🌏 #ترکان_زیبا_روی و #بخشنده
و سیاه نمایی نژادپرستان وامانده
✍حسن راشدی :8 مرداد 1396
🖋امروزه گاهی در شبکه های اجتماعی به شانتاژها و کج اندیشی های شوونیسم وامانده و نژادپرستان آریایی کوروش پیغمبر برخورد میکنیم که برای تحقیر ترکان دست به هر کار خفت باری زده ترکان اصیل را زشت‌رو و بد قیافه نشان داده، ترکان آذربایجان و دیگر ترکان ایران را نه ترکان اصیل بلکه ترک شدگانی معرفی میکنند که اصلیت فارسی و یا تاتی (باصطلاح آذری) داشته و به زور شمشیر امپراتوران و سلاطین ترک، فقط زبانشان ترکی شده است و به همین خاطر ترکان آذربایجان و به طور کلّی ترکان ایران زیبا روی هستند!
🖋این ادعا در حالی است که بنا به شواهد تاریخی بی خدشه و موثق، امپراتوران و سلاطین ترک که حاکمیت 1000ساله مستمر بر ایران امروزی وبسیاری از کشورهای همجوار تا زمان قاجار را بعد از حاکمیت اسلام به عهده داشتند نه تنها اجباری بر یادگیری زبان ترکی بر مردمان غیر ترک زیر حاکمیت خود نداشتند بلکه آنها مشوق زبان فارسی با بذل وبخشش و دادن انعام و اطعام به شعرای فارسی گوی هم بوده اند که موضوع این بذل و بخشش‌های سلاطین ترک در اغلب دیوانهای شعرای فارسی گوی آمده است
🖋از طرف دیگر، اگر سلاطین ترک زبان مردم آذربایجان را به زور شمشیر و یا به هر وسیله دیگری ترکی کردند چرا زبان فارسهای امروزی را باهمان قدرت شمشیر و یا وسیله دیگر ترکی نکردند؟! امپراتوران و سلاطین ترک نه تنها حاکمیت آذربایجان تاریخی از دربند (دمیر قاپی) در داغستان روسیه امروزی در شمال، تا ساوه و همدان و اراک در جنوب را به عهده داشتند، بلکه تمام شهرهای فارس نشین امروز چون مشهد، کرمان، نیشابور، اصفهان و شیراز و دیگر شهرهای گیلک و طبری (مازندرانی) و کُرد و لُر و بلوچ‌زبان و غیره را هم در حاکمیت خود داشتند پس چرا زبان آنها را ترکی نکردند؟!
🖋سلجوقیان ترک 134 سال و صفویان ترک 129 سال شهر اصفهان را پایتخت خود قرار دادند، اما زبان مردم اصفهان ترکی نشد! این در حالی است که هیچکدام از شهرهای آذربایجان تاریخی (اگر تهران را از شهرهای آذربایجان تاریخی حساب نیاوریم) حتی 100 سال مستمر پایتخت سلاطین ترک نبوده است!
🖋برعکس ادعای نژادپرستان آریایی، ترکان نه تنها زشت رو نبوده اند بلکه شاعران فارسی گوی و مورخین فارسی نویس ده قرن گذشته ایران آنچنان در مورد : "زیبا رویی، صداقت، دانایی، حکمت، روشن ضمیری، خردمندی، آزادمردی، ظلم ستیزی، خوش اخلاقی، بزرگ منشی، جوانمردی بصورت کلی #صفات_نیک #ترکان یاد کرده اند" که در #دیوان این شاعران کلمه #ترک در معنی مجازی بجای "حوری بهشتی، زیبا رویی، خورشید تابان، صورت درخشنده، ماه تابان، عالم و دانا، بخشنده و مهربان و بصورت کلی کلیه معانی و صفات مثبت و خوب انسانها به کار گرفته شده است". حکیم #نظامی_گنجوی شاعر قرن ششم هجری در موضوع ستایش سخن و حکمت و اندرز میگوید:
🌸تُرکی‌ام را در این حبش نخرند
🌸لاجرم دوغبای خوش نخورند
📝در این بیت منظور نظامی از #ترکی‌ام "سخنان حکیمانه، روشنگرانه و خردمندانه است" که گله‌مند است در اجتماعی که تاریکی فکر (حبش) بر آن حاکم است این سخنان خریداری ندارد. #نظامی_گنجوی آنچنان #شیفته زیبایی و صفات نیک #ترکان است که در قصیده "سلطان کعبه" ، خاتم الانبیاء #حضرت_محمد(ص) را "تُرک تازی اندام" خطاب میکند که در این تشبیه "ترک" در معنای مجازی به تمام زیبایی ظاهری و باطنی #انسان_نیکی اطلاق شده که پاکترین و محبوب ترین فرستاده خدا میتواند داشته باشد:
🌸تُرکی است تازی اندام کز بهر دلستانی
🌸بر عارض سپیدش خال سیه ز عنبر
🌸یا رب بود که گردد چشم و دل نظامی
🌸از دیدن جمالش پیش از اجل منّور
@yurddash
📡 join☞ @TorkAz📚☟☟
و سیاه نمایی نژادپرستان وامانده
✍حسن راشدی :8 مرداد 1396
🖋امروزه گاهی در شبکه های اجتماعی به شانتاژها و کج اندیشی های شوونیسم وامانده و نژادپرستان آریایی کوروش پیغمبر برخورد میکنیم که برای تحقیر ترکان دست به هر کار خفت باری زده ترکان اصیل را زشت‌رو و بد قیافه نشان داده، ترکان آذربایجان و دیگر ترکان ایران را نه ترکان اصیل بلکه ترک شدگانی معرفی میکنند که اصلیت فارسی و یا تاتی (باصطلاح آذری) داشته و به زور شمشیر امپراتوران و سلاطین ترک، فقط زبانشان ترکی شده است و به همین خاطر ترکان آذربایجان و به طور کلّی ترکان ایران زیبا روی هستند!
🖋این ادعا در حالی است که بنا به شواهد تاریخی بی خدشه و موثق، امپراتوران و سلاطین ترک که حاکمیت 1000ساله مستمر بر ایران امروزی وبسیاری از کشورهای همجوار تا زمان قاجار را بعد از حاکمیت اسلام به عهده داشتند نه تنها اجباری بر یادگیری زبان ترکی بر مردمان غیر ترک زیر حاکمیت خود نداشتند بلکه آنها مشوق زبان فارسی با بذل وبخشش و دادن انعام و اطعام به شعرای فارسی گوی هم بوده اند که موضوع این بذل و بخشش‌های سلاطین ترک در اغلب دیوانهای شعرای فارسی گوی آمده است
🖋از طرف دیگر، اگر سلاطین ترک زبان مردم آذربایجان را به زور شمشیر و یا به هر وسیله دیگری ترکی کردند چرا زبان فارسهای امروزی را باهمان قدرت شمشیر و یا وسیله دیگر ترکی نکردند؟! امپراتوران و سلاطین ترک نه تنها حاکمیت آذربایجان تاریخی از دربند (دمیر قاپی) در داغستان روسیه امروزی در شمال، تا ساوه و همدان و اراک در جنوب را به عهده داشتند، بلکه تمام شهرهای فارس نشین امروز چون مشهد، کرمان، نیشابور، اصفهان و شیراز و دیگر شهرهای گیلک و طبری (مازندرانی) و کُرد و لُر و بلوچ‌زبان و غیره را هم در حاکمیت خود داشتند پس چرا زبان آنها را ترکی نکردند؟!
🖋سلجوقیان ترک 134 سال و صفویان ترک 129 سال شهر اصفهان را پایتخت خود قرار دادند، اما زبان مردم اصفهان ترکی نشد! این در حالی است که هیچکدام از شهرهای آذربایجان تاریخی (اگر تهران را از شهرهای آذربایجان تاریخی حساب نیاوریم) حتی 100 سال مستمر پایتخت سلاطین ترک نبوده است!
🖋برعکس ادعای نژادپرستان آریایی، ترکان نه تنها زشت رو نبوده اند بلکه شاعران فارسی گوی و مورخین فارسی نویس ده قرن گذشته ایران آنچنان در مورد : "زیبا رویی، صداقت، دانایی، حکمت، روشن ضمیری، خردمندی، آزادمردی، ظلم ستیزی، خوش اخلاقی، بزرگ منشی، جوانمردی بصورت کلی #صفات_نیک #ترکان یاد کرده اند" که در #دیوان این شاعران کلمه #ترک در معنی مجازی بجای "حوری بهشتی، زیبا رویی، خورشید تابان، صورت درخشنده، ماه تابان، عالم و دانا، بخشنده و مهربان و بصورت کلی کلیه معانی و صفات مثبت و خوب انسانها به کار گرفته شده است". حکیم #نظامی_گنجوی شاعر قرن ششم هجری در موضوع ستایش سخن و حکمت و اندرز میگوید:
🌸تُرکی‌ام را در این حبش نخرند
🌸لاجرم دوغبای خوش نخورند
📝در این بیت منظور نظامی از #ترکی‌ام "سخنان حکیمانه، روشنگرانه و خردمندانه است" که گله‌مند است در اجتماعی که تاریکی فکر (حبش) بر آن حاکم است این سخنان خریداری ندارد. #نظامی_گنجوی آنچنان #شیفته زیبایی و صفات نیک #ترکان است که در قصیده "سلطان کعبه" ، خاتم الانبیاء #حضرت_محمد(ص) را "تُرک تازی اندام" خطاب میکند که در این تشبیه "ترک" در معنای مجازی به تمام زیبایی ظاهری و باطنی #انسان_نیکی اطلاق شده که پاکترین و محبوب ترین فرستاده خدا میتواند داشته باشد:
🌸تُرکی است تازی اندام کز بهر دلستانی
🌸بر عارض سپیدش خال سیه ز عنبر
🌸یا رب بود که گردد چشم و دل نظامی
🌸از دیدن جمالش پیش از اجل منّور
@yurddash
📡 join☞ @TorkAz📚☟☟
☘🌺 آزربایجان 🌺☘
🔰سال 913 را می توان نقطه عطف صفویه دانست. "شاه اسماعیل" و یارانش در آن زمان تمام "ایران" را یکپارچه ساخته بودند... @TorkAz
شعری تورکی از #دیوان_خطایی،
#شاه_اسماعیل_صفوی در وصف حضرت علی(ع)
عرضه یازدیم من سنه، ای شاه خوبانیم مدد
عرض حالیم سن بیلورسن، دین و ایمانیم مدد
شرمسارم، پرگناهم، سن باغیشلا یا کریم!
جمله لرنی یارلیغایین، کامل احسانیم مدد
مست و مجنون اولمیشام من فرقتیندن یا حبیب!
ای حقیقت عالمینده اینجه ارکانیم مدد
بو الیم دور دامنینیز یا علیّ المرتضی
بوی وصلیندور سنون هر درده درمانیم مدد
هر یانا عزم ائیلر اولسان سوره‌ی فتح اولدی فتح
آچیلور باغلو قاپی، دولتلی دربانیم مدد
بو "خطایی" نین گناهین سن گتورمه یوزینه
شاه مردان، شیر یزدان، سرّ سبحانیم مدد
#شاه_ختایی #ختایی
#شعر
🗞@TorkAz
#شاه_اسماعیل_صفوی در وصف حضرت علی(ع)
عرضه یازدیم من سنه، ای شاه خوبانیم مدد
عرض حالیم سن بیلورسن، دین و ایمانیم مدد
شرمسارم، پرگناهم، سن باغیشلا یا کریم!
جمله لرنی یارلیغایین، کامل احسانیم مدد
مست و مجنون اولمیشام من فرقتیندن یا حبیب!
ای حقیقت عالمینده اینجه ارکانیم مدد
بو الیم دور دامنینیز یا علیّ المرتضی
بوی وصلیندور سنون هر درده درمانیم مدد
هر یانا عزم ائیلر اولسان سوره‌ی فتح اولدی فتح
آچیلور باغلو قاپی، دولتلی دربانیم مدد
بو "خطایی" نین گناهین سن گتورمه یوزینه
شاه مردان، شیر یزدان، سرّ سبحانیم مدد
#شاه_ختایی #ختایی
#شعر
🗞@TorkAz
💖💖💖💖💖
💖🌸🌸💖
💖🌸💖
💖💖
💖
#دیوان_پروین_اعتصامی💛
رخشنده اعتصامی (۲۵ اسفندِ ۱۲۸۵ – ۱۵ فروردینِ ۱۳۲۰)، معروف به پروین اعتصامی، شاعر ایرانی بود.
او بیشتر به‌دلیل به کار بردن سبک شعری مناظره در شعرهایش معروف است. مضامین و معانی شعرهای او توصیف‌کنندهٔ دلبستگیِ عمیقش به پدر، استعداد و شوقِ فراوانش به آموختنِ دانش، روحیهٔ ظلم‌ستیزی و مخالفت با ستم و ستمگران، حمایت از حقوق زنان و ابراز همدلی و همدردی با محرومان و ستم‌دیدگان است. او را «مشهورترین شاعر زن ایران» گفته‌اند.
اعتصامی از کودکی فارسی و انگلیسی و عربی را نزدِ پدرش آموخت و از همان کودکی زیرِ نظرِ پدر و استادانی چون علی اکبر دهخدا و محمدتقی بهار سرودنِ شعر را آغاز کرد. پدرش، یوسف اعتصامی آشتیانی، شاعر و مترجم بود و در شکل‌گیریِ زندگیِ هنریِ پروین و کشفِ توانایی‌ها و ذوق و گرایشش به شعر نقشِ مهمّی داشت. اعتصامی در بیست‌وهشت‌سالگی ازدواج کرد؛ امّا، به خاطرِ اختلافِ فکری با همسرش، پس از چندی از او جدا شد. پس از جدایی مدّتی در کتابخانهٔ دانشسرای عالی تهران به کتابداری مشغول شد. یگانه اثرِ چاپ و منتشرشده از پروین دیوانِ اشعار اوست، که دارای ۶۰۶ شعر شامل اشعاری در قالبهای مثنوی ، قطعه و قصیده است. شعرهای پروین پیش از چاپ به‌صورت مجموعه و کتاب، در مجلهٔ بهار و منتخبات آثار از ضیاء هشترودی و امثال و حکم از دهخدا، چاپ می‌شدند. موفقیت اولین چاپ دیوان اشعار او سبب پیدایش زمینه برای چاپ‌های بعدی شعرهای او شد. اعتصامی پیش از چاپ دومین نوبت از دیوان اشعارش، بر اثر بیماری حصبه در سی‌وپنج‌سالگی در تهران درگذشت و در حرم فاطمهء معصومه، در آرامگاه خانوادگی‌اش، به خاک سپرده شد. زادروز او روز بزرگداشت پروین اعتصامی نام‌گذاری شده‌است.
اعتصامی از پیروان «جریان تلفیقی» است. اشعار او اغلب از حوادث و اتفاقات شخصی و اجتماعی خالی‌اند. در میان اشعار او، شعری وجود ندارد که با کمک آن بتوان صراحتاً شخص شاعر را شناخت. شعر اعتصامی از دیدگاه طرز بیان مفاهیم و معانی، بیشتر به‌صورت «مناظره» و «سؤال و جواب» است. در دیوان او بیش از هفتاد نمونه مناظره آمده که وی را از این لحاظ در میان شاعران فارسی برجسته ساخته‌است. این مناظره‌ها نه‌تنها میان انسانها و جانوران و گیاهان، بلکه میان انواع اشیا — از قبیل سوزن و نخ — نیز اتفاق می‌افتد. اعتصامی در بیان مقاصد خود از هنرهای «شخصیت بخشی» و «تخیل» و «تمثیل»، با شیوایی کم‌نظیری استفادهٔ بسیار کرده‌است.
#پروین_اعتصامی💛
💖
💖💖
💖🌸💖
💖🌸🌸💖
💖💖💖💖💖
💖🌸🌸💖
💖🌸💖
💖💖
💖
#دیوان_پروین_اعتصامی💛
رخشنده اعتصامی (۲۵ اسفندِ ۱۲۸۵ – ۱۵ فروردینِ ۱۳۲۰)، معروف به پروین اعتصامی، شاعر ایرانی بود.
او بیشتر به‌دلیل به کار بردن سبک شعری مناظره در شعرهایش معروف است. مضامین و معانی شعرهای او توصیف‌کنندهٔ دلبستگیِ عمیقش به پدر، استعداد و شوقِ فراوانش به آموختنِ دانش، روحیهٔ ظلم‌ستیزی و مخالفت با ستم و ستمگران، حمایت از حقوق زنان و ابراز همدلی و همدردی با محرومان و ستم‌دیدگان است. او را «مشهورترین شاعر زن ایران» گفته‌اند.
اعتصامی از کودکی فارسی و انگلیسی و عربی را نزدِ پدرش آموخت و از همان کودکی زیرِ نظرِ پدر و استادانی چون علی اکبر دهخدا و محمدتقی بهار سرودنِ شعر را آغاز کرد. پدرش، یوسف اعتصامی آشتیانی، شاعر و مترجم بود و در شکل‌گیریِ زندگیِ هنریِ پروین و کشفِ توانایی‌ها و ذوق و گرایشش به شعر نقشِ مهمّی داشت. اعتصامی در بیست‌وهشت‌سالگی ازدواج کرد؛ امّا، به خاطرِ اختلافِ فکری با همسرش، پس از چندی از او جدا شد. پس از جدایی مدّتی در کتابخانهٔ دانشسرای عالی تهران به کتابداری مشغول شد. یگانه اثرِ چاپ و منتشرشده از پروین دیوانِ اشعار اوست، که دارای ۶۰۶ شعر شامل اشعاری در قالبهای مثنوی ، قطعه و قصیده است. شعرهای پروین پیش از چاپ به‌صورت مجموعه و کتاب، در مجلهٔ بهار و منتخبات آثار از ضیاء هشترودی و امثال و حکم از دهخدا، چاپ می‌شدند. موفقیت اولین چاپ دیوان اشعار او سبب پیدایش زمینه برای چاپ‌های بعدی شعرهای او شد. اعتصامی پیش از چاپ دومین نوبت از دیوان اشعارش، بر اثر بیماری حصبه در سی‌وپنج‌سالگی در تهران درگذشت و در حرم فاطمهء معصومه، در آرامگاه خانوادگی‌اش، به خاک سپرده شد. زادروز او روز بزرگداشت پروین اعتصامی نام‌گذاری شده‌است.
اعتصامی از پیروان «جریان تلفیقی» است. اشعار او اغلب از حوادث و اتفاقات شخصی و اجتماعی خالی‌اند. در میان اشعار او، شعری وجود ندارد که با کمک آن بتوان صراحتاً شخص شاعر را شناخت. شعر اعتصامی از دیدگاه طرز بیان مفاهیم و معانی، بیشتر به‌صورت «مناظره» و «سؤال و جواب» است. در دیوان او بیش از هفتاد نمونه مناظره آمده که وی را از این لحاظ در میان شاعران فارسی برجسته ساخته‌است. این مناظره‌ها نه‌تنها میان انسانها و جانوران و گیاهان، بلکه میان انواع اشیا — از قبیل سوزن و نخ — نیز اتفاق می‌افتد. اعتصامی در بیان مقاصد خود از هنرهای «شخصیت بخشی» و «تخیل» و «تمثیل»، با شیوایی کم‌نظیری استفادهٔ بسیار کرده‌است.
#پروین_اعتصامی💛
💖
💖💖
💖🌸💖
💖🌸🌸💖
💖💖💖💖💖
Telegram
attach 📎