ثورو در کتاب والدن سعی می‌کند درک ما را از اینکه نداشتن دارایی نشان دهنده‌ی چه چیزی در شخص است تغییر دهد. آن طور که دیدگاه بورژواها کم و بیش سرسختانه می‌گوید، این همیشه نشان دهنده‌ی این نیست که آن فرد در بازی زندگی باخته است؛ بلکه شاید به سادگی نشان دهد که شخص تصمیم گرفته تا انرژی‌اش را روی فعالیت‌هایی به‌جز پول درآوردن متمرکز کند و در نتیجه زندگی‌اش را به شیوه‌ی دیگری غنی سازد. ثورو که از لغت فقر برای توصیف وضعیت خودش راضی نبود، ترجیح می‌داد از سادگی استفاده کند که احساس می‌کرد موقعیتی را القا می‌کند که فرد آگاهانه شرایط مالی‌اش را انتخاب کرده است، نه این که به او تحمیل شده باشد. وی به تجار بوستون یادآوری می کند که به هر حال، انسان های شریف "فلاسفه‌ی چینی، هندی، ایرانی و یونانی" زمانی به گفته‌ی خودشان به دنبال راه ساده تری برای زندگی گشته‌اند. فحوای پیامی که ثورو از اقامتش در ساحل برکه‌ی والدن دریافت کرد و سپس به گوش جامعه‌ی صنعتی‌شده و در حال رشد ایالات متحده رساند، تقریباً برای تمام بوهمی‌های پیش و پس از او آشنا بود .

به قول خودش
"برای خرید مایحتاج روح ، نیازی به پول نیست."

📒 #اضطراب_موقعیت
👤 #آلن_دوباتن
🔃 #سید_حسن_رضوی

@textplace