизни".
Агульнае: Медиа-канал Тихановского - Страна для Жизни (200 тыс., подписчиков);
Фонд Страна для Жизни. Быў пад кіраваньнем блізкай да Ціханоўскай асобы М.Мароз. У выніку канфлікту з’ехала ў Варшаву дзе займаецца бізнэсам.
Зазулінская: былы прадпрымальнік (гандаль), кіраўнік фонду ў Беларусі, валанцер. Зараз пазіцыянуе сябе як праваахоўніца.
Якія высновы:
- Ніякіх рэформаў кабінэту і паляпшэньня яго структурна-інстытуцыйнай эфектыўнасьці;
- Абсалютная прывязка да ОСТ. Замацаваньне карпаратыўнасьці. Магчыма яшчэ і таму, што ніхто паза набліжаных да групы Ціханоўскай у Кабінет ісьці не хоча. Хаця як заяўляюць працоўнікі кабінету рэгулярна падаюцца дзесятак заявак на працу ў АПК + сотні людзей прашлі праз праграму кадравага рэзэрву, а людзей ужо няма;
- Абарона карпаратыўных інтарэсаў;
- Недапушчэньне альтэрнатыўных думак і падыходаў, унутранай крытыкі. Вольга Гарбунова была самастойным чалавекам у сваіх поглядах і падыходах, таму і сыйшла.
- Ідэалагічнае забясьпячэньне санкцыйнай палітыкі. Санкцыі любым коштам;
Нешта мне падказвае, што можа паўтарыцца сцэнар Зарэцкай.
Але зараз гэта ўжо не мае ніякага значэньня.
Агульнае: Медиа-канал Тихановского - Страна для Жизни (200 тыс., подписчиков);
Фонд Страна для Жизни. Быў пад кіраваньнем блізкай да Ціханоўскай асобы М.Мароз. У выніку канфлікту з’ехала ў Варшаву дзе займаецца бізнэсам.
Зазулінская: былы прадпрымальнік (гандаль), кіраўнік фонду ў Беларусі, валанцер. Зараз пазіцыянуе сябе як праваахоўніца.
Якія высновы:
- Ніякіх рэформаў кабінэту і паляпшэньня яго структурна-інстытуцыйнай эфектыўнасьці;
- Абсалютная прывязка да ОСТ. Замацаваньне карпаратыўнасьці. Магчыма яшчэ і таму, што ніхто паза набліжаных да групы Ціханоўскай у Кабінет ісьці не хоча. Хаця як заяўляюць працоўнікі кабінету рэгулярна падаюцца дзесятак заявак на працу ў АПК + сотні людзей прашлі праз праграму кадравага рэзэрву, а людзей ужо няма;
- Абарона карпаратыўных інтарэсаў;
- Недапушчэньне альтэрнатыўных думак і падыходаў, унутранай крытыкі. Вольга Гарбунова была самастойным чалавекам у сваіх поглядах і падыходах, таму і сыйшла.
- Ідэалагічнае забясьпячэньне санкцыйнай палітыкі. Санкцыі любым коштам;
Нешта мне падказвае, што можа паўтарыцца сцэнар Зарэцкай.
Але зараз гэта ўжо не мае ніякага значэньня.
Як мне паведамілі. Кіраўніком Фонду СдЖ, зяўляецца С.Ціханоўская, як і Кіраўніком фонду Аб’яднаны Пераходны кабінет.
Памочніца Ціханоўскай "віцэсьпікер" КР.
Сваякі, фаварыты, супрацоўнікі ва ўсіх новапалітычных структурах.
З аднаго боку, гэта прыватызацыя палітычнай сьферы, а з іншага - палітычная карупцыя.
Так памерла беларуская дэмакратыя.
Памочніца Ціханоўскай "віцэсьпікер" КР.
Сваякі, фаварыты, супрацоўнікі ва ўсіх новапалітычных структурах.
З аднаго боку, гэта прыватызацыя палітычнай сьферы, а з іншага - палітычная карупцыя.
Так памерла беларуская дэмакратыя.
Калі цікава, дыскусія на тэму "галоўнага кандыдата" на "выбарах" 2025 году.
https://m.youtube.com/watch?si=43kpQjsyeJmX55ZS&v=8mm6JYgOml4&feature=youtu.be
https://m.youtube.com/watch?si=43kpQjsyeJmX55ZS&v=8mm6JYgOml4&feature=youtu.be
YouTube
Лукашэнка не пойдзе на прэзідэнцкія выбары, інтрыгу захавае да апошняга? Усаў vs Котаў / Двубой
Лукашэнка не пойдзе на прэзідэнцкія выбары ў Беларусі, але інтрыгу захавае да апошняга. Гэтак мяркуюць Котаў, Балкунец і Чалы. Лукашэнка будзе кіраваць да смерці і марыць перадаць уладу сыну Мікалаю, які пакуль грае на піяніна. Разважае Усаў. Глядзіце "Двубой".…
Зараз, мы, з Зянонам Станіслававічам у Кіеве. Завезьлі машыну ад беларускай дыяспары ў Бельгіі, іншую дапамогу і ахвяраваньні для ваяроў Палка імя К.Каліноўскага ад беларусаў замежжа. Плануецца шэраг сустрэч з беларускімі дабраахвотнікамі. Галоўная мэта падтрымаць пазітыўныя перамены ў ПКК, кансалідаваць рэсурсы скіраваныя на яго развіцьце. Таксама запланаваны шэраг іншых важных палітычных сустрэч.
Сеньня, дзякуючы прадстаўнікам ПКК наведалі Нацыянальны музей Украіны, паразмаўлялі з дырэктарам Юрыем Саўчуком. Вельмі шмат важных сучасных ваенных экспазіцый у тым ліку па Курскаму рэгіену.
Сеньня, дзякуючы прадстаўнікам ПКК наведалі Нацыянальны музей Украіны, паразмаўлялі з дырэктарам Юрыем Саўчуком. Вельмі шмат важных сучасных ваенных экспазіцый у тым ліку па Курскаму рэгіену.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
План Трампа, make a deal.
У леньце раней былі ўжо дыскусіі "хто лепшы для Украіны, Трамп, ці Харыс". Я стаўлюся скептычна да абодзьвух варыянтаў. Дэмакраты прадбачныя ў сваей павольнасьці і двузначнасьці. Рэспубліканцы (Трамп) непрадбачныя ў сваей непрадбачнасьці і адсутнасьці пазіцыі.
Прыхільнікі Трампа лічаць, што ў Трампа ёсьць план і ен будзе больш эффектыўны ў сваіх дзеяньнях.
Але такія выказваньні на жаль сьведчаць пра адваротнае.
Чамусьці пад час сваіх выступаў Трамп не выказваецца ясна і дакладна пра тое, што будзе падтрымліваць Украіну і будзе давіць на Пуціна, а дарадцы і сьпецыялісты ад міжнародных зносін не могуць паўплываць на ягоную пазіцыю.
Такія выступленьні і выказваньні з пэўным неукраінскім ухілам не дадаюць упэўненасьці.
І ў пазіцыі make a deal, не хапае вельмі шмат дэталяў.
У леньце раней былі ўжо дыскусіі "хто лепшы для Украіны, Трамп, ці Харыс". Я стаўлюся скептычна да абодзьвух варыянтаў. Дэмакраты прадбачныя ў сваей павольнасьці і двузначнасьці. Рэспубліканцы (Трамп) непрадбачныя ў сваей непрадбачнасьці і адсутнасьці пазіцыі.
Прыхільнікі Трампа лічаць, што ў Трампа ёсьць план і ен будзе больш эффектыўны ў сваіх дзеяньнях.
Але такія выказваньні на жаль сьведчаць пра адваротнае.
Чамусьці пад час сваіх выступаў Трамп не выказваецца ясна і дакладна пра тое, што будзе падтрымліваць Украіну і будзе давіць на Пуціна, а дарадцы і сьпецыялісты ад міжнародных зносін не могуць паўплываць на ягоную пазіцыю.
Такія выступленьні і выказваньні з пэўным неукраінскім ухілам не дадаюць упэўненасьці.
І ў пазіцыі make a deal, не хапае вельмі шмат дэталяў.